Meer rust in de klassen en meer
ruimte voor begeleiden leerling
Jeugd van Scherpenisse
bijeen onder watertoren
We zitten perfect tussen de
basisscholen van het dorp in
'Er is iets moois tot stand
gekomen voor heel het dorp'
Donderdag 4 oktober 2001
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
11
Vestigingsleider Peter Tpnge (47) nieuw op Oosterscheldeschool
De Oosterscheldeschool vertegenwoordigt het openbaar
onderwijs in Scherpenisse. De school telt 60 leerlingen
en behoort tot de kleine scholen in de gemeente. Peter
Tange (47) uit Halsteren volgde op 1 augustus Henk Wit
jes op, maar is al bijna 25 jaar lang actief in het onder
wijs. Hij is erg blij met het nieuwe gebouw waar meer
ruimte is om kinderen individueel te begeleiden.
Sociale problemen
Peuters Scarpejaantjes als eerste in nieuwbouw bij de watertoren
Vloerverwarming en een extra wc. Een ruimere speel
plaats en een commode waar de kinderen via een uit-
3 schuifbare trap zelf op kunnen klimmen als ze een scho
ne luier om moeten. Peuterspeelzaal de Scarpejaantjes is
verhuisd van het ene eind naar het andere eind van het
dorp. Van de Pluimpot naar de watertoren. „We zitten
hier perfect in het midden. Tussen de twee basisscholen
in," zegt leidster Rianne Goedegebuure.
Drukke weg
Groen van Prinstererschool groeide sterk door kinderrijke achterban
Het handvaardigheidslokaal heeft grote ramen die uitkij
ken op de stille Bakkersdijk. Het lijkt wel een atelier
voor een schilder of een beeldhouwer. Maar de Groen
van Prinstererschool in Scherpenisse kan de ruimte gaan
gebruiken als het aantal leerlingen nog verder groeit. De
school ging van 71 leerlingen in 1988 naar 174 nu. En
toch vervult de Groen van Prinsterer een lokale functie.
Dankzij de kinderrijke achterban van deze reformatori
sche school.
Voordelen
Een ton verdiend
Goed in de weer
Rand van dorp
Het 'Scarpelaantjeis lang voor het uitzwaaien van pappa en mamma, maar de peuters zien hun ouders ook al van ver weer komen.
De laatste dagen voor de officiële
opening lopen werklieden nog de
vloer plat in en op de school. Er moet
nog een prikbord worden opgehan
gen, er moeten nog afwerkplaten op
het platte dak worden gelegd. Maar
ook de verwarming werkt nog niet,
noch het ventilatiesysteem. En telefo
nisch is de school niet te bereiken.
Dat kan alleen via een faxapparatuur.
„We draaien de groepen met vier leer
krachten, maar er moet steeds iemand
afgehaald worden om mensen te
woord te staan of de weg te wijzen.
De bouw heeft al een paar maanden
vertraging opgelopen. Het is wel ver
velend dat er op het laatste moment
nog zoveel moet gebeuren. Maar alles
bij elkaar zijn er natuurlijk alleen
maar plussen."
Een grote plus bijvoorbeeld is dat de
school nu gelijkvloers is. In het oude
gebouw aan de Laban Deurloostraat
had de openbare school drie lokalen
op de verdieping in gebruik en eentje
beneden. De school deelde het ge
bouw met de Groen van Prinsterer
school die de laatste jaren almaar
groeide zodat het bijna leek of de
Oosterscheldeschool in woonde. Nu
staan de scholen apart, maar wel weer
aan dezelfde straat. Min of meer ge
scheiden door het gebouwtje van de
peuterspeelzaal Scarpejaantjes, maar
duidelijk herkenbaar door de kleuren
blauw en groen. „Dit is toch uniek;
allé drie aan een onderwijsstraatje.
Het is heel mooi geworden met een
parkeerrotonde en die mooie blauwe
lantaarnpalen."
Met het eigen gebouw kan de Ooster-
schelde meer een eigen sfeer schep
pen. De school is nu beter zichtbaar.
De overgang werpt volgens Tange
zijn vruchten al af. „Het geeft meer
rust in de klas. Alles is beter aan te
praten. De plafonds zijn veel lager en
vangen het geluid beter op. Het ziet er
ook allemaal veel leuker uit. Het ge
bouw is gemakkelijker schoon te hou
den. We hebben een kabelnetwerk
voor de computers. Het is praktischer.
In de centrale hal is plaats voor aller
lei activiteiten. Er is meer ruimte om
de kinderen individueel les te geven.
Ook voor ouders om even met een
leerkracht te spreken. En ik heb ook
een eigen kamer gekregen. Anders zat
ik in de personeelskanten"
Tange mag dan een nieutv gezicht
zijn in het onderwijsveld op Tholen,
hij is al bijna een kwart eeuw lang
actief als leerkracht. De laatste twin
tig jaar was hij verbonden aan een
grote katholieke basisschool in Bre
da. In het Heuvelkwartier en het
Westeinde waar veel allochtone ge
zinnen wonen. En waar ook vele so
ciale problemen voorkomen. „Op
den duur was ik meer maatschappe
lijk werker en deed ik af en toe ook
nog wat aan lesgeven. Daar rol je in.
Ik heb me jarenlang heel veel bezig
gehouden met specifieke problemen
van kinderen. Nu vind ik het weer
leuk om weer echt als onderwijzer
voor de klas te kunnen staan. Hier
mag je ook leiding geven. Dat is een
deel van je taak, maar we hebben
ook een bovenschools directeur. Wat
je als schoolleider doet, is wat admi
nistratie, de rest is toch echt onder
wijs geven."
Voor de geboren Bergenaar Tange
(woonachtig in Halsteren) is de Oos
terscheldeschool met 60 leerlingen
een kleine school. „Maar daardoor
ook een hele intieme school. Er is
veel meer betrokkenheid van de ou-
m
PP***
Peter Tange in de gecombineerde groepen 7 en 8 met 7 kinderen, waarvan er slechts één in de hoogstejgroep zit.
tussen het groen van de Groen van
Prinsterer en het blauw van de Oos
terscheldeschool. Het geeft ook aan
dat het een eigen plaats heeft aan het
straatje onder de watertoren. „We
hebben een eigen bestuur en zijn
zelfstandig. We zitten hier perfect in
het midden. We leveren aan beide
scholen leerlingen. In de Pluimpot
zaten we ver van de scholen af. We
horen er nu echt bij."
Leidster Mirjam Rijstenbil is blij met
de vloerverwarming. „We hebben
hier geen radiatoren aan de muren.
Die kunnen soms heet zijn voor de
kinderen. In de oude peuterspeelzaal
hadden we gevelkachels die veel te
Het speelplaatsje voor het gebouwtje
oogt echter maar klein voor een
groep van vijftien peuters. „Dat
dachten we eerst ook, maar het is ei
genlijk wel groot genoeg. Hier kun
nen de kinderen nog langs de zand
bak lopen, bij het oude gebouw ging
dat niet." De zandbak heeft geen op
staande rand, maar ligt in de tegels
verzonken als het ware. Veel veiliger,
zegt de leidster. Er staat ook al een
glijbaantje en er komt nog een een
wipkip, maar voor de rest is de peu
terspeelzaal al aardig op dreef op de
nieuwe plek. Dinsdag 11 september
werd het gebouw in gebruik geno
men. De huiskleur is geel. Opvallend
heet werden." Als nieuwste snulje
beschikt de peuterspeelzaal over een
commode waar de peuter zelf op kan
klimmen om verschoond te worden.
Via een uitschuifbaar trapje in het
meubel. „In het begin durfden ze het
niet zo goed, maar nu ze het weten
kfimmen ze er zelf op."
De peuters kunnen vanaf het tweede
jaar terecht bij de Scarpejaantjes. Er
zijn twee groepen van 15 kinderen.
Een groep komt op dinsdag- en vrij
dagochtend, de andere groep met de
jongste kinderen op woensdagoch
tend. In totaal dertig kinderen. Er is
geen wachtlijst. Rianne: „We zitten
precies vol."
De gebouwen liggen vrij dicht in de
buurt van de drukke Provincialeweg
en het fietspad tussen Sint-Maartens
dijk en Poortvliet. Het geluid van het
verkeer valt volgens de leidsters mee.
„Maar als de kinderen een trekker of
een bus voorbij zien rijden, dan roe
pen ze. Ze kijken veel naar buiten.
Soms roept er iemand: daar rijdt opa.
Dat is alleen maar leuk natuurlijk."
Het voet- en fietspad van de Laban
Deurloostraat leidt regelrecht naar de
Scarpejaantjes. Het 'Scarpelaantje' is
zo lang dat het voor kinderen die
moeite hebben met afscheid nemen,
wel erg lang duurt voordat mama of
papa uit het zicht is verdwenen. Ook
het uitzwaaien kan enige tijd in be
slag nemen. Het voordeel is weer dat
kinderen hun moeder of vader van
ver kunnen zien aankomen.
Wat de leidsters ook als prettig erva
ren is dat de peuters nu ook meer
contact hebben met de kinderen van
de twee basisscholen. Beide school
pleinen zijn vanuit de peuterspeelzaal
te zien. „Ze roepen over en weer naar
een broertje of zusje of vriendje en ze
zwaaien naar elkaar." En ook voor de
ouders die een kind op de peuter
speelzaal hebben en een kleuter op de
basisschool, is het makkelijker. Niet
alles onder één dak, maar wel alle
maal op dezelfde plek. Daar bij die
toren. De watertoren van Scherpenis
se.
Directeur J.W. Duvekot is ingeno
men met de nieuwe stek voor zijn
school en met het totale project
aan de Watertorenstraat. „Een
facelift voor Scherpenisse. Er is
iets moois tot stand gekomen voor
het dorp. Dat het zo samen kan, en
in goede harmonie."
Duvekot maakte samen met be
stuurslid J. Noom deel uit van de
stuurgroep die de nieuwbouw
voorbereidde en begeleidde. „We
hebben stapsgewijs onze ideeën
aan kunnen reiken. Over de loca
tie, het groeperen van de gebou
wen, de indeling van de school en
de materiaalkeuze." Het oorspron
kelijke plan week echter sterk af
van wat er nu staat, onthult Duve
kot: „Het architectenbureau kwam
eerst met een energiezuinig ge
bouw, maar daar was het budget
van de gemeente niet toereikend
voor. Het was gewoon te duur, ook
al had het zichzelf later wel terug
verdiend. Een gebouw dat aan de
ene kant in een aarden wal ver
zonk en was voorzien van zonne
panelen."
Nu de wal er niet is, blijft het uit
zicht op de dijken. Aan de noord
westkant de Bakkersdijk die nu
vanaf het straatje te bereiken is met
een brug over de sloot en een brede
trap. Leerlingen die gymnastiek
hebben gedaan in het gymlokaal
aan de Laban Deurloostraat kun
nen via het schelpenpad op de dijk
teruglopen naar school. Aan de
noordoostkant ligt de dijk waar de
Provincialeweg over loopt, even
wijdig aan de gebouwen. Door de
ramen is het voorbij razende ver
keer te zien. Sommige leerlingen
worden er (nog) door afgeleid.
Voor de onderkant van de ruiten
zijn nu gordijntjes gehangen, maar
dat helpt voorlopig maar ten dele.
Nu veren deze leerlingen op om
toch nog een glimp van een auto of
vrachtwagen te kunnen zien.
Een ander nadeel is het geluid van
het verkeer dat volgens een van de
leerkrachten in het lokaal te horen
is, ook al zijn de ramen gesloten.
De lokalen zijn weliswaar een half
metertje kleiner, maar verder niets
dan voordelen ten opzichte van het
oude onderkomen, zegt Duvekot.
„We hadden in het hoofdgebouw
vier leslokalen op de begane grond
en een lokaal boven dat als leslo
kaal en handvaardigheidslokaal
werd gebruikt. In de kleuterschool
die apart stond, waren twee lokalen
plus een speellokaal dat ook als les
lokaal werd gebruikt. De kleuters
gingen naar de gymzaal. Hier heb
ben ze nu een eigen speellokaal."
De Groen van Prinstererschool
groeide uit haar jasje. Het aantal
leerlingen van de school nam sterk
toe. Toen Duvekot er in 1988 di
recteur werd, telde de school 71
leerlingen, vertelt hij. Nu bezoeken
174 kinderen de school. Niet alleen
de groei vroeg om ruimere huis
vesting. Ook het verkleinen van de
groepsgrootte speelde een rol. De
kleutergroepen zitten nagenoeg
vol, met respectievelijk 28 en 26
leerlingen. Groep drie daarentegen
is met 11 leerlingen klein, maar ge
middeld tellen de groepen zo'n 20
leerlingen.
„De groei vlakt nu wat af. Maar er
zijn nog heel veel jonge mensen
die trouwen en hier in Scherpenis
se blijven wonen. De school heeft
een plaatselijk karakter. Er is een
enkel gezin uit Poortvliet, maar het
is niet zoals bij de Rehobothschool
in Stavenisse die ongeveer uit alle
woonkernen van Tholen kinderen
trekt. Scherpenisse is het kinder
rijkste dorp van Tholen."
Als scriba van de Gereformeerde
Gemeente is hij ook op de hoogte
van het aantal kinderen dat jaar
lijks wordt gedoopt. Dat zijn er on
geveer twintig. „Het is vrij over
zichtelijk. Ik weet ongeveer wat we
kunnen verwachten, ook van de
Nederlandse Hervormde kerk en
van de Vrije Hervormde Gemeente
hier. Dat is onze achterban." Mocht
de groei zich evenwel doorzetten
en de school krijgt met ruimtege
brek te maken, dan kan het hand
vaardigheidslokaal volgens de di
recteur soelaas bieden. En als dat
niet genoeg zou zijn, dan is er aan
de noordwestkant van het gebouw
nog plek om uit te breiden.
Duvekot zegt erg veel hulp te heb
ben gehad van de ouders bij de ver
huizing van de school, bij het
schoonmaken en bij het inrichten
van het gebouw. „Het bedrag dat
we voor de verhuizing van de ge
meente kregen, wilden we liever
zelf verdienen. Dat is ook met het
schoonmaken zo gegaan." Zelfs de
directiekamer is ingericht door een
van de ouders die in de meubel
branche werkt. Compleet met la
mellen. En alle gordijnen in de
school zijn ook door een groepje
moeders op maat gemaakt. Dat
spaarde weer naailoon uit. Een an
dere ouder die in de metaal zijn
brood verdient, zorgde voor alumi
nium strippen langs de deur van
het berghok voor fietsjes en karret
jes. En weer een ander verbond de
zestien computers in de hal met el
kaar die achter schermen zijn ge
plaatst. De tafels waarop ze staan
en de schermen zijn ook weer door
ouders gemaakt. Een vader, stof
feerder van beroep, legde de lijnen
van een speelveld in in het marmo-
leum van het speellokaal voor de
kleuters.
„We hebben verschillende acties
gehouden, zoals de verkoopdag in
de veiling die veel geld op heeft
gebracht. Maar we kregen ook nog
eens 7500 gulden van de zangver
eniging en 1500 van de vrouwen
vereniging. Kinderen verzamelden
lege flessen of verkochten kaarten.
Alles bij elkaar hebben we zo een
ton verdiend. Daar konden we het
schoolplein mee inrichten. Er staat
een tweedehands klimtoestel maar
het klimrek en de duikelstangen
zijn nieuw. Ook konden we er het
plein wat groter mee maken. We
hebben dus heel veel steun van on
ze achterban."
De school heeft ook naast de direc
tiekamer een personeelskamer en
een kamertje waar individueel les
kan worden gegeven. Er is ook een
keukentje, compleet met vaatwas
ser en een keramische kookplaat.
Op de school werken vijf full-time
groepsleerkrachten, en zes op part
time basis. De meubels en de
schoolborden komen nog uit de ou
de school. „Die zijn vijf jaar gele
den vervangen. Dus we zitten hier
niet op oud meubilair. Er is wel
wat bijgekocht."
De wensen van de Groen van Prin
stererschool voor de nieuwbouw
zijn volgens Duvekot vervuld. „We
zijn goed in de weer geweest."
ders dan in de stad. Als je ziet wat
ouders hier allemaal doen, daar word
ik stil van. Ze hebben voor de ver
huizing op vrijdagmiddag alle rek
ken uit de school gehaald en dp vol
gende ochtend om half zeven waren
ze bezig om tegels te leggen om het
schoolplein te vergroten. De ouder
raad zorgde voor koffie en brood
jes."
De school kent enkel combinatie
klassen. Groep zeven en acht zit bij
elkaar, maar van twee groepen kan
hier eigenlijk niet worden gesproken
omdat er maar één leerling in groep
acht zit. „We zitten nu wat leerlin
genaantal betreft in een dip, maar er
gaat volgend jaar maar één kind weg
uit groep acht. In groep zeven zitten
6 leerlingen, in groep zes 12 en in
groep vijf 4. De groei is gemiddeld
tussen de acht en tien leerlingen.
Volgend jaar komen we weer op 68
tot 69 leerlingen. De verwachting is
dat het zo zal blijven."
De verkoop van de spullen uit de ou
de school en de sponsorloop van
leerlingen en oud-leerlingen heeft tot
nu toe 6300 gulden opgebracht, ver
telt Tange. Bij het veilen van school
platen haalde een kaart van de Oos-
terschelde met de stroomlijnen een
record bedrag van 300 gulden. In de
directeurskamer staan nog enkele
schoolplaten. „Die waren door een
ouder gekocht en weer terug aan de
school gegeven om nog een keer te
verkopen. Geweldig."
De scholen liggen nu helemaal aan
de rand van het dorp. Vele kinderen
komen op de fiets naar school. Dat is
goed te zien aan de tweewielers die
nu allemaal naast elkaar in rekken op
het schoolplein staan. Achter het
hek. Tange: „Hier vallen de fietsen
meer op dan bij het oude gebouw.
Het is ook een heel eind voor kinde
ren die in de buurt van de molen wo
nen. Tussen de middag is er een uur
pauze. Dan is een fiets toch wel pret
tig om op en neer te gaan. We komen
nog een paar rekken te kort."
Op de Oosterscheldeschool werken
zes onderwijskrachten, waarvan vier
full-time.
Vlakbij de watertoren, misschien wel het meest karakteristieke bouwwerk van Scherpenisse,
spelen kinderen van de Groen van Prinstererschool op hun klimtoestel bij het nieuwe
schoolgebouw. Niet zo hoog als de watertoren, maar ook erg leuk en een stuk veiliger te
beklimmen.
De achterban van de Groen van Prinstererschool bracht een ton bij elkaar om het schoolplein te voorzien van onder meer een klimtoestel.
