Raadsvergadering
anders dan anders
Mark Breure doet vakantiewerk
aan andere kant van de aardbol
Speeltuin Vrij en Blij in het centrum
een pronkstukje van Sint-Annaland
Meer beroepskrachten
voor Thoolse brandweer
Scherpenissenaar vaart met hopper in de Javazee
File door storing
Bergsediepsluis
Wandel- en
fietspaspoort
Vereniging viert jubileum met kamelen en spelletjes
Donderdag 31 augustus 2000
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Burgemeester W. Nuis geeft raad de ruimte
In een boomgaard, supermarkt, verpakkingsbedrijf of bij
de boer. Vakantiewerk is er in alle soorten. Maar als je
voor je vakantiewerk eerst een vliegreis moet maken om
vervolgens in Indonesië op een baggerschip te stappen,
is dat op z'n minst ongewoon. Mark Breure uit Scherpe-
nisse overkwam dat echter. De leerling aan de zeevaart
school dacht in Nederland aan de slag te gaan om wat er
varing op te doen, maar kwam heel ergens anders
terecht.
Even slikken
Sociale controle
Vijfduizend kuub
Duur
Rangen
Leefbaarder
Wereld zien
Gemeentesecretaris
na een ingrijpende
operatie weer thuis
Het is feest aan de Schoolstraat in Sint-Annaland. De al
daar gevestigde speeltuin Vrij en Blij viert namelijk haar
40-jarig bestaan. Met een feestmiddag op 6 september
wordt aan dit heugelijke feit aandacht geschonken. Die
dag is geheel gericht op de kinderen, zoals het hoort bij
een speeltuinvereniging.
Om de kwaliteit van de Thoolse brandweer verder te ver
beteren zijn meer beroepskrachten nodig. Dat staat in het
advies van b. en w. aan de raadsleden in de commissie
algemeen bestuur en welzijn. Eén beroepskracht is on
voldoende om de Thoolse vrijwillige brandweerkorpsen
te leiden en te ondersteunen.
Mark Breure moest even slikken toen hij te horen kreeg dat zijn vakantiewerk in Indonesië lag, ver van zijn woonplaats Scherpenisse.
Mark Breure begint aan zijn laatste
jaar op het maritiem instituut De
Ruyter in Vlissingen. Een stage
maakt onderdeel uit van het afslui
tende traject. Breure volgde eerst
metaaltechniek aan het Schelde
college in Sint-Maartensdijk en
koos vervolgens voor de zeevaart
school. Deze vierjarige mbo-oplei-
ding heeft verschillende niveaus.
Het laagste niveau is swk en leidt
op tot stuurman/werktuigbouwkun
dige (tot een bepaald tonnage en
vermogen). De andere richting is
marof en leidt op tot maritiem offi
cier. Dat niveau volgt Breure. „Na
de metaalopleiding ging het eigen
lijk vanzelf richting de scheepvaart.
De vooruitzichten in die bedrijfstak
zijn heel goed. Er is een groot te
kort aan personeel. De betaling is
heel goed en ook de cao's verbete
ren steeds. Eigenlijk 'heb ik altijd
maar twee dingen willen worden:
kok of iets aan boord van een
schip", legt de Scherpenissenaar
uit. Het is niet vreemd dat hij voor
de scheepvaartschool koos, want
zijn vader vaart ook en twee leden
van de scoutinggroep waarbij Breu
re zat, gingen naar dezelfde school.
Via hem kwam hij ook aan zijn va
kantiebaantje. „Ik wilde graag eens
kijken hoe het er in het echt aan toe
gaat. Ie moet een keer stage lopen.
Nu ik mijn vakantiewerk op een
baggerschip heb gedaan, wil ik de
stage op de koopvaardij doen. Dan
heb je die twee kanten gezien. Ik
heb wel geprobeerd om bij de
koopvaardij aan de slag te komen in
de vakantie, maar dat is veel moei
lijker. Dan heb je toch bepaalde pa
pieren nodig of je moet stagiaire
zijn. En eerlijk gezegd was het wel
makkelijk om het via Van Oord
ACZ te doen, want daar werkt mijn
vader ook."
Breure schreef een brief en kreeg te
horen dat hij kon komen werken. In
Nederland, dacht hij. „Er is hier
ook best werk te doen. Maar de
vrijdag voordat ik zou beginnen,
kreeg ik te horen dat ik kon kiezen:
of naar Singapore in een dok wer
ken, of op een baggerschip dat in
Indonesië lag. En omdat ik van plan
ben op een schip te gaan werken,
koos ik maar voor Indonesië. Maar
het was wel even slikken", zegt de
Scherpenissenaar. „Gelukkig heb
ben we van school uit verplicht een
monsterboekje. En een paspoort
heb ik altijd al gehad."
Dat betekende dus in het vliegtuig
naar Bintulu (op Borneo) en daar
aan boord van de hopper (zuiger-
schip) Volvox Delta. „De kapitein
wilde er echt een soort ministage
Het is een zeer bekende vereniging
binnen en buiten Sint-Annaland. Het
is ook een club die zich breed ge
steund weet door de gemeenschap,
want inmiddels telt men zo'n 760 le
den en donateurs (en daar zitten dan
ook hele gezinnen bij die één lid
maatschap hebben). Ongeveer 200
daarvan wonen niet in Sint-Anna
land, maar elders in de gemeente
Tholen of zelfs ver daarbuiten (van
Nieuw-Vossemeer en Steenbergen
tot aan Amersfoort). Dat is een aan
zienlijk hoger aantal dan de enkele
tientallen waar men bij de oprich
ting begon. De echte explosie van
leden, kwam pas in de tweede twin
tig jaar van de vereniging. In 1984
had men namelijk nog slechts 183
leden. Alleen al dit jaar zijn er 55
nieuwe leden en donateurs bijgeko
men. En ondanks dat men een hard
werkend bestuur heeft, leeft ook
daar het besef dat het vertrouwen
dat Vrij en Blij geniet bij de bevol
king en de steun die ze krijgt, te dan
ken is aan de inzet van de bestuurs
leden in de afgelopen twintig jaar en
in het bijzonder van mensen als ere
voorzitter A. Rijnberg en erelid L.
Hage die zich tot voor respectieve
lijk vijf jaar en een jaar geleden met
hart en ziel hebben ingezet voor de
vereniging.
Vrij en Blij werd opgericht op 24
augustus 1960. A. Rijnberg, L. Ha-
ge, C. den Braber, mevr. C. Moer
land-van Poortvliet, C. van Winke7
len, mevr. C. Quist-van Ofwegen,
mevr. A. van Vossen-Rijnberg, J.S.
van Vossen en C. Moerland waren
de oprichters. De vijf laatst genoem
den zijn inmiddels overleden. Men
begon op een grasveld op de ge
dempte haven (tegenover de huidige
Cl000) en verkaste in de loop der
jaren via de Hoenderweg naar de
Schoolstraat, de huidige plaats van
de speeltuin. Die plaats is voor de
bestuursleden een klein beetje hei
lig. „We hebben wel gemerkt dat de
plaats waar je met je speeltuin zit,
heel veel uitmaakt. Hier zitten we in
het centrum en dat is ideaal. Je hebt
vanwege de bebouwing niet zoveel
last van wind. Bovendien is er ook
nog wat sociale controle, zodat we
gelukkig weinig vandalisme kennen;
iets wat aan de rand van het dorp
zou ontbreken", zegt voorzitter Bert
van 't Hof. „Maar we zitten hier wel
klem. We kunnen niet meer uitbrei
den als we dat zouden willen of als
dat nodig zou zijn. Op woensdag
middag zitten hier toch tussen de
120 en 150 kinderen. En dan is het
behoorlijk vol."
Toch kan die plek aan de School-
van maken. Daarom moest ik eerst
twee weken aan dek werken. Ma-
trozenwerk doen zoals helpen bij
het afmeren, schoonmaken en
roestbikken. Dat hoort er allemaal
bij. Daarna heb ik twee weken in de
machinekamer gewerkt. Ik heb
meegelopen met de machinist. Hel
pen met de reparaties. Gereedschap
halen voor de machinist en filters
schoonmaken", zegt Breure. „Het
zijn enorme motoren in zo'n schip.
Twee stuks van elk 6200 kilowatt
(8432 pk - red.) met negen cilinders
en vier kleppen per cilinder. Je
werkt eraan in twee verdiepingen
met ook een soort tussenbordesje
waarop de machinist kan staan om
bij alle onderdelen te komen."
Tot slot werkte de Scherpenisse
naar nog twee weken op de brug
waar hij de stuurman assisteerde.
„De eerste stuurman vaart, de twee
de stuurman staat op de uitkijk en
controleert het aankoppelen en het
pompen. Dan is er nog een pijpen-
man verantwoordelijk voor het bag
geren zelf." Na zes weken is Breure
tot de conclusie gekomen dat de
machinekamer zijn voorkeur heeft.
„Ik heb gekozen voor metaaltech
niek. En dan is het toch het leukste
om aan die motoren te sleutelen."
De Volvox Delta zette vanuit Bin
tulu koers naar Singapore. Een
eind uit de kust ligt een enorme
zandbank waar zand wordt opge
zogen ten behoeve van landwin
ning. „Je krijgt van een opdracht
gever een stuk van een bank
toegewezen om er een bepaalde
hoeveelheid zand uit te halen. On
ze hopper kon maximaal 5000 ku
bieke meter zand vervoeren", legt
Breure uit. Een hopper is eigenlijk
een varende stofzuiger. Via grote
bokken waarover staalkabels lo
pen, wordt aan weerszijden van
het schip een metalen leiding met
flexibele tussenstukken het water
ingelaten tot op de bodem (de Vol
vox zoog zand op vanaf ongeveer
18 meter diepte). De inlaten zijn
afgeschermd met traliewerk om te
voorkomen dat er stenen en andere
obstakels in de buis komen te zit
ten. De hopper vaart vervolgens
met een snelheid van zo'n twee
knopen (ongeveer 3,7 km per uur)
vooruit en sleept de leidingen mee.
Twee 'jetpompen' blazen het zand
vlak voor de zuigmond op, zodat
het gemakkelijker opgezogen kan
worden. Daarvoor zijn er weer
twee zandpompen.
„Wij hadden een cyclustijd van
acht uren. Dat wil zeggen vanaf
het moment dat je van de perslei
ding wegvaart naar de zandbank
straat nog wel eens problemen ople
veren. Want behalve de speeltuin,
zitten in dezelfde omgeving ook nog
de twee basisscholen van Sint-An
naland. Ook daar doet ruimtegebrek
zich voelen. Mocht er ooit een uit
breiding of nieuwe school moeten
komen, dan zit de kans erin dat Vrij
en Blij moet wijken. Bijvoorbeeld
naar een nieuwe wijk zoals Vroon
stede. „In dat geval moet de ge
meente voor een nieuwe plaats zor
gen", vindt secretaris Maya Bun-
gener. „Maar Vroonstede ligt wel
weer buitenaf. Het is geen ideale
plek voor een speeltuin." Bestuurs
lid Mas Bazen vult nog aan: „Bo
vendien kost het enorm veel geld om
te verhuizen. Een half miljoen is
niets. Je moet alle toestellen eruit
halen en die zitten met grote beton
nen poeren in de grond. Eventuele
beschadigingen (en die zijn onver
mijdelijk) moeten gerepareerd wor
den. Ze moeten op een nieuwe
plaats weer geïnstalleerd worden en
bovendien moet de ondergrond ook
nog eens geschikt gemaakt worden
met bovenop een halve meter beton-
zand. Nee, dat zou een heel kostbare
zaak worden."
In de loop der jaren is er aan de
speeltuin in de Schoolstraat wel het
nodige veranderd. Er kwam een ge
bouwtje voor de toezichthouders bij
(met toiletten en materiaalhokje) dat
werd afgesplitst van een berging van
de School met de Bijbel. Ook kwam
er een stukje grond bij waardoor het
nieuwe gebouwtje beter bereikbaar
werd vanuit de speeltuin. In ruil
daarvoor werd een ander stuk grond
aan de school teruggegeven. Toen er
nieuwe wettelijke regels kwamen
met betrekking tot de speeltoestel
len, moest een fors deel van de in
ventaris van de speeltuin- worden
vervangen, via sponsoring en een
gemeentelijke bijdrage werd er voor
1,5 ton geïnvesteerd. Nu ligt Vrij en
Blij er echter pico bello bij. En dat
terwijl de schommels toch al dateren
vanaf de oprichting. „Dankzij goed
onderhoud, schilderwerk en het ver
vangen van scharnierpunten en der
gelijke, kun je ze lang goed houden,
zoals je ziet", zegt voorzitter Van 't
Hof die echter aangeeft dat vervan
ging wel noodzakelijk is. „Je moet
je speeltuin natuurlijk wel interes
sant houden. Dat betekent dat je een
afschrijvingstermijn moet hanteren.
Elk jaar reserveren we geld voor de
aanschaf van nieuwe toestellen. On
ze penningmeester houdt overigens
wel sterk in de gaten of dat potje wel
genoeg geld bevat. Want voor 1000
gulden heb je niets, behalve mis-
totdat je daar weer terugkomt om
het zand het land op te spuiten.
Die acht uren waren eigenlijk
maar kielekiele om het werk ren
dabel te maken voor een schip als
het onze. Van Oord (niet te verwar
ren met Van Oord Werkendam -
red.) had daar veel kleinere kar
weitjes vlak bij elkaar", vertelt
Breure. „We werkten volcontinue
en in ploegendiensten, acht uren
op, acht uren af." In de periode
van zijn vakantiewerk zette de
Scherpenissenaar geen voet op het
vasteland. „Normaal gesproken
heb je eens in de acht weken recht
op twee vrije dagen aan de wal.
Wat dat betreft, zijn ze de arbeids
voorwaarden ook aan het verande
ren. Nu is het acht weken weg, zes
weken thuis. Maar dat gaat bin
nenkort naar zeven weken weg en
zes thuis en ze willen toe naar een
één-op-één-situatie, dus even lang
thuis als datje weg bent."
Voor Breure was er geen vrij. Zes
weken aan een stuk werkte hij op
het schip met twintig Nederlandse
en twaalf Filipijnse bemanningsle-
schien een vuilnisbak. Een groot
speeltoestel, zoals een toren met
glijbaan, kost zomaar 45.000 gul
den. En twee babyzitjes voor aan de
bestaande schommels, hebben ons
per stuk 400 gulden gekost. Dus je
begrijpt dat er veel geld nodig is."
Toch gaan niet alle plannen door. Zo
was er onlangs een vergevorderd
idee om een 'strandjutter' aan te
schaffen. Een rolstoel die ook op het
mulle zand goed voortgeduwd kan
worden. De aanschaf werd echter op
het laatste moment afgeblazen. „Dat
kwam omdat er zoveel bij komt kij
ken. Als je zo'n ding aanschaft,
moet je ook bereid zijn de conse
quenties daarvan te dragen. Er
moest een berging voor komen,
want je laat zo'n dure strandjutter
niet zomaar buiten staan. Bovendien
vraagt zoiets ook om andere voor
zieningen voor gehandicapten en het
betekent een extra belasting voor de
toezichthouders. Daarom hebben we
ervan af gezien", legt Bazen uit
Hoewel er veel leden en donateurs
zijn, wordt Vrij en Blij van de con-
den. Hoewel op het baggerschip de
rangen niet zo werden uitgespeeld,
waren de bemanningsleden toch op
rang ingedeeld. „Het onderste dek
(in de romp van het schip) was
voor de Filipino's. Daarboven ver
bleven de Nederlandse beman
ningsleden en daarboven sliepen de
stuurmannen, de kapitein, de pij-
penman en ik. We aten allemaal in
dezelfde kantine, behalve de Filipi
no's. Die hadden hun eigen kantine
en hun eigen kok. Dat had op zich
niets te maken met waar ze van
daan kwamen, maar het is een ou
der schip en het zal nog gebouwd
zijn in een tijd dat rangen nog be
langrijker waren", vertelt Breure.
De Nederlanders gingen echter
nauwelijks met de Filipijnse be
manningsleden om.
Maar wat doet iemand die op een
baggerschip moet blijven in de
vrije uren? „Nou ja, vroeg naar
bed. Want aan het eind van je
dienst ben je behoorlijk moe. Maar
verder was er nog een tv, spelcom
puters en een bar waar je een bier
tje kon drinken of zo", legt de zee
vaartscholier uit. Op zijn opleiding
wordt niet echt gekeken naar de
functie die iemand later aan boord
tributie niet rijk. Leden betalen 15
gulden per jaar en donateurs en le
den zonder kinderen ƒ7,50 per jaar.
Er wordt veel aan vrijwilligerswerk
gedaan, maar dan nog zijn sponsors
onontbeerlijk, net als subsidies van
de gemeente en bijdragen van fond
sen als Jantje Beton. Alleen daarmee
kan Vrij en Blij op peil worden ge
houden. „We hebben expres geko
zen voor toestellen met zo weinig
mogelijk houten onderdelen. Die
zijn namelijk heel onderhoudsge
voelig. Kunststof en metaal zijn dat
veel minder", aldus Van 't Hof. „We
proberen ook het lidmaatschapsgeld
zo laag mogelijk te houden. Dat is
altijd de insteek geweest. Zo is de
speeltuin voor iedereen toeganke
lijk, ook voor mensen die het niet zo
breed hebben", zegt secretaris mevr.
Bungener.
Met de komst van een betegeld
hoekje bij het beheerdersgebouwtje
(waar sinds kort ook versnaperingen
krijgt. Het is een allround oplei
ding waarbij technische vakken
aan bod komen. Motoren, elektro
techniek, hulpsystemen en automa
tisering. Daarnaast zijn er theoreti
sche vakken waarin bijvoorbeeld
de werking van een pomp aan bod
komt. Ook moeten de studenten er
varing opdoen in het varen. Dat ge
beurt op school met simulatoren.
En tweemaal in de opleiding gaat
men naar Terschelling waar een
hypermoderne simulator staat
(rondom zicht, net als op een echte
brug) die zelfs door de marine
wordt gebruikt. De werking van
scheepvaartapparatuur (radar, so
nar, communicatiemiddelen enzo
voort) passeert ook de revue. „Als
je van school komt, hoor je eigen
lijk alles te weten", zegt Breure.
Maar de ervaring moet je toch in
de praktijk op doen. Daarom moe
ten de leerlingen ook een verplicht
aantal 'vaardagen' maken tijdens
hun opleiding en stage.
Het werk op een baggerschip is be
paald niet van gevaar ontbloot. Zwa
re materialen, kettingen, bakken en
worden verkocht), is de aantrek
kingskracht op moeders met kinder
wagens ook vergroot. Ouders ko
men er een praatje maken, een kopje
koffie drinken en zo kunnen ook de
jongste kinderen al kennismaken
met de speeltuin. „Het is een echte
ontmoetingsplaats geworden", zegt
Bazen. „Het is echt een pronkstukje
voor Sint-Annaland." Behalve voor
de vergaderingen, het onderhoud en
de fondsenwerving, zijn de be
stuursleden van Vrij en Blij ook heel
wat tijd kwijt aan het innen van con
tributie. Daarom is men bezig met
een inhaalslag om zoveel mogelijk
lidmaatschapsgeld via automatische
incasso's te laten innen. Voor het ju
bileumfeestje, worden bij de leden
en donateurs tasjes met een brief
over de festiviteiten rondgebracht.
Een heel karwei dat echter over alle
bestuursleden wordt verdeeld. Hoe
wel er momenteel zeven mensen in
het bestuur zitten (voorzitter Bert
van 't Hof, vice-voorzitter Sophia de
Jonge, secretaris Maya Bungener,
penningmeester Wilma Stokx, Dig
kabels zwaaien in het rond. Veilig
heidsprocedures zijn dan onontbeer
lijk. „Je hebt te maken met gevaar
lijke situaties en soms ook met
slecht weer. Eigenlijk hadden we
weinig tijd, maar toch wilde de kapi
tein onder meer ook de sloepenrol
met me doornemen. Iedereen moet
weten hoe de sloepen te water gaan
en wie waar moet zitten. En ook
wordt verteld hoe je anderen kunt
redden. Het is natuurlijk wel nuttig
al die veiligheidsregels, maar de
werkdruk is al ontzettend hoog",
zegt Breure.
Of Breure na een jaar ook in de bag-
gerwereld aan de slag wil, weet hij
nog niet. „Voor mijn echte stage ga
ik bij de koopvaardij varen. Mis
schien vind ik dat wel leuker. Zelf
lijkt me een schip voor zware ladin
gen wel mooi. Die zijn half afzink-
baar, schuiven dan bijvoorbeeld on
der een boorplatform, pompen het
water uit de tanks en kunnen zo dat
platform meenemen." Dat hij voor
zijn werk straks waarschijnlijk gere
geld maandenlang van huis is, deert
de Scherpenissenaar niet. „Het bete
kent ook dat je daarna heel lang
weer thuis bent. En het lijkt me wel
mooi om de wereld te zien."
Mol, Mas Bazen en San van Poort
vliet), is er nog aanvulling gewenst.
Ook van de vrijwilligers wordt te
genwoordig steeds meer gevraagd.
„Je kunt niet zomaar iedereen als
toezichthouder wegzetten in zo'n
gebouwtje", zegt bestuurslid Bazen.
„We hebben van maart tot na de
herfstvakantie toezicht op woensdag
en zaterdag van half twee tot vijf uur
en door de week na schooltijd. Maar
je moet als toezichthouder het ver
trouwen van de mensen kunnen
winnen. Daarnaast is het wel handig
als je iets van EHBO weet. Gelukkig
hebben we hier maar een keer of
drie een ernstig ongeluk gehad (een
botbreuk noemen wij al ernstig) in
die veertig jaar. En je moet goed met
mensen om kunnen gaan." Vanwege
de vele regels, de belastingpapieren
vanwege de verkoop van snoep en
dergelijke en de steeds groter wor
dende bedragen waarmee men moet
omgaan, wordt er nogal wat ge
vraagd van de vereniging. Die moet
steeds meer bedrijfsmatig gaan wer
ken. Geen begroting meer op de
„Hartelijk dank voor uw steun en
constructief vergaderen." Zo sloot
burgemeester W. Nuis maandag
avond zijn eerste raadsvergade
ring af in de gemeente Tholen. De
installatie op 3 juli was eigenlijk
de eerste, maar nu was het de eer
ste werkvergadering met 22 agen
dapunten en die verliep anders
dan onder leiding van zijn voor
ganger H.A. van der Munnik.
„Dames en heren, goedenavond.
Heel hartelijk welkom. Hopelijk
bent u uitgerust om met nieuwe
energie, in goede samenwerking en
harmonie het raadswerk weer op te
pakken. Voor mij is deze eerste ver
gadering een bijzondere gelegen
heid, al bewaren we nog buitenge
woon goede herinneringen aan de
installatievergadering. Ik wens u een
constructieve avond toe."
Voor het eerst las Nuis het ambtsge
bed voor. Rustig. Zijn secretaresse
Lien van Sprundel-den Engelsman
luisterde op de publieke tribune mee
met nog twee belangstellenden.
De burgemeester meldt de afwezig
heid van VVD-raadslid mevr. E.
Frigge-Hogesteeger en trekt num
mertje drie uit 'deze magische
doos', zodat eventuele stemmingen
beginnen bij SGP-raadslid M. Dijke.
Die heeft volgens het reglement van
orde een voorstel tot verandering
van de notulen van de vorige raads
vergadering ingediend, meldt Nuis
alsof er iets heel spannends gaat vol
gen. Maar de raadsnestor heeft het
woordje hij ergens gemist en wil een
r door een n vervangen, wat even
min op problemen stuit.
De dertig ingekomen stukken,
meestal goed voor minimaal een
half uur discussie, zijn in een mum
van tijd een gepasseerd station. Nuis
stelt ze ook compleet aan de orde,
niet bladzijde voor bladzijde en punt
voor punt zoals zijn voorganger
deed. Datzelfde systeem hanteert de
burgemeester ook bij de begrotings
wijzigingen en dat blijkt toch niet
gemakkelijk te werken omdat er qua
onderwerp dan van de hak op de tak
wordt gesprongen. De extra subsidie
voor de peuterspeelzalen, de nieuwe
verwarmingsregeling in Meulvliet
en een extra ambtenaar voor burger
participatie lopen door elkaar heen,
maar de wethouders en de raad zeg
gen daar voor de eerste keer nog
niets van.
Wel maakt de raad er zich druk over,
dat twee voorstellen niet eerst in de
commissie zijn behandeld. Slag
vaardig bestuur goed en wel, maar
afvalbakken voor hondenpoep aan
de Kuipersdreef en het aantrekken
van een nieuwe ambtenaar voor o.a.
burgerparticipatie, hadden eerst in
de commissie besproken moeten
worden. Wanneer dat voor de derde
keer dreigt te gebeuren met het
voorstel over de invoering van
klachtrecht voor inwoners, is Nuis
achterkant van een sigarenkistje,
maar in de computer. En alles moet
kloppen. Dat zorgt voor een hogere
druk op de bestuursleden en de vijf
vrijwilligers. „Toch hebben we alle
maal nog veel plezier in dit werk. Je
doet het voor de jeugd. Om zo'n
dorp een stukje leefbaarder te ma
ken", zegt voorzitter Van 't Hof die
optimistisch is over de toekomst
voor Vrij en Blij. „Op naar de vol
gende 40 jaar. Daarbij is wel belang
rijk dat wij als bestuursleden ons en
thousiasme op anderen over zullen
kunnen brengen. Vooral op nieuwe,
jonge bestuursleden."
Vrij en Blij viert haar verjaardag op
woensdagmiddag 6 september van
twee tot vijf uur. Geen receptie (te
duur) en geen officiële plichtplegin
gen. De speeltuin is er voor de kin
deren en zo moet het ook zijn. De
Schoolstraat zal voor de gelegenheid
tijdelijk worden afgezet en de kinde
ren kunnen natuurlijk in de speeltuin
spelen. Maar er is ook een groot
springkussen en de kleinsten kunnen
een ritje in een huifkar maken. Als
grote attractie zijn er kamelen waar
op men een ritje kan maken. Verder
worden er diverse spelletjes gedaan,
waaronder vier-op-een-rij en een
reuzenpuzzel. De leden en donateurs
krijgen een gratis consumptie.
Volgens een landelijke berekening
zou het Thoolse korps vier beroeps
krachten moeten hebben om te vol
doen aan de eisen die gesteld wor
den aan een gemeentelijke brand
weer. Maar omdat er ook steun
wordt verleend door de regionale
brandweer en door de gemeente ex
tra diensten worden verleend, kan
het volgens het college beperkt blij
ven tot drie beroepskrachten.
De gemeente zette enkele jaren ge
leden het project versterking brand
weer op. Volgens het college kan dit
niet verder ontwikkeld worden met
de huidige bezetting van één brand
weercommandant, J. de Feijter uit
Sint-Maartensdijk. Hij begon in juni
1999 als eerste beroepskracht. De
tijd die hij daaraan zou kunnen be
steden, wordt minder als volgend
jaar oktober ondercommandant R.J.
Weggemans uit Sint-Maartensdijk
zijn functie neerlegt. De comman
dant zal dan meer uren moeten be
steden aan werkzaamheden die te
maken hebben met aanschaf, onder
houd en reparatie van materieel. De
postcommandanten kunnen dat vol
gens het college niet overnemen
de raad een slag voor en doet hij zelf
maar het voorstel om dit punt van de
agenda af te voeren om het belang
rijke onderwerp eerst in de commis
sie algemeen bestuur en welzijn te
bespreken. De burgemeester - voor
malig fractievoorzitter in de ge
meenteraad van Ede - geeft de raad
alle ruimte. Heeft u nog behoefte
aan een tweede termijn? Kunt u zich
vinden in het antwoord van de wet
houder? Hebt u het gevoel dat er
voldoende over beraadslaagd is?
Wanneer PvdA-raadslid M.A. den
Haan opmerkingen maakt over het
verstrekken van een auto in het ka
der van de bijstandswet, wijst de
burgemeester hem erop dat hij daar
van een amendement kan maken.
Fractievoorzitter M.A.J. van der
Linde wil dat b. en w. de kwestie
eerst nog eens bespreken en het re
sultaat daarvan terugkoppelen naar
de commissie algemeen bestuur en
welzijn. Een veel gehanteerde werk
wijze in de periode Van der Munnik,
maar Nuis legt de nadruk op de raad
als het hoofd van de gemeente. Wan
neer drs. A.L. Piet van de Christenu
nie het voorstel doet om in de inte-
griteitsnota vast te leggen dat
ambtenaren en collegeleden kerstat
tenties niet meer thuis mogen ont
vangen, maar alleen in het gemeen
tehuis, noemt de burgemeester dat
een hele zinnige opmerking. En
zonder verwijzingen naar college-
overleg wordt dat gelijk besloten.
„Kan de raad dit accorderen?", zo
zegt Nuis veelvuldig en binnen twee
uren is de agenda afgewerkt. Het
ging hem soepel af en het deed hem
goed dat de raadsleden juist opmer
kingen maakten over zaken die tot
zijn takenpakket behoren. Wethou
der Moerland kwam nog een paar
keer aan bod, Heijboer en Van Kem
pen heel beperkt en wethouder Ra-
vensteijn moest maandagavond he
lemaal niet in actie komen tijdens de
eerste raadsvergadering onder lei
ding van burgemeester Nuis.
Gemeentesecretaris S. Nieuwkoop is
na een bypass-operatie in ziekenhuis
de Klokkenberg te Breda weer thuis.
„Het gaat hem naar omstandigheden
goed, maar zo'n ingrijpende operatie
werpt je lichamelijk en geestelijk wel
terug", vertelde burgemeester W.
Nuis maandagavond aan de Thoolse
gemeenteraad.
Nieuwkoop, die 1 september vorig
jaar aantrad, werd eind juni in het
ziekenhuis opgenomen toen hij tij
dens zijn werk in het gemeentehuis
pijn op de borst kreeg. De klachten
waren zodanig dat een operatie nodig
bleek. „Op 4 oktober moet hij terug
naar de cardioloog in Breda. Verdere
uitspraken zijn voorbehouden aan de
specialisten, hoewel Nieuwkoop zelf
denkt dan weer spoedig aan de slag
te kunnen", zei burgemeester Nuis.
A.G. van de Sande, sectorhoofd alge
meen bestuur en welzijn, neemt
Nieuwkoop als eerste loco-secretaris
waar. Tijdens de zomervakantie werd
hij vervangen door sectorhoofd mid
delen F.W. Keur, die maandagavond
met Van de Sande de raadsvergade
ring bijwoonde.
Gedurende een klein half uur kon
het verkeer donderdagmorgen de
Bergsediepsluis in de Oesterdam
niet passeren. De brug stond open
en wilde door een technische sto
ring niet meer dicht. Dat was kort
na zevenen en dan is het spits op
de dam. In beide richtingen ont
stond binnen de kortste keren een
file. Nadat een monteur het man
kement verholpen had en de brug
was gesloten, had het verkeer weer
vrij baan. Niet iedereen wachtte
daarop, sommige automobilisten
stuurden uit de rij om via een an
dere route naar hun bestemming te
gaan.
omdat die al belast zijn met het
voorbereiden van oefeningen (dat
deed G. Akershoek uit Tholen die
dit voorjaar stopte).
Volgens b. en w. moet er in de be
grotingsbehandeling van 2001 reke
ning gehouden worden met de uit
breiding van het aantal beroeps
krachten.
De commissie algemeen bestuur en
welzijn buigt zich dinsdagavond
over de materie in het gemeentehuis
te Sint-Maartensdijk. De openbare
vergadering begint om half acht.
In navolging van het zeilerspaspoort
komt er nu ook een wandel/fietspas-
poort. Nationaal park Oosterschelde,
ANWB, Breed overleg deltawateren
en VW gaan dit uitgeven. Ze hebben
de gemeenten rond de Oosterschelde
gevraagd de kosten te dragen. Tholen
zou ƒ3000,- op tafel moeten leggen.
Het boekje geeft in compacte vorm
informatie over de Oosterschelde.
Het bestuur van Vrij en Blij: v.l.n.r. Mas Bazen, San van Poortvliet, Wilma Stokx met dochter Iris, Sophia de Jonge met zoon Teun, Maya
Bungener en voorzitter Bert van 't Hof. Op de foto ontbreekt bestuurslid Dig Mol.
