'Sommige kinderen komen drie tot vier dagen, andere eens in 3 weken' 'Onjuiste begroting is verwijtbaar' 'Beperk snelheid op de Poortvlietsedijk' Poging om jeugdverkeersbrigade in Tholen van de grond te krijgen 'Streekplan is concreet beleid' Fakkel wake van Amnesty Tholen Gedenkteken Brigadiers sceptisch over gedrag verkeer op Molenvlietsedijk Donderdag 9 december 1999 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 3 De eerste twee maanden had ze haar twijfels of er wel voldoende animo was voor deze vorm van kin deropvang. Maar inmid dels noteert Laurette Hart hoorn gemiddeld zestig kinduren per week in haar Puk-en-Mukhuis aan de Markt in Sint-Maartens dijk. Ze is nog steeds en thousiast en denkt serieus over het vestigen van een filiaal in een ander Thools dorp. Volgend jaar zal deze kleinschalige vorm van kin deropvang in vier woon kernen een feit zijn. Puk-en-Mukhuizen in St.-Maartensdijk, St.-Annaland, Poortvliet, Vossemeer Nooit twijfels Zes kinderen Ouderbijdrage Niet verantwoordelijk Vervelend „In de 22 jaar dat ik hier woon, heb ik al zoveel zien ge beuren. Allerlei soorten ongelukken. Het is echt een ge vaarlijke situatie." M.J. Klippel uit Scherpenisse schreef de provincie een brief naar aanleiding van het verkeers ongeval op de Poortvlietsedijk in oktober, dat een meisje uit Sint-Maartensdijk het leven kostte. Deed daarin sug gesties om de T-splitsing met de Langeweg aan te pas sen. „Maar ik heb met nadruk gewezen op de noodzaak om de snelheid te beperken", vertelt hij. Knik in fietspad Cijfers niet compleet Gemeente, politie en Vei lig Verkeer gaan de ko mende tijd onderzoeken of er in Tholen-stad een jeugdverkeersbrigade van de grond kan komen. Leer lingen uit de hoogste groe pen van de basisscholen zouden dan de groep bri gadiers kunnen versterken die nu dagelijks de scho lieren helpt bij het overste ken van de Molenvlietse- dijk. Het idee, dinsdag middag op een bijeenkomst van de verkeersbrigade ge bracht door verkeersamb- tenaar mevrouw L. Jansen, is niet nieuw. „Een aantal jaren geleden heb ik het ook al eens voorgesteld", zei directeur C.L. van Dis van basisschool De Regen boog. Verantwoordelijkheid automobilisten Geen eendagsvliegen Olieschade aan wegdek Afsluiting Kreukelweg Kertsmiddag ouderen Bijbelgesprekskring I De formule van de Puk-en-Mukhui- zen is bedacht door kinderopvang Tholen. Tien dames volgden begin dit jaar een cursus in het kader van het project 'partners in kinderop vang'. De bedoeling was om als zelfstandig ondernemer aan de slag te gaan, als franchisenemer van de Thoolse stichting. Laurette Hart hoorn begon in juni als eerste. Zij en haar vriend hadden aan de Markt in Sint-Maartensdijk een voormalig bankkantoor gekocht en ze richtten de eerste verdieping volledig in voor de kinderopvang. In Sint-An- naland is Suzanne van Dijke in haar woning aan de Molendijkseweg eveneens begonnen. Een folder van de kinderopvang vermeldt verder Puk-en-Mukhuizen van Nancy Schrauwen aan de Molenstraat in Sint-Maartensdijk en van Tiny van Steen-Deurloo aan de Stoofstraat in Poortvliet. Maar deze gaan pas vol gend jaar draaien. Directeur me vrouw J. Verhage van de kinderop vang vertelt over een vijfde initiatief, in Oud-Vossemeer. Twee uit Willemstad afkomstige leidsters beginnen daar na de jaarwisseling met kinderopvang in een woning aan de Weelhoekstraat. Het Thoolse project trekt uit het he le land belangstelling, vertelt me vrouw Verhage. „We worden voort durend gebeld, werkelijk overal vandaan." Dinsdag kwam een bus met dertig mensen uit de regio Rot terdam naar Tholen om de Puk-en- Mukhuizen met eigen ogen te zien. En uit de Achterhoek wordt binnen kort ook een bus verwacht. Alleen in het Zeeuwse wordt 'partners in kinderopvang' met de nodige scep sis bekeken. Het idee is aan Gronin gen verkocht en daarvoor is in Tho len een film gemaakt. Als 'Sprong naar zelfstandigheid' won het in de Laurette Harthoorn heeft plannen voor een filiaal van haar Puk-en-Mukhuis voor kinderopvang. noordelijke provincie de Probeprijs voor vernieuwing op welzijnsge- bied. Op 22 maart wordt zelfs een landelijk symposium over deze vorm van kinderopvang gehouden in Tholen. Het project profiteert dit jaar nog van subsidies van het mi nisterie van landbouw en de Euro pese Unie in het kader van de plat telandsvernieuwing. Laurette Harthoorn is toevallig in de kinderopvang terechtgekomen. „Ik heb op kantoor gewerkt en ook in een kledingzaak. Maar omdat ik astma heb, had ik problemen met het roken door collega's. Ik dacht: ik moet thuis iets gaan doen en daarbij leek het me wel wat om met kinderen te werken. Toen ik pas van school was, heb ik een jaar lang ge durende vijf of zes dagen per week op een kindje gepast." Laurette las iets over het gastouderproject van de stichting kinderopvang en later over de Puk-en-Mukhuizen. Maar omdat je voor dat laatste 30 jaar moest zijn en drie jaar ervaring moest hebben, leek ze daarvoor niet in aanmerking te komen. Laurette meldde zich voor het gastouderpro ject en kreeg het advies een gesprek aan te gaan voor het project Puk-en- Mukhuis. „En na dat gesprek dacht ik meteen: dat ga ik doen. Ik heb nooit twijfels gehad." Ze was één van de tien Thoolse cur sisten die via het ROC Zeeland wer den geschoold als zelfstandig on dernemer in de kinderopvang. De eerste verdieping van haar woning werd speciaal voor de kinderopvang ingericht. Via een trap - vanzelf sprekend boven beveiligd met een hekje - bereikt men een ruime over loop. Rechts is de speelkamer en daarnaast een slaapkamer. Aan de linkerkant is het grootste vertrek in gericht als eet- en doekamer. Daarin staat ook een televisie. „Als ze dat van hun ouders mogen, mogen kin deren daarnaar kijken als ze hier zijn. Ik vraag dat tevoren altijd", zegt Laurette. De vertrekken zijn in vrolijke felle kleuren geschilderd. Er is allerlei speelgoed aanwezig. „Dat heb ik allemaal gekregen van een viertal mensen. Een wipwap had ik nog niet en die kreeg ik van daag van de stichting." In 'De Markt', zoals Laurette haar Puk-en-Mukhuis heeft gedoopt, vangt Laurette Harthoorn momenteel tien kinderen op uit Sint-Maartens dijk, één uit Scherpenisse en één uit Sint-Annaland. Ze variëren in leeftijd van drieëneenhalve maand tot negen jaar. „Sommige komen eens in de drie weken, andere vier dagen per week, dat is heel verschillend." Lau rette haalt tussen de middag ook kin deren van school om bij haar te eten en brengt ze dan weer terug. „Soms hebben ouders van jonge kinderen niet graag dat hun kinderen op school blijven eten." Met gemiddeld zestig kinduren per week is de bezettings- graad van het Puk-en-Mukhuis dertig procent, zodat er nog ruimte is. In theorie is opvang gedurende zeven dagen in de week en 24 uren per dag mogelijk, maar momenteel beperkt het zich tot doordeweekse dagen. Laurette Harthoorn heeft plannen om in een andere Thoolse woonkern een filiaal te beginnen, maar kan daarover nog niets naders vertellen. Om de kwaliteit en de veiligheid van deze vorm van kinderopvang te waar borgen, zijn een aantal regels gesteld. Zo mag één gediplomeerd leidster in een Puk-en-Mukhuis maximaal zes kinderen tegelijkertijd opvangen en mogen er daarvan dan hoogstens twee jonger zijn dan anderhalf jaar. Het professionele karakter onder scheidt deze vorm van kinderopvang van het gastouderproject. Je zou kun nen denken dat het stichten van deze huizen in de Thoolse woonkernen ten koste gaat van het kinderdagverblijf in Tholen, maar volgens mevrouw Verhage is dat niet het geval. „We waren daar eerst ook wel een beetje bang voor. Maar het blijkt dat naar de Puk-en-Mukhuizen mensen komen die hun kind per se in het eigen dorp willen onderbrengen óf die niet pas sen in de openingsuren van het kin derdagverblijf." De flexibele opvang- rijden, huiselijke sfeer en persoon lijke benadering van ouder en kind zijn kenmerkend voor de Puk-en- Mukhuizen. De franchisenemers van de stichting kinderopvang zijn zelfstandige on dernemers, maar kunnen voor ad vies terugvallen op de stichting. De ze heeft ook een folder gemaakt over de Puk-en-Mukhuizen en wijst geïnteresseerden in kinderopvang desgewenst op deze mogelijkheid. Verder brengt de stichting de kosten van deze vorm van kinderopvang in rekening bij de ouders en eventueel de werkgevers. „Op die manier is er een stuk duidelijkheid. Ik factureer eerst aan de stichting", zegt Lauret te Harthoorn. Om de drempel voor kinderopvang te verlagen, wil ze elk half jaar een kijkdag organiseren. Zaterdag was de eerste en diverse mensen kwamen even kijken of bel den voor informatie. Kinderopvang kan met name een uitkomst zijn voor ouders die in ploegendienst of deeltijd werken, of een tijdelijk contract hebben. Er moet een vast basisbedrag per uur voor betaald worden. De hoogte van de ouderbijdrage is afhankelijk van factoren als een werkgeversaandeel en of een plaats al dan niet gesubsi dieerd is. De Raad van State heeft zich vrij dag gebogen over het streekplan Zeeland. Een reeks bezwaarmakers uit heel de provincie lichtte er de problemen toe die zij met het plan hebben. Namens een aantal var kenshouders die op Tholen hebben gebouwd of dat van plan zijn, voer de A.P. Cornelissen van Den Hol lander advocaten het woord. Hij probeerde het argument van de pro vincie te weerleggen, dat ten aan zien van de regels voor intensieve veehouderij in het streekplan spra ke zou zijn van interimbeleid. Vol gens Cornelissen is er in de praktijk geen sprake van tijdelijk beleid, maar juist van structureel beleid. „Er komt geen plan doorheen dat in strijd is met het streekplan." Het uitsluiten van nieuwvestiging in ontwikkelingszones voor platte- landstoerisme en het beperken van een neventak in die gebieden tot 1000 vierkante meter noemde hij concrete beleidsbeslissingen. „Het interimbeleid is kennelijk alleen van toepassing op de andere gebie den." Maar ook ten aanzien van die andere gebieden is het raamwerk wel degelijk afgewogen, aldus Cor nelissen. Hij concludeerde dat zijn cliënten door de provincie onte recht niet-ontvankelijk zijn ver klaard. Ook de regels voor intensieve vee houderij in het streekplan Gronin gen kwamen vrijdag bij de Raad van State aan de orde. Van de twee bezwaarmakers was M.M. Blok uit Poortvliet er één. VERVOLG VAN VOORPAGINA Het bedrijf diende april vorig jaar een offerte in voor het maken van een voorontwerp, definitief ont werp en het besteksgereed maken van een plan. Kosten 24.900 gul den, exclusief btw. In de loop van de voorbereiding is opdracht ver strekt voor extra werkzaamheden: een alternatief plan, een hoorzit ting en de aanbestedingsprocedure. Dit vergde 6310 gulden, exclusief btw, waarvan een nota van 3340 gulden (exclusief btw) door de ge meente is ontvangen. Het opstellen van een voorontwerp met globale kostenraming is volgens de op dracht uitgevoerd, maar de begro ting bij het definitieve ontwerp is pas bij de beoordeling van de aan bestedingssom geleverd. Op dit punt is de opdracht niet correct uit gevoerd, vinden b.en w. Maar Nivec is hiervoor niet aan sprakelijk te stellen. Artikel 5 van de Regeling van de verhouding tus sen opdrachtgever en adviserend ingenieursbureau (kortweg Rvoi) luidt: 'Het adviesbureau stelt ramingen en begrotingen met betrekking tot bouwsom, koopsom of aanlegkos- ten steeds naar beste vermogens op, doch is niet aansprakelijk, in dien blijkt dat het werk niet voor de geraamde kosten tot stand kan worden gebracht.' Het college concludeert dat Nivec een begroting heeft aangeleverd waarvan achteraf bleek, dat het werk niet uitgevoerd kon worden. Maar Nivec is niet verantwoorde lijk te stellen. B. en w. werpen de vraag op, in hoeverre de gemeente schade heeft geleden. „In financieel opzicht is er geen schade door het ontbreken van een juiste begroting. Het is een vervelende en verwijtbare zaak dat door onjuiste begrotingsgegevens een werk in procedure is gebracht met het beschikbaar stellen van fi nanciële middelen die onvoldoende bleken te zijn. Indien de juiste be groting tijdig was aangeleverd, was wellicht in eerste aanleg al een ho ger bedrag beschikbaar gesteld." Het college besloot de zaak nog maals met Nivec te bespreken, waarbij gewezen werd op hun ver antwoordelijkheid tegenover een opdrachtgever, in dit geval de ge meente Tholen. Het ingenieursbu reau gaf daarop te kennen, het meerwerk ten bedrage van ƒ3924,50 (inclusief btw) voor ei gen rekening te nemen. Hiervoor heeft de gemeente inmiddels een creditnota ontvangen. Scherpenissenaar schrijft provincie over Langeweg Klippel woont in de Langeweg vlak bij de provinciale weg. De verkeers situatie is daar ingewikkeld, stelt hij. Vanuit de richting Sint-Maartensdijk ligt het fietspad lager dan de weg, om pas vlak voor de splitsing op gelijke hoogte te komen. En vanuit de rich ting Poortvliet komt, eveneens onder aan de dijk, een polderweg uit. In diezelfde richting ligt, zo'n 75 meter vóór de Langeweg, aan de andere kant van de dijk de T-splitsing met de Engelaarsdijk. Regelmatig gebeurt het, dat auto's die op de provinciale weg stoppen om de Engelaarsdijk of de Langeweg in te slaan, worden aan gereden door achteropkomend ver keer. „Er wordt vaak erg hard gere den", legt de Scherpenissenaar uit. In zijn brief aan de provincie heeft hij daarom met nadruk gepleit voor snel heidsbeperking op dit deel van de provinciale weg. Klippel schetst de problematiek voor het verkeer aan de hand van een voorbeeld. Een automobilist die van uit Poortvliet linksaf de Langeweg in wil slaan, kan al op de linker weg helft zitten als hij plots moet wachten voor een van links of rechts opdui kende bromfietser die hij simpelweg niet eerder kan zien. Het leggen van een knik in het fietspad is één van de ideeën die Klippel aandraagt. „Daar door haal je de vaart uit de bromfiets en schep je ruimte om autoverkeer uit Poortvliet bij het afslaan meer zicht te geven." Het ophogen van het fiets pad is een andere optie. En de meest rigoureuze zou het afsluiten van de Langeweg zijn. „Maar dat heeft nog al wat gevolgen voor de verkeersaf wikkeling." Het idee van zijn colle ga-raadslid J.P. Bout voor een tunneltje, lijkt Klippel niet eenvoudig te realiseren. „Er zit daar nogal wat in de grond, zoals een hogedrukgas- leiding en een hoofdtransportleiding voor drinkwater." De eigendomssitu atie ter plaatse is gecompliceerd, weet hij. De weg en het fietspad op de Poortvlietsedijk zijn eigendom van de provincie, de Langeweg bui ten de bebouwde kom in de richting Poortvliet is van het waterschap en de Langeweg in het dorp van de ge meente. Volgens de Scherpenissenaar is de verkeerssituatie bij de T-splitsing veel gevaarlijker dan op basis van on- gevalscijfers wordt aangenomen. „Die registratie is bij lange na niet compleet. Niet bij alle aanrijdingen wordt de politie ingeschakeld - bij voorbeeld als er lichte blikschade is - en de bij na-ongelukken blijven even eens buiten beeld. Wij horen hier de remmen nogal eens piepen!" Het re gionaal orgaan verkeersveiligheid verstrekt per kwartaal cijfers over het aantal dodelijke slachtoffers en men sen die in het ziekenhuis belanden als gevolg van een verkeersongeval. Ook die cijfers kloppen volgens Klippel niet altijd. Wanneer iemand bij een ongeval zwaargewond raakt en als gevolg daarvan later overlijdt, wordt deze niet als dodelijk slachtoffer ge registreerd. Minstens twee dergelijke gevallen van aanrijdingen bij Scher penisse kent hij persoonlijk. Provincie, gemeente en waterschap hebben nog deze maand overleg over de situatie rond de Langeweg. Zij zullen een advies opstellen voor de stuurgroep duurzaam veilig Tholen, die in het voorjaar wordt gevormd. Deze stuurgroep moet de gebiedsge richte aanpak van de wegenstructuur coördineren. Er is al een ontwerp plan waarin de Thoolse wegen in ca tegorieën zijn ingedeeld. De provin ciale weg is daarin als gebiedsont- sluitingsweg opgenomen. Belangrijk kenmerk van zo'n weg is, dat het aantal aansluitende wegen wordt be perkt. De resterende aansluitingen moeten duurzaam veilig worden in gericht, maar voor de T-splitsing Langeweg is dat niet voorzien. Over wogen zou kunnen worden, aldus g.s., om de aansluiting van de Lange weg op de Poortvlietsedijk te laten vervallen, met alle gevolgen van dien voor de verkeerscirculatie in en rond Scherpenisse. Aanpassen van de aan sluiting is een andere optie en Klip pel heeft daarvoor 'enkele bruikbare suggesties gedaan', schrijven g.s.. De voor- en nadelen van beide mogelijk heden zullen in het kader van de ge biedsgerichte aanpak - waarin de ge meente het voortouw moet nemen - afgewogen moeten worden. Amnesty International organiseert morgen, vrijdag, een fakkelwake op de hoek van de Kerstraat/Molen- vlietsestraat in Tholen. Op die ma nier vraagt men aandacht voor het schenden van de mensenrechten in de wereld. Belangstellenden zijn tussen half zeven en acht uur wel kom om mee te doen. In deze krant las ik dat het college zich nog beraadt over het plaatsen van een gedenkteken voor de in het toenmalig Nederlands-Indië gesneu velde Thoolse militairen. Raadslid P. van Belzen vroeg in de gemeente raadsvergadering hoe het ermee stond. Antwoord van de burgemees ter: we hebben ons er nog niet over gebogen. Het is nu wachten op de raadsvergadering van 20 december. Als Vomi-leden (vereniging oud mi litairen Indiëgangers - red.) zien wij ook dat er toch gewerkt wordt. Ho pelijk is er een oplossing voor zodat ook hier op Tholen een blijvende herinnering zal komen ter nagedach tenis aan onze Thoolse kameraden die al jaren rusten in dat verre vreemde land. Nimmer is er in de geschiedenis een leger zo lang weggezonden in oor logstijd. Ook wij zeiden dikwijls te gen elkaar: morgen is het onze beurt. Degene die het niet beleefd heeft, kan dit niet weten. Of het nou kerst was of nieuwjaar, je moest op wacht of op patrouille. Op zondag hetzelf de liedje. In het begin dacht onze te genpartij, de TNI: die Hollanders gaan 's zondags allemaal netjes naar de dominee of aalmoezenier toe om de preek te horen. Daar kwamen we al gauw achter. Zelfs op zulke dagen werden er extra soldaten ingezet. In het begin toen de Engelsen er nog waren - die reden met legerwagens over de Wegen waardoor er een hoop van zijn gesneuveld - moesten wij te voet de vijand opzoeken. We zijn de diepste rimboe ingemoeten die vol zat met wilde dieren. Maar ja, je had het wapen bij je. En nog wat. Voor zo'n groot land waren er veel te wei nig soldaten. Bovendien waren er tropische ziekten zoals malaria. Al met al werd er niks gezegd: je moest doen wat je werd opgedragen, punt uit! Wij zijn er nog en kunnen navertel len wat daar is geleden en gestreden, een oorlog ver van huis. Een ieder heeft er wat aan overgehouden. Je was onvoorbereid voor deze expedi tie. Hopend dat de gemeenteraad ook dit stukje ter harte neemt. Dank u. D.F. Bentschap Knook M.A. de Ruyterstraat 1 4695 EL Sint-Maartensdijk. Ten aanzien van het voortbestaan van de verkeersbrigade lijkt de kou uit de lucht te zijn. Coördinatrice J. van Zetten-Sturris schreef vorige week een brief op poten aan de ge meente, waarin ze dreigde de bri gade binnen twee weken op te heffen als er geen overleg zou komen om trent de geplande reconstructie van de Molenvlietsedijk én het wange drag van automobilisten richting de brigadiers. Op de bijeenkomst in Meuvliet, bedoeld om trouwe bri gadiers in het zonnetje te zetten, werd door wethouder K.A. Heijboer niet over de brief gerept. Overigens had de wethouder naar aanleiding van het schrijven een gesprek met mevrouw Van Zetten. Uit woorden van voorzitter H. de Wit van Veilig Verkeer was op te maken dat de brief een wanhoopsdaad was van de coör dinatrice: „Ze zat tegen het pla fond." Richting de gemeente zei De Wit dat deze een dergelijke groep vrijwilligers naar waarde moet schat ten, ze moet koesteren en ze in een vroeg stadium bij plannen betrekken. „Om een beter draagvlak te krijgen." Mevrouw Van Zetten stak hij een hart onder de riem door op humoris tische wijze de aanhef van haar brief te belichten en haar als 'de koningin van de Molenvlietsedijk' te betitelen. Ouders en onderwijzend personeel hebben in het verkeer een voorbeeld- Mevrouw Pul-Aarnoudse is al tien jaar verkeersbrigadier op de Molenvlietsedijk in Tholen. functie voor de kinderen, pakte De Wit de serieuze draad weer op. „Steek dus niet vlakbij een zebrapad schuin de weg over, want een kind denkt dan al gauw dat het zo hoort." De VVN-voorzitter zou graag meer politiecontrole op de Molenvlietse dijk zien, maar had van mevrouw S. Kastelijn begrepen dat dat er niet in zit. De wethouder zei dat klachten over structurele verkeersproblemen bij de gemeente gemeld kunnen wor den, die daarvoor bij de politie een centraal aanspreekpunt heeft. Het reconstructieplan voor de Mo lenvlietsedijk werd toegelicht door ambtenaar W. van Vossen. Daaruit bleek dat er ter hoogte van de scho len een parallelweg komt, bedoeld voor automobilisten die kinderen bij school afzetten. Deze weg krijgt een richtingsverkeer en kan van de kant van de Zoekweg worden ingereden. Bij de Jan van Bloisstraat en de Machteld van Gelrestraat komen oversteekplaatsen, met aan weerszij den drempels om de vaart uit het au toverkeer te halen. De ingang van Ter Tolne wordt verplaatst naar de Molenvlietsedijk en het voetpad langs de Zoekweg verbreed. Alvo rens de rijweg op de schop gaat, wordt een voetpad gelegd (daaraan is al begonnen) zodat de kinderen de scholen goed kunnen bereiken. De aanwezige brigadiers zagen nog al wat bezwaren. Bijvoorbeeld dat ze in de toekomst niet alleen de hoofd rijbaan, maar ook de parallelweg in de gaten zullen moeten houden. Fiet sers toestaan op de parallelweg leek hen evenmin een goed idee, in ver band met openslaande autoportieren. En er werd gevraagd naar extra par keerplaatsen voor ouders die met de auto komen en hun kind tot in de klas brengen. Zowel Van Vossen als wethouder Heijboer benadrukten dat op de automobilisten een grote ver antwoordelijkheid gaat rusten. „Maar dat zijn tenslotte de ouders zelf." De brigadiers zijn er niet ge rust op, gezien de negatieve ervarin gen die ze dagelijks opdoen met het gedrag van verkeersdeelnemers. „We weten allemaal welke automo bilisten er voor de problemen zor gen. Kunnen we er geen lijst van aanleggen en hen vervolgens aan spreken of een brief toesturen", sug gereerde mevrouw Van Zetten. Heij boer zei dat geen enkele oplossing waterdicht zal zijn. In ieder geval zal er in de laatste fase van het karwei (dat volgend voorjaar uitgevoerd moet worden) uitgebreide voorlich ting zal plaatsvinden. En er zal con tact zijn met de scholen. Eén van de aanwezigen stelde voor om de schooljeugd 'oversteekles' te geven. De Wit pakte dat op. Hem leek het een goede zaak om, als de reconstructie voltooid is, groepsge wijze met de scholieren het hele tra ject langs te gaan en de gevaarlijke punten toe te lichten. Het idee stamt uit de groep verkeersouders, die ove rigens weinig actief meer kan zijn wegens een gebrek aan mensen. De verkeersbrigade in Tholen kwam dertien jaar geleden tot stand (lande lijk bestaat de verkeersbrigadier sinds 1947). Momenteel telt ze veer tig leden, allemaal vrijwilligers. Hun werk wordt door de gemeente erg gewaardeerd, zei Heijboer. „En toch zeker ook dat van de coördinatrice, want haar zal het best hoofdbrekens kosten om alles op rolletjes te laten verlopen." Vooral als het slecht weer is - en dat was dinsdagmiddag het geval - is de druk op de brigadiers groot omdat er dan veel meer auto verkeer is bij de scholen. Namens het gemeentebestuur kregen alle bri gadiers een paraplu en een boeket. Eén nieuwe brigadier was er in de persoon van mevrouw A.J. Luten- Quist, die officieel werd geïnstal leerd. Daarnaast waren er spelden voor bri gadiers die vijf of tien jaar in functie zijn. Mevrouw W.C.M. Pul-Aar noudse brigadiert al tien jaar. En aan hun eerste lustrum toe waren de da mes L. Geluk, S. Geluk-Breure, L. de Groen, J.J. Jeroense, J. Kot, G.C. de Lang-Potappel, N.C.C. Ligten- dag, A. Polak, A. de Ruiter, P.M. Siep, C. Verkamman en U.J.E. van Zetten-Sturris. Zij kregen van Van Dis, namens de Thoolse basisscho len, een doosje bonbons. „Scholen mogen zich gelukkig prijzen met de hulp van de ouders. U steekt de hel pende hand toe, bent geen eendags vliegen, en dat is een pluim waard", zei de directeur van De Regenboog. Hij sprak de hoop uit dat ook in de toekomst mensen zich geroepen zul len voelen om dit werk te doen. De provincie heeft aannemingsbedrijf Hommel uit Oud-Vossemeer aanspra kelijk gesteld voor schade aan de Rijksweg. Op 19 oktober verloor een aan het bedrijf toebehorende tractor hydrauliekolie als gevolg van een technische storing. Daardoor ont stond over een afstand van 400 tot 500 meter een gevaarlijke situatie. Plaatselijk was het zeer glad en een motorrijder ging bijna onderuit. De weg tussen de Philipsdam en de Krabbenkreekweg moest tijdelijk af gezet worden, totdat de olie was op geruimd. Gelet op de toedracht houdt de provincie de aannemer of zijn ver zekering aansprakelijk. De kosten van het herstel bedroegen 2630 gulden. Niemand heeft bij de provincie be zwaar gemaakt tegen de voorgeno men onttrekking aan het openbaar verkeer van de westelijke verbin dingsweg van de Kreukelweg op de Zuid weg te Anna Jacobapolder. De verbindingsweg - eigendom van het waterschap - ligt over de binnendijk van de Abraham Wissepolder en wordt al een aantal jaren niet meer voor verkeersdoeleinden gebruikt. De binnendijk wordt gepacht door G. van Herk en deze zou daar graag het af te sluiten weggedeelte bijtrekken. Het waterschap heeft er geen moeite mee. Bestel-/Bedrijfsauto's Nieuw en gebruikt alle merken. Ook voor onderhoud en reparatie. Bovag autobedrijf NIEMANTSVERDRI ET Poortvliet, tel. 0166-612680 Advertentie I.M. De commissie ouderenbeleid houdt woensdag in de Wimpel een kerst middag voor alle ouderen van Sint- Philipsland en Anna Jacobapolder. Aan deze bijeenkomst werken ds. J.C. Klein, dameskoor De Lofstem en de dames Van Duuren-Kosten en Quist-van der Male mee. De middag zal bestaan uit samenzang, declama tie en meditatie. Opgeven kan tot 11 december op de telefoonnummers 572390 of 572740. Sinds een aantal maanden komen en kele mensen uit verschillende kerken bij elkaar om samen uit de bijbel te le zen en er over te praten. Dinsdag wordt hoofdstuk 3 uit het boekje Ruth van Dr. B.J. Wiegeraad besproken. De avond begint om acht uur bij Arie en Irma Piet, Voorstraat 50, tel. 573068.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1999 | | pagina 3