'Dankzij een donor leef ik en
voel me geen hartpatiënt meer'
Rechtbank stelt Heestermans
en Van Oorschot in het ongelijk
Iferburgh
'De polders zijn knap'
Meer vragen over gezondheid
Voorlichtingsavond over
kavelaanvaardingswerken
Ad Buermans uit Sint-Maartensdijk wint brons met estafette
Landinrichtingscommissie Oud-Vossemeer krijgt gelijk
Jas gestolen
bij Beachpop
Dertig mille
busreizigers
Donderdag 20 juli 2000
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Heel proper
Uit de drukte
In 2001 aardappelteelt helemaal vrij
Nu de rechtbank heeft beslist, kan de ruilverkaveling in
het blok Oud-Vossemeer zijn vervolg krijgen. De kavel
aanvaardingswerken staan nu op het programma. Dins
dagavond om half acht belegt de landinrichtingscommis
sie daarover een voorlichtingsbijeenkomst in Hof van
Holland in Tholen.
De 54-jarige Ad Buermans uit Sint-Maartensdijk kreeg
twee jaar geleden na lang wachten een ander hart. Hij
herstelde snel en stond na zes maanden alweer op de ten
nisbaan van Jacoba van Beieren. Twee weken geleden
deed hij mee aan de Europese kampioenschappen voor
getransplanteerden (hart en longen) in Noorwegen. Hij
ging er heen om te golfen, maar won brons op de 400
meter estafette hardlopen. Met dank aan de donor.
Politiebegeleiding
De Middelburgse rechtbank heeft de landinrichtingscom
missie Oud-Vossemeer in het gelijk gesteld. De bezwaren
van de maatschap Heestermans-Heijmans en mevr. Van
Oorschot-Hagenaars zijn ongegrond verklaard. Daarmee
blijft het plan van toedeling in het ruilverkavelingsblok
Oud-Vossemeer intact en dat is bijzonder omdat in vorige
blokken een deel van de bezwaarden gelijk kreeg van de
rechtbank. Overigens was het aantal bezwaren in het blok
Oud-Vossemeer in vergelijking met de andere landinrich
tingsplannen op Tholen klein.
Zeer nadelig
Eeweg Tholen
Te weinig sponsors
Dubbeltje eraf bij
grotere aanvoer
Antwerpsestraat 12 - 14 - 16
4611 A0 Bergen op Zeem
tel. 0164 - 237940 Fax 245360
specialisten in
- Computersnetwerkensystemen op maat.
- Hi-end audio(speciale luisterruimte).
- Beeld en geluidsystemen door heel uw huis.
- Eigen technische dienst en service afdeling.
De GGD Zeeland in Goes heeft vorig
jaar 20% meer vragen beantwoord
dan in 1998. Deze zogenaamde ge-
zondheidswijzer is sinds 1992 geo
pend en kreeg in 1999 totaal 2000
vragen. Bij dit informatiepunt kan ie
dereen - van professional tot leek - te
recht met allerlei vragen over zorg,
gezondheid, ziekte en handicap. Een
gezondheidswijzer kenmerkt zich
door objectieve informatie in duidelij
ke taal, persoonlijke aandacht, veel
regionale adressen, goede toeganke
lijkheid via bezoek en telefoon en een
gratis actueel informatieaanbod. Ook
worden regelmatig informatiebijeen
komsten en tentoonstellingen georga
niseerd. Bovendien verschijnen regel
matig publicaties.
De meeste vragen zijn mondeling aan
de balie beantwoord, maar ook telefo
nisch worden veel vragen gesteld.
Opvallend is, dat aanzienlijk meer
vrouwen (74%) dan mannen de ge
zondheidswijzer bezoeken, maar er is
toch een lichte stijging te zien van het
aantal mannen dat vragen stelt. De
grootste groep bezoekers is tussen de
25 en 60 jaar (53%), maar ook jonge
ren (38%) en ouderen (10%) weten
de weg naar de gezondheidswijzers te
vinden.
In de Zeeuwse top-10 scoren vragen
over ziekten zeer hoog, gevolgd door
vragen over verslaving/medicijnen,
zorgvoorzieningen, patiëntenrecht,
seksualiteit en voeding.
Volgens de GGD zijn de gezond
heidswijzers in tien jaar uitgegroeid
tot kwalitatief hoogstaande informa
tiepunten. De naam is beschermd en
daarmee gebonden aan een aantal
vastgelegde kwaliteitseisen. Het na
tionaal instituut voor gezondheids-
heidsbevordering en ziektepreventie
de coördineert het landelijke netwerk.
Voor vragen kan men bellen naar
0113-249434. Ook is het mogelijk via
internet informatie op te vragen:
www.gezondheidswijzers.nl.
I RYOI CI VOORPAGINA
„Voor mensen die op doortocht
zijn; fietsers of vakantiegangers die
niet met een tent willen zeulen of
met een caravan achter hun auto
willen reizen. Het is een leuke
groep rustzoekers."
Het feit dat er tijdens de zomer
maanden een pontje vaart tussen
Gorishoek en Yerseke (de schipper
verblijft op de Pluimpot) kan Zwik-
ker wel merken. „We fungeren als
pleisterplaats. We vangen ook wel
eens mensen op die stranden omdat
het pontje vanwege de harde wind
niet kan varen. Vorige week waren
er hier 40 Duitse kinderen van 12
tot 14 jaar die op een veldje hebben
gestaan en die ook met het pontje
naar Yerseke zijn overgestoken om
verder Zeeland in te gaan. Van het
pontje rookt de schoorsteen niet,
maar we merken het wel."
Bij Menheere staat er al vijftien jaar
een trekkershut. Gemiddeld goed
voor zo'n zestig overnachtingen per
seizoen. „Dat zou beter kunnen
zijn, maar we liggen hier voor fiet
sers niet zo gunstig. Bovendien is
het rondje pontje niet compleet nu
er geen verbinding meer is tussen
Sint-Annaland en Bruinisse."
Toch wanhoopt Menheere niet. „We
hebben een goede start gehad met
mooie periodes. In april en mei had
den wij veel passanten. Er lijkt wel
een verschuiving op te treden naar
het voorseizoen. En in juni hebben
we ook warme dagen gehad. En het
kan ook nog beter weer worden."
Aan de balie bij de Pluimpot meldt
zich een stel fietsers dat voor een
nacht zijn tentje op wil zetten. Ze
krijgen een plaats toegewezen in
een rustig hoekje van het terrein. Ze
zijn afkomstig uit Stekene in België
en doen vijf dagen Zeeland. Om
privacyredenen willen ze niet met
hun naam in de krant. Hij: „We zijn
nu vier dagen onderweg en zijn met
regen vertrokken. We kenden Zee
land niet. Maar op de fiets leer je
het goed kennen. Je ziet veel meer
dan wanneer je op de autobaan zit.
We hebben niks van tevoren afge
sproken. Dus je hoeft ook nergens
op tijd aan te komen."
Zij: „We fietsen op het gevoel. We
zijn eerst naar Goes gereden, en één
keer kletsnat geregend. Maar de
wind was het ergste. We gingen
naar het westen en de wind kwam
uit het westen. Constant tegen." Hij
(lachend): „Maar daardoor droog je
wel weer rap op."
Zaterdag trof het tweetal beter weer.
Er was veel wind maar ook af en toe
zon. Via Vrouwenpolder fietsten ze
naar Kamperland. Ze wilden naar
Zierikzee, maar wisten niet dat de
Zeelandbrug voor fietsers gesloten
is. Zij: „We hebben twee uur zitten
wachten op de fietsbus. En tijdens
het wachten scheen de zon. Dat was
lekker." Na Zierikzee werd ook nog
Oude-Tonge aangedaan en reden ze
via Steenbergen naar Scherpenisse.
Hoe ze een camping uitzoeken? Hij
(schouderophalend): „We kijken op
de kaart en dan gaan we bij de in
gang eens kijken wat voor indruk
het op ons maakt. Het eerste zicht
zegt iets. We dachten dat dit een
kleine camping was, maar ik hoor
nu dat het grote stuk aan de andere
kant er ook bij hoort." (De Pluimpot
wordt doorsneden door een openba
re weg - red.)
Het duo is zeer te spreken over de
campings. Zij: „Ze zijn heel proper.
Het sanitair en zo. Eén keer zijn we
geschrokken. Dat was bij de Room
pot. Het was gelijk een kleine stad,
zoveel mensen. Niks voor ons,
maar een halve kilometer verder
was er een rustige camping." Wat
opvalt tijdens hun fietstocht is de
aanwezigheid van water, zegt de
man. „Dat is schoon en ook de pol
ders vind ik knap." De volgende
dag steken ze over met de pont naar
Yerseke, maar eerst maken ze een
wandeling langs de dijk. Hand in
hand.
Voor een van de stacaravans staat
de tienjarige Freddie Bout uit Tho-
len het gras te maaien. Zijn broertje
Janco (8) maakt een tuinstoel
schoon terwijl het kleine broertje
Franke (9 maanden) vanuit de voor
tent toekijkt. De familie Bout van
de viswinkel in Tholen is bezig aan
haar eerste seizoen op De Pluim
pot. Moeder Jolanda Bout-Bus-
traan: „We zijn de boel een beetje
aan het schoonmaken. We hebben
weken slecht weer gehad. De jon
gens verveelden zich thuis zo dat
we het weer maar eens proberen.
Ze zeggen dat het weer beter
wordt."
Met Pasen en Pinksteren waren ze
ook al op de camping. De twee
oudste kinderen hebben er al
vriendjes gemaakt en hebben het
erg naar de zin. Ze hebben al ken
nisjes uit Tilburg, Dinteloord en
Halsteren die ook een heel seizoen
op De Pluimpot staan. „Mijn vader
en moeder gaan al twintig jaar naar
Friesland. Dan ging Freddie ook
mee, maar nu gaan ze voor drie we
ken. Dat is lang. En naar Friesland
is het best ver. We gingen zelf de
laatste jaren naar een bungalow
park. Via een klant uit Breda kwa
men we hier terecht."
Het gezin Bout heeft een stacaravan
met voortent en een aparte tent. Een
beetje krap vindt ze, maar het gaat.
Voor de kinderen en de ouders is
het wel makkelijk dat het zo dicht
bij huis is, vindt mevrouw Bout:
„De winkel is tegenwoordig van
maandag tot zaterdagmiddag open.
Dan heb je ook geen zin om nog
ver weg te gaan. Je komt dan ner
gens anders meer. Maar als je hier
bent, ben je toch weg uit de drukte.
De jongens hebben hier voor vier
uren een skelter gehuurd. We heb
ben er eigenlijk nooit erg in gehad,
dat er zo'n grote camping vlak in
de buurt lag. Je zit vlak bij Sint-
Maartensdijk, maar dat merk je
niet. Ook mijn man wist niet dat we
hier zo leuk konden zitten. En we
weten nu ook waar al die toeristen
in onze winkel vandaan komen."
Bij de gemeente is het vorige week
tijdens de avondopenstelling vol
gens chef L. den Braber uitzonder
lijk druk geweest. „De dagen er
voor was het ook al druk, maar op
donderdavond was het zo druk dat
er een aantal mensen wegging om
de volgende dag terug te komen. Er
zijn dik 50 paspoorten verstrekt.
Het is jaren geleden dat het zo druk
was." Om de verwachte drukte op
te vangen, werkten niet twee maar
drie ambtenaren om een paspoort
uit te geven. Een belangrijk docu
ment om de wolken, wind en regen
te ontvluchten.
Door middel van het egaliseren van
percelen, graven of dempen van
sloten, het leggen of opruimen van
dammen, het verplaatsen van ras
ters, het inzaaien van gras e.d. kan
de toedeling van gronden gelijk
waardig gemaakt worden aan de
ipbreng. De landinrichtingscom
missie heeft besloten een deel van
het kavelaanvaardingswerk door
particulieren zelf te laten uitvoe
ren. De werken die van algemeen
belang zijn, zoals openbare in-
steekwegen en dammen leggen en
opruimen, worden door de com
missie uitgevoerd. Dit gebeurt in
de vorm van één bestek. Per 4 tot 6
hectare komt er een dam, waarbij
nieuwe dammen een minimale bo
venbreedte van zes meter hebben.
Eind augustus begin september
vinden er met belanghebbenden
gesprekken plaats over de kavel
aanvaardingswerken. Per 9 novem
ber a.s. gaan alle kavels over van
eigenaar en gebruiker. Vanaf dat
moment zijn de percelen in eigen
dom of gebruik bij de nieuwe eige
naar. Formeel kunnen de kavelaan
vaardingswerken vanaf dat mo
ment worden uitgevoerd, maar in
goed onderling overleg tussen de
opkomende en afgaande eigenaar/
gebruiker kan dat al eerder. Overi
gens heeft men de tijd, want 1 no
vember 2002 hoeven de kavelaan
vaardingswerken pas klaar te zijn.
Een voorwaarde voor de uitvoering
is nog wel, dat men eerst een
schriftelijke rijksbijdragetoezeg
ging ontvangen moet hebben.
Voor het hele ruilverkavelingsge-
bied is tot en met 2003 een ont
heffing van de vruchtwisselings-
voorschriften aangevraagd. Het
eerstkomende seizoen mogen de
boeren - ongeacht het voorgaande
gewas - overal aardappelen ver
bouwen. In de daaropvolgende ja
ren is de teelt van aardappelen af
hankelijk van de voorgaande jaren,
gerekend vanaf 2001
Ad Buermans met de bronzen plak van de Europese kampioenschappen voor getransplanteerden.
Thuis in de Rozenstraat hangt de
bronzen medaille aan de muur. Een
grote plak die Buermans samen met
drie andere Nederlanders wegkaap
te op de Europese kampioenschap
pen in Sandefjord in Noorwegen
dankzij een goed gelopen estafette.
Buermans ging er helemaal niet
heen om uit de komen op dit onder
deel. Hij stond ingeschreven voor
golf. Maar op de dag dat hij moest
spelen, werd hij geveld door diar
ree. De hele dag zat hij op zijn ho
telkamer water te drinken. „Dat
was een grote domper. Ik was voor
het golfen gegaan, niet voor atle-
tieknummers. Daar had ik ook he
lemaal niet voor getraind. Maar een
van de teamleden had zich bij het
badminton geblesseerd. Diens
startnummer kon ik overnemen.
Het waren vooral technische spor
ten, verspringen, kogelstoten en
balwerpen. Onder het motto mee
doen is belangrijker dan winnen,
deed ik mee. Ik werd in alle num
mers dik laatste."
Veel beter ging het op de 100 meter
hardlopen. Conditioneel kon Buer
mans dat aan. Hij liep een tijd van
14,6 seconden. „Voor iemand die
ongetraind is, niet slecht. Vanwege
deze prestatie vroegen ze me of ik
mee wilde doen in de estafette
ploeg. We hebben voor de wedstrijd
geoefend met het overgeven van het
stokje en werden derde."
Buermans kon meedoen'dankzij het
feit dat hij twee jaar geleden een
donorhart kreeg. In 1991 kreeg hij
zijn eerste hartinfarct. Daar herstel
de hij van. Pakte zijn leven als di
recteur verkoop Nederland van een
bedrijf dat sportartikelen (golf en
tennis) importeert, weer op en voel
de zich beter dan voorheen. Maar
vier jaar later werd hij weer getrof
fen door een hartaanval. „Dat was
bijna fataal. Het was kiezen of de
len, maar eigenlijk was er geen
keus. Zonder nieuw hart had ik niet
lang meer te leven. Anderhalf jaar
heb ik moeten wachten tot er een
hart beschikbaar was. Met pillen
ben ik in leven gehouden. Elke drie
weken moest ik naar Dijkzigt in
Rotterdam. Ik had toen soms al
moeite om naar het schuurtje te lo
pen of naar boven. Zo moe was ik
met vlagen."
Buermans was en is een sportlief
hebber. Hij tenniste bij Jacoba van
Beieren en speelde golf bij de golf
club Reymerswael in Rilland. Hij
bleef golfen, maar moest dat toen
doen vanuit een buggy, een elektri-
sché rolstoel. „Dat golfen houdt je
wel op de been. Vooral vanwege de
sociale contacten. Maar de keuze
voor een donorhart kun je alleen
maar maken omdat een ander een
papiertje heeft ingevuld dat hij dat
orgaan wil afstaan."
In maart 1997 kreeg Buermans 's
ochtends om half vijf een telefoon
tje dat hij geholpen kon worden.
„Dan moet je meteen komen. Het
was al van tevoren afgesproken met
de taxi-ondernemer. Er kon politie
begeleiding mee, maar zo vroeg in
de morgen is het niet druk op de
weg. Dat hoefde niet."
De operatie verliep vlot. In nog
geen vier uur was er een ander hart
ingeplant. „De anderhalf uur voor
de operatie waren heel spannend.
Het kan op het laatst nog afgeketst
worden omdat het weefsel toch niet
overeenkomt. Maar het lukte goed.
Het komt ook omdat ik verder een
goede conditie had door het spor
ten."
Na veertien dagen was Buermans
weer thuis. Met medicijnen tegen
het afstoten van het lichaams-
vreemde orgaan. Een keer leek het
mis te gaan toen zich een lichte af
stotingsreactie voordeed. Buermans
ging er drie dagen achtereen een
half uur voor aan het infuus in
Dijkzigt. Daarna deed het zich niet
meer voor. Zes maanden later
speelde hij mee op het open tennis-
Deze uitrit van het landbouwbedrijf van de maatschap Van Oorschot levert in de bocht van de Molenvlietsedijk in Tholen gevaarlijke
situaties op.
Heestermans had bezwaar gemaakt
tegen de voorlopige toedeling en
tegen de - naar aanleiding van in
gediende bezwaren door de landin
richtingscommissie ontworpen -
tweede alternatieve toedeling. De
maatschap wilde grond tegenover
de bedrijfsgebouwen en die was nu
toebedeeld aan Veraart-de Wit. Vol
gens Heestermans had uitruilcoör
dinator M.C.J. Kosten hem die
grond bij gesprekken over de uit
ruil van gronden in de ruilverkave-
lingsblokken Sint-Annaland en
Oud-Vossemeer ook toegezegd.
Kosten heeft dat voor de rechter
commissaris ontkend. De bewerin
gen van Heestermans worden niet
door de verklaringen van Kosten
gestaafd. De rechtbank stelt in haar
vonnis, dat Heestermans moet heb
ben geweten dat een uitruilcoördi
nator ook niet werkt in opdracht
van de centrale landinrichtings
commissie en niet bevoegd is om
toezeggingen met betrekking tot de
toedeling te doen. Heestermans
kan zich dus niet beroepen op door
Kosten opgewekt vertrouwen, al
dus de rechtbank.
Wanneer toch aan het bezwaar van
Heestermans tegemoet zou worden
gekomen, wordt daarmee alleen af
standsverkorting voor die maat
schap bereikt, maar de gevolgen
voor de belanghebbenden zouden
dan zeer nadelig zijn. „Het voor
Heestermans te bereiken voordeel,
staat dan ook in geen verhouding
tot de nadelen voor de overige be
langhebbend' De rechtbank stelt
verder, dat de behandeling van be
zwaren niet dient tot het maken
van weer een alternatieve toedeling
(Heestermans had twee alternatie
ve oplossingen aangegeven), nog
afgezien van de daaraan weer ver
bonden nadelen voor belangheb
benden. Volgens de rechtbank pro
fiteert Heestermans in redelijke
mate van de ruilverkaveling, al is
de ligging van de percelen wat
meer gedeconcentreerd ten opzich
te van de voorlopige toedeling.
De rechtbank stelt de commissie in
het gelijk en bepaalt, dat ieder de
eigen proceskosten draagt. De be
zwaren van belanghebbende Ver
aart-de Wit werden gegrond ver
klaard. De landinrichtingscom
missie werd veroordeeld om de
proceskosten van 400 gulden te be
talen.
De rechtbank bestond uit mr.
W.M.R van Alphen, mr. H.A. Wit-
siers en mr. K.M. de Jager.
Ook in de andere zaak zegevierde
de landinrichtingscommissie. Me
vrouw Van Oorschot had bezwaar
gemaakt tegen de toedeling van
grond in de Schakerloopolder om
dat die kavel vanuit de huiskavel
moeilijk bereikbaar is. Om naar de
kavel te komen, moet vanaf het erf
komend, linksaf de Eeweg worden
ingeslagen. Daarbij moet een zeer
moeilijke, meer dan haakse draai
gemaakt worden. Volgens mevr.
toernooi van de Jacoba van Beieren
in de smalstad.
„Wat dat betreft ben je een geluk
kig mens, maar een jaar na de
transplantatie kreeg ik een hersen
infarct." Buermans is daar met re
validatie van hersteld en wil het
daar verder maar niet over hebben.
„Ik heb gewoon een vaatziekte."
Het revalideren na de operatie deed
hij in Lievensberg in Bergen op
Zoom: fietsen, badminton en af en
toen een 'fitnesscircuit'. „Dat was
heel uitgebreid en heerlijk om te
doen."
Toen Buermans van de Europese
kampioenschappen hoorde, vatte
hij het plan op om mee te doen. De
eerste gelegenheid die zich voor
deed, moest hij missen omdat het te
kort na de transplantatie was. De
tweede keer betrof het wereldkam
pioenschappen in Tilburg, maar die
vielen in het water omdat er te wei
nig sponsors waren. Dat steekt
Buermans wel. „Sponsors koppelen
een merk liever aan valide mensen
dan aan getransplanteerden."
Het kampioenschap maakte indruk
op de bronzen medaillewinnaar.
„Dat er zoveel mensen sporten na
een transplantatie. Dat kan alleen
sinds er donoren zijn. Uit Engeland
waren er zo'n 100 man. De eerste
Nederlanders die een transplantatie
ondergingen, lieten dat in Engeland
doen. Ze leveren een grote presta
tie. Terwijl ze allemaal bijna dood
zijn geweest."
Buermans sprak er deelnemers die
al 15 jaar een donorhart hebben.
„Na een transplantatie leven de
meesten gemiddeld nog dertien jaar.
Er was zelfs een Engelsman die al
20 jaar een donorhart heeft. Ervan
uitgaande dat er steeds betere medi
cijnen komen, ligt er toch nog een
mooie toekomst in het verschiet.
Dankzij iemand anders."
In Nederland kregen in 1997 35
mensen een donorhart, vorig jaar
was dat 45. Er is nog steeds een
schreeuwend tekort aan orgaando
noren. „Mensen die geen donor
zijn of angst hebben om donor te
worden, zouden de spelen moeten
zien. Ik kan me wel voorstellen dat
er weerstand is. Iemand moet her
sendood zijn. Voor nabestaanden is
het moeilijk omdat je hart dan nog
in leven wordt gehouden. En als ie
mands hart klopt, dan leeft hij im
mers toch? Zo wordt er gedacht."
Buermans vindt dat het in Neder
land niet goed geregeld is. „In Bel
gië en Oostenrijk is iedereen donor,
mits je aangeeft dat je het niet wilt
zijn. Ook de ziekenhuizen zouden
het beter moeten signaleren dat ie
mand een goede donor zou kunnen
zijn. Het personeel is er op uit om
een persoon te redden. Dat hoort
ook zo, maar er wordt aan andere
facetten voorbijgegaan."
Buermans heeft zijn ogen in Noor
wegen goed de kost gegeven. Het
onderdeel badminton en tennis zou
hij ook wel aankunnen, zo schat hij.
Over twee jaar worden de kam
pioenschappen in het Oostenrijkse
Karinthië gehouden. „Golf, tennis
en badminton. Ik ga er extra voor
trainen."
Van Oorschot ontstaat er dan een
zeer verkeersonveilige situatie.
Door de ligging van de uitrit van
de huiskavel, net na een bocht - in
welke bocht bovendien een huis
staat, welk huis het zicht op de uit
rit ontneemt - kan aankomend ver
keer niet tijdig zien dat er een trac
tor vanaf het erf bezig is de weg op
te rijden, terwijl ook de bestuurder
van de tractor door genoemde om
standigheden geen zicht heeft op
aankomend verkeer. Daarbij komt
bovendien dat het, gelet op de
bocht, geruime tijd in beslag neemt
om met een tractor met kar de weg
op te draaien. En het verkeer mag
ter plekke 80 km per uur rijden.
Ook het erf opdraaien veroorzaakt
een verkeersonveilige situatie nu
daarvoor de tractor met kar, tenein
de de bocht te kunnen maken, ge
bruik moet maken van de weghelft
voor tegemoetkomend verkeer. Als
er voor dit probleem geen oplos
sing komt, moet over dezelfde weg
worden gereden als voorheen naar
het ingebrachte perceel, wat neer
komt op afstandsvergroting in
plaats van -verkorting.
De landinrichtingscommissie was
het met de gevaarlijke verkeerssi
tuatie eens, maar wees erop dat de
Eeweg buiten het ruilverkavelings
blok valt en bovendien eigendom is
van het waterschap Zeeuwse Eilan
den. Overigens onderzoekt het wa
terschap de situatie daar. Via de
lijst van geldelijke regelingen kan
mevr. Van Oorschot nog schade
claimen.
De rechtbank verklaarde haar dan
ook niet-ontvankelijk in haar be
zwaar. De Eeweg ligt buiten het
ruilverkavelingsblok en kan in het
kader van deze procedure niet aan
de orde komen. Overigens gaat de
rechtbank er wel van uit, dat door
overleg van mevr. Van Oorschot
met het waterschap een oplossing
Een 17-jarige Thoolse is zaterdag
noodgedwongen zonder jas terugge
komen van het Beachpopfestival bij
de Brouwersdam te Scharendijke.
Het meisje had twee jassen in een
zak gestopt en die zak raakte ze rond
elf uur 's avonds kwijt. De Thoolse
was niet de enige gedupeerde, want
van een 13-jarig meisje uit Zierikzee
werd de schoudertas gestolen met
daarin onder meer een mobiele tele
foon en kleding. De politie hield tij
dens het muziekfestijn twaalf perso
nen aan voor het in bezit hebben en
verkopen van verdovende middelen,
openbare dronkenschap, wildplassen
en baldadigheid. Een dertiende werd
opgepakt wegens wapenbezit.
Beachpop werd voor de achtste keer
gehouden en trok 4000 bezoekers.
De gemeente betaalt 30 mille aan
openbaar vervoersprojecten, maar
vergeet de bushalte van Anna Jacoba-
polder in haar plannen op te nemen.
Dat merkte J.P Bout (CDA) onlangs
op in de commissie gemeentelijke
ontwikkeling.
Om het streekvervoer te stimuleren
heeft het ministerie extra geld be
schikbaar gesteld. De gemeente ont
vangt 90 procent, 250.000 gulden,
maar moet zelf de rest, 30.000 gul
den, bijpassen. De projecten moeten
echter wel voor het eind van dit jaar
klaar zijn. Uitstel is mogelijk als het
werk nog dit jaar is begonnen.
De commissie had er geen moeite
mee om 30 mille beschikbaar te stel
len. Toen Bout opmerkte dat de bus
halte van de Polder niet is ingediend
in het plan van aanpak, verraste dat
wethouder K.A. Heijboer. Hij kon
niet zeggen waarom de halte niet in
het plan is opgenomen.
Met weer een grotere aanvoer dank
zij betere rooiomstandigheden - de
zon Iaat zich nu meer zien en de re
gen blijft uit - is er van de prijsstij
ging van twintig cent inmiddels een
dubbeltje verdwenen. Toch worden
er op de veiling Sint-Annaland be
tere prijzen behaald dan een aantal
weken geleden. Overigens bleven er
vrijdag nog verschillende partijen
aardappelen staan omdat die te vuil
waren. Gisteren werd 43 cent be
taald voor een kilo Doré's. De Ei
genheimer deed nog een paar cent
meer met 45 cent. De aanvoer na
derde weer de 400 ton.
Woensdag 19 juli: Doré 35-43,
Première 28, Gloria 27-29, Fries-
lander 25-30, Eigenheimer 43-45,
Bildtstar 38-40, bonken 35-44, drie
lingen 22-29, kriel 1,90-2,20; aan
voer 382 ton.
Dinsdag 18 juli: Doré 43-48, Glo
ria 28, Frieslander 25-30, Eigenhei
mer 40-43, Bildtstar 40-41, Donald
30, bonken 40-41, drielingen 25-26,
kriel 1,95-2,10; aanvoer 357 ton.
gevonden wordt voor de verkeers
technisch ongewenste situatie.
Een tweede bezwaar van mevr. Van
Oorschot betrof het verlies van een
kavel grond met emotionele waar
de. Op deze kavel rust ook een in
notariële akten neergelegde aan
biedingsplicht, die inhoudt dat ze
de grond bij verkoop eerst aan fa
milieleden dient aan te bieden.
De landinrichtingscommissie was
van oordeel dat er teveel belangen
van derden in het geding zouden
komen, wanneer de desbetreffende
kavel bij mevr. Van Oorschot zou
blijven. Met name belanghebbende
W. de Rijke zou de vergroting van
zijn huiskavel dan kwijt zijn. Als
mevr. Van Oorschot de grond van
haar schoonvader zou houden, zou
den twee andere boeren er een ka
vel bij krijgen, wat in strijd is met
de doelen van de ruilverkaveling.
De landinrichtingscommissie vond
ook dat overgang van gronden via
de ruilverkaveling niet is aan te
merken als verkoop in de zin van
notariële akten. Volgens de com
missie zijn deze aanbiedingsplich
ten aan te merken als obligatoire
(die aanspraak maken op een be
paald recht) verbintenissen, die
niet thuis horen in een akte van
toedeling.
De rechtbank stelt eveneens, dat
handhaving van de blok grond bij
de familie Van Oorschot, leidt tot
een kleinere huiskavel voor W. de
Rijke. Kortom een toedeling die in
strijd is met de regels van de ruil
verkaveling. Het op de emotionele
binding met de grond gerichte be
zwaar van mevr. Van Oorschot
wijst de rechtbank dus af. Ieder
moet overigens zijn eigen proces
kosten betalen. Het bezwaar van
W. de Rijke wordt gegrond ver
klaard. In dit geval moet de landin
richtingscommissie de proceskos
ten van 400 gulden betalen.
Advertentie I.M.
