Groei Thoolse donateurs tekent
nieuw vertrouwen Foster Parents
Gemeente kent bijna
600 uitkeringen toe
Adoptieouders ICS en
donateurs heel trouw
213 adoptieouders bijna eenderde van het Zeeuwse totaal
Christelijke hulp vooral in Afrika en Azië
Donderdag 31 augustus 2000
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Het vertrouwen in het werk van Foster Parentsplan
(FPP) keert terug. De instelling, die zich richt op de hulp
aan kinderen in straatarme landen, is enige tijd negatief
in de publiciteit geweest. Er zou teveel geld aan de
strijkstok blijven hangen en de geschonken middelen
zouden niet voldoende efficiënt worden ingezet. „We
hebben vorig jaar een actie gehouden voor het werven
van nieuwe adoptieouders. Dat heeft in Zeeland 180
nieuwe ouders opgeleverd", vertelt Michele Piet.
Geen spijt
Project in dorp
Kleurpotloodjes
Spoeling dunner
A4 tolvrij voor het
interlokaal verkeer
Digitaliseren van
bestemmingsplan
Drie keer meer cliënten aan de slag dan begroot
Door de gemeente zijn vorig jaar 163 aafivragen om een
bijstandsuitkering gehonoreerd en 436 verzoeken om
bijzondere bijstand. Respectievelijk 15 en 67 zijn er af
gewezen. Vijftig aanvragen zijn nog niet afgehandeld,
terwijl er 26 zijn ingetrokken. Dat blijkt uit het beleids
verslag van de afdeling sociale zaken. Het meldt verder,
dat bijna drie keer zoveel uitkeringen zijn afgebouwd
dan was begroot.
Weinig bezwaren
gegrond
Naast de hulp die Foster
Parentsplan aan kinderen
in arme landen biedt, be
staat het International
Christelijk Steunfonds ICS
in Hilversum. Ook daar
betalen adoptieouders 45
gulden per maand per
kind. Zonder aanzien des
persoons, meldt de folder.
Geloof, ras of politieke
kleur doen niet ter zake.
Het gaat om christelijke
naastenliefde. In totaal telt
ICS circa 4300 adoptieou
ders en 50.000 donateurs.
Zelfwerkzaamheid
T
Amerikaans rekenen
Controle
11
m.
6*
Piet is vrijwilligster en onder
houdt de contacten tussen Zeeuw
se adoptieouders en Foster Pa
rentsplan. In totaal telt Zeeland nu
68Ö adoptieouders. Daarvan wo
nen er 213 in de gemeente Tholen.
Vorig jaar waren dat er 202. Foster
Parents juicht de toename op Tho
len vooral toe omdat de inwoners
bekend staan als hulpvaardig,
maar ook als kritisch. Deelnemers
storten 45 gulden per maand op de
rekening van het FPP. Daarmee
adopteren ze een kindje in een
arm land. De adoptieouders ont
vangen regelmatig een levenste
ken, zoals een brief en een fotoot
je. In de brief staat hoe het het
kind vergaat, wat er in het dorp
gebeurt en waaraan het geld wordt
besteed.
'Jarenlang was het niet mogelijk
een Foster Parentskind persoonlijk
te bezoeken. „Dat is allang verle
den tijd", vertelt Michele Piet.
Zelf heeft ze een kindje geadop
teerd in Egypte en is daar inmid
dels tweemaal op bezoek geweest.
Volgens haar de ideale manier om
uit te zoeken of je adoptiegeld
goed wordt besteed. „Met de toe
nemende belangstelling voor ver-
weg-bestemmingen is dit een goe
de combinatie."
Marty den Haan uit Sint-Annaland
is zover nog niet en of het er ooit
van komt, weet hij ook niet. Sa
men met zijn collega's van tim
merfabriek De Pluumpot uit Sint-
Maartensdijk vatte hij het plan op
om een kindje te adopteren. „Je
leest er wat over in de krant. Je
ziet op de televisie onder welke
omstandigheden kinderen moeten
leven. Na een beetje praten met
collega's vonden we het een goed
idee dat de personeelsvereniging
zou meedoen."
Michele Piet is er dankbaar voor.
„Het valt niet mee om de gedach
ten en de achtergronden van Fos
ter Parents duidelijk te maken. We
zijn maar met zes vrijwilligers en
het werk komt steeds op dezelfde
schouders neer." Sinds FPP is
aangesloten bij de Nederlandse
overkoepelende organisatie Globe
gaat het beter. Piet: „Dat is in Ne
derland de paraplu waaronder wij
werken. Daarin is onder meer het
Wereldnatuurfonds vertegenwoor
digd, Terres des Hommes en de
stichting Vluchtelingenwerk."
Piet hoopt dat onder andere door
die samenwerking de mensen het
vertrouwen in FPP behouden. Ze
kent de verhalen van geld dat niet
aankomt, van cadeautjes aan de
kinderen die niet ter bestemder
plaatse worden afgeleverd, de ver
halen over briefjes van de kinde
ren die niet van de kinderen zou
den zijn, foto's van willekeurige
kinderen waarvan wordt beweerd
dat zij de adoptiekinderen zijn.
Uit onderzoek is inmiddels geble
ken dat het allemaal zo'n vaart
niet loopt. „Onbegrijpelijk al die
negatieve publiciteit", zegt Harry
Peiman. Hij is kringcoördinator
voor het FPP-gebied ten westen
van Etten-Leur en richt zijn aan
dacht ook op Tholen. „Onbegrij-
De personeelsvereniging van timmerfabriek De Pluumpot steunt al tien jaar een adoptiekind via Foster Parentsplan.
Henok Gebretsadik Debele is het 9-jarige Ethiopische adoptiekind
van De Pluumpot
pelijk dat mensen zomaar die be
richten de wereld insturen. Onte
recht. Foster Parents heeft ze ook
altijd weersproken." Ook Peiman
weet dat ouders vanwege de nega
tieve publiciteit hebben afgehaakt.
„Maar door elke ouder die opzegt,
kan een kind niet meer worden ge
holpen."
Gelukkig, zegt hij, is er vanuit
Tholen amper gereageerd op de
golf van aandacht die zelfs het mi
nisterie van ontwikkelingssamen
werking niet onberoerd liet. Pei
man: „De situatie op Tholen is als
volgt. In Tholen-stad woonden 83
ouders. Dat werden er na de actie
89. In Poortvliet bleef het aantal
ouders gelijk: twaalf. Hetzelfde
geldt voor Scherpenisse. Daar wo
nen tien ouders. Sint-Maartensdijk
telt er 35. Daar is niemand bijge
komen. Stavenisse had er veertien,
dat werden er vijftien. Oud-Vosse-
meer ging van 32 naar 34 en Sint-
Annaland steeg van 27 naar 29 ou
ders."
Marty den Haan heeft geen mo
ment spijt van zijn adoptie-initia
tief. „Als je ziet hoe goed we het
hier hebben. Hoe goed we hier
kunnen leven. Ik ben zelf met va
kantie in Roemenië geweest. Daar
was de situatie ook niet best.
Daarvan is wel iets blijven han
gen." Dat FPP een grote organisa
tie is waar mogelijk wel eens iets
mis kan gaan, zegt hem niet zo
veel. Het gaat Den Haan en zijn
23 collega's vooral om de hulp die
wordt geboden.
FPP werd in 1937 opgericht en
werkt in tenminste 40 ontwikke
lingslanden. FPP is wereldwijd
aangesloten bij PLAN Interna
tional. Een internationale humani
taire ontwikkelingsorganisatie
zonder politieke of godsdienstige
doelstellingen. Het gaat om kans
arme kinderen in ontwikkelings
landen.
In tegenstelling tot enkele jaren
geleden staat niet meer zozeer het
adoptiekind centraal, als wel een
project in het dorp van het kind,
legt Piet uit.
Dat neemt niet weg dat adoptieou
ders wel een persoonlijke band
met het kind hebben, zegt ze. „We
hebben een kantoor in Goes. Daar
brengen adoptieouders spullen die
bestemd zijn voor hun kind. Men
sen komen met beertjes, kleurpot
loden, schriften. Kleine dingen die
gemakkelijk en zonder hoge por
tokosten verstuurd kunnen wor
den. Nee, geen kostbaarheden.
Geen sieraden." Volgens Piet
werkt dat averechts. „Dan heeft
één kind alles en de ander niets.
Dat zou jaloezie in de hand wer
ken waardoor een adoptiekind een
buitenbeentje wordt. Daarom
komt die 45"gulden ook ten goede
van een project. Niet aan één kind.
Dat adoptiekind plukt uiteindelijk
wel de vruchten van de financiële
adoptie." Piet kent voorbeelden
van projecten waarbij de inwoners
van het dorp van het adoptiekind
zelf een naaiatelier konden begin
nen. Scholen werden gebouwd en
irrigatiewerken werden aangelegd.
Dergelijke motieven waren voor
Marty den Haan eveneens aanlei
ding om mee te doen. Met zijn
collega's gaat hij van het stand
punt uit dat kinderen beter in ei
gen land geholpen kunnen worden
dan dat ze naar Nederland komen.
„Dat zie je aan asielzoekers. Die
komen naar hier, maar kunnen ei
genlijk niet aarden. Het is vooral
voor kinderen het beste, ze in hun
eigen cultuur groot te laten wor
den", vindt hij.
Voor de Tholenaren werd het aan
vankelijk een kindje uit Kenia.
Den Haan: „We konden kiezen.
Een jongen of een meisje. We ko
zen voor een jongen. Niet om een
bepaalde reden. We vonden dat
leuker." De club kreeg een brief
terug met foto's van het gezin
waarin het jongetje opgroeide.
Den Haan: „We kregen informatie
over leeftijden, wat de ouders
voor werk deden. De moeder van
het ventje bleek te zijn overle
den." Het kind, tien jaar oud, ging
naar school. „Het was maar een
oppervlakkig briefje. In het En
gels. We wilden terugschrijven,
maar dat is aan allerlei regels ge
bonden. Zo mochten we niet te
rugschrijven hoe goed we het hier
in Nederland hebben. Met als mo
tief dat je dan de mensen daar de
ogen uitsteekt."
De mannen van de timmerfabriek
schreven terug over hun werk en
over het leven op Tholen. Geld
mocht niet worden ingesloten.
Evenmin dure cadeautjes. „We
hebben kleurpotloodjes laten op
sturen." Dat de relatie niet intie
mer wordt, vindt de personeels
vereniging van De Pluumpot niet
erg. Den Haan: „Het gaat om het
steunen van het kind. Sommigen
zien het als dochter of zoon. Dat
gevoel hebben we niet." Wat Den
Haan aardig vindt, is de vooruit
gang van de welvaart in de omge
ving van het kind. „Je leest dat het
onderwijs geniet. Dat er af en toe
wordt gewerkt en dat er resultaten
met je adoptiegeld worden be
haald." Dc Pluumpotters kennen
de kritieken die van meerdere kan
ten op Foster Parentsplan is afge
vuurd. Ze hebben nooit overwo
gen daarom hun bijdrage te
stoppen. Den Haan: „Al kwam
maar de helft aan. Dan hebben ze
tenminste iets."
Het Kenyaanse jongetje is inmid
dels zo ver dat hij geen adoptie
hulp meer nodig heeft, hebben de
timmerlieden gehoord. Den Haan:
„We zijn toch doorgegaan en heb
ben een kindje uit Ethiopië ge
adopteerd." Ook daarvan komt re
gelmatig een briefje met de stand
van zaken. „Daar zijn ze bezig
met het maken van een waterput
en de bouw van een school. Op
die manier sponsor je het hele
dorp."
„En dat is precies onze kracht",
zegt woordvoerster Michele Piet.
Ze wijst op de werkwijze van de
instantie. Alle projecten komen tot
stand in overleg tussen FPP, de
ouders van het kind, familieleden
en dorpsgenoten. FPP stelt geld
beschikbaar voor de uitwerking
van een initiatief. Waterputten,
onderwijs, verbetering van infrast
ructuur. Daar gaat heel wat geld
inzitten, erkent FPP. De instelling
leverde vorig jaar een bijdrage van
183 miljoen gulden aan de over
koepelende instelling PLAN Inter
national. Die kon daardoor 471
miljoen gulden besteden.
Het aantal FPP-kinderen in Neder
land bedroeg in dat jaar ruim
363.000. Dat betekent dat er bij
FPP een bedrag van ongeveer 220
miljoen gulden per jaar binnen
komt. Wereldwijd staan er een mil
joen Foster-Parentskinderen inge
schreven.
Landelijk werd de kritiek op de or
ganisatie, nieuw leven ingeblazen
doordat minister Herfkens van ont
wikkelingssamenwerking FPP op
één lijn stelde met organisaties die
soortgelijk werk doen. Door die
gelijkstelling kan FPP ook aan
spraak maken op subsidies. Me
deorganisaties (Mensen in Nood,
Memisa, Vastenactie) moeten de
subsidie nu met een nieuwe instel
ling delen. Dat betekent dat voor
bestaande verdelers de spoeling
dunner wordt. Om van een hoop
gepraat af te komen over de be
trouwbaarheid van de bestedingen,
richtte FPP zelf een kwaliteitsraad
op. Voorzitter is de voormalige mi
nister van ontwikkelingssamen
werking drs. C.P. van Dijk, ooit
voorzitter van de RSV-enquête-
commissie. Hij heeft de taak naar
de critici te luisteren en klachten te
behandelen.
Den Haan vindt het best. „Die 45
gulden is natuurlijk een hoop
geld. Samen is het wel te doen. En
we voelen ons er lekker bij als we
mensen kunnen helpen." Hij
vindt het wel jammer dat niet alle
personeelsleden meedoen. „Een
man of drie, vier heeft gezegd dat
het voor hen niet hoeft. Ze zijn lid
van een kerkgenootschap en vin
den dat ze via de kerk al aan ont
wikkelingshulp betalen. Ook is
het argument dat het geld van FPP
niet op de juiste plaats terecht
komt."
Een werkgroep van de provincie
Noord-Brabant heeft zich gebogen
over de versnelde aanleg van dfe
Zoömweg-noord/A4 (tussen Dintel-
oord en Bergen op Zoom), met
deelneming van private partners, als
tolweg. Dit omdat het rijk voor de
totale aanleg van de weg niet eerder
dan in 2015 geld beschikbaar wjl
stellen, los dan van 120 miljoen
voor de omleiding Halsteren. De
conclusie is, dat de variant van een
tolweg met eigen exploitatie realis
tische kansen biedt. Om uitwijkgé-
drag van het verkeer te voorkomei),
zou interlokaal verkeer vrijgesteld
moeten worden van het betalen van
tol. Gedoeld wordt op verkeer af
komstig uit en op weg naar Steen
bergen, Bergen op Zoom en Tholen.
Dat scheelt 7 miljoen gulden aan in
komsten. Maar dat geld zou het rijk
moeten bijpassen omdat men h^t
project als een pilot wil laten funge
ren en bovendien de hele weg wordt
aangelegd met alleen de 120 mil
joen voor de omleiding Halsteren
als inbreng van de overheid. Want
zelfs het beheer en onderhoud van
de wegverbinding zouden meegefi-
nancierd worden. De gemeentebe
sturen van Bergen op Zoom en
Steenbergen steunen de tolvrij stel
ling voor interlokaal verkeer, uit
vrees voor een extra belasting van
het lokale wegennet. Overigens
houdt Steenbergen los hiervan be
zwaren tegen het tracé dat op haar
grondgebied voor de A4 is gekozen.
Er loopt nog een procedure bij de
Raad van State.
De grote bestemmingsplankaarten
hebben hun langste tijd gehad. Ook
hierbij gaat de digitale snelweg een
rol vervullen. Het project Bessy is
al in 1997 begonnen op initiatief
van de provincie, die nu een over
eenkomst wil tekenen met de ver
eniging van Zeeuwse gemeenten en
de stedebouwkundige adviesbu
reaus. Standaardisatie, toegankelijk
heid, uitwisselbaarheid, eenduidig
heid en de koppeling van admi
nistratieve gegevens zijn de gemak
ken van het nieuwe systèem. Het
begin van de digitale operatie valt
samen met de aanvang van de
grootscheepse actualisering van de
komplannen binnen de gemeente
Tholen. Van de voorschriften wordt
tachtig procent standaard doorge
voerd; er blijft 20% beleidsvrijheid
over. Volgens b. en w. blijven er vol
doende mogelijkheden over om
specifieke situaties apart te regelen.
De gemeenteraad ging maandag
avond zonder discussie akkobrd met
de ondertekening van de overeen
komst met de provincie.
Waardevol cultuurlandschap. Irt
Kwadendamme wordt zaterdag 16
september een paneldiscussie gehou
den over waardevol cultuurlandschap
m.m.v. dijkgraaf Gosselaar, gedepu
teerde Poppelaars, ZLTO-voorzitter
Vermeer en vertegenwoordigers van
o.a. rijk, bureau voor toerisme en de
vereniging Natuurmonumenten.
Het beleid is erop gericht mensen
zo snel mogelijk weer aan het werk
te krijgen. De doelstelling voor
1999 was om 16,7 uitkeringen te
kunnen beëindigen. Dat is ruim
schoots gelukt, want in tien maan
den tijd zijn 27 uitkeringen volledig
en drie gedeeltelijk beëindigd. En
daarbij komen er nog 15 van men
sen die een werkervaringsplaats
hebben gekregen (wet inschakeling
werkzoekenden, wiw). In totaal
voerde de afdeling 267 doelmatig
heidsonderzoeken uit, om te kunnen
vaststellen binnen welke periode
een cliënt weer tot de arbeidsmarkt
zou moeten kunnen toetreden. Een
dienstbetrekking op grond van de
wiw vervulden begin vorig jaar 36
Tholenaren. Er stroomden 13 nieu
we in en 20 uit, zodat er aan het ein
de van het jaar 29 van deze regeling
gebruik maakten.
De bedoeling bij sociale zaken is,
om voor iedere 'klant' met een bij
standsuitkering een diagnose te stel
len ten aanzien van de kansen op de
arbeidsmarkt. Binnen een jaar na de
aanvraag wordt een trajectplan op
gesteld. Dit kan variëren van een
plan gericht op werk, tot een zorg
plan waarbij eerst hulpverlening in
gezet moet worden.
Bij de aanvragen wordt onderscheid
gemaakt in die voor een bijdrage in
de kosten van levensonderhoud en
aanvragen in het kader van het mi
nimabeleid. Onder de eerste catego
rie vallen de algemene bijstand
(abw) en de regelingen ioaw, ioaz
en bbz. Hiervoor zijn respectievelijk
136, 21, 1 en 5 aanvragen gehono
reerd (dat is 91% van de aanvra
gen). Over 6 abw- en 4 bbz-uitke-
ringen moet nog een besluit worden
genomen. Er zijn 9 abw- en 6 bbz-
aanvragen afgewezen. Deze vier re
gelingen leverden vorig jaar 30 be-
zwaarschriften op van aanvragers,
waarvan er elf gegrond zijn ver
klaag! en op 7 nog niet is beslist.
De aanvragen minimabeleid hebben
betrekking op bijzondere bijstand,
leenbijstand en het declaratiefonds.
Respectievelijk 307, 48 en 81 ver
zoeken zijn positief beoordeeld (dat
is 78% van de aanvragen), terwijl er
49, 6 en 12 zijn afgewezen. Over 35
verzoeken om bijzondere bijstand
en 5 voor het declaratiefonds moet
nog een besluit vallen. In deze cate
gorie zijn 18 bezwaarschriften inge
diend, waarvan er slechts vijf geho
noreerd zijn en er nog twee op een
beslissing wachten. Het aantal aan
vragen om bijzondere bijstand bleef
in 1999 ver beneden de raming (het
bleef op 67% steken). Maar in het
eerste kwartaal van dit jaar zijn al
een kwart meer aanvragen bij de ge
meente binnengekomen dan was
verwacht. Dat betekent weliswaar
een kwart meer uitgaven, maar an
derzijds blijkt uit terugvordering en
verhaal ruim 85% meer binnen te
komen dan begroot.
Van de heronderzoeken van dossiers
algemene bijstandswet werd vorig
jaar 27,8% niet tijdig afgehandeld
door de ambtenaren. Hiervoor kan
de gemeente 0,2% gekort worden
op de rijksbijdrage. Er zijn 45 maat
regel- en 25 boeteonderzoeken uit
gevoerd; in 25 gevallen is een maat
regel opgelegd. Daarnaast werden
27 bijzondere onderzoeken uitge
voerd in het kader van de fraudebe
strijding. Zeven daarvan zijn over
gedragen aan de sociale recherche,
waarbij in twee gevallen uitsluitend
is verzocht om proces-verbaal op te
maken. Van de drie tegen een opge
legde maatregel ingediende bezwa
ren zijn er twee gehonoreerd.
E-commerce. FNV Bondgenoten
en het hoofdbedrijfschap detail
handel organiseren op 4 september
in De Raayberg te Bergen op
Zoom een bijeenkomst over trends
in de detailhandel (zoals E-com
merce, kopen via internet). De
avond begint om acht uur en is be
doeld voor medewerkers (al dan
niet FNV-lid), werkgevers en le
denvan ondernemingsraden in de
detailhandel.
Volgens een woordvoerster van de
organisatie wonen er naar schat
ting 100 adoptieouders en dona
teurs op Tholen. Precies houdt ze
die cijfers niet bij. „Dan zouden
we alle postcodes moeten nagaan.
Dat is heel veel werk en daar heb
ben we geen tijd voor", zegt een
mevrouw vanuit het hoofdkantoor
in Hilversum.
Dan oogt tv-presentatrice Violet
Falkenburg, ambassadeur van ICS,
aanzienlijk vriendelijker in de ad
vertentie. Ze laat merken in diver
se ontwikkelingslanden op bezoek
te zijn geweest en spreekt over de
'oerschrik' die ze kreeg bij het
zien van al.die ellende. Ze schrijft
over ouders die hun kind geen
naam durven geven uit angst dat
het toch niet in leven blijft. Voor
1,50 gulden per dag, adverteert ze,
wordt zo'n kind geholpen. 'U kunt
er op bezoek, want u bent zijn
hulpouder'. ICS wil niet zeggen
welke inwoners van Tholen daarop
zijn ingegaan. Naast problemen
van administratieve aard, is voor
ICS ook de privacy in het geding.
„Misschien willen de mensen in
uw gemeente voor een ander niet
weten dat ze hulpouder zijn", zegt
de woordvoerster.
Informatiemateriaal is er in over
vloed. Naast de aanbevelingen van
Falkenburg appelleert ICS aan het
gevoel van kinderliefde. 'Maak
kindergeluk werkelijkheid'. Uw
steun, uw betrokkenheid, is hun
toekomst. En daar gaat het uiter
aard allemaal om. Of je als Derde-
Wereldkind nu geholpen wordt
met 45 gulden uit een openbare
portemonnee of uit die van de
christelijke naastenliefde, het gaat
uiteindelijk om het verbeteren van
de levensomstandigheden van on
ze medewereldburgers in landen
als Kenia, Thailand, de Filipijnen
en Oeganda, om maar enkele
plaatsen te noemen waar kinderen
wonen die door Smurdiekenaars of
Setallanders zijn geadopteerd.
Daarnaast windt ICS er geen doek
jes om dat hulpverlening nodig is.
Zo kreeg een adoptieouder een
briefje van een sponsorkind uit
Oeganda. 'We zijn er zo blij mee
dat u ons te hulp bent gekomen. U
bent mijn hulpouder en daardoor
helpt u ook onze school en ons ge
zin. Rebellen hebben met een
schep mijn pappa doodgeslagen.
Mijn moeder moet nu alleen voor
zeven kinderen zorgen. Voor mij,
vier broertjes en zusjes en er wo
nen ook nog twee neefjes bij ons
omdat mijn oom en tante gestor
ven zijn aan aids. Mijn oudste
broertje was pas door de rebellen
meegenomen, maar gelukkig wist
hij te ontsnappen.'
ICS verleent sedert 1980 vooral
hulp aan Aziatische en Afrikaanse
landen. Dan gaat het vooral om
hulp aan kinderen, noodlijdenden
en vluchtelingen. De instelling
richt zich vooral op de zelfwerk
zaamheid van de mensen. „Het is
de bedoeling dat ze uiteindelijk
hun leven en toekomst in eigen
hand kunnen nemen", zegt ICS-
directeur drs. Jos Huizinga.
De christelijke instelling heeft on
geveer 30 projecten onder handen.
Daaraan wordt per jaar ongeveer 4
miljoen gulden besteed. De cijfers
zijn gecontroleerd door het ac
countantskantoor Pricewaterhou-
seCoopers en in orde bevonden.
De hulporganisatie is er trots op de
kosten van de hulp te hebben kun
nen terugbrengen. In 1998 bedroe
gen die nog 17,7 procent van het
beschikbare geld (bijna 5,5 mil
joen gulden), vorig jaar werd aan
kosten 15,6 procent gedeclareerd.
Dat percentage mag overigens 25
procent zijn, zegt de stichting Cen
traal Bureau Fondsenwerving (een
toezichthoudend orgaan waarvan
zowel Foster Parentsplan als ICS
lid zijn).
De oorzaak van de daling is volgens
Huizinga een vermindering van de
reclame-uitgaven. „We besteden
minder geld aan tv-campagnes. On
ze collega's van Foster Parentsplan
geven gemakkelijk drie miljoen gul
den uit voor een tv-campagne.
Daaraan houden ze dan 3,5 miljoen
gulden over. Heb je toch een half
miljoen opgehaald. Wij noemen dat
Amerikaans rekenen." Huizinga is
ervan overtuigd dat ICS uiteindelijk
meer geld overhoudt om hulp te
verlenen. Hij wijst op de donateurs
en de adoptieouders. „Die zijn heel
trouw. Gemiddeld helpen die ons
achttien jaar. Bij Foster Parents is
de omloopsnelheid gemiddeld drie
jaar. Veel donateurs en adoptieou
ders haken daar na drie jaar af."
De inkomsten van ICS stegen vorig
jaar in Nederland met 2,5 procent.
Wereldwijd blijven de inkomsten
stabiel, schrijft de organisatie in
haar jaarverslag 1999. Voor meer
dan de helft komen de inkomsten
uit het kinderdonatieplan. De rest
komt van kerken, scholen, particu
lieren en bedrijven.
Naast hulp aan derdewereldlanden,
ging er geld (30.000 gulden) naar de
slachtoffers van de orkaan Mitch in
de Verenigde Staten. De slachtoffers
van de oorlog in Kosovo (328.000
gulden) kregen financiële steun.
Evenals die van de aardbeving in
Turkije (92.000 gulden).
ICS zegt overigens net als Foster Pa
rentsplan waaraan het de komende
jaren haar geld gaat uitgeven. Foster
Parentsplan wil dit jaar vooral heil
brengen in Sierra Leone, Zimbabwe
en de Filipijnen. Voor ICS ligt de na
druk op Kenia, Thailand en de Fili
pijnen. In Kenia worden nieuwe
scholen gebouwd. Er worden leer
middelen en schoolkleding verstrekt.
Onderwijzers krijgen trainingen. Ge
zorgd wordt voor medicijnen. Er is
aandacht voor de landbouw. Via ICS
komt er gereedschap, zaaigoed,
meststoffen en voorlichting. Thai
land staat voor dit jaar voor ongeveer
een half miljoen gulden op de begro
ting. Op basis van de adoptie van de
kinderen wordt er gezorgd voor kle
ding, dekens en muskietengaas. Ook
voor een veeteeltproject voor rijst-
Bij ICS ligt dit jaar de nadruk op hulp aan kinderen, noodlijdenden en vluchtelingen in Kenia, Thailand
en de Filipijnen.
banken en drinkwatervoorziening.
Cambodja idem. Ruim een ton voor
onderwijs in dat land. In de Filipij
nen zorgt het kinderadoptieplan voor
bijna drie ton aan kleding, schoenen,
voedsel en de verbetering van le
vensomstandigheden en bestaans
mogelijkheden.
Eigenlijk verschilt ICS in nauwe
lijks iets van de collega goede doe
len, geeft Huizinga toe. Hij reali
seert zich dat het in Nederland barst
van de instellingen die zich bezig
houden met het verbeteren van de
omstandigheden in arme landen. Al
die instellingen hebben kantoren,
personeel, kosten. „Waarom dan
niet alle krachten bundelen? Het is
niet aan mij om daar antwoord op te
geven. Ik denk datje ook iets van je
zelf wilt meegeven."
Honderden stichtingen en.yerenigin-
gen vragen dagelijks om de gunst
van een donateur, een gulle' gever,
(een adoptieouder. Het kaf wordt van
het koren gescheiden door het CBF
(centraal bureau fondsenwerving).
In mei deelde de stichting het hon
derdste keurmerk uit. Aan War
Child, de instelling speciaal voor
kinderen in oorlogsgebieden. Het
CBF heeft op internet een eigen
website (www.cbf-keur.nl). De site
bevat namen van verenigingen en
stichtingen die door het CBF wor
den gecontroleerd. Dat geeft ten
minste enige zekerheid dat uw geld
terechtkomt zoals u zich dat had
^voorgesteld.
