Gedaanteverwisseling Leen Rijstenbil
door een optreden van Bart van Luijk
Schildersbedrijf Geluk wil bouwen op
laatste industriegrond Sint-Philipsland
ilr C/»li
Boxhoppen nieuwe fiscale sport in 2001
WvlUII 9
Beleggingsspecialist voorspelt
millenniumhausse in januari
Vossemeerse regiokapper vriendelijk, hulpvaardig en goede vakman
Onderneming met bijna 90 personeelsleden uit jasje gegroeid
Donderdag 2 december 1999
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
7
Er staan wagonladingen met geld te wachten
Vanaf de eerste beursdag in het jaar 2000, maandag 3
januari, zal er in een euforische stemming sprake zijn
van een millenniumhause. Wagonladingen met geld
van pensioenfondsen en woningcorporaties staan te
wachten om dan gelost te worden. De traditioneel
goede januarimaand zal dan nog beter worden, maar
het zou kunnen zijn dat de hausse maar twee weken
duurt.
AEX naar 700
Medicijnen en internet
Vuurwerk
Met een zanghulde van het
Smalstads mannenkoor en
waarderende woorden van
burgemeester Van der
Munnik is zaterdagmiddag
hairstylingshop Leen en
Wilma Rijstenbil her
opend. In de Molenstraat
te Oud-Vossemeer maakte
de burgemeester de nieuwe
gevel zichtbaar, waarna hij
de sleutel kreeg om de toe
gang te openen tot de bar
bershop. Daar kwam het
gezang van het mannen
koor hem al tegemoet. En
met een lied voor Leen, de
barbier van Vossemeer, die
met Wilma aan zijn zijde
de top bereikt, speelde het
mannenkoor sprankelend
in op de ambities van deze
ondernemer.
Goed samenspel
Goed vakman
Rik Felderhof
Pluim op de hoed
Veel bedrijfsbeëindigingen verwacht in het komende jaar
Onderhoudscontracten
Geluk-gevoel
Bijbel
Wie heeft er als baby niet in een box gezeten? Elk kind was
blij dat het uit die beperkte vierkante ruimte kon, maar nu
moeten alle volwassenen weer het boxgevoel krijgen. Het
belastingstelsel voor de 21ste eeuw is namelijk gebaseerd
op drie boxen, drie belastbare inkomens. Drs. L.P.A. Clei-
ren van Schipper accountants praatte donderdagavond in de
Wellevaete 125 belangstellenden bij over de meest drasti
sche belastingherziening van na de Tweede Wereldoorlog.
Het parlement moet de plannen van staatssecretaris Ver
meend nog goedkeuren, maar de hoofdlijnen zijn bekend.
„Na 2001 is van sommige zaken de lol af", zei Cleiren.
Op vakantie
B.v.'s slechter
Groeifondsen lopen leeg
SCHILDERS EN
AFWERK1NGS
GELUK
Schilders- en Afwerkingsbedrijf Geluk bv
Postbus 6
4675 ZG Sint Philipsland
Telefoon (0167) 572664
Telefax (0167) 573064
W.C. van Izerloo, beleggingsspe
cialist bij Schretlen Co. in Ant
werpen (al sinds 1965 een dochter
van de Rabobank en vanaf 1991 de
private bank van die coöperatie)
bracht dat donderdagavond naar
voren in de Wellevaete. Daar orga
niseerden de Rabobank Sint-Anna-
land-Poortvliet en Schipper ac
countants een bijeenkomst over de
gevolgen van het nieuwe fiscale
stelsel. Hij wees op de zeer goede
rendementen in de afgelopen jaren
en Schretlen houdt het aandelenbe-
lang in de beleggingsportefeuilles
met 60% nog steeds overwogen.
„Beleggers hebben zeer goede ja
ren achter de rug, maar kunt u het
emotioneel niet aan, doe het dan
niet."
Van Izerloo wees erop, dat banken
veel geld liquide houden en beleg
gers bevreesd zijn voor de millen
niumwisseling. Maar wanneer alles
goed verloopt - en de bankman had
daar een groot vertrouwen in - dan
zal er in Europa een inhaalslag te
zien zijn. Er zijn winstmeevallers
te verwachten en het vertrouwen in
de euro zal toenemen. Ook in Ame
rika en Japan verwachtte hij groei,
maar met name op het Amsterdam
se Damrak zijn er betere cijfers te
verwachten door grotere winsten
van bedrijven. „En de rente zal na
het millennium zakken, waardoor
de kans redelijk groot is dat de
AEX (de beursbarometer) naar de
650 tot 700 zal stijgen. De finan
ciële waarden zullen de kar trekken
en de hoofdfondsen genieten onze
voorkeur boven de midkap, al kan
er daarbij zeker een positieve uit
schieter zijn zoals Getronics. Maar
bij het beleggen denken wij steeds
meer internationaal."
Van Izerloo belichtte drie interes
sante beleggingsthema's voor de
21ste eeuw. Ten eerste de zoge
naamde 'life science', geneesmid
delen- en voedingsmiddelencon
cerns, biotechnologie, belangrijk
in verband met de toenemende
vergrijzing. Hij adviseerde in die
sector drie fondsen: het Ameri
kaanse Pfizer (die verkoopt een
middel tegen cholesterol), het En
gelse Glaxo Wellcome en het Ne
derlandse Numico (het vroegere
Nutricia).
Ten tweede zijn de technologie
fondsen belangrijk, want internet is
het medium van de toekomst. Drie
Amerikaanse bedrijven hebben de
voorkeur: Amazon, IBM en EMC.
Tenslotte noemde Van Izerloo de
financiële dienstverlening met het
Franse Axa, het Nederlands-Belgi
sche Fortis en het Amerikaanse
American Express als favorieten.
ABN en ING noemde hij terloops
alleen als mogelijke fusiebank in
het jaar 2000.
De beleggingsspecialist stipte
daarna in sneltreinvaart nog een
aantal specials aan, speculatieve
fondsen met vuurwerk, zoals het
Japanse Sony, het Finse Sonera
(die ontwikkelt de nieuwe genera
tie mobiele telefoons), het Ameri
kaanse Cisco (belangrijk voor in
ternet), Softbank, Pacific Scientic
Works en het Amerikaanse Le-
menon.
Allemaal nogal ver van het bed
voor bedrijven met veel investe
ringsplannen of voorzichtige be
leggers die het dividendrendement
van Koninklijke Olie hoog blijven
aanslaan. „Maar de gedachten over
de 21ste eeuw zijn in elk geval
rooskleurig", zo vatte P.J. Polder
man van Schipper accountants de
bijeenkomst samen. „Vast staat,
dat we met fiscale veranderingen
in de wetgeving te maken krijgen
en ook met vooruitgang. Dat zijn in
elk geval de verwachtingen voor de
21ste eeuw en daar moeten we met
zijn alleen goed op inspelen", al
dus Polderman.
Leen Rijstenbil is vorig jaar van ge
dachten veranderd, vertelde hij. Een
lezing van trainer-entertainer Bart
van Luijk voor de Rabobank in de
Wellevaete, zette hem aan het den
ken. „Het was een hele komische
avond, waar ik veel heb gelachen,
maar ik heb er ook veel van geleerd.
Mijn ogen zijn toen opengegaan.
We hebben eens goed in onze zaak
en ook naar de voorgevel gekeken.
Dit kan niet meer, concludeerden
we. Het was allemaal 18 tot 19 jaar
oud en aan verandering toe."
Niet alleen bouwkundig besloot
Rijstenbil tot een gedaanteverwisse
ling. Hij ging ook met een heel
nieuw merk in zee en dat was een
grote ommezwaai. Boven de ingang
staat nu 'Club Matrix' en in plaats
van hairstylingshop prijkt 'Leen
Rijstenbil uw regiokapper' op de
gevel.
Een streekfunctie heeft de Vosse-
meerse ondernemer zeer zeker. Van
het hele eiland komen zijn klanten,
onder wie burgemeester Van der
Munnik. „Ik sta hier dan ook
vreemd", vertelde hij. „Normaliter
zit ik hier eens per maand in een
stoel en onderga ik mes en schaar.
Dan heb je niets te vertellen. Nu on
dergaan Leen en Wilma het een en
ander en niet alleen deze middag.
Zij moesten ook de afgelopen veer
tien dagen doorkomen. Acht bedrij
ven hielpen hen, zo bleek me uit de
prachtige advertentie in de Een-
drachtbode, in een nieuwe jas. En
die is al betaald ook, getuige de ge
Leen en Wilma Rijstenbil luisteren met de genodigden naar de openingstoespraak van burgemeester Van der Munnik.
lukwens van de Rabobank. Na een
goed samenspel en een goede plan
ning kunnen jullie hiermee de ko
mende jaren vooruit. Als goed on
dernemer, vol ambities, kijk je
vooruit en probeer je op tijd de vra
gen van morgen voor te zijn. Geen
wonder dat hij zich verbond met
een ambitieus Amerikaans cosmeti
cabedrijf. Zelfs zo nauw, dat bijna
alles in de zaak de naam ervan
draagt, ja, ook de hond. Ik denk
evenwel, dat hij en Wilma hun ei
gen identiteit willen behouden en
bij hun eigen voornamen zullen
blijven."
De burgemeester wierp de vraag op,
wat het geheim is, dat je je in de
zaak van Leen en Wilma Rijstenbil
zo thuisvoelt. „In de eerste plaats
zijn ze mensen die graag gewone
omgang met andere mensen willen
hebben. Vriendelijk en hulpvaardig.
Passend ook op het platteland. In de
tweede plaats vakman. Een goed
vakman is nooit helemaal tevreden.
Hij is dus in wezen wat onrustig,
steeds zoekend naar iets nieuws,
iets beters en overtuigd van zijn mo
gelijkheden. Zelfbewust dus. In de
derde plaats wil ik het begrip afhan
kelijkheid noemen. Je bent vrij on
dernemer en je voelt je onafhanke
lijk en zelfstandig. En toch weet je
je afhankelijk van je omgeving, je
vrouw, je medewerkers, je klanten
en van het onbekende. Je moet je
dan ook soms ook kwetsbaar kun
nen en durven opstellen en van
daaruit gesterkt de draad weer op
pakken.
De klanten kunnen gerust zijn. Ook
de geheel vernieuwde, gemoderni
seerde zaak blijft gastvrij. En ook
nieuwe klanten zullen ervaren, dat
het goed zit bij Leen Rijstenbil.
Want kapper zijn is een bijzonder
vak. Hij moet niet alleen zijn vak
goed uitoefenen, hij moet nog veel
meer. Als je dat uit jezelf niet zo
voelt, dan merk je het wel aan de
mensen. Een kapper weet wanneer
hij spreken en zwijgen moet. Hoe
langer hij in het vak zit, hoe wijzer
hij wordt en ook milder. Hij weet
ook aan wie hij wat moet zeggen.
Een kapper is ook een beetje een
psycholoog. Hij hoort nog wel eens
wat en kan iemand soms een duw in"
de goede richting geven. Hij moet
goed kunnen communiceren. Zijn
salon is als het ware een communi
catiecentrum. Hij weet vaak veel
meer en ook eerder allerlei zaken
die zich in dorpen en tussen mensen
afspelen. Een kapper moet gelijk
matig van humeur zijn. Merkt de
klant, dat hij slecht gehumeurd is,
dan hebben beiden een slechte dag.
Ik noemde zomaar wat bijzondere
eigenschappen die een kapper moet
hebben, welnu, Leen heeft ze!"
De burgemeester trok een vergelij
king met het bekende NCRV-televi-
sieprogramma van Rik Felderhof
'De Stoel.' „Hij en zijn stoel zijn
onafscheidelijk. De één kan niet
zonder de ander. Ook Leen zal in
zijn loopbaan naast gewone, ook
veel bijzondere mensen in zijn stoel
gehad hebben en nog krijgen. De
kapperstoel maakt mensen gevoe
lig, spraakzaam, afhankelijk en
maakt hem blij. Want waar wordt
iemand zo vaak over de bol gestre
ken en geaaid?"
De burgemeester feliciteerde het
paar van harte met deze nieuwe
start. „Heel veel succes en veel ge
luk in en met jullie zaak, de mede
werkers en ook met elkaar!", aldus
Van der Munnik.
Bestuurslid H.J. Boers van de mid
denstandsvereniging was blij, dat de
sluiting van de kapperszaak maar
tijdelijk was, want er stond een flin
ke vernieuwing op stapel. „Het ziet
er keurig uit en het doet ons goed,
dat je veel aannemers uit het eigen
dorp hebt ingeschakeld in plaats
van over de brug. Als kapper ben je
altijd gastvrij. Je biedt koffie aan,
maar soms moet je lang wachten in
de stoel en dat is zeker voor onder
nemers vervelend. Daarom willen
we je deze handreiking doen", zei
Boers, die een tuinschaar met een
droogboeket erop aanbood.
Broer J. Rijstenbil sprak namens de
familie een felicitatie uit. „We waren
al trots op jullie, maar op deze leef
tijd nog zo'n fantastische vernieu
wing verwezenlijken, dat is een extra
compliment waard. En dat allemaal
gemaakt door mensen van Tholen.
We hopen, dat de zaak nog lang flo
reren mag", zei Jaap Rijstenbil.
Leen en Wilma Rijstenbil genoten
zichtbaar van alle goede woorden
en de zanghulde van het Smalstads
mannenkoor. In zijn slotwoord be
dankte Rijstenbil alle sprekers en
zangers, alsmede in het bijzonder
de bouwers, die één dag voor de
opening alles al klaar hadden. „En
dat komt weinig voor bij zo'n pro
ject. Maar Wim Lobbezoo is een
fantastische aannemer. Wat zijn
ogen zien, maken zijn handen. En
buurman Leen Moerland zorgde
voor het schilderwerk en Jan van
Gorsel maakte een schitterende
vloer. We zijn er erg trots op. Het
nieuwe meubilair was negen maan
den geleden al besteld, maar het
moest uit Duitsland komen en het
ging bijna nog fout. Ik ben dank
baar dat het allemaal goed gekomen
is. Pluim op de hoed van alle bou
wers", aldus Rijstenbil.
De blauwgrijze wanden worden ge
accentueerd door paarsblauwe en
oranje elementen. En de nieuwe
verlichting maakt de kapperszaak
aanzienlijk lichter. De zeven werk
plaatsen (waarvan zes voor dames)
zijn gehandhaafd. „Kwaliteit vind
ik belangrijker dan een grotere ca
paciteit", zegt Leen Rijstenbil,
wiens twee medewerksters zater
dagmiddag ook verrast waren door
de totale gedaanteverwisseling.
xx ri 1XV1 ii__L_O T711JFénman«7aalf met pen maYÏmaa
De jubilarissen van schildersbedrijf Geluk met hun echtgenotes. V.l.n.r. J. Elenbaas, directeur L.M. Geluk, M. Koedoot, H. Quist en J.G. van Vliet.
Geluk schilders- en afwerkingsbedrijf te Sint-Philipsland heeft verge
vorderde plannen voor nieuwbouw op het industrieterrein Prins Hen
drikpolder. Het bedrijf - met 86 personeelsleden een van de grotere
schildersbedrijven in het land - zit aan de Industrieweg in een te krap
pe jas. Directeur L.M. Geluk hoopt over een jaar achter de watertoren
te zitten, waar hij de laatste vierkante meters beschikbare industrie-
grond heeft aangekocht. Inmiddels is hij ruim een jaar met de gemeen
te in de slag om de zaak rond te krijgen.
Wethouder Ravensteijn is er nu 'ste
vig mee bezig' en Geluk heeft er alle
vertrouwen in dat het goed komt.
Maar de opstelling van de gemeente
tot dan toe stond de ondernemer
minder aan. „Ze doen er alles aan
om bij Tholen en Sint-Maartensdijk
industriegrond te verkopen, maar
voor de andere kernen lijken ze zich
minder in te spannen." Probleem is
dat de grond waarop Geluk wil bou
wen, licht verontreinigd is. Hoe dat
kan is hem een raadsel, want er heeft
nooit iets gestaan. „Het zijn volks
tuintjes geweest."
De ondernemer gaat ervanuit dat de
zaak wordt opgelost. Op de door
hem gekochte 4000 vierkante meter
moet een bedrijf verrijzen dat vijf
keer zo groot is als het huidige. „De
vijf losse kantoren met werkplaats
annex magazijn zijn veel te kleih."
Het nieuwbouwplan voorziet in tien
kantoorruimten, een magazijn, een
grote werkplaats, kantine, afvalstraat
en groot buitenterrein. „Per 1 januari
mag er binnen alleen nog met water
gedragen verf gewerkt worden. Maar
wanneer die niet toepasbaar is, moe
ten we in de werkplaats met synthe
tische lak kunnen schilderen. Daar
treffen we de voorzieningen voor,
zoals luchtafzuiging." Omdat zijn
bedrijf vrij veel chemisch afval pro
duceert, wil Geluk een eigen afval
straat om het afval nog verder te
scheiden dan nu al gebeurt. Op het
buitenterrein wil hij steiger- en klim-
materiaal alsmede keten kunnen stal
len. En een kantine is onder meer no
dig om cursussen te geven als
bijscholing van het personeel. „Bo
vendien komen elke vrijdagmiddag
bijna alle personeelsleden naar de
zaak, dus zal het gemakkelijk zijn
om een ruimte te hebben waar we bij
elkaar kunnen zitten."
Toen Geluk vijftien jaar geleden sa
men met J.G. van Vliet uit Sint-An-
naland een schildersbedrijf opzette,
had hij nooit gedacht dat het tot een
dergelijke onderneming zou uit
groeien. Tussen de 80 en 90 mensen
(waarvan zeven op kantoor) vinden
er het hele jaar door emplooi. Een
kwart daarvan komt uit de gemeente
Tholen, de rest uit Flakkee, West-
Brabant, het Goese land en Walche
ren. Dat is ook de regio waar Geluk
zijn klanten heeft, zodat er het voor
deel is van korte aanrijtijden. Wo
ningbouwverenigingen in Gees,
Middelburg, Roosendaal en ook Be
ter Wonen in Tholen behoren tot de
vaste opdrachtgevers. Daarnaast
heeft Geluk onderhoudscontracten
afgesloten met bijvoorbeeld scholen
en bedrijven. En er zijn bouwonder
nemingen waarvoor het Sint-Philips-
landse bedrijf regelmatig werkt.
„Het grote voordeel van onze schaal
is, dat we de mankracht hebben voor
het uitvoeren van opdrachten op het
moment dat de klant dit vraagt. Voor
bijvoorbeeld Schuitema vastgoed of
Albert Heijn kunnen we in een week
tijd een winkel remodellen", zegt
Geluk. Door intensief opdrachten te
zoeken, slaagt het bedrijf erin de
werknemers zekerheid te bieden met
voldoende werk. Bij nieuwbouwpro
jecten worden vaak al onderhouds
contracten afgesloten voor tien, vijf
tien of twintig jaar. „De opdracht
gevers zijn daar blij mee. Zij zijn van
de sores af, het is onze verantwoor
ding." Voor onderhoudswerk gaan de
mensen van Geluk meestal in ploeg-
jes van twee man op pad.
De kracht van Geluk is volgens de
directeur het in eigen hand hebben
van het totale afbouwproces. Niet al
leen schilderen, maar ook glaswerk,
spackspuitwerk en behangwerk
voert het bedrijf met eigen mensen
uit. De verhouding tussen nieuw
bouw en onderhoud is ongeveer fifty
fifty. Het werkgebied is in regio's in
gedeeld met aan het hoofd uitvoer
ders. Daarnaast zijn er projectleiders
en adjunct-directeur C. Bosman -
„als 14-jarige bij ons gekomen" - die
de uitvoering onder zijn verantwoor
delijkheid heeft. Geluk zelf doet de
acquisitie. „Drie jaar terug hebben
we het ISO-certificaat gekregen. Dat
zegt veel over dat je je bedrijf goed
hebt ingericht. Er zijn vaste lijnen,
een goede communicatie. Bij ons
werkt het uitstekend. We draaien
daardoor een uitstekend rendement
en dat is voor het personeel plezie
rig-"
Dat personeel, daar moet je zuinig
op zijn, vindt Geluk. „Je moet er
veel in investeren, want het is je ge
reedschap." De directeur zegt zich
geen 'baas' te voelen en een strakke
hiërarchie kent zijn bedrijf evenmin.
Die cultuur, alsmede de zekerheid
dat er werk is, maakt dat personeels
leden lang in dienst blijven. Vrijdag
is het vijftienjarig bestaan gevierd en
toen zijn - voor het eerst - vier men
sen in het zonnetje gezet omdat ze
12,5 jaar of langer bij Geluk werken.
„Dat is in deze bedrijfstak lang en
volgens ons redelijk uniek. We zeg
gen ook altijd dat je het 'Geluk-ge
voel' moet hebben, anders moet je
hier niet willen werken." Geluk voelt
zich verantwoordelijk voor zijn per
soneel, blijkt uit zijn woorden. „Je
bent verplicht om voor een goed ren
derend bedrijf te zorgen, je hebt im
mers de zorg voor al die mensen. En
dat we altijd werk hebben, daarin
zien we toch ook de hand van God."
Weinig verloop dus onder het perso
neel. Geluk merkt ook dat in de
streek nog best heel wat schoolverla
ters voor het schildersvak kiezen. Hij
wijt dat deels aan de aanwezigheid
van zijn bedrijf, dat tot de grotere
werkgevers behoort. „Belangrijk,
want de instroom wordt steeds moei
lijker." De Sint-Philipslander draagt
zijn steentje bij in het bestuur van de
praktijkopleiding Spos en door als
examinator te fungeren.
Tot in België toe heeft Geluk zijn
klanten, maar op Tholen en Sint-Phi
lipsland werkt momenteel niet één
schilder. „Dat kan morgen anders
zijn. We zijn net klaar met de huizen
van Beter Wonen. En in de nieuw
bouwwijk in de Muijepolder te Sint-
Maartensdijk zit voor ons nogal wat
werk aan te komen."
Het derde lustrum van de onderne
ming is gevierd in Nieuwdorp. Op de
bijeenkomst bood de personeelsver
eniging een kwikbarometer aan, een
buis van Torricelli. Geluk is er blij
mee: „Ik ben gek van barometers,
net als veel schilders. Het eerste wat
ik doe is 's morgens tegen de baro
meter tikken om te zien wat voor
weer het wordt." Ook kregen hij en
Bosman een zes-literfles wijn. En
Van Vliet - die na de expansie als
schilder in het bedrijf bleef werken -
bood namens zijn gezin een bijbel
aan. „Die zal straks een ereplaatsje
krijgen in de nieuwbouw", aldus
Geluk.
De vier jubilarissen - Van Vliet en M.
Koedoot uit Sint-Annaland, J. Elen
baas uit Poortvliet en H. Quist uit
Lepelstraat - werden met een taxi
naar het feestadres gebracht, nadat 's
middags bij hen thuis al champagne
en corsages waren bezorgd. Het vol
tallige personeel bracht een toost op
hen uit, waarna directeur Geluk in
een toespraak, doorspekt met anek
dotes, hun schildersloopbaan be
lichtte. Hij bood ieder een horloge
met inscriptie aan. Namens de perso
neelsvereniging overhandigde M.
Jansens elk een karikatuurtekening.
„Het was een heel geslaagde, rustige
bijeenkomst", kijkt directeur Geluk
terug.
Directeur A. Slieker van de Rabobank pen, zoals die er veel zijn in het mid-
Sint-Annaland/Poortvliet, die de bij
eenkomst had georganiseerd, noemde
de veranderingen voor sommigen
zeer rigoureus. In box I wordt het in
komen uit werk en woning belast, dus
loon, pensioen en huurwaardeforfait.
Box II is voor inkomsten uit een b.v.
en box m is voor inkomsten uit spa
ren en beleggen. De aftrekposten
worden beperkt en verliezen in de ene
box verrekenen met de andere box
mag niet. „Het wordt dus hoppen en
springen tussen de boxen", voorspel
de W.C. van Izerloo van Schretlen
Co, de beleggingsspecialisten en ver
mogensbeheerders van de Rabobank.
„Men zal creatief gaan zoeken naar
mogelijkheden om in een andere box,
met betere, gunstiger tarieven, belast
te worden."
In het nieuwe stelsel verdwijnt de ver
mogensbelasting en wordt het topta
rief verlaagd van 60 naar 52%. Wan
neer nu een vrouw geen betaalde
baan heeft, wordt haar belastingvrije
voet bij die van haar man geteld. In
het nieuwe systeem krijgt zij die
heffingskorting - zoals de belasting
vrije som dan heet - uitbetaald. „Ze
kan daarvan dan op vakantie", zei
Cleiren gekscherend.
De auto van de zaak zal volgens hem
ook meer discussie gaan opleveren en
in elk geval meer bijtelling. Investe
ren wordt per onderneming bekeken
in plaats van per ondernemer. Voor de
man/vrouw firma's en de maatschap-
den- en kleinbedrijf en in de land
bouw, heeft dat grote gevolgen. Clei
ren adviseerde om in 2000 nog te
profiteren van die hoge investerings
premies voor de firmanten, want in
2001 is dat afgelopen. Dat geldt ook
voor de stakings vrij stelling. Wie plan
nen heeft om zijn bedrijf te verkopen,
moet dat volgend jaar doen, want in
2001 is het belastingtechnisch gezien
ongunstiger: 52 in plaats van 45%.
Ook de fiscale oudedagsreserve (for)
wordt ingewikkelder en de lijfrenteaf-
trek beperkt. Cleiren zei desgevraagd
te verwachten, dat er tegen het einde
van het jaar 2000 veel transacties zul
len plaatsvinden, zodat accountants
en notarissen het dan druk zullen krij
gen. „Als je toch al plannen hebt om
je bedrijf te verkopen, zal dat naar vo
ren gehaald worden", verwacht de
fiscalist van Schipper accountants.
In box II zitten de directeuren-groot
aandeelhouders van b.v.'s. Zij krijgen
volgens Cleiren met .vervelende
voorstellen' te maken, want de belas
tingheffing gaat van 25 naar 30%.
„Hier is wel politiek geharrewar over,
dus het is nog niet zeker. Maar een
veel voorkomend iets als het verhuren
van een privépand aan de eigen b.v.
verslechtert. Dat is een vervelende
consequentie van het nieuwe stelsel.
Voor wie veel investeringen heeft,
blijft de b.v. echter belangrijk, maar in
de nieuwe situatie moet men toch kri
tisch naar de huidige rechtsvorm kij
ken. Éénmanszaak met een maximaal
belastingpercentage van 52% versus
b.v. met een maximum van 54%. En
wat is er gunstiger: dividend uitkeren
of geld lenen van de b.v.?"
De vermogensbelasting verdwijnt,
maar daarvoor in de plaats komt een
vermogensrendementsheffing van
1,2%: vier procent over het netto ver
mogen tegen een vast tarief van dertig
procent. „Veel fiscale beleggingspro
ducten verliezen hun aantrekkelijk
heid", voorspelde Cleiren. „Beleggen
wordt meer een afweging van rende
ment en risico." Aan de hand van een
voorbeeld bleek, dat bij een belegging
in aandelen een huidig rendement van
7,3% na invoering van het nieuwe be
lastingstelsel daalt tot 6,8%. Daaren
tegen wordt een rendement op spaar
geld van 1,1% (na betaling van
inkomsten- en vermogensbelasting)
in 2001 verdrievoudigd tot 3,3% „Ri
sicomijdende beleggers gaan er dus
aanmerkelijk op vooruit", onder
streepte Cleiren.
Van Izerloo van Schreden voorzag
ook wel een verschuiving, maar bleef
heel positief over aandelen. „Met
clickfondsen en aandelenlease-con-
tracten ben je slechter af. Ook de ren-
tegroeifondsen stromen leeg, zodat er
iets anders met dat geld gedaan moet
worden." Zowel de rente- als de divi
dendvrijstelling vervalt. Financiering
van een boot is wel aftrekbaar voor de
vermogensrendementsheffing en dat
kan nu weer niet. Als actiepunt voor
2000 noemde Cleiren nog het plegen
van onderhoud aan onroerend goed.
Dhr. De Rooij toonde zich bezorgd
over de vermogensrendementsheffing
van grond, want hij vermoedde dat de
fiscus zich laat leiden door de huidige
prijzen van een ton per ha. in plaats
van de 30 tot 40 mille van enkele ja
ren geleden. Cleiren verzekerde, dat
voor pachtgrond 16.000 gulden per
ha. gehandhaafd blijft. „De vermo
gensrendementsheffing is op zich een
dure grap, maar bij pachtgrond kan
het niet meer zijn dan de verpachte
waarde."
HSTS1PI !$r
s»s£SJrli*ir
Schilderen
Begiazen
Wandafwerksn
Advertentie I.M.
