Procedure asielzoekers korter; drie gezinnen wachten al 'Ongelukken bij kinderen is hiaat in de EHBO-opleiding' Besluitenlijst b. en w. toesturen kost teveel zes jaar Verburgh u Drie dorpshuizen zijn meer dan basisvoorziening Bertus Boogaart: Alleen in noodgevallen schieten we te hulp Instructeur Huib Dorst geeft ouders cursus via kinderopvang Provincie claimt schade wegen Op de bon zonder gordel Ontmoeting EO in Meulvliet Ontslag leraar plichtsverzuim Donderdag 9 maart 2000 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 5 De nieuwe Vreemdelingenwet die op 1 januari 2001 in gaat, zorgt voor minder lange procedures en kortere wachttijden. Er kan tegen een beslissing beroep worden aangetekend, maar het aantal bezwaarmogelijkheden neemt af. „De bedoeling is om sneller te beslissen of ie mand een politiek vluchteling is, of niet", aldus het minis terie van Justitie in een toelichting aan de Eendrachtbode. 26 met vergunning Bijstandsuitkering Onderzoek naar meer privatisering Informatieavond verpleegkundigen Ernstige breuken Cursus Waslijst Beleid Illegaal Woord en Daad bezoekt 25000e adoptiekind Hage specialisten in - Computersnetwerken, systemen op maat. - Hi-end audio, speciale luisterruimte). - Beeld en geluidsystemen door heel uw huis. - Eigen technische dienst en service afdeling. In Sint Maartensdijk woont een ge- lemaal maar eens uit elkaar. Na enig zin dat al zes jaar op een beslissing wacht. Arie de Viet (47), al jaren be trokken bij de hulp aan asielzoekers in de gemeente Tholen, heeft er geen idee van waarom het zolang moet duren. Bertus Boogaart (57) uit Oud-Vos- semeer, lid van de begeleidings groep asielzoekers Oud-Vossemeer, heeft in zijn dorp zelfs twee gezin nen die al meer dan zes jaar op een overheidsbesljssing wachten. „Het gaat om een gezin van vier perso nen uit Macedonië en een gezin van zes personen uit Armenië. Het zijn absoluut politieke vluchtelingen en geen economische vluchtelingen", weet Boogaart zeker. Hij zit al der tienjaar in het vluchtelingenwerk. Hij heeft geen hoge pet op van de uitvoering van de nieuwe wet. „Ze roepen al zo lang dat de procedures korter worden en de wachttijden worden teruggebracht. Er komt niets van terecht en dat gaat ten koste van de mensen. Het is voor hen een ongezonde situatie. Ze ver velen zich en mogen niets doen." Veel werk heeft Boogaart niet aan de mensen. „We hebben ze opge voed tot zelfstandige burgers. Al leen in noodgevallen schieten we te hulp." De mensen wonen veilig en met plezier in de gemeente. Ook daarom geven ze geen ruchtbaarheid aan hun angsten en frustraties. Maar menig vluchteling ziet de uitvoering van de nieuwe wet met angst en be ven tegemoet, ervaren hulpverle ners. De twee jongste kinderen van het Macedonische gezin zijn in Neder land geboren. Hun grootouders wo nen, met een vluchtelingenstatus, in de stad Tholen. Boogaart moet er niet aan denken als beslist wordt dat ze terug moeten. Hoeveel asielzoekers er eigenlijk in de gemeente Tholen wonen, is niet een, twee, drie bekend. „Dan moet ik zoeken bij alle mensen die een buitenlandse nationaliteit hebben. Daaronder vallen ook Turken en Marokkanen. Dat is een hele uitzoe- kerij", stelt een woordvoerster van de gemeente. Dat komt ook omdat de ene asiel zoeker de andere niet is. Je hebt er met een vergunning tot verblijf, maar ook met een voorwaardelijke vergunning tot verblijf. Hou dat al- onderzoek blijkt dat de vijf asiel zoekers in Poortvliet een vergun ning tot verblijf hebben. Evenals vier in Oud-Vossemeer. Ook Sint- Annaland en Tholen huisvesten ver volgden. In totaal telt de gemeente 26 vluchtelingen met een vergun ning. „Het gaat over het algemeen goed met ze", vindt De Viet. Sinds 1989 houdt hij zich bezig met de hulp aan vluchtelingen en heeft er in de loop der jaren tientallen zien komen en gaan: Libanezen, Somaliërs, Roe menen, Koerden en Palestijnen. Sinds enkele jaren maakt hij onder scheid tussen asielzoekers en vluch telingen. „Een vluchteling heeft al een status, maar een asielzoeker is daarvan in afwachting. Nieuwe asielzoekers krijgen we op Tholen nauwelijks meer. Sinds 1997 zijn het vrijwel allemaal vluchtelingen." Hij herinnert zich mensen die in Rotterdam met tien man op een ka mertje zaten. Ten hemel schreiende toestanden. „De regering heeft toen gezegd dat ze over het hele land moesten worden verspreid. Aanvan kelijk waren het de kerken die zich hier voor inzetten. Later ook andere groeperingen zoals Vluchtelingen werk Nederland." Boogaart heeft vorige week kennis gemaakt met een gezin van vier per sonen uit de Oekraïne. „Die zijn ruim vier jaar in Nederland en ko men uit een asielzoekerscentrum. Ze hebben om die reden een bij standsuitkering. Ze zijn zelf hun huis aan het inrichten." Volgens het ministerie van Justitie wordt jaarlijks twee miljard gulden uitgetrokken voor hulp aan mensen die aangeven in hun land om poli tieke redenen niet meer te durven wonen. In Oud-Vossemeer wonen gezinnen uit Sri Lanka, Roemenië, Afghani stan, Macedonië en Armenië. Ze zorgen niet voor problemen. „Inte gendeel", weet Boogaart. „Een van de meisjes van het Armeense gezin zit bij de marjorettes. Ze is aanvoer ster van haar peloton. Dan zie je dat deze mensen door onze bevolking volledig worden geaccepteerd." Dat neemt niet weg dat het lange wachten op een beslissing door veel asielzoekers wordt gezien als verlo ren jaren. Voor de kinderen is dat weer anders. Boogaart: „Die zijn Een Armeense voert in Oud-Vossemeer het majorettenkorps aan. leerplichtig en zitten op school. De meesten kunnen zich met het Ne derlands goed redden." W. Brevet, schoolleider van De Rie- burch in Sint-Maartensdijk, ziet da gelijks zo'n tien nationaliteiten aan zich voorbijgaan. Iraniërs, Afgha- nen, Libanezen, Egyptenaren, Ira kezen, Turken en Marokkanen, om er maar een paar te noemen. Hij hanteert met zijn leerkrachten een plan van aanpak waarmee snel en effectief Nederlands wordt geleerd. „We werken met platenboeken en thema's. Zoals de klas, de winkel, ons huis, de herfst. Daarnaast is het plan gericht op individueel onder wijs. Het ene kind heeft meer trau matische ervaringen dan het andere. Soms is het huilen, soms zijn ze heel stil of extreem druk." Brevet houdt rekening met de af grijselijke situaties die kinderen hebben meegemaakt. „Ze hebben vaak een hele zwerftocht achter de rug. Dan is het even wennen aan een vast stramien en aan die veilige haven waarin ze zich nu bevinden." De school heeft op een totaal van 250 leerlingen ongeveer dertig bui tenlandse kinderen, waaronder 15 asielzoekers en vluchtelingen „In elke klas een paar. Het valt amper op. De andere kinderen nemen hen goed op." De schoolleider schat dat ze straks op de Nederlandse arbeidsmarkt evenveel kans hebben als autochto ne kinderen. „Een aantal is heel ij verig en slim. Er zit iemand bij die in een jaar twee leerjaren heeft af gewerkt." Toch blijft het taalverschil vaak een complicerende factor. Vooral in de communicatie met de ouders van de leerlingen. „Dat gaat via een tolk." Ook de gemeente Tholen zelf zet zich in voor asielzoekers en vluch telingen. Uit het verhaal van de woordvoerster blijkt dat de regelin gen nogal ingewikkeld zijn. De een mag niets doen, de ander een beetje. De een krijgt scholing, de ander is verplicht een cursus te volgen. Vast staat dat elke asielzoeker die zich nu in Nederland meldt, ver plicht is een inburgeringsprogram- ma te volgen. Op die manier kan hij of zij zich de taal een beetje eigen maken en kennis maken met de Ne derlandse manier van denken. Dat het inburgeren niet vanzelf gaat, is de woordvoerster ook duidelijk geworden. „Een simpel woord als pen krijgt in het Vietnamees een heel ander begrip als je het woord op hoge toon uitspreekt. Vietna mees is een klanktaal." Soortgelijke verwarring ontstaat bij het woord celdeling. Dat kan bij voorbeeld voorkomen bij ziekten. Een buitenlander denkt al snel dat FHuib Dorst (tweede van links) hier als jurylid tijdens vaardigheidsproeven in 's-Gravenpolder. De provincie Zeeland heeft een par ticulier en een bedrijf aansprakelijk gesteld voor schade die is toege bracht aan 'wegmeubilair'. G.P.A. Akkermans uit De Heen krijgt een rekening gepresenteerd van 2132,19 gulden. Deze heeft om half twee 's nachts op 18 december vorig jaar met een Ford Sierra onder meer vangrail en beplanting bescha digd op de provinciale weg tussen Oud-Vossemeer en Sint-Annaland. En garagebedrijf Lokerse uit Krui- ningen moet 543,84 gulden betalen. Dat kost het herstel van de schade aan wegmeubilair op de provinciale weg tussen Tholen en Stavenisse, die door iemand van het bedrijf an derhalve week geleden eveneens met een Ford Sierra is veroorzaakt. Bij een politiecontrole op Tholen zijn de afgelopen week drie auto mobilisten bekeurd omdat ze de au togordel niet droegen. Verder zijn 21 bestuurders geflitst omdat ze harder reden dan de toegestane maximum snelheid. In het kader van het project ver keershandhaving werd ook de afge lopen week in heel Zeeland inten sief gecontroleerd. In totaal werden 4790 hardrijders bekeurd en nog eens 987 mensen zijn beboet omdat ze ófwel te hard reden ófwel een rood verkeerslicht negeerden. Het algemeen psychiatrisch zieken huis Vrederust te Bergen op Zoom organiseert vrijdag 17 maart een in formatieavond. Deze gaat over de opleiding tot verpleegkundige in de geestelijke gezondheidszorg. De avond is bedoeld voor schoolverla ters die in de verpleging willen of zich nog oriënteren, maar daarnaast ook voor mensen die al werken maar alsnog voor de verpleging wil len kiezen. Vrederust biedt een op leiding op zowel mbo- als hbo-ni- veau, beide in de 'leren/werken'- variant. De bijeenkomst in De Sprenge begint om zeven uur. De leden van de Evangelische Om roep zijn op 12 april om half acht welkom op een regionale ontmoe tingsavond in Meulvliet te Tholen. Voorzitter ds. A. van der Veer gaat daar onder meer in op de positie van de EO binnen het publieke bestel, de identiteit en het belang van een sterke, gemotiveerde vereniging. Verder komt de betekenis van de EO voor de samenleving aan de orde. Ook één van de directeuren - Andries Knevel of Ad de Boer - zal het woord voeren. In Meulvliet beleggen waterschap en ZLTO op 16 maart een voorlichtings avond over het lozingenbesluit open teelt en veehouderij. Aanvang 19.30 u In geen enkele leeftijdsgroep is de kans op een ongeval zo groot als bij kinderen jonger dan 5 jaar. Elk jaar worden in Nederland on geveer 55.000 kinderen van 0 tot en met 4 jaar poliklinisch behan deld. 5400 kinderen liggen langer dan 5 dagen in het ziekenhuis en nog eens 80 kinderen in deze leef tijdsgroep overlijden aan de ge volgen van een ongeval in de di recte omgeving (thuis, tuin, vakantie, peuterspeelzaal). Dat staat in de rapporten van de Ne derlandse afdelingen van de ge meenschappelijke gezondheids dienst GGD. Huib Dorst uit Stavenisse is de eerste om de ernst van de cijfers onder ogen te zien en heeft de indruk dat het pro bleem wordt onderschat. Niet alleen heeft hij zelf drie kleine kinderen, te vens is hij inmiddels tien jaar EHBO- kaderinstructeur in de gemeente Tho len en hij merkt dat ouders wat te snel de indruk hebben hun kind een veilig thuis te bieden. Daardoor dringt de noodzaak de kinderen meer te beschermen slechts mondjesmaat tot de hulpverlenende instanties door. „Ongelukken bij kinderen is een hi aat in de reguliere EHBO-oplei ding", zegt Joke Verhage van de Kin deropvang Tholen. „Wanneer je hele jonge kinderen moet helpen, moet je handelingen heel anders uitvoeren", heeft ze geleerd. Er is een landelijke opleiding voor leidsters van kleuter scholen en kinderopvangcentra, maar Verhage vindt dat ook de ouders van de kinderen bij het verbeteren van medische hulp worden betrokken. Uit de GGD-rapportages blijkt dat het een hele kunst is je kind zonder ongelukken de eerste vijfjaar door te loodsen. Als het spreekwoord 'Een ongeluk ligt in een klein hoekje' er gens opgeld doet, is het wel bij de peuters. En, zo staat in een onderzoek van de stichting Consument en Vei ligheid, de meeste ongelukken ge beuren terwijl de ouders in de buurt zijn. Joke Verhage had dat ook door. Ze nodigde de afgelopen jaren regel matig ouders van kleine kinderen uit en vroeg Huib Dorst, aangesloten bij EHBO-Zeeland, hen de beginselen van 'Eerste Hulp aan Kinderen' bij te brengen. „Een succes", zegt ze, wij zend op de belangstelling. „De laat ste avond vorige maand, kwamen er 25 ouders. In totaal hebben we nu vijf avonden gegeven zodat je kunt zeggen dat tenminste honderd Thool- se vaders en moeders in staat zijn eer ste hulp aan hun kind te verlenen. Wat kan er dan misgaan? Een voor beeld. Omdat de ontwikkeling van een peuter snel gaat en het kind on voorspelbaar is, wordt menig trap- hekje pas gezet als het kind al halver wege de trap is. Maar niet alleen op de trap is er gevaar. De GGD's noe men als grote bedreigingen de ver keerssituatie. De speelplaats. Vrijwel alle ruimten thuis en op school. Speelgoed. En speelmaterialen. Cij fers over het aantal ongelukken met kinderen speciaal op het eiland Tho len zijn niet bijgehouden. Dorst kent wel de oorzaken van ongelukken. Hij noemt de verstikking van een kind in Sint- Annaland. „De huisarts heeft met succes reanimatie uitgevoerd. En reanimeren leren de ouders op onze cursussen. Een kind moet je heel an ders reanimeren dan een volwassene. Als je hetzelfde principe aanhoudt, gaat het mis. Bij een kind mag je juist geen twee handen gebruiken. Dan gebruik je je wijsvinger en je middel vinger. Ook ga je veel minder diep. Anders breek je het borstkasje. Ook moet je sneller reanimeren dan bij een volwassene. Weetje dat er lande lijk tenminste veertig peuters per jaar door verdrinking om het leven ko men? Hadden de ouders kunnen re animeren, dan was het misschien an ders afgelopen." Cijfers van de Stichting Consument en Veiligheid liegen er niet om. Vorig jaar moesten 17.000 kinderen van 0 jaar naar spoedeisende hulpafdelin gen van ziekenhuizen en 44.000 kin deren van 1 tot 5 jaar. In totaal moes ten bijna 5500 kinderen van 0 tot vijf jaar worden opgenomen. In totaal zijn 14 kinderen van 0 jaar aan de ge volgen van een ongeval overleden. In totaal stierven 60 kinderen van 0 tot 5 jaar door een ongeval. De stichting constateert dat de trap, de keuken, de huiskamer en de slaap kamer de gevaarlijkste plekken zijn. Daarna komen gladde vloeren, bui tenspelen, een vinger tussen de deur en een voet tussen de spaken van de fiets. Goed voor ernstige breuken en zware voetwonden. Andere belang rijke oorzaken zijn vergiftiging door schoonmaakmiddelen, medicijnen of sigaretten en verbranding door hete vloeistoffen. Dorst: „Hier zie je nogal eens verbranding door hete thee. Of door een strijkijzer. En botbreuken. Ook zijn oma's tabletjes per ongeluk op de grond gevallen. Een kruipend kind heeft die zo te pakken en in de mond gestopt." Huib Dorst constateert dat Tholena- ren gelukkig belangstelling voor het onderwerp hebben. Hij stelde vijf jaar geleden zelf een lespakket sa men. Een EHBO-cursus die speciaal is gericht op hulp aan kleine kinde ren. „Dat sloeg gelijk goed aan. Toen we begonnen, rekenden we op twin tig ouders. Er kwamen er dertig." Het verschil met de volwassenen EHBO is groot. Dorst: „Je moet bedenken dat je een volwassene in de stabiele zijligging kan leggen. Dat gaat bij een baby niet. Die moet je vasthou den." Tijdens de cursussen is een van de populaire onderdelen de onderlinge discussie. Dorst: „Dan krijg je vragen die aan de hand van de praktijk wor den gesteld. Zoals het omgaan met brandzalf. Of met vergiftigingen. Mensen vragen of ze goed hebben gehandeld en krijgen daarop gelijk antwoord." Dorst hanteert een paar ijzeren vuist regels. „Let op in een speeltuin. Een kind valt van de schommel af. De schommel gaat nog even door en treft het kind tegen het hoofd. Ga zo'n kind niet verplaatsen. Stel het gerust en laat als de bliksem een arts bel len." Of dat kind in Sint-Maartens dijk dat een spijker in het stopcontact had gestoken. „Dat kind had ernstige brandwonden aan zijn handje. Daar was de stroom binnengekomen. Dan moet je ook kijken waar de stroom het lichaam verlaat. Dat was bij de voeten. Daar zaten ook brandwon den." Voor Huib Dorst is het geven van cursussen een uit de hand gelopen hobby geworden. „Ik ben vier dagen conciërge van het Calvijncollege in Tholen. Eén dag in de week geef ik gezondheidskunde aan de school in Krabbendijke." Intussen is er een waslijst samenge steld van aandachtspunten die kun nen voorkomen dat kleine kinderen het slachtoffer worden van een onge hij de cel in moet en die ook nog met anderen moet delen. Hoe er ook over de nieuwe wetge ving wordt gedacht, het ministerie van Justitie geeft toe dat ze ook is bedoeld om de grote stroom asiel zoekers naar Nederland in te dam men. „We voeren inderdaad een ontmoedigingsbeleid." Brevet kan dat inmiddels aardig merken. Hij verwacht dan ook niet dat er in Tholen ooit sprake zal zijn van witte en zwarte scholen. In de randstad is een zwarte school een school met een aanzienlijk aantal buitenlandse leerlingen. „Dat ge beurt hier nooit." Hij merkt nu al dat de stroom leerlingen uit het bui tenland minder is. Justitie verwacht dat de stroom asielzoekers de komende jaren af- luk. „Ook al ken je de regels uit je hoofd, het zijn niet altijd ongelukken waar het om gaat", wijst Dorst op een kindje in Vlaardingen. „Dat was van de trap gevallen, maar bleef suf fig. Later bleek dat er sprake was van inwendige bloedingen en dat de peu ter van de trap was geslagen." De 'waslijst' heeft betrekking op de volgende onderdelen: speelplaats; hal en trappen; ruimten; speelgoed en materialen; de babygroep; de peuter- groep; organisatie in het kindercen trum. Bij Puk en Muk zijn onder meer maatregelen getroffen om kin deren te beschermen tegen gevaarlij ke verkeerssituaties in de directe om geving van het gebouw (speelplaats is afgeschermd). Verder houden ou ders en anderen voldoende rekening met de veiligheid bij het ophalen en wegbrengen van hun kind (uitstappen aan trottoirkant). En kinderen kunnen niet rechtstreeks de openbare weg oprennen vanaf de speelplaats (hek met veiligheidssluis). Aanvullende informatie is verkrijg baar bij: Stichting Consument en Vei ligheid, Postbus 75169, 1070 AD Amsterdam, tel. 020 5114511Of bij het Nederlands Instituut voor Ar beidsomstandigheden, Postbus 5665 1007 AR Amsterdam, tel. 020- 5498611. neemt. In 1997 zochten 34.500 vreemdelingen in Nederland een veilig heenkomen. Een jaar later waren dat er 45.000. Vorig jaar vroegen 39.300 buitenlanders in Nederland politiek asiel. Om er voor te waken dat ons land in plaats van asielzoekers economi sche vluchtelingen te verwerken krijgt, heeft Justitie een beleid vast gesteld. Daarin staat dat jaarlijks buitenlanders om allerlei redenen naar ons land komen om hier voor korte of langere tijd te wonen. In de meeste gevallen gaat het om werk of studie, maar ook kunnen humani taire gronden een reden zijn. Zoals gezinshereniging of noodzakelijke medische hulp. Extra aandacht vragen mensen die hier als vluchteling komen en asiel aanvragen. Duidelijke regels moe ten ervoor zorgen dat het vreemde lingenbeleid beheersbaar blijft. Op dat wie recht heeft op toelating, kan rekenen op goede opvang. En wie niet wordt toegelaten, zeker is van een zorgvuldige behandeling. Ook als die erop is gericht dat de betrok kene snel het land moet verlaten. 'Streng maar rechtvaardig; humaan doch sober', zegt Justitie. Het Nederlandse vreemdelingenbe leid is wettelijk verankerd in de Vreemdelingenwet. Deze nationale wetgeving staat niet op zichzelf. Nederland weet zich gehouden aan internationale verplichtingen, zoals het EG-verdrag en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). Belangrijk voor de opvang van vreemdelingen is vooral het Vluch telingenverdrag van Genève. In 1951 legde een groot aantal landen hierin vast wanneer een asielzoeker recht heeft op het erkende vluchte lingenschap. Niettemin signaleert Justitie een groeiende groep illegale vluchtelin gen. Vreemdelingen die in Neder land verblijven zonder toestemming van de overheid. Vaak komen illega len naar Nederland uit economische overwegingen. De aanpak van ille gaal verblijf richt zich daarom on der meer op werkgevers. Die kun nen zware straffen krijgen als zij illegalen in dienst nemen. Daarnaast kent Nederland witte ille galen. Dat zijn illegalen die zes aan eengesloten jaren in Nederland hebben gewerkt. Zij kwamen tot 1 januari 1998 in aanmerking voor een vergunning tot verblijf. Met de invoering van de Koppelingswet (die voorzieningen als bijstand, woonvergunning e.d. koppelt aan het hebben van een legale status) per 1 juli 1998 werd het steeds moeilijker om als illegaal in Neder land te verblijven.' Achttienduizend gulden voor borden aan de gemeentegrens om de verbon denheid van Tholen met de Poolse stad Itawa onder de aandacht te bren gen, dat vinden b. en w. niet teveel. Maar 4600 gulden om de raadsleden te informeren over het wekelijkse be- sluitenlijstje van het college, dat gaat het dagelijks bestuur van de gemeen te Tholen te ver. Dat blijkt uit een voorstel van b. en w. dat maandag avond behandeld zal worden tijdens een ingelaste vergadering van de commissie middelen. SGP-fractie- voorzitter M. Dijke had vorig jaar ge vraagd om alle raadsleden de beslui tenlijsten van de collegeverga deringen toe te zenden. Die liggen nu ter inzage in de leeskamer, maar daarvoor moeten de raadsleden wel naar het gemeentehuis rijden. En voor het inzien van stukken voor de raads- en commissievergaderingen Het gemeentebestuur vindt dat een dorpshuis een basisvoorziening is voor elke woonkern, maar maakt in het plan van aanpak voor een accom- modatiebeleid onderscheid in twee soorten. Een dorpshuis moet onder dak bieden aan het plaatselijke ver enigingsleven. Daarnaast zijn extra's denkbaar - bruiloften, grootschalige evenementen en bovenplaatselijke evenementen zoals culturele voor stellingen. Daartoe moeten de grote zalen aangepast worden aan de eisen van de wet milieubeheer. In Tholen, Sint-Maartensdijk en Sint-Annaland wil het gemeentebestuur die investe ringen plegen, maar in Oud-Vosse meer, Sint-Philipsland, Scherpenisse, Poortvliet, Stavenisse en Anna Jaco- bapolder niet. In die plaatsen kunnen wel kleine feesten in een dorpshuis plaatsvinden, maar zal dan rekening gehouden moeten worden met de be perkingen op grond van de wet. Een 37-jarige Marokkaanse leraar van de openbare basisscholen De Rieburch en Ter Tolne is door het gemeentebestuur ontslagen wegens plichtsverzuim. De man meldde zich 23 augustus vorig jaar ziek via een fax vanuit zijn geboorteland en heeft sindsdien niets meer van zich laten horen. De gemeente heeft brieven gestuurd, onder meer naar het adres van zijn familie in Marokko, maar 'daarop is niet gereageerd. Ook de oproep om zich op 4 januari jongst leden medisch fe laten keuren door een bedrijfsarts bleef zonder gevolg. De man is nu per 1 maart ontslagen. Op De Rieburch in Sint-Maartens dijk en Ter Tolne in Tholen verzorg de de leerkracht sinds begin vorig jaar respectievelijk acht en zestien uren lessen taal en cultuur voor al lochtone kinderen. Die lessen liggen sinds zijn verdwijning stil. Nu de Marokkaan is ontslagen, kan naar een vervanger worden uitgekeken. Een delegatie van de reformatori sche hulpactie Woord en Daad heeft op de Filipijnen het 25000e kind van de organisatie bezocht, dat is geadopteerd door de familie Hage uit Tholen. Bestuurslid J. Dankers, die in januari bij de bijzondere mijl paal in Tholen aanwezig was, be zocht de vierjarige Angelic Salazar in de hoofdstad Manilla. „Het is een schattige kleuter met een echt Fili- pino-gezichtje", aldus Dankers. Het meisje is de jongste van vier kinde ren. „Ze is kien, want behalve haar eigen naam kan ze al het hele alfa bet schrijven. Maar vooral is ze dol op het spelen met andere kinderen. En ze luistert graag, heel stilletjes, naar mooie verhalen." Haar moeder Angelina trouwde - als weduwe met één kind - met Pablito, de vader van Angelic. Behalve dat hij werkloos was, ontpopte de man zich volgens Dankers tot een agressieve alcoho list. „Toen de toestand onhoudbaar werd, ging Angelina met haar in middels vier kinderen terug naar het huisje van haar vader. Haar zus Virginia - weduwe met kind - woont daar nu ook. Zij zorgt voor het huis houden, terwijl Angelina een baan heeft. Tante Virginia is het ook, die de kleine Angelic naar school brengt en haalt", zegt bestuurslid Dankers van Woord en Daad over het 25000e adoptiekind. gebeurt dat vaak, maar niet elke week. Zeker niet bij de grotere frac ties die het commissiewerk goed kunnen verdelen. Die willen thuis kunnen lezen wat b. en w. op dins dagmorgen hebben besloten. Overi gens schrijft het college geen princi piële bezwaren te hebben tegen het toesturen van het besluitenlijstje. Maar het kopiëren en toesturen brengt wel extra werk voor de ambte naren met zich mee. En de controle rende functie van de raad wordt er volgens het college niet door ver sterkt. Er is weinig meerwaarde en wegen de baten dan wel tegen de meerkosten van 4600 gulden per jaar op? Gezien de geringe toegevoegde waarde vinden b. en w. van niet en daarom willen ze niet aan. het ver zoek van Dijke voldoen. De commis sie middelen mag er maandagavond zijn zegje over doen. Wanneer renovatie van een dorps huis met een basisfunctie aan de or de is, zal bekeken moeten worden of integratie met een schoolgebouw of een andere accommodatie mogelijk is. Een opknapbeurt voor het Hol land Huis wordt in 2002 voorzien, voor Ons Dorpshuis in 2003. De Wimpel wordt dit jaar aangepakt, terwijl ten aanzien van De Vossen- kuil, 't Ouwe Raed'uus en De Stove geen plannen worden ontwikkeld. De noodzakelijke bouwkundige aan passingen aan Meulvliet zullen bij de aanleg van het bestemmingsplan Stadszicht worden meegenomen, de Wellevaete komt pas na 2003 aan bod. En ten aanzien van Haestinge wordt eerst een extern onderzoek in gesteld. In de loop van dit jaar zal bovendien onderzocht worden of (meer) privatisering en een beter ge bruik van de dorpshuizen mogelijk is. Advertentie I.M. Antwerpsestraat 12 - 14 - 16 4611 AG Bergen op Zoom tel. 0164 - 237940 fax 245360

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2000 | | pagina 5