Ernst en humor bij afscheid
van snelle Henkie in Haestinge
Met menuborden laatste zet gedaan
in strijd voor veiliger Sint-Annaland
'Jammer dat hij vertrekt'
Betty van Vossen wint de wedstrijd voor een slogan
'n Beurte vo d'aeven
Donderdag 6 juli 2000
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
7
Een koninklijke onderscheiding, veel lovende woorden
van sprekers, humoristische sketches van ambtenaren en
zang van het Smalstads mannenkoor. Dat viel burgemees
ter H.A. van der Munnik vrijdagmiddag ten deel tijdens
de officiële afscheidsreceptie in een afgeladen Haestinge
in Sint-Maartensdijk, het gebouw waar hij veertien jaar
geleden werd geïnstalleerd. De driehonderd stoelen wa
ren allemaal bezet.
Gezond wantrouwen
H.A. van der Munnik benoemd tot ridder in de orde van Oranje Nassau
Geduld op
Beetje bang
Toch een gemis
Vlóöientrappers
Poldermodel is Thools
Onder de ruim tweehonderd mensen die burgemeester en
mevrouw Van der Munnik vrijdagavond in Haestinge de
hand drukten, waren ook twee elfjarige meisjes uit Sint-
Maartensdijk. Debora Kross en Lidy Kouwenhoven - de
een kwam zo van de Sportlaan op skeelers de sportzaal
binnen - wilden wel eens zien wat er te doen was, want
er gingen zoveel mensen Haestinge binnen. Eenmaal in
de zaal, sloten ze aan in de lange rij om het vertrekkende
burgemeesterspaar een hand te geven.
Met de onthulling van een menubord op de hoek van de
Voorstraat, de Molendijk en het Havenplein in Sint-An-
naland is donderdag het sluitstuk geleverd van de plan
nenmakerij om het 'toaverkot' in de weekeinden wat or
delijker te krijgen. Hoewel, sluitstuk? De maatregelen
zijn nog maar kort van kracht en over een jaartje wordt
er geëvalueerd. Pas dan zal blijken of alle inspanningen
ook het gewenste resultaat hebben gehad.
Gezellig houden
Faillissement
bedrijf Poortvliet
Verjaal
multimedia
specialist
in de regio
Nieuwsgierig en opgewekt begint
Van der Munnik samen met zijn
vrouw Riet aan een nieuwe fase in
zijn leven, zo zei hij aan het einde
van de middag. Ook zijn kinderen
Elly en Henk Jan woonden de re
ceptie bij. Op de valreep riep hij de
ambtenaren op eerder naar het col
lege te stappen als hen iets dwars
zit. „Ambtenaren zijn uiterst loyaal
en deskundig, maar geef het niet te
gauw op in de discussie. Het gaat
om een kritisch product."
Toen Van der Munnik de commissa
ris van de koningin drs Van Gelder
zag binnenkomen, wist hij dat er
een onderscheiding aan zat te ko
men. Gewoonlijk stuurt de provin
cie bij het vertrek van een burge
meester een ambtenaar, nu kwam
Van Gelder om Van der Munnik de
versierselen om te hangen die horen
bij de onderscheiding van ridder in
de orde van Oranje Nassau.
Het werd een onderhoudende mid
dag, in twaalf etappes. Aan elkaar
gepraat door voorlichter Perry Bakx
en ambtenaar Lenie de Graaf in een
nieuwe opzet: ernst afgewisseld met
luim. Bakx zette de toon in deze
duopresentatie door majoor Kees
(van cabaretier Paul van Vliet) te
spelen, een militair van het oude
stempel. Met legerpet op en basse
stem kondigde de majoor het einde
aan van de 'softe periode' van Van
der Munnik. Voortaan zou er een
militaire wind gaan waaien door het
gemeentehuis met Nuis aan het be
wind. Discipline was daarbij het to
verwoord. Men was gewaarschuwd.
En wie langer dan vijf minuten zou
spreken, zou door een luik in de
vloer van het podium vallen.
Van Gelder was de eerste in de rij.
Hij had net nog twee afscheidsre
cepties gehad en het was hem opge
vallen dat bestuurders in zijn pro
vincie langdurig hun functie
vervullen. „Dat zegt iets over Zee
land. Zo ook bij burgemeester Van
der Munnik. Meer dan 20 jaar is hij
burgemeester geweest. Eerst in Gro
ningen, maar veertien jaar in Zee
land. En met burgemeesters uit Gro
ningen hebben we hier nogal goede
ervaringen gehad."
Volgens Van Gelder heeft Van der
Munnik zijn functie op Tholen ge
durende zijn ambtsperiode 'op uit
stekende wijze' vervuld. „Hij heeft
Tholen - als onderdeel van Zeeland
- actief bij de provincie betrokken.
Als een gebied met een eigen karak
ter, zonder Sint-Philipsland en later
met Sint-Philipsland. En duidelijk
gemaakt dat Tholen zonder twijfel
deel is van Zeeland met zijn speci
fieke rol in het geheel."
Maar het gaat bij het onderscheiden
van een burgemeester om meer, zo
legde de commissaris uit. Het be
kleden van andere f uncties naast het
burgemeesterschap wordt gewaar
deerd. Zo maakte de burgemeester
zich verdienstelijk op maatschappe
lijk terrein in de zorg voor gehandi
capten en zieken. En dat was de re
den waarom Van der Munnik
benoemd werd tot ridder in de orde
van Oranje Nassau.
De burgemeester is bestuurslid van
de Recreatiestichting Gereformeer
de kerken in Nederland (De blije
Wereld in Lunteren), voorzitter van
de interkerkelijke stichting diaco
naal vakantiewerk en lid van de
raad van toezicht van het psycho
therapeutisch centrum De Vier
sprong.
De burgemeester reageerde meteen
op de benoeming. „Ik dacht dat het
niet meer voor burgemeesters was
weggelegd. Het wordt gegrond op
maatschappelijke verdiensten, niet
zozeer op de bestuursfunctie. Ik
heb zelf tientallen onderscheidin
gen mogen uitdelen. Ik ben bijzon
der vereerd dat het mij ook ten deel
is gevallen."
Loco-burgemeester I.C. Moerland
feliciteerde de ridder en overhan
digde hem een speelgoedschild met
plastic zwaard. Moerland herinner
de eraan dat de burgemeester in
staat is geweest als coördinator op
te treden als er in het college me
ningsverschillen waren. Van der
Munnik praatte dan net zo lang tot
het college eruit was. „Je was ook
wel eens strak in de leer, maar het is
goed dat je de lijn recht houdt. Je
nam veel initiatieven, was sturend,
maar ook wel eens belerend. Ook
vond je dat een gezond wantrouwen
goed is voor de politiek."
Van der Munnik wist te zwijgen als
het graf toen hij solliciteerde naar
een andere burgemeestersfunctie.
„Daar ben ik nooit achtergekomen.
Je was een geslaagd burgemeester
en toch besloot je om weg te gaan.
We zijn dankbaar voor al je diensten
en ik hoop dat je nog lang mag blij
ven wonen op Tholen."
Als aandenken kreeg Van der Mun
nik de zilveren replica van de Vier
Vrijheden mee en een plaquette met
het wapen van Tholen erin ver
werkt. Van het ambtenarenkorps
kreeg de burgervader een modern
bureau met toebehoren.
M. Dijke (SGP), de nestor van de
gemeenteraad, feliciteerde Van der
Munnik met zijn onderscheiding.
Dijke zei dat Van der Munnik veer
tien jaar geleden in een rijdende
trein was gestapt. En dat door het
samengaan van Tholen en Sint-Phi
lipsland er een wagon was bijgeko
men wat meer inspanning vereiste
van de machinist. „Nu stapt u uit en
bent u straks ambteloos burger."
Burgemeester H.A. van der Munnik werd tijdens zijn afscheid in Haestinge op de proef gesteld door zijn ambtenaren. Hij moest vragen
beantwoorden en opdrachten uitvoeren. Zijn vrouw, dochter en zoon vormden de jury.
Dijke wees erop dat Van der Mun
nik onze enige oud-burgemeester
is die nog in leven is.' Dat wekte bij
het publiek op de lachspieren, maar
Dijke zei dat serieus te bedoelen.
Volgens Dijke wist de raad al snel
welke mening Van der Munnik had.
„En als de raadsvergaderingen te
langdradig werden, wist u het snel
te beëindigen. Het kan ook zijn dat
uw geduld dan op was."
De nestor memoreerde ook aan het
feit dat Van der Munnik de eerste
burgemeester was met vier wethou
ders en ook de eerste die internatio
nale contacten legde, namelijk met
het Poolse Itawa. Hij wenste Van
der Munnik en diens vrouw 'Gods
onmisbare zegen' toe.
De tweede luchtige noot kwam van
A. van de Sande die gemeentesecre
taris Nieuwkoop verving (vanwege
gezondheidsklachten verhinderd).
Hij presenteerde een afrekening en
een eindrapport met zes vakken
over de vervolgopleiding Tholen
(na de gemeenten in Groningen)
voor 'snelle Henkie'.
Volgens Van de Sande had de burge
meester er met 14 jaar, veel te lang
over gedaan. In taal was hij 'niet stil
te krijgen.' Het gedrag was een 'ge
voelig onderwerp.' „Hij verbouwde
zijn werkruimte. Verzet zat al jong
in je bloed. Je streed voor een status
aparte in het Zeeuwse."
In zijn 'sociale gedrag' vergat de
burgemeester nooit om op kraamvi
site te gaan bij de ambtenaren. Aan
vankelijk leek dat beperkt tot twee
keer per jaar, maar het gemiddelde
steeg naar zeven. En zijn werktem
po was hoog, 'om niet te zeggen
moordend.'
Van de Sande concludeerde dat Van
der Munnik een kei van een burge
meester is geweest. Die kei gaf de
waarnemend-secretaris terug aan
Riet, de vrouw van de burgemees
ter. En Van der Munnik mocht nu
'achter de geraniums' gaan zitten.
Het Smalstads mannenkoor bracht
twee nummers: Tel me why (een
barbershoplied met een vraag en
antwoordspel) en een opgewekt
Dansliedje.
Burgemeester A. Zilinsky van Itawa
kwam twee jaar nadat hij burge
meester was geworden in contact
met Van der Munnik. Zilinsky was
een van de eerste van de 32 burge
meesters in Polen. Hij herinnerde
de kennismaking met Van der Mun
nik die 'charmant glimlachte maar
ook iets ondoorgrondelijks had in
zijn ogen'. „Ik was er een beetje
bang van. Hij stelde me veel vragen
zoals een leraar vragen stelt aan een
leerling."
Volgens Zilinksy is de burgemeester
een grote steun geweest voor de
Poolse gemeente. Maar ook dankzij
Van der Munnik werd hij drie maal
herkozen, zo zei hij. „Hij opende
voor ons het venster naar het Wes
ten. Ik neem afscheid van hem als
publiek bestuurder, maar verwel
kom hem als privéburger in Itawa."
Als blijk van waardering ontving
Van der Munnik een set glazen met
het gemeentewapen van de Poolse
zustergemeente.
Het personeel van de sector ge
meentelijke ontwikkeling (ruimte
lijke ordening, volkshuisvesting en
openbare werken) liet aan de hand
van dia's zien waar de burgemeester
zich zoal mee bezig had gehouden;
,Ja, het is uit uw ambtstijd gegre
pen...' Elke woonkern passeerde de
revue (zoals de perikelen rond de
haven van Sint-Philipsland en het
parkeren van auto's in Poortvliet).
Ook oud-gemeentesecretaris A. Ize-
boud verscheen ten tonele. Hij
werkte tien jaar samen met Van der
Munnik en vond het tijd om (op hu
moristische wijze) uit de school te
klappen. Hij probeerde erachter te
komen waarom de vrouw van Van
der Munnik voor Henk had geko
zen. „Wij weten het niet, hij ook
niet." Hij lichtte een tipje van de
sluier op, maar onthulde ook de ant
woorden die de burgemeester had
gegeven in een enquête over het
burgemeesterschap. Zó had de bur
gemeester geaarzeld op een vraag
of hij een burgemeesterspost elders
zou ambiëren. En op de vraag of hij
een andere functie zou willen, had
hij gezegd dat hij 'slechts voor bur
gemeester geschikt was.' Wel zou
hij graag meer portefeuilles hebben
gewild. En over de omvang van het
college met vier wethouders zou
Van der Munnik hebben geant
woord dat het 'veel kleiner kon, ge
zien mijn capaciteiten.'
Ook Van der Munniks eigenaardig
heden en typische uitspraken pas
seerden de revue. „Zo kon hij zeg
gen: Ik heb er geen verstand van,
maar ik vind het een prima plan.
En: ik ben burgemeester Van der
Munnik, om het zomaar eens te zeg
gen."
Ook voorzitter A. van der Lee van
de personeelsvereniging deed een
duit in het zakje. De burgemeester
ontving de koningin en de vrouw
van president De Klerk van Zuid-
Afrika, maar op de dia's die de
voorzitter toonde was een tevreden
Van der Munnik te zien met de gro
ten der aarde, zoals Clinton en Jelt-
sin, Thatcher en Gorbatsjov.
Het mannenkoor zong vervolgens
Ein Freund en een lied met eigen
tekst over Tholen in de zonneschijn
en een burgemeester die van het le
ven geniet omdat er geen raad, geen
b. en w.-vergaderingen meer zijn
om voor te zitten, 'geen varkens,
geen ergernis, geen werk, en toch
een gemis.'
Het muzikale intermezzo werd
overgenomen door de groep rond de
populaire violist André Rieu, ge
speeld door Bakx, met het gemeen
telijk salonorkest Henk Adieu be
staande uit ambtenaren van de
sector middelen (financiën en inter
ne -zaken). De muzikanten kwamen
uit de foyer de zaal binnen met hun
instrumenten en liepen in histori
sche kledij ('de oude gordijnen van
de trouwzaal') het podium op.
Van de eerste beroepscommandant
J. de Feijter ontving Van der Mun
nik de nieuwe brandweerauto in mi
niatuur voor Sint-Philipsland omdat
de echte nog niet 'geleverd was. Vol
gens De Feijter heeft de burgemees
ter zich altijd de ambassadeur van
de brandweer gevoeld. „Wij hebben
dat zo ervaren. U was de opperbe
velhebber, maar daarnaast de am
bassadeur. En dat is niet vanzelf
sprekend want u was het 24 uur per
dag."
Hij bedankte Van der Munnik voor
de steun aan slachtoffers bij bran
den en ongevallen, maar ook de
steun die hij aan de brandweerlie
den verleende in moeilijke situaties.
Naast een blusvoertuig kreeg de
burgemeester ook een ambassa
deursauto. Is de aanrijtijd voor de
brandweer 15 minuten, de burge
meester kreeg een tas met het op
schrift ,Nog zes uur om de spullen
te pakken."
De afdeling algemeen bestuur en
welzijn tenslotte onderwierp Van
der Munnik aan een vragenspel
waarbij zijn vrouw en kinderen
voor jury moest spelen. Een van de
vragen luidde: wat valt er nog te
openen, een bank of een blik dop
erwten? Hij moest ook opdrachten
vervullen zoals een overhemd strij
ken en een tent opzetten om in aan
merking te komen voor het diploma
P van pensionering.
Hij slaagde daar uiteindelijk in eh
kreeg ook nog eens zo'n twintig on
derscheidingen omgehangen, zoals
de orde van het gulden varken, be
schermheer Vlóöientrappers, kam
pioen lintenknippen, het beste paard
van stal-bewijs, de Frigge/Van den
Donker award en U kunt wel gaan
trofee. Van der Munnik moest er
even van bijkomen toen hij weer op
zijn stoel plaats nam.
Daarna kreeg hij het laatste woord.
„Wat nog te zeggen? Ik zeg ja en
amen op wat werkelijk waar is,
maar wat te hoog is aangezet, daar
moet wat van af." Van der Munnik
had met verbazing kennis genomen
van het optreden van zijn ambtena
ren. „Het was verrassend en ontroe
rend. Het is nu tijd voor een ma
nager culturele zaken om deze
mensen verder te begeleiden naar
een professionele cabaretcarrière."
Met de onderscheiding van de ko
ningin was hij zeer in zijn nopjes.
„Maar het straalt uit op alle mensen
waar ik mee te maken heb. Hier en
daar vallen er onderscheidingen.
Dat hadden er meer mogen zijn."
Tegen Moerland zei hij dat hij wat
belerend overkwam als hij wat
strenger werd, maar dat een onder
wijzer (zoals Moerland was voordat
hij wethouder werd) er niet goed te
gen kan omdat hij zelf leerlingen op
die manier zo toespreekt. „Maar het
bleef altijd in het goede. Ik heb ook
steeds in het oog gehouden dat de
raad het hoofd van de gemeente is
en er nooit een farce van gemaakt.
De raadsvoorstellen die werden
aangenomen zijn altijd uitgevoerd,
al geef je je niet gauw gewonnen."
Na 30 jaar 'omzwervingen' door
Nederland kijkt Van der Munnik
samen met zijn vrouw opgewekt de
toekomst in, zo zei hij. Het speet
hem dat zijn kinderen Elly en Henk
Jan wat langer over de school
moesten doen omdat ze regelmatig
verhuisden, maar dat had hen niet
gedeerd, zo viel uit hun reactie af
te lezen. Ook bedankte hij zijn
vrouw die 'waardevolle adviezen'
gaf.
Tegen Dijke zei hij dat ze het 're
delijk goed met elkaar konden vin
den'. En dat de consensus de bo
ventoon voerde in de Thoolse
bestuurscultuur. „Het poldermodel
is hier op Tholen ontwikkeld. Een
model zonder achterkamertjes."
Ook bedankte hij het mannenkoor
en burgemeester Zilinsky. Hij zei
te hopen dat Tholen de stedenband
levendig houdt, en dat hij Itawa als
privé-burger kan bezoeken. Oud
secretaris Izeboud was altijd zijn
vertrouwenspersoon geweest, maar
had er nu 'gruwelijk misbruik' van
gemaakt.
„Afscheid nemen we met nieuws
gierigheid en opgewektheid die ons
eigen is. Het is fantastisch om te
zien hoeveel mensen er zijn geko
men. Bedankt."
„We wilden even zeggen dat we sen kwamen gedag zeggen,
het jammer vinden dat hij weg
gaat", vertelden Debora en Lidy.
Ze kregen nog limonade en vlogen
tpen weer naar buiten, een recep
tie-ervaring rijker.
Velen moesten een half uur tot drie
kwartier wachten voordat ze aan de
beurt waren om afscheid te nemen
van burgemeester en mevrouw Van
der Munnik. Bestuurders van ver
enigingen, inwoners die in de afge
lopen veertien jaar een koninklijke
onderscheiding hadden gekregen,
predikanten, notarissen, vertegen
woordigers van het basis- en voort
gezet onderwijs, de Brabantse col
lega's Van Wijk (Steenbergen) en
Klitsie (Woensdrecht), buren, oud
ambtenaren, kortom heel wat men-
Voor de receptie hadden burge
meester en mevrouw Van der Mun
nik een muzikale hulde in ont
vangst genomen van de gezamen
lijke muziekverenigingen. En de
vrijwillige brandweer bracht een
zanghulde o.l.v. Han Ridderhof. In
Haestinge was er tijdens de recep
tie ook steeds muziek van verschil
lende leerlingenorkesten, die zich
Hink lieten horen. Toen tegen
kwart voor negen het koperkwartet
van Accelerando optrad, was de rij
met receptiegangers verdwenen.
Het podium achter het burgemees
terspaar was gevuld met stapels ca
deaus. Secretaresse Lien van Sprun-
del-den Engelsman had het er druk
mee.
Deborah Kross (met skeelersen Lidy Kouwenhoven kwamen zo van
de Sportlaan even Haestinge binnen om het burgemeesterspaar een
hand te geven.
Betty van Vossen en burgemeester H.A. van der Munnik geven het startsein voor St. -Annaland veilig door een zogenaamd 'menubord' te onthullen.
hetzelfde neer, maar die van u was
anders. Ik heb hem wat ingekort,
want een slogan moet kort zijn. Maar
ik heb wel de ingrediënten die u aan
reikte gebruikt. Daarom mag ik u
deze cadeaubon overhandigen", al
dus Van der Munnik die de daad bij
het woord voegde.
Voor de onthulling van het bord was
welgeteld een kwartier beschikbaar.
Aanvankelijk plande men de hande
ling om kwart over twaalf, maar de
gemeente stelde de zaak uit tot half
zes. Aangezien om zes uur de voet
balwedstrijd Italië-Nederland in de
Burgemeester H.A. van der Munnik
zal dat niet meer meemaken. Tenmin
ste, niet als burgemeester. Het onthul
len van het zogenaamde 'menubord'
was namelijk zijn op één na laatste
officiële daad. Vrijdag nam Van der
Munnik afscheid als eerste burger
van Tholen. Hij wordt opgevolgd
door de uit Ede afkomstige W. Nuis.
Voor het menubord werd een wed
strijd uitgeschreven om een pakken
de slogan te vinden. „We kregen een
heel lijstje met inzendingen te zien,
maar die van u viel op doordat hij zo
lang was", zei burgemeester Van der
Munnik tegen Betty van Vossen die
de wedstrijd heeft gewonnen. „De
andere motto's kwamen eigenlijk op
halve finale van het EK begon, wil
de burgemeester Van der Munnik
het niet te lang maken. „We hebben
een kwartier. Het andere kwartier
hebben we nodig om weer op tijd
thuis te komen." Zo lang duurde het
echter allemaal niet. Onder toeziend
oog van onder meer enkele horeca-
vertegenwoordigers en politie-agent
A.M.L. Weijler (voor de gelegen
heid op de fiets) trokken de burge
meester en mevr. Van Vossen een
met lood verzwaard doek (vanwege
de wind) van het bord. Op het recht
hoekige, blauwe borden staat bo
venaan het logo van de gemeente.
Daaronder de slogan 'Welkom.
Sint-Annaland veilig en gezellig. In
Sint-Annaland kan veel, maar niet
alles...' en de boetes die er op diver
se overtredingen staan, zoals met al
cohol over straat lopen dat op 150
gulden komt te staan. Wildplassen
en herrie schoppen kosten 100 gul
den.
„We gaan er nu aan werken om de
maatregelen die afgesproken zijn (en
die per 1 juli pas echt helemaal inge
voerd zijn en gehandhaafd worden)
tot een succes te maken. Ik hoop dat
Sint-Annaland er beter van wordt.
We willen het hier gezellig houden,
niet vanalles afsluiten", aldus Van
der Munnik die wees op de al geno
men maatregelen. „Er is meer ver
lichting gekomen in de Voorstraat
die ook op bepaalde tijden afgeslo
ten is voor gemotoriseerd verkeer.
Verder zijn er afvalbakken geplaatst
die vandalismebestendig zouden
moeten zijn. Dat is nog niet hele
maal het geval, heb ik begrepen,
maar daar wordt iets aan gedaan."
Met een handdruk voor de horeca-
vertegenwoordigers en een kwink
slag voor enkele in ouderwetse kle
dij gestoken meisjes, ging Van der
Munnik weer richting huis om net
als velen naar een voor Nederland
teleurstellende wedstrijd te kijken.
Terwijl het groepje belangstellen
den zich verspreidde, merkte één
van de omstanders nog schamper
op: 'hadden ze geen geld voor gro
tere letters?' Daarmee doelde ze op
het kleine formaat van het bord en
de inderdaad niet al te grote letters
erop.
Wat is 't a móói weer hewist ee in maaje.
Vee veuhels overa, in koeien in de waaje.
Oalles broeiden uutbundeg hroen.
Zoiets gróóts, wie kan dat nae doeri
In die sturm, 't ei raek hewist ee'!
Bie d'n dokter kwam d'r 'n takke nae benee.
De wegt wier afhezet vor oal 't verkêêr,
want misschien viele d'r nog wé mêêr.
Fleweke oa m 'n zonkracht vuuve.
Je wou vaneihus binnen bluuve.
Wat was 't wèrm ee, ménsen nog an toe.
Md 't is a jil wat luchter noe.
Tehenwoordeg bin m 'n oak 'n heldautomaat riek,
m'n oeve d'r nie mêê vd nae Smurdiek.
In onze aeven ei 'n beurte had:
jist uuthebahherd in noe is oak de hloöiing hlad.
Tussen de nieuwe basaltstêênen cement.
D 'r bin hêên paeltjes mêê, dat bin me nie hewend.
De brandweer ei z'n kunde vertöónd op de koaje
Onder andere mee 'n autowrak in 'n panne in de loaje.
De burrehemêêster ei 't blussen oak heperbêêrd
in oardeg vlammen hewêêrd.
Medêên oudt 'n d'r mee op om burgervoader te wezen,
'k Wènse 'm 't beste, in de hroeten bie dezen.
De scholen ebbe vekansie, de bouwvakkers vrie.
In a hae je noe op reize of nie:
rust ma lekker uut, 't is zo wêêr verbie.
Betty Priem
Bos 31
Stavenisse.
Fabo cleaning uit Poortvliet is door de
rechtbank in Middelburg failliet ver
klaard. De firmanten F.J. Bomet (29)
en mevr. M.J.J. Bril (28) hebben het
verzoek daarvoor zelf ingediend. Zij
zagen geen andere weg meer, nadat
de schuldenlast tot 175.000 gulden
was gestegen. Alles valt in de boedel,
inclusief het huis, waarop een bank
eerste hypotheek heeft. De woning
zal nu verkocht moeten worden. Op
de auto is beslag gelegd door één van
de schuldeisers. De bezittingen be
staan verder alleen uit stofzuigers en
schoonmaakmiddelen.
Volgens curator mr. E.R. Knoester uit
Tholen is het bedrijf in een neerwaart
se spiraal gekomen. „Het is een vrij
jonge onderneming, dié geen groot
eigen vermogen heeft opgebouwd.
Het eerste jaar ging het goed, maar
het tweede jaar viel ontzettend tegen.
Het bedrijf kreeg opdrachten van aan
nemers, maar omdat die debiteuren
slecht betaalden, werd Fabo cleaning
vrij kwetsbaar. De omzet daalde dra
matisch en nu is het over en uit."
De curator bekijkt nog of de wet
schuldsanering natuurlijke personen
hierop nog van toepassing kan wor
den verklaard, want dat is gunstiger
voor de betrokken firmanten. „We be
kijken wat daar nog mogelijk is",
zegt mr. Knoester.
De specialist voor de particuliere
en klein zakelijke markt
Computers, netwerken,
printers, faxen.
Zaktelefoons, telefoon
centrales.
Beeld en geluid.
ELECTRO WORLD. DE WERELDZAAK DIE JE KEIMT
Advertentie I.M.
1
