Verburg h
Braderie heeft last van regen en
werkzaamheden in Schoolstraat
Eerste steen voor verbouwing Wimpel
gelegd door actief bestuurslid W. Quak
Egelgezinnetje in Thoolse achtertuin
Met öhze
brillen
magu
gezien
worden
GGD stort ten onrechte
gekregen extra geld terug
Jansen had evenement Sint-Philipsland liever twee weken uitgesteld
Probleem bij renovatie is dat het pand in gebruik moet blijven
Gevaar voor
rolstoelen op
Ten Ankerweg
Donderdag 29 juni 2000
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
5
Antwerpsestraat 12 - 14 - 16
4611 AG Bergen op Zoom
tel. 0164 - 237940 Fax 245360
specialisten in
- Computersnetwerken, systemen op maat.
- Bi-end audio, (speciale luisterruimte].
- Beeld en geluidsystemen door heel uw huis.
- Eigen technische dienst en service afdeling.
In stijl
Stemming opperbest
Het goot water
Het heeft lang geduurd en het kost een paar centen, maar
de renovatie van dorpshuis De Wimpel te Sint-Philips
land is officieel begonnen. Vrijdag legde W. Quak van de
stichting Dorpsbelangen de eerste steen van de uitbrei
ding van De Wimpel. De uitbreiding en renovatie is hard
nodig en zal van het dorpshuis een modern, multifunc
tioneel gemeenschapscentrum moeten maken.
Aan het lijntje
Hobby
M. Dijke en P. van Belzen vonden het maar wonderlijk.
De GGD Zeeland vraagt vorig jaar twee ton extra van de
gemeenten omdat anders de kerntaken niet uitgevoerd
kunnen en nu blijkt er maar 37.000 gulden van gebruikt
te zijn.
-s
Waarom zon u met minder
genoegen nemen
I 3 1 i i i i""v
Grote Kerkstraat5-13 Steenbergen
Telefoon (0167) 563385
nemingsbedrijf P.C. Soffers uit
Hoogerheide met als belangrijkste
onderaannemer Maasair uit Halste
ren voor het installatiewerk. Er
hebben ook Thoolse aannemers
meegedongen naar de bouw, maar
die waren net te duur. Overigens
was het bij de bouw in 1971 niet
anders. Die werd namelijk uitge
voerd door Hoppenbrouwers uit
Bergen op Zoom en nog twee be
drijven uit Terneuzen en Kortgene.
Schilder Oudesluijs uit Poortvliet
en elektriciteitsbedrijf W.C. Neele
uit Sint-Philipsland waren de enige
Thoolse ondernemers die eraan
werkten.
Het grootste probleem bij de ver
bouwing en renovatie van De Wim
pel is het feit dat het gebruik van
het gebouw zoveel mogelijk door
moet gaan tijdens de werkzaamhe
den. „Dat vertraagt ons zeker een
maand of drie. Ideaal gesproken
zou je een gebouw drie of vier
maanden dicht moeten doen, maar
dat kan gewoon niet. Daarom zul
len we eerst de nieuwbouw realise
ren. Daarin kunnen de gebruikers
dan terecht, terwijl het oude ge
deelte wordt aangepakt. Maar ze
ker voor wat betreft de gymzaal
zullen we er gewoon niet aan ont
komen om begin volgend jaar (fe
bruari of zo) de zaak even te moe
ten sluiten", zegt directeur A.
Soffers. Het is voor zijn bedrijf het
eerste werk in de gemeente Tholen
sinds een jaar of 15. Op de klacht
van de beide wethouders dat het zo
moeilijk is om genoeg aannemers
te vinden die op een project in wil
len schrijven, zodat een goede
prijsvergelijking mogelijk is, zei
Soffers dat de gemeente bij hem al
tijd aan kan kloppen.
Voor het ontwerp van de uitbrei
ding en renovatie, tekende de
Thoolse architect Tom Moerland.
Hij vindt De Wimpel een schitte
rend gebouw. „Heel mooi. Nieuwe
zakelijkheid van architect Klap.
Echt een mooi staaltje werk. Zoals
hij die kozijnen heeft neergezet,
verdeeld in vlakken", zegt Moer
land terwijl hij op de ramen wijst.
„Ik heb dan ook de uitbreiding in
die stijl gehouden. Wat dat betreft,
kun je er niet zomaar iets tegenaan
zetten. Het moet erbij passen. En ik
hang niet aan een bepaalde stijl
vast. Dat is me wel eens verweten,
als zou ik geen stijl hebben. Maar
dat is niet waar. Je moet je aanpas
sen. En daarom vind ik het ook zo
leuk om dit soort werk te doen. Be
staande gebouwen aanpassen en
uitbreiden. Dat is ook mijn sterkste
kant. Het is wel moeilijker, omdat
je rekening moet houden met be
staande situaties, maar het maakt
het ook veel interessanter."
Niet dat het vanzelf gaat. Ook met
de stichting Dorpsbelangen voerde
Moerland veel gesprekken, onder
meer over de muur van een berging
die hij rond wilde laten lopen. „Het
punt daarbij is, dat besturen (en dat
is logisch) vaak economisch den
ken. Voor mij als architect, zit er
echter een esthetische kant aan
zo'n gebouw. Gelukkig had ik de
voorzitter mee en heb ik het be
stuur ervan kunnen overtuigen dat
dit het beste was. Maar evengoed
verlies je het ook wel eens als ar
chitect. Dat is jammer, maar daar
moet je je in schikken. Ik ben ook
niet zo'n type dat vanuit zijn ivoren
toren op de rest neerkijkt. In over
leg met elkaar moet je er samen
proberen uit te komen. En wat
mooi is, is een subjectief begrip."
Toch probeert Moerland wel zijn
visie erdoor te krijgen. „Natuur
lijk. Het gaat er niet om dat ik de
wijsheid in pacht zou hebben. Die
heb ik wel, maar die moet ik delen
met anderen", lacht Moerland die
een voorschotje op een mogelijke
volgende opdracht, namelijk het
nieuwe gemeentehuis, met een
glimlach afhoudt. „Dan zou ik al
met een andere architect samen
moeten werken, want voor iemand
alleen is dat veel te veel werk.
Maar wie weet..." De Wimpel
wordt (als alles goed gaat) in mei
volgend jaar opgeleverd.
De braderie in Sint-Philipsland heeft zaterdag te lijden gehad van de
regen die aan het eind van de ochtend de bezoekers van het circuit ver
dreef. Ook het koele weer leek het publiek te weerhouden om massaal
de kraampjes te bezoeken. Toch waren de meeste ondernemers en ver
enigingen wel te spreken over de omzet en de publieke belangstelling.
Wel werd het hinderlijk gevonden dat de Schoolstraat en een deel van
de Kerkring niet gebruikt kon worden. N.J.G. Jansen van de braderie
commissie had de jaarmarkt dan ook liever uitgesteld.
Bij de kraam van de bond van platte
landsvrouwen - in de Voorstraat -
was de stemming rond vier uur
goed. „Met een regenbui komen de
mensen schuilen en poffertjes eten.
De verkoop is goed," zegt bestuurs
lid mevr. A. Reijngoudt. Ook de ver
koop van plantjes (eigen kweek)
naast de stand loopt naar wens.
Bij Adje, de kraam met dames en
herenkleding, uit Vlissingen is het
slap. De rekken met zomerkleding,
shirts, broeken, hesjes, jassen en jur
ken hangen nog vol. „Normaal is het
altijd goed. Hier moet je het ook
hebben van mensen die uit de omge
ving komen. Als het droog blijft,
kan het nog goed komen. Ik kom
hier al jaren, maar je weet eigenlijk
nooit hoe het loopt."
Bij voetbalvereniging Noad '67 gaat
de verkoop van enveloppen als altijd
gesmeerd. Er zijn 1600 enveloppen
met lotjes gevuld, rond kwart over
vier zijn er nog ongeveer 400 over,
maar rond half zes is de doos hele
maal leeg. „Dat zijn er honderd
meer dan vorig jaar," zegt bestuurs
lid R. Houdé die voorzitter is van de
activiteitencommissie van Noad.
„Ondanks het slechte weer, gaat het
goed. Het schrikt de mensen niet af.
Als het even droog is, komen ze
weer."
De supportersclub van Noad die met
tweedehands spullen aan het begin
van de Voorstraat staat, heeft halver
wege de middag al opgebroken.
Bij de bloemen en planten op de
Kerkring gaan de zaken redelijk.
„Het weer is niet super. Het loopt
toch wel redelijk, maar het is niet zo
goed als vorig jaar," zegt verkoper
Rogier Verlegh van Auperlé uit Ou
de Tonge. Verlegh is vaste gast op de
braderie. De kraam staat altijd te
genover de muzieknis, maar omdat
een deel van de Kerkring en de
Schoolstraat opgebroken is, moest
de kraam uitwijken naar een andere
stek. Verlegh is tevreden met het al
ternatief, want de mensen die vanuit
de Voorstraat naar beneden komen,
lopen recht op zijn groene stand af.
Bij de kraam van de vrouwenvereni
ging van de Nederlandse Hervormde
Kerk is de opbrengst beduidend
minder. De leden kunnen nu geen
koffie en pannekoeken verkopen
omdat ze aan de andere kant van de
kerk geposteerd zijn door de werk
zaamheden in de Schoolstraat. „De
verkoop is minder, omdat we op een
andere plaats staan," zegt secretaris
A. den Haan van de vereniging be
slist. „Anders trekken we een hoop
mensen. We hadden er nog wel op
gehoopt dat we de Schoolstraat kon
den gebruiken, want het deel voor
de kerk is bestraat, maar daar is geen
vergunning voor gegeven."
Volgens de secretaris zou het ook
goed zijn geweest als er een bord
was geplaatst in de Schoolstraat
waarop gewezen werd dat de brade
rie verplaatst was naar de Achter
straat.
Bij Peter van der Sterren in de Ach
terstraat is de stemming opperbest.
De Poortvlietenaar staat met een
kraam hengelsportartikelen voor het
eerst op de braderie in Sint-Philips
land. „Als het regent zie je geen
mens, maar ondanks het slechte
weer hebben we niet te klagen over
de belangstelling. Het is gezellig en
de mensen staan klaar voor een
praatje. Op hengelsportgebied is
hier niks. Heel veel mensen weten
ook niet dat ik in Poortvliet zit."
Van der Sterren heeft een bord voor
zijn kraam staan waarop het publiek
wordt gewezen op de palingrook-
wedstrijd in Poortvliet op 19 augus
tus. Er zijn al 35 deelnemers inge
schreven, zo meldt hij. En tijdens de
braderie kon hij nog eens twee deel
nemers inschrijven. Hij heeft verder
rookovens staan en er ook al een
paar verkocht. Van der Sterren is
ook ingenomen met de plek naast
een dubbele kraam met tafelkleden,
tafellakens en badlakens. „De vrou
wen blijven bij de kleden kijken, de
mannen komen naar hier."
Die ervaring deelt buurman Van der
Breggen uit Castrum (onder Til
burg). „De mannen lopen niet ver
weg. Ze blijven hiernaast staan en
worden door de vrouwen terugge
roepen als ze bij ons een tafellaken
willen kopen." Van der Bruggen
komt graag in Zeeland. „Zeeuwse
mensen kun je niks aanpraten. Je
kunt ze niks wijsmaken. Ze kijken
naar wat ze nodig hebben. Als ze
het vinden en het is goed, dan ko
pen ze het. Het is ook opvallend dat
je hier geen standwerkers ziet. Maar
voor een verkoper is het natuurlijk
een crime want we hebben ook een
adviserende functie."
Een groot voordeel is echter vol
gens de verkoper van Tafelkeding
Specialist dat de mensen 'niet zeu
ren'.
Het is de eerste keer dat hij samen
met zijn vrouw het dorp aandoet.
Van tien uur 's ochtends tot negen
uur 's avonds vinden ze te lang,
zegt Van der Breggen. Ook vindt
hij dat er EHBO'ers ontbreken op
de braderie. Samen met zijn vrouw
is hij gediplomeerd EHBO'er. De
verbanddoos staat altijd gereed.
„Marktmensen vinden het heel
prettig dat we eerste hulp kunnen
verlenen. Er gebeuren vaak kleine
ongelukjes met kraampjes. Onze
ervaring is dat er bijna geen brade
rie is waar geen EHBO'ers aanwe
zig zijn."
Ook Greet Mayer uit Poortvliet is
nieuw op de braderie. Ze verkoopt
antiek en curiosa, maar het loopt
geen storm. „De mensen komen wel
kijken, maar vliegen weg als het
gaat regenen. Ik wil hier gewoon
kijken wat het doet. De spullen die
ik hier heb, zijn echt voor verzame
laars. Geen rommelmarktspullen."
Er staat een pendule, blauwe vazen
van glas, Afrikaanse houten flessen,
serviesgoed en een emaille wandrek
met een zand-, zeep- en sodastglle-
tje. Nogal wat spullen uit grootmoe-
derstijd.
Bij de welfare van het Rode Kruis is
het ook niet druk. „Maar ik bewon
der de mensen die met dit weer naar
de braderie komen," zegt mevr. C.S.
Nuyens van de afdeling Tholen en
Sint-Philipsland. „Het goot vanoch
tend echt. Toen was het stil. Maar
we moeten positief blijven, want
klagen kunnen we altijd." De ver
koop van geborduurde tafellakens
en gebreide sokken blijft wat achter
bij de verwachting.
De carrousel voor de kinderen van 3
tot en met 7 jaar draait lustig rond in
de Achterstraat op de hoek met de
Deldensestraat. Het bedrijf Rémark
is op uitnodiging van de braderie
commissie helemaal uit Purmerend
gekomen. De draaimolen met twee
auto's en drie vliegtuigjes is in trek
bij de kleintjes, maar ook hier had het
drukker kunnen zijn. „Het komt door
het weer dat het niet zo druk is," zegt
de jongeman die de knoppen bedient
met enige voorspelbaarheid.
N.J.G. Jansen van de braderiecom
missie had de braderie liever twee
weken uitgesteld vanwege de werk
zaamheden in de Schoolstraat en aan
de Kerkring. „Maar de uitnodigin
gen waren al de deur uit. We wisten
te laat dat het niet klaar zou zijn."
Jansen had gehoopt dat de School
straat voor de braderie bestraat zou
zijn. „We hebben tot vorige week af
zitten wachten, maar toen we zagen
dat ook de Kerkring opengebroken
werd, hebben we besloten om naar
de Achterstraat te verhuizen. Het ou
de rondje is een stuk gezelliger. En
het weer zat wat tegen, maar ik heb
toch links en rechts goede geluiden
over de verkopen gehoord."
Ondanks het frisse weer was het wel gezellig op de braderie. Bezoekers maken hier in de Achterstraat een praatje met elkaar.
Ondanks dat het lang geduurd heeft voordat de uitbreiding van dorpshuis de Wimpel kon beginnen, kan bestuurslid W. Quak van de stichting
Dorpsbelangen bij het leggen van de eerste steen van harte de hand schudden van wethouder I.C. Moerland (rechts).
De Wimpel werd geopend op 22 gemeente St.-Philipsland), verwoord
de de opluchting over de aanvang van
de werkzaamheden op een bijeen
komst ter gelegenheid van het leggen
van de eerste steen. „Het is een lane
gekoesterde wens die nu in vervul
ling gaat. De voorbereidingen duur
den zo'n 4,5 jaar. Ons bestuur be
staat uit doeners en niet uit praters.
Maar we zijn nu bijzonder blij dat
de eerste steen gelegd kan worden",
aldus De Jager die aankondigde dat
er een grotere bijeenkomst zal zijn
bij de opening van de vernieuwde
Wimpel.
Zoals gezegd wordt het uitgebreide
dorpshuis straks niet alleen als ge
meenschapsruimte en gymzaal ge
bruikt, maar zullen de bibliotheek,
peuterspeelzaal Turn Turn en het
kruiswerk er ook onderdak vinden.
W. Quak is als bestuurslid - vol
gens De Jager - het meest actief be
zig voor De Wimpel. „Het is een
beetje zijn hobby. Hij heeft wel
geen arbeidzaam leven meer, maar
druk heeft hij het nog genoeg.
Daarom is het goed dat hij de eer
ste steen van de uitbreiding mag
leggen."
Dat kan, omdat bij de bouw van De
Wimpel geen officiële eerste steen
werd gelegd. Van architect Klap
kreeg men een projectiescherm
voor diavertoningen en de geza
menlijke verenigingen boden een
bloembak aan die nog steeds in de
hal staat. Quak mocht echter in de
uitbreiding aan de kant van de Vol-
kerakstraat een aantal bakstenen
metselen, op de plaats waar later
een rood gemarmerde steen ge
monteerd zal worden met daarop
de tekst dat W. Quak bij de uitbrei
ding van De Wimpel die steen
heeft gelegd.
Bij deze officiële handeling waren
namens de gemeente de wethou
ders I.C. Moerland (sport, sociaal-
cultureel werk) en W.C. van Kem
pen (ruimtelijke ordening, onder
wijs en cultuur) aanwezig. „Het
heeft inderdaad lang geduurd voor
we zover waren. Dat zal aan uw
zijde ook wel eens de nodige frus
traties hebben opgeleverd. Het ge
voel van 'we worden aan het lijntje
gehouden'. Dat is echter nooit on
ze bedoeling geweest", veront
schuldigde Moerland zich. „Ik
maak daar geen excuses voor, want
de lange duur is een kwestie ge
weest van onderhandeling."
De renovatiewerkzaamheden voor
De Wimpel behelzen voornamelijk
het dak, de keuken, de entree en de
hal. Die worden vernieuwd en de
hal wordt doorgetrokken naar de
nieuwe gedeelten. De werkzaam
heden worden uitgevoerd door aan-
oktober 1971Men was trots op het
nieuwe dorpshuis, gebouwd in de
stijl 'nieuwe zakelijkheid' en ont
worpen door architect C.J. Klap
uit Waarde. De openingshandeling
werd verricht door de toenmalige
cómmissaris van de koningin in
Zeeland mr. J. van Aartsen. Hij
vond het een accommodatie die
'yolop voldoet aan de eisen van de
ruim 2000 inwoners'. Tot dan toe
was de bevolking aangewezen op
het zaaltje boven café De Druiven
tros (waar nu overigens nog steeds
wel bijeenkomsten worden gehou
den). Maar dat werd voor sommige
zaken toch te klein. De start van de
renovatie en uitbreiding van De
Wimpel heeft enkele jaren op zich
laten wachten. Dat is op zich niets
vreemds, want ook de bouw ging
njet van een leien dakje. De eerste
voorbereidingen begonnen name
lijk al in 1966. Maar vanwege het
optbreken van een geschikt perceel
bouwgrond (er werd uiteindelijk
een heel nieuw bestemmingsplan
voor ontwikkeld waarin ook veel
huizen en het sportveld werden
aangelegd) en het feit dat er samen
gebouwd moest worden met een
nieuw bejaardencentrum (de Roze-
bpom), werd het dus 1971 voordat
de opening kon gebeuren. In 1968
werd al de stichting Dorpsbelangen
opgericht die de exploitatie van de
Wimpel voor haar rekening zou
gaan nemen. Burgemeester G. van
Velzen noemde het een 'zeer dure
accommodatie'. Het hele project
kistte 545.000 gulden. Ter vergelij
king, de huidige verbouwing en uit
breiding kost 1,75 miljoen. Van
yelzen droeg met name de jeugd,
maar ook de ouderen op zuinig met
hét gebouw om te gaan.
Maar aan alles komt een einde. En
dus is er ook een tijd dat er weer
eèns grof gerenoveerd moet wor
den. De gesprekken hierover zijn al
vier jaar geleden begonnen. De ge-
rrleente dacht na over een opknap
beurt (die zou zeven ton gaan kos
ten) en later over nieuwbouw, maar
dat idee werd verworpen. Toen
kwam uitbreiding in beeld met als
extra 'inwoners' de peuterspeelzaal
en de bibliotheek. Onverwachte ex
tra werkzaamheden, hogere kosten
eiji uitstel leverden uiteindelijk een
begroting op van 1,75 miljoen. Re
novatie was zeker nodig. Behalve
hét verouderde interieur van het ge
bouw, waren er ook mankementen
aan bijgebouwen die verzakten
vanwege het ontbreken van een on-
derheiing. Voorzitter van Dorps-
bélangen, J. de Jager (oud-raadslid
en -wethouder van de voormalige
Advertentie I.M.
Rolstoelgebruikers zullen moeten
wennen aan de opstaande randen
langs de Ten Ankerweg in Tholen.
Dat vindt wethouder K.A. Heijboer
van openbare werken. Hij zei dat in
de commissie gemeentelijke ont
wikkeling naar aanleiding van een
opmerking van drs. A.L. Piet (Chris
ten Unie).
Die vroeg aandacht voor het gevaar
die het oversteken in elektrische rol
stoelen volgens hem met zich mee
brengt. „Er is al een elektrische rol
stoel onderuit gegaan op de
betonnen obstakels. Er zijn meerde
re ongevallen gebeurd."
Heijboer legde uit dat het fietspad
en de rijweg met opzet van elkaar
gescheiden zijn. „Het zal voor rol
stoelgebruikers enige gewenning
vragen. De situatie is blijvend. Via
de belijning die is aangebracht, kan
er veilig worden overgestoken." k
J. Knuist met twee van de egeljongen die in een nestje onder de holle stenen zijn geboren. Inzet: de jonge, vertederende stekelaars blijven
rustig op de handen van Knuist zif ten. Waar mama en de twe'g andere kleintjes zijn, is niet bekend.
Advertentie I.M.
Een vogelnestje kom je nog wel
eens tegen in een tuin in een
nieuwbouwwijk. Of een meesje
dat een nestkastje heeft uitge
zocht om in te broeden. Een gezin
met egels zie je echter veel min
der vaak, hoewel de stekeldrager
vrij veel voorkomt en ook wel
wordt gezien binnen de bebouw
de kom. Overdag zie je ze echter
niet vaak (tenminste niet in le
vende vorm). De 'erinaceus euro-
paeus' is namelijk een nachtdier.
De egels zijn insecteneters en zijn
dus nuttige dieren. Maar ze zijn
daarbij ook vertederend, on
danks hun flinke bos stekels. On
langs deed J. Knuist uit Tholen
een verrassende ontdekking. De
Tholenaar had in zijn tuin aan
het Burgemeester Wagthoplein
een stapel holle stenen liggen om
de tuin mee te bestraten. Toen hij
die optilde, ontdekte hij een moe
deregel met vier jongen. Op een
nestje van wat bladeren, en door
de stenen beschut tegen weer en
wind, lagen de diertjes rustig te
drinken. „Ze gingen er niet eens
vandoor als ik de stenen optilde",
vertelt Knuist. Een tijdlang heb
ben de egels het er goed van ge
nomen. De jongen groeiden van
een paar centimeter tot nu al
weer zo'n twaalf centimeter.
Maar sinds woensdag is er veran
dering in de situatie gekomen.
„De moeder is met twee jongen
verdwenen. En ik heb geen idee
waar ze zijn. Maar die twee an
dere jongen liggen nog steeds on
der die stenen. Eigenlijk liggen ze
in de weg, want dat deel van de
tuin moet ook op de schop. Maar
ik laat ze nog maar even liggen,
wie weet worden ze wel door hun
moeder verplaatst. Dat zie je bij
katten ook wel eens." De egeltjes'
lijkt het allemaal niet zoveel te
kunnen schelen. Die liggen nog
steeds met hun ogen dicht op hun
nest.
„Heeft de GGD dan niet goed ge
functioneerd?' wilde de SGP-frac-
tievoorzitter weten. „Er was destijds
sprake van knelpunten en nu wordt
het grootste deel van het geld terug
gestort. Was dat geld overbodig?
Heeft één van de partijen gefaald?'
informeerde de fractievoorzitter van
de Christen Unie. Volgens hem was
het aanvragen van dat extra bedrag
destijds een overhaaste daad.
Wethouder I.C. Moerland, zelf
voorzitter van de GGD Zeeland,
vertelde dat die twee ton voor aan
vullende wensen van de gemeenten
was gevraagd. ,Als die wensen er
dan later niet blijken te zijn, dan
gaat het geld terug." Hij maakte
duidelijk, dat er nog meer geld te
rug komt, want er is nog een half
miljoen gulden over. „Niet alles kon
gebeuren van wat er gepland was.
Tholen krijgt daarvan ook een deel
terug."
Voor Van Belzen werd het nu nog
gekker. „Het ging over verlangens
van de gemeenten en door het rijk
opgelegde taken! Daarvoor was dat
extra geld nodig." Moerland zei,
dat er nog steeds gewacht wordt op
die richtlijnen uit Den Haag. „Het is
ons destijds echter anders verteld",
hield Dijke vol. „Het is prettiger om
geld over te hebben in plaats van
een tekort vast te stellen. Dan had
den we hier wel een ander gesprek
gehad", zo sloot wethouder Moer
land de discussie.
