jyii'huA Vader hoort 30 maanden cel eisen voor seksueel misbruik van dochter Snoezelen in nieuwe badkamer van verpleegafdeling Ten Anker Vuilnisauto slaat de lastige straten over Verburgh ónze zorg Hoop op oprichten van heemkundekring Tholen Laagvliegende straaljagers bij Stavenisse Stouten niet eens met offerte voor meubilair Minder controles bij klachten over varkensstal musiiii Onderhoud van begraafplaatsen weg bij Betho Donderdag 18 januari 2001 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 5 m,: Bel voor een gratis oogmeting door vakbekwame specialisten Tegen A.K. (45) uit Sint- Philipsland is donderdag voor de Middelburgse rechtbank dertig maanden gevangenisstraf geëist we gens ontucht met zijn jongste dochter. De man zou zich daaraan tussen 1985 en 1993 bij herhaling schuldig hebben gemaakt, maar verklaarde zelf dat het maar twee tot drie maanden heeft geduurd (zijn dochter was toen een jaar of zeven). Officier van justitie mr. A.S. Flikweert vond dat laatste niet aan nemelijk, mede gezien de ernstige psychische nood waarin de dochter - inmid dels 21 - is geraakt. Voor de door advocaat W.A. Lensink bepleite straf van elektronisch toezicht acht te hij het vergrijp dan ook veel te ernstig. In therapie Sint-Philip slander erkent fouten, maar weet niet waarom hij het deed Dagboeken Buitenlandchauffeur De bewoners van verpleegafdeling de Vliedberg van zorgcentrum Ten Anker in Tholen kunnen met een gerust hart in bad. Dinsdagmiddag werd namelijk de nieuwe 'snoezelbadkamer' in gebruik genomen. Dementerende ouderen kunnen hier onder het genot van hun lievelings muziek veilig genieten van een warm bad. En dat blijkt uitstekend te passen in de 'belevensgerichte zorg' waar Ten Anker zich momenteel mee bezig houdt. Belevensgericht Grote opkomst cursus streekgeschiedenis Tholen is de enige streek in de provincie Zeeland waar geen heemkundige kring actief is. Maar A. de Klerk, re gionaal consulent regionale geschiedbeoefening Zee land, verwacht dat er eentje komt. Die hoop koesterde hij maandagavond op de eerste bijeenkomst van de cur sus 'Geschiedenis te kijk' in het gemeentehuis in Sint- Maartensdijk waar zich ruim veertig belangstellenden voor hadden ingeschreven. De opkomst was groot. Buitendijks Bewoners voortaan met rolemmer naar straathoek Vanaf maandag komen de vuilnisauto's van de gemeente niet meer in enkele lastig bereikbare straten in Sint- Maartensdijk, Sint-Annaland en Tholen. De bewoners moeten voortaan met de rolemmer naar de hoek van de straat. Boompjes, paaltjes en geparkeerde auto's in smal le straten blijken struikelblokken voor de gemeentereini ging. De vuilnismannen klagen over tal van situaties in de woonkernen. Een woordvoerder van de gemeente geeft dan ook aan, dat in de toekomst meer straten de zelfde maatregel kunnen verwachten. Bezwaren Auto bekrast in Tholen b.v. Antwerpsestraat 12 - 14 - 16 4611 AG Bergen op Zoom tel. 0164 - 237940 Fax 245360 specialisten in - Computers, netwerken, systemen op maak - Hi-end audio, speciale luisterruimte). - Beeld en geluidsystemen door heel uw huis. - Eigen technische dienst en service afdeling. Jt B. en w. gaan bij de vliegbasis Woensdrecht opheldering vragen - over de oefeningen met straalja gers in de buurt van Stavenisse. Het dorp wordt regelmatig opge schrikt door laagvliegende ge vechtsvliegtuigen die over de Oos- terschelde komen aanvliegen in de richting van het dorp. Volgens P.K.M. Stouten (VVD) maken ze veel lawaai. Hij is bang dat het dorp gevaar loopt. „Het is onaanvaardbaar. Vlak bij het dorp maken ze een haakse bocht. Op nog geen driehonderd meter. Soms zie je de vliegtuigen ook dwarre len. Boven op de zeedijk wordt er een jeep gezet. Ik weet niet of ze aanvallen nabootsen of geluidsme- tingen verrichten, maar ze maken enorm veel lawaai. De Ooster- schelde is een natuurgebied. Mag dit zo maar en weet het college hiervan?" Volgens Stouten was het vooral in de maand december raak. Het vindt volgens hem voor al 's middags plaats tussen half twee en half drie. Ook donderdag waren er weer oefeningen. Stou ten wees erop dat de SGP hier ook al eens vragen over had gesteld. Dat was bij de algemene beschou wingen. Burgemeester W. Nuis herinnerde zich dat. Hij legde uit dat de laag vliegende jagers aangewezen zijn op commando's vanuit de jeep, maar dat er niet laag mag worden gevlogen boven de dorpen. „We hebben daar toen ook vragen over gesteld aan de vliegbasis Woens drecht. Dat zullen we weer doen." Hij wees de commissie erop dat ze altijd nog een keer kan gaan kijken in Woensdrecht. Tijdens het vorige onderhoud met de militaire basis over dezelfde kwestie was de ge meente uitgenodigd om in de keu ken van het complex van de lucht macht te komen kijken. De VVD is het niet eens met de ma nier waarop het college offertes heeft gevraagd voor de aanschaf van nieuwe tafels en stoelen voor dorps huis De Vossenkuil in Oud-Vosse- i meer en gemeenschapscentrum Meulvliet in Tholen. Volgens P.K.M. Stouten hebben b. en w. een verkeerde volgorde geko zen door twee verschillende soorten stoelen te nemen omdat die het goedkoopst waren. Dat zei hij don derdagavond in de commissie alge meen bestuur en welzijn over het voorstel om voor 120.000 gulden nieuw meubilair aan te schaffen. „U moet eerst een keuze maken voor het type stoel en dan twee offertes vragen. Nu lag de keuze al vast, na melijk de goedkoopste stoel." Burgemeester W. Nuis legde uit dat deze procedure al eerder is gevolgd en dat Stouten daar toen ook al be zwaar tegen had gemaakt. Hij legde uit dat een en ander met de beheer ders is overlegd en kondigde aan dat er een volgende keer een andere weg zal worden bewandeld als het nieuwe inkoop- en aankoopbeleid (dat nu in de maak is) wordt toege past. Klachten van C.P. de Rijke over stankoverlast die hij ondervindt van de vlakbij zijn woning staande var kensstal van Van Genugten (Zwarte - weg te Poortvliet) zullen niet langer gevolgd worden door onderzoek door de gemeente. Van januari 1999 tot en met september 2000 klaagde De Rijke in totaal 49 keer (ook in de periode 1995 t/m 1998 zijn volop klachten van hem geregistreerd), meestentijds via de milieuklachten lijn. Alle onderzoeken die daarop zijn gevolgd, wezen uit dat niet di rect maatregelen nodig waren. Op die momenten voldeed het bedrijf aan de verplichtingen die in de mi lieuvergunning zijn gesteld. Even min zijn er voldoende aanknopings punten gevonden om de stank overlast en de activiteiten in het be drijf met elkaar in verband te bren gen. Gezien dat resultaat én het feit dat ruimschoots aan de wettelijke verplichtingen wordt voldaan, wil de gemeente het anders gaan doen om tijd te besparen. Wél blijft men elke klacht registreren, maar ver volgens zullen er alleen steek proefsgewijs controles plaatsvin den. De milieu-inspectie steunt dat beleid. Waarom Tott u met minder genoegen nemen 1 M «f T"' Grote Kerkstraf 5-13Steenbergen Telefoon (0167) 553385 Advertentie I.M. K. toonde zich berouwvol tegenover de rechtbank. „Er zijn dingen ge beurd die niet door de beugel kun nen. Ik heb daar verschrikkelijk veel spijt van." Hij vond de eis van de of ficier erg hoog: „Alles waarvoor ik al die jaren zo hard heb gewerkt, gaat er op die manier aan." Woensdag doet de rechtbank uitspraak, zei voorzitter mr. G. Nomes van de meervoudige kamer, die het verzoek tot behandeling van de zaak achter gesloten deuren afwees. Rechter mevrouw J. Gaakeer leidde het onderzoek tijdens de zitting. Ze las uit de verklaring van de dochter, die in april vorig jaar aangifte deed van seksueel misbruik, dat dit zo rond haar zesde jaar was begonnen met strelen. Gaandeweg ging het steeds verder en toen ze een jaar of twaalf was, zou K. geprobeerd heb ben haar te penetreren (wat niet lukte doordat ze luid begon te schreeu wen). „Ze was bang voor u, u was streng. Maar aan de andere kant was u ook aardig en gaf haar een paard", las de rechter uit het dossier. Hoe zeer het meisje in geestelijke nood raakte, blijkt uit haar dagboeken en brieven. Ze speelde met de gedachte een einde aan haar leven te maken, zocht op haar zeventiende hulp bij een psycholoog en werd later behan deld in psychiatrisch ziekenhuis De Viersprong te Halsteren. Sinds haar achttiende woont ze niet meer thuis en momenteel is er ook geen enkel contact meer met haar ouders en ou dere zus. Uit de rapporten komt naar voren dat ze depressief was, een ne gatief zelfbeeld had en zelfs een keer een grote dosis paracetamol slikte. De vader ontkende herhaaldelijk dat hij de vagina van zijn dochter aange raakt zou hebben of zou hebben ge tracht haar te penetreren. Het overige gaf hij toe, maar dan voor een perio de van twee tot drie maanden toen het meisje zeven of acht jaar oud was. „Bij de politie en de rechter commissaris hebt u wél een verkla ring ondertekend waarin de overige feiten staan", hield de rechter hem De Middelburgse rechtbank moet vonnis wijzen in een ontuchtzaak uit Sint-Philipsland. voor. K. weet dat aan de angst en stress tijdens de verhoren. Evenmin had hij een verklaring voor de ver schillen in tijdsduur. „Er ging een lampje branden dat het fout was wat ik deed - je gooit je vaderschap weg - en toen heb ik de knop omgezet. Ik heb er verschrikkelijk spijt van. Al dertien jaar loop ik ermee rond, heb ik het verborgen moeten houden." Uit de stukken werd duidelijk dat de dochter zich op een gegeven moment binnen het gezin terugtrok, altijd op haar kamer zat. Volgens K. niets vreemds, want ze speelde altijd al veel op haar kamer. Wél vroeg hij haar om over het gebeurde te zwij gen, omdat hij bang was dat zijn hu welijk op de klippen zou lopen. „Waarom ik het heb gedaan, weet ik nu nog niet. Tevoren en ook nadien heb ik nooit kinderen of vrouwen lastig gevallen", zei de Sint-Philips- lander. Hij heeft zich inmiddels vrij willig aangemeld voor een therapie. K. vertelde de rechter de toekomst somber in te zien. „Je hebt je hele le ven alles voor je gezin gedaan. En dat is gebroken. Pas waren er de feestdagen en dan hoor je met je hele gezin bij elkaar te zijn. Wij missen er één, dus is er geen toekomst. Mijn vrouw en oudste dochter worden daarmee net zo hard gestraft als ik." Toen het misbruik aan het licht kwam, onstonden er spanningen in het gezin maar werd besloten de zaak stil te houden voor de buiten wereld. Officier Flikweert vond dat de ver dachte dan wel met zijn gezin in zat, maar over de situatie van zijn doch ter niets vertelde. „Thuis wordt daar wél over gepraat", zei K. Maar hoe het zijn dochter precies vergaat, weet hij niet omdat er geen contact is. Ze was overigens op de zitting aanwe zig in gezelschap van een goede vriendin en iemand van bureau slachtofferhulp. K. vertelde dat hij tot het laatste toe alles voor haar had gedaan: haar woninkje opgeknapt toen ze uit huis ging, en een uitke ring voor haar geregeld. „Als je ie mand zó haat, zou je toch niet willen dat die dat voor je deed", zei hij. Maar als verwijt was dit niet be doeld, antwoordde hij op een vraag van mr. Nomes. Voor Flikweert was de zaak duide lijk voor wat betreft het plegen van ontucht. En hoewel K. op de zitting het seksueel binnendringen ontken de, had hij dat eerder wél toegege ven en de officier had geen enkele reden om aan het politie-onderzoek te twijfelen, zo zei hij. Dat K. bij elk politieverhoor weer nieuwe feiten aan zijn eerdere verklaring toevoeg de, wekt volgens de officier de in druk dat hij niet alles verteld heeft. De gedetailleerde aangifte, de dag boeken en brieven en de diverse psy chiatrische rapporten waren wat de officier betreft bewijzen te over. „Hoewel niet zeker is vast te stellen dat de psychische problemen 100% het gevolg hiervan zijn, past dit alles wel in het plaatje van een incest- slachtoffer." Dat iemand een derge lijk zwaar psychisch letsel zou over houden aan maar enkele ontuchtige handelingen, wilde er bij Flikweert niet in. „Ik ben weliswaar geen des kundige, maar acht het aannemelijk dat het gedurende een langere perio de is gebeurd. Een dergelijk iets grijpt heel direct in in een mensenle ven." Hij vond het vreemd dat K. to taal niet spreekt over de emotionele schade die bij zijn dochter is aange richt, maar wél steeds verklaarde dat hij zelf fout is geweest. Rekening houdend met de gezondheidstoe stand van de Sint-Philipslander - die deze week voor hartklachten wordt behandeld in de Klokkenberg - kwam hij tot een eis van 2,5 jaar cel onvoorwaardelijk. K.'s raadsman Lensink vond dat veel te fors. Hij opteerde voor elek tronisch toezicht gedurende een be paalde periode, gecombineerd met een therapeutische behandeling. Flikweert vond dat laatste een ge heel vrijwillige zaak, buiten de straf om. Lensink wees erop dat de ten lastelegging uitsluitend is gebaseerd op de aanklacht van de dochter. Hij gaf toe dat de daarin genoemde han delingen kloppen, uitgezonderd het seksueel binnendringen. Een wettig bewijs voor een langere periode dan de enkele maanden die K. aangaf dat het misbruik duurde, is er volgens de raadsman niet. „Mijn cliënt was in die tijd buitenlandchauffeur en vaak van huis. Dan zou het misbruik dus ieder weekend moeten zijn ge weest als het tientallen keren is ge beurd, en dat was niet zo." De raads man schetste de gevolgen: een enorme emotionele schade bij de dochter. En die is niet goed te ma ken gezien het verbroken contact: „Er is geen begin van een lijn om de breuk te helen." Verder was er de impact op het gezin, doordat er spanningen ontstonden tussen K. en zijn vrouw, en vervolgens de doch ter haar moeder en oudste zus voor de keus stelde: ik of hij. Ook K. is een verliezer, schetste de raadsman. Hij heeft ingezien dat hij volstrekt fout was en zijn hoop is gevestigd op de therapie. K. zit sinds mei vo rig jaar ziek thuis, hij heeft proble men met hart, longen en rug. (De advocaat overlegde een brief van de cardioloog). Mocht hij arbeidsonge schikt worden, dan zou elektronisch toezicht als straf mogelijk zijn, vond de raadsman. Tevoren had K. daar over tegen de rechter gezegd bang te zijn voor de spanning en stress die dat meebrengt, terwijl bovendien zijn werk als buitenlandchauffeur het niet zou toelaten. „Ik heb spijt en berouw. Het had zo niet moeten lo pen", aldus K. Na de officiële opening krijgt bewoner P. Mees een bloemetje van ziekenverzorgende Hannah Verbiest, terwijl bewoners, familieleden en medewerkers van Ten Anker het snoezelbad bewonderen dat wordt gedemonstreerd door twee personeelsleden. Het is een hele drukte als alle bewo ners met hun begeleiders en het per soneel zich verzameld hebben in de gang bij de badkamer. Er is binnen al wat activiteit geweest, maar voor lopig blijft dat nog even geheim. Hoe het interieur eruitziet, is op zich geen verrassing meer, want de badkamer is al geruime tijd in ge bruik. Maar Ten Anker wilde er toch een wat officieel tintje aan ge ven. Toespraken zijn er echter niet. De opening wordt verricht door be woner P. Mees, afkomstig uit Oud- Vossemeer. Op verzoek wil hij ook wel proberen een welkomstwoordje te spreken. „Ik ben ontzettend blij dat we hier allemaal zijn. En ik wens jullie gezondheid toe", zegt Mees, maar dan worden de emoties hem te veel. Voor de aanwezigen is het echter genoeg en er wordt dan ook geapplaudisseerd. Vervolgens knipt Mees, bijgestaan door mede werkster Hannah Verbiest, het lint voor de deur van de badkamer door. En daarmee is het ceremonieel af gelopen. De aanwezigen staan in de rij om de nieuwe badkamer te mo gen bekijken. In bad ligt een personeelslid (met kleding aan) en er klinkt een zacht muziekje. Het bad is in hoogte ver stelbaar, heeft allerlei hulpmiddelen en via een lift kunnen de bewoners in en uit het water worden getild. „Acht jaar geleden, toen het ver pleeghuis werd geopend, was de gangbare mening dat de oudere mensen (en zeker de dementeren den) geen behoefte hadden om in bad te gaan. Maar toen we twee jaar later op een vakantie waren met de bewoners en we een mevrouw in 4» een ligbad tilden, werd ze daar zo ontspannen van, dat ze in slaap viel zonder de gebruikelijke tabletjes. Dus er was wel degelijk behoefte aan", vertelt consulent belevensge richte zorg Joke van der Zande van Ten Anker. De afdeling had wel een badkamer, maar die was leeg en werd als opslagplaats gebruikt. Toen er een bad overbodig werd in het verzorgingshuis, pikten de per soneelsleden van De Vliedberg dat in. De bewoners konden nu één keer per week in bad. Maar ze moesten er handmatig ingetild worden en het personeel zat er op de knieën bij. „Dat was natuurlijk qua arbeidsom standigheden helemaal niet verant woord, maar we deden het toch", zegt Joke van der Zande. „Toen heeft Ten Anker (een jaar of vijf ge leden) een snoezelbad aangeschaft dat op hoogte verstelbaar was. En uit het oude Maartenshof konden we een stoeltjeslift krijgen. Toen was het veel beter werken, maar nog steeds was de badkamer erg klein en kaal. De medewerkers heb ben zelf de wanden versierd en de zaak wat aangekleed. Maar onze wens was nog steeds een volwaardi ge badkamer. En nu heeft de direc tie daarin voorzien. Een hok naast de badkamer is erbij getrokken, zo dat we nu een grotere ruimte heb ben, waar ook een bed ingereden kan worden. Zo kunnen de bewo ners direct vanuit bed in bad en vice versa. Zeker voor het slapengaan is dat ideaal. En de ruimte is nu ook goed verwarmd en mooi betegeld. Er komt een mooie grenen kast om spullen in op te bergen en ook komt er een nieuwe, vaste stereo-installa tie, want nu moeten we het nog doen met een draagbaar apparaat." De snoezelbadkamer past helemaal in de belevensgerichte zorg waar mee sinds kort wordt gewerkt in Ten Anker. „Voorheen gingen we veel meer uit van de verzorgers. Hoe die tegenover de bewoners stonden. Wij bedachten wat zij no dig hadden. Maar nu benaderen we het meer vanuit de bewoners. Wat zijn hun behoeftes. Als een bewoner vraagt om de tijd omdat hij of zij naar zijn vader of moeder wil, moet je daarin meegaan en dan ben je aan het valideren. Het volgende mo ment heeft iemand veel meer be hoefte aan snoezelen. We spelen ook in op de dingen die de bewo ners nog (redelijk) goed kunnen, maar wel als ze er zelf ook zin in hebben. Verplicht breien of hand werken is er niet bij, terwijl dat vroeger nogal eens gebeurde. Maar misschien heeft iemand zijn leven lang wel heel veel dingen verplicht moeten doen, en dat werkt ook nu nog door", legt Joke van der Zande uit. Ze vertelt ook dat het idee dat dementerende mensen alle dingen van vroeger nog weten en van giste ren niet meer, achterhaald is. „Het korte-termijngeheugen wordt wel sterker aangetast dan het lange-ter- mijngeheugen, maar het is geen 'oprollend boek'. Het verschilt per persoon. Het is net een boekenkast. Soms zijn er boeken weg (veel van de laatste), maar soms ook diverse bladzijden uit een bepaald boek en ook worden er boeken omgewis seld." Met een feestelijk hapje en een drankje (ook tijdens het snoezelen kan een advocaatje of wijntje wor den gedronken) en diverse activitei ten hebben bewoners en personeel de opening van de badkamer gevierd. Aanvankelijk was ervan uitgegaan van Tholen en Sint-Philipsland op dat de studiezaal bij het gemeente archief gebruikt zou worden en werd er op ongeveer 20 personen gerekend. Nadat dat aantal was in geschreven, werd er een reservelijst aangelegd. Toen de trouwzaal be schikbaar kwam, konden de reser visten alsnog aan de cursus deelne men en had De Klerk een lijst met 42 deelnemers. „De opkomst is groot. Dit is heel mooi. We konden overal elders in Zeeland uitgaan van leden van een heemkundige kring, maar hier niet. Daarom wer ken we hier samen met de studie kring Halsteren-Lepelstraat waar nogal wat Tholenaren bij zijn aan gesloten. Er werd gezegd dat het hier wel eens tegen zou kunnen val len, maar wonder boven wonder is dat niet zo," zo zei hij desgevraagd. De Klerk hoopt dat de algemene in leidende cursus de deelnemers nieuwsgierigheid bijbrengt. „Ik hoop dat u de smaak van geschie denis te pakken krijgt. Geschiede nis is nooit af. Er blijft altijd werk aan de winkel, maar de archieven staan voor u open. Ik heb de stille hoop dat u na de cursus zo enthou siast bent geworden dat u denkt: op één punt missen we wat. Alle re gio's hebben een heemkundige kring. Deze cursus kan een stimu lans zijn voor het oprichten van een heemkundige kring. Sint-Philips land is u voor gegaan. Tholen moet volgen." Volgens De Klerk zijn er verschil lende manieren om de geschiedenis het spoor te komen. Dat kan door de zintuigen te gebruiken. Doel van de cursus is volgens hem om door 'goed te kijken te leren hoe Thole naren er vroeger uitzagen, wat ze aten, hoe ze reisden en gehuisvest waren.' En om de cursisten nieuws gierigheid aan te leren. „Waar moet je op letten bij de aankleding van een stadhuis, een vreemde straat naam, een verspringing in een rooi lijn, de tekst van een archiefstuk of een oude kaart?" Gemeentearchivaris J.P.B. Zuur deeg beet het spits af door een schets te geven van de hoofdlijnen uit de geschiedenis van Tholen en Sint-Philipsland. Over de oudste sporen van bewoning, de vele over stromingen die het gebied geteis terd hebben, de strijd tegen het wa ter door de aanleg van dijken en dammen en het ontstaan van pol ders en dorpen. Het laatste gedeelte van zijn inlei ding bestond uit het tonen van dia's van het gebied. De reeks begon en eindige buitendijks: met de slikken van den Dortsman bij de Noord in Sint-Maartensdijk waar de oudste sporen van bewoning zijn aange troffen (rond het begin van onze jaartelling) en een panorama vanaf de Oesterdam van de slikken van het verdronken Reimerswaal waar nu nog de weervisserij wordt beoe fend. De 2,50 meter brede en bijna 4 me ter hoge vuilnisauto's kunnen maar moeilijk door sommige straten. „Soms is het gewoon niet te doen", aldus de woordvoerder. Oponthoud, maar ook schade aan bomen, paal tjes, gevels of geparkeerde auto's komt regelmatig voor. De ergste knelgevallen zijn nu aangepakt. De betreffende bewoners hebben een brief gekregen, met een kaartje erbij waarop staat aangegeven waar ze met hun rolemmers naartoe moeten. In Sint-Maartensdijk zullen de be woners van de doodlopende Zonne bloem- en Hammerskjöldstraat voor taan naar de hoek van de Korte Vest moeten. In de Pres. Rooseveltstraat rijdt de vuilnisauto alleen nog tot de flat aan de kant van de W. Booth- straat. Daar kunnen de rolemmers gebracht worden, maar ook op de hoek met de A. Schweitzerstraat. In Sint-Annaland worden voortaan beide gedeelten van de Nieuwstraat gemeden. Op de hoek met de Kloosterstraat, met de Raiffeisen- /Tuinstraat en de Hoenderweg kun nen de bewoners hun emmers neer zetten. Tenslotte wordt in Tho- len-stad niet langer het zijpad van de Mossellaan (tegenover de bus halte) aangedaan. Rolemmers kun nen aan beide toegangen van het pad neergezet worden, maar ook ge bracht worden naar de Kreeften straat (bij nrs. 5 en 7) of de Garna- lenstraat (achter 4e nrs. 26 t/m 40). De aangekondigde maatregel heeft al geleid tot bezwaren van vooral oudere mensen. Zij zien ertegenop om verder te lopen. De woordvoer der geeft aan dat wettelijk een af stand van ten hoogste 100 meter geldt tot een inzamelpunt van huis houdelijk afval. Daar moet dus re kening mee worden gehouden. De Nieuwstraat in Sint-Annaland bij voorbeeld, is aan de westkant 95 meter lang en aan de oostkant 125 meter. Men moet daar dus maxi maal 62 meter lopen, rekent de woordvoerder uit. Hij houdt dan overigens geen rekening met de twee steegjes in deze straat. Het zit erin dat meer Thoolse stra ten in de toekomst de vuilniswagen aan zich voorbij zullen zien gaan. Twee moeilijke trajecten - omdat ze smal zijn - zijn de Weststraat in Scherpenisse en het oude gedeelte van de Tienhoven in Sint-Anna land. Het onderhoudswerk op de algeme ne begraafplaatsen in Sint-Philips land, Anna Jacobapolder en Oud- Vossemeer wordt voortaan door medewerkers van de gemeente ge daan in plaats van het hoveniersbe drijf van De Betho. Tot voor kort wa ren er over het onderhoud weinig of geen klachten, maar dat is veranderd. Met name vanuit Sint-Philipsland werd er geklaagd. Belanghebbenden hebben de gemeente dringend ver zocht iets aan de situatie te doen. Overleg maakte duidelijk dat De Betho om verschillende redenen niet meer kan voldoen aan het gestelde onderhoudsniveau. Daarom wordt dit uit het werkpakket van de sociale werkplaats geschrapt en overgedra gen aan de 'groenploeg' van de ge meente die nu in Tholen-stad werkt. Ter compensatie krijgt De Betho het onderhoudswerk aangeboden aan het openbaar groen in de wijk Buiten zorg in Tholen. Van dinsdag op woensdag is een au to bekrast door nog onbekende van dalen. De wagen stond geparkeerd aan de Jan van Beaumontstraat en liep voor enkele duizenden guldens schade op. Advertentie I.M.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2001 | | pagina 5