Veel Thoolse ouderen voelen
zich met regelmaat eenzaam
Meedoen stille tocht gemakkelijker
dan een praatje met de buurvrouw
Zware machines brengen
schade toe aan graven en
perken in St.-Philipsland
onze zorg
Gevoel er alleen voor te staan, niet leeftijdsgebonden
Thema ouderen en eenzaamheid krijgt meer aandacht
Bijeenkomst dag
voor mantelzorg
in de Wellevaete
Lezing in ABG
over dementie
Stichting familie
psychiatrische
patiënten 5 jaar
Cursus om uit
de put te komen
0166-663784
Donderdag 26 oktober 2000
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Bijna 9 procent van de ou
deren in de gemeente Tho-
len voelt zich regelmatig
eenzaam. Net zoveel zijn
met regelmaat gedepri
meerd en meer dan 14 pro
cent voelt zich gejaagd, ze
nuwachtig of gespannen.
Meer dan 6 procent heeft
regelmatig angstgevoelens.
Dat zijn enkele resultaten
uit het onderzoek 'Jong
geleerd, oud gedaan' dat
de gemeente liet houden
naar de leefbaarheid van
Tholen voor 65-plussers.
Scherpenisse scoort het
hoogst wat betreft een
zaamheid, somberheid en
angst onder ouderen.
Weinig bezoek
Niet beschaamd
Extra geld
Samen en toch alleen
SGP, CDA en CU willen beter onderhoud
SGP, CDA en CU willen dat de gemeente de oude en
nieuwe begraafplaats in Sint-Philipsland beter onder
houdt. Door het gebruik van zware maaimachines en de
maaimethode, is er volgens de fracties schade aan per
ken en graven ontstaan. Dat zei drs. A.L. Piet (CU) dins
dagavond namens de christelijke partijen in de commisr
sie gemeentelijke ontwikkeling.
Laagste punt
Een vrijwilliger
komt graag bij u
op bezoek.
Bel gerust:
Raadslid M.J. Klippel en
wethouder I.C. Moerland
signaleerden onlangs in de
Thoolse raadscommissie
algemeen bestuur en wel
zijn de problematiek van
ouderen en eenzaamheid.
Het thema blijkt in bredere
kring de aandacht te heb
ben en er is zelfs een
Zeeuws onderzoek gehou
den. Tijdens drie regiobij
eenkomsten zijn de resulta
ten gepresenteerd van de
inventarisatie omtrent ou
deren en eenzaamheid die
Scoop en Klaverblad/PO-
SO (provinciaal overleg en
samenwerkingsverband ou-
derenorganisaties in Zee
land) in de provincie hiel
den.
Reisjes
Nieuwe activiteiten
Kerken
Koningin Wilhelmina
Activerend huisbezoek
Bel voor een gratis
oogmeting
door vakbekwame
specialisten
j 'J H u c
Het is maar net hoe je de gegevens
interpreteert. Van de positieve kant
benaderd, betekent het dat negen van
de tien ouderen in de gemeente Tho
len zich maar af en toe of zelfs nooit
eenzaam zegt te voelen. Toch houdt
je dan nog die ene over die wel meer
dan normaal alleen 'achter de gera
niums' zit. En moet je daar dan niets
aan doen? Uit de gegevens per kern,
blijkt dat de eenzaamheid onder ou
deren in Scherpenisse relatief gezien
het hoogst is. Daar zegt 11,7 procent
van de ouderen zich regelmatig tot
vaak eenzaam te voelen. Sint-Phi-
lipsland komt aardig mee met 11
procent en dan volgen op enige af
stand Stavenisse (9,1 procent), Oud-
Vossemeer (8,4 procent), Tholen
(8,3 procent), Sint-Annaland (8 pro
cent) en Sint-Maartensdijk (7,7 pro
cent). Opvallend is dat in Poortvliet
geen enkele oudere aangeeft zich
meer dan eens alleen te voelen.
Ouderen, en zeker degenen die niet
meer 'mobiel' zijn, zijn voor hun so
ciale contacten vaak afhankelijk van
bezoekjes. In de meeste gevallen be
treft het dan familieleden, maar ook
buren en kennissen en bijvoorbeeld
een maatschappelijke instantie zoals
de kerk. Blijkens het onderzoek van
de gemeente, krijgen ouderen in
Oud-Vossemeer en Sint-Annaland
het meest bezoek. Slechts 9,5 pro
cent van de 65-plussers in deze
plaatsen krijgt minder dan eens per
maand familie over de vloer. Alhoe
wel 'slechts'? Dat is alweer bijna
één op de tien waar in een maand
tijd maar één keer een familielid
over de vloer komt. Toch komen de
ouderen in deze twee plaatsen er
ook het best vanaf wat bezoekjes
van buren en vrienden betreft. Bij de
overige plaatsen van Tholen is de si
tuatie ernstiger. Scherpenisse loopt
ook nu weer voorop. Daar zegt 23
procent van de ouderen dat er
slechts één keer per maand een fa
milielid op bezoek komt. Een klein
procentje minder is dat in Sint-
Maartensdijk. Ook in Tholen zeggen
relatief veel mensen (dik 20 pro
cent) dat er maar heel weinig of
zelfs geen bloedverwanten langsko
men. In Sint-Philipsland zegt 14,8
procent dat, in Poortvliet 14,9 pro
cent en in Stavenisse 10,9 procent.
Nu kan het natuurlijk zijn dat er
geen familieleden zijn, of dat die ver
weg wonen. Maar er zijn ook con
Eenzame ouderen (maar ook jongere mensen) hebben het gevoel er alleen voor te staan, terwijl ze minder kunnen dan vroeger. Sommigen
zoeken contacten in bijvoorbeeld een praathuisje (zoals hier naast de molen van Sint-Philipsland) of een soos, anderen voelen daar niets voor.
tacten dichter bij huis mogelijk. Bu
ren bijvoorbeeld. Toch is het contact
van ouderen met buren nog veel la
ger dan met familieleden. Behalve
in Sint-Annaland en Oud-Vosse-
meer, geeft in alle kernen van Tho
len meer dan 40 procent van de ou
deren aan ook de buren slechts één
keer of minder in de maand op be
zoek te krijgen. Sint-Maartensdijk
(56,8 procent) en Tholen (53,4 pro
cent) springen er daarbij uit. Vrien
den blijken iets vaker hun neus te la
ten zien. Maar ook hier blijkt in de
meeste Thoolse dorpen dat ruim een
derde van de 65-plussers slechts
eens in de maand een vriend ziet, of
zelfs nog minder.
Naarmate het kringetje wijder
wordt, lopen de scores op. In het
nog steeds zeer kerkse Tholen, valt
het op dat ouderen maar weinig be
zoek van de kerk krijgen. Ruim 95
procent van de oudere Tholenaren
zegt nog niet één keer per maand ie
mand aan de deur te krijgen die zegt
namens de kerk te komen. In Stave
nisse gaven zelfs alle ondervraagden
aan, maar hoogst zelden iemand van
de kerk op bezoek te krijgen. Ook
Scherpenisse (98,4 procent) en Tho
len (96,3 procent) kennen een rela
tief laag bezoek van ouderen door
kerken.
Maar is dat nu zo erg? Zitten oude
ren wel op bezoek te wachten? Ook
die vragen zijn aan de orde gekomen
in het onderzoek 'Jong geleerd, oud
gedaan'. Daaruit blijkt dat een zeer
ruime meerderheid bezoek op prijs
stelt. Zeker als het gaat om familie,
maar ook vrienden en in iets minde
re mate buren zijn welkom bij de
65-plussers. En ook iemand van de
kerk is in de meeste gevallen een ge
ziene gast. Bij de vraag of men meer
bezoek wilde ontvangen dan nu het
geval is, antwoordde 13 procent met
ja. Daarbij werd na familie met na
me iemand van de kerk genoemd.
Het gros van de ouderen heeft vol
doende bezoek en zit niet op meer
visite te wachten. Een derde heeft er
geen mening over.
Vestigingsleider M.C. Felius van
zorgcentrum Ten Anker in Tholen
erkent het probleem. „Ik moet aan
de hand van onder meer landelijke
cijfers constateren dat eenzaamheid
in verzorgings- en verpleeghuizen
veel voorkomt. Ik denk wel dat we
wat dat betreft in Tholen nog wel in
een bevoorrechte positie zitten. In
het algemeen komt er redelijk veel
familie op bezoek. De gezinnen
zijn hier gemiddeld ook wat groter
en dus kunnen er meer kinderen en
kleinkinderen op bezoek komen",
aldus Felius die echter de vereenza
ming wel in de gaten houdt. „We
hebben het er vorige week nog uit
gebreid over gehad met de centrale
cliëntenraad. Onze medewerkers
letten op signalen van eenzaamheid
bij de bewoners. We hebben ook
onlangs een enquête gehouden on
der de bewoners (en familie) over
wat er verbeterd zou kunnen wor
den. Eenzaamheid kwam daar ge
lukkig maar weinig in voor. Maar
het is er wel. En wat kunnen wij
daaraan doen? Een pakket van acti
viteiten aanbieden om de sociale
contacten te vergroten. We hebben
geconstateerd dat we ons in Ten
Anker in elk geval niet hoeven te
schamen op dit gebied. We ont
plooien genoeg initiatieven."
Maar volgens de vestigingsleider is
eenzaamheid niet altijd iets dat
overduidelijk naar buiten komt.
„Soms kom je het niet te weten.
Omdat mensen zich er niet over uit
laten. En er zijn ook mensen die er
bewust voor kiezen niet van hun
kamer te komen. En je kunt per
slot van rekening niemand dwin
gen om aan activiteiten mee te
doen", zegt Felius. Het personeel
van Ten Anker heeft vanwege de in
de afgelopen jaren opgelopen
werkdruk, niet altijd de tijd meer
om een sociaal praatje met de be
woners te maken. „Iedereen hier
doet zijn best, maar als je perso
neel onder druk komt te staan, krij
gen de meest noodzakelijke werk
zaamheden voorrang. Dat kan nu
eenmaal niet anders. Voor volgend
jaar zit er wel een heel lichte uit
breiding in van het aantal 'handen
aan het bed', maar dat is minimaal.
En dat is wel een beetje jammer. Er
is best wat extra geld voor de zorg
uitgetrokken. Maar als je dat gaat
omrekenen per bed, dan blijft er
niet zoveel over. Bovendien gaat
het leeuwendeel naar de zorg bui
ten de zorgcentra. Daarmee wil het
kabinet de wachttijden terugbren
gen. Daar is best wel kritiek op,
want zodoende wordt het aantal
bedden in verpleeg- en verzor
gingshuizen niet uitgebreid. En dat
zal in de toekomst toch wel moeten
gebeuren."
Felius verwacht dat ook in de
woonzorgcentra (zoals Maartens-
hof, Elenahof en De Rozeboom) in
de toekomst meer zorgbehoevende
mensen zullen komen. „Op die ma
nier kan de wachtlijst ook terugge
bracht worden. Als zorgcentrum
zou je dan in die centra ook be
perkte zorg kunnen bieden. Maar je
moet wel oppassen dat er een ge
zonde mix blijft van mensen die
zorg behoeven en van mensen die
zelf nog goed uit de voeten kun
nen. Dat houdt een woonzorgcen
trum ook leefbaar. En dan kan een
buurman ook nog eens op bezoek
komen." De vestigingsleider noemt
in verband met de vereenzaming,
de vrijwilligers die werk verrichten
in (woon)zorgcentra van essentieel
belang. „Die zijn van onschatbare
waarde, juist op het sociale gebied.
Zij worden ook steeds belangrijker
voor het werk waaraan de profes
sionele mensen niet meer toeko
men. Ik durf wel te stellen dat wij
niet meer zonder al onze vrijwilli
gers zouden kunnen functioneren
zoals we dat nu doen."
Als hoofd van het zorgteam Tho-
len/Sint-Philipsland van Ooster-
schelde Thuiszorg, komt mevr. B.
Gaakeer-de Lint eenzaamheid re
gelmatig tegen. „In de thuiszorg
zien we heel vaak eenzame men
sen. En vaak geven ze dat nog niet
eens direct aan, maar kun je het uit
hun gedrag afleiden", aldus de Sta-
venissense. „Die eenzaamheid
heeft ook zeker niet altijd te maken
met de mate waarin mensen bezoek
krijgen. Maar bijvoorbeeld ook met
het gevoel van het allemaal niet
meer zelf kunnen. Minder mobiel
zijn of moeite hebben met het leven
na het verlies van een partner of
kind. Ook al komt er wel familie
over de vloer, dan nog kan men
zich alleen voelen. Zelfs in een re
latie kun je eenzaam zijn."
Daarmee geeft mevr. Gaakeer even
eens aan dat eenzaamheid niet iets
is dat zich tot ouderen beperkt.
„Zeker ook onder jongere mensen
kun je eenzamen tegenkomen. Het
zit bij je van binnen. Want er zijn
ook alleenstaanden die zich prima
vermaken zonder zich alleen te
voelen." Volgens het zorgteam-
hoofd mondt eenzaamheid maar al
te gemakkelijk uit in een depressie.
„Depressiviteit komt heel veel
voor. De thuiszorgers worden daar
bij ons ook op getraind. Het her
kennen van de signalen van een
zaamheid en depressiviteit. Als dat
dan gebeurt, geven we dat door aan
Emergis bijvoorbeeld. Zodat er iets
kan worden ondernomen om die
mensen te begeleiden. Dat is ook
een gevaar voor de thuiszorgers. Bij
ons moeten thuiszorgers een A-op-
leiding volgen. Die duurt twintig
weken en dat is best pittig. Voor ge-
zinsverzorgende moet je zelfs twee
jaar naar school. Er komen her en
der ook steeds meer particuliere
initiatieven voor thuiszorg. Daar is
op zich niets mis mee, maar ik
hoop dat ze dezelfde kwaliteit kun
nen bieden die je van de thuiszorg
mag verwachten." Overigens kan
de thuiszorg op Tholen het werk
nog goed aan. „Personeel is nog
niet zo'n probleem voor ons, al
kunnen we in met name Stavenisse
nog wel wat mensen gebruiken."
Mevr. Gaakeer zat zelf ook in de
klankbordgroep die het onderzoek
naar de leefbaarheid in de gemeen
te begeleidde. Ze heeft uit haar er
varing niet het idee dat eenzaam
heid tegenwoordig meer voorkomt
dan vroeger. „Het is altijd al zo ge
weest dat er mensen zijn die zich
eenzaam voelen. Zeker de catego
rie die het alleen verder leven
moeilijk vindt, was vroeger net zo
groot." De Stavenissense ziet als
remedie toch in elk geval een beet
je extra aandacht. „Geef die men
sen veel aandacht en praat over hun
eventuele verlies. We hebben in de
gemeente Tholen best een goede
mantelzorg, maar het kan altijd be
ter. Ga eens een keer bij die buur
vrouw kijken en help die buurman
eens. Je kunt natuurlijk niemand
verplichten, maar als iedereen zijn
of haar eigen buren in de gaten
hield, zou dat al een hoop sche
len."
Ook zou bekeken moeten worden of
bij het begraven de aarde uit het
graf tijdelijk afgevoerd kan worden
in plaats van het op een ernaast lig
gend graf te gooien. Volgens wet
houder Heijboer zal dat de begraaf-
rechten echter 'enorm' verhogen.
Een beperkt aantal graven is vol
gens Piet gerepareerd. Het achter
stallig onderhoud is maar ten dele
weggewerkt, zei hij. Piet wilde we
ten of het college weet hoe groot de
schade is. En of er een plan van aan
pak is om de schade aan de andere
graven te verhelpen en wanneer dat
gebeurt.
De fracties willen ook weten of de
nabestaanden ingelicht worden over
het opknappen van de graven. Daar
naast zou het college afspraken
moeten maken met de uitvoerder
(van De Betho) over de te gebruiken
machines en over de wijze waarop
er gewerkt wordt.
Volgens Heijboer wordt er al aan de
zaak gewerkt en is er al met het op
knappen van de beschadigde graven
begonnen. Hij beloofde de kwestie
verder te bestuderen, maar Piet nam
geen genoegen met het antwoord.
„Vorige week is er weer gemaaid
met zeer zware apparatuur. Er zijn
sporen ontstaan van tien centimeter
diep. Dit is al enkele maanden aan
de gang. We zijn ervan geschrokken
en willen dat u contact opneemt met
De Betho."
Heijboer wees erop dat het ook een
centenkwestie is. Over het tijdelijk
vervoeren van de aarde in een con
tainer zei hij dat de paden erdoor
kapot gereden kunnen worden.
Maar Piet wees erop dat nabestaan
den van de overledene wiens graj"
daarvoor gebruikt wordt, zich ge
kwetst voelen. En er emotionele
problemen mee hebben. Hij vroeg
om het beleid op dit punt te wijzi
gen.
A.L. Kornaat (PvdA) lichtte toe dat
het beschadigen van de perken ql
een oud probleem is. „De oude be
graafplaats ligt op het laagste punt.
In een natte periode zakken d(
maaimachines altijd weg."
Heijboer zei dat de gemeente hot
verzoek om geen aarde op een bej-
staand graf te leggen, inwilligt en de
rekening van de kosten daarvoor
naar de nabestaanden stuurt van de*-
gene die begraven wordt. „Als we
de grond ergens anders heen moei
ten brengen, zal dat een enorme ver
hoging van de begraafrechten ge
ven. Piet stelde voor dit punt in df
commissie aan de orde te stellen en
vroeg steun aan de andere fracties.
Die kreeg hij.
De kwestie is al eerder aangekaart
door A. Beurkens, J. Kempeneerg
en J. Steijns. De laatste zat op de
publieke tribune. Hij lichtte desge
vraagd toe dat er hoeken van graf
stenen zijn gereden, balken en
bloempotten zijn beschadigd. Dé
stenen die gerepareerd zijn, zijn
volgens de nabestaanden niet goed
opgeknapt. „Er staan meerdere
mensen achter ons in Sint-Philips;-
land. Het leeft erg. Het voorstel om
grond af te voeren, zal wel geld kos
ten, maar ik denk dat de mensen het
er wel voor over zullen hebben."
De stichting Netwerk Vrijwilligers
in de Zorgsector Tholen organiseert
vrijdagmiddag 10 november (de lan
delijke dag voor de mantelzorg) een
bijeenkomst over mantelzorg in de
Wellevaete te Sint-Annaland. Van
half twee tot vier uur zijn er toespra
ken, wordt er een presentatie gege
ven van de opzet van het meldpunt
voor vrijwillige thuiszorg en het
project vrijwillige terminale zorg ep
is er een toneelstuk over twee zussen
die hun dementerende moeder naar
het verzorgingstehuis hebben ge
bracht. Verder is er gelegenheid orh
met elkaar na te praten. Ook burge
meester W. Nuis is uitgenodigd voor
deze bijeenkomst die wordt afgeslo
ten met een gedicht. De mantelzor-
gers (geen professionele hulp, maaï
vrienden, kennissen, familieleden en
vrijwilligers) worden steeds belang
rijker en deze middag is dan ook
voor die mensen bedoeld.
In het verpleeghuis ABG aan de
Zuid-Oostsingel in Bergen op
Zoom wordt op woensdagavond 22
november een lezing gehouden met
als thema 'probleemgedrag bij de
mentie'. Van half acht tot half tien
geeft psycholoog Sjef van Delft van
de stichting Savelanden (waarvan
het ABG deel uitmaakt) toelichting
op dit onderwerp. De avond is de
tweede in een cyclus rond het onè
derwerp dementie. Voor degene die
dement wordt, verandert er veel.
Ook het gedrag van deze mensen.
Daarmee hebben zowel de patiënt
als de omgeving direct mee te maj-
ken. Men kan zich voor de lezing
aanmelden bij het ABG.
De stichting Familieleden psychia
trische patiënten westelijk Noord-
Brabant bestaat vijf jaar. Daar wil
men bij stilstaan door het organise
ren van een symposium in De
Sprenge van psychiatrisch zieken
huis Vrederust in Halsteren. Het
symposium wordt op donderdag 23
november gehouden en heeft als
thema 'Van de familie moet je het
hebben'. Er zal onder meer worden
gesproken over hoe instellingen een
goed familiebeleid kunnen ontwik
kelen en hoe op een goede manier
de zogenaamde modelregeling voor
geestelijke gezondheidszorg kan
worden uitgewerkt. Men kan zich
aanmelden voor het symposium bij
het telefonisch contactpunt tel.
0165-544908.
Het Riagg westelijk Noord-Brabant
begint op maandag 13 november
met een nieuwe cursus 'In de put,
uit de put' voor mensen tot 60 jaar.
De cursus is bedoeld voor mensen
die last hebben van terugkerende
periodes van somberheid of 'het
nergens zin meer in hebben'. Deze
milde depressieve klachten kunnen
gemakkelijk verergeren als men er
niets aan doet. In de cursus leert
men vaardigheden die kunnen hel
pen om depressieve gevoelens te
overwinnen. Voor meer informatie
en aanmelding kan men elke och
tend terecht bij de afdeling preven
tie van het Riagg in Roosendaal, te
lefoon 0165-562622.
op werkdagen van 10 tot 12 uur
Advertentie LM.
Om de situatie in Zeeland in kaart te
brengen, is geïnventariseerd of er sig
nalen van eenzaamheid zijn en wat
organisaties doen om de eenzaamheid
te voorkomen of te doorbreken. Hier
toe zijn 155 instellingen benaderd
met een schriftelijke enquete en er
zijn persoonlijke gesprekken gevoerd
met sleutelfiguren van plaatselijke
kerken over dit onderwerp. De vra
genlijst is door tweederde van de or
ganisaties teruggestuurd en dat noemt
Scoop voor een schriftelijke enquete
een 'alleszins redelijke respons.'
Ruim een kwart van de organisaties
ontvangt regelmatig signalen over
eenzame ouderen. Ruim 40% geeft
aan dergelijke signalen af en toe te
ontvangen; ruim een kwart signaleert
ze niet of nauwelijks. De signalen
worden via zeer veel verschillende
kanalen kenbaar gemaakt; soms ook
door de oudere zelf.
Een aantal organisaties geeft aan dat
ouderen met eenzaamheidsgevoelens
contact zoeken met anderen, gesprek
ken willen voeren en/of interesse heb
ben in activiteiten. Ook wordt aange
geven, dat bij eenzaamheid allerlei
factoren een rol kunnen spelen, zoals
angst, apathie, het mijden van contac
ten, het niet kunnen omgaan met ver
lies van een man/vrouw of familielid,
slecht contact met jongeren, ontevre
denheid, een verhuizing, enz. Enkele
organisaties geven aan, dat eenzaam
heidsgevoelens zich vooral kunnen
manifesteren tijdens avonden, als je
alleen moet eten, tijdens weekeinden
of in de vakantie of in geval van ziek
te.
Een flink aantal ouderen zoekt naar sociale contacten. Zij die nog redelijk fit zijn, kunnen dat bijvoorbeeld doen in een koersbalclub.
Tweederde van de organisaties heeft
de afgelopen jaren projecten of acti
viteiten ontwikkeld en uitgevoerd om
eenzaamheid onder ouderen te voor
komen of te bestrijden. Het organise
ren van contactochtenden of -avon
den, het doen van huisbezoeken en
het organiseren van reisjes en vakan
ties werden in dit verband het fre
quentst genoemd. Voor al deze activi
teiten geldt dat organisaties van
mening zijn, dat ze (waarschijnlijk)
hebben bijgedragen aan de voorko
ming of bestrijding van eenzaam
heid.
Ruim een kwart van de organisaties
heeft plannen om nieuwe activiteiten
1
voor eenzame ouderen te beginnen:
sport- en spelachtige activiteiten tot
informatieve themadagen. De vraag
of men bereid is mee te werken,
werd eveneens door ruim een kwart
van de organisaties bevestigend be
antwoord. Ruim de helft laat deelna
me afhangen van de raad van het
project.
Tweederde geeft aan, dat ze een glo
baal of goed overzicht hebben wat
anderen op dit terrein ondernemen;
eenderde heeft geen of te weinig
overzicht.
Ruim de helft van de organisaties
antwoordt, geen behoefte te hebben
aan meer/betere afstemming van ac
tiviteiten op dit terrein met die van
andere organisaties binnen het werk
gebied. Eenderde van de organisaties
geeft aan, hieraan een beetje behoef
te te hebben; 10% een sterke behoef
te.
De projecten en activiteiten die door
de kerken worden georganiseerd
voor vereenzamende (zelfstandig
wonende) ouderen, wijken af van an
dere organisaties. Huisbezoek, con
tactbijeenkomsten, verjaardagsbe-
zoek en (vakantie)reizen nemen
hierin een belangrijke plaats in.
Samenwerking met andere organisa
ties vindt vanuit de kerken bijvoor
beeld plaats met het meldpunt vrij
willige thuiszorg. Daarnaast werken
kerken ook vaak mee aan activiteiten
die plaatselijk worden gerealiseerd,
zoals van de stichtingen Welzijn
voor Ouderen. Voor alle activiteiten,
behalve die worden verricht door be
taalde predikanten of pastores, geldt
dat het door vrijwilligers plaatsvindt.
Uit de gesprekken blijkt, dat het as
pect vervoer een belangrijke plaats
inneemt bij kerkelijke activiteiten
voor ouderen. Doordat ouderen ge
bruik kunnen maken van een auto-
dienst, kunnen ze (blijven) deelne
men aan activiteiten. Ook voor het
wekelijks kerkbezoek is vrijwel
overal een vervoersmogelijkheid, al
dus de onderzoekers van Scoop.
Tijdens de regiobijeenkomst in
Middelburg verzorgde drs. A.R.M.
Polspoel, theoloog en docent aan
de Katholieke Universiteit Bra
bant, een inleiding over eenzaam
heid. Hij gaf aan, dat eenzaamheid
een gevoel is dat niet altijd ratio
neel aantoonbaar is. Het is het ge
voel dat men geen kwalitatief goe
de relaties heeft. Hij haalde als
voorbeeld de autobiografie van
koningin Wilhelmina aan: 'Een
zaam maar niet alleen'. Zij met al
haar contacten voelde zich toch
eenzaam. Er is dus een onder
scheid tussen alleen zijn en een
zaam zijn. Het heeft niet te maken
met het aantal contacten. Daarom
is hulpverlening moeilijk. Het kan
goed zijn iemand die zijn man of
vrouw verloren heeft, activiteiten
aan te bieden, maar het verlies
compenseren, kan het niet. Men
kan dus door verlies van een echt-
geno(o)t(e) of een kind eenzaam
worden. Ook door de huidige sa
menleving kan men dreigen te
vereenzamen. Bijvoorbeeld door
het gevoel van onveiligheid 's
avonds niet meer de straat op dur
ven en hierdoor gezellige vereni
gingen of bijeenkomsten te moe
ten missen. Deze soort eenzaam
heid is praktisch op te lossen, door
het regelen van vervoer. De groep
eenzamen, die door diep wantrou
wen in de medemens en door een
negatief zelfbeeld zich terugtrek
ken, is de meest eenzame groep.
Deze laatste groep is voor hulp
verleners tevens ook het moei
lijkst te bereiken. En na vele po
gingen om hulp aan te bieden, zal
men in sommige gevallen moeten
accepteren, dat deze mensen niet
te helpen zijn, net zo als een arts
constateert dat een bepaalde licha
melijke ziekte niet meer te gene
zen is. Polspoel constateert, dat er
veel meer gecommuniceerd wordt
dan vroeger. Kinderen voeren al in
groep 1 kringgesprekken, moeten
in groep 4 al spreekbeurten hou
den, ze leren vooral op te komen
voor zichzelf. Daarin schuilt het
gevaar, dat ze zich ook minder
kwetsbaar op durven te stellen.
Aan het fenomeen van deze tijd
om een stille tocht te organiseren,
na een daad van zinloos geweld
bijvoorbeeld, is gemakkelijker
deel te nemen, dan 2 of 3 jaar re
gelmatig aan de buurvrouw te vra
gen: 'Buurvrouw, hoe gaat het met
u vandaag?' Eenzaamheid verkeert
nog te veel in de taboesfeer. Men
sen met een partner en verschillen
de contacten durven niet te zeggen
dat ze eenzaam zijn. Als men een
maal durft te zeggen dat men zich
eenzaam voelt, heft dit al een stuk
je van de eenzaamheid op, aldus
Polspoel. Hij concludeerde dat wij
als samenleving een inspannings
verplichting hebben om eenzaam
heid proberen te voorkomen of te
bestrijden.
Tweederde van de ouderenorganï-
saties, heeft de afgelopen jaren
projecten of activiteiten ontwik
keld en uitgevoerd om eenzaam
heid te voorkomen of te bestrijden.
Drie van deze activiteiten werden
tijdens de regiobijeenkomst nader
toegelicht.
Het betrof de bezoekdienst aan
weduwen en weduwnaars vanaf 55
jaar van Welzijn voor Ouderen in
Vlissingen, het project uit op zon
dag in Hulst (ook van Welzijn voor
Ouderen) en het project activerend
huisbezoek bij mensen van 75 jaar
en ouder, wederom in Vlissingen.
De regiobijeenkomst werd verder
aangekleed door de theatergroep
Encore, die in korte optredens de
eenzaamheid onder ouderen op
een indringende wijze weergaf.
Tot slot deden sommige aanwezi
gen nog suggesties voor op te zet
ten projecten of boden hun hulp
aan, zoals een consulent van de
Zeeuwse sportraad hulp aanbood
bij het opzetten van projecten voor
ouderen, veiligheid en weerbaar
heid. En het aanbod van een hoofd
van het Leger Des Heils om het
project Grijs Genoegen van de lan
delijke organisatie, ergens in Zee
land op te starten. Informatie over
deze projecten kan men krijgen
via Agnes Tange, consulent bij het
Zeeuwse welzijnsinstituut Scoop,
tel: 0118-682500.
Waarom zou u met minder
genoegen nemen
1 V 1 fc
»-|i t n tv
i Li. ijs
Grote Kerkstraat 5-13 Steenbergen
Telefoon (5167)553385
Advertentie I.M.
