Bijenvolken spekken Thoolse beurzen Varkens Nee krijgt geen ambtenaar te spreken HEEL VEEL FEESTKORTINGEN ARDI KEUKENS B. V. Actie voor operatie meisje uit Vietnam brengt ƒ3200,- op Uitsterven imkerij ramp voor milieu, boer, tuinder en particulier Merklap trekt 5000 bezoekers in ruime maand Koersballen Donderdag 31 mei 2001 EEN DRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 15 ChristenUnie en D66 oneens met college Wij bestaan 10 jaar en dit heuglijke feit willen wij niet ongemerkt voorbij laten gaan. Omdat alleen vieren niet leuk is willen wij u laten meefeesten met enkele spetterende feestactiesü! Ceciliawe 4 - Sint-Annaland - Tel. 0166-653448 Is er toekomst voor de Ne derlandse imkerij, vraagt de Vereniging tot Bevorde ring van de Bijenteelt VBBN, zich af. De circa 6000 leden tellende bijen club uit Wageningen con stateert een dramatische terugval in het aantal men sen dat zich om welke re den dan ook met de bijen teelt, de honingcultuur of met stuifmeel bezighoudt. Een halve eeuw geleden telde Nederland nog zo'n 25.000 bijenhouders met circa 200.000 volken. Aan tallen die zijn terugge bracht naar 10.000 imkers en 80.000 volken, zo laten de statistieken zien. Vraag en aanbod Steken Afschermen Geld zo eruit Kaarten inzien plan buitengebied J. van Beieren start goed B. en w. zeggen wel dat de stichting Varkens Nee een medestander is tegen de komst van grote varkensbedrijven op Tholen, maar dat blijkt niet uit de daden van het college. Dat maakten de ChristenUnie en D66 maandag avond duidelijk in de gemeenteraad. Ze waren het niet eens met een reac tie van b. en w. op een verzoek van de stichting om milieuambtenaar A. Schipper een toelichting te laten geven bij de varkensproblematiek. „U roept met uw concept-brief de geding. Uw antwoord was steviger vraag op dat u geen tijd voor Varkens Nee heeft", zo hield P. van Belzen b. en w. voor. „Als u de stichting als me destander beschouwt, had ik de wijs heid genomen om politiek gewicht aan het verzoek toe te kennen en de wethouder te sturen." Van Belzen vond het antwoord van het college niet sterk omdat argumenten aange haald worden over de kostbare tijd van ambtenaren. „Dat is niet steek houdend, daarmee zwakt u de zaak af. De tijd van ambtenaren die met een bezoek aan Varkens Nee is gemoeid, is niet van belang. Ook opmerkingen als ,te duur' zijn helemaal niet in het geweest wanneer het college volstaan had met de opmerking, dat b. en w. politiek verantwoordelijk zijn en niet de ambtenaren." Ook J. van den Donker noemde de re actie van b. en w. ,heel jammer.' „Ik ben het oneens met het college. Ik vind het niet zo'n plezierige brief van b. en w. Het is een vlag die de lading niet dekt. Dat u medestander bent van Varkens Nee, blijkt niet uit uw hande len. Treedt toch in gesprek met de stichting." PvdA en VVD vonden het antwoord echter wel correct. M.A.J. van der Linde pleitte er wel voor om op een positieve manier om te gaan met ver zoeken van burgers. „Maar wel via het college en niet via ambtenaren." De PvdA-fractievoorzitter waar schuwde ervoor hierin één lijn te trekken. „Je moet niet voor de ene or ganisatie een blik ambtenaren open trekken en voor de andere instelling niemand beschikbaar stellen." Mevr. E. Frigge-Hogesteeger bena drukte dat alleen b. en w. politieke verantwoordelijkheid voor beleid kunnen dragen en ambtenaren nooit. Wethouder Heijboer antwoordde, dat het college op vragen van inwoners, verenigingen en stichtingen ingaat. „Men krijgt het volle pond van ons, maar er zijn duidelijke omgangsvor men. En met de capaciteit van de ambtenaren gaan we voorzichtig om. Een sectorhoofd of een afdelings hoofd kan echter ingezet worden om vragen te beantwoorden. Daarvoor is ook een reglement opgesteld dat aan de gemeenteraad is gestuurd." Burgemeester Nuis wilde de sugges tie wegnemen, dat b. en w. geen tijd zouden hebben voor stichtingen als Varkens Nee. „Dat is onjuist, maar we hebben wel spelregels afgespro ken." bij aankoop van een keuken v.a 7500,-. Vraag naar de voorwaarden in de winket 1 Open: Ma. Vm vr. 09.30-18.00 uur. Vr. koopavond tot 21.00 uur. Za. van 09.30-17.00 uur (Tevens 's avonds geopend op afspraak) Jasenka van Doren uit Scherpenisse en secretaris van de bond van bijen houders N.C.B. afdeling Steenber gen, kortweg de bijenvereniging Steenbergen, weet precies hoe dat komt. „De meesten zijn overleden. Het merendeel van de imkers dat is uitgeschreven, is dood. Je maakt het maar zelden mee dat er iemand stopt, omdat hij er geen zin meer in heeft. Eenmaal besmet met het bij envirus, kom je er vrijwel nooit meer vanaf. Je blijft imker tot je het niet meer kunt." Van Doren zit al een tijdje in het bestuur van de Steenbergse bijen vereniging en is ook actief in de bijenafdeling van de landbouwor ganisatie NCB/ZLTO. Binnen de landelijke organisatie staat ze haar mannetje en weet ze, zo blijkt uit haar verhaal, de belangen van de imkerij met verve te verdedigen. Ze kent het imago van de imker. „Een stoffig, beetje vies oud man netje. Vuile nagels. Onbegrijpelijk." Ze weet ook niet hoe die karikatuur de wereld is ingeschopt. Ze wijst op het grote aantal studies, verant woordelijkheden, het nut in het al gemeen en het belang van de imker in de maatschappij. Daaruit blijkt juist het tegendeel van die reputatie. „Geen aardbei, geen bloem, geen struik, geen bes, geen vogel die goed floreert zonder bij", is haar stellige overtuiging. „De hele cy clus in de natuur draait om bevruch ting." Dat wil ze aan zoveel moge lijk mensen vertellen. Jasenka van Doren wordt uitgenodigd op bijeen komsten. Vaak van plattelandsvrou wenverenigingen, scholen en mi lieuclubs. „Dan probeer ik dat imago van de imker te verbeteren. Ik tut me op. Mooie lange nagels, net jes gekapt. Zo laat ik zien dat ook vrouwen imker kunnen worden. Dat ook vrouwen er een hele fijne hobby aan kunnen beleven." Hoe logisch dat sommigen ook in de oren klinkt, de teruggang in het aantal imkers is aan de Steenbergse club evenmin voorbijgegaan. Waren er in 1950 nog 38 leden die zich zonder angst en schroom en vaak zonder bescher mende kleding tussen de bijenvol ken ophielden, nu moet de vereni ging het doen met een kleine twintig belangstellenden, waarvan er, ver rassend, dertien uit Tholen komen. De anderen komen uit Dinteloord, Bergen op Zoom, Steenbergen., Hoogerheide en nog een paar aanpa lende dorpen. De Thoolse belangstelling is vol gens Jasenka van Doren (Kroatische van geboorte) duidelijk te verklaren. Ze wijst op het relatief grote aantal bloemzaadtelers, fruittelers en ande re agrariërs op Tholen die voor een belangrijk deel van hun productie afhankelijk zijn van een goede na tuurlijke bestuiving. Voor wie het nog niet weet, in Steenbergen zijn ze er al sinds 1 maart 1917 achter dat de natuur niet zonder bijen kan. Om dat ook aan anderen te vertellen, vergaderen de leden in dorpshuis De Vaert in Welberg en brengen elkaar de fijne kneepjes van het vak bij. De informatie loopt uiteen van het bestrijden van ziektes onder de bijen tot de economische kant van de zaak. Een hobby mag geld kosten, maar het is leuk als die ook wat op levert. Bijen (zo blijkt uit diverse verenigingspublicaties) spekken de beurs, knikt ook Jasenka toegeeflijk. Het houden van de vrolijk zoemen de diertjes levert bepaald minder op dan een winnende prijs in de postco- Goede, beschermende kleding voorkomt dat een imker steken oploopt. deloterij, maar de imker hoeft er evenmin op toe te leggen. Later in het verhaal wil ze best iets zeggen over inkomsten en uitgaven. Eerst wil ze, als een koninginnebij, haar ei kwijt over het nut van het houden van bijen en het effect daarvan op de natuur. „Het uitsterven van imkers is een ramp voor het milieu, voor de resultaten van de fruitoogst en voor de bloemzaadtelers", is haar overtui ging. Zo weet ze ook zeker dat het vak van imker nooit helemaal zal verdwijnen. „Er blijven altijd men sen bestaan die het houden van bijen als een mooie hobby blijven zien. Heb je dan een fruitteeltbedrijf in een straal van drie kilometer rond zo'n hobbyist, dan zit je goed. Dan heb je mooiere en betere appels en peren dan je concurrent die verder weg zit." Die concurrent kan natuur lijk een imker huren. „Maar dan krijg je de kwestie van vraag en aan bod. Hoe minder imkers er zijn, hoe duurder het wordt om die man of vrouw naar jouw boomgaard te krij gen. Die stijgende kosten moeten worden doorberekend. Dat betekent dat ook de consument beter af is als er voldoende imkers blijven", is haar even eenvoudige als juiste re kensommetje. Laat Jasenka praten en binnen een uur weet je niet alleen alles over de seks van de bij (als een mannetje niet heeft gepaard, wordt hij als nut teloos uit het volk gestoten en is de dood zijn onoverkomelijk lot) maar ook de andere kant van de medaille waarom de jeugd liever discoot, zapt en internet verkiest boven een potje echte in eigen teelt verworven bijen honing. „Ze hebben vaak geen tijd, maar zijn ook bang voor bijenste ken", heeft Van Doren de indruk. Onnodig, want er is genoeg materi aal om je daartegen te beschermen. Toch steekt ze de gevaren van een bijensteek niet onder stoelen of ban ken. „Maar het is net als met voet ballen. Daar kun je tegen je enkels worden geschopt. Hoe voorkom je RSI (muisarm) en wat gebeurt er als je probeert je schoonmoeder uit een stoel te krijgen?" Van Doren wil er maar mee zeggen dat aan elke hob by een risico kleeft. Honing plakt misschien wat meer. Vandaar dat iemand die allergisch is voor bijengif, dat maar beter aan zijn omgeving kan meedelen. Gaat er dan wat mis, dan is hulp snel ge boden. De aankomend imker is hier mee ook gewaarschuwd en, lacht Jasenka, is het niet vreemd als die zich voordat hij of zij aan de nieuwe hobby begint even laat nakijken op bijengifallergie. „Een bij raakte ver ward in mijn haar en stak. Mijn man zei later: Ik wil je niet beledigen, maar je ziet er niet uit", vertelt Ja senka van Doren openhartig. „Mijn linker oog zat dicht en mijn rechter koon was opgezwollen. Ik zag er in derdaad niet uit." Verslaggever en fotograaf krijgen dan ook onmiddellijk beschermende kleding uitgereikt als ze voor het verhaal de bijenvolken in haar tuin bezoeken. Een aantal kasten, netjes op een rij. Een hoop gezoem aan de onderkant; daar waar de ingang/uit gang van de kast is. De diertjes dar telen er lustig op los en hebben geen enkele belangstelling voor het be zoek. „Geen deodorant, geen after shave en geen parfum. Dan trekken ze zich helemaal niets van je aan", ondermijnt Jasenka het effect van de vaderdagreclames. Onderweg vertelt ze dat per jaar maximaal drie mensen sterven aan de gevolgen van een bijensteek. Voorwaar een te verwaarlozen aan tal vergeleken met het aantal Zeeuwse verkeersdoden, vindt ze. „De eerste steek is niet dodelijk. dat bacterievorming bij mensen zou voorkomen. Jasenka van Doren is niet meer, stil te krijgen. Ze laat haar tuin zien. Schitterend. Demonstreert haar bij envolken. Prachtig. Maar wil nu eens (en vooral ook meer) jeugd in de imkerij. Ook in Tholen is de ani mo onder de jeugd om de bijenvlag van vader of opa over te nemen vrij wel nihil, constateert ze. „We heb ben slechts één jeugdlid. Niels van de Berge uit Tholen. Maar wel een goede. Hij heeft het virus erg te pak ken." Ze is blij met het enthousias me van de jonge aanwas. „Niet bang voor een prikje", geeft ze als voor beeld. „Niels kwam een keer vol trots zijn buik laten zien. Hij was daar zes keer gestoken. Nee. Daar hoef je niet trots op te zijn en het is ook gemakkelijk te voorkomen. Ik wil er maar mee aangeven dat angst voor een bijensteek geen beletsel voor de imkerij hoeft te zijn." Gedreven kan Jasenka van Doren praten over haar hobby. Maar krijg je op vijfjarige leeftijd een bijensteek en een halve eeuw la ter weer een, dan reageert het li chaam die tweede keer op een vreemde stof en kun je problemen krijgen." Zolang de bij het gevoel heeft dat ze zich niet moet verdedi gen, is er niets aan de hand, doceert ze. „Het gaat om het moment dat de bij dat gevoel wel heeft. Dan duwt ze met haar onderlichaam een gif zakje in je arm of ergens anders. Dat gifzakje pompt door als de bij al weg is. Dus moet je dat zakje rustig en kalm verwijderen." Het mooie van de imkerij wint het echter met vlag en wimpel van dat steekje waar doorgaans niemand hinder van blijft ondervinden. Hoe mooi ziet een honingraat er uit. Hoe eerlijk maak je kaarsen van bijen producten. Hoeveel beter is bijen was ten opzichte van chemische glimproducten. En wat doe je met de Propolis. Een afscheidingsproduct Een ander voorbeeld van de jongere generatie is Johan Eggebeen (26) uit St.-Annaland. Hij kan iedereen aan bevelen een bijenvolkje als huisdie ren te adopteren. „Het is een mooie hobby. Veelomvattend. De imkerij vertelt je veel over de natuur." Egge been is op zoek naar ruimte om zijn volken te laten overwinteren en zijn kasten te renoveren. Hij schat dat er op Tholen 20 professioneel gestuur de bijenvolken leven en heeft uit ge sprekken met verenigingsleden en •andere deskundigen begrepen dat er op Tholen een tekort aan bijen volken heerst. „Dat is vooral voor de bloemzaadteelt een probleem", vindt hij. De telers zelf, waarvan enkelen een cursus imkerij volgen, willen daar over niet veel kwijt. Sterker nog, ze schermen hun gebied af. Vorige week zaterdag gingen Thoolse bij enhouders op excursie naar een bloemzaadteler. „Als de pers mee komt, gaat de excursie niet door", laat de nestor van de Thoolse bijen houders, Jaap van Popering uit St. Annaland. weten. De bijen hebben door hun bestuiving zo'n invloed qp het uiteindelijk resultaat van de bloem dat de concurrentie niet mag weten wat er op het excursieveld ge beurt. Eggebeen zit daar niet zo mee. Hij gaat de komende jaren proberen zijn hobby uit te breiden en heeft on langs een fraaie koninginnebij ge kocht. Zo'n beestje kost gemiddeld zestig gulden, maar dan heb je vol gens hem een zachtaardig diertje dat in staat is veel eieren te leggen en een fraai en sterk volk op te leveren. De Setallandse imker zegt dat er be paald geen grote investeringen no dig zijn om het produceren van hó- ning tot hobby te maken. „Een bijenvolk kopen kost je ongeveer honderd gulden", schat hij. Daar is de koningin bij inbegrepen. Hij schat de omvang van een volk op gemiddeld 70.000 bijen en komt dan aan een kilo of dertig honing. Van Doren zegt dat de gemiddelde imker tenminste twaalf gulden voor een kilo honing rekent. Tel daarbij op de opbrengst voor het wegzetten van de volken bij een boer (zestig gulden per volkgemiddeld) en je hebt de investering er op heel korte termijn uit. Volgens Van Doren kan het allemaal nog goedkoper. „Meij- sen die belangstelling hebben voor het imkeren, krijgen van ons gratis een half jaar een bijenkast met zqs ramen en een bijenvolk. Dat is 'ge noeg om na een paar maanden een half pond honing te verzamelen. Hoe dat allemaal moet, leren ze bij onze vereniging. Ze leren hoe ze ste ken kunnen voorkomen, hoe ze de productie kunnen vergroten en voor al wat het effect van hun hobby is op de natuur en hun woonomgeving. Gaan ze na dat half jaar niet door, dan halen we de spullen terug. Gaap ze wel door, dan mogen ze alles houden." De contributie van de vereniging, een paar tientjes per jaar, doet het ergste vermoeden over de kwaliteit van het gebodene. Jasenka: „Wc worden financieel gesteund door een bank. Die betaalt onze gastsprekers als we een voorlichtingsavond,, heb ben. Ook andere evenementen waar we vanwege de lage contributie geen geld voor hebben, worden door die bank gesteund." Wie Jasenka van Doren over de hob by van haar en haar man hoort pra ten, wordt tenminste aangespoord het ook zelf te proberen. Niet onver standig is het dan om even bij de ge meente te informeren welke voor waarden er gelden. Uiteindelijk zit niet iedereen te wachten op een bij envolk naast de deur. De bond van bijenhouders NCB afdeling Steen bergen is bereikbaar via Jasenka van Doren, tel. 0166-663026. Meer dan 5000 mensen hebben al een kijkje genomen bij de Zeeuw se recordmerklap in de Grote Kerk in Tholen. „Tot en met maandag waren er 5200 geweest, dus ik denk dat we de 5500 wel halen", zegt een blije Eef de Jonge. Zij was één van de coördinatoren bij het maken van de lap. Begin deze week deden op één dag een groep van 80 en één van 90 de kerk aan. „Er zijn mensen die al voor de vierde keer komen en steeds ande ren meebrengen." Mevrouw De Jonge prijst het enthousiasme van de borduursters die deze weken als suppoost dienst doen in de kerk. Het borduurwerk blijft mooi om naar te kijken: „Zelf ontdek ik nog steeds nieuwe dingen als ik ernaar kijk." Uit het gastenboek blijkt, dat erg veel West-Brabanders de merklap komen bekijken. Maar er staan plaatsnamen uit het hele land genoteerd en zelfs uit het buiten land. Zaterdag is de merklap voor het laast in Tholen te zien. Dinsdag wordt hij weggehaald en naar Hulst gebracht, waar het werkstuk vanaf 9 juni in de basiliek te zien zal zijn. Het kunstwerk krijgt na volging, want in Willemstad is een groep van zestig dames ook aan het borduren geslagen. De actie die een aantal inwoners van Sint-Philipsland hebben gehouden voor het Vietnamese kleutertje Duy- en, heeft ƒ3195,40 opgebracht. Ini tiatiefneemster was Martine Quist die het verhaal van Duyen op de televisie zag. Het meisje is bij een wraakactie met accuzuur overgoten en zeer ern stig verbrand. Een Roosendaals echt paar haalt kinderen als Duyen naar Nederland of België om ze daar te la ten opereren. In hun eigen land zijn de medische mogelijkheden hier niet voor. Inmiddels is Duyen uit het zie kenhuis ontslagen na een eerste ope ratie aan haar oog. „Haar wimpers waren door het zuur naar binnen 'ge smolten' en staken in haar oogje. Daardoor kreeg ze vaak ontstekingen en het was heel pijnlijk", vertelt Mar tine. Zij ging samen met vier anderen met de collectebus langs de deuren in Sint-Philipsland en Anna Jacobapol- der. „Het was echt een groot succes. We hebben veel meer opgehaald dan we hadden durven denken. Vrijwel overal kregen we veel geld en heel positieve reacties. Dinsdag brengen we het geld zelf naar de familie in Roosendaal waar Duyen nu aan het herstellen is voordat ze weer terug mag naar Vietnam. En we hebben ook nog een cadeautje voor haar ge kocht." De Sint-Philipslandse is zo tevreden over het resultaat van de ac tie, dat ze overweegt om later (vol gend jaar) nog eens zoiets op te zet ten. Bewoners en gebruikers van het bui tengebied kunnen binnenkort kennis nemen van de functiekaarten bij het nieuwe bestemmingsplan. Op die kaarten zijn de bestemmingen van percelen buiten de bebouwde kom aangegeven, alsmede waar gebou wen mogen verrijzen. De kaart wordt straks bestemmingsplankaart en is dan bepalend voor de bouw- en ge bruiksmogelijkheden. Betrokkenen kunnen eventuele wensen ten aanzien van deze kaarten kenbaar maken, waarmee in de verdere procedure zo veel mogelijk rekening zal worden gehouden. De kaarten liggen vanaf 11 juni ter inzage op 4 plaatsen: het gemeentehuis in Sint-Maartensdijk, de bibliotheken in Tholen, Sint-An- naland en Sint-Philipsland. Er komen ook 4 inloopavonden (aanmelden bij de gemeente, tel. 0166-668237). De avonden, steeds van zeven tot tien uur, zijn op 14 juni in het gemeente huis in Sint-Maartensdijk, 21 juni in De Wellevaete in Sint-Annaland, 25 juni in Meulvliet in Tholen en 28 juni in De Wimpel in Sint-Philipsland. Het tweede mixed team van Jacoba van Beieren is de competitie goed begonnen. De eerste wedstrijd, thuis tegen Nisse, eindigde in 3-3. Zaterdag gingen de tennissers uit Sint-Maartensdijk op bezoek bij De Schelde 4 in Vlissingen en kwamen met een 4-2 zege terug. Het heren- dubbel werd door Ed v.d. Kuyl en André Boogerd in twee sets gewon nen: de eerste met een tiebreak (7- 6) en de tweede met 6-0. Wil van Put en Wil v.d. Kuyl maakten van het damesdubbel een spannende driesetter. De eerste set wonnen 2*e met een tiebreak, de tweede viel na een tiebreak in het voordeel van de thuisclub uit en ook de derde kon den de Thoolse dames net niet naar zich toetrekken (6-2). Toen kwa men de mixen. André Boogerd en Janet de Viet wonnen de eerste mét 6-3 en 6-4, maar de volgende verj- oor Boogerd met Van der Kuyl met 6-4 en 6-0. Het duo Van Put en Van der Kuyl speelde op dat moment een uitstekende wedstrijd en won met 6-3 en 6-3. De laatste partij speelde het echtpaar Van der Kuyl samen. Ze wonnen met gemak, 6-0 en 6-1. Dat leverde een 4-2 ovef- winning op. Zaterdag krijgt het team Game '78 uit Clinge op be zoek. Uitslagen van de wedstrijden van: Oud-Vossemeer: 1. mevr. C. van Mierlo 28 p; 2. mevr. C. Lindhout 21 p; 3. mevr. A. Bosters 20 p; 4. mevr. C. Free en mevr. L. van Poort vliet 15 p; 6. mevr. D. van Dijke 14 p; 7. A. van Dijk 10 p; 8. W. Lind hout 9 p. Sint-Maartensdijk (28 mei): 1. mevr. L. v.d. Klooster en C. van Gorsel 32 p; 2. mevr. C. Free en W. Bijl 29 p; 3. mevr. W. Lutt en mevr. G. Verwijs, mevr. M. Bijl en A. Leemreijze, mevr. M. Dane en mevr. S. Wolse 25 p; 6. mevr. T. Goode en mevr. L. Verschoor 19 p. (21 mei): 1. mevr. M. Dane en C. van Gorsel 35 p; 2. mevr. W. Lutt en mevr. T. Goode 31 p; 3. mevr. C. van Mierlb en A. Leemreijze 24 p; 4. mevr. M. Bijl en mevr. C. Free 19 p; 5. mevr. L. v.d. Klooster, én mevr. L. Ver schoor en mevr. G. Verwijs 15 p; 7. mevr. S. Wolse en W. Bijl 14 p. Tholen-stad: 1. L. Soomers en J. Bal 23 p; 2. mevr. C. Wilsing en N. Moerkerken 17 p; 3. D. Schellingér en M. v.d. Houten 15 p; 4. mevr. F. Schellinger en mevr. C. Praat 13 p; 5. mevr. R. Burrows en mevr. Y. Vej- kamman 12 p. Meulvliet: 1. mevr. T. Goode en mevr. R. Vroegop 31 p; 2. mevr. T- Soomers en J. Vroegop 29 p; 3. mevr. D. Lindenberg en G. Bolier 21 p; 4. mevr. J. Bos en W. Bijl 20 p; 5. mevr. R. Bolier en mevr. L. Ver schoor 13 p.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2001 | | pagina 15