'Kinderen hebben recht op een
leerkracht die enthousiast is'
Vrachtwagens weg
uit de woonkernen
TH 5 vangt zeldzame zwemkrab
Ontsluiting van het
Slachtveld probleem
Jaren vijftig herleven bij
jaaconcert mannenkoor
'Houding van
'laisser faire'
uit de jaren '70
is veranderd'
Juf Mineke Koeman 25 jaar in onderwijs op De Regenboog
'Ik voel me met
de kinderen
verbonden'
Vissers halen wel meer vreemde dingen aan boord
Varkensstal terecht geweigerd
aan de Annavosdijkseweg
D»nderdag 12 oktober 2000
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
7
Zt is strenger geworden, zegt ze zelf. Maar menigeen die
hiar kent, zal dat moeilijk kunnen geloven. In de 25 jaar
da Mineke Koeman juf is op CNS De Regenboog in
Tiolen, heeft ze een imago opgebouwd dat waarschijn-
lik het best samengevat kan worden met het woordje
'lef'. Een favoriet van de kinderen. Bewust heeft ze ge-
lozen voor christelijk onderwijs en ook om puur een
goepsleerkracht te blijven, zonder leidinggevende taken.
Al een kwart eeuw ontsnapte ze aan roulaties naar een
andere klas. Ze hoort in groep 3 waar ze zich thuisvoelt.
Veilig leren lezen
Grote groepen
Hart gestolen
Houding veranderd
Bordtekeningen
Poortconstructies en remmers in 30-km-zones
Of vier inloopavonden licht het gemeentebestuur de
plannen toe die er zijn om vrachtverkeer en bussen uit de
woonkernen te weren én voor de invoering van 30-km-
goieden. Gisteren was de eerste bijeenkomst in Sint-
Ainaland, maandag volgt Sint-Philipsland, dinsdag Sint-
Vaartensdijk en maandag 23 oktober sluit Tholen de rij.
Schade aan stralen
De bemanning van de TH 5 heeft in de nacht van dins
dag op woensdag een bijzondere vangst gedaan. Het gaat
om een zwemkrab. Zelf weten de vissers niet goed wat
voor soort zwemkrab het is of waar hij vandaan komt.
Maar ze weten wel dat het een zeldzaamheid is, want het
is de eerste keer dat ze zo'n dier voor de Zeeuwse kust
vangen en ook van andere vissers hebben ze er nog maar
één keer van gehoord.
Noord-Amerika
Raad van State eens met gemeente en rechtbank
Onderdelen bestemmingsplan afgekeurd
Wilhelm/na J.J. Koeman is geboren ook in de groepen 1 en 2. Maar die
en getogen in Wolphaartsdijk. Een
'echte Zeeuwse dus. Direct na haar
opleiding aan de pedagogische aca
demie in Middelburg kwam ze te
werker bij de christelijke nationale
school De Regenboog in Tholen.
„De vriend van mijn voorgangster
zat bij mij in de klas. Zij gingen na
zijn afstuderen verhuizen en zo
kwan de functie op De Regenboog
vrij, Hij maakte me daarop attent. Ik
ber toen eens op gesprek gegaan en
sanen met de toenmalige directeur
Jai Fondse ben ik de school door-
ggaan. Het was een heel positief
gisprek en de school sprak me wel
atn. Het was een christelijke
chool, maar wel met ruimte voor
ernieuwing. Bovendien kreeg ik
.oen via de school een huis en dat
was lang niet overal zo", vertelt Mi
neke. In het begin had ze nog het
idee dat ze met oudere kinderen
meer zou kunnen, maar omdat de
open plek op De Regenboog in
groep 3 (toen nog klas 1) viel, ging
ze juist aan de jongsten lesgeven.
Dat bleek echter nu juist de catego
rie te zijn waar ze het best mee uit
de voeten kon. En hoewel er in het
basisonderwijs ook aan rouleren
wordt gedaan (niet alle leerkrachten
houden altijd dezelfde klas), is Mi
neke Koeman bij de zes- en zeven
jarigen gebleven.
De tijden zijn veranderd. Een onge
lofelijk cliché, maar daarom niet
minder waar. „In die beginperiode
was er bijna geen begeleidend ma
teriaal. Ik heb er veel energie in ge
stopt om bijvoorbeeld bladen voor
taal en rekenen te maken. Vaak
werkte ik met thema's. Wel de voor
geschreven leerstof, maar dan in
een ander jasje. Nu zijn de werk
boeken zo mooi en gevarieerd, ter
wijl je ook veel gemakkelijker kunt
kopiëren. Ik hoef dan ook veel min
der zelf te maken", vertelt juf Mi
neke.
Als leerkracht van wat voorheen de
eerste klas was, heeft de Thoolse
een wat 'bijzondere positie. Vanuit
de eerste twee kleutergroepen waar
nog volop gespeeld wordt, komen
de kinderen in een klas waar het
klassikale leren voorop staat. „Ik
voel me vel eens 'ertussenin'. Je
bent natuirlijk wel bezig met leren,
zijn toch nog wat flexibeler. In
groep 3 zijn wc wat gerichter bezig.
Je hebt je leerdoelen (een bepaald
niveau dat de kinderen moeten ha
len) en dat wordt ook getoetst. Het
is zoeken naar een evenwicht tussen
leren en expressie. Je leert de kinde
ren overigens vanalles via spelvor
men en leuke voorbeelden."
Ook wat dat betreft, zijn er buiten
een kwart eeuw geleden de nodige
zaken aangepast, „Vroeger had je
voor rekenen bijvoorbeeld puur de
formules, de rijtjes. Nu hebben we
het zogenaamde realistisch rekenen.
Niet alleen maar de feiten, maar
'waar en hoe kom je rekenen dage
lijks tegen'. En ook zelf oplossin
gen bedenken, dus niet alleen maar
nadoen wat is voorgedaan. De kin
deren leren verwoorden hoe ze de
som hebben opgelost en ze leren dat
er ook meerdere oplossingen moge
lijk zijn. In groep 3 hebben we ook
veel spelletjes ter ondersteuning van
de rekenbegrippen. Bijvoorbeeld
splitsbakjes om splitssommen te
maken en het spel 'matrix' om ta
bellen te leren maken."
Wat het lezen betreft, zijn er nogal
wat onderwijsmethodes geweest
(en nog steeds is er keuze genoeg).
De ouderen zullen met aap, noot,
mies opgegroeid zijn, maar ook de
jongere generaties hebben varian
ten daarop gekend. De methode
met de wat gekke naam 'Veilig le
ren lezen' had een variant en heeft
inmiddels 'Maan, roos, vis', een
methode die ook op De Regenboog
wordt gebruikt. „We hadden daar
tussen Letterstad. Een heel goede
methode, maar met veel regeltjes.
Toch heb ik wat goed was, gehou
den. De plaatjes van een oude me
thode waren bijvoorbeeld nog goed
te gebruiken, want die waren lek
ker groot en er staan wat ezels
bruggetjes op om de letters goed
uit te spreken", zegt Mineke. „De
betekenis van woorden en zinnen
wordt steeds belangrijker bij het le
zen. Begrijpend lezen is een heel
belangrijk les- onderdeel, ook al in
groep 3. Vanaf het begin wordt
daar veel aandacht aan besteed.
Het begint met het zoeken van de
juiste zin bij een plaatje en het
loopt uit op het beantwoorden van
vragen over een tekst. En dat is
best pittig. We hebben officiële CI-
TO-toetsen aan het eind van het
jaar. Sowieso wordt er nu veel
meer getoetst en gecontroleerd dan
vroeger. De vorderingen van de
leerlingen worden via een soort
leerlingvolgsysteem in de gaten
gehouden. Dat willen we ook weer
niet al te strak maken, maar de in
spectie zit er wel achteraan en wil
eigenlijk met een druk op de knop
Voorlezen kan de jubilerende juf Koeman als de beste en daarbij maakt ze ook nog mooie tekeningen op het bord.
in de computer kunnen zien hoever
elke leerling is."
De zeer strakke werkwijze van de
lagere school 'oude stijl' is in de
meeste gevallen wel verlaten. Het
individueel gerichte en het klassika
le onderwijs zijn wat naar elkaar
toegegroeid, al wordt er op De Re
genboog nog wel steeds klassikaal
lesgegeven. „Je kunt wel elk kind
op zijn eigen niveau lesgeven, maar
het probleem is dat je dan veel tijd
kwijt bent aan instructie. Want je
zult verschillende groepjes instruc
tie moeten geven. En dat gaat dan
weer van je tijd af om de kinderen
die wat minder goed mee kunnen
komen, individueel te helpen", zegt
de jubilaris. „Je wilt je leerlingen
natuurlijk wel volgen en je lessen
en hulp daarop aanpassen. De zorg
is in het basisonderwijs in elk geval
vergroot ten opzichte van 25 jaar
geleden. Je probeert nu in de klas
specifieke hulp te geven aan de kin
deren die dat nodig hebben. Regel
matig Wordt er ook met de interne
begeleiders gesproken over de leer
lingen. Die denken mee, bieden
hulp, doen onderzoek of schakelen
als dat nodig is hulp van buitenaf in
(de orthopedagoog of het regionaal
pedagogisch centrum Zeeland).
Daarnaast kan een kind met leerpro
blemen een apart programma vol
gen of les van een 'remedial tea
cher' krijgen."
De klassen op De Regenboog zijn
altijd vrij groot geweest. „Groepen
van meer dan 35 leerlingen waren
geen uitzondering", zegt Mineke
Koeman. „Dat is best wel eens lastig
als je de orde wilt bewaren. Ik ben
ook strenger geworden, vind ik zelf.
De kinderen moeten per slot van re
kening ook leren om een keer stil te
zijn." Inmiddels is met ingang van
dit schooljaar voor het eerst groep 3
opgesplitst in twee klassen van 19
leerlingen. Een positieve ontwikke
ling, vindt juf Koeman. „Je hebt
meer tijd per leerling te besteden.
Dat werkt een stuk prettigér. Aan de
andere kant: Voorheen zag ik alle
leerlingen van de school voorbij ko
men. Nu maar de helft meer."
Groep 3 heeft haar hart gestolen.
Het klikt met de jongste kinderen.
Maar raakt ze het dan nooit beu om
voor de zoveelste keer dezelfde les
stof aan te bieden? „Soms heb ik
aan het begin van het jaar wel eens
zoiets van 'daar gaan we weer van
voren af aan'. Maar de kinderen zijn
zo leuk. Ze nemen je helemaal in
beslag. Je went heel snel aan zo'n
groep en dan gaat het weer vanzelf.
Natuurlijk is het fijn om vakantie te
hebben, maar aan het einde daarvan
ben ik er elk jaar weer aan toe om
naar school te gaan. Het contact met
die kleine kinderen is anders dan
met leerlingen uit hogere groepen.
Ze zijn iets afhankelijker ingesteld
en je hebt een andere relatie met ze.
Je mag nog samen met ze optrek
ken. Later wordt dat anders. Ik voel
me met ze verbonden", zegt Mine
ke. „Het is heerlijk om met zes- en
zevenjarigen te kunnen werken. Ze
zijn open en puur en vol enthousias
me over alle nieuwe, dingen die ze
leren. I'n zo'n jaar zie je een hele
boel gebeuren. Ze maken een sterke
ontwikkeling door van kleuter tot
een schoolkind dat boeken leest en
sommen maakt."
Dat enthousiasme van de kinderen
is duidelijk niet minder bij de jubi
lerende juf aanwezig. „Je moet wel
enthousiast zijn. Het is leuk om er
gens tijd in te stoppen en dingen te
bedenken voor je lessen. Maar als
bij mij het enthousiasme weg zou
zijn, dan hoop ik dat ik ermee stop.
Want dan is het voor jezelf en voor
de kinderen veel minder leuk." Vol
gens de Thoolse vraagt het ook wel
een iets andere instelling om les te
geven aan de jongste kinderen. „Het
vraagt een stukje beleving. Je ver
telt verhalen waarmee je in groep 8
niet meer aan kunt komen. Je hebt
een ander soort fantasie/creativiteit
nodig dan in de bovenbouw. Geluk
kig maar, want daardoor heb je
mensen met een voorkeur voor al
lerlei groepen."
De 46-jarige Thoolse erkent dat de
druk op leerlingen is toegenomen.
Hoewel er vroeger ook op de kleu
terschool al verwacht werd dat men
het een en ander leerde, was de con
trole daarop niet groot. Tegenwoor
dig wel en er wordt dan ook nogal
wat van de kinderen geëist. „De
kinderen zijn zeker in groep 3 best
moe na zo'n hele dag leren. Je kunt
dan ook niet constant alleen maar
met leerzaken bezig zijn. Die pro
beer ik met name in de ochtenduren
te doen, terwijl er 's middags dan
wat meer ruimte is voor expressie.
Tekenen, handvaardigheid of zin
gen bijvoorbeeld. Het is altijd zoe
ken naar een evenwicht tussen ex
pressie en leren. Want persoonlijk
vind ik expressie erg belangrijk."
Overigens constateert de leerkracht
dat niet alleen de school, maar ook
de ouders in het algemeen meer van
hun kinderen verwachten. De leer-
druk is hoger geworden. De ouders
zijn zelf ook veranderd. Ze zijn wat
'streberiger' geworden. Vooral in de
jaren '70 had je veel meer dat 'lais
ser faire'. Als de kinderen het maar
naar hun zin hebben. Het kind moet
zich goed voelen op school. Maar in
de jaren '80 en '90 is die houding
veranderd. Het is belangrijk dat ou
ders positief met hun kinderen om
gaan. En ik zie gelukkig dat de
meeste ouders, wat de schoolzaken
betreft, heel goed met hun kinderen
bezig zijn."
Het geijkte rapport dat de meeste
mensen uit hun basisschooltijd nog
wel zullen kennen, met voor gedrag
een 9, voor vlijt een 8+, voor reke
nen een 7 en voor schrijven een 6-,
is helemaal verdwenen. „Voor ons
zelf houden we nog wel een wat ge
detailleerder beoordeling bij, maar
op de rapporten staan nu bij de vak
ken letters voor zwak, matig, vol
doende, ruim voldoende of goed",
legt Mineke Koeman uit. „Er zijn
elk jaar toch een paar kinderen (ge
middeld) die groep 3 nog een keer
over moeten doen. Dat is heel ver
velend. Vooral als het niet aan de
motivatie ligt. Als kinderen er heel
hard voor werken maar het gaat ge
woon niet. Dat vind ik dan heel
moeilijk."
Hoewel ze nog een tijdje (voor de
basisschoolvorming in 1985) waar
nemend hoofd van de school is ge
weest, is dat werk haar niet beval
len. „Ik verving dhr. Fondse als die
afwezig was en op de personeels
vergaderingen notuleerde ik. Toen
de basisschool een feit was, kon ik
een middag per week alleen aan di
rectietaken gaan besteden. Maar ik
vond het moeilijk om mijn klas
over te dragen. Ik wilde het liefst
alles alleen doen en ik merkte dat
die directietaken toch niet mijn fa
vorieten waren. Er kwam ook
steeds meer bij. Toen heb ik beslo
ten om uitsluitend groepsleerkracht
te willen zijn. En als ik zie wat
voor verantwoordelijkheden de
schoolleiding tegenwoordig heeft,
kan ik allen maar blij zijn dat ik die
niet hoef te dragen."
De juf geeft al in groep 3 een hele
boel vakken. Aardrijkskunde (het
principe van een landkaart begrij
pen), rekenen, lezen, biologie. Het
zit er allemaal al in. En toch zijn de
kinderen nog speels ingesteld. Dus
wat doen ze het liefst als ze de keu
ze krijgen? „Hoewel het niet voor
alle kinderen opgaat, zullen de
meesten dan toch wel kiezen voor
handvaardigheid of tekenen. Maar
ook het spelen met de spullen van
de groepen 1 en 2 vinden ze nog
heerlijk", zegt Mineke. En voor
voorlezen zijn de kinderen altijd te
porren. De juf kan dat dan ook uit
stekend en doet dat graag. En als
de kinderen geluk hebben, maakt
de juf een mooie gekleurde teke
ning van krijt op het bord. Dat doet
ze vaak. Altijd staat er wel een
kleurige en fraaie prent op het
bord. Niet dat ze die elke dag ver
nieuwt, maar toch wel met enige
regelmaat. „Een plaatje uit een
verhaal dat ik aan het voorlezen
ben, of naar aanleiding van een
thema. Nu is de herfst bijvoorbeeld
weer aangebroken. Ook met sinter
klaas en kerst maak ik een nieuwe
tekening. Ik kan overigens echt
niet zo goed tekenen hoor (jokken
mag niet juf - red.)." Ook zingen
doet juf Koeman graag. Dat heeft
volgens haar wederom niet te ma
ken met haar muzikale talenten,
maar met de signatuur van de
school. „Ik heb bewust gekozen
voor het christelijk onderwijs. Voor
mezelf is het een voornaam doel
om de leerlingen de Here Jezus te
leren kennen door middel van bij
voorbeeld verhalen, liederen, ge
sprekken en werkstukken. Ik ge
bruik graag nieuwe, eigentijdse
liedjes van met name Jan Visser en
Elly en Rikkert", vertelt de jubila
ris. „Om het christelijk onderwijs
nog meer inhoud te kunnen geven,
heb ik tien jaar geleden een cursus
christelijk onderwijs gevolgd bij
Jeugd met een Opdracht. Dat was
een cursus van twee jaar waarin ik
elk jaar vier weken zomervakantie
(inclusief de weekeinden) heb ge
stoken. Het is één van de grote uit
dagingen om de bijbelverhalen
goed over te brengen. Hier bij De
Regenboog heb je de vrijheid om
daar je eigen weg in te vinden."
Die eigen weg is Mineke Koeman
ook gegaan en dat houdt ze al een
kwart eeuw vol. Overigens vieren
de leerkrachten Elly Hazeleger en
Ankie Hettema en de concierge
Marja van Nijnatten hun 12,5 jarig
dienstverband bij de school. „De
Regenboog is een prima school om
op te werken. Het hele team wil zo
veel mogelijk voor de kinderen
doen en daarvoor hebben directie
en bestuur alles goed geregeld. Er
is overleg en een algemene lijn.
Maar als individuele leerkracht heb
je ook de ruimte om het onderwijs
op jouw manier in te vullen", zegt
de jubilaris over haar school. „We
willen die individuele kwaliteiten
nog beter gaan benutten door 'col
legiale consultatie'. Met één of
meerdere 'maatjes' ga je in op in
houdelijke thema's uit het onder
wijs en je wisselt kennis en erva
ring uit. Ook kun je nieuwe
mogelijkheden onderzoeken of be
denken. Ik hoop nog wel even door
te gaan, zolang ik er plezier in heb.
Want de kinderen hebben recht op
een leerkracht die enthousiast is."
rhet kader van een duurzaam veilig
erkeer richt het gemeentebestuur de
tijlen ook op de woonkernen. Twee
naatregelen worden genomen: er
worden 30-km-zones gerealiseerd in
alle bebouwde kommen. En er komt
ëen parkeerbeleid voor vrachtauto's
ën bussen in de bebouwde kommen
van Tholen-stad, Scherpenisse, Sint-
Maartensdijk, Sint-Annaland, Oud-
Vossemeer en Sint-Philipsland. Dat
houdt in dat plaatsen aangewezen
worden waar parkeren is toegestaan.
In Stavenisse blijft de geldende rege
ling van kracht, terwijl er voor Poort
vliet in de toekomst een onderzoek
wordt ingesteld. Eerder kwam de ge
meente met het idee de vrachtwa
gens uit dit dorp naar Scherpenisse
te dirigeren, maar dat stuitte op veel
Iweerstand.
De ongevallenanalyse in het rapport
i Verkeersveiligheidsphn Tholen
1 geeft aan dat er binntn de bebouwde
kommen veel ongelikken plaatsvin
den. Dat de gevolgen minder ernstig
zijn dan bii ongevalen buiten de be
bouwde kom, heet alles te maken
met snelheid Dtarom ook wordt
landelijk prioitei gegeven aan het
invoeren van ten maximum snelheid
van 30 km pe uir in verblijfsgebie-
den. Die mamgel zou het aantal
verkeersslachfffers met 10 tot 20
procent moetn terugdringen. Het
gemeentebestur zal in dit kader al
lereerst snelheidsremmende maatre
gelen treffen bij die knelpunten waar
dat het meest noodzakelijk is. Verder
zullen poortconstructies gemaakt
worden om de in- en uitgangen van
verblijfsgebieden aan te geven.
Een ander probleem is het vrachtver
keer in de woonkernen. Regelmatig
komen er klachten van overlast in de
vorm van geluid, trilling en vernie
ling van eigendommen. Ook de ge
meente zelf ondervindt hinder, want
doordat de auto's steeds groter en
zwaarder worden, nemen omvang en
mate van de schade aan straten toe.
Het gemeentebestuur vindt dat der
gelijk verkeer niet meer binnen de
woonkernen thuishoort. 'Het pro
bleem is vrij eenvoudig op te lossen
door alle kernen voor vrachtverkeer
te sluiten', aldus burgemeester en
wethouders. In eerste instantie wordt
nu dus parkeerbeleid ontwikkeld.
De plannen die er zijn, kunnen tij
dens de geplande inloopavonden be
keken worden én besproken met aan
wezige ambtenaren. De avonden
duren steeds van half acht tot negen
uur. Gisteren konden in Sint-Anna
land de plannen ingezien worden
voor dat dorp en voor Stavenisse.
Maandag liggen in de Wimpel de
plannen voor Sint-Philipsland en An
na Jacobapolder, dinsdag in Haestin-
ge die voor Sint-Maartensdijk en
Scherpenisse. In Meulvliet in Tholen
tenslotte worden de plannen voor
Tholen, Oud-Vossemeer en Poort
vliet gepresenteerd.
Het boemefc van Purmerend, Veel
mooier daihet mooiste schilderij.
Deze en an>re bekende Nederlandse
liedjes uit 'jaren vijftig zijn op 21
oktober te aren tijdens het jaarcon
cert van h Smalstads mannenkoor.
Ze worde vertolkt door Radio Ti
mes, een ase-harmony- kwartet dat
meewerktan het enige concert dat
het Thool koor jaarlijks zélf organi
seert. H Smalstads mannenkoor
brengt oer meer werken van Pou-
lenc, Mdelssohn Bartholdy en de
Comedi Harmonists. Nummers als
Lau^sSaint Antoine de Padoue,
maar ook Abendstandchen en Ich
woll't ich war ein Huhn. Zo wordt
een gevarieerd programma geboden
van klassieke en lichte muziek. Naast
de eigen vaste pianist Tom van Gurp
werkt ook pianiste Karin Vermeulen
uit Bergen op Zoom mee. De bij de
muziek noodzakelijke choreografie is
van Laura Ouwens. Na de pauze zal
het koor aangepaste kleding dragen.
Het jaarconcert vindt plaats in de Vos-
senkuil te Oud-Vossemeer. Het begint
om acht uur en in de entreeprijs is een
kopje koffie begrepen. Donateurs van
het koor hebben gratis toegang.
De portunus pelagius is mooi om te zien, maar wel een krabbetje om voorzichtig vast te pakken.
De bemanning van de TH 5 (schip
per Johan Bout, Arie Bout, Jan-
Willem Bout, Robert Zwagemaker,
Jan Gunter) waren dinsdagavond
op garnalen aan het vissen op de
Noordzee, voor de Brouwersdam.
Bij het inhalen, bleek de zwemkrab
in het net te zitten. „Het is een fel
beestje", zegt Jan Gunter die het
dier uit de oranje korf vist waarin
het bewaard wordt. En inderdaad,
zodra er maar een hand boven de
korf verschijnt, gaan de scharen
van het ongeveer 15 cm grote dier
(inclusief scharen zelfs het dubbe
le) onmiddellijk omhoog. „Die
moet je niet aan je vingers krij
gen", lacht Gunter. De krab is wer
kelijk heel mooi om te zien. H^
ongeveer 15 cm brede schild is
groengrijs van kleur en heeft aan de
voorzijde korte stekeltjes en aan de
'zijkant twee grotere punten. Het lijf
is crèmekleurig en de poten zijn
felblauw met aan de grote scharen
een rode rand. Het achterste paar
poten eindigt in peddels en daaraan
kan men zien dat het om een zwem
krab gaat.
Na wat speurwerk op onder meer
internet, lijkt het te gaan om de
'blauwe zwemkrab' (portunus pela
gius). Dit dier komt normaal ge
sproken alleen bij Noord-Amerika
vooF, maar sinds 1985 jjvorden er
ook exemplaren van in Nederlandse
wateren gevonden. Ze leven in ri
viermondingen op een diepte tot 35
meter. De wijfjes leggen hun eitjes
in zee en gaan dan terug naar de ri
vier. De jonge krabben trekken dan
later ook landinwaarts. Het exem
plaar dat de TH 5 opviste, is een
vrouwtje, want het draagt nog on
bevruchte eitjes bij zich aan het
achterlijf.. Overigens zijn deze
krabben goed in staat zich aan te
passen aan extreme omstandighe
den. De blauwe zwemkrab is name
lijk gevonden in zowel zoet als zeer
zout water met temperaturen tussen
de 3 en 35 graden. De dieren eten
onder andere schelpdieren, vis, an
dere krabben, wormen, algen, be
paalde planten en insecten. Waar
schijnlijk is het dier dat in de netten
van schipper Bout en zijn mannen
terecht kwam, via de ballasttank
van een schip in de Zeeuwse wate
ren terecht gekomen. Dat moet dan
gebeurd zijn als jong dier of als lar
ve, want volwassen blauwe zwem-
krabben zijn te groot om in een bal
lasttank te geraken.
Het is overigens niet de eerge
vreemde vangst die de TH 5 doet.
„We hebben al de gekste dingen
opgevist. Een kanon (dat heeft nog
in de Eendrachtbode gestaan), een
koelkast, een splinternieuwe foto
camera, een scheerapparaat in de
doos (dat deed het nog, en we heb
ben het zelfs nog een tijdje ge
bruikt), een kerstboompje met ver
lichting (die begaf het al vrij snel)
en een duiklamp die al zeker een
paar jaar onder water lag, maar het
meteen deed toen we hem aanknip
ten", vertelt bemanningslid Robert
Zwagemaker. „Zelfs hebbenwe
een keer een compleet speedbootje
met buitenboordmotor in onze net
ten gehad. Die bleek van een Duits
jacht te zijn gebroken. Dat was bui
ten op de Noordzee gebeurd, en we
visten het ding voor Zierikzee op."
Blij zijn de bemanningsleden niet
echt met dergelijke vangsten. De
netten kunnen er lelijk door bescha
digd raken. „Een visser zal zoiets
nooit overboord zetten, want hij
weet dat hij het later nog een keer
op zou kunnen vissen. Maar er zijn
schepen waar men niet zo nauw
kijkt."
Terecht is de maatschap A.C. en I.
Geluk een bouwvergunning gewei
gerd voor een varkensstal aan de An
navosdijkseweg te Sint-Annaland.
Evenals de arrondissementsrechtbank
en de gemeente Tholen komt de Raad
van State tot de conclusie dat er spra
ke is van erfscheidingen in het bouw
blok, omdat dit doorsneden wordt
door een sloot van het waterschap. In
het bestemmingsplan Buitengebied
zijn regels opgenomen over de mini
male afstand die tot een erfscheiding
in acht genomen moet worden en
daaraan voldoet het bouwplan niet: er
staat tien meter voor en de stal zou op
één meter van de sloot komen. Bij het
bepalen van de ligging van de erfaf-
scheiding dient de kadastrale begren
zing van een perceel als uitgangspunt,
oordeelde de afdeling bestuursrecht
spraak van de Raad van State eerder.
De maatschap vroeg 3,5 jaar geleden
de bouwvergunning aan voor een stal
van 3460 vierkante meter, om daarin
als neventak bij het bestaande agrari
sche bedrijf 4100 vleesvarkens te
gaan houden. De sloot bleek een ob
stakel, maar in het beroep voerde mr.
A.P. Cornelissen namens de maat
schap aan dat deze niet relevant zou
zijn bij het bepalen van de feitelijke
situering van het bouwblok. Ook ging
de rechtbank volgens hem voorbij aan
de bedoeling die de planwetgever met
het voorschrift had, namelijk de aan
het bouwblok grenzende percelen
vrijwaren van bebouwing te dichtbij.
Verder geven de voorschriften niet
aan wat onder een erfscheiding moet
worden verstaan en dan zou het
spraakgebruik maatgevend moeten
zijn. Daar komt bij dat op grond van
de omschrijvingen in het Groot woor
denboek der Nederlandse taal een
sloot geen erf kan zijn. Al deze argu
menten geven de Raad van State geen
grond voor een ander oordeel, zodat
de bouw van de stal op de betreffende
plek niet kan plaatsvinden.
Een strook grond aan de Edisonweg in Tholen, eigendom van metselbe
drijf J.M. van de Velde, moet in de toekomst bebouwd kunnen worden,
vinden gedeputeerde staten. Dat is een tegenvaller voor het gemeentebe
stuur, dat deze strook wilde gebruiken voor de ontsluiting van het Slacht
veld. Bezwaren van J.A.P.M. Deurloo tegen de bestemmingsplannen Be
drijventerrein Noord en Waterfront zijn door g.s. ongegrond verklaard.
Van de Velde heeft de grond gekocht J.A.P.M. Deurloo vindt dat zijn mos
met het oogmerk zijn bedrijf in de
toekomst uit te breiden. Op grond
van het bestaande bestemmingsplan
mag er niet gebouwd worden en dat
wilde de gemeente zo houden. Ze
deed de bezwaren af met de opmer
king dat er op andere delen van het
perceel van Van de Velde nog bouw
mogelijkheden zijn, terwijl de grond
in de toekomst mogelijk is als hoofd
ontsluiting van het Slachtveld. Op
advies van de provinciale planologi
sche commissie fluiten g.s. de ge
meente terug. Naast en achter Van de
Velde is een detailhandel in bloemen
gevestigd - de Bloemenhal - en de
gronden daarvan mogen in het ge
wijzigde bestemmingsplan wél be
bouwd worden terwijl het oorspron
kelijke plan dat evenmin toelaat.
Mocht de bloemenhandel werkelijk
bouwen, dan wordt ontsluiting via
die kant ook bemoeilijkt. G.s. begrij
pen niet waarom de gemeente onder
scheid maakt en betitelt de motive
ring ervoor als 'niet deugdeljjk'Aan
de nadere aanwijzing van de grond
van Van de Velde wordt ddarom
goedkeuring onthouden.
sel- en zeevishandel aan de Contr'
Escarpe niet in het plan Bedrijven
terrein Noord opgenomen had moe
ten worden (daarvan wordt het door
een dijk gescheiden - red.), maar in
het plan Waterfront. Hij is bang dat
de ontwikkeling van een woonwijk
zal leiden tot beperkingen voor zijn
bedrijf en vermindering van zijn
woongenot (uitzicht). Ook wil Deur
loo een flexibeler bestemming - ho
reca en woondoeleinden - voor zijn
perceel, omdat hij in de toekomst
mogelijk op de functiewijziging in
de omgeving zal inspelen. G.s. wij
zen zijn bezwaren van de hand. Ge
zien de milieucategorie waarin het
bedrijf valt, zal het geen belemme
ring vormen voor de woningen die
op meer dan 100 meter afstand ko
men. Wat het vrij uitzicht betreft,
daaraan kunnen geen rechten wor
den ontleend. De indeling van Deur
loo bij Bedrijventerrein Noord is de
vrijheid van de gemeenteraad en g.s.
vinden dat besluit aanvaardbaar.
Voor g.s. is het nog maar de vraag of
de verlangde ruimere bestemming
planologisch aanvaardbaar is.
