'Sommige kinderen komen drie tot
vier dagen, andere eens in 3 weken'
'Onjuiste begroting is verwijtbaar'
'Beperk snelheid op
de Poortvlietsedijk'
Poging om jeugdverkeersbrigade
in Tholen van de grond te krijgen
'Streekplan is
concreet beleid'
Fakkel wake van
Amnesty Tholen
Gedenkteken
Brigadiers sceptisch over gedrag verkeer op Molenvlietsedijk
Donderdag 9 december 1999
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
De eerste twee maanden
had ze haar twijfels of er
wel voldoende animo was
voor deze vorm van kin
deropvang. Maar inmid
dels noteert Laurette Hart
hoorn gemiddeld zestig
kinduren per week in haar
Puk-en-Mukhuis aan de
Markt in Sint-Maartens
dijk. Ze is nog steeds en
thousiast en denkt serieus
over het vestigen van een
filiaal in een ander Thools
dorp. Volgend jaar zal deze
kleinschalige vorm van kin
deropvang in vier woon
kernen een feit zijn.
Puk-en-Mukhuizen in St.-Maartensdijk, St.-Annaland, Poortvliet, Vossemeer
Nooit twijfels
Zes kinderen
Ouderbijdrage
Niet verantwoordelijk
Vervelend
„In de 22 jaar dat ik hier woon, heb ik al zoveel zien ge
beuren. Allerlei soorten ongelukken. Het is echt een ge
vaarlijke situatie." M.J. Klippel uit Scherpenisse schreef
de provincie een brief naar aanleiding van het verkeers
ongeval op de Poortvlietsedijk in oktober, dat een meisje
uit Sint-Maartensdijk het leven kostte. Deed daarin sug
gesties om de T-splitsing met de Langeweg aan te pas
sen. „Maar ik heb met nadruk gewezen op de noodzaak
om de snelheid te beperken", vertelt hij.
Knik in fietspad
Cijfers niet compleet
Gemeente, politie en Vei
lig Verkeer gaan de ko
mende tijd onderzoeken of
er in Tholen-stad een
jeugdverkeersbrigade van
de grond kan komen. Leer
lingen uit de hoogste groe
pen van de basisscholen
zouden dan de groep bri
gadiers kunnen versterken
die nu dagelijks de scho
lieren helpt bij het overste
ken van de Molenvlietse-
dijk. Het idee, dinsdag
middag op een bijeenkomst
van de verkeersbrigade ge
bracht door verkeersamb-
tenaar mevrouw L. Jansen,
is niet nieuw. „Een aantal
jaren geleden heb ik het
ook al eens voorgesteld",
zei directeur C.L. van Dis
van basisschool De Regen
boog.
Verantwoordelijkheid
automobilisten
Geen eendagsvliegen
Olieschade aan wegdek
Afsluiting Kreukelweg
Kertsmiddag ouderen
Bijbelgesprekskring
I
De formule van de Puk-en-Mukhui-
zen is bedacht door kinderopvang
Tholen. Tien dames volgden begin
dit jaar een cursus in het kader van
het project 'partners in kinderop
vang'. De bedoeling was om als
zelfstandig ondernemer aan de slag
te gaan, als franchisenemer van de
Thoolse stichting. Laurette Hart
hoorn begon in juni als eerste. Zij
en haar vriend hadden aan de Markt
in Sint-Maartensdijk een voormalig
bankkantoor gekocht en ze richtten
de eerste verdieping volledig in
voor de kinderopvang. In Sint-An-
naland is Suzanne van Dijke in haar
woning aan de Molendijkseweg
eveneens begonnen. Een folder van
de kinderopvang vermeldt verder
Puk-en-Mukhuizen van Nancy
Schrauwen aan de Molenstraat in
Sint-Maartensdijk en van Tiny van
Steen-Deurloo aan de Stoofstraat in
Poortvliet. Maar deze gaan pas vol
gend jaar draaien. Directeur me
vrouw J. Verhage van de kinderop
vang vertelt over een vijfde
initiatief, in Oud-Vossemeer. Twee
uit Willemstad afkomstige leidsters
beginnen daar na de jaarwisseling
met kinderopvang in een woning
aan de Weelhoekstraat.
Het Thoolse project trekt uit het he
le land belangstelling, vertelt me
vrouw Verhage. „We worden voort
durend gebeld, werkelijk overal
vandaan." Dinsdag kwam een bus
met dertig mensen uit de regio Rot
terdam naar Tholen om de Puk-en-
Mukhuizen met eigen ogen te zien.
En uit de Achterhoek wordt binnen
kort ook een bus verwacht. Alleen
in het Zeeuwse wordt 'partners in
kinderopvang' met de nodige scep
sis bekeken. Het idee is aan Gronin
gen verkocht en daarvoor is in Tho
len een film gemaakt. Als 'Sprong
naar zelfstandigheid' won het in de
Laurette Harthoorn heeft plannen voor een filiaal van haar Puk-en-Mukhuis voor kinderopvang.
noordelijke provincie de Probeprijs
voor vernieuwing op welzijnsge-
bied. Op 22 maart wordt zelfs een
landelijk symposium over deze
vorm van kinderopvang gehouden
in Tholen. Het project profiteert dit
jaar nog van subsidies van het mi
nisterie van landbouw en de Euro
pese Unie in het kader van de plat
telandsvernieuwing.
Laurette Harthoorn is toevallig in de
kinderopvang terechtgekomen. „Ik
heb op kantoor gewerkt en ook in
een kledingzaak. Maar omdat ik
astma heb, had ik problemen met
het roken door collega's. Ik dacht:
ik moet thuis iets gaan doen en
daarbij leek het me wel wat om met
kinderen te werken. Toen ik pas van
school was, heb ik een jaar lang ge
durende vijf of zes dagen per week
op een kindje gepast." Laurette las
iets over het gastouderproject van
de stichting kinderopvang en later
over de Puk-en-Mukhuizen. Maar
omdat je voor dat laatste 30 jaar
moest zijn en drie jaar ervaring
moest hebben, leek ze daarvoor niet
in aanmerking te komen. Laurette
meldde zich voor het gastouderpro
ject en kreeg het advies een gesprek
aan te gaan voor het project Puk-en-
Mukhuis. „En na dat gesprek dacht
ik meteen: dat ga ik doen. Ik heb
nooit twijfels gehad."
Ze was één van de tien Thoolse cur
sisten die via het ROC Zeeland wer
den geschoold als zelfstandig on
dernemer in de kinderopvang. De
eerste verdieping van haar woning
werd speciaal voor de kinderopvang
ingericht. Via een trap - vanzelf
sprekend boven beveiligd met een
hekje - bereikt men een ruime over
loop. Rechts is de speelkamer en
daarnaast een slaapkamer. Aan de
linkerkant is het grootste vertrek in
gericht als eet- en doekamer. Daarin
staat ook een televisie. „Als ze dat
van hun ouders mogen, mogen kin
deren daarnaar kijken als ze hier
zijn. Ik vraag dat tevoren altijd",
zegt Laurette. De vertrekken zijn in
vrolijke felle kleuren geschilderd.
Er is allerlei speelgoed aanwezig.
„Dat heb ik allemaal gekregen van
een viertal mensen. Een wipwap
had ik nog niet en die kreeg ik van
daag van de stichting."
In 'De Markt', zoals Laurette haar
Puk-en-Mukhuis heeft gedoopt,
vangt Laurette Harthoorn momenteel
tien kinderen op uit Sint-Maartens
dijk, één uit Scherpenisse en één uit
Sint-Annaland. Ze variëren in leeftijd
van drieëneenhalve maand tot negen
jaar. „Sommige komen eens in de
drie weken, andere vier dagen per
week, dat is heel verschillend." Lau
rette haalt tussen de middag ook kin
deren van school om bij haar te eten
en brengt ze dan weer terug. „Soms
hebben ouders van jonge kinderen
niet graag dat hun kinderen op school
blijven eten." Met gemiddeld zestig
kinduren per week is de bezettings-
graad van het Puk-en-Mukhuis dertig
procent, zodat er nog ruimte is. In
theorie is opvang gedurende zeven
dagen in de week en 24 uren per dag
mogelijk, maar momenteel beperkt
het zich tot doordeweekse dagen.
Laurette Harthoorn heeft plannen om
in een andere Thoolse woonkern een
filiaal te beginnen, maar kan daarover
nog niets naders vertellen.
Om de kwaliteit en de veiligheid van
deze vorm van kinderopvang te waar
borgen, zijn een aantal regels gesteld.
Zo mag één gediplomeerd leidster in
een Puk-en-Mukhuis maximaal zes
kinderen tegelijkertijd opvangen en
mogen er daarvan dan hoogstens
twee jonger zijn dan anderhalf jaar.
Het professionele karakter onder
scheidt deze vorm van kinderopvang
van het gastouderproject. Je zou kun
nen denken dat het stichten van deze
huizen in de Thoolse woonkernen ten
koste gaat van het kinderdagverblijf
in Tholen, maar volgens mevrouw
Verhage is dat niet het geval. „We
waren daar eerst ook wel een beetje
bang voor. Maar het blijkt dat naar de
Puk-en-Mukhuizen mensen komen
die hun kind per se in het eigen dorp
willen onderbrengen óf die niet pas
sen in de openingsuren van het kin
derdagverblijf." De flexibele opvang-
rijden, huiselijke sfeer en persoon
lijke benadering van ouder en kind
zijn kenmerkend voor de Puk-en-
Mukhuizen.
De franchisenemers van de stichting
kinderopvang zijn zelfstandige on
dernemers, maar kunnen voor ad
vies terugvallen op de stichting. De
ze heeft ook een folder gemaakt
over de Puk-en-Mukhuizen en wijst
geïnteresseerden in kinderopvang
desgewenst op deze mogelijkheid.
Verder brengt de stichting de kosten
van deze vorm van kinderopvang in
rekening bij de ouders en eventueel
de werkgevers. „Op die manier is er
een stuk duidelijkheid. Ik factureer
eerst aan de stichting", zegt Lauret
te Harthoorn. Om de drempel voor
kinderopvang te verlagen, wil ze elk
half jaar een kijkdag organiseren.
Zaterdag was de eerste en diverse
mensen kwamen even kijken of bel
den voor informatie.
Kinderopvang kan met name een
uitkomst zijn voor ouders die in
ploegendienst of deeltijd werken, of
een tijdelijk contract hebben. Er
moet een vast basisbedrag per uur
voor betaald worden. De hoogte van
de ouderbijdrage is afhankelijk van
factoren als een werkgeversaandeel
en of een plaats al dan niet gesubsi
dieerd is.
De Raad van State heeft zich vrij
dag gebogen over het streekplan
Zeeland. Een reeks bezwaarmakers
uit heel de provincie lichtte er de
problemen toe die zij met het plan
hebben. Namens een aantal var
kenshouders die op Tholen hebben
gebouwd of dat van plan zijn, voer
de A.P. Cornelissen van Den Hol
lander advocaten het woord. Hij
probeerde het argument van de pro
vincie te weerleggen, dat ten aan
zien van de regels voor intensieve
veehouderij in het streekplan spra
ke zou zijn van interimbeleid. Vol
gens Cornelissen is er in de praktijk
geen sprake van tijdelijk beleid,
maar juist van structureel beleid.
„Er komt geen plan doorheen dat in
strijd is met het streekplan." Het
uitsluiten van nieuwvestiging in
ontwikkelingszones voor platte-
landstoerisme en het beperken van
een neventak in die gebieden tot
1000 vierkante meter noemde hij
concrete beleidsbeslissingen. „Het
interimbeleid is kennelijk alleen
van toepassing op de andere gebie
den." Maar ook ten aanzien van die
andere gebieden is het raamwerk
wel degelijk afgewogen, aldus Cor
nelissen. Hij concludeerde dat zijn
cliënten door de provincie onte
recht niet-ontvankelijk zijn ver
klaard.
Ook de regels voor intensieve vee
houderij in het streekplan Gronin
gen kwamen vrijdag bij de Raad
van State aan de orde. Van de twee
bezwaarmakers was M.M. Blok uit
Poortvliet er één.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Het bedrijf diende april vorig jaar
een offerte in voor het maken van
een voorontwerp, definitief ont
werp en het besteksgereed maken
van een plan. Kosten 24.900 gul
den, exclusief btw. In de loop van
de voorbereiding is opdracht ver
strekt voor extra werkzaamheden:
een alternatief plan, een hoorzit
ting en de aanbestedingsprocedure.
Dit vergde 6310 gulden, exclusief
btw, waarvan een nota van 3340
gulden (exclusief btw) door de ge
meente is ontvangen. Het opstellen
van een voorontwerp met globale
kostenraming is volgens de op
dracht uitgevoerd, maar de begro
ting bij het definitieve ontwerp is
pas bij de beoordeling van de aan
bestedingssom geleverd. Op dit
punt is de opdracht niet correct uit
gevoerd, vinden b.en w.
Maar Nivec is hiervoor niet aan
sprakelijk te stellen. Artikel 5 van
de Regeling van de verhouding tus
sen opdrachtgever en adviserend
ingenieursbureau (kortweg Rvoi)
luidt:
'Het adviesbureau stelt ramingen
en begrotingen met betrekking tot
bouwsom, koopsom of aanlegkos-
ten steeds naar beste vermogens
op, doch is niet aansprakelijk, in
dien blijkt dat het werk niet voor
de geraamde kosten tot stand kan
worden gebracht.'
Het college concludeert dat Nivec
een begroting heeft aangeleverd
waarvan achteraf bleek, dat het
werk niet uitgevoerd kon worden.
Maar Nivec is niet verantwoorde
lijk te stellen.
B. en w. werpen de vraag op, in
hoeverre de gemeente schade heeft
geleden. „In financieel opzicht is
er geen schade door het ontbreken
van een juiste begroting. Het is een
vervelende en verwijtbare zaak dat
door onjuiste begrotingsgegevens
een werk in procedure is gebracht
met het beschikbaar stellen van fi
nanciële middelen die onvoldoende
bleken te zijn. Indien de juiste be
groting tijdig was aangeleverd, was
wellicht in eerste aanleg al een ho
ger bedrag beschikbaar gesteld."
Het college besloot de zaak nog
maals met Nivec te bespreken,
waarbij gewezen werd op hun ver
antwoordelijkheid tegenover een
opdrachtgever, in dit geval de ge
meente Tholen. Het ingenieursbu
reau gaf daarop te kennen, het
meerwerk ten bedrage van
ƒ3924,50 (inclusief btw) voor ei
gen rekening te nemen. Hiervoor
heeft de gemeente inmiddels een
creditnota ontvangen.
Scherpenissenaar schrijft provincie over Langeweg
Klippel woont in de Langeweg vlak
bij de provinciale weg. De verkeers
situatie is daar ingewikkeld, stelt hij.
Vanuit de richting Sint-Maartensdijk
ligt het fietspad lager dan de weg, om
pas vlak voor de splitsing op gelijke
hoogte te komen. En vanuit de rich
ting Poortvliet komt, eveneens onder
aan de dijk, een polderweg uit. In
diezelfde richting ligt, zo'n 75 meter
vóór de Langeweg, aan de andere
kant van de dijk de T-splitsing met de
Engelaarsdijk. Regelmatig gebeurt
het, dat auto's die op de provinciale
weg stoppen om de Engelaarsdijk of
de Langeweg in te slaan, worden aan
gereden door achteropkomend ver
keer. „Er wordt vaak erg hard gere
den", legt de Scherpenissenaar uit. In
zijn brief aan de provincie heeft hij
daarom met nadruk gepleit voor snel
heidsbeperking op dit deel van de
provinciale weg.
Klippel schetst de problematiek voor
het verkeer aan de hand van een
voorbeeld. Een automobilist die van
uit Poortvliet linksaf de Langeweg in
wil slaan, kan al op de linker weg
helft zitten als hij plots moet wachten
voor een van links of rechts opdui
kende bromfietser die hij simpelweg
niet eerder kan zien. Het leggen van
een knik in het fietspad is één van de
ideeën die Klippel aandraagt. „Daar
door haal je de vaart uit de bromfiets
en schep je ruimte om autoverkeer uit
Poortvliet bij het afslaan meer zicht
te geven." Het ophogen van het fiets
pad is een andere optie. En de meest
rigoureuze zou het afsluiten van de
Langeweg zijn. „Maar dat heeft nog
al wat gevolgen voor de verkeersaf
wikkeling." Het idee van zijn colle
ga-raadslid J.P. Bout voor een
tunneltje, lijkt Klippel niet eenvoudig
te realiseren. „Er zit daar nogal wat
in de grond, zoals een hogedrukgas-
leiding en een hoofdtransportleiding
voor drinkwater." De eigendomssitu
atie ter plaatse is gecompliceerd,
weet hij. De weg en het fietspad op
de Poortvlietsedijk zijn eigendom
van de provincie, de Langeweg bui
ten de bebouwde kom in de richting
Poortvliet is van het waterschap en
de Langeweg in het dorp van de ge
meente.
Volgens de Scherpenissenaar is de
verkeerssituatie bij de T-splitsing
veel gevaarlijker dan op basis van on-
gevalscijfers wordt aangenomen.
„Die registratie is bij lange na niet
compleet. Niet bij alle aanrijdingen
wordt de politie ingeschakeld - bij
voorbeeld als er lichte blikschade is -
en de bij na-ongelukken blijven even
eens buiten beeld. Wij horen hier de
remmen nogal eens piepen!" Het re
gionaal orgaan verkeersveiligheid
verstrekt per kwartaal cijfers over het
aantal dodelijke slachtoffers en men
sen die in het ziekenhuis belanden als
gevolg van een verkeersongeval. Ook
die cijfers kloppen volgens Klippel
niet altijd. Wanneer iemand bij een
ongeval zwaargewond raakt en als
gevolg daarvan later overlijdt, wordt
deze niet als dodelijk slachtoffer ge
registreerd. Minstens twee dergelijke
gevallen van aanrijdingen bij Scher
penisse kent hij persoonlijk.
Provincie, gemeente en waterschap
hebben nog deze maand overleg over
de situatie rond de Langeweg. Zij
zullen een advies opstellen voor de
stuurgroep duurzaam veilig Tholen,
die in het voorjaar wordt gevormd.
Deze stuurgroep moet de gebiedsge
richte aanpak van de wegenstructuur
coördineren. Er is al een ontwerp
plan waarin de Thoolse wegen in ca
tegorieën zijn ingedeeld. De provin
ciale weg is daarin als gebiedsont-
sluitingsweg opgenomen. Belangrijk
kenmerk van zo'n weg is, dat het
aantal aansluitende wegen wordt be
perkt. De resterende aansluitingen
moeten duurzaam veilig worden in
gericht, maar voor de T-splitsing
Langeweg is dat niet voorzien. Over
wogen zou kunnen worden, aldus
g.s., om de aansluiting van de Lange
weg op de Poortvlietsedijk te laten
vervallen, met alle gevolgen van dien
voor de verkeerscirculatie in en rond
Scherpenisse. Aanpassen van de aan
sluiting is een andere optie en Klip
pel heeft daarvoor 'enkele bruikbare
suggesties gedaan', schrijven g.s.. De
voor- en nadelen van beide mogelijk
heden zullen in het kader van de ge
biedsgerichte aanpak - waarin de ge
meente het voortouw moet nemen -
afgewogen moeten worden.
Amnesty International organiseert
morgen, vrijdag, een fakkelwake op
de hoek van de Kerstraat/Molen-
vlietsestraat in Tholen. Op die ma
nier vraagt men aandacht voor het
schenden van de mensenrechten in
de wereld. Belangstellenden zijn
tussen half zeven en acht uur wel
kom om mee te doen.
In deze krant las ik dat het college
zich nog beraadt over het plaatsen
van een gedenkteken voor de in het
toenmalig Nederlands-Indië gesneu
velde Thoolse militairen. Raadslid P.
van Belzen vroeg in de gemeente
raadsvergadering hoe het ermee
stond. Antwoord van de burgemees
ter: we hebben ons er nog niet over
gebogen. Het is nu wachten op de
raadsvergadering van 20 december.
Als Vomi-leden (vereniging oud mi
litairen Indiëgangers - red.) zien wij
ook dat er toch gewerkt wordt. Ho
pelijk is er een oplossing voor zodat
ook hier op Tholen een blijvende
herinnering zal komen ter nagedach
tenis aan onze Thoolse kameraden
die al jaren rusten in dat verre
vreemde land.
Nimmer is er in de geschiedenis een
leger zo lang weggezonden in oor
logstijd. Ook wij zeiden dikwijls te
gen elkaar: morgen is het onze beurt.
Degene die het niet beleefd heeft,
kan dit niet weten. Of het nou kerst
was of nieuwjaar, je moest op wacht
of op patrouille. Op zondag hetzelf
de liedje. In het begin dacht onze te
genpartij, de TNI: die Hollanders
gaan 's zondags allemaal netjes naar
de dominee of aalmoezenier toe om
de preek te horen. Daar kwamen we
al gauw achter. Zelfs op zulke dagen
werden er extra soldaten ingezet.
In het begin toen de Engelsen er nog
waren - die reden met legerwagens
over de Wegen waardoor er een hoop
van zijn gesneuveld - moesten wij te
voet de vijand opzoeken. We zijn de
diepste rimboe ingemoeten die vol
zat met wilde dieren. Maar ja, je had
het wapen bij je. En nog wat. Voor
zo'n groot land waren er veel te wei
nig soldaten. Bovendien waren er
tropische ziekten zoals malaria. Al
met al werd er niks gezegd: je moest
doen wat je werd opgedragen, punt
uit!
Wij zijn er nog en kunnen navertel
len wat daar is geleden en gestreden,
een oorlog ver van huis. Een ieder
heeft er wat aan overgehouden. Je
was onvoorbereid voor deze expedi
tie.
Hopend dat de gemeenteraad ook dit
stukje ter harte neemt. Dank u.
D.F. Bentschap Knook
M.A. de Ruyterstraat 1
4695 EL Sint-Maartensdijk.
Ten aanzien van het voortbestaan
van de verkeersbrigade lijkt de kou
uit de lucht te zijn. Coördinatrice J.
van Zetten-Sturris schreef vorige
week een brief op poten aan de ge
meente, waarin ze dreigde de bri
gade binnen twee weken op te heffen
als er geen overleg zou komen om
trent de geplande reconstructie van
de Molenvlietsedijk én het wange
drag van automobilisten richting de
brigadiers. Op de bijeenkomst in
Meuvliet, bedoeld om trouwe bri
gadiers in het zonnetje te zetten,
werd door wethouder K.A. Heijboer
niet over de brief gerept. Overigens
had de wethouder naar aanleiding
van het schrijven een gesprek met
mevrouw Van Zetten. Uit woorden
van voorzitter H. de Wit van Veilig
Verkeer was op te maken dat de brief
een wanhoopsdaad was van de coör
dinatrice: „Ze zat tegen het pla
fond." Richting de gemeente zei De
Wit dat deze een dergelijke groep
vrijwilligers naar waarde moet schat
ten, ze moet koesteren en ze in een
vroeg stadium bij plannen betrekken.
„Om een beter draagvlak te krijgen."
Mevrouw Van Zetten stak hij een
hart onder de riem door op humoris
tische wijze de aanhef van haar brief
te belichten en haar als 'de koningin
van de Molenvlietsedijk' te betitelen.
Ouders en onderwijzend personeel
hebben in het verkeer een voorbeeld-
Mevrouw Pul-Aarnoudse is al tien jaar verkeersbrigadier op de Molenvlietsedijk in Tholen.
functie voor de kinderen, pakte De
Wit de serieuze draad weer op.
„Steek dus niet vlakbij een zebrapad
schuin de weg over, want een kind
denkt dan al gauw dat het zo hoort."
De VVN-voorzitter zou graag meer
politiecontrole op de Molenvlietse
dijk zien, maar had van mevrouw S.
Kastelijn begrepen dat dat er niet in
zit. De wethouder zei dat klachten
over structurele verkeersproblemen
bij de gemeente gemeld kunnen wor
den, die daarvoor bij de politie een
centraal aanspreekpunt heeft.
Het reconstructieplan voor de Mo
lenvlietsedijk werd toegelicht door
ambtenaar W. van Vossen. Daaruit
bleek dat er ter hoogte van de scho
len een parallelweg komt, bedoeld
voor automobilisten die kinderen bij
school afzetten. Deze weg krijgt een
richtingsverkeer en kan van de kant
van de Zoekweg worden ingereden.
Bij de Jan van Bloisstraat en de
Machteld van Gelrestraat komen
oversteekplaatsen, met aan weerszij
den drempels om de vaart uit het au
toverkeer te halen. De ingang van
Ter Tolne wordt verplaatst naar de
Molenvlietsedijk en het voetpad
langs de Zoekweg verbreed. Alvo
rens de rijweg op de schop gaat,
wordt een voetpad gelegd (daaraan is
al begonnen) zodat de kinderen de
scholen goed kunnen bereiken.
De aanwezige brigadiers zagen nog
al wat bezwaren. Bijvoorbeeld dat ze
in de toekomst niet alleen de hoofd
rijbaan, maar ook de parallelweg in
de gaten zullen moeten houden. Fiet
sers toestaan op de parallelweg leek
hen evenmin een goed idee, in ver
band met openslaande autoportieren.
En er werd gevraagd naar extra par
keerplaatsen voor ouders die met de
auto komen en hun kind tot in de
klas brengen. Zowel Van Vossen als
wethouder Heijboer benadrukten dat
op de automobilisten een grote ver
antwoordelijkheid gaat rusten.
„Maar dat zijn tenslotte de ouders
zelf." De brigadiers zijn er niet ge
rust op, gezien de negatieve ervarin
gen die ze dagelijks opdoen met het
gedrag van verkeersdeelnemers.
„We weten allemaal welke automo
bilisten er voor de problemen zor
gen. Kunnen we er geen lijst van
aanleggen en hen vervolgens aan
spreken of een brief toesturen", sug
gereerde mevrouw Van Zetten. Heij
boer zei dat geen enkele oplossing
waterdicht zal zijn. In ieder geval zal
er in de laatste fase van het karwei
(dat volgend voorjaar uitgevoerd
moet worden) uitgebreide voorlich
ting zal plaatsvinden. En er zal con
tact zijn met de scholen.
Eén van de aanwezigen stelde voor
om de schooljeugd 'oversteekles' te
geven. De Wit pakte dat op. Hem
leek het een goede zaak om, als de
reconstructie voltooid is, groepsge
wijze met de scholieren het hele tra
ject langs te gaan en de gevaarlijke
punten toe te lichten. Het idee stamt
uit de groep verkeersouders, die ove
rigens weinig actief meer kan zijn
wegens een gebrek aan mensen.
De verkeersbrigade in Tholen kwam
dertien jaar geleden tot stand (lande
lijk bestaat de verkeersbrigadier
sinds 1947). Momenteel telt ze veer
tig leden, allemaal vrijwilligers. Hun
werk wordt door de gemeente erg
gewaardeerd, zei Heijboer. „En toch
zeker ook dat van de coördinatrice,
want haar zal het best hoofdbrekens
kosten om alles op rolletjes te laten
verlopen." Vooral als het slecht weer
is - en dat was dinsdagmiddag het
geval - is de druk op de brigadiers
groot omdat er dan veel meer auto
verkeer is bij de scholen. Namens
het gemeentebestuur kregen alle bri
gadiers een paraplu en een boeket.
Eén nieuwe brigadier was er in de
persoon van mevrouw A.J. Luten-
Quist, die officieel werd geïnstal
leerd.
Daarnaast waren er spelden voor bri
gadiers die vijf of tien jaar in functie
zijn. Mevrouw W.C.M. Pul-Aar
noudse brigadiert al tien jaar. En aan
hun eerste lustrum toe waren de da
mes L. Geluk, S. Geluk-Breure, L.
de Groen, J.J. Jeroense, J. Kot, G.C.
de Lang-Potappel, N.C.C. Ligten-
dag, A. Polak, A. de Ruiter, P.M.
Siep, C. Verkamman en U.J.E. van
Zetten-Sturris. Zij kregen van Van
Dis, namens de Thoolse basisscho
len, een doosje bonbons. „Scholen
mogen zich gelukkig prijzen met de
hulp van de ouders. U steekt de hel
pende hand toe, bent geen eendags
vliegen, en dat is een pluim waard",
zei de directeur van De Regenboog.
Hij sprak de hoop uit dat ook in de
toekomst mensen zich geroepen zul
len voelen om dit werk te doen.
De provincie heeft aannemingsbedrijf
Hommel uit Oud-Vossemeer aanspra
kelijk gesteld voor schade aan de
Rijksweg. Op 19 oktober verloor een
aan het bedrijf toebehorende tractor
hydrauliekolie als gevolg van een
technische storing. Daardoor ont
stond over een afstand van 400 tot
500 meter een gevaarlijke situatie.
Plaatselijk was het zeer glad en een
motorrijder ging bijna onderuit. De
weg tussen de Philipsdam en de
Krabbenkreekweg moest tijdelijk af
gezet worden, totdat de olie was op
geruimd. Gelet op de toedracht houdt
de provincie de aannemer of zijn ver
zekering aansprakelijk. De kosten van
het herstel bedroegen 2630 gulden.
Niemand heeft bij de provincie be
zwaar gemaakt tegen de voorgeno
men onttrekking aan het openbaar
verkeer van de westelijke verbin
dingsweg van de Kreukelweg op de
Zuid weg te Anna Jacobapolder. De
verbindingsweg - eigendom van het
waterschap - ligt over de binnendijk
van de Abraham Wissepolder en
wordt al een aantal jaren niet meer
voor verkeersdoeleinden gebruikt. De
binnendijk wordt gepacht door G. van
Herk en deze zou daar graag het af te
sluiten weggedeelte bijtrekken. Het
waterschap heeft er geen moeite mee.
Bestel-/Bedrijfsauto's
Nieuw en gebruikt
alle merken.
Ook voor onderhoud en
reparatie.
Bovag autobedrijf
NIEMANTSVERDRI ET
Poortvliet, tel. 0166-612680
Advertentie I.M.
De commissie ouderenbeleid houdt
woensdag in de Wimpel een kerst
middag voor alle ouderen van Sint-
Philipsland en Anna Jacobapolder.
Aan deze bijeenkomst werken ds.
J.C. Klein, dameskoor De Lofstem en
de dames Van Duuren-Kosten en
Quist-van der Male mee. De middag
zal bestaan uit samenzang, declama
tie en meditatie. Opgeven kan tot 11
december op de telefoonnummers
572390 of 572740.
Sinds een aantal maanden komen en
kele mensen uit verschillende kerken
bij elkaar om samen uit de bijbel te le
zen en er over te praten. Dinsdag
wordt hoofdstuk 3 uit het boekje Ruth
van Dr. B.J. Wiegeraad besproken. De
avond begint om acht uur bij Arie en
Irma Piet, Voorstraat 50, tel. 573068.