Johan v.d. Repe wilde er altijd
inknallen, maar nooit gemeen
Trainer Piet de Rijke, Ad Gladdines en
Walter Bevelander verlaten Halsteren
Goede uitgangspositie
voor Tholense Boys
Een echte WHS-er neemt afscheid van de hoofdmacht
Brabantse degradant kwam kwaliteit en mentaliteit tekort
Twee nationale
titels voor
Renate Geuze
Joram Dees 9e
bij klassieker
in de Ardennen
„We moeten vol aan de bak"
Noad winnaar
G.H. toernooi
Donderdag 18 mei 2000
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Van voetballers is wel
eens gezegd dat ze twee
keer sterven. Die gevleu
gelde woorden van dich
ter en tv-maker Henk
Spaan krijgen op zaterdag
27 mei voor Johan van de
Repe van WHS extra be
tekenis. Van de Repe (39)
neemt afscheid van het
eerste elftal met een voor
hem georganiseerde ere-
wedstrijd tussen het hui
dige WHS en groen-witte
cracks uit een nabij of al
verder weg gelegen verle
den. Het 'feestvarken'
zelf heeft het er moeilijk
mee. De mondhoeken tril
len. „Ik zie d'r vrêêd te
genop. Ik ben bang dat ik
op het moment zelf emo
tioneel ga worden. Het is
in principe toch het af
scheid van WHS."
Tijdperk
Zelfkritiek
William Vroegop
terug naar WHS
Joost de Wilde
ziet ereplaats NK
in rook opgaan
De Thoolse inbreng bij de voormalige hoofdklasser Hal
steren wordt het volgend seizoen een stuk minder. Alleen
doelman René Uijl en verdediger Arie de Jong blijven
over. Ad Gladdines leverde deze week zijn overschrij
vingspapieren in bij Tholense Boys. Walter Bevelander,
die ook werd benaderd door de tweedeklasser uit Tho-
len, gaat volgend jaar bij de reserves van Halsteren spe
len. Trainer Piet de Rijke uit Sint-Annaland stapt na de
degradatie eveneens op bij de Brabantse club. Een op
zienbarende stap van De Rijke die in principe een optie
in zijn contract had voor nog een jaar. De vertrokken oe-
fenmeester, na afloop van het allerlaatste verloren duel
tegen OJC Rosmalen nog uiterst openhartig, wil er in de
pers niets meer over kwijt. „Het ligt allemaal veel te ge
voelig."
Ellende
Kwaliteit
Onderhandelingen
Geel-zwarten boeken gelijkspel in Kapelle
Na afloop van het duel in en tegen Kapelle overheerste
bij Tholense Boys het besef dat er meer in had gezeten
dan de behaalde 1-1. Niettemin biedt het gelijkspel het
team van Leendert Geelhoed voldoende perspectief op
het bereiken van de finale, die de winnaar een ticket naar
de eerste klasse oplevert. De geelzwarten hadden zater
dag na rust al een stap in de goede richting kunnen zet
ten, indien de gecreëerde kansen waren benut. De paal
en Kapelle-doelman Alex Lakké voorkwamen echter dat
de return een formaliteit werd. Geelhoed ziet de terug
wedstrijd van aanstaande zaterdag met vertrouwen tege
moet: „We hebben zeker niet goed gespeeld. Wel effec
tief en functioneel. Desondanks weten we dan nog wat
kansen te creëeren. Dat ze niet benut werden, is jammer.
Maar het feit dat we die mogelijkheden krijgen, geeft
vertrouwen."
Eigen doelpunt
Paal
Linksachter Thol. Boys Erik van Gorsel:
Erik van Gorsel, de 24-jarige linksachter van Tholense
Boys, is niet het type dat van de daken schreeuwt dat zijn
ploeg dit seizoen wel eventjes de eerste klasse gaat halen.
De Thoolse verdediger is dan ook niet gerust op een goe
de afloop van het thuisduel tegen Kapelle. „We hebben
zaterdag gezien dat ze sterk zijn. In feite is het een ploeg
zoals Tholense Boys, met een paar geweldig goede en ge
routineerde voetballers en daaromheen jongeren die er
helemaal voor willen gaan. Eén ding is dan ook zeker: het
wordt een heel beladen wedstrijd met veel spanning. Ty
pisch zo'n wedstrijd die alle kanten kan opgaan."
Halve finales jeugd
zaterdag in Tholen
De manier waarop Johan van de
Repe de naam van zijn club uit
spreekt zegt alles. Er klinkt liefde
in door, in dat platte Setallands
van hem, opoffering ook en toe
wijding; WHS. Twintig seizoenen
lang kwam Van de Repe uit voor
de hoofdmacht. Hij zag trainers
komen en gaan. Medespelers
haakten af, om wat voor reden dan
ook. Op Van de Repe leek de tijd
echter geen vat te hebben. On-
voorwaardehjk bleef hij voorop
gaan in de strijd. Inzet was zijn
handelsmerk. Ook de huidige
WHS-trainer André Maas deed
nog vaak een beroep op hem. Toch
kwam er de laatste twee seizoenen
wat sleet op het lichaam. Zelfs bij
Johan van de Repe begon het te
kraken en te piepen. De knieën
met name lieten hem soms in de
steek. ,,De geest wil nog wel.
Maar de spieren en gewrichten
steeds minder. Met mijn manier
van voetballen is dat funest. Ik
hou me tenslotte nooit in. Ik wil er
altijd inknallen. Als ik me een
wedstrijd volledig geef, moet ik
tegenwoordig twee weken bijko
men. Dan wordt het tijd om er een
punt achter te zetten."
Helemaal verloren voor de voet
balsport is Van de Repe niet. Hij
gaat in het tweede spelen. En als
Met zijn 39 jaren kan Van de Repe nog prima overweg met de halal worden de spieren en gewrichten wel wat minder soepel.
dat niet lukt desnoods nog een
trapje of wat lager. Ook blijft hij
als jeugdleider betrokken bij de E-
pupillen. Zelf werd hij op zijn ne
gende lid van WHS. Samen met
tweelingbroer Iman doorliep hij
de jeugdcategorieën om uiteinde
lijk in het seizoen 1979-1980 on
der trainer Cees van Oers defini
tief zijn plekje in het eerste in te
nemen. Eerst als linksachter, later
op zowat alle posities in de verde
diging en op het middenveld. De
laatste jaren speelde hij vooral,
zoals dat in het jargon heet, in de
punt naar achteren. De man die
juist voor de verdediging alle rot
tige karweitjes opknapt. Het was
een rol die Van de Repe op het lijf
was geschreven. „Ik hield nu een
maal van veel lopen en schoffelen.
Hard spel, agressie, dat hoorde er
bij wel bij. Toch geloof ik niet dat
er iemand is die mij een gemene
voetballer vind. In de wedstrijd
maakte ik vaak ruzie, maar na af
loop was ik met iedereen weer
goede vrienden."
Het afscheid van Johan van de Re
pe mag met recht het eind van een
tijdperk genoemd worden. Met
hem verdwijnt de laatste voetbal
ler in de coulissen die de gouden
generatie van WHS nog heeft mee
gemaakt. Theo Moerland, Theo
Fase, Nico Hage, Piet de Rijke, als
jong ventje keek Van de Repe er
huizenhoog tegenop. „Ik was zo
'hröös as een bezem' dat ik mee
mocht doen. Dat respect mis ik
wel eens bij de jonge spelers van
nu. Iman en ik kwamen vrij laat
bij het eerste. Dat kwam omdat we
voor onze leeftijd lang 'êêle fiene
vintjes' waren gebleven."
Onder Jan Englebert speelde Van
de Repe met WHS in de top van
de tweede klasse. De beleving van
de tweeling vormde de motor van
de groen-witte machine. Beleving,
tot op de dag van vandaag is dat
het wapen van Van de Repe. „Ook
op trainingen doe ik er alles aan.
Zelfs als ik een simpel partijtje
verlies, heb ik het slecht naar mijn
zin. Dat is tóch iets van de wat ou
dere spelers. Die jongeren hebben
die ambitie niet zo. Jammer, want
prestaties komen nu eenmaal niet
aangewaaid. Twee keer trainen,
niet te gauw afmelden, voor mij
hoort dat er allemaal bij. Dat ben
je verplicht aan je vereniging. Ik
wil niet als een oude vent klinken,
maar de jeugd is natuurlijk wel
verwend. We hebben nu een zand-
veld om te trainen, een veld dat in
alle seizoenen te bespelen is. Ze
hoeven geen winter lang meer
door de modder te baggeren. Het
komt niet meer aan de ribben."
Van de Repe liet door de jaren
heen vooral zijn voeten spreken.
Buiten het veld roerde hij zijn
mondje niet of nauwelijks, terwijl
hij dat met zijn staat van dienst
gerust had mogen doen. „Binnen
de lijnen heb ik drukte genoeg.
Daarbuiten veel minder. Dat heb
je nu eenmaal, of je hebt het niet.
Anderen hebben er wel eens op
aangedrongen dat ik mijn stand
punten meer kenbaar zou maken.
Toen met die onenigheid bijvoor
beeld tussen Theo Moerland en de
spelers Rien den Engelsman en
Leon van den Ouden, enkele jaren
geleden. Voor Theo was het mis
schien gemakkelijker geweest als
ik mijn mond toen eerder en har
der had opengedaan. Dat heb ik
me naderhand wel verweten."
Tot het echte dieptepunt van zijn
carrière rekent Van de Repe het
gebroken been dat hij ooit opliep
tegen Terneuzense Boys. Die bles
sure hield hem maanden van de
velden. Voor zo'n voetbaldier een
groot gemis. Gelukkig waren er
meer hoogtepunten. De wedstrij
den om de Eendrachtcup waren
potjes die Van de Repe, zachtjes
uitgedrukt, wel aanspraken. Tegen
Tholense Bojs en Noad kon hij al
tijd nét dat stapje extra zetten.
„Van mij mogen de vonken er af
spatten."
Het was die instelling die Van de
Repe geliefd maakte bij de sup
porters. Het leverde hem ook de
bijnaam 'De Vrêêker' op; goed
Sutallands voor iemand die nooit
opgeeft en er altijd wel een voet
tussen krijgt. Van de Repe werd
langs de lijn op handen gedragen.
„Supporters zeiden nooit een
kwaad woord over me. Terwijl ik
toch ook heel wat slechte wed
strijden heb gespeeld. Het leek
wel eens dat ik, uit een soort be
wondering voor mijn spel, boven
alle kritiek verheven was. Dat
streelde me wel. Gelukkig bleef fk
altijd wel kritisch op mezelf."
William Vroegop uit Sint-Annaland
keert terug bij zijn oude club WHS.
„Het kampioenschap bij FC Bergen
is een mooie afsluiting", zegt de
glastuinder, die in verband met zijn
werk liever dichterbij huis traint en
speelt. „In augustus gaan we er een
kas bijbouwen, dus dan krijg ik het
extra druk. Verder stoppen ook de
trainer en verschillende andere spe
lers bij FC Bergen. Alles bij elkaar
redenen om na twee jaar terug te
gaan naar WHS. Ik ben ook door
WC benaderd om daar te komen
voetballen, maar daar ga ik niet op
in", zegt William Vroegop, die ook
nog een paar jaar bij SPS heeft ge
speeld. FC Bergen is kampioen ge
worden in de vijfde klas van het
zondagvoetbal.
Ook Vincent de Jonge van WHS is
door WC benaderd. „Twee seizoe
nen geleden, toen Leon v.d. Ouden
overging, heb ik wel eens aangege
ven dat ze konden bellen wanneer
ze iemand nodig hadden. Nu is dat
voorbij. Het bevalt me prima bij
WHS en André Maas is een heel
goede trainer. Ik heb wel een ge
sprek gehad, want bij WC gaan er
nogal wat mensen weg, maar mijn
vertrek bij WHS is niet aan de orde.
Ik ben ook al 28", aldus Vincent de
Jonge.
Ad Gladdines gaat zoals eerder ge
meld van Halsteren naar Tholense
Boys. „Ongetwijfeld wordt hij een
stukje meerwaarde voor onze
club", zegt bestuurslid Piet v.d.
Vlies. „Erwin de Nijs en Piet de
Graaff komen niet, maar van ons
eerste elftal zal er ook niemand ver
trekken. Van de jeugdspelers is nog
niets bekend, maar verrassingen
zijn nooit uitgesloten, want tenslotte
sluit de overschrijvingstermijn pas
over veertien dagen."
Leen Lemson komt van het gede
gradeerde Brouwershaven terug bij
zijn oude club Stavenisse. En bij
SPS 2 gaat Johnny van Dijke over
naar Noad omdat hij naar Sint-Phi-
lipsland is verhuisd. Bij SPS en
Smerdiek zijn er geen overschrij
vingen. „Er is niks beter dan rust",
zegt SPS-voorzitter Wessels en
daarmee is zijn WHS-collega San-
der Westdorp het roerend eens.
Zwemmen
Schoonspringster Renate Geuze
heeft in Amersfoort twee eerste prij
zen behaald op het Nederlands
kampioenschap schoonspringen. De
Oud-Vössemeerse won op het on
derdeel toren en samen met Aman
da van Gennip ook bij het synch-
roonspringen. Beide onderdelen
leverden haar een nieuw persoonlijk
record op qua puntental.
Van de negen sprongen van de toren
deed Renate Geuze er zeven vanaf
tien meter, en twee nieuwe van een
mindere hoogte. Het leverde haar
369 punten op. Al twee seizoenen
springt ze op haar favoriete onder
deel de toplimiet (347 punten) en
mag daardoor met de nationale se
lectie meedoen aan internationale
Grand-Prixwedstrijden (zo reist ze
nu af naar Athene). Haar streven is
om volgend seizoen alle sprongen
vanaf de tien-metertoren onder de
knie te krijgen, want dan mag ze
aan Europacupwedstrijden mee
doen.
Het synchroonspringen verliep even
eens prima voor de Vossemeerse,
want met haar partner sprong ze
230 punten bij elkaar en dat is er
tien boven de toplimiet. Genoeg
voor de eerste plaats en deze week
krijgt Renate te horen aan wélke in
ternationale wedstrijd voor dit on
derdeel ze mee mag doen.
Gymnastiek
Op de landelijke turnfinale in de
klasse 4B te Varsseveld verscheen
zondag ook de Sint-Annalandse
Joost de Wilde op de vloer. Hij had
zich er stevig op voorbereid en
werkte ernaartoe om op dit evene
ment te gaan vlammen. Dat pakte
echter ander uit. Al bij het eerste
toestel (sprong) ging het mis. Bij de
landing ging De Wilde door zijn en
kel en hij wist bijna zeker dat een
podiumplaats nu verkeken was.
Toch turnde hij op karakter de wed
strijd uit. Maar de pech hield niet op
bij de blessure. Bij de voltige werd
zijn oefening laag gewaardeerd.
Protesten van de trainers hielpen
niets en hij moest met een zes ge
noegen nemen. Het laagste cijfer be
haalde De Wilde op de rekstok met
5,3 punten. Daarna volgde voltige
met een zes, vloer met 7,15, ringen
en sprong met beide 7,2 en De Wil
des oefening op de brug werd het
hoogste gewaardeerd met 7,55 pun
ten. Joost de Wilde heeft één troost.
Hij mag in elk geval wel naar de toe
stelfinale in Zuidwolde op 4 juni. De
beste zes turners per toestel mochten
daarnaartoe. Op het onderdeel brug
hoorde De Wilde daarbij.
Wielrennen
De Thoolse wielrenner Joram Dees is
zaterdag als negende geëindigd in de
8e trofee der Vlaamse Ardennen. In
een groep van 163 renners werkte
Dees bij het plaatsje Wortichem een
parcours van acht ronden af over in
totaal 125 km. In elke ronde zaten
drie klimmen en ook de finish was
bergopwaarts. Na twee ronden vorm
de zich al een kopgroep van vijftien
man die een voorsprong opbouwde
van twee minuten. Drie minuten voor
het einde zetten een veertig man ster
ke groep uit het peloton de achtervol
ging in. Drie van hen, waaronder
Dees, haalden de inmiddels ver
spreidde kopgroep in. De Thoolse
renner eindigde als 9e in 3.02.12 uur,
twaalf seconden achter de winnaar.
Bij insiders was het al langer bekend
dat De Rijke - afgelopen winter tus
sentijds bij Halsteren aangetreden
als opvolger van de vertrokken
Adrie van den Heuvel - het op De
Beek niet echt naar zijn zin had. Re
gelmatig hekelde de immer bezeten
De Rijke het gebrek aan instelling
bij zijn spelers, tijdens de wedstrij
den, maar ook doordeweeks op trai
ningsavonden. De Rijke trof bij zijn
aantreden een spelersgroep aan die
zich onder diens voorganger allerlei
privileges had toegeëigend. De op
komst op de trainingen was een
hoofdklasser onwaardig en ook aan
de intensiteit van de oefeningen
schortte teveel, liet De Rijke zich
meerdere malen ontvallen als de
aantekeningboekjes van de journa
listen waren opgeborgen. Ook de
trainer uit Sint-Annaland kreeg de
zaak niet op de rails. Hij voelde zich
door een flink deel van de groep in
de steek gelaten en trok als hoofd
verantwoordelijke zijn conclusies.
Walter Bevelander vindt echter dat
De Rijke oog moet hebben voor de
hedendaagse realiteit. „Piet komt
nog uit een ander tijdperk. Vandaag
de dag verwachten werkgevers flexi
biliteit, ook van hun voetballende
werknemers. Dat zijn verschuivin
gen in de maatschappij waar je als
trainer mee te maken hebt. Spelers
zeggen eerder af voor een training
dan vroeger. Met name de jonge
spelers in de groep hadden weinig
respect voor het standpunt van Piet.
Ook onder Van den Heuvel waren
het al de jongeren die minder ontzag
hadden voor de trainer. De ouderen
hadden geen problemen met de trai
ners. Uiteindelijk is het een mentali
teitskwestie. Als je bovenaan staat,
zie je iedereen op de training, zelfs
de geblesseerden."
Bij Halsteren was het een seizoen
vol ellende. Al aan het begin van de
competitie gooide keeper Jeroen van
Empel na een schorsing zijn kont te
gen de krib, omdat de van SPS ge
komen René Uijl de voorkeur kreeg.
Van Empel stapte op, om pas tegen
het eind van het seizoen weer op De
Beek te verschijnen. Ook de Thole-
naren Piet de Graaff en Erwin de
Nijs haakten in een vroegtijdig sta-
dium van het seizoen af. De Graaff
stopte helemaal en De Nijs ging in
België voetballen. Later hielden ook
de belangrijke pion Michel Jaspers
en aanvaller Marco de Jong (ex-
VVC) het op De Beek voor gezien.
Ad Gladdines: „Doordat de selectie
gaandeweg het seizoen uitdunde,
bleef er te weinig kwaliteit over.
Daardoor zijn we gedegradeerd. Er
was gewoon te weinig kwaliteit. Dat
neem ik die opgestapte jongens
kwalijk. Ik vind dat je verantwoor
ding hebt af te leggen aan de vereni
ging waar je speelt. En dat hebben
die jongens verzaakt."
Walter Bevelander, die elf seizoenen
voor de Halsterse hoofdklasser uit
kwam, onderschrijft het verhaal van
Gladdines. „Pakweg zes, zeven jaar
geleden kwamen jongens bij ons
voetballen die bij RBC, Dordrecht
en Vlissingen in het betaalde voetbal
hadden gespeeld. Ik kan niet in de
kas van Halsteren kijken, maar
blijkbaar was er toen meer mogelijk
dan nu. Of Halsteren voorzichtiger
is geworden na die FIOD-affaire
rond onderhandse betalingen aan
spelers? Het is natuurlijk wel een
feit dat de club daar een flinke opta-
ter van heeft gehad. Niet alleen fi
nancieel, maar ook in publicitaire
zin is er daardoor veel negatiefs over
Halsteren naar buiten gekomen.
Misschien heeft dat bepaalde spelers
afgeschrikt om naar Halsteren te ko
men. Ik stel in ieder geval vast dat
we toentertijd een kwalitatief veel
betere ploeg hadden dan nu. We zijn
dan ook niet gedegradeerd omdat
onze mentaliteit tekort schoot, zoals
Piet de Rijke stelt. Natuurlijk moet
je ook in de hoofdklasse beleving en
agressiviteit hebben, maar uiteinde
lijk worden wedstrijden op dat ni
veau op kwaliteit beslist."
Zowel Gladdines als Bevelander
brachten dit seizoen niet wat van
hen verwacht werd. Ze etaleerden
hun kwaliteit te weinig. Bevelander,
anders elk jaar goed voor tenminste
een twaalftal treffers, scoorde in
competitieverband slechts één keer.
Ook Gladdines drukte zijn stempel
maar zelden op de wedstrijd. Uijl,
buiten zijn schuld verantwoordelijk
voor de eerste rel van héf jaar op De
Beek, kijkt anders op de competitie
terug. „De dragende spelers hebben
niet goed gedraaid. Daarnaast was
het ontbreken van voldoende werk
lust één van de mankementen. In die
zin ben ik het wel met Piet de Rijke
eens. Er waren wedstrijden bij dat
het echt schandalig was. Voor me
zelf was het ondanks alles toch een
droomseizoen. En dat terwijl het
mijn derde degradatie op rij was.
Eerst twee keer met SPS, nu met
Halsteren. Maar ik heb bijna alle
wedstrijden gespeeld, terwijl ik toch
maar van een derdeklassertje op het
eiland kom. Dat had ik van tevoren
nooit verwacht. Door een rugbles
sure heb ik de laatste drie competi
tiewedstrijden gemist. Voor de rest
alles meegemaakt. Vriendschappe
lijk tegen Feijenoord, voor de beker
tegen Dordrecht. Ik heb het niet
slecht gedaan. Op dit niveau wordt
elke fout van een keeper afgestraft,
maar ik geloof niet dat ik verant
woordelijk ben voor ook maar één
doelpunt. Wel wil ik een meerwaar
de hebben voor een elftal. Dat heb ik
dit seizoen nog niet gehad. Ik ga er
hard aan werken om die meerwaar
de volgend seizoen wel te hebben."
Uijl blijft het komend seizoen dan
ook hoogstwaarschijnlijk op De
Beek actief. „De onderhandelingen
lopen nog. Maar ik blijf hoe >dan
ook op zondag voetballen. Daf be
valt me prima. Ik heb op die manier
mijn handen vrij voor het jeugdelf-
tal van SPS dat ik begeleid en ik
kan 's middags mijn vrienden zien
spelen. In dat jaar dat ik bij WC
speelde, miste ik dat enorm. Omdat
ik toen zelf ook op zaterdag speel
de, was ik volstrekt niet meer op de
hoogte."
Gladdines maakte al eerder bekend
zijn carrière bij Tholense Boys te
willen afsluiten. „Ik moet nog zien
hoe ik het met mijn zaken regel. Ik
wil hoe dan ook tegen een balletje
blijven trappen. Doe ik dat niet, dan
ga ik binnen veertien dagen door
muren heen." Bevelander, 29 toch
nog maar, doet een stapje terug.
Volgend seizoen ontbreekt hem de
tijd om de trainen, omdat hij een
voor zijn werk belangrijke cursus
met goed gevolg wil afsluiten. „Ik
heb in principe een fantastische tijd
gehad bij Halsteren. Alle successen
meegemaakt. Elk jaar hebben we
wel meegedaan voor een prijs. Wel
is het jammer dat mijn loopbaan op
deze manier wordt afgesloten. Dat
geeft er wel een schaduwrandje aan.
We hebben met z'n allen gefaald.
Natuurlijk is een trainerswissel tij
dens een seizoen bijna nooit bevor
derlijk. Het heeft weinig of niks ge
holpen. Teveel spelers hebben dit
seizoen te weinig in de spiegel ge
keken en de schuld bij zichzelf ge
zocht. Ze waren te zeer in beslag
genomen door allerlei randver
schijnselen."
Voor rust zag het er zeker niet naar-
uit dat Tholense Boys zich een goe
de uitgangspositie ging verschaffen.
De thuisclub drong sterk aan en het
Thoolse middenveld had aanvanke
lijk geen enkele greep op de in
schuivende spelers van de tegen
stander. Ook aan de linkerkant van
de verdediging moesten de bezoe
kers regelmatig alle zeilen bijzetten
om de fel doorstotende Bevelandse
pionnen te stoppen. Aanvallend kon
Tholense Boys in de openingsfase
helemaal niets brengen, eenvoudig
weg omdat Piet den Boef en Johan
Schot geen enkele keer aan de bal
kwamen. Uiteindelijk liet spelma
ker Schot zich al in het eerste kwar
tier naar de laatste linie terugzakken
om van daaruit enige lijn in het spel
te brengen. Bij de eerste de beste
aanval van Tholen in de 17e minuut
was het raar genoeg wel meteen
raak. Jan Groenewegen rukte op,
dreigde met een schot en passte ver
volgens op de aan de rechterkant
verrassend meegekomen René van
den Berge. Van buiten het zestien
metergebied schoot deze fraai en
diagonaal in: 0-1. Geelhoed: „Een
meevaller. We speelden nerveus en
er mankeerde veel aan ons spel. Ik
snapte een tijdlang niets van wat er
allemaal gebeurde."
Kapelle was even uit het lood gesla
gen na die tegenslag en bijna profi
teerde de in de voorste linie opge
doken verdediger Roy Streng. Pas
na een halfuur kreeg de toen alweer
fel op de aanval spelende thuisclub
zijn beste kans van de wedstrijd.
Edwin van Damme werd in de diep
te aangespeeld, maar de goed uit
zijn goal komende Alex Hoogen-
doorn onderschepte de stiftbal. Uit
de tegenaanval was het bijna weer
raak. Van den Berge gaf een met ef
fect geladen voorzet die Johan
Schot uiteindelijk met rechtervoet
moest nemen. Alleen daardoor kon
doelman Lakké er nog een handje
achter krijgen en bleef Kapelle in de
race. De thuisclub moest het, on
danks het offensief, vooral hebben
van vrije trappen en hoekschoppen.
De weer herstelde Hassan el Jilali
liep op tijd de gaatjes dicht die
Streng en Erik van Gorsel een enke
le keer lieten vallen. Bij een vrije
schop van John Kivits moest
Hoogendoorn gestrekt naar de bo
venhoek om de gelijkmaker te voor
komen. Toch kwam nog voor rust
de 1-1 op het bord. In de extra tijd
kreeg Van Gorsel een scherp in
draaiende hoekschop ongelukkig op
de voet, waardoor Hoogendoorn
meteen kansloos was. Geelhoed
was niet echt ongerust geweest tij
dens het offensief dat zijn ploeg
ogenschijnlijk aan het wankelen
bracht. „We wisten dat Kapelle fel
zou beginnen. Er zat misschien ook
wel dreiging in hun spel, maar ze
hebben nauwelijks een echte kans
gehad."
Na de thee had Tholense Boys zijn
zaakjes beter voor elkaar. Met name
de telkens inschuivende rechterver-
dediger van Kapelle werd in een
eerder stadium opgevangen, zodat
de bezoekers eindelijk greep op het
middenveld kregen. Ook leek de
thuisclub, die in de eerste vijfen
veertig minuten verschrikkelijk veel
gegeven had, door zijn langste
adem heen. Toch duurde het tot de
65e minuut, voordat er iets noe
menswaardigs gebeurde. Groene
wegen startte aan de rechterzijlijn,
de bal stuiterde lekker en van af
stand pegelde de Thoolse momen
tenvoetballer op de paal.
Van den Berge kreeg nog twee kop-
kansen. Met name bij de tweede
mogelijkheid veerden de talrijke
meegereisde Thoolse supporters al
op.
Van den Berge kopte volgens het
boekje in, maar Lakké keerde de in
zet met een magistrale reflex. In de
slotfase hadden de tropische tempe
raturen beide ploegen gesloopt en
leken zowel Kapelle als Tholense
Boys genoegen te nemen met het
gelijke spel.
De eerste confrontatie met Kapelle
verliep volgens Van Gorsel zoals trai
ner Geelhoed had voorspeld. „We
wisten dat ze ons vanaf de aftrap zou
den opsluiten. Toch creëren we dan
nog genoeg kansen. Als we ze benut
hadden, zouden we nu op rozen zit
ten. Dat is niet gebeurd. Nu weten we
zeker dat we overmorgen vol aan de
bak moeten."
Van Gorsel heeft genoeg redenen om
zaterdag alles tegen Kapelle te geven.
Hij schoot afgelopen weekeinde on
gelukkig in eigen doel en, nog een be
tere reden, vorig seizoen liep hij het
promotiefeest van zijn club mis. Van
Gorsel werkte op dat moment in een
kibboets in Noord-Israël, als visser op
het Meer van Tiberias. „En zo'n
feestje zou ik toch wel eens graag
meemaken. Daarom zou ik eigenlijk
met veel poeha moeten zeggen dat we
de komende twee wedstrijden wel
even winnen. De eerste klasse zou na
tuurlijk prachtig zijn en een enorme
impuls betekenen voor de vereniging
en eigenlijk het hele eilandelijke voet
bal. Je speelt dan tegen mooie clubs,
voor nog meer publiek en met nog
meer ambiance. Terwijl de sfeer langs
de lijn nu al fantastisch is. Iedereen
leeft geweldig mee, thuis maar ook
uit. Daaraan kun je zien dat Tholen
een echte vereniging is", zegt de ver
dediger. „Aan de andere kant moet je
wel realistisch blijven en je afvragen
of we gereed zijn voor die stap. Maar
stel dat we het redden: na de finale is
de overschrijvingstermijn nog niet af
gelopen. Voor sommige spelers zou
het misschien een stimulans zijn om
bij ons te komen voetballen. Er ge
beuren tenslotte genoeg rare dingen
in die laatste week van mei."
Voorlopig blijft Van Gorsel met twee
benen op de grond. „De sfeer in de
groep is geweldig. We genieten van
elke wedstrijd die we nu spelen. Er is
zoveel beleving tijdens zo'n nacom-
petitie, ook. rond het veld. Dit zijn de
wedstrijden waar je het allemaal voor
doet."
De veteranen van Noad'67 uit Sint-
Philipsland hebben zaterdag het Ga
briel Heijboer toernooi van WHS
gewonnen. De ploeg van o.a. Bram
Filius en Jaap van Oudenaarde bleef
de Eindhovense landskampioen
PSV voor, die met een ploeg oud
medespelers van Piet Fase Wzn.
naar Sint-Annaland was gekomen.
WHS had hetzelfde puntenaantal
als PSV, maar een minder gunstig
doelsaldo. Oorspronkelijk zouden
er acht ploegen meedoen, maar
WIK uit Kerkwerve belde af, waar
na organisator Eddie van Ast de in
deling moest omgooien. Stavenisse
bracht een elftal op de been met
verschillende spelers die niet meer
actief zijn in de competitie, zoals
Flip de Rijke en trainer Rien Smits.
Ze vonden het reuze gezellig, want
na de wedstrijden kon men op het
zonovergoten terras napraten met
oude bekenden.
Kleinzoon Pieter Heijboer van de
naamgever van dit toernooi, die 's
«porgens tijdens zijn eerste wed
strijd bij de smurfen twee doelpun
ten had gemaakt, reikte de wissel
trofee uit aan Bram Filius. Verder
waren er geldprijzen en menige spe
ler of supporter had ook prijs, want
André van Ast liet het rad van avon
tuur diverse rondjes draaien, voor
dat de prijsuitreiking plaatsvond. 1
Noad 14 punten doelsaldo 12 p 2.
PSV 12 p +8 d 3. WHS IV 12 p +5
d 4. Stavenisse 6 p 5. Smerdiek 4 p -
2 d 6. WHS V 4 p -5 d 7. SKNWK 4
p -9 d.
Tholense Boys organiseert zaterdag
van 10.30 tot 15.15 uur de halve fi
nales van de districtsbeker voor A-
junioren en D-pupillen. De win
naars uit de regio's 1, 2 en 3 van
district Zuid I zijn present. Bij de A-
junioren zijn dat FC Dauwendaele
uit Middelburg, FC Bergen uit Ber
gen op Zoom en Nivo Sparta uit
Zaltbommel. Van de D-pupillen ko
men Jong Ambon uit Middelburg,
RBC uit Roosendaal en GJS uit Da-
lem-Gorinchem. De ploegen spelen
f in een halve competitie tegen el-
kaar.
m
Oud-SPS-doelman René Uijl is samen met verdediger Arie de Jong
nog de enige Tholenaar in de hoofdmacht van Halsteren.
