Baggerbedrijf zegt
lidmaatschap op
Dames Ottevanger en Van Vessem
in 1951 aan wieg van De Passage
Rabobank Scherpenisse stopt na
85 jaar financiële dienstverlening
Na kritiek van Schuttevaer
Viering vijftig jaar christelijke vrouwenvereniging in Tholen
PvdA pleit voor
behoud treintaxi
Boete in bus
Alleen de geldautomaat in de Kerkstraat blijft nog over
Donderdag 1 maart 2001
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Het uitbaggeren van de haven in Sint-Philipsland is achter
de rug. Het werk heeft nogal tot commotie geleid onder de
schippers. De Thoolse VVD-fractie heeft onlangs de be
stekken van de gemeente ter inzage gevraagd. De kwestie
krijgt nu ook nog een staartje voor Schuttevaer. Het bag
ger- en overslagbedrijf Van Stee uit Yerseke zegt zijn B-lid
maatschap van Schuttevaer Midden-Zeeland op na de kri
tiek die er op het werk is gekomen vanuit Sint-Philipsland.
Feuilleton
Tijdens de jubileumviering van de christelijk-maatschap-
pelijke vrouwenbeweging Passage in Tholen zijn woens
dagavond P.M. Ottevanger-Deurloo (78) en M. van Ves
sem (86) in het Visnet in het zonnetje gezet. Zij zijn
beiden vijftig jaar lid van de vrouwenvereniging die in
1951 werd opgericht als afdeling van de NCVB, de Ne
derlandse christelijke vrouwenbond. Er waren 69 leden en
6 gasten aanwezig om het halve-eeuwfeest te vieren.
Telefooncentrale
Een lintje waard
Piggelmee
Bij winkel
Op 2 kilometer
Schoolhoofd Jager
Anders ziek zijn
Kinderdetective Eevliet
Jeugdbingo SPS
Verkoop cake
Spaarvarkens
Open balie
Grondverkoop
Vrolijke verteller
Predikant bedankt
Titelkansen Pomerans
Van Stee, die in opdracht van de ge
meente Tholen het karwei uitvoerde,
heeft zich gestoord aan de uitlatin
gen van bestuurslid G.L. Verkam
man van de koninklijke schippers
vereniging Schuttevaer Noord-Zee
land. Verkammen had kritiek uitge
oefend op de wijze waarop de haven
is uitgebaggerd. Van Stee schreef
begin februari een brief aan zijn af
deling, waarin hij zijn visie geeft op
wat er is gebeurd in de haven van
Sint-Philipsland.
De aannemer huurde een rupskraan
in om de bodem gelijk te maken,
zodat hij ook zelf met zijn eigen
schip vlak kon liggen, zo legt hij
uit. Van Stee's schip weegt 360 ton.
Met de lading van 250 kubieke me
ter en een soortelijk gewicht van 1,8
maakte dat in totaal 810 ton.
'Met dit gewicht heb ik twee keer
per dag in de haven droog gelegen
(het gehele werk). Tijdens de kerst
dagen liggen er verschillende bin
nenschepen in de haven. Nu zou
blijken dat ik mijn werk niet
goed uitgevoerd heb, volgens be
stuurslid G.L. Verkamman van
Schuttevaer. De schepen die op dat
moment, of eventueel al daarvoor
gearriveerd zijn, hebben met
schroef en boegschroef grote gaten
gedraaid. Daar word ik zwart voor
gemaakt, wat ik niet terecht vind.
Dit bestuurslid heeft geen verstand
van waterwerk', schrijft Van Stee.
'Op. 21 november 2000 heeft de
rupskraan aan het einde van het
werk de oneffenheden gelijk ge
maakt (het water was 2 meter weg).
Een verdieping is helemaal niet erg,
een verhoging wel. Dan kunnen
eventueel de spanten naar boven ko
men. Op 15 januari 2001 heeft de
rupskraan de bodem gelijk gemaakt
(het water was 2.20 meter weg) zo
dat er goed overzicht was'.
Van Stee wijst erop dat het pro
bleem zal blijven bestaan als er
schepen met 'half getij' de haven in
of uit willen varen. Dan worden er
weer gaten met de schroef en boeg
schroef in de bodem gevaren, zo
schrijft Van Stee aan het bestuur van
de afdeling Midden-Zeeland.
Inmiddels heeft de gemeente met
Schuttevaer besloten dat dit voorko
men moet Worden. Er komt een
bord dat het in- en uitvaren door
binnenvaartschepen moet reguleren.
De perikelen rond de haven begin
nen langzamerhand de vorm van
een feuilleton aan te nemen. Het is
nu afwachten wat er uit de bestek
ken van de gemeente naar voren
komt.
De jubilarissen P.M. Ottevanger-Deurloo (links) en M. van Vessem zijn allebei vijftig jaar lid van de vrouwenvereniging.
De Nederlandse Spoorwegen gaat
stoppen met de treintaxi naar Tho-
len-stad. De gemeente Tholen is in
het besluit van de NS niet gekend,
zo bleek uit de commissie gemeen
telijke ontwikkeling. M.A.J. van der
Linde (PvdA) noemde de treintaxi
een belangrijke voorziening voor
reizigers die 's avonds laat of op
zondag van het station naar Tholen
moeten en geen gebruik van eigen
vervoer of de bus kunnen maken.
Hij stelde het college voor om over
het plan van de NS contact op te ne
men.
Maar wethouder K.A. Heijboer
moest Van der Linde teleurstellen.
„Hier kunnen we geen enkele in
vloed op uitoefeifen. Het is een zelf
standige dienst van de NS. Die
vindt de route van Bergen op Zoom
naar Tholen te lang. Er is wel tele
fonisch contact geweest, maar het
valt buiten de vervoersvoorziening
van de provincie."
Van der Linde vond dat het college
te snel het hoofd laat hangen. „U
zou er ook voor kuniien vechten."
Maar Heijboer hield vol dat de ge
meente er geen invloed op uit kan
oefenen.
Alcoholcontrole. Op de Brabantse
oprit van de Thoolse brug is dins
dagavond en -nacht een alcoholcon
trole gehouden. Tussen 20.30 en
22.30 uur en van 23.30 tot 3 uur
moesten 415 bestuurders blazen.
Vijf van hen hadden te diep in het
(carnavals)glaasje gekeken.
Oud-presidente A. Deurloo-van de
Velde las voor welke onderwerpen er
in het oprichtingsjaar zijn behandeld.
Dat waren onder meer: de kunst om
met mensen om te gaan, een inlei
ding van dominee Van de Berg, het
reddingswerk in Rotterdam en kind
en gebed. Tien jaar geleden ver
scheen er een jubileumboek. Er is
toen ook een kookboek gemaakt in
een oplage van 125 exemplaren. Die
zijn volgens haar bijna nergens meer
te vinden. „Als u er een hebt, wees er
zuinig op."
De leidraad voor de leden van de
Passage is volgens haar te leven als
christen met de hand op de Bijbel.
Ze riep de twee jubilarissen naar vo
ren die aan de wieg hebben gestaan
van de vereniging.
Mevrouw Ottevanger werd op 6 juni
1951 lid. Ze las de notulen van de
oprichtingsvergadering van 21 fe
bruari 1951 voor. Een halve eeuw
geleden betaalde ze 3 gulden per
maand contributie. Ze kreeg het be
wijs van inschrijving overhandigd,
opgediept uit het archief. Het 'antie
ke stuk' van mevrouw Van Vessem
bleek echter onvindbaar.
De dames kwamen vijftig jaar gele
den samen in een gebouwtje aan de
Brugstraat, vertelde mevr. Ottevan
ger. „Er werd toen nog een kolenka-
chel gestookt. Daar moest je een
eind vandaan gaan zitten. Het was er
of te warm of te koud." Koffie of
thee zetten kon daar niet. „De koffie
werd in een grote groene ketel mee
gebracht. Die was dan thuis al gezet.
Ter plekke werd ze dan nog op de ka
chel opgewarmd en met een mooie
emaille koffiekan uitgeschonken."
Mevrouw Van Vessem zong samen
met mevrouw Van de Sande op de
eerste jaarvergadering en las ook
een kerstverhaal voor. In het dage
lijks leven werkte ze op het post
kantoor aan de Hoogstraat, maar
begon bij de telefooncentrale. „Als
er iemand belde, dan viel er een
klepje omlaag en dan moest je een
stekkertje in een contact steken om
verbinding te maken." Ze heeft in
drie kantoren gewerkt, maar niet
meer in het (inmiddels opgeheven)
postkantoor in de Dalemsestraat.
Nu is er een postagentschap onder
gebracht bij de drogisterij in de
Hoogstraat. Dat blijkt bij menigeen
niet in goede aarde te zijn gevallen.
Mevrouw Van Vessem vond het
postkantoor in de Dalemsestraat al
niet veel soeps, over het agentschap
liet ze zich oojc kritisch uit: „Nog
gekker. Maar ja, het wordt van ho
gerhand beslist." Ze liet haar sporen
ook na in het menuboek van de ver
eniging met een gerecht van rijst en
kerrie.
Mevrouw Ottevanger deed aan to
neel binnen de vereniging, trad op
in Thoolse dracht, bakte babbelaars
en spande zich in om voor de ver
eniging een vaandel te laten maken.
„Dat was er niet. We spaarden er
wel voor, maar voor de landdag van
de verenigingen hadden we wel een
kleedje gekocht. Dat was niet leuk,
want we wilden een vaandel. Toen
hebben we toch een vaandel be
steld. Het is door de nonnetjes in
Hoeven gemaakt."
Zij kregen als onderscheiding een
corsage opgespeld in de lilakleur van
de Passage, een lepeltje en bloemen.
De derde die een corsage kreeg op
gespeld, was mevrouw S. Geluk-van
Splunter die 47 jaar lid is. Ze is be
stuurslid geweest, rayoncontactper
soon en lid van de vertrouwenscom
missie Albronda van de Nagelfonds.
Verder kregen alle leden die 25 jaar
en langer lid zijn van de vereniging
een corsage en een roos. Mevrouw
Deurloo feliciteerde iedereen. „Uw
trouwe opkomst is eigenlijk al een
lintje waard."
De afdeling werd ook gelukgewenst
door mevrouw De Wit van het pro
vinciaal bestuur. Samen met mevr.
Matthijssen vertegenwoordigde ze
de Passage Zeeland. De Wit hield
een pleidooi voor de voortgang van
de vereniging. Ook bestuurlijk om
dat dit steeds moeilijker wordt en er
afdelingen opgeheven dreigen te
worden vanwege bestuurscrises. De
Thoolse afdeling kent 88 leden.
Ze deed ook een oproep om aan
dacht te besteden aan de thema's in
het jaarprogramma: water wereld
wijd en arbeid en zorg.
Oud-presidente M. Hameeteman-
van der Sluys uit Middelharnis nam
even het heft in handen om oud-pre
sidente Annie Deurloo toe te spre
ken. Ze omschreef haar als een dui
zendpoot met duizend ideeën die
niet aan politiek doet, maar er wel
raakvlakken mee heeft. En met beide
benen in de Thoolse samenleving
staat. Aan de hand van de letters uit
het alfabet vormde ze een woord dat
haar typeerde.
A. Boxhoorn-Urbanus speelde sa
men met Deurloo een kwartetspel
waarin verschillende namen, gebeur
tenissen en anekdotes uit de geschie
denis van de vereniging op een luch
tige manier de revue passeerden. Zo
traden er zeven dames op met mooie
hoeden en verscheen Piggelmee ten
tonele. Ze kwamen als het ware op
herhaling, maar dan vele jaren later.
De leden werden op het einde van de
avond nog verrast met een sketch on
der leiding van Betsie Quist. Het was
een spel met een boot waarbij steeds
bemanningsleden aan boord moesten
komen. Het bleek geen spel op het
droge maar een echte reis. Presidente
R. Heemskerk-van der Laan onthul
de namelijk de gratis bootreis voor
alle leden op 15 mei met een party
boot van Bruinisse naar Ouddorp.
Daar wordt een rondrit met de
stoomtram gemaakt en dan keert
men per boot terug naar Bruinisse.
Het geld is bijeengebracht door on
der meer een flessenactie en een boe
kenmarkt te houden.
Het bestuur voerde nog een sketch
op over een vrolijk biggetje en een
scharrelvarken en tot slot kregen alle
leden een schort mee naar huis met
het logo van de NCVB en de Passa
ge en de jaartallen 1951-2001.
De heer Roggeband was de hele
avond actief als cameraman. Hij nam
alles op video op. Aan de wand hin
gen ter gelegenheid van het jubileum
fotocollages die door Ploni Hage en
Betsie Quist waren samengesteld.
Onze kinderen gaan in Steenbergen
naar school en kregen 8 februari j.l.
allebei een boete in de bus. Ze had
den een maandkaart gekocht die in
ging op 8 januari (de eerste school
dag na de kerstvakantie) en die
verliep op 7 februari. Wij willen an
dere ouders waarschuwen: koop je
een maandkaart en die gaat bijvoor
beeld de twaalfde in, dan is hij tot en
met de elfde van de volgende maand
geldig. Een weekkaart is wél een
volle week geldig. De busonderne
ming wist natuurlijk dat een heleboel
mensen hier geen erg in zouden heb
ben en had zodoende een goede dag.
Zo'n 20 kinderen keer 60 gulden is
1200 gulden. Dat is vlug verdiend,
vindt u ook niet? (Voor ons ook nog
eens ƒ7,50 administratiekosten).
Eigen schuld, zult u zeggen, moet u
maar beter opletten. De busonderne
ming staat in haar recht. Maar de
manier waarop het op 8 februari
ging. De kinderen stappen in Tholen
op. Ze krijgen controle van twee he
ren, dus kaarten laten zien. Bingo! Je
kaart is net deze dag verlopen, dus je
krijgt een boete! Ja, maar hij was
toch vandaag nog geldig? Kinderen
schrikken: morgen moeten we onze
nieuwe kaart toch pas meenemen?
Die ligt al klaar. Allemaal uitstappen
bij deze halte (bij de A&P in Steen
bergen). Iedereen moet zijn verlopen
kaart inleveren en de heren gaan
driftig aan het schrijven. De ene
moet ingewerkt worden, is pas
nieuw, en begint grapjes te maken
om de geschrokken kinderen wat op
te vrolijken. Nou, daar vinden ze
echt niets grappigs aan! Als ze thuis
komen, zijn ze toch behoorlijk onder
de indruk en zeggen meteen: je moet
ze wel snel betalen hoor. Anders
moetje nog eens 15 gulden extra be
talen, zegt die meneer.
Er wordt echter niet één lijn getrok
ken. We hoorden van andere ouders
dat hun zoon twee dagen later een
boete had gekregen, ook met een 3-
sterren-kaart die op 7 februari verlo
pen was. Hij woont in Scherpenisse
en gaat in Halsteren naar school. De
controleur streek over zijn hart en
zei: nou, betaal dan maar een enkel
tje Halsteren, dat is dan negen gul
den.
Zo zie je maar weer, kunnen we toch
beter maar als ouders om de beurt
een keer in de week een ritje doen.
Dat is voordeliger voor die paar
maanden.
Fam. F. v.d. Graaff,
A. Crijnssenstraat 18,
Tholen.
Woord en Daad collecteert volgen
de week in alle woonkernen voor
haar onderwijsproject in het Ethio
pische Gambella.
VERVOLG VAN PAGINA 2
De Rabobank op de hoek van de Laban Deurloo-straat/Wilhelminas-
traat in Scherpenisse is sinds vandaag voor het publiek gesloten. Dins
dagmiddag was de laatste zitting. Na 85 jaar verdwijnt er een eigen
bankkantoor uit het dorp. Scherpenisse heeft eind vorig jaar wel een
geldautomaat gekregen in de Kerkstraat, zodat de inwoners niet zon
der contant geld hoeven te zitten. De Scherpenissenaren waren al lan
ger voorbereid op de sluiting. Het pand, waarvan al langer één woning
werd verhuurd, is inmiddels verkocht.
De Rabobank Tholen, die met zes
vestigingen het grootste kantorennet
heeft van de banken in de gemeente,
zet daarmee als laatste van de banken
de sanering in. De VSB-bank in Tho
len sloot als eerste, de ABN/Amro-
bank in Sint-Maartensdijk volgde on
langs en nu is de Rabobank
Scherpenisse dicht. Het dorp is daar
mee de eerste woonkern die geen en
kele financiële instelling meer rijk is,
want W.A. Donken verkocht eind vo
rig jaar zijn CDK-bankagentschap
aan assurantiekantoor Van Dijke in
Poortvliet.
„Deze ontwikkeling is niet te keren",
zegt secretaris J.L. Noom van de Ra
bobank Tholen. Hij woont zelf in
Scherpenisse, evenals trouwens di
recteur G.J. Harmsen, maar Noom
zegt gebonden te zijn aan de econo
mische wetten van kosten en baten.
„Het is ontzettend jammer voor de
oudere bevolking en daar proberen
we ook goede oplossingen voor te
zoeken, maar een eigen kantoor in
Scherpenisse handhaven, dat kon
toch niet meer. En gezien de reacties
is daar ook in. het algemeen begrip
voor. Het kan niet anders. Een pand
onderhouden dat maar twee midda
gen per week meer open is, dat kost
geld. We zijn wel een coöperatie en
het ledenbelang staat bij de Rabo
bank ook voorop, maar je moet toch
kijken naar de kosten en de baten.
Het werk aan de balie wordt almaar
minder, terwijl we uit veiligheids
overwegingen minimaal twee mede
werkers moesten hebben."
De Rabobank in Scherpenisse was
alleen op dinsdag- en vrijdagmiddag
nog open van half twee tot vier uur.
Eerder was het kantoor nog een hele
week halve dagen geopend, maar
sinds de komst van de geldautomaat
(gea) zijn de openingstijden beperkt.
De bank was gezien de kosten eerst
niet van plan om zo'n gea te plaatsen,
maar onder druk van de midden
standsvereniging en de Kamer van
Koophandel besloot het bestuur dat
alsnog te doen wanneer er een winke
lier bereid was die automaat te plaat
sen. Schildersbedrijf Noom, dat in de
voormalige slagerij Slager een nieu
we winkel begon, bleek bereid die
gea in het pand in de Kerkstraat te
plaatsen. Gevolg was wel, dat daar
door het bezoek aan het kantoor nog
minder werd. „De gea ligt midden in
het dorp en is heel goed ontvangen.
Er wordt dan ook flink gebruik van
gemaakt. De ouderen gaan we bege
leiden om die stap ook te zetten, nu
het kantoor is gesloten. Op 9 en 23
maart en 6 april houden we daarvoor
's middags zitting in het pand Kerk
straat 8, waar voorheen artikelen uit
Roemenië verkocht werden. Mede
werksters zullen dan oudere inwo
ners instrpctie geven bij de geldauto
maat. Wd laten onze klanten dus
zeker niet zwemmen", aldus Noom.
Hij benadrukt dat de beslissing om
het kantoor Scherpenisse te sluiten,
niet zomaar genomen is. „De nadelen
hebben we goed overwogen, maar
sluiting op zich was onontkoombaar.
De weg is nu open voor een vervolg.
De medewerksters die twee midda
gen in Scherpenisse werkten, combi
neerden dat met het kantoor Stave-
nisse. Aangezien er verschillende
personeelsleden in deeltijd werken,
paste dat goed. Het geringe gebruik
van kantoren ten opzichte van de kos
ten zal leiden tot meerdere sluitingen,
maar een besluit is er nog niet geno
men. Je moet echter met je tijd mee.
Ik ben in het bankbestuur begonnen
toen ieder dorp nog een eigen, zelf
standige bank had. Op 31 december
1975 gingen de Rabobanken Scher
penisse, Sint-Maartensdijk en Stave-
nisse samen. Daarna is de fusie van
Sint-Maartensdijk met Tholen geko
men en inmiddels is de intentiever
klaring getekend voor de fusie van de
Rabobanken Tholen en Sint-Anna-
land-Poortvliet. Je moet je aanpassen
aan de gewijzigde omstandigheden.
Kijk maar naar de reorganisatie die
de ABN landelijk weer aangekon
digd heeft. Maar als rechtgeaarde
middenstander vind ik het natuurlijk
jammer dat ons kantoor Scherpenisse
sluit. In de stad lachen ze erom als ze
horen dat twee kilometer verder een
bankkantoor is, want zover moeten
velen in de steden rijden om bij hun
bank te komen. Maar Sint-Maartens
dijk is een ander dorp dan Scherpe
nisse. Dat gevoel spreekt mee bij dit
soort dingen. Met de geldautomaat,
en niet te vergeten de telefoon om af
spraken te maken voor het bezoeken
van de klanten thuis, kan er veel op
gelost worden. Bovendien houden
we elke donderdagavond in Sint-
Maartensdijk op afspraak zitting",
aldus Noom.
Jongeren bankieren steeds meer via
de elektronische snelweg: niet alleen
telebankieren, maar ook via internet,
waar de Rabobank met een eigen
website ook veel informatie geeft.
De historie van de Rabobank Scher
penisse gaat terug naar 22 maart
1916, toen notaris Meulenberg te
Sint-Maartensdijk de akte van op
richting registreerde. Schoolhoofd R.
Jager uit Scherpenisse gaf de eerste
aanzet voor een eigen Boerenleen
bank en op 13 mei 1916 vond in de
Gouden Leeuw, destijds beheerd
door C. Rijstenbil, de eerste algeme
ne vergadering plaats, waarbij 46
mensen het ledenregister tekenden.
Na een langdurige stemming werd
huisarts A.C. Polderman voorzitter, J.
v.d. Velde secretaris en I.K. Hage be
stuurslid. De raad van toezicht bëk-
Voor de plattelandsvrouwen hield
mevrouw M. Zandbergen uit Poort
vliet onlangs een lezing over 'Ziek
zijn anders bekeken'. Ze vertelde hoe
mensen soms, door verandering van
voeding en een veranderde levens
houding, een positieve wending kun
nen geven aan hun ziek zijn. Zo kan
het, na enig afbouwen, helemaal geen
kwaad om een paar dagen niet te eten.
Het gebruik van melk en suiker stelde
de spreekster ter discussie. Wanneer
iemand zich niet goed voelt, is het ze
ker aan te raden om die artikelen eens
niet te gebruiken. Verder is het ver
standig om eet- en leefgewoonten on
der de loep te nemen alvorens men
aan allerlei kuren begint. Maar waar
iemand zich goed bij voelt, daar moet
deze volgens mevr. Zandbergen ge
woon mee doorgaan. Want verande
ren waar geen problemen zijn, gééft
soms juist problemen. Interessant was
de uitleg over hoe joden hun eten be
reiden en welke filosofie daarachter
steekt. Er werd aandachtig geluisterd
en ook kreeg de spreekster heel wat
vragen te beantwoorden.
Op 13 maart komen de plattelands
vrouwen weer bij elkaar. Dan komen
ons koningshuis en het ontstaan ervan
aan de orde.
in de maak, want één van de daar ge
vestigde biljartteams van De Pome
rans heeft kampioenskansen. Dat is
boven verwachting, de club komt im
mers pas voor het tweede seizoen uit
in de KNBB-competitie (district Ber
gen op Zoom). Met nog drie wed
strijden te gaan heeft lijstaanvoerder
De Pomerans in de C4-klasse
763,258 punten, gevolgd door Den
Duvel met 742,645 punten. Het an
dere team staat met 664,367 punten
derde in de klasse C5. De club is in
middels versterkt, zodat er in het
nieuwe seizoen in de C3-klasse ge
start kan worden. Maar als er liefheb
bers zijn om in de C4 in competitie
verband te gaan spelen, kunnen zij
zich melden bij secretaris H. Rens-
ink.
D.V. maandag 5 maart hoopt de
zending weer oud papier op te ha
len vanaf half zeven.
Advertentie I.M.
Het ene jaar voeren de leerlingen van
basisschool De Eevliet een toneel
stuk op en het andere jaar de ouders.
Dit keer zijn de ouders weer aan de
beurt. Zij brengen op 9 en 16 maart
een kinderdetective met een knip
oog, getiteld 'De vloek van Tout-am-
ooghie'. Vanaf november wordt er
druk gerepeteerd en gewerkt aan de
cors en kostuums. De rollen worden
bezet door Dieneke Uijl, Doortje
Slooten, Sjaak Vogel, Rien Konings,
Annet v.d. Vlist, Sandra Hage, A.P.
v.d. Belt en Rien Jansens. Achter de
schermen werken Mieke Konings,
Rianne van Akkeren, Corrie van Tig-
gele en Marianne Vroegop aan de
uitvoering mee. Vanaf maandag kun
nen na drie uur 's middags kaarten
voor de voorstelling op school wor
den afgehaald.
Voetbalclub SPS organiseert morgen
avond in de kantine een jeugdbingo.
Naast de eigen D-, E- en F-pupillen
zijn alle kinderen van de basisscho
len uit het dorp én uit Scherpenisse
welkom. De bingo begint om zeven
uur.
Woensdag is er een oliebollenactie
van de club. In beide dorpen wordt de
lekkernij huis-aan-huis te koop aan
geboden. Tevens zijn ze vanaf half
acht 's morgens te koop in de kantine.
Daar kan men ook de bestellingen af
halen. De opbrengst is bedoeld voor
uitbreiding van de accommodatie,
onder meer ten behoeve van de
jeugd.
De Hervormde vrouwenvereniging
houdt donderdag 8 maart de jaarlijk
se cakeverkoop. De leden komen met
cake langs de deur. De opbrengst is
bestemd voor de N.H. kerk.
Gertjan Kleppe en Joel Beurkens kunnen hun spaarvarken niet meer bij de Rabobank Scherpenisse leeg laten maken, want het kantoor is
vanaf vandaag voorgoed gesloten.
stond uit voorzitter D. Kleppe, secre
taris J.A. de Graaf en lid Chr. Hartog.
Schoolhoofd Jager werd kassier voor
50 gulden per jaar. Het begin was
moeilijk, want gelet op de kaspositie
kon men niet naar de jaarvergadering
van de centrale Rabobank in Utrecht
en evenmin kon men de drukkosten
van de balans en winst- en verliesre
kening dragen. Die cijfers kon men
bij de kassier inzien en werden op de
ledenvergadering bekend gemaakt.
In 1929 was men toch zover, dat in
de Bakkerstraat 3 voor 500 gulden
een eigen kantoor met wachtkamer
kon worden gekocht van veldwachter
K. Hanse. Inmiddels was J. v.d. Velde
voorzitter geworden en die maakte
als architect gratis een tekening.
Daarna trad J.H. Hage aan als voor
zitter. Die was al sinds 1918 lid van
de raad van toezicht en bleef als be
stuursvoorzitter aan tot 1955, waar
mee Hage een uitzonderlijk lange
staat van dienst had bij de Rabobank
Scherpenisse.
Onder het motto 'vroeg begonnen,
oud gewonnen' werden spaarvar
kens aan de jeugd beschikbaar ge
steld. In 1940 werd kassier Jager na
24 jaar opgevolgd door zijn zoon
mr. H.P. Jager. Die bleef maar 1
jaar. Toen kwam H.P. Keur, die in
1961 de leiding overdroeg aan A.
van den Hoek. Deze was de laatste
directeur van de zelfstandige bank
Scherpenisse, die in 1976 werd op
geheven.
De jubilea gingen niet ongemerkt
voorbij, al leende het 25-jarig be
staan zich in het oorlogsjaar 1941
niet voor uitgebreide festiviteiten.
Vanaf 1944 tot het einde van de
Tweede Wereldoorlog hield de bank
één keer per week zitting in Halste
ren, waar verschillende Scherpenis
senaren geëvacueerd waren.
Het eerste miljoen aan spaargeld
werd bereikt in 1954. Daarna werd
besloten in de Laban Deurloostraat
een nieuwe bank te bouwen, die
voor 30.728 gulden werd gegund
aan de plaatselijke aannemer B.
Suurland. Op 4 december 1956
volgde de officiële opening door
burgemeester Bouwense, tegelijk
met de viering van het 40-jarig be
staan.
In de jaren zestig breidde het girale
betalingsverkeer zich enorm uit. Op
t vrijdagavond zat de wacfakamer
van de bank vol en men vond het
helemaal niet erg om een tijdje te
wachten, zo herinnert directeur A.
van den Hoek zich nog. „Nee, men
ging soms na gedane zaken terug
naar de wachtkamer om gezellig na
te kaarten!"
Daarna raakte alles in een stroom
versnelling. De spaargelden groei
den in 1962 met 26,4% en bij het
gouden jubileum in 1966 werd uit
voerig stilgestaan. Een toneelgezel
schap uit Middelburg trok twee
avonden een stampvol Holland
Huis. Het geld bleef rollen, want in
1967 vond een uitgebreide verbou
wing plaats. De bank verhuisde
voor een jaartje naar de Lage Markt
10, waar de bedsteden dienst deden
als archiefruimte. In de zomer van
1968 opende burgemeester Bou
wense het uitgebreide kantoor met
een open balie en dat was een in
grijpende verandering.
De Rabobank Scherpenisse ontwik
kelde zich voorspoedig, met naast
de bankzaken ook het verzorgen
van volledige boekhoudingen, be
lastingzaken en verzekeringen voor
meer dan 200 klanten. Alles onder
één dak.
Na de fusie was er een ingrijpende
verbouwing om de computerappa
ratuur te installeren. Burgemeester
Van der Munnik nam op 31 maart
1987 de officiële opening voor zijn
rekening. Door het beperkte gebruik
en het terugbrengen van de ope
ningstijden door de toename van het
telebankieren werd het kantoor, met
daarnaast ook de vroegere direc
teurswoning, steeds minder renda
bel. Per 1 maart, vandaag, verliest
het zijn dienstverlenende functie als
bank.
Het laatste bestuur van de zelfstan
dige Rabobank Scherpenisse be
stond in 1976 uit L.A.M. Elenbaas,
J. Tichem en J.L. Noom, van wie de
laatste nog steeds in functie is bij de
Rabobank Tholen. De laatste raad
van toezicht in Scherpenisse be
stond uit J. Versluys, A. Duijnhou-
wer en E. Hage.
De Rabobank verdwijnt qua kan
toor uit beeld in Scherpenisse, maar
door middel van een geldautomaat
in de Kerkstraat blijft de financiële
instelling aanwezig. In een vorm die
past bij het digitale tijdperk van de
21e eeuw.
Het gemeentebestuur heeft een per
ceeltje grond aan het Anna van Bu-
renplein verkocht aan C.M. Schot.
Morgen, vrijdag, brengt Wim Burk-
ink in het Holland Huis zijn program
ma 'Spots'. De inmiddels 75-jarige
schrijver, regisseur, acteur en mime-
speler maakt een comeback als vertel
ler. Zijn vrolijke, absurde, een tikkel
tje ironische en vooral relativerende
verhalen komen uit eigen werk. Burk-
ink schreef meer dan veertig kinder
boeken, richtte ooit in Amsterdam het
Vestzaktheater op en regisseerde daar
32 eigentijdse toneelstukken. De
avond, die om kwart over acht begint,
wordt georganiseerd door Uit op Tho
len in samenwerking met de openbare
bibliotheek.
Ds. P. Melis te Genemuiden heeft be
dankt voor het beroep dat de Gerefor
meerde Gemeente op hem had uitge
bracht.
'oortvliet
Bij yafé Tolrust is al een draaiboekje
