Procedure asielzoekers korter;
drie gezinnen wachten al
'Ongelukken bij kinderen is
hiaat in de EHBO-opleiding'
Besluitenlijst b. en w.
toesturen kost teveel
zes jaar
Verburgh u
Drie dorpshuizen zijn
meer dan basisvoorziening
Bertus Boogaart: Alleen in noodgevallen schieten we te hulp
Instructeur Huib Dorst geeft ouders cursus via kinderopvang
Provincie claimt
schade wegen
Op de bon
zonder gordel
Ontmoeting EO
in Meulvliet
Ontslag leraar
plichtsverzuim
Donderdag 9 maart 2000
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
5
De nieuwe Vreemdelingenwet die op 1 januari 2001 in
gaat, zorgt voor minder lange procedures en kortere
wachttijden. Er kan tegen een beslissing beroep worden
aangetekend, maar het aantal bezwaarmogelijkheden
neemt af. „De bedoeling is om sneller te beslissen of ie
mand een politiek vluchteling is, of niet", aldus het minis
terie van Justitie in een toelichting aan de Eendrachtbode.
26 met vergunning
Bijstandsuitkering
Onderzoek naar meer privatisering
Informatieavond
verpleegkundigen
Ernstige breuken
Cursus
Waslijst
Beleid
Illegaal
Woord en Daad
bezoekt 25000e
adoptiekind Hage
specialisten in
- Computersnetwerken, systemen op maat.
- Hi-end audio, speciale luisterruimte).
- Beeld en geluidsystemen door heel uw huis.
- Eigen technische dienst en service afdeling.
In Sint Maartensdijk woont een ge- lemaal maar eens uit elkaar. Na enig
zin dat al zes jaar op een beslissing
wacht. Arie de Viet (47), al jaren be
trokken bij de hulp aan asielzoekers
in de gemeente Tholen, heeft er
geen idee van waarom het zolang
moet duren.
Bertus Boogaart (57) uit Oud-Vos-
semeer, lid van de begeleidings
groep asielzoekers Oud-Vossemeer,
heeft in zijn dorp zelfs twee gezin
nen die al meer dan zes jaar op een
overheidsbesljssing wachten. „Het
gaat om een gezin van vier perso
nen uit Macedonië en een gezin van
zes personen uit Armenië. Het zijn
absoluut politieke vluchtelingen en
geen economische vluchtelingen",
weet Boogaart zeker. Hij zit al der
tienjaar in het vluchtelingenwerk.
Hij heeft geen hoge pet op van de
uitvoering van de nieuwe wet. „Ze
roepen al zo lang dat de procedures
korter worden en de wachttijden
worden teruggebracht. Er komt
niets van terecht en dat gaat ten
koste van de mensen. Het is voor
hen een ongezonde situatie. Ze ver
velen zich en mogen niets doen."
Veel werk heeft Boogaart niet aan
de mensen. „We hebben ze opge
voed tot zelfstandige burgers. Al
leen in noodgevallen schieten we te
hulp."
De mensen wonen veilig en met
plezier in de gemeente. Ook daarom
geven ze geen ruchtbaarheid aan
hun angsten en frustraties. Maar
menig vluchteling ziet de uitvoering
van de nieuwe wet met angst en be
ven tegemoet, ervaren hulpverle
ners.
De twee jongste kinderen van het
Macedonische gezin zijn in Neder
land geboren. Hun grootouders wo
nen, met een vluchtelingenstatus, in
de stad Tholen. Boogaart moet er
niet aan denken als beslist wordt dat
ze terug moeten.
Hoeveel asielzoekers er eigenlijk in
de gemeente Tholen wonen, is niet
een, twee, drie bekend. „Dan moet
ik zoeken bij alle mensen die een
buitenlandse nationaliteit hebben.
Daaronder vallen ook Turken en
Marokkanen. Dat is een hele uitzoe-
kerij", stelt een woordvoerster van
de gemeente.
Dat komt ook omdat de ene asiel
zoeker de andere niet is. Je hebt er
met een vergunning tot verblijf,
maar ook met een voorwaardelijke
vergunning tot verblijf. Hou dat al-
onderzoek blijkt dat de vijf asiel
zoekers in Poortvliet een vergun
ning tot verblijf hebben. Evenals
vier in Oud-Vossemeer. Ook Sint-
Annaland en Tholen huisvesten ver
volgden. In totaal telt de gemeente
26 vluchtelingen met een vergun
ning.
„Het gaat over het algemeen goed
met ze", vindt De Viet. Sinds 1989
houdt hij zich bezig met de hulp aan
vluchtelingen en heeft er in de loop
der jaren tientallen zien komen en
gaan: Libanezen, Somaliërs, Roe
menen, Koerden en Palestijnen.
Sinds enkele jaren maakt hij onder
scheid tussen asielzoekers en vluch
telingen. „Een vluchteling heeft al
een status, maar een asielzoeker is
daarvan in afwachting. Nieuwe
asielzoekers krijgen we op Tholen
nauwelijks meer. Sinds 1997 zijn
het vrijwel allemaal vluchtelingen."
Hij herinnert zich mensen die in
Rotterdam met tien man op een ka
mertje zaten. Ten hemel schreiende
toestanden. „De regering heeft toen
gezegd dat ze over het hele land
moesten worden verspreid. Aanvan
kelijk waren het de kerken die zich
hier voor inzetten. Later ook andere
groeperingen zoals Vluchtelingen
werk Nederland."
Boogaart heeft vorige week kennis
gemaakt met een gezin van vier per
sonen uit de Oekraïne. „Die zijn
ruim vier jaar in Nederland en ko
men uit een asielzoekerscentrum.
Ze hebben om die reden een bij
standsuitkering. Ze zijn zelf hun
huis aan het inrichten."
Volgens het ministerie van Justitie
wordt jaarlijks twee miljard gulden
uitgetrokken voor hulp aan mensen
die aangeven in hun land om poli
tieke redenen niet meer te durven
wonen.
In Oud-Vossemeer wonen gezinnen
uit Sri Lanka, Roemenië, Afghani
stan, Macedonië en Armenië. Ze
zorgen niet voor problemen. „Inte
gendeel", weet Boogaart. „Een van
de meisjes van het Armeense gezin
zit bij de marjorettes. Ze is aanvoer
ster van haar peloton. Dan zie je dat
deze mensen door onze bevolking
volledig worden geaccepteerd."
Dat neemt niet weg dat het lange
wachten op een beslissing door veel
asielzoekers wordt gezien als verlo
ren jaren. Voor de kinderen is dat
weer anders. Boogaart: „Die zijn
Een Armeense voert in Oud-Vossemeer het majorettenkorps aan.
leerplichtig en zitten op school. De
meesten kunnen zich met het Ne
derlands goed redden."
W. Brevet, schoolleider van De Rie-
burch in Sint-Maartensdijk, ziet da
gelijks zo'n tien nationaliteiten aan
zich voorbijgaan. Iraniërs, Afgha-
nen, Libanezen, Egyptenaren, Ira
kezen, Turken en Marokkanen, om
er maar een paar te noemen. Hij
hanteert met zijn leerkrachten een
plan van aanpak waarmee snel en
effectief Nederlands wordt geleerd.
„We werken met platenboeken en
thema's. Zoals de klas, de winkel,
ons huis, de herfst. Daarnaast is het
plan gericht op individueel onder
wijs. Het ene kind heeft meer trau
matische ervaringen dan het andere.
Soms is het huilen, soms zijn ze
heel stil of extreem druk."
Brevet houdt rekening met de af
grijselijke situaties die kinderen
hebben meegemaakt. „Ze hebben
vaak een hele zwerftocht achter de
rug. Dan is het even wennen aan
een vast stramien en aan die veilige
haven waarin ze zich nu bevinden."
De school heeft op een totaal van
250 leerlingen ongeveer dertig bui
tenlandse kinderen, waaronder 15
asielzoekers en vluchtelingen „In
elke klas een paar. Het valt amper
op. De andere kinderen nemen hen
goed op."
De schoolleider schat dat ze straks
op de Nederlandse arbeidsmarkt
evenveel kans hebben als autochto
ne kinderen. „Een aantal is heel ij
verig en slim. Er zit iemand bij die
in een jaar twee leerjaren heeft af
gewerkt."
Toch blijft het taalverschil vaak een
complicerende factor. Vooral in de
communicatie met de ouders van de
leerlingen. „Dat gaat via een tolk."
Ook de gemeente Tholen zelf zet
zich in voor asielzoekers en vluch
telingen. Uit het verhaal van de
woordvoerster blijkt dat de regelin
gen nogal ingewikkeld zijn. De een
mag niets doen, de ander een beetje.
De een krijgt scholing, de ander is
verplicht een cursus te volgen.
Vast staat dat elke asielzoeker die
zich nu in Nederland meldt, ver
plicht is een inburgeringsprogram-
ma te volgen. Op die manier kan hij
of zij zich de taal een beetje eigen
maken en kennis maken met de Ne
derlandse manier van denken.
Dat het inburgeren niet vanzelf gaat,
is de woordvoerster ook duidelijk
geworden. „Een simpel woord als
pen krijgt in het Vietnamees een
heel ander begrip als je het woord
op hoge toon uitspreekt. Vietna
mees is een klanktaal."
Soortgelijke verwarring ontstaat bij
het woord celdeling. Dat kan bij
voorbeeld voorkomen bij ziekten.
Een buitenlander denkt al snel dat
FHuib Dorst (tweede van links) hier als jurylid tijdens vaardigheidsproeven in 's-Gravenpolder.
De provincie Zeeland heeft een par
ticulier en een bedrijf aansprakelijk
gesteld voor schade die is toege
bracht aan 'wegmeubilair'.
G.P.A. Akkermans uit De Heen
krijgt een rekening gepresenteerd
van 2132,19 gulden. Deze heeft om
half twee 's nachts op 18 december
vorig jaar met een Ford Sierra onder
meer vangrail en beplanting bescha
digd op de provinciale weg tussen
Oud-Vossemeer en Sint-Annaland.
En garagebedrijf Lokerse uit Krui-
ningen moet 543,84 gulden betalen.
Dat kost het herstel van de schade
aan wegmeubilair op de provinciale
weg tussen Tholen en Stavenisse,
die door iemand van het bedrijf an
derhalve week geleden eveneens
met een Ford Sierra is veroorzaakt.
Bij een politiecontrole op Tholen
zijn de afgelopen week drie auto
mobilisten bekeurd omdat ze de au
togordel niet droegen. Verder zijn
21 bestuurders geflitst omdat ze
harder reden dan de toegestane
maximum snelheid.
In het kader van het project ver
keershandhaving werd ook de afge
lopen week in heel Zeeland inten
sief gecontroleerd. In totaal werden
4790 hardrijders bekeurd en nog
eens 987 mensen zijn beboet omdat
ze ófwel te hard reden ófwel een
rood verkeerslicht negeerden.
Het algemeen psychiatrisch zieken
huis Vrederust te Bergen op Zoom
organiseert vrijdag 17 maart een in
formatieavond. Deze gaat over de
opleiding tot verpleegkundige in de
geestelijke gezondheidszorg. De
avond is bedoeld voor schoolverla
ters die in de verpleging willen of
zich nog oriënteren, maar daarnaast
ook voor mensen die al werken
maar alsnog voor de verpleging wil
len kiezen. Vrederust biedt een op
leiding op zowel mbo- als hbo-ni-
veau, beide in de 'leren/werken'-
variant. De bijeenkomst in De
Sprenge begint om zeven uur.
De leden van de Evangelische Om
roep zijn op 12 april om half acht
welkom op een regionale ontmoe
tingsavond in Meulvliet te Tholen.
Voorzitter ds. A. van der Veer gaat
daar onder meer in op de positie van
de EO binnen het publieke bestel, de
identiteit en het belang van een sterke,
gemotiveerde vereniging. Verder
komt de betekenis van de EO voor de
samenleving aan de orde. Ook één
van de directeuren - Andries Knevel
of Ad de Boer - zal het woord voeren.
In Meulvliet beleggen waterschap en
ZLTO op 16 maart een voorlichtings
avond over het lozingenbesluit open
teelt en veehouderij. Aanvang 19.30 u
In geen enkele leeftijdsgroep is de
kans op een ongeval zo groot als
bij kinderen jonger dan 5 jaar.
Elk jaar worden in Nederland on
geveer 55.000 kinderen van 0 tot
en met 4 jaar poliklinisch behan
deld. 5400 kinderen liggen langer
dan 5 dagen in het ziekenhuis en
nog eens 80 kinderen in deze leef
tijdsgroep overlijden aan de ge
volgen van een ongeval in de di
recte omgeving (thuis, tuin,
vakantie, peuterspeelzaal). Dat
staat in de rapporten van de Ne
derlandse afdelingen van de ge
meenschappelijke gezondheids
dienst GGD.
Huib Dorst uit Stavenisse is de eerste
om de ernst van de cijfers onder ogen
te zien en heeft de indruk dat het pro
bleem wordt onderschat. Niet alleen
heeft hij zelf drie kleine kinderen, te
vens is hij inmiddels tien jaar EHBO-
kaderinstructeur in de gemeente Tho
len en hij merkt dat ouders wat te
snel de indruk hebben hun kind een
veilig thuis te bieden. Daardoor
dringt de noodzaak de kinderen meer
te beschermen slechts mondjesmaat
tot de hulpverlenende instanties door.
„Ongelukken bij kinderen is een hi
aat in de reguliere EHBO-oplei
ding", zegt Joke Verhage van de Kin
deropvang Tholen. „Wanneer je hele
jonge kinderen moet helpen, moet je
handelingen heel anders uitvoeren",
heeft ze geleerd. Er is een landelijke
opleiding voor leidsters van kleuter
scholen en kinderopvangcentra, maar
Verhage vindt dat ook de ouders van
de kinderen bij het verbeteren van
medische hulp worden betrokken.
Uit de GGD-rapportages blijkt dat
het een hele kunst is je kind zonder
ongelukken de eerste vijfjaar door te
loodsen. Als het spreekwoord 'Een
ongeluk ligt in een klein hoekje' er
gens opgeld doet, is het wel bij de
peuters. En, zo staat in een onderzoek
van de stichting Consument en Vei
ligheid, de meeste ongelukken ge
beuren terwijl de ouders in de buurt
zijn. Joke Verhage had dat ook door.
Ze nodigde de afgelopen jaren regel
matig ouders van kleine kinderen uit
en vroeg Huib Dorst, aangesloten bij
EHBO-Zeeland, hen de beginselen
van 'Eerste Hulp aan Kinderen' bij te
brengen. „Een succes", zegt ze, wij
zend op de belangstelling. „De laat
ste avond vorige maand, kwamen er
25 ouders. In totaal hebben we nu
vijf avonden gegeven zodat je kunt
zeggen dat tenminste honderd Thool-
se vaders en moeders in staat zijn eer
ste hulp aan hun kind te verlenen.
Wat kan er dan misgaan? Een voor
beeld. Omdat de ontwikkeling van
een peuter snel gaat en het kind on
voorspelbaar is, wordt menig trap-
hekje pas gezet als het kind al halver
wege de trap is. Maar niet alleen op
de trap is er gevaar. De GGD's noe
men als grote bedreigingen de ver
keerssituatie. De speelplaats. Vrijwel
alle ruimten thuis en op school.
Speelgoed. En speelmaterialen. Cij
fers over het aantal ongelukken met
kinderen speciaal op het eiland Tho
len zijn niet bijgehouden. Dorst kent
wel de oorzaken van ongelukken. Hij
noemt de verstikking van een kind in
Sint- Annaland. „De huisarts heeft
met succes reanimatie uitgevoerd. En
reanimeren leren de ouders op onze
cursussen. Een kind moet je heel an
ders reanimeren dan een volwassene.
Als je hetzelfde principe aanhoudt,
gaat het mis. Bij een kind mag je juist
geen twee handen gebruiken. Dan
gebruik je je wijsvinger en je middel
vinger. Ook ga je veel minder diep.
Anders breek je het borstkasje. Ook
moet je sneller reanimeren dan bij
een volwassene. Weetje dat er lande
lijk tenminste veertig peuters per jaar
door verdrinking om het leven ko
men? Hadden de ouders kunnen re
animeren, dan was het misschien an
ders afgelopen."
Cijfers van de Stichting Consument
en Veiligheid liegen er niet om. Vorig
jaar moesten 17.000 kinderen van 0
jaar naar spoedeisende hulpafdelin
gen van ziekenhuizen en 44.000 kin
deren van 1 tot 5 jaar. In totaal moes
ten bijna 5500 kinderen van 0 tot vijf
jaar worden opgenomen. In totaal
zijn 14 kinderen van 0 jaar aan de ge
volgen van een ongeval overleden. In
totaal stierven 60 kinderen van 0 tot 5
jaar door een ongeval.
De stichting constateert dat de trap,
de keuken, de huiskamer en de slaap
kamer de gevaarlijkste plekken zijn.
Daarna komen gladde vloeren, bui
tenspelen, een vinger tussen de deur
en een voet tussen de spaken van de
fiets. Goed voor ernstige breuken en
zware voetwonden. Andere belang
rijke oorzaken zijn vergiftiging door
schoonmaakmiddelen, medicijnen of
sigaretten en verbranding door hete
vloeistoffen. Dorst: „Hier zie je nogal
eens verbranding door hete thee. Of
door een strijkijzer. En botbreuken.
Ook zijn oma's tabletjes per ongeluk
op de grond gevallen. Een kruipend
kind heeft die zo te pakken en in de
mond gestopt."
Huib Dorst constateert dat Tholena-
ren gelukkig belangstelling voor het
onderwerp hebben. Hij stelde vijf
jaar geleden zelf een lespakket sa
men. Een EHBO-cursus die speciaal
is gericht op hulp aan kleine kinde
ren. „Dat sloeg gelijk goed aan. Toen
we begonnen, rekenden we op twin
tig ouders. Er kwamen er dertig." Het
verschil met de volwassenen EHBO
is groot. Dorst: „Je moet bedenken
dat je een volwassene in de stabiele
zijligging kan leggen. Dat gaat bij
een baby niet. Die moet je vasthou
den."
Tijdens de cursussen is een van de
populaire onderdelen de onderlinge
discussie. Dorst: „Dan krijg je vragen
die aan de hand van de praktijk wor
den gesteld. Zoals het omgaan met
brandzalf. Of met vergiftigingen.
Mensen vragen of ze goed hebben
gehandeld en krijgen daarop gelijk
antwoord."
Dorst hanteert een paar ijzeren vuist
regels. „Let op in een speeltuin. Een
kind valt van de schommel af. De
schommel gaat nog even door en treft
het kind tegen het hoofd. Ga zo'n
kind niet verplaatsen. Stel het gerust
en laat als de bliksem een arts bel
len." Of dat kind in Sint-Maartens
dijk dat een spijker in het stopcontact
had gestoken. „Dat kind had ernstige
brandwonden aan zijn handje. Daar
was de stroom binnengekomen. Dan
moet je ook kijken waar de stroom
het lichaam verlaat. Dat was bij de
voeten. Daar zaten ook brandwon
den."
Voor Huib Dorst is het geven van
cursussen een uit de hand gelopen
hobby geworden. „Ik ben vier dagen
conciërge van het Calvijncollege in
Tholen. Eén dag in de week geef ik
gezondheidskunde aan de school in
Krabbendijke."
Intussen is er een waslijst samenge
steld van aandachtspunten die kun
nen voorkomen dat kleine kinderen
het slachtoffer worden van een onge
hij de cel in moet en die ook nog
met anderen moet delen.
Hoe er ook over de nieuwe wetge
ving wordt gedacht, het ministerie
van Justitie geeft toe dat ze ook is
bedoeld om de grote stroom asiel
zoekers naar Nederland in te dam
men. „We voeren inderdaad een
ontmoedigingsbeleid."
Brevet kan dat inmiddels aardig
merken. Hij verwacht dan ook niet
dat er in Tholen ooit sprake zal zijn
van witte en zwarte scholen. In de
randstad is een zwarte school een
school met een aanzienlijk aantal
buitenlandse leerlingen. „Dat ge
beurt hier nooit." Hij merkt nu al
dat de stroom leerlingen uit het bui
tenland minder is.
Justitie verwacht dat de stroom
asielzoekers de komende jaren af-
luk. „Ook al ken je de regels uit je
hoofd, het zijn niet altijd ongelukken
waar het om gaat", wijst Dorst op
een kindje in Vlaardingen. „Dat was
van de trap gevallen, maar bleef suf
fig. Later bleek dat er sprake was van
inwendige bloedingen en dat de peu
ter van de trap was geslagen."
De 'waslijst' heeft betrekking op de
volgende onderdelen: speelplaats; hal
en trappen; ruimten; speelgoed en
materialen; de babygroep; de peuter-
groep; organisatie in het kindercen
trum. Bij Puk en Muk zijn onder
meer maatregelen getroffen om kin
deren te beschermen tegen gevaarlij
ke verkeerssituaties in de directe om
geving van het gebouw (speelplaats
is afgeschermd). Verder houden ou
ders en anderen voldoende rekening
met de veiligheid bij het ophalen en
wegbrengen van hun kind (uitstappen
aan trottoirkant). En kinderen kunnen
niet rechtstreeks de openbare weg
oprennen vanaf de speelplaats (hek
met veiligheidssluis).
Aanvullende informatie is verkrijg
baar bij: Stichting Consument en Vei
ligheid, Postbus 75169, 1070 AD
Amsterdam, tel. 020 5114511Of bij
het Nederlands Instituut voor Ar
beidsomstandigheden, Postbus 5665
1007 AR Amsterdam, tel. 020-
5498611.
neemt. In 1997 zochten 34.500
vreemdelingen in Nederland een
veilig heenkomen. Een jaar later
waren dat er 45.000. Vorig jaar
vroegen 39.300 buitenlanders in
Nederland politiek asiel.
Om er voor te waken dat ons land in
plaats van asielzoekers economi
sche vluchtelingen te verwerken
krijgt, heeft Justitie een beleid vast
gesteld. Daarin staat dat jaarlijks
buitenlanders om allerlei redenen
naar ons land komen om hier voor
korte of langere tijd te wonen. In de
meeste gevallen gaat het om werk
of studie, maar ook kunnen humani
taire gronden een reden zijn. Zoals
gezinshereniging of noodzakelijke
medische hulp.
Extra aandacht vragen mensen die
hier als vluchteling komen en asiel
aanvragen. Duidelijke regels moe
ten ervoor zorgen dat het vreemde
lingenbeleid beheersbaar blijft. Op
dat wie recht heeft op toelating, kan
rekenen op goede opvang. En wie
niet wordt toegelaten, zeker is van
een zorgvuldige behandeling. Ook
als die erop is gericht dat de betrok
kene snel het land moet verlaten.
'Streng maar rechtvaardig; humaan
doch sober', zegt Justitie.
Het Nederlandse vreemdelingenbe
leid is wettelijk verankerd in de
Vreemdelingenwet. Deze nationale
wetgeving staat niet op zichzelf.
Nederland weet zich gehouden aan
internationale verplichtingen, zoals
het EG-verdrag en het Europees
Verdrag voor de Rechten van de
Mens (EVRM).
Belangrijk voor de opvang van
vreemdelingen is vooral het Vluch
telingenverdrag van Genève. In
1951 legde een groot aantal landen
hierin vast wanneer een asielzoeker
recht heeft op het erkende vluchte
lingenschap.
Niettemin signaleert Justitie een
groeiende groep illegale vluchtelin
gen. Vreemdelingen die in Neder
land verblijven zonder toestemming
van de overheid. Vaak komen illega
len naar Nederland uit economische
overwegingen. De aanpak van ille
gaal verblijf richt zich daarom on
der meer op werkgevers. Die kun
nen zware straffen krijgen als zij
illegalen in dienst nemen.
Daarnaast kent Nederland witte ille
galen. Dat zijn illegalen die zes aan
eengesloten jaren in Nederland
hebben gewerkt. Zij kwamen tot 1
januari 1998 in aanmerking voor
een vergunning tot verblijf. Met de
invoering van de Koppelingswet
(die voorzieningen als bijstand,
woonvergunning e.d. koppelt aan
het hebben van een legale status)
per 1 juli 1998 werd het steeds
moeilijker om als illegaal in Neder
land te verblijven.'
Achttienduizend gulden voor borden
aan de gemeentegrens om de verbon
denheid van Tholen met de Poolse
stad Itawa onder de aandacht te bren
gen, dat vinden b. en w. niet teveel.
Maar 4600 gulden om de raadsleden
te informeren over het wekelijkse be-
sluitenlijstje van het college, dat gaat
het dagelijks bestuur van de gemeen
te Tholen te ver. Dat blijkt uit een
voorstel van b. en w. dat maandag
avond behandeld zal worden tijdens
een ingelaste vergadering van de
commissie middelen. SGP-fractie-
voorzitter M. Dijke had vorig jaar ge
vraagd om alle raadsleden de beslui
tenlijsten van de collegeverga
deringen toe te zenden. Die liggen nu
ter inzage in de leeskamer, maar
daarvoor moeten de raadsleden wel
naar het gemeentehuis rijden. En
voor het inzien van stukken voor de
raads- en commissievergaderingen
Het gemeentebestuur vindt dat een
dorpshuis een basisvoorziening is
voor elke woonkern, maar maakt in
het plan van aanpak voor een accom-
modatiebeleid onderscheid in twee
soorten. Een dorpshuis moet onder
dak bieden aan het plaatselijke ver
enigingsleven. Daarnaast zijn extra's
denkbaar - bruiloften, grootschalige
evenementen en bovenplaatselijke
evenementen zoals culturele voor
stellingen. Daartoe moeten de grote
zalen aangepast worden aan de eisen
van de wet milieubeheer. In Tholen,
Sint-Maartensdijk en Sint-Annaland
wil het gemeentebestuur die investe
ringen plegen, maar in Oud-Vosse
meer, Sint-Philipsland, Scherpenisse,
Poortvliet, Stavenisse en Anna Jaco-
bapolder niet. In die plaatsen kunnen
wel kleine feesten in een dorpshuis
plaatsvinden, maar zal dan rekening
gehouden moeten worden met de be
perkingen op grond van de wet.
Een 37-jarige Marokkaanse leraar
van de openbare basisscholen De
Rieburch en Ter Tolne is door het
gemeentebestuur ontslagen wegens
plichtsverzuim. De man meldde zich
23 augustus vorig jaar ziek via een
fax vanuit zijn geboorteland en heeft
sindsdien niets meer van zich laten
horen. De gemeente heeft brieven
gestuurd, onder meer naar het adres
van zijn familie in Marokko, maar
'daarop is niet gereageerd. Ook de
oproep om zich op 4 januari jongst
leden medisch fe laten keuren door
een bedrijfsarts bleef zonder gevolg.
De man is nu per 1 maart ontslagen.
Op De Rieburch in Sint-Maartens
dijk en Ter Tolne in Tholen verzorg
de de leerkracht sinds begin vorig
jaar respectievelijk acht en zestien
uren lessen taal en cultuur voor al
lochtone kinderen. Die lessen liggen
sinds zijn verdwijning stil. Nu de
Marokkaan is ontslagen, kan naar
een vervanger worden uitgekeken.
Een delegatie van de reformatori
sche hulpactie Woord en Daad heeft
op de Filipijnen het 25000e kind
van de organisatie bezocht, dat is
geadopteerd door de familie Hage
uit Tholen. Bestuurslid J. Dankers,
die in januari bij de bijzondere mijl
paal in Tholen aanwezig was, be
zocht de vierjarige Angelic Salazar
in de hoofdstad Manilla. „Het is een
schattige kleuter met een echt Fili-
pino-gezichtje", aldus Dankers. Het
meisje is de jongste van vier kinde
ren. „Ze is kien, want behalve haar
eigen naam kan ze al het hele alfa
bet schrijven. Maar vooral is ze dol
op het spelen met andere kinderen.
En ze luistert graag, heel stilletjes,
naar mooie verhalen." Haar moeder
Angelina trouwde - als weduwe met
één kind - met Pablito, de vader van
Angelic. Behalve dat hij werkloos
was, ontpopte de man zich volgens
Dankers tot een agressieve alcoho
list. „Toen de toestand onhoudbaar
werd, ging Angelina met haar in
middels vier kinderen terug naar het
huisje van haar vader. Haar zus
Virginia - weduwe met kind - woont
daar nu ook. Zij zorgt voor het huis
houden, terwijl Angelina een baan
heeft. Tante Virginia is het ook, die
de kleine Angelic naar school
brengt en haalt", zegt bestuurslid
Dankers van Woord en Daad over
het 25000e adoptiekind.
gebeurt dat vaak, maar niet elke
week. Zeker niet bij de grotere frac
ties die het commissiewerk goed
kunnen verdelen. Die willen thuis
kunnen lezen wat b. en w. op dins
dagmorgen hebben besloten. Overi
gens schrijft het college geen princi
piële bezwaren te hebben tegen het
toesturen van het besluitenlijstje.
Maar het kopiëren en toesturen
brengt wel extra werk voor de ambte
naren met zich mee. En de controle
rende functie van de raad wordt er
volgens het college niet door ver
sterkt. Er is weinig meerwaarde en
wegen de baten dan wel tegen de
meerkosten van 4600 gulden per jaar
op? Gezien de geringe toegevoegde
waarde vinden b. en w. van niet en
daarom willen ze niet aan. het ver
zoek van Dijke voldoen. De commis
sie middelen mag er maandagavond
zijn zegje over doen.
Wanneer renovatie van een dorps
huis met een basisfunctie aan de or
de is, zal bekeken moeten worden of
integratie met een schoolgebouw of
een andere accommodatie mogelijk
is. Een opknapbeurt voor het Hol
land Huis wordt in 2002 voorzien,
voor Ons Dorpshuis in 2003. De
Wimpel wordt dit jaar aangepakt,
terwijl ten aanzien van De Vossen-
kuil, 't Ouwe Raed'uus en De Stove
geen plannen worden ontwikkeld.
De noodzakelijke bouwkundige aan
passingen aan Meulvliet zullen bij
de aanleg van het bestemmingsplan
Stadszicht worden meegenomen, de
Wellevaete komt pas na 2003 aan
bod. En ten aanzien van Haestinge
wordt eerst een extern onderzoek in
gesteld. In de loop van dit jaar zal
bovendien onderzocht worden of
(meer) privatisering en een beter ge
bruik van de dorpshuizen mogelijk
is.
Advertentie I.M.
Antwerpsestraat 12 - 14 - 16
4611 AG Bergen op Zoom
tel. 0164 - 237940 fax 245360