Vertrekkende secretaris had vooral hart voor de mensen bij de gemeente Jeugdbrandweer Sint-Philipsland is op een na de beste van het land Na kritiek staan OOT en gemeente samen op beurs Brief aan directie moet milder van toon zijn Workaholic A.G. Izeboud uitgezwaaid na loopbaan van 40 jaar College krijgt computerles Scheepsbrand door aspirantenploeg op juiste wijze bestreden imabo adviseert Vriens-De Schelde als uw sierbestratingsrecialist mmÊÊÊÈ imabo Donderdag 7 oktober 1999 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 9 „Hier staat een blij en dankbaar mens". Met die woor den besloot de scheidende Thoolse gemeentesecretaris A.G. Izeboud zijn dankwoord tijdens de afscheidsbijeen komst die hem vrijdag werd aangeboden. De 57-jarige houdt er na veertig jaar werken mee op. In diverse toe spraken werd hij geprezen en bedankt, maar ook op de korrel genomen. De eerste adviseur van burgemeester en wethouders en hoogste ambtenaar had niet alleen hart voor de organisatie, maar zeker ook voor de mensen die erin werken, benadrukte sectorhoofd algemeen bestuur en welzijn A.G. van de Sande. In de schaduw Dirigent Preciezeboud Tholen verdwijnt Kracht van Tholenop Contacta Goes Het ondernemers overleg Tholen en de gemeente Tholen verwachten veel van de bedrijfsbeurs Contacta in Goes waar veertien Thoolse bedrijven en de gemeente voor het eerst samen een paviljoen bezetten. Maar de grond voor bedrijfsvestigingen op Tholen wordt schaarser. Grond verkoop De jeugdbrandweer van Sint-Philipsland is zaterdagmid dag in Lelystad tweede geworden bij de landelijke finale. De wedstrijdploeg had maar achttien punten minder dan winnaar Huizen. Een resultaat dat leider Arco Kunst vooraf niet verwacht had. „Ons was meegedeeld dat het een heel moeilijke wedstrijd zou worden. Bovendien zijn de onderlinge verschillen tussen de deelnemers gering." Maar de wedstrijd verliep vlot voor de Sint-Philipsland- se aspiranten, die na afloop de tweede prijs uitgelaten in ontvangst namen. Rustig en vloeiend Wachtlijst GGD-Zeeland luistert niet naar Tholen De GGD-Zeeland lijkt een organisatie die zich weinig of niets aantrekt van wat de gemeente Tholen zegt. Dat beeld althans rijst op uit de discussie die dinsdagavond in de commissie algemeen bestuur en welzijn werd ge voerd over de brief die het college wil sturen aan de ge meenschappelijke gezondheidsdienst in Goes. Daarin stelt het college dat ze geen verdere verhogingen van de gemeentelijke bijdrage zal accepteren, nu de gemeente bijna 6700 gulden extra vrijmaakt voor de begroting 2000 van de GGD. Trein gaat verder Geen open eind r - |A De grote zaal van Haestinge zat vrijdagmiddag propvol genodigden, waaronder collega's en vrienden van Izeboud. En natuurlijk zijn vrouw en kinderen, zijn tien maan den oude kleinzoon, 92-jarige moe der en 82-jarige schoonmoeder. „Het geeft me een warm gevoel zo veel mensen hier te zien waarmee ik verbonden ben of ben geweest", zei de secretaris, wiens door gemeente- bode Arco Kunst getekende portret op het podium prijkte. Per 1 novem ber maakt Anton Izeboud gebruik van de mogelijkheid tot flexibele pensionering en uittreding (fpu), maar al in juli was zijn laatste werk dag. Op 4 januari deelde hij dit aan burgemeester H.A. van der Munnik mee en die zit nog altijd met de vraag waarom Izeboud dit besluit nam. „Zo'n jonge man, deze worka holic die van zijn werk zijn hobby maakte of andersom, deze gedre vene. Ik houd het er maar op dat hij veertig dienstjaren heeft op 12 okto ber a.s. en in verband daarmee heeft besloten: het is genoeg geweest." Uit 29 sollicitanten werd Izeboud (in Koudekerke geboren als zoon van een bakker) per 1 juli 1989 door de gemeenteraad unaniem tot ge meentesecretaris van Tholen be noemd. Tevoren vervulde hij 10,5 jaar dezelfde functie in Zierikzee, na vanaf 1959 achtereenvolgens in Sint Laurens, Zoutelande, Almkerk en Goes als ambtenaar werkzaam te zijn geweest. „We wisten wat we met hem in huis haalden. Een in het ambtelijke werk door de jaren heen gepokte en gemazelde man. Een man, zo Zeeuws als het maar kan in naam en daad", aldus Van der Mun nik. Aan de hand van Izebouds ge boortedatum en namen - Antonius Gilles - probeerde de burgemeester een aantal eigenschappen van de vertrekkende secretaris te belichten. Hij riep het beeld op van een suc cesvol, sociaal voelend en vriende lijk mens, een gczellighcidsmens en goed huisvader, iemand die van 's morgens vroeg tot 's avonds laat met zijn werk bezig is, een man met een brede ervaring, inzicht en wijs heid. „Onbevooroordeeld, objectief en eerlijk, een hekel hebbend aan dikdoenerijen en opportunisme." Als steun en toeverlaat van b. en w., de gemeenteraad en de ambtenaren sprak hij waar gesproken moest worden en zweeg waar dat geboden was. „Hij deed méér dan gedaan moest worden. Wal hij dacht, weten we niet." In de afgelopen tien jaar is de ontwikkeling van de ambtelijke organisatie op gang gebracht en de ze zal niet meer stoppen. „Ik meen namens het gemeentebestuur te kunnen spreken dat Anton Izeboud een prima gemeentesecretaris voor Tholen is geweest, die van grote be tekenis was voor de voortgaande ontwikkeling van de gemeente tot waar ze nu staat", aldus de burge meester. Hij wees erop dat de secre taris niet in de openbaarheid optrad, maar in de schaduw, min of meer in het verborgene. Burgemeester en secretaris voelden elkaar in de afge lopen jaren aan zonder veel woor den te hoeven gebruiken. Tot slot wenste Van der Munnik de schei dende ambtenaar en zijn vrouw alle goeds toe voor de toekomst. Hij bood een viertal cadeaus aan: een oorkonde, het traditionele tableau dat scheidende raadsleden krijgen, een zilveren replica van het in Oud- Vossemeer staande kunstwerk 'De vier vrijheden' (een relatiegeschenk dat bij uitzondering wordt uitge reikt, Izeboud kreeg het als eerste) en een fiets. Als nestor van de gemeenteraad Het echtpaar Nieuwkoop schudde als één van de eersten de scheidende secretaris en zijn vrouw de hand. bedankte M. Dijke de heer Izeboud voor het werk dat deze voor de Thoolse raad heeft gedaan. De se cretaris heeft een verantwoordelij ke taak en is de spil in de gemeen telijke samenleving, aldus het SGP-raadslid. Hij stelde dat de se cretaris bij een raadsvergadering aanwezig móet zijn, maar daar al tijd zwijgt. „Wat doet hij daar dus? Hij is een goede waarnemer. Af en toe werpt een wethouder of de bur gemeester hem een wanhopige blik toe, hij fluistert hen wat in en dan zie je de wanhoop verdwijnen en volgt het antwoord op de door een raadslid gestelde vraag", grapte Dijke. Hij zei ervan overtuigd te zijn dat Izeboud een zinvolle tijds besteding zou weten te vinden en bood een enveloppe met inhoud aan. Voorlichter F.A.P.M. Bakx, die als ceremoniemeester optrad, gaf ver volgens het woord aan A.G. van de Sande die als één van de sector- hoofden namens het management team sprak. Zijn speech werd ver luchtigd met tekeningen die zonder uitzondering het hoofd van Ize boud toonden. Toen hij hel ge- meentepersoneel vroeg wat ze van 'de sik' vonden, kreeg Van de San de naar zijn zeggen te horen: een harde werker, weet veel, weet al les, vergeet niks, een kanjer, gedul dig, vasthoudend, een taaigenie. Op humoristische wijze schetste hij een aantal kanten van Izeboud. Met name diens preciesheid in het gebruik van de Nederlandse taal (alle brieven en adviezen van amb tenaren werden door hem nagele zen en correcties aangegeven), die ook door andere sprekers nog werd genoemd. Izebouds karakter be schreef hij aan de hand van een vijftal muziekinstrumenten. „Maar jij was geen instrument, je liet je niet bespelen. Je was de dirigent." De secretaris had hart voor de or ganisatie. „Maar, en dat is zeker zo belangrijk, je had hart voor de mensen", zei Van de Sande die zijn vertrekkende chef de eerste 'onver schrokken Izeboud' (een beeldje van een dirigent) uitreikte. Vervol gens moest Izeboud een blauwe slipjas aantrekken en de in de zaal aanwezige ambtenaren dirigeren terwijl ze in koor - op de wijs van het Zeeuwse volkslied - over de onverschrokken Izeboud (een per siflage op de in het lied genoemde Vlissingse zceloods Naerebout). Hij kweet zich met verve van deze taak. De Goesse gemeentesecretaris C.G.M. Maas wees op Izebouds ta lenten als musicus, redenaar en mens. „Je was een harde werker die controleerde tot in de finesses. Een 'preciezeboud'." Namens de kring Oostcrschelderegio en het Zeeuws genootschap van gemeen tesecretarissen zei hij de Tholenaar ervaren te hebben als een plezie rige en zeer kundige collega die al- lijd goed op de hoogte was van al lerlei zaken. Een slechte eigen schap kon hij, na lang nadenken, niet noemen. Maas nam de gele genheid te baat om wat te filosofe ren over de functie van gemeente secretaris. „Doel van menig sec torhoofd en droom van iedere be ginnend ambtenaar." In de praktijk is de secretaris naar buiten toe ano niem, maar intern in de gemeente lijke organisatie de baas. Een soort algemeen directeur en adviseur. „Maar ook bestuurder volgens de wet op de ondernemingsraden. Daarnaast vertrouwenspersoon en bruggenbouwer." Maas zei dat mo menteel de discussie speelt of een gemeentesecretaris eigenlijk wel adviseur van het gemeentebestuur en tegelijkertijd trekker van hel ambtelijk apparaat kan zijn. Na mens enkele vrienden van het echt paar Izeboud droeg mevrouw Bart het gedicht 'Het eerste concert op aarde' voor, van Michel van der Plas. „Want literatuur en vooral ge dichten, dat is je grote liefde", wist ze. Voor vrolijke noten zorgden groep jes ambtenaren. De afdeling inter ne zaken kwam met een clublied (op de wijs van Lily Marleen) van de opgerichte club fpu (flexibele pensionering en uittreding), waar van Izeboud de voorzitterssjerp kreeg omgehangen. De 'acteurs' hielden maskers voor die de ge zichten van Izeboud en diens op volger Nieuwkoop voorstelden. Ambtenaren van de sector alge meen bestuur en welzijn hadden een videofilm gemaakt, een persi flage van een sprookje over Ize- boudius en de gemeente Smeer- dijk. En F.G.J.M. Buermans bood een foto aan van de medewerkers van de afdeling gemeentelijke ont wikkeling. Inspelend op de slogan waarmee Tholen binnenkort op de bedrijvenbeurs in Goes staat, zei hij dal niet de secretaris de kracht van Tholen is, maar dat dit de amb tenaren zijn. „En wat is die kracht? Als anderen niet zeggen dat je goed bent, moetje dat gewoon zelf doen", aldus Buermans. Als voor zitter van de personeelsvereniging bood A. van der Lee fietstassen aan. Hij memoreerde de secretaris als een trouwe bezoeker van de ledenvergaderingen: „Als u niet meer komt, zal de opkomst met een kwart dalen." Twee keer tijdens de bijeenkomst trad het Smalstads mannenkoor op. Hun slotlied had een aangepaste tekst en droeg de ti tel 'Sing loud for Izeboud'. Ondertussen stonden in de foyer van Haestinge de receptiegangers te wachten, want het programma liep liefst een vol uur uit. Izeboud zei daarom in zijn dankwoord niet in te gaan op al de gesproken woorden. „Ik weersta die verleiding." In de persoon van de secretaresse van b. en w. - Lien van Sprundel - bedank te hij alle ambtenaren. Hij bood haar een boeket aan. „Het waren boeiende, vruchtbare en leerzame jaren in Tholen. Ik ben tevreden over de manier waarop ik heb kun nen werken, maar dat is in de eerste plaats de verdienste van anderen. Hartelijk dank dat jullie me nooit hebben laten blunderen en met mijn zwakheden hebben leren leven." Humor ontbrak niet in Izebouds speech. Hij ging in op de vraag of de gemeente zorgvuldig met de ver trekkende gemeentesecretaris was omgesprongen en filosofeerde over de functie van manager. Ook zei hij dat in hem niet beheersbare de structieve krachten werkzaam zijn geweest, dat illustrerend met het feit dat geen enkele van de gemeen ten waar hij heeft gewerkt nog in de toenmalige vorm bestaat. „Het is dus niet de vraag of de gemeen te Tholen zal verdwijnen, maar wanneer", aldus gemeentesecreta ris Anton Izeboud, die besloot met een denkbeeldige dialoog tussen hemzelf en zijn vrouw Hcleen. Na het officiële gedeelte kwamen ve len de scheidende secretaris de hand drukken. Met de slogan 'de kracht van Tho len' gaan het OOT en de gemeente aan de weg timmeren. De geografi sche ligging van Tholen wordt in stelling gebracht om bedrijven naar hier te lokken. Op het affiche en de uitnodiging richten het OOT en de gemeente hun pijlen op Zeeland, Brabant, Holland en Vlaanderen, in een wervelende draaibeweging van blauw water dat dynamiek moet symboliseren met een aanzuigende werking. ,De kracht van Tholen zit 'm in ruimte voor bedrijvigheid, onderne mersgeest en samenwerking,' en 'Eenheid maakt macht en macht is kracht,' heet het in de uitnodiging. Volgens voorzitter E. Streng van het OOT hebben de gemeente en het OOT hun krachten gebundeld. „Vorig jaar kregen we kritiek van de voorzitter van de Kamer van Koophandel op de Contacta op het feit dat de gemeente Tholen niet aanwezig was. Dat hebben we ons aangetrokken. We hebben contact gezocht met de gemeente en voor gesteld om samen deel te nemen." Er werden twee commissies opge richt. Eentje voor de inrichting van het Thoolse paviljoen en eentje Niet alleen de ambtenaren wor den wegwijs gemaakt in het nieuwe programma van Win dows 95 en het teksverwer- kingsprogramma Word van de gemeente Tholen. Ook de bur gemeester en de wethouders krijgen computerles. Maandag avond was dat ook het geval. In de commissie middelen zouden burgemeester H.A. van der Munnik en de wethouders I.C. Moerland, W.C. van Kem pen en K.A. Heijboer het woord voeren over agenda punten die betrekking hadden op hun portefeuille, maar voorzitter M.J. Klippel meldde aan het begin van de vergade ring dat de burgemeester. Moerland en van Kempen ver hinderd waren en dat Heijboer later zou komen. Ze kregen op dat moment les. Wethouder R. Ravensteijn van financiën was wel aanwezig en moest alle vragen beantwoor den (met steun van sector hoofd middelen F.W. Keur). Een deel van het college miste daardoor het gebak van VVD- raadslid RK.M. Stouten uit Stavenisse die volgens Klippel 'gewend is om op dierendag zijn verjaardag te vieren.' Stouten wilde overigens weten of de invoering van het nieuwe programma op schema ligt. Ook M. Dijke (SGP) was daar benieuwd naar. Volgens Ra vensteijn was dat het geval: „De systeembeheerders lopen druk door het gebouw, van de ene afdeling naar de andere." voor het verzorgen van de publici teit. Er werd een public relations- bureau uit Middelburg in de arm genomen en het Thoolse grafisch bedrijf NPN, die de affiches en uit nodigingen drukte. „Met elkaar zijn we één club met de uitstraling van Tholen. We willen ook meer gaan doen met de kracht van Tho len," zegt Streng optimistisch. Vol gens hem zijn de deelnemende on dernemers en de gemeente 'razend enthousiast' over de opzet van het Thoolse paviljoen. De veertien deelnemers op de Con tacta van 12 tot en met 14 oktober zijn behalve de gemeente, carrosse- riebedrijf Elenbaas uit Poortvliet, Dragon plastics, Dutch profile cen ter, Weggemans metaal en profiel uit Sint-Maartensdijk, De Buren coating. Buys partners gerechts deurwaarders, firma van 't Hof alu minium, handelsonderneming Ber gen, klimaatservice Zuid, Van Meer wikkelbedrijf/techniek, NPN grafi- media, Schoonen reklame, Tasta bouw uit Tholen en dagrecreatieter rein De Speelmansplaten uit Poort vliet. De laatste zorgt voor een hap je en een drankje in het paviljoen dat 360 vierkante meter groot is. Volgens wethouder R. Ravensteijn kon de gemeente niet aan de zijlijn blijven staan. „We wilden er duide lijk in participeren. Het symboli seert de goede verstandhouding tus sen het OOT en de gemeente." Ravensteijn had op een rijtje gezet hoeveel grond er is verkocht of in optie gegeven sinds zijn aantreden als wethouder van economische za ken in april vorig jaar. Zo is er op het industrieterrein Welgelegen in Tholen 3,8 ha verkocht en 3,7 ha in optie gegeven. Over 7000 m2 wordt onderhandeld. Volgens de wethou der wordt de situatie er echter 'nij pend.' In Oud-Vossemeer is een halve ha verkocht en is 12.000 m2 in optie gegeven. Er is nu geen grond be schikbaar. In Sint-Annaland is vol gens Ravensteijn 1,2 ha verkocht en is er nog een voorraad van 8000 m2. In Sint-Philipsland is 3855 m2 ver kocht, maar is op dit ogenblik geen nieuwe grond beschikbaar. Het col lege wil wel een terrein van 7000 m2 in ontwikkeling brengen, maar wacht eerst de resulaten af van een onderzoek naar de waterhuishou ding in dat gebied. Wordt het te duur, dan ziet het college er waar schijnlijk van af. In Sint-Maartensdijk is 2 ha be schikbaar, maar dit wordt (nog) niet uitgegeven omdat een bestaand be drijf in de buurt interesse zou heb ben voor dit perceel. De behoefte aan bedrijfsterrein is volgens de wethouder groot. Vooral in Tholen. Voor het ontwikkelen van Welgele gen II is 110.000 gulden uitgetrok ken, zo zei hij. In november bezoekt de gemeente voor de derde maal de beurs in Roosendaal tijdens de bedrijfscon- tactdagen. Daar maakt de gemeente deel uit van het Zeelandpaviljoen. Het aspiranten team en de leiders van de jeugdbrandweer zijn verguld met de tweede plaats in de landelijke wedstrijd. worden. De wedstrijdploeg bestond uit be velvoerder Willem Ridderhof, Maurits Verwijs (nummer 1), Pie- ter Geluk (nummer 2), Jurgen Neele (nummer 3), Tom van Iwaarden (nummer 4) en pompier Bart Steijn. Zij troffen ter plekke de kapitein van het schip aan en deze vertelde hen dat er een luik open lag op het achterdek en dat ook een deur aan de zijkant open was. Over de vuurhaard wist hij niets te vertellen. De deur werd gevonden en beneden ontdekte men ook meteen een vuurhaard, waarvan verdere uitbreiding voor komen werd. Het luik bleek op een moeilijke plaats helemaal achterin te zitten en werd pas gevonden na een tweede keer vragen aan de ka pitein. „Willem Ridderhof had zich eigenlijk bij aankomst moeten melden bij de bevelvoerder van de bedrijfsbrandweer, want die had assistentie gevraagd. Deze had zó kunnen zeggen waar hel luik zat." Deze fout maakte bijna iedereen en dat is volgens Kunst ook wel te De deelnemers kregen de medede ling dat er brand was op een schip van rijkswaterstaat, dat de be drijfsbrandweer al aanwezig was en om assistentie verzocht. „Dat betekende dat het een middel- brand betrof en zo'n opdracht heb ik in al mijn jaren bij de jeugd brandweer nog niet meegemaakt", vertelt Kunst. De clue bij een brand in een scheepsruim is, legt hij uit, dat die net zo behandeld moet worden als een brand in een kelder. „Als je naar binnen gaat om te verkennen, moet je meteen één straal water meenemen. Dit omdat er maar één uitgang is." Verschillende van de twaalf deel nemende ploegen vergaten dat, maar Sint-Philipsland deed dit correct. „We hebben toevallig twee keer in een kelder geoefend en daarbij de jongens gewezen op de situatie met een schip", zegt Kunst. De voorbereiding is trou wens toch serieus ter hand geno men, want de leiders - behalve Kunst zijn dat Erik van Duuren en Harm Verwijs - bouwden tijdens de oefeningen expres de nodige valkuilen in waarmee je tijdens wedstrijden geconfronteerd kunt begrijpen, omdat de situatie van een al aanwezige blusgroep volle dig nieuw was. „Bovendien is het zo, dat een gemeentelijke brand weer, zelfs als die ter assistentie is gevraagd, altijd de leiding over neemt van een bedrijfsbrand weer." Onder het luik werd nog een vuurhaard aangetroffen met vlak daarbij twee gasflessen. Dit werd correct opgelost door de Sint-Philipslanders. Bij de naver- kenning ontdekte Ridderhof dat de eerste brandweerploeg het vuur nog niet gedoofd had. Hij sprak alsnog de andere bevelvoerder aan, waarna ook dit vuur werd ge blust. „De ploeg werkte rustig en vloeiend", vertelt Kunst. Regel is dat de brand na 25 minuten ge blust moet zijn en dat de ploeg dan aan het inpakken moet zijn. „Anders word je afgefloten. Dat overkwam Vlissingen en die werd dan ook op de laatste plaats ge zet." Sint-Philipsland noteerde een werktijd van 28 minuten en zes seconden. Huizen deed het en kele minuten sneller en liep daar door nog vier punten extra uit. Onder de supporters die meege reisd waren, waren ook burge meester Van der Munnik en brand weercommandant De Feijter. Vol vertrouwen wachtten de Sint- Philipslanders de uitslag af. „We wisten dat we goed gespeeld had den." Uiteindelijk werden ze tweede met 760 punten. Ook de bevelvoerder en de pompier be reikten een tweede klassering. De andere Zeeuwse deelnemer, Goes, eindigde als zevende. Kunst noemt hel een prima prestatie om tweede van Nederland te worden. „Aan de wedstrijdenreeks deden in totaal 96 korpsen mee. In de fi nale stonden de twaalf beste en de verschillen zijn klein." In 1992 lukte het Sint-Philipsland om eer ste te worden bij de aspiranten (leeftijd 15 tot 18 jaar). De 2,5 uren durende terugreis vanuit Fle voland - met vaste chauffeur Jan Wolse - verliep in opperbeste stemming. In Steenbergen vierde de groep het succes met een eten tje bij de chinees. De Sint-Philipslandse jeugdbrand weer telt twintig leden: 10 junio ren en 10 aspiranten. „Voor meer is er geen plaats, mede gezien de grootte van de wcdstrijdploegen. Er is dan ook een wachtlijst. En wanneer iemand 14 jaar is gewor den en nog altijd op die lijst staat, moeten we die jammer genoeg af voeren omdat hij dan te oud is om nog te beginnen", vertelt Kunst. De huidige aspirantenploeg is de eerste die volledig uit de junioren is voortgekomen. Daarom delen ook de leiders Michel v.d. Est en Jaap Verwijs van die categorie in het succes, vindt Kunst. Hij stelt dat eigenlijk reserve Marijn Geluk het dit afgelopen jaar het moei lijkste heeft gehad. „Hij moest op alle plaatsen invallen als er bij een oefening iemand niet was. En bij wedstrijden kwam hij niet in ac tie." Dat de jeugdbrandweer voor de 'grote' brandweer een belang rijke functie kan hebben, blijkt wanneer daar vacatures zijn. On langs was er die één en bij de sol licitanten zaten vier mensen die bij de jeugdbrandweer zijn ge weest. Het college vindt ook dat er een on derzoek moet plaatsvinden naar de doelmatigheid van de organisatie. Naar de basistaken van de GGD is onvoldoende studie verreicht, zegt het college. Het begrotingsbedrag van 598.761 gulden zien b. en w. als 'absoluut plafond'. Volgens M. Dijke (SGP) helpen de brieven die de gemeente schrijft aan de GGD niet. „Over de begro ting van 1999 is ook al eens een op merking gemaakt. We hebben ge vraagd binnen de twee miljoen te blijven, maar dat is niet gebeurd. Wij voelen er niet voor om akkoord te gaan. De GGD trekt zich weinig of niets aan van onze opmerkin gen." P. van Belzen (RPF/GPV) was het met Dijke eens. Hij vroeg zich af wat het effect van de brief zal zijn. „De trein gaat gewoon verder." J. van den Donker (D66) zei de 'druk op de GGD' te willen opvoe ren, maar zei geen financieel pla fond in te willen voeren. Ook E. Frigge-Hogesteeger (VVD) vond dat te ver gaan. Zij stelde voor de zinsnede in de brief te verzachten, m.a.w. geen verdere verhogingen te accepteren 'zolang er geen onder zoek heeft plaatsgevonden naar de effectiviteit van de organisatie en de basistaken van de GGD'. Wethouder I.C. Moerland (voorzit ter van de GGD) zei dat het college wel verhogingen zal aanvaarden wanneer de gemeente er niet onder uit kan, als bijvoorbeeld de lonen van het GGD-personeel worden verhoogd. De wethouder wees erop dat Tholen als een van de 17 Zeeuwse deelnemende gemeenten niet veel in de melk te brokkelen heeft. Van Belzen vond dat geen reden om niet kritisch te blijven. Dijke schaarde zich achter het college: „Om CAO-verplichtingen kun je niet heen, maar de GGD mag geen open einde worden." Van Belzen bleef wat betreft de brief bezwaar houden tegen het ge bruik van het woord absoluut. „Be ter is: voorlopig niet." Moerland zegde toe een en ander nog eens te zullen bekijken. En bij voorbeeld de GGD met klem te vragen om het onderzoek naar de basistaken van de organisatie ter hand te nemen. jél-a. en als één van de GROOTSTE 1N KOOWf! ïsö organisaties kan mi imabo het weten. een showroom- bezoek bij# Vriens-De Schelde is gegarandeerd een succes.' Bergen op zoom Zeelandhaven 7 Telefoon: (0164) 271500 Fax: (0164) 245370 Advertentie LM.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1999 | | pagina 9