'Je moet er niet aan denken dat iemand
zijn deur tegen die auto opengooit'
H
Huib Leunis restaureert oude Ford Capri en Escort RS
Blinkend blik
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
5
uib Leunis uit Tholen zit
er helemaal in. In de au
to's wel te verstaan. In het
dagelijks leven is hij mon
teur bij autobedrijf Bal in
Tholen, maar ook in zijn
vrije uurtjes ligt hij veel
onder de auto's. Zijn grote
project is een opvallende,
knalgele Ford Capri. Dit
jaar is het beestje precies
25 jaar oud. Maar daar
naast heeft Leunis ook
nog een Ford Escort
RSlóOOi. Voor de leek
misschien niets bijzon
ders, maar hij won er in
middels wel drie jaar op
rij een landelijke prijs
mee.
Alles origineel
Ford-geflipt
Kolenzak
Drempelvrees
Spiegeltje-spiegeltje
Te koop
De Thoolse monteur is gek van
auto's, maar ja, dat is monteurs
door de bank genomen eigen. Hij
heeft altijd al meer de neiging
naar oude auto's gehad. En nooit
reed hij een auto die hem (in aan
schaf) meer dan een paar duizend
gulden kostte. Toch heeft hij in
middels al zoveel geld en uren in
zijn bolides gestopt dat hij daar
van een behoorlijk sjieke, nieuwe
auto zou kunnen rijden. Maar dat
is de tic. Het begon voor Leunis
allemaal al op de voormalige lts in
Sint-Maartensdijk. „We liepen dan
in de pauzes een beetje door het
dorp en dan kwamen we ook bij
de garage van Nathan de Viet.
Daar stond een hele tijd een Ford
Escort RS te koop. Dat vond ik
een prachtige auto en die wilde ik
zeker ook nog een keer hebben.
Een jaar of vijf geleden was ik
eens op het circuit van Zandvoort
en daar stond zo'n Escort RS
1600i te koop. Hij was in behoor
lijk slechte staat, maar ik heb hem
toch gekocht. Ik heb er een jaar in
gereden en dat beviel me zo goed
dat ik besloot er maar eens wat
aan op te knappen", vertelt Leu
nis. Dat verhaal zou behoorlijk uit
de hand lopen.
Leunis is inmiddels lid van de
XR-RS-club, een vereniging van
bezitters van Escorts van het XR-
of RS-type. „Het zijn bepaalde
uitvoeringen, sportiever dan de
normale auto's. De XR is wat
luxer en de RS is het sportiefste.
De auto's komen gewoon van de
fabriek af, maar worden dan op
een speciale afdeling veranderd.
Het onderstel wordt veranderd en
het interieur wordt luxer gemaakt.
Ook de motor wordt versleuteld
waardoor er ongeveer 25 pk bij
komt. Daarmee krijg je zo'n 125
tot 130 pk in die auto."
Het duurt nog even, maar dan is de Ford Capri van Huib Leunis gereed om aan de wedstrijden deel te nemen.
De Tholenaar kon destijds niet be
vroeden waar zijn aankoop toe
zou gaan leiden. Hij besloot zijn
Escort 'een beetje op te knappen'.
„Dat begon met wat roest bij de
deuren weg te halen, maar het
ging steeds verder. Uiteindelijk is
er heel veel aan vernieuwd. Er zijn
nieuwe stukken in de bodem ge
zet, want die was rot. Ook zijn er
een nieuwe voor- en achterkant in
gegaan. De motor is helemaal uit
elkaar geweest, gezandstraald en
opnieuw in een speciale, hittebe
stendige lak gezet. Daar moet je
dan wel weer even naar zoeken,
maar die vind je ook wel weer.
Verder zijn er veel kunststof on
derdelen vervangen, voor zover
dat kon. Er zit onder meer een
ander dashboard in, want dat was
helemaal gescheurd door de in
werking van de zon. Een veel
voorkomend kwaaltje en het was
niet gemakkelijk een auto met een
gaaf exemplaar te vinden. Ik heb
van een jongen een auto gekocht,
puur en alleen om dat dashboard."
Dat vervangen van onderdelen
gaat niet zomaar op de bonnefooi.
Niet even naar Van Bremen om
een onderdeeltje van merk X.
„Nee, alles moet origineel zijn.
Dus van Ford zelf en ook bedoeld
voor dit speciale type. En dat
maakt het wel lastig, want deze
Escorts waren aanvankelijk be
doeld voor de racewereld. Maar er
was een voorwaarde dat er dan
eerst een minimumaantal gewoon
voor de consument geproduceerd
zou worden. Er zijn er uiteindelijk
maar 6800 van gemaakt. Van dit
model zijn er in Nederland maar
12 verkocht. Nu rijden er nog zo'n
15 rond, maar de helft daarvan is
import. En dat is dan toch weer
minder. Het neusje van de zalm is
een in Nederland verkochte Escort
in prima staat", vertelt Leunis.
Maar het is verre van eenvoudig
om aan onderdelen te komen voor
een auto die in zo'n kleine pro
ductie is gemaakt en die inmiddels
ook al lang geleden werd geïntro
duceerd (begin jaren '80). „Daar
moet je echt heel goed voor zoe
ken. En het kost je ook een hele
smak geld. Maar je wilt zo'n wa
gen toch in originele staat krij
gen", vertelt de Tholenaar. Hij
schuwt daarvoor zelfs reisjes naar
Engeland niet. Speciaal om een
bepaald onderdeel te halen. Het
enige niet-originele onderdeel aan
zijn Escort is de demper op zijn
knalpijp. „Maar dat is iets waar ze
niet op letten, hoewel ze heel
nauwkeurig zijn. En zo'n sportie
ve auto met zo'n smal pijpje eron-
deruit, dat vind ik geen gezicht."
'Ze' zijn de keurmeesters van de
jaarlijkse wedstrijd. Eenmaal per
jaar komen de Nederlandse Ford
freaks in Lelystad bij elkaar op
een 'meeting'. Daar worden dan
ook de mooiste Escorts, Fiesta's,
Siërra's en andere Fords gekozen.
Een jury buigt zich minitieus over
elke auto. Van boven, van onde
ren, van binnen, van buiten en on
der de motorkap wordt alles geïn
specteerd. „Je begint met 200
punten en voor ieder dingetje wat
niet klopt, krijg je strafpunten.
Dat begint al met de lak. Als die
niet origineel is, krijg je drie straf
punten. Dat is dus met die van mij
het geval. Ik heb het hele koets
werk opnieuw bijgewerkt, ge
schuurd en over laten spuiten. Wel
in de originele kleur en met de
juiste striping en belettering. Dat
is heel goed gelukt. Die auto zit zo
strak in de lak dat er nieuwe au
to's zijn die er nog slechter uit
zien. En daarvoor krijg je dan wel
weer een paar puntjes compensa
tie", legt Huib Leunis uit. De jury
kijkt verder of er geen beschadi
gingen zijn, of er wel originele
onderdelen zijn gebruikt en hoe de
wagen er in totaal uitziet. „Het
eerste jaar dat ik meedeed (drie
jaar geleden) was de auto nog niet
eens af en toen won ik met dertig
punten verschil ten opzichte van
de nummer twee. Maar sindsdien
is het verschil wel teruggelopen
en dit jaar won ik nog maar met
drie punten voorsprong. Het pro
bleem is dat deze auto gewoon he
lemaal klaar is, terwijl de concur
rentie niet stilzit." Drie jaar
achtereen won Leunis dus de prijs
van de XR-RS-club. Bovendien
doet hij ook mee aan de interna
tionale Ford-bijeenkomst in Land
graaf (eind augustus). Daar werd
hij al twee jaar tweede in zijn
klasse en dat is een nog grotere
prestatie, omdat daar meer con
currentie is. Vooral de Engelsen
zijn volgens Leunis bezitters van
prachtige auto's. „Die zijn werke
lijk helemaal Ford-geflipt. Daar
zijn mensen die hun laatste geld in
de wagen stoppen en thuis op een
bierkistje leven. Heel extreem. Als
ze naar een show of bijeenkomst
rijden, bedekken ze hun auto met
een hoes of ze verrijden hem op
een trailer. Dat heb ik nooit ge
wild. Je hebt een auto om mee te
rijden. Al ben je er natuurlijk wel
ontzettend zuinig op."
Hoewel Leunis met zijn Escort
dus heel wat prijzen in de wacht
sleepte (hij heeft vier Escorts RS
gehad waarvan hij er één verkocht
Ieder jaar komen er vele nieu
we auto's op de markt. Glim
mende bolides met aircondi
tioning, airbag, elektronische
stuur- en rembekrachtiging en
allerlei snufjes die het de ei
genaar naar de zin moeten
maken. Velen vergapen zich
aan de modellen als ware het
er een van de catwalks van de
modeshows in Parijs. Daar zit
een vergelijking in met een
andere groep mensen. Maar
zij kiezen niet voor nieuwer
wetse techniek, maar voor een
oude bolide. Een 'oldtimer'
zogezegd. Voor de wet bete
kent dat ouder dan 25 jaar,
maar voor de liefhebbers kan
dat ook best een auto van
twintig jaar zijn. In deze serie
'Blinkend blik' een aantal
Tholenaren die zelf zo'n old
timer bezitten.
en twee sloopte voor onderdelen
voor zijn huidige auto), is het niet
zijn grootste project. Dat staat
binnen in de garage. Een knalgele
Ford Capri. De Tholenaar heeft
wat met Ford (hij heeft er zelfs
een T-shirt van aan), want voor het
dagelijks verkeer rijdt hij in een
ook al bijzondere vierwiel aange
dreven Ford Siërra met een 2,9 li
ter V6-motor. „Ik vind die Fords
gewoon fantastisch rijden", zegt
hij.
Maar terug naar de Capri. Al
twaalf jaar is Leunis met deze au
to bezig. „Het was mijn eerste au
to. Ik heb hem gekocht van het
geld dat ik voor mijn brommer
kreeg. Twee jaar heb ik erin gere
den en toen ben ik begonnen met
slopen." En dat slopen is bepaald
niet zonder resultaat gebleven.
Oorspronkelijk was de Capri (het
tweede model van dit type) geel
van kleur, maar de vorige eigenaar
vond zwart leuker. „Ze hadden
hem heel lelijk overgespoten. Ik
snap dat op zich wel, want dat ori
ginele Capri-geel was een beetje
een vies kleurtje. Maar toen ik
hem kreeg, was het net of ze hem
met een kolenzak behandeld had
den. Ik heb hem uiteindelijk weer
geel gemaakt, maar wel een flits-
ender kleurtje." Leunis streeft bij
dit project dan ook niet helemaal
naar originaliteit, maar naar stijl.
Het is meer een complete verbou
wing geworden. „Het was dus een
Capri 2, maar ik heb hem omge
bouwd tot Capri 3. Er is een nieuwe
voorkant ingegaan en een nieuwe
achterkant. Maar de grille heb ik
weer van een Capri 2, want die
heeft een honingraatstructuur en
dat vind ik mooier dan die lamel
len van later. Ook de vierkante
lichten vond ik niet mooi, dus heb
ik er de koplampen van een BMW
ingezet en in de bumper de knip
perlichten van een Golfje."
De Capri heeft in die tien jaar dat
hij onder handen werd genomen
een ware metamorfose ondergaan.
Zo verdween de oorspronkelijke 6
cilinder 2 liter motor en kwam er
een 2,9 liter motor van een Ford
Scorpio in. Dat betekende meteen
ook een andere versnellingsbak
(van vier naar vijf versnellingen).
Het vermogen werd uiteindelijk
van 90 pk opgekrikt naar 160 pk.
Wie onder de glimmende motor
kap van het gele monster kijkt,
ziet daar verbazingwekkend wei
nig. Te weinig zou zelfs een leek
zeggen. Alleen de motor is te zien.
Geen accu, geen reservoirs voor
koelvloeistof of ruitensproeier,
niets van dat alles. „Ik vond dat
wel mooi. Alleen de motor laten
zien. De rest heb ik verlegd naar
de achterbak", legt Leunis uit. En
inderdaad, als hij de achterklep
opent, blijkt dat er voor een flinke
bagage geen plaats meer is. Want
behalve de genoemde noodzake
lijke onderdelen, ligt hier ook nog
eens een forse stereo-installatie in.
„Tja, dat hoort er eigenlijk wel
een beetje bij", vindt de monteur.
Nu zou er ook niet teveel gewicht
achterin moeten liggen, want de
Capri is flink verlaagd en aange
zien de mobiel bij de achterwielen
nog bladvering heeft, is het gevaar
groot dat bij oneffenheden de on
derkant van de auto het wegdek
raakt. Als Leunis een stukje met
de auto rijdt, blijkt al snel dat dit
een probleem kan opleveren. De
drempels in de Molenvlietsestraat
in Tholen moet hij breed zigzag
gend over, anders volgt er onher
roepelijk beschadiging. „Ik moet
mijn schokbrekers toch eens wat
strakker afstellen, want dit is ei
genlijk te gek", zegt Leunis dan
ook. Overigens heeft hij nog een
puntje dat aandacht behoeft. „Er
moet een nieuwe achteras in. De
originele bleek niet bestand tegen
de veel grotere kracht van de nieu
we motor."
Het interieur van de Capri is
adembenemend zwart. „Een Rica-
ro-interieur", zegt de eigenaar
niet zonder trots. „Ik heb het hele
maal opnieuw met leer laten be
kleden. De binnenkanten van de
deuren heb ik zelf met zwart leer
bekleed. Alleen de achterbank is
nog van zwarte stof. Ik denk dat ik
die nog eens verkoop en dan ook
daar een zwart leren achterbank in
zet. En ook de afdekking van de
kofferbak moet met leer bekleed
worden. Dat is toch mooier."
Leunis zoekt overigens wel naar
originele onderdelen voor zijn
Capri. Dat bepaalde zaken niet
'des Capri's' zijn, wil niet zeggen
dat hij op de meeste onderdelen
geen originaliteit nastreeft. Zo is
er een nieuw, zwart vinyl dak op
de auto gelegd, liggen er roestvrij
stalen strips in de deurposten met
de aanduiding Ford Capri erop en
zijn alle klokjes, het stuur en de
spiegels origineel. Wat die spie
gels betreft, is er nog wel een pro
bleempje. „Ik kon bij een man een
spiegel van zijn auto afhalen. Toen
ik daarmee bezig was, bleek dat ze
elektrisch verstelbaar waren. Dat
wist hij niet, anders had hij me
nooit toestemming gegeven om ze
eraf te halen. Maar nu was ik er
mee weg. Maar de glazen in de
spiegels waren heel slecht. Ik heb
nog net één exemplaar nieuw op
de kop kunnen tikken, maar een
tweede heb ik nog steeds niet. Ze
hebben een speciale vorm en ik
wil geen namaak gebruiken. Dus
is het nog even wachten voordat ik
mijn rechter buitenspiegel ook
compleet heb." Omdat het geen
totaal originele Capri is, zal Leu
nis in een aparte klasse uitkomen
als hij ermee naar wedstrijden
gaat. En dat gaat zeker gebeuren.
„Ze weten dat ik eraan bezig ben
en ze zijn heel benieuwd."
Leunis is uiteraard heel zuinig op
zijn auto'. „Ik rijd er wel mee,
maar alleen als 'zondagsrijder'.
Lekker rustig. Vroeger wilde ik
weten hoe snel een auto kon,
maar daar ben ik nu wel overheen.
Ik weet dat hij heel hard kan,
maar ik probeer het niet meer. En
ik ga er alleen mee weg als ik
weet dat hij ergens veilig kan
staan. Je moet er niet aan denken
dat er iemand naast je parkeert en
zijn deur tegen je auto open
gooit", huivert de Tholenaar ter
wijl hij naar de blinkende, smette
loze Capri kijkt.
Hoewel hij dus zorgvuldig met
zijn inmiddels heel dure auto's
omgaat (daar koop je een nieuwe
middenklasser voor), is hij in elk
geval aan zijn prijswinnende boli
de niet buitengewoon gehecht. „De
Escort staat te koop", meldt Leu
nis doodleuk. „Hij is helemaal af.
Er valt niets meer aan te doen.
Dus van mij mag ie weg. Gaan we
weer verder met het volgende pro
ject. De Capri moet nog af. En ik
wil ook nog wat aan mijn Siërra
versleutelen. Ach ja, zo blijf je be
zig hè?"
Dat doet hij overigens ook bij zijn
baas. Daar werkt Leunis momen
teel aan de restauratie van een ou
de Porsche. Ook die moest hele
maal uit elkaar gehaald worden en
grotendeels vernieuwd. „Maar ik
doe het graag en dat weten ze op
mijn werk ook."
i- t
De prijswinnende Escort van Huib Leunis. >1
.d;,
b
Onder de motorkap van de O^pri is het opvallend leeg.
