Schuldsanering voor man die alles had
'Het is lang niet altijd eigen schuld
waardoor je in de problemen komt'
Vrouwen werden zijn ondergang, zegt Ton Schouten uit Poortvliet
Kindertheater
rondom Jezus
Circa 50 Tholenaren in voortraject van schuldsaneringsregeling
Donderdag 19 oktober 2000
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
13
'Er is hoop', staat er op de
sticker die Ton Schouten
(57) op de voordeur van
zijn woning in Poortvliet
heeft geplakt. „Je kunt me
gemakkelijk vinden. Ik
woon in een villawijk en
heb een dikke Mercedes
voor de deur."
Bedreigd
Lasbedrijf
Schuldeisers helpen
Drie kleinkinderen
Kredietbank
Naar Zeeland
Tien mille over
Staan janken
Suïcidaal
Countryfestival
Sint-Maartensdijk
Stapelgek
Het aantal verzoeken om in aanmerking te komen voor
een schuldsaneringsregeling neemt toe. Dat zegt de Mid
delburgse rechter mr. W. ter Berg. „Dat komt enerzijds
door het wegwerken van achterstanden bij gemeenten,
daar komen de verzoeken het eerst terecht, en anderzijds
doordat de regeling méér bekend raakt." In Tholen ma
ken inmiddels vijf gezinnen gebruik van de regeling. Ze
leven van een minimaal inkomen en sparen om geduren
de maximaal vijfjaar een deel van de schulden af te los
sen. Na die periode zijn de mensen, ook al is slechts de
helft van de schuld terugbetaald, van de narigheid af.
Helft eigen rekening
„Je kunt eigenlijk niets meer doen dan vissen."
In werkelijkheid leeft hij in een be
jaardenwoninkje en moet hij rond
komen van 1300 netto per maand.
Aan vaste lasten betaalt hij 1000
gulden. Schouten maakt gebruik
van de schuldsaneringsregeling.
Drie jaar lang leven van het mini
male. Daarvan houdt de bewind
voerder 110 gulden per maand in.
Na driejaar is dan de schuld van dik
10.000 gulden betaald. Schuldeisers
zien dan van verdere invordering af.
De vette Mercedes is daarom een
tien jaar oude bestelwagen die de
eerstvolgende keuring niet meer
overleeft. Samen met de auto naar
de sloop. Schouten ziet het vaak
niet meer zitten. Pillen houden hem
op de been. Hij heeft al eens aan het
water gestaan. De politie weerhield
hem ervan om te springen. Artsen
hielden hem met medicatie en veel
praten op het overlevingspad. Had
den ze dat maar niet gedaan. Dan
was Schouten nu van een hoop na
righeid afgeweest, zegt hij zelf.
„Nee. Echt. Ik denk niet meer zo
over zelfmoord. Ik geloof in God.
Heb me aangesloten bij de Chris
tengemeente Tholen. Geen Gerefor
meerde Gemeente of Hervormde
Kerk, maar iets dat daar dichtbij
ligt. We hebben ook visjes op de au
to. We lezen ook de Bijbel en heb
ben voor het huwelijk geen ge
meenschap. Althans in theorie. Mijn
laatste echtgenote was ook lid van
die gemeente. En geloof maar niet
dat ze met zich liet spotten. Ze heeft
me tweemaal mishandeld. Daarvan
heb ik aangifte bij de politie ge
daan."
Vrouwen zijn volgens Ton Schou
ten uiteindelijk de ondergang van
Ton Schouten geworden. Zijn vrou
wen hebben hem beduveld. Zijn
vrouwen hebben hem van zijn geld
beroofd. Zijn vrouwen hebben zijn
zaak naar de knoppen geholpen. Nu
nog voelt hij zich door zijn laatste
echtgenote en haar familie be
dreigd. Nu nog zweet hij peentjes
bij de gedachte dat ze zijn verhaal
leest. Dat ze verhaal komt halen.
„Ze heeft een café gehad in Roosen
daal. Daar sloeg ze op een gegeven
moment twee man van de barkruk
ken. Ze is nergens bang voor en ij-
zersterk."
Eerst ging het eigenlijk heel goed
met Ton Schouten. Hij werd gebo
ren in Den Haag. Zijn vader stierf
toen hij zes jaar was. Moeder moest
de kost verdienen voor vijf kinde
ren. „In werkhuizen. Deels zwart,
want ze kreeg ook een uitkering."
Dat weerhield moeder er niet van
zoonlief naar de ambachtsschool te
sturen. Hij kwam er af met het di-
Ter Berg: „De wet wordt toegepast
als alle mogelijkheden om met de
schuldeisers de aflossing van de
schuld in der minne te schikken, op
niets zijn uitgelopen. Die taak, het
zorgen voor een minnelijke schik
king, ligt bij de gemeenten."
In Tholen, zegt Van den Kieboom,
regelt een bewindvoerder inmiddels
voor vijf gezinnen de inkomsten en
de uitgaven. De gemeente deed de
schuldeisers een voorstel. Die gin
gen ermee akkoord en de rechter
stemde met het saneringsverzoek in.
De namen van de schuldenaren
werden in een krant gepubliceerd.
Ter Berg: „Dat is wettelijk ver
plicht. Volgens de wet wordt daar
mee voorkomen dat iemand nog za
ken doet met de persoon die onder
bewind is gesteld zonder dat de be
windvoerder daarvan weet." Ter
Berg weet ook wel dat iemand uit
Alkmaar geen regionaal dagblad uit
Zeeland of West-Brabant leest.
Maar aan de wettelijke verplichting
ploma brood- en banketbakker en
monsterde aan bij de marine. „Veel
gezien. Veel gedaan. Als we oefen
den op de Karei Doorman of de Ze
ven Provinciën voor een nucleaire
oorlog, moest ik de boel de boel la
ten en bij alarm gaan schuilen. Er is
heel wat brood door die koude oor
log verbrand."
Valse beloften over promotie „ze
zeiden dat ik na vier jaar korporaal
kon worden") hielden Schouten na
vier jaar aan de wal. Hij vestigde
zich bij een vriend in Tiel en trouw
de er. „Huisje, boompje beestje.
Niet samenwonen. Hokken, dat
deed je niet. Dat was niet netjes."
Schouten liftte mee op een idee van
zijn schoonvader. Samen begonnen
ze een lasbedrijf. Schoonpapa had
de kennis, Schouten het geld. Hij
investeerde tienduizend, opgespaar
de marineguldentjes in apparatuur
voor het lassen van Franse klein-
meubelen. „Het liep prima in het
begin. Binnen een paar jaar hadden
we tien man personeel."
Toch zag Schouten een donkere
wolk. Het bedrijf had slechts één af
nemer. Die begon over de prijzen te
zeuren en schoonvader kneep de
marges.
In 1968 vertrok hij uit het bedrijf.
Zijn vrouw was het ermee eens. Het
Daarin heeft de wetgever echter
voorzien. Als alle pogingen om met
schuldeisers tot een minnelijke
schikking te komen zijn mislukt,
kan de rechter de regeling opleggen.
Rechter Ter Berg weet dat er
schuldeisers zijn die, alleen om de
tegenpartij dwars te zitten, niet wil
len meewerken. „Als uit de verkla
ring van de gemeente blijkt dat geen
akkoord met crediteuren kan wor
den bereikt - als die minnelijke
schikking, zoals de wet zegt, er niet
in zit - dan kan ik onwillige schuld
eisers verplichten aan de regeling
mee te werken."
Inwoners van Tholen hebben daar
volgens Van den Kieboom nog wei
nig last van. Uitzonderingen daar
gelaten doen de meeste bedrijven en
instellingen volgens hem zonder
veel tegenstribbelen aan de regeling
mee. „Het gaat sommige onderne
mers zelfs niet om het terugkrijgen
kind was nog te klein voor com
mentaar. Schouten begon een
'vrachtjestaxi'. „Nieuw voor dat
moment. Ik bracht pakjes weg die
snel ergens moesten zijn."
Dat werd hem door collega-taxibe
drijven niet in dank afgenomen.
Nog voordat het idee goed en wel
van de grond was gekomen, moest
Schouten op last van de economi
sche controledienst stoppen. Hij
had geen papieren. Geen diploma's
en geen vestigingsvergunning.
Hij liet de moed niet zakken. Ver
kocht de auto's en werd kok in een
wegrestaurant bij Tiel. „Ik had wis
seldiensten. Toen ik op een dag
plotseling thuis kwam, lag mijn
vrouw met mijn beste vriend in bed.
Ik wist niet wat me overkwam. Daar
was nooit enige aanleiding voor ge
weest."
Schouten loste het probleem niet op
door te gaan schelden of te gaan
slaan. Volkomen verbouwereerd
verliet hij het huis om zich in het
water van kant te maken. „Mijn he
le wereld met een dochtertje van
acht jaar stortte in."
Politie en artsen hielden Schouten
in leven. Hij is nooit meer naar huis
teruggegaan. „Mijn dochter is in
tussen 34 en weet de waarheid nog
niet. Ze ziet haar moeder als een
van het geld, maar vooral om de
menselijke aspecten van de rege
ling. Want je kunt door zoveel oor
zaken in problemen komen. Het
hoeft ook niet altijd je eigen schuld
te zijn. Zeker als je geen schuld
hebt, zoals bij ziekte of werkloos
heid, is het goed dat schuldeisers
meewerken om je binnen afzienbare
tijd van de ellende af te helpen."
Als rechter Ter Berg de regeling op
legt, moet de schuldenaar zich ge
durende een door hem bepaalde tijd
maximaal inspannen een zo groot
mogelijk bedrag bij elkaar te krij
gen voor de schuldeisers. Als dat
lukt, kunnen deze hem daarna niet
meer aanspreken op eventuele res
tantschulden. Lukt het niet, dan
volgt onvermijdelijk een faillisse
ment.
De rechter bepaalt niet alleen de pe
riode waarin terugbetalingen moe
ten worden gedaan, maar ook het
bedrag dat de schuldenaar voor
zichzelf mag houden. In de praktijk
komt het er op neer dat de meeste
mensen waarvoor de regeling geldt,
te maken krijgen met het bestaans
minimum. Er zijn gezinnen die van
1300 gulden netto per maand moe
ten rondkomen. Daar moeten vaste
lasten van worden betaald. Kinde
ren moeten daarvan naar school en
er moet gegeten worden.
Mevrouw X. kwam in de problemen
nadat derden zich hadden bemoeid
met het bedrijf van haar en haar
man. Er waren beloftes gedaan van
goede verdiensten als er eerst flink
werd geïnvesteerd. Een krediet bij
de bank was snel geregeld en ook
leveranciers zagen brood in de in
vestering. Totdat de zaken zo waren
geregeld dat derden met de op
brengst gingen strijken en de onder
nemer met de lasten kwam te zitten.
Na enige tijd waren de derden ver
trokken en kon X. kiezen tussen een
faillissement of een schuldsane
ringsregeling. Ze koos voor dat laat
ste. Ze onderhoudt nu van nog geen
1300 gulden netto per maand haar
gezinnetje. Dat bijt intussen op een
houtje. Voelt zich vaak machteloos
en gezinsleden hebben er wel eens
over gedacht een einde aan hun le
ven te maken. Nee. De naam mag
niet in de krant. De schande is al
groot genoeg.
Van den Kieboom kent de ellende
die zowel voorafgaat aan dé rege
ling, als wanneer afspraken eenmaal
zijn gemaakt en de aflossingen
plaatsvinden. Samen met het maat
schappelijk werk probeert hij er
voor te zorgen dat de pijn zo gering
mogelijk blijft. Hij kent ook de oor
zaken van de narigheid. „Mensen
die financieel verder hebben ge
sprongen dan hun polsstok lang is
en zich plotseling geconfronteerd
zagen met een bedrijf dat failliet
ging. Of ze werden door andere
oorzaken werkloos. Dan val je een
heel eind in inkomen terug. Vaak is
dat inkomen dan niet toereikend om
de opgebouwde schulden af te los
sen."
Dat betekende dat leningen niet
meer werden afgelost. Dat meubel-
me was met een Noorse getrouwd.
Die wilde een cateringbedrijf in de
buurt van Oslo beginnen en had een
kok nodig. Ik mee. Ik heb er drie
jaar gezeten. Geld verdiend, ge
spaard en een vriendin gehad. De
zaak ging failliet, maar ik was in
loondienst, dus een uitkering aan
gevraagd. Die kreeg ik een half
jaar. Had ik dan geen werk, dan
moest ik terug naar het land van
herkomst.
Mijn vriendin vroeg me met haar te
trouwen, maar dat vond ik een te
grote verplichting. Bij de minste
ruzie zou ze dreigen je naar Neder
land te sturen."
Schouten kwam op 47-jarige leef
tijd alleen terug. Zij het met een
aardig Noors spaarbankboekje.
„Om hier iets nieuws te beginnen
en voor mijn oude dag."
Zo was hij een tijdje vrachtwagen
chauffeur, werd marktkoopman in
tweedehands spullen en handelde
in cd's en video's.
Hij had een flink magazijn in Nij
megen en kocht en verkocht vrijwel
alles wat los en vast zat. De inkom
sten waren goed en het leven lachte
de vrijgezel weer toe. Tot hij een
advertentie las waarin Lenie uit
Roosendaal een man zocht. Schou
ten zag haar en werd zo verliefd als
een puber.
„Lenie wilde graag naar Zeeland.
We huurden een pandje aan de
Kaaistraat in Sint-Maartensdijk. De
Winkel van Sinckel. Zij deed hier
de zaken, ik in Nijmegen. Zij haal
de de goederen uit Nijmegen om
Sint-Maartensdijk te bevoorraden.
Ik dacht: Dat afrekenen komt later
wel."
Zo liep Nijmegen leeg en Sint-
Maartensdijk vol. Nog geen man
overboord, dacht Schouten. Hij
deed de zaak in Nijmegen van de
hand en concentreerde zich op
Smurdiek. Lenie had een dochtertje
en volgens Schouten was het kind
gek op hem. „Op school zei ze dat
ze eindelijk ook een pappa had."
Vervolgens kondigden zich de eer
ste ruzies aan. „Over het zakelijk
beleid. Ik dacht: het wordt niets. Ze
kocht maar en kocht maar. Ik trok
me terug uit de zaak en liet het aan
haar over. Zelf ging is als cafetaria
medewerker werken op camping
De Pluimpot. We onderhielden een
knipperlichtrelatie. Dan weer aan,
dan weer uit. Ik werd er overspan
nen van."
Toch trouwde Schouten met Lenie.
Lenie was lid van de Christenge
meente Tholen. Op 7 januari 1999
legaliseerde Schouten zijn bed-
werk. „Tien dagen later was ze
weg. Met haar dochter. Ze liet me
weten dat ze meer van het huwelijk
had verwacht. Helaas weet ik nog
steeds niet wat."
Schouten voelde zich intussen op
gezadeld met de zaak. Hij wilde er
vanaf en berichtte dat de huisbaas.
„Die was al bezig het pand te ver
kopen. Een projectontwikkelaar
zaken naar hun geld konden fluiten.
Dat de rekening van de dierenarts
bleef liggen en dat de aanmaningen
van postorderbedrijven bij bosjes in
de brievenbus terechtkwamen. De
schulden lopen soms op tot 150.000
gulden en meer. Als iemand met die
schuld wordt teruggeworpen op het
bestaansminimum, dan duurt de sa
neringsperiode maximaal. Ook al
zou daar slechts 5000 gulden van
worden terugbetaald, dan is de
schuld kwijtgescholden.
Een bewindvoerder houdt in de ga
ten of het spel serieus wordt ge
speeld. Dat kan een advocaat zijn,
maar ook de gemeentelijke krediet
bank. Soms wordt die te hulp geroe
pen om een bedrag voor te schieten
om schulden te saneren. Dan komen
de schuldeisers toch snel aan hun
trekken en heeft de schuldenaar met
maar één instantie te maken. Van
den Kieboom weet niet voor hoe
veel geld de gemeentelijke krediet
bank in Goes, de bank waar Tholen
zaken mee doet, aan WSNP-geld
heeft uitstaan. „Dat komt omdat we
had er lucht van gekregen dat het
gemeentehuis zou worden uitge
breid. Ons pandje stond die verbou
wing in de weg. Dat huisje zou dus
flink geld kunnen opleveren."
Schouten had er geen problemen
mee. Hij bestudeerde de boekhou
ding en constateerde dat Lenie bij
leveranciers, bij nutsinstellingen en
vrienden zo'n 30.000 gulden
schuld had. Schouten stuurde gele
verde voorraden terug, regelde af
lossingen en zorgde voor lage kos
ten. „Uiteindelijk bleef er ruim
10.000 gulden over. Maar toen
kwam ze terug", schrok hij. „Ze
had spijt, zei ze. En wilde het op
nieuw proberen. Weer met een
zaak."
Schouten was zo gek niet of hij
trapte er wederom in. „Ze had een
goed figuur en zag er, als ze aange
kleed was, heel mooi uit", is zijn
excuus. De zaak werd gevonden in
Rilland. Met 145.000 gulden voor
raad. „Ik moest 100.000 gulden be
talen. De eigenaar wilde stoppen en
we kwamen een voor mij gunstige
regeling overeen."
Het werd een ramp. Lenie kocht
weer en meer. Voor tienduizenden
guldens beha's, garens, panty's.
Het liedje eindigde met gigantische
ruzies. Met dreigementen zoals
moord en doodslag. Schouten: „Ze
heeft een broer waar zelfs de politie
bang voor is. Ik heb aangiftes ge
daan van diefstal, van mishande
ling, van bedreiging. Uiteindelijk
heb ik alles verloren."
Lenie liet beslag leggen op alle
goederen. De deurwaarder kwam
foto's maken van de inventaris. La
ter werd het beslag opgeheven.
Schouten: „Toen begon de ellende
pas goed. Ze kwamen met een be
stelwagen en haalden alles wat
enigszins bruikbaar was, weg."
Schouten wilde nog bezwaar ma
ken en belde de politie. „Ze had een
relatie met een Roemeen. Die
dreigde me te vermoorden. M'n
keel af te snijden."
Met de eigenaar van het Rillandse
pand restte hem slechts angst. „We
stonden te trillen op onze benen en
hebben gewoon staan janken toen
ze weg waren."
Lenie is inmiddels spoorloos. Het
kind is van school gehaald. Schou
ten zit met de brokken en de
schuldeisers. „Een ambtenaar van
de gemeente wees me op de schuld-
sane- ringsregeling. Daar ben ik
wel blij mee. Maar je kunt eigenlijk
niets meer doen dan vissen."
Schouten laat zich niet helemaal af
schepen. Er lopen gerechtelijke
procedures. Een om geld terug te
krijgen van zijn ex en een voor een
omgangsregeling met zijn stief
dochter. „Ik kan intussen goed op
schieten met de natuurlijke vader
van het kind. Als je die hoort praten
over wat zijn vrouw hem heeft aan
gedaan, schieten de tranen je in de
ogen. Mijn broers hebben gezegd
dat wanneer ze Lenie vinden, ze
haar afmaken. Dat doen ze natuur
lijk niet, maar het tekent wel de
sfeer."
zowel in Goes lenen, als van de Ra
bobank. Nee. Die leningen kom je
in de gemeentebegroting niet te
gen."
Het rijk heeft 25 miljoen gulden be
schikbaar gesteld om de WSNP te
laten uitvoeren. Dat bedrag is be
stemd voor bewindvoerders, de ad
vocatuur en de rechterlijke macht.
De rijksoverheid gaat uit van
12.000 wettelijke schuldsaneringen
per jaar. Een gemiddelde sanering
van drie jaar levert een bewindvoer
der een bedrag van ongeveer 2800
gulden op.
Van den Kieboom vindt de WSNP
een goede regeling. „Er is eindelijk
uitzicht voor de mensen. Zonder die
regeling blijven schulden de men
sen achtervolgen. Zodra ze maar
even wat meer geld hebben, wordt
dat onmiddellijk afgepakt. Dat de
motiveert mensen. Daarvan lijden
ze psychische schade. Ik kan me
voorstellen dat mensen suïcidaal
worden."
Van den Kieboom kan bij de vijftig
Tholenaren die in het 'voortraject'
van deze regeling zitten, geen be
paalde categorie inwoners aanwij
zen waar de meeste saneringen
plaatsvinden. „Het gaat zeker niet
alleen om mensen met een laag in
komen. Ik ken mensen die een heel
goed inkomen hebben, maar toch
problemen hebben gekregen. Je
kunt geen specifieke doelgroep noe
men. Zo'n schuldenlast is ook niet
alle betrokkenen aan te rekenen.
Vaak zijn omstandigheden waarin
niemand de hand heeft, de oorzaak
dat het mis gaat."
Dat neemt niet weg dat de regeling
ook wordt misbruikt. Rechter Ter
Berg heeft de afgelopen jaren een
aantal regelingen ongedaan ge
maakt. „De meest voorkomende
oorzaak is dat pas later blijkt dat
voor het begin van de regeling
schulden op grond van een misdrijf
tot stand zijn gekomen. Daarmee
bedoel ik uitkeringsfraude." Als een
uitkeringsinstantie merkt dat ie
mand onterecht van een regeling ge
bruik heeft gemaakt, wordt dat geld
teruggevorderd. Dat kan in de tien
duizenden guldens lopen. Zo ie
mand heeft volgens Ter Berge geen
recht op een WSNP-regeling. „Die
wordt failliet verklaard."
De kindertheatergroep Simon en Zo
verzorgt zaterdag 28 oktober een
voorstelling in Meulvliet in Tholen.
Daarin worden, met wisselende scè
nes, speels en verbeeldingsvol ver
halen gebracht over Jezus Christus.
Het publiek wordt erbij betrokken
en er worden ook liedjes gezongen.
De voorstelling begint om drie uur
en is bedoeld voor 'kinderen tussen
de 4 en 84 jaar'.
Pak even uw
zakboekje
THOLEN
23 okt. Inloopavond verkeersmaat
regelen Tholen, Poortvliet en Oud-
Vossemeer, Meulvliet 19.30-21 u.
25 okt. Oecumenisch avondgebed,
Ichthuskerk, 19.30 u.
27 okt. Duo Kattebel, Ten Anker,
14.30 u.
27 okt. Koor- en samenzangavond,
Rehobothkerk, 19.30 u.
28 okt. Kindertheater Simon en
Zoo, Meulvliet 15 u.
1 nov. Pro-impulsion uit Wagenin-
gen bij De Passage.
2 nov. Keutjesavond, Ten Anker.
OUD-VOSSEMEER
21 okt. Jaarconcert Smalstads man
nenkoor, Vossenkuil 20 u.
28 okt. Millenniumuitvoering geza
menlijke koren, N.H. kerk 19.30 u.
SINT-ANNALAND
t/m okt Overzichtsexpositie Chris
Lanooy; de aardappel, Meestoof, di
t/m za 14-17 u.
25 okt. Mevr. Baard-Lobbezoo ver
telt voor plattelandsvrouwen over
Azië, Havenzicht 19.30 u.
SINT-MAARTENSDIJK
19, 26 okt. Informatie-avond rond
om de Bijbel, vml. kleuterschool R.
Barnenstraat, 20 u.
21 okt. Bingo Anbo-soos, Maar-
tenshof, 14 u.
21 okt. Fancyfair Herv. gem. Reho-
both, vml. kleuterschool R. Barnen
straat, 13.30-17 u.
23 okt. Vergadering gemeenteraad,
gemeentehuis 19.30 u.
24 okt. Vergad. comm. gem. ont
wikkeling, gemeentehuis 19.30 u.
27 okt. Thuismodeshow, Maartens-
hof.
30 okt. Vergadering gemeenteraad,
gemeentehuis 14 u.
SCHERPENISSE
28 okt. Inzameling hulpgoederen
door Dorkas werkgroep, inzame
lingsdepot Platteweg, 9.30-12 u.
28 okt. Tweedehands boekenmarkt
St. Ontspanning Gehandicapten,
clubgebouw 'Ons Huis', Langeweg
34, 13.30-16.30 u.
8 nov. Toneelstuk 'Oppassen gebla
zen' voor 50-plussers, Holland Huis
13.30 u.
SINT PHILIPSLAND
20 okt. Bloeddonoravond Rode
Kruis, De Wimpel, 18.30-21 u.
25 okt. Bingomiddag voor ouderen,
de Rozeboom, 14.30 u.
POORTVLIET
4 nov. Radioprogram. De omge
keerde wereld, 't Ouwe Raed'uus,
20.15 u.
BERGEN OP ZOOM
t/m 12 nov. Tentoonst. Rietpen
Galerie, Het Markiezenhof, 14 u.
13 t/m 22 okt. Najaarskermis,
Plein 13.
18 en 25 okt. Herfststadswandeling,
vertrek VVV Uitwinkel 14 u.
19 okt. Klucht De Knecht van Twee
Meesters, De Maagd, 20.15 u.
20 okt. Moldavisch koor en orkest.
De Maagd, 20.15 u.
21 okt. Klezmerband Di Gojim Oos
tenwind, De Maagd, 20.15 u.
24 en 25 okt. Lenette van Dongen,
De Maagd, 20.15 u.
27 okt. Lucia di Lammermoor, de
Maagd, 20.15 u.
28 okt. Shocking Blues, De Stoele-
mat, 20.15 u.
28 okt. Cuby and the Blizzards, De
Maagd, 20.15 u.
29 okt. Het Zwanenmeer, De
Maagd, 14.30 u.
31 okt. Normaal, De Maagd, 20.15
u.
1 nov. The Mousetrap, De Maagd,
20.15 u.
+film+++film+++film+++film+
ROXY I: U-571 - do en zo t/m wo
20 u., vr en za 21.30 u. Pokemon 2:
Op eigen kracht (Ned. gespr.) - do
en wo 14 u„ vren za 14 en 18.45 u.,
zo 14 en 16 u.
ROXY II: X-men - do en ma t/m
wo 20 u., vr en za 18.45 en 21.30 u.,
zo 14 en 20 u. Chicken run (ned.
gespr.)- do t/m za en ma t/m wo 14
u, zo 16.15 u.
CINEM'ACTUEEL 1-2-3:
Reindeer Games - do en ma t/m wo
20 u„ vr 21.30 u„ za 18.45 en 21.30
u., zo 16.15, 18.45 en 21.30 u. Poke
mon 2: Op eigen kracht (Ned.
gespr.) - do en wo 14 u„ vr en za 14
en 18.45 u„ zo 14 en 16.15 u. Nutty
Professor II; The klumps - do 14 u.,
vr t/m zo 14, 18.45 en 21.30 u„ ma
20 u„ wo 14 en 20 u. The road to El
Dorado: Het land van goud (Ned.
gespr.) - do t/m zo en wo 14 u. Coy
ote ugly - do, di en wo 20 u„ vr
18.45 en 21.30 u„ za 21.30 u„ zo
16.15, 18.45 en 21.30 u.
Verrassingsvoorpremière: do 20 u.
Magnolia - ma en di 20.30 u.
Voor de derde keer wordt er zaterdag
avond in Sint-Maartensdijk een
countryfestival gehouden. Mike de
Rijcke uit de smalstad, die in 1996
bekend werd als eindfinalist in de
soundmixshow van Henny Huisman
met zijn imitatie van de Amerikaanse
zanger Garth Brooks, is één van de
artiesten die vanaf vijf uur in Haestin-
ge optreedt. Hij speelt zelf mandoline,
terwijl sologitarist Sjaak Verburgt (de
vaste studiobegeleider van André Ha-
zes) één van de bandleden is. De zaal
wordt met wagenwielen, strobalen,
paardenhoofdstellen, e.d. aangekleed.
De plaatselijke Smalltowndancers ge
ven een demonstratie line dance met
nog een andere club uit Vlissingen.
De Thoolse countryzanger Frank Jan
sen heeft vorig jaar via het beroemde
Warner concern de cd 'My way or the
highway' op de markt gebracht, waar
op alleen originele, zelf geschreven
nummers staan. Hij is nog bezig aan
een zevendaagse promotiereis in En
geland, maar zaterdagavond komt hij
naar Sint-Maartensdijk.
Naast deze solisten komen de acht-
mans formatie Bullit uit Goes en de
uit vier leden bestaande groep Nobo
dy uit Oost-Brabant. Haestinge zal
volgens de organisatoren Annemieke
en Hans Visser 'op zijn grondvesten
daveren'.
godheid. Moet ik dat beeld versto
ren? Vrienden zeggen van wel. Ik
heb intussen drie kleinkinderen.
Daarvan heb ik er pas eentje ge
zien. Mijn dochter wil geen con
tact. Ze denkt dat ik haar in de
steek heb gelaten."
Schouten was zo van de wereld dat
hij niet meer voor zichzelf kon zor
gen. Zelfs nadenken lukte niet
meer. „Een psychiater heeft de
echtscheiding aangevraagd. Advo
caten hebben de boel geregeld toen
ik in het ziekenhuis lag."
Daar leerde hij zijn tweede vrouw
kenen. Een 18-jarige schoonheid,
zegt hij er zelf van. Hopeloos ver
liefd was hij op d'r. „Zij wilde ook
uit het leven stappen. Door uit een
trein te springen. Ik ben met haar
getrouwd. Vooral ook om mijn eer
ste vrouw te treffen. Zo van zie je
wel. Ik kan het wel en jonge vrou
wen vinden mij nog steeds aantrek
kelijk"
Na de ziekenhuisperiode vertrok hij
met zijn aanstaande naar Den
Haag. Schouten kende daar ee'n
aantal mensen uit zijn jeugd. Zijn
moeder woonde er nog. Ook andere
familieleden. Binnen een jaar was
Schouten getrouwd en ging het
echtpaar terug naar Tiel. De nieuwe
schoonvader nam hem graag op in
zijn groentezaak.
Lang mocht het geluk niet duren.
Het echtpaar bleef kinderloos. De
nieuwe schone van Schouten legde
het aan met Jan en alleman. „Ik heb
haar wel zes keer uit het huis van
een andere man gehaald. Ik was
stapelgek op haar. Ik had geduld. Ik
vergaf haar en werkte zes dagen in
de week, vijftien uur per dag. De
zaken gingen goed. Ik had een
mooie auto. Geld genoeg, maar een
slecht huwelijk."
Begin '70 was het over. De vrouw
was er met een saladefabrikant uit
Winterswijk vandoor gegaan en
niet van zins terug te komen. „Alles
van waarde had ze meegenomen.
Antiek, mijn geld, mijn muntenver
zameling. Aan kasgeld miste ik
30.000 gulden en mijn schoonfami
lie zag me niet meer staan. De fis
cus wel. Die kwam de belasting
centjes regelen."
De bank had vertrouwen in Schou
ten en hielp hem opnieuw te begin
nen. Helaas. Twee jonge jongens
kregen van de gemeente krediet om
met behoud van uitkering voor
zichzelf te beginnen en startten in
dezelfde straat een groentewinkel.
Toen ook de supermarkt daar
groente ging verkopen, was het
voor Schouten einde groetenver-
haal.
Na diverse omzwervingen belandde
hij in Noorwegen. „Een kennis van
Sinds het bestaan van de regeling tot publicatie van naam, geboorte
zijn in Zeeland 272 verzoekschrif
ten ingediend. Die hebben er in
tientallen gevallen toe geleid dat de
rechter met het verzoek heeft inge
stemd. In Tholen zitten momenteel
tussen de 40 en 50 huishoudens in
het 'voortraject', zegt R van den
Kieboom, woordvoerder van de af
deling sociale zaken van de ge
meente.
In Nederland hebben naar schatting
200.000 gezinnen te kampen met
een problematische schuldenlast.
Verplichtingen die amper kunnen
worden nagekomen zonder weer
opnieuw geld te lenen, bij familie
aan te kloppen en het ene gat met
het andere te dichten. Daaraan komt
een keéb een einde en dan staat de
deurwaarder op de stoep. Schuldei
sers leggen beslag op eigendom
men, loon of uitkering en vragen
het faillissement aan. Elk moment
kan de elektriciteit of telefoon wor
den afgesloten of de schuldenaar uit
de woning worden gezet. Zover
hoeft het niet te komen. Op 1 de
cember 1998 trad de wet wettelijke
schuldsanering natuurlijke personen
(WSNP) in werking. De wet is be
doeld om mensen die niet meer uit
de financiële problemen komen, een
faillissement te besparen en hen na
maximaal vijf jaar met een schone
financiële lei te laten beginnen.
datum, adres en woonplaats, is vol
daan.
Van den Kieboom vindt het onder
werp niettemin 'privacygevoelig' en
is heel voorzichtig in zijn antwoor
den: „We hebben schuldeisers voor
gesteld de helft van het bedrag af te
lossen en de rest voor eigen reke
ning te nemen. Dus vijftig procent
tegen finale kwijting." Dat betekent
dat, wanneer de Thoolse families
die onder bewind staan binnen vijf
jaar de helft van de oorspronkelijke
vorderingen hebben betaald, ze
daarna niet meer voor de restant-
schuld kunnen worden aangespro
ken. „Ze kunnen met een schone lei
beginnen en worden niet hun hele
leven achtervolgd door crediteuren.
Dat is wel het geval als je niet voor
de regeling in aanmerking komt en
je failliet wordt verklaard."
Van den Kieboom heeft ervaren dat
niet iedere schuldeiser op zo'n rege
ling zit te wachten. De redenen
daartoe kunnen heel verschillend
zijn. In negen van de tien gevallen
verwacht de schuldeiser dat, als hij
meer dan vijf jaar de tijd heeft, er
meer te halen valt dan die vijftig
procent. Daarnaast is er tussen
schuldeiser en schuldenaar vaak al
zoveel voorgevallen dat de relaties
sterk vertroebeld zijn, waardoor de
schuldeiser niet bereid is de helpen
de hand toe te steken en ook nog
dwars gaat liggen.
Als een minnelijke schikking niet lukt. legt de Middelburgse rechtbank een regeling voor schuldsanering op.
