Weer om de tafel
met Indiëgangers
over gedenkteken
Visrechten gewenst
Zoommeer-Volkerak
Oud-Vossemeer naar Lausanne
Veel tuinliefhebbers van buiten
gemeente bezoeken Thoolse tuinen
Drie landgoederen in
Muyepolder smalstad
Industriegrond voor
lokale ondernemers
Acht wielervrienden fietsen van
Donaties publiek voor hersenstichting leveren 1400 gulden op
Sociale recherche
kost extra geld
gpornij
Donderdag 21 juni 2001
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
13
Vomi houdt vast aan plek in Thools Bosje
Een deel van de commissie algemeen bestuur en welzijn
vindt dat b. en w. opnieuw met de Vereniging Oud Mili
tairen Indiëgangers (Vomi) moet gaan praten over een
herdenkingsmonument. De SGP denkt daarbij in de eer
ste plaats aan zo'n monument op een begraafplaats, zei
M.J. Klippel donderdag. Dat leidde tot onbegrip bij an
dere commissieleden, want Vomi-bestuurder G.C. Meeu-
se had tijdens het spreekrecht duidelijk gemaakt dat zijn
organisatie dergelijke monumenten bij de algemene oor
logsmonumenten wil hebben.
Geen precedent
Helderheid
Bij beheer hoort ook aanpakken stropers
Zonering
Heel Nederland
Even na achten maandagochtend staan in de Philips van
Dorpstraat in Oud-Vossemeer zeven wielrenners gereed. De
achtste moet onderweg zijn, maar dan gaat de telefoon:
Paul Timmermans uit Tholen staat - met zijn splinternieuwe
fiets - onderweg met een lekke band! Die mededeling zorgt
voor hilariteit onder de wachtenden. Af en toe kijken ze
eens naar de donkere lucht die weinig goeds voorspelt. En
inderdaad, als ze compleet zijn en om vijf voor half negen
op de fiets stappen, begint het wat te spikkelen. Geen best
vooruitzicht met zo'n 200 kilometer voor de boeg. De
groep fietst in vier dagen tijd naar Lausanne in Zwitserland.
Wuustwezel
Extraatje
De vier open Thoolse tuinen hebben vrijdag en zaterdag
honderden bezoekers getrokken. Opvallend was dat er veel
mensen van buiten het eiland onder de bezoekers waren
voor de tuinen van familie Balk en Van der Zwan in Poort
vliet, de tuin van de familie Kok in Scherpenisse en die van
de familie Van Gurp in Sint-Maartensdijk. De toegang was
gratis, maar bij elke tuin konden de bezoekers een gift
doen aan de hersenstichting. Dat leverde 1400 gulden op.
Open veld
Een 'kralensnoer' langs De Pluimpot
In de Muyepolder in Sint-Maartensdijk kunnen langs het
natuurgebied de Pluimpot drie landgoederen komen. Er
is nu bijna 19 hectare grond voor beschikbaar van de fa
milie Schot en de familie Mulders. De gemeente gaat
voor het gebied rond de Pluimpot een structuur- en land
schapsvisie maken. Dat moet van de provincie en staat
voor 2002 op de boek.
Kralensnoer
Statenleden Christenunie bezoeken Tholen
Veiligheid, woningbouw, jeugdzorg en bedrijvigheid zijn
de thema's die aan de orde kwamen bij het werkbezoek
van de statenfractie van de Christenunie, vrijdagmiddag
aan Tholen. Er werd in het gemeentehuis gesproken met
het voltallige college van burgemeester en wethouders,
waarna het bedrijf Van Dijke Zeeland te Sint-Philipsland
werd aangedaan.
Van Dijke Zeeland
Tholen is de enige Zeeuwse ge
meente zonder herdenkingsmonu
ment voor de in Nederlands-Indië
omgekomen militairen. Mevrouw
E. Frigge-Hogesteeger (die nadruk
kelijk op persoonlijke titel sprak en
niet namens de VVD-fractie) en P.
van Belzen (CU) vonden dat al re
den genoeg om nog maar eens om
de tafel te gaan zitten. Voor PvdA
en CDA was dat niet nodig en D66
ontbrak op de vergadering. Een jaar
geleden adviseerde de commissie
om het verzoek van de Vomi niet te
honoreren. Omdat er geen nieuwe
feiten zijn aangedragen, wilden b.
en w. de discussie niet overdoen.
Maar de commissie dach daar an
ders over en zette de brief van de
Vomi op de agenda.
Meeuse - gesteund door een achttal
oud-Indiëgangers op de publieke
tribune - lichtte het verzoek nader
toe. Hij wees erop dat de terugge
keerde militairen hun gevallen ka
meraden (waaronder 9 Tholenaren)
destijds beloofd hebben er alles aan
te doen om hen de eer en herinne
ring te geven die hen toekomt. De
Vomi streeft gedenktekens na met
daarop de namen van de gevallenen,
omdat zij ver van het vaderland be
graven liggen en de nabestaanden
daardoor geen tastbare plek hebben
om hen te gedenken. Door zo'n mo
nument bij het algemeen oorlogs
monument te plaatsen, worden de
Indiëgangers nadrukkelijk bij de
dodenherdenking op 4 mei betrok
ken. Een andere plek is voor de Vo
mi onaanvaardbaar met het oog op
de toekomst: als zij er niet meer
zijn, zal dit gedenkteken voor ande
ren minder belang hebben. Bij het
hernieuwde verzoek heeft de Vomi
twee schetsen gevoegd van een in
hun ogen esthetisch verantwoorde
opstelling bij het gedenkteken in het
Thoolse Bosje.
Hoewel ze respect hebben voor de
Vomi, hoeft voor PvdA en CDA de
discussie niet opnieuw gevoerd te
worden. „De algemene tekst op het
monument in Tholen is volgens ons
ook op Nederlands-Indië van toe
passing. We willen geen precedent
scheppen. Plaatsing op een algeme
ne begraafplaats kan wat ons be
treft", zei M.A.H. den Haan. Vol
gens M.A. van Beek gaat het er niet
om of Tholen al dan niet de laatste
Zeeuwse gemeente is zonder een
Indië-monument en of het al dan
niet esthetisch is. „De kern van de
zaak is of het algemene karakter
van het bestaande gedenkteken ge
handhaafd moet worden. Wij steu
nen het college, want een wijziging
zou afbreuk doen aan de eensge
zindheid."
De SGP beijverde zich vorig jaar
voor de begraafplaats in Stavenisse
als plek voor een Indië-gedenkte-
ken. In een hernieuwd gesprek zou
dat opnieuw de insteek moeten zijn,
vond Klippel. „Lukt dat niet, pas
dan kan er over het Thoolse Bosje
gesproken worden." Een afzonder
lijk gedenkteken is volgens de SGP
gerechtvaardigd omdat de Indiëgan
gers niet voor onze vrijheid zijn ge
vallen, maar voor een politieke
zaak. „En gedenken we op 4 mei
wel allen, gezien de 'vorm van het
steentje dat het eiland Tholen ver
beeldt?" vroeg Klippel zich af met
het oog op de herindeling met Sint-
Philipsland. Over de vorm van het
monument kan, wat hem betreft, ge
dacht worden. „Wij voelen niks
voor aanpassing van het bestaande
monument in verband met een
grenscorrectie", reageerde Van Bel
zen. Hij stelde dat je, na een her
overweging, best op een besluit te
rug kunt komen. „Ontdaan van het
emotionele aspect moeten we toch
met de Vomi in gesprek kunnen ko
men. Ga praten en bekijk de moge
lijkheden", adviseerde hij. Mevr.
Frigge zei persoonlijk geen enkel
probleem te hebben met het verzoek
van de Vomi. „Hun gevallen kame
raden moeten herdacht kunnen wor
den. Ga praten en kijk of het in het
Bosje kan."
Burgemeester W. Nuis wilde - zon
der overleg met de wethouders -
niet op de suggesties uit de commis
sie reageren. „Uw opdracht wil ik
meenemen, maar ik waarschuw u
voor het dossier dat er ligt. De Vomi
geeft heel duidelijk aan wat ze wil
en dus ook wat ze niet wil. Het is
niet juist om elkaar aan het lijntje te
houden, helderheid is gewenst."
Nuis is binnen het college de enige
die positief staat tegenover het ver
zoek van de Vomi. Meeuse was te
leurgesteld over de discussie: „We
zouden graag ja of nee horen over
plaatsing bij het algemeen oorlogs
monument, want dat is ons uit
gangspunt." Voorzitter P.K.M. Stou
ten (die M.A.J. van der Linde
verving) had daar begrip voor.
„Maar de commissie wil zover niet
gaan."
Zowel de beroepsvissers als de sportvissers willen dat zo snel mogelijk
de visrechten in het Volkerak-Zoommeer worden uitgegeven. Die roep
klonk donderdag op het Krammersluizencomplex, bij de oprichting van
de visstandbeheercommissie VBC) Volkerak-Zoommeer. De zes deelne
mende organisaties tekenden een convenant, waarbij P.A. Kooistra uit
Tholen de vereniging van beroepsvissers op het Zoommeer vertegen
woordigde. De anderen zijn de Deltafederatie, Rijkswaterstaat Zeeland,
Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer en Het Zeeuwse Landschap.
De VBC - een wettelijk verplicht
orgaan - is niet zonder slag of stoot
tot stand gekomen. „In 1989 kwa
men we voor het eerst bij mekaar",
zegt Kooistra. Nu ligt er dan wel
een integrale beheervisie waarin de
gezamenlijke visie wordt verwoord
over het gewenste ecosysteem en
het toekomstig visstandbeheer,
maar daarmee is men er niet. Zo
moet er een visplan komen, maar
het probleem is dat zowel de be
roeps- als de sportvissers op dit
moment geen visrechten hebben in
het gebied Volkerakmeer, Een
dracht, Zoommeer en Bathse
spuisluis). De beroepsvissers - dat
zijn er acht - hebben vergunning
om op aal te vissen, de sportvissers
mogen schubvis vangen. Vanuit
beide kampen werd donderdag aan
gedrongen op het zo snel mogelijk
verlenen van de rechten. Het minis
terie houdt de vissers aan het lijn
tje, vinden ze. Een vertegenwoordi
ger liet weten, dat dit aspect hoge
prioriteit heeft. „Eigenlijk is het
een beetje de omgekeerde wereld.
Vóór de afsluiting van deze wate
ren mocht er immers vrij gevist
worden en nu worden we slechts
gedoogd", zei M. Koster van de
vereniging van aalvissers in Zuid-
West-Nederland. Het verruimen
van de mogelijkheden kan ertoe lei
den dat het gebied zich ontwikkelt
tot een eldorado voor de sportvis
ser, aldus voorzitter A. Goossens
van de Deltafederatie.
Met name snoekbaars is een com
mercieel aantrekkelijke vissoort.
Wanneer de beroepsvissers die zou
den mogen vangen, betekent dat
voor hen een economische verster
king. De beherende instanties wil
len beperkingen. C. de Lange van
Staatsbosbeheer sprak over het 'se
lectief benutten' van de visserij, en
van zonering in verband met broed
en paaiplaatsen in de ondiepe delen
van het gebied. Het gebruik van
staand want wijst de organisatie af,
met het oog op de vogelrijkdom.
„Dat betekent voor de vissers een
flinke beperking", aldus Kooistra.
Het convenant geeft de vissers ook
verantwoordelijkheden. „Zo dienen
we ons te realiseren dat de vogels
in het gebied ook moeten eten." Is
het streven van de VBC erop ge
richt om de visrechten naar de vis
sers te krijgen, een vangstregistratie
hoort daar dan ook bij. Monitoring
van de visstand, inventariseren van
de effecten van de visserij zijn
maatregelen die de commissie wil.
Maar een actief biologisch beheer
van het gebied staat men voorlopig
niet voor. Wél is er aandacht voor
de waterkwaliteit.
Beroepsvissers moeten, als ze op
aal vissen, de bijgevangen andere
vis nu nog terugzetten. Tegelijker
tijd is er het probleem van de stro
pers. „Uit heel Nederland komen ze
's nachts hierheen om op snoek,
snoekbaars en pootvis te vissen",
zegt Kooistra. Door de uitgestrekt
heid van het gebied valt het niet
mee om de boosdoeners te pakken.
De LNV-vertegenwoordiger riep de
sportvisserij op om omtrent dit as
pect de lokale politiek aan te spre
ken.
Kooistra - onlangs gecertificeerd
om visstanden te bemonsteren -
vindt het belangrijk om mee te pra
ten in de visstandbeheercommissie,
hoewel al dat vergaderen een flink
beslag legt op zijn tijd. Via dit over
leg kunnen de belangen van een
planmatig en duurzaam visstand
en visserij beheer goed behartigd
worden. Alle partijen hebben ipge-
stemd met de integrale beheervisie
voor het Volkerak-Zoommeer, die
door opsteller J. Klein Breteler op
de bijeenkomst werd toegelicht.
Het idee voor deze rit van dik 800 ki- men gefietst en diverse van hen zijn
actief wedstrijdrenner geweest. Neem
Ruud Havermans, die na vorig jaar
gestopt is. „Het ging gewoon steeds
moeizamer, merkte ik. Dus ben ik ge
stopt en ik moet zeggen, ik mis het
niet. Dat valt me echt mee." Uit lief
hebberij fietst Havermans nog regel
matig en hij heeft dan ook flink ge
traind. Zijn broer reed zelfs nog meer
trainingskilometers. Nap Hage reed
enkele jaren geleden voor het goede
doel 350 km van Scherpenisse naar
Groningen. „Maar dit is toch anders,
want het is vier dagen achter elkaar."
lometer is vorig jaar geboren. Vosse-
meerder Hans Etienne die voor zijn
werk in La Claie aux Moines - acht
kilometer van Lausanne - woont, had
toen een paar van zijn Thoolse fiets
vrienden op bezoek. Pratendeweg is
het idee voor deze onderneming ont
staan. Etienne zelf (hij was voor de
kermis terug in het dorp), zijn neef
Leon Havermans en de broers Ruud
en Marcel Havermans uit Nieuw-Vos-
semeer, Nap Hage uit Poortvliet, Paul
Timmermans uit Tholen en de broers
Jack en Frans Hommel uit Oud-Vos
semeer gaan de sportieve uitdaging
aan. Hans' vader Piet Etienne bege
leidt hen met een bus vol bagage, eten
en drinken en reservemateriaal. Het
achttal heeft in het verleden vaak sa-
In de bestelbus liggen de tassen
met kleren naast de krentenbollen
en kadetten. Chauffeur Piet Etien
ne test met een paar fietsers de mo
biele telefoons uit. Want het con
tact onderweg moet vlekkeloos
verlopen. De bus kan namelijk niet
altijd daar komen waar de fietsers
rijden. Neem de middagstop van
deze eerste dag. Die zal in de buurt
van de Kalmthoutse heide zijn en
daar mogen geen auto's komen.
„Zullen we hier bij Wuustwezel af
spreken?", stelt Etienne voor, ter
wijl hij op de kaart een kruising
aanwijst. Vrouwen, kinderen en
ouders van de renners hebben zich
op de Philips van Dorpstraat verza
meld. Zij kunnen de tocht via inter
net volgen, want om beurten zullen
twee renners aan het einde van de
dag eén verslag maken. De hele
groep gaat nog op de foto bij de
bus, dan wordt afscheid genomen
en rijden de coureurs de straat uit.
Er staat een straffe wind, maar die
hebben ze in ieder geval vanachter.
„Zet donderdagavond de gebakken
aardappelen maar klaar", roept één
van de coureurs naar Hans' vrouw
Nancy.
De eerste etappe (die door Nap Ha
ge en Frans Hommel verkend is)
eindigt in Anhée, op zes kilometer
voor Dinant in de Belgische Arden
nen. Het is de makkelijkste rit, want
het terrein is hier nog grotendeels
vlak. Piet Etienne schat op voor
hand in, dat een gemiddelde snel
heid van 30 km/u haalbaar zal zijn
deze eerste dag. Maar de volgende
dagen zal dat niet meer dan 25-27
km/u zijn. Dinsdag eindigt de groep
in het Franse Verdun en woensdag
in Port sur Saone (zo'n 40 km van
Besangon). Dat zijn ritten waarin
heel wat geklommen moet worden.
Hele stukken van de route voeren
langs de Maas. Vandaag is de slotrit
door de Jura en dat traject heeft
Hans Etienne tevoren al gereden.
Als de conditie en de omstandighe
den het toelaten, zal de groep 50 km
voor het eindpunt - als extraatje - de
Col de Mollendruz 'nemen'. Mor
gen hebben ze een rustdag en zater
dag wil een aantal van de renners
nog een rit in de omgeving van Lau
sanne maken, alvorens ieder op ei
gen gelegenheid naar huis terug
keert.
De eerste twee dagen zijn redelijk
voorspoedig verlopen, blijkt uit het
verslag op internet. Pas halverwege
België kreeg de groep maandag wat
regen. Tegenvallers waren een ket
tingbreuk bij Marcel Havermans en
- de tweede dag - opnieuw een lek
ke band voor Timmermans.
In de tuin van de familie Balk aan het Zuidplantsoen in Poortvliet stonden vele bloemen, zoals vingerhoedskruid en damastbloem, in bloei.
Volgens J. Balk waren er dit jaar
'echte tuinliefhebbers' op de open
dagen afgekomen. „Voor het eerst
zijn de tuindagen aangekondigd in
het blad van de Tuinstichting en in
Groei én Bloei. Mensen die daarop
geabonneerd zijn, zijn echte liefheb
bers. Die hebben vaak zelf ook een
tuin of ze zijn gespecialiseerd in be
paalde planten. De bladen verschij
nen landelijk dus dan trekje ook een
ander publiek."
Is zaterdag over het algemeen de
drukste dag, ook op vrijdag kwamen
al vele belangstellenden een kijkje
nemen. Bij de familie Van der Zwan
aan de Schelphoekseweg (met onder
meer een rozentuin en een veldtuin
die overgaat in het landschap) waren
er vrijdag al zo'n 115 kijkers ge
weest. Zaterdagmiddag tegen vier
uur was het aantal al gestegen tot
ruim 250, maar niet iedereen die bin
nenkwam werd geturfd. Het theehuis
werd ook goed bezocht. Ook bij de
familie Kok aan de Langeweg in
Scherpenisse was het de eerste dag al
druk, afgemeten aan de rij met ge
parkeerde auto's in de straat. Me
vrouw L.D. Kok: „We hebben men
sen gehad van verder weg, uit
Brabant, uit Zeeuws-Vlaanderen
maar ook uit België. W merkten
heel duidelijk dat er meer echte tuin
liefhebbers bij waren. Voor vier tui
nen is het de moeite waard om naar
Tholen te komen. Ik heb veel men
sen gesproken die Tholen helemaal
niet kenden. Ze maakten een route
langs twee of drie tuinen."
Daarnaast ontving de familie echter
ook weer veel mensen uit de directe
omgeving. De tuin van Kok kent
bloeiende planten maar herbergt ook
vele soorten groen en is voor de open
dag 'goed opgepoetst'. „Ik heb er
niet iets speciaals voor gedaan, maar
een tuin is natuurlijk altijd in bewe
ging." Door de bijenkasten van de
buren Van Doren is er ook meer te
zien en te beleven, dan alleen maar
bloemen en planten.
Bij de familie Balk vallen de bloei
ende planten op. Tussen de hoge
groene hagen trekken de kleuren de
aandacht: vingerhoedskruid en da
mastbloemen in allerlei varianten.
De tuin achter de voormalige burg
meesters woning heeft ook een moes
tuin en biedt een fraai uitzicht op het
open veld midden in het centrum van
het dorp.
„We hebben een echte bloemen
tuin," zegt Balk. „De taxushagen
zijn twee meter hoog. Dat is voor de
beschutting maar ook om de bloe
men een rustige achtergrond te ge
ven. Dan komen de kleuren beter
uit."
Ook bij de familie Van Gurp aan de
Stenepad in Sint-Maartensdijk was
er veel aanloop. Ook daar veel be
zoekers van buitenaf. A. van Gurp:
„Er waren mensen uit Haarlem en
Ermelo. Die lezen dat hier vier tui
nen open zijn en maken er een dagje
van. Het is leuk om weer eens wat
ander publiek te krijgen. Die geven
ook weer eens andere reacties."
Vooral zaterdagmiddag was het vol
gens Van Gurp heel druk. „We had
den steeds wel groepjes van 30 tot 35
mensen." Van Gurp heeft het aantal
bezoekers niet geteld maar schat dat
er zo'n 400 zijn geweest. De tuin is
een landschapstuin met open en ge
sloten delen 'met een blik op het
open landschap.'
Bij de tuinders konden ook plantjes
worden gekocht. Ook daar was veel
belangstelling voor.
Initiatiefnemer I. Schot-Oudesluys
diende vorig jaar via DLV make
laardij De Bakker uit Goes een plan
in voor het bouwen en inrichten van
twee landgoederen op het terrein
van 10 ha. akkerbouwland in de
Muyepolder. De landgoederen nieu
we stijl passen in het beleid van de
provincie. Die reageerde evenals de
gemeente, positief op het plan. „Het
gaat wat langer duren. Er zijn nu an
dere prioriteiten bij de gemeente,"
zegt mevrouw Schot die veertien
dagen geleden aanwezig was op een
bijeenkomst van de gemeente om
samen met campinghouders en ei
genaren uit het gebied te praten
over de mogelijke ontwikkelingen
in dit gebied.
Volgens ambtenaar A. van der Lee
(ruimtelijke ordening) hangt een en
ander namelijk samen met het (ver
der) ontwikkelen van de recreatie
op het zuidwestelijke puntje van het
eiland. De nota recreatieve verken
ningen uit 1992 moet herzien wor
den. „De landgoederen is een
prachtig initiatief. Maar op aanra
den van de provincie is ons ge
vraagd om het geheel breder op te
zetten. Het gaat nu om heel het ge
bied aan beide kanten van de Pluim
pot."
Aan de oostkant van het natuurge
bied De Pluimpot betreft het vooral
verblijfsrecreatie (Gorishoek, de
Pluimpot en de Zeester) en de mo
gelijke bouw van een zomerwonin
genpark (Wulpdal). Aan de west
kant van de afgedamde geul ligt
onder meer camping de Muie die
momenteel uitbreidt, een gemeente
lijk populierenbosje bij het strandje,
een karrenveld, de kinderboerderij
en heemtuin 't Lamsoortje, een
dorpsbos van 8 hectare en akker
bouwland van A.P. Bout (zo'n 12
ha.).
Van der Lee: „De provincie wil een
landschapsvisie voor heel dit ge
bied, net als voor het gebied rond de
haven van Sint-Annaland. De land
goederen passen in het plan. Die
pakken we nu niet apart aan, maar
ze krijgen wel een plaats in een al
gehele visie en die staat in de kader
nota voor 2002 vermeld."
Het akkerland van Schot (10 ha) en
P.C.J.M. Mulders (ruim 8 ha.) ligt
langs de Pluimpot tussen het fiets
pad, de Kastelijnsweg en Groene
dijk. Van der Lee: „Op bijna negen
tien hectare is daar plaats voor drie
landgoederen op grond van de rege
ling nieuwe landgoederen van de
provincie. Op voorwaarde dat het
planologisch goed past."
In het streekplan van de provincie
worden voorwaarden gesteld aan de
landgoederen. Zo moet er 5 ha. bos
worden aangeplant dat een blijvend
karakter heeft en toegankelijk moet
zijn voor het publiek. Volgens be
leidsmedewerker ing B. Bouman
van de provincie is de gemeente nu
aan zet. „We praten nu over drie
eenheden. Wij hebben aangegeven
wat kan en zijn ook akkoord, maar
het is voorstelbaar dat er niet een
plekje wordt aangewezen maar dat
de gemeente een zone kiest voor
meerdere landgoederen die als een
kralensnoer bij elkaar liggen. Daar
zijn voorbeelden van in Zeeland: de
landgoederen bij Schuddebeurs op
Schouwen-Duiveland en de land
goederen langs de binnenduinrand
van Walcheren."
Het project van de landgoederen
nieuwe stijl heet De Pluimpot en is
het eerste in Zeeland. Volgens de
provincie moeten het huizen van al
lure worden. De woningen zouden
een inhoud moeten krijgen van
1500 tot 2000 kubieke meter.
Bij 'veiligheid' kwam de toekomst
van de brandweer nadrukkelijk aan
de orde: blijft ze bij Brabant of gaat
ze naar Zeeland? De statenleden J.J.
van Ginkel, J.J. van Oosten en D.P.
Visser werd voorgehouden dat de
uitkomst van deze discussie b. en w.
nu al zorgen baart. Hoewel de pro
vincie Zeeland het weieens als 'lon
ken naar Brabant' ziet, dient in de
ogen van het gemeentebestuur ook
bij veiligheid naar het product te
worden gekeken. En daarbij moet er
oog zijn voor het geheel van het vei
ligheidsbeleid, dus ook het ambulan
cevervoer. Behalve de drie leden van
provinciale staten namen de ge
meenteraadsleden P. van Belzen en
A.L. Piet en het schaduwfractielid J.
de Feijter deel aan het werkbezoek.
Het toewijzen van woningen, ook
aan andere dan alleen de dragende
kern (Tholen-stad), was het volgen
de gesprekspunt. De visie van pro
vincie en gemeente bleken niet altijd
parallel te lopen. Wellicht geldt dat
in wat sterkere mate voor de gevol
gen van de 5e nota ruimtelijke ont
wikkeling (de groene en rode con
touren), was de gedachte. Nauw
verband hiermee houdt de aanwij
zing van Zeeland als nationaal land
schap. De vraag is of de provincie al
leen kan en mag bepalen hoe groot
een dorp mag zijn, of dat de gemeen
te ook een stem in het kapittel heeft.
Burgemeester W. Nuis sprak in dit
opzicht richting zijn partijgenoten
over een soms wat paternalistische
en generaliserende benadering van
uit Middelburg.
Bij het bespreken van de diverse
knelpunten bleef de aanwezigheid
van grote bedrijven in kleinere
woonkernen niet onvermeld. Met na
me de onnodige tegenstrijdigheden
die bestuurlijke wil en ambtelijke re
gels soms veroorzaken, waren on
derwerp van gesprek. Wethouder
mevr. M.A.E. Velthuis bracht nog de
lokale jeugdzorg te berde, op welk
terrein Zeeuwse en Brabantse struc
turen de nodige verschillen vertonen.
Op het industrieterrein Prins Hen
drikpolder in Sint-Philipsland kre
gen de provinciale en gemeentelijke
politici vervolgens een rondleiding
bij Van Dijke Zeeland. Dit bedrijf -
met zo'n 25 medewerkers - maakt
technologisch hoogwaardige ma
chines voor de landbouw, waarbij
veel nadruk wordt gelegd op inno
vatie en het ontwikkelen van nieu
we producten. Voorbeelden zijn ma
chines voor het wassen en sorteren
van bloembollen. Bij de nieuwste
machine - in de vorm van een con
tainer - is het probleem opgelost om
grond uit het spoelwater te halen.
Hierop is patent aangevraagd. De
productie doet Van Dijke Zeeland in
eigen beheer en men levert over de
hele wereld (bijvoorbeeld Brazilië
en Tasmanië).
Directeur D. van Dijke vertelde dat
voor hem het belangrijkste punt is:
de beschikbaarheid van grond om
groei van zijn bedrijf in de toekomst
mogelijk te maken. Op dit moment
is in Sint-Philipsland geen indus
triegrond beschikbaar. Zowel de
staten- als de raadsfractie van de
CU vindt dat plaatselijke bedrijven
de mogelijkheid moeten hebben om
in redelijke mate te kunnen groeien.
Daarbij loopt men tegen twee zaken
aan: het landelijke en provinciale
beleid dat bij kleine kernen maxi
maal 5 ha bedrijventerrein toelaat,
én het beleid van de gemeente Tho
len' om beschikbare grond 'snel' uit
te geven. Praktijk is, aldus de CU,
dat grond niet alleen naar lokale be
drijven gaat, maar ook naar onder
nemers van buiten deze kernen. Dat
leidt ertoe, dat in verschillende ker
nen nauwelijks bedrijventerrein
meer voorhanden is. De CU pleit er
al langer voor om, uitgezonderd in
Tholen-stad, de grond in een lang
zamer tempo uit te geven en alleen
aan plaatselijke ondernemers, zodat
langer ruimte beschikbaar blijft
voor een redelijke groei van de lo
kale bedrijven. Dit past volgens de
fractie in de uitgezette lijn om de
uitgifte van bedrijventerrein te tem
poriseren - om verstening te voor
komen - en toch maximale ruimte
aan de Thoolse ondernemers te ge
ven. Verder past in dit concept ook
renovatie van bestaande bedrijven
terreinen en hergebruik hiervan.
Tholen moet Bergen op Zoom
over 2000 liefst 20 mille méér be
talen voor de sociale recherche
dan in 1999. Tholen kreeg een re
kening gepresenteerd van 96.903
gulden. De kostenstijging wordt
veroorzaakt doordat de Brabantse
buurgemeente aanmerkelijk min
der uitkeringsgerechtigden kreeg.
CDA, SGP en VVD wildep daar in
dej- commissie algemeen bestuur
enëwelzijn meer van weten./,,Het
is toch vreemd dat wij meer moe
ten betalen als Bergen op Zoom
minder uitkeringsgerechtigden
heeft", vond mevr. E. Frigge-Ho
gesteeger. Wethouder mevr.
M.A.E. Velthuis legde uit dat in de
jaren tachtig een overeenkomst is
gesloten, waarin is afgesproken
dat de kosten worden omgeslagen
over het aantal uitkeringsgerech
tigden. „Daalt dat aantal, dan ben
je per plaats méér geld kwijt. Ber
gen op Zoom heeft een erg groot
aantal uitstroomtrajecten en dan
gaat de macht van de grote getal
len spelen." Velthuis wil na de zo
mervakantie met Bergen gaan
Qverleggen om de oude overeen-
-xomst bij te stellen. De insteek
daarbij zal zijn, om voor meer
geld ook meer diensten geleverd
te krijgen.
domij
tmfW-ii THÖgJG
Rt'-i/e Volks!,,MtK
De bus die het achttal op hun tocht naar Zwitserland begeleidt, is vanachter duidelijk herkenbaar.
