'De kracht van dit schip is datje
er zonder matroos op kunt varen'
aan Thoolse fietsvierdaagse
nig!
Een record aantal deelnemers
Extra afschrijven met
geld premieregeling
intratuin
Secretaris
Nieuwkoop
geïnstalleerd
Grijze emmer
raadslid wordt
niet geleegd
Even iets recht zette!
Gemeente Tholen niet op internet!
Dondfcrdag 26 augustus 1999
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Het m.s. Ria is verkocht. Het schip van Wim Schot en
Ria Schot-Faasse lag eind maart voor de laatste maal aan
de Wal in Tholen. Met een lengte van 85 meter en een
breedte van 9 meter een kanjer van een schip. Uit Tholen
voer de Ria van 1650 ton terug naar de thuishaven Ter-
neuzen. Het echtpaar woont nu in een huis dat niet in het
water ligt. Wonen aan boord is wonen op een varend be
drijf. Wim (62) en Ria (52) deden het sinds 1965 samen,
zonder matroos.
mm Jim -r
Schippersechtpaar Wim en Ria Schot-Faasse na 34 jaren aan de wal
Samenwerking
rond millennium
is hoopgevend
Gejakker
Naar internaat
Maar weinig
zieke iepen in
gemeente Tholen
Moeilijke periode
TOTALE
LEEGVERKOOP
MET KORTINGEN
TOT 50%
Vi l
SS.
Wim en Ria Schot-Faasse lagen in maart met ms Ria van 1650 ton voor de laatste maal aan de Wal in Tholen.
De Ria was niet altijd zo lang. Toen
ze het schip in 1975 kochten, mat
het 68 meter en vervoerde het
vrachten tot 1100 ton. Om de ton-
nenmaat te vergroten en dus grotere
vrachten tc kunnen aannemen, liet
Schot het schip in 1987 in het Lim
burgse Eijsden verlengen. Ria:
„Toen we vrachten van 1100 ton
vervoerden, was je altijd afhanke
lijk van die maat. Maar als er dan
op het bord in de beurs vrachten
van 1400 en 1500 ton werden aan
geboden, dan zag je dat met lede
ogen aan. Dan kon je niet mee. En
een vracht van 1400 ton wilde men
niet zo maar in kleinere partijen la
ten vervoeren. De toekomst lag in
de grotere schepen. Het was of
doorvaren, maar met een hoop er
gernis omdat je die grote vrachten
niet kon doen, of een duurder schip
kopen of een stuk in de boot laten
zetten. We hebben voor het laatste
gekozen omdat het schip nog hele
maal niet oud was."
De investering loonde de moeite.
„Dat is zeker iets waar je tevreden
op terugkijkt," zegt de schippers
vrouw.
Voor de ingreep lag het schip even
wel vijf weken op het droge. Het
echtpaar bleef gewoon aan boord
en werd vanaf de wal van stroom
voorzien. Het schip lag op dokken
met wielen eronder om te worden
verreden. Het schip wordt doormid
den 'gesneden'. Het nieuwe com
partiment wordt ertussen gereden.
Dat klinkt eenvoudig maar een ver
lenging van een schip betekent ook
het verlengen van snoeren en ka
bels, plus het aanbrengen van, in dit
geval, twee nieuwe schuifiuiken.
Ria is net niet op een schip gebo
ren, maar kent bijna niets anders
dan het leven op een binnenvaart
schip. Haar vader Bram Faasse was
schipper en kwam uit Sint-Philips-
land, haar moeder uit Terneuzen.
En Wim begon zijn loopbaan op de
binnenwateren toen hij 15 jaar was.
Na de ulo in Tholen ging de bak
kerszoon uit Sint-Maartensdijk bij
schipper M. Versluis uit Werken
dam aan boord.
Wim: „Ik was altijd al geïnteres
seerd in het varen. Door mijn fami
lie. De meesten waren mosselvis
sers. In de vakanties ging ik vaak
naar Zierikzee waar mijn neefjes
woonden. Dan zat je altijd op en
De zaken die de gemeente aanschaft
om tijdens de komende jaarwisse
ling de millenniumproblematiek het
hoofd te kunnen bieden, kunnen
ook in de toekomst gebruikt worden
wanneer zich een calamiteit zou
voordoen. Brandweercommandant
J. de Feijter gaf in de commissie al
gemeen bestuur en welzijn de wa
teroverlast van het afgelopen najaar
als voorbeeld. Het noodstroomag-
gregaat kan bij stroomuitval bij
voorbeeld gebruikt worden om
persluchtapparaten van de brand
weer op te laden. RPF/GPV en SGP
waren in de commissie benieuwd
naar deze zaak. De brandweerkazer
ne in Sint-Maartensdijk wordt voor
21.000 gulden aangepast om als cri
siscentrum dienst te kunnen doen.
Voor bestuurlijke aspecten blijft
Tholen deze dagen (de periode 31
december t/m 3 januari) deel uitma
ken van de Zeeuwse samenwerken
de overheden, maar het operationele
deel is vooral een West-Brabantse
rond het water." Een jaar later stap
te hij over naar diens broer Piet
Versluis die met vrouw en drie
kinderen voer. Schot was er
knecht. Op een zandschip, een zo
genaamde zelflosser, een vaartuig
met een mast en een giek waarmee
het zand gelost kon worden. Het
was zwaar werk. De knecht moest
de lege bak met twee handen zo
snel mogelijk naar beneden in het
ruim trekken en besturen voor de
volgende hijs. „Het betaalde wel
extra. Het schip had motoren,
maar nog geen stuurhut. Het be
sturen deed je builen achterop. Te
genwoordig worden zulke schepen
omgebouwd voor de recreatie
vaart, de bruine vloot."
Schot bleef tot zijn 23ste aan boord
bij Versluis. „Ik had uitstel van mi
litaire dienst gekregen wegens per
soonlijke onmisbaarheid. Toen ik
22 was, werd ik buitengewoon
dienstplichtig." Schot verzette de
bakens door als zetschipper (die
een bepaald percentage van de
vracht krijgt) te gaan varen op de
klipper Succes van 230 ton. „Als
halfwas. Dat betekende datje mee
betaalde in de varende kosten. Je
was ook medeverantwoordelijk. Tot
die tijd had ik altijd domicilie in
Sint-Maartensdijk."
Samen met Jan Jansen uit Sluiskil
vervoerde Schot zand naar Diks-
muide aan de Vlaamse kust. Het
tweetal verhuisde van een klipper
naar een grotere spits (38 meter
lang, 5,05 meter breed) en ging
voor een Belgische ondernemer va
ren.
In 1963 kocht Schot samen met zijn
oude werkgever Piet Versluis de
spits Duo. Schot en Versluis ver
voerden, samen met een matroos
(familie van Versluis) zand uit de
wingebieden ('zandgaten') in de
Waal bij Mook, Leeuwen en IJzen-
doorn naar België (voornamelijk
Kortrijk).
Een jaar later leerde Ria Wim ken
nen toen het schip van haar ouders
en dat van Schot in een van de
'zandgaten' langs de Waal lagen.
Mevr. Schot: „Schippers gingen bij
elkaar op de koffie. Zo leerde je el
kaar kennen."
Ria deed toen vakantiewerk op een
zaak. Met regionale brandweer,
GGD, politie en millenniumcoördi
natoren zijn afspraken gemaakt tus
sen West-Brabant en Zeeland. Bur
gemeester H.A. van der Munnik
vindt het hoopgevend dat er op
technisch gebied in de praktijk sa
mengewerkt kan worden tussen bei
de regio's.
Tijdens de gemeenteraadsvergade
ring maandagavond zal S. Nieuw
koop geïnstalleerd worden als
'waarnemend' gemeentesecretaris
van Tholen. Officieel kan hij nog
niet als opvolger van A.G. Izeboud
fungeren, omdat deze pas 1 novem
ber uittreedt (hij werkt echter al niet
meer) en de gemeentewet slechts
écn gemeentesecretaris toestaat. De
44-jarige Nieuwkoop kan op grond
van het reglement van orde voor de
raadsvergaderingen als waarnemend
secretaris worden aangewezen. Hij
gaat 1 september aan de slag.
passagiersschip op de Rijn, maar
kon door het plotseling overlijden
van haar vader in september 1964
het vakantiewerk niet afmaken. Ze
ging samen met haar broer varen,
maar in 1965 trouwde ze Schot cn
stapte ze aan boord van het zand
schip Duo. „Het waren lange dagen
en korte nachten. Zandvaren is al
tijd een heel gejakker. Als je gelost
was, dan voer jc altijd leeg terug.
Er mocht weinig tijd verloren gaan.
We noemen het niet voor niks zand-
jakkeren," zegt de schippersvrouw.
De schippers besloten de bakens te
verzetten en via de beurs, van Ne
derland op Frankrijk te gaan varen,
tot in de buurt van Parijs. „Niet ver
der. We moesten op open water
blijven vanwege de diepgang." De
vracht was gevarieerd, van veevoe
ders tot granen, van rollen ijzer tot
Stemmen
van lezers
Naar aanleiding van het artikel in de
Eendrachtbode van 19 augustus over
Tholen op internet het volgende: di
gitalisering, het omzetten van woor
delijke taal in cijfermatige taal, is
naar mijn stellige overtuiging de on
dergang! Het levende woord, Gods
woord, zal bestaan in eeuwigheid,
maar cijfers, codes, symbolen, enz.
niet! 'Uw' sofinummer is niet uw
sofinummer, maar het nummer dat
De zevende fietsvierdaagse van de
huisvrouwentrimploeg uit Tholen
is een succes geworden. Er stap
ten maandagavond bij café de
Pub op de Markt een record aan
tal deelnemers op de fiets: 170.
Op zoveel deelnemers had de
trimploeg niet gerekend. Het was
dringen bij het inschrijven. De
eersten meldden zich al even voor
half zeven, de laatsten een uur la
ter, vijf minuten voor sluitingstijd
toen de eerste fietsers al weer te
rugkwamen om hun kaart af te
laten stempelen. De organisatie
kwam papier te kort. De laatste
vier vertrokken op één inschrijf
formulier.
Opvallend was het grote aantal
kinderen en gezinnen die meede
den. De meeste kozen voor de 15
kilometer: 120. De overige 50 rij
den de lange route van 25 kilome-
kolen.
Het bemachtigen van een vracht
ging per toerbeurt (evenredige
vrachtverdeling) via de schippers-
beurzen (Terneuzen, Rotterdam,
Antwerpen, Gent). Dat betekende
soms lange wachttijden voordat er
weer gevaren kon worden omdat de
schippers 'op beurt van leegkomst'
vracht toegewezen kregen. „Wc
zijn toen op Duitsland gaan varen.
Jc kon eerder vertrekken en de
vrachtprijs was beter. Aan de
vrachtprijs kon je al zien hoe ver
het was. Als Wim van de beurs
kwam, was het vaak eerst de kaart
van Duitsland op tafel om te kijken
waar we heen moesten." Een van
hun verste reizen was naar Bam
berg aan de Main (in zuidoost
Duitsland).
Tegenslagen zijn het echtpaar niet
ter.
Mevr. L. Goorden-Hermus van de
trimclub heeft geen duidelijke
verklaring voor de grote op
komst. Ze denkt zeker dat het
mooie weer maandag een rol
speelde, en dat het inschrijfgeld
voor kinderen met twee gulden is
verlaagd. „Kinderen betaalden
ook altijd zes gulden. Als je dan
als gezin mee wilt doen, dan kost
het best veel. Voor ons hoeft er
geen winst op te zitten, als we
maar uit de kosten komen. De
kinderprijs heeft goed uitge
pakt."
De inschrijving vormde maan
dagavond een 'heksenketel', zegt
ze. „We wilden bijhouden hoeveel
volwassenen en kinderen er mee
rijden, maar dat hebben we op
moeten geven vanwege de drukte.
Er kwamen ook al kinderen terug
bespaard gebleven. In 1975 brand
de het schip de Ria (de voorgang
ster van de laatste boot) bij Ameide
op de Lek helemaal uit toen het een
lading katoen aan boord had. Het
echtpaar met drie kinderen (twee
jongens en een dochter) moest van
boord vluchten om aan de vlam
menzee te ontkomen. Ria: „Het
schip was total loss. We konden
niks meenemen. Geen bril, geen
portemonnee. Alleen de tassen van
de kinderen die gereed stonden om-
dal ze de volgende dag naar het in
ternaat moesten, 's Nachts om drie
uur stonden we langs de Lek in een
weiland tussen de koeien. De oor
zaak van de brand is nooit opgehel
derd, maar het was waarschijnlijk
broei."
De verbrande Ria was een kempe
naar waar Schot vanaf 1968 als zei
die het zo leuk vonden dat ze nog
een keer het rondje wilden doen,
maar dat hebben we afgeraden.
Je voelt je toch verantwoordelijk,
al is deelname voor eigen risico.
Dat staat ook op het inschrijffor
mulier."
Dit jaar was ook de plaatselijk
Anbo weer present. Leden van de
ouderenbond moesten de afgelo
pen twee jaren verstek laten gaan
omdat ze zelf een reisje hadden,
maar nu reed de bond met veer
tien fietsers mee. Ook leden van
de NCVB schreven zich in voor de
vierdaagse en de vrouwentrim-
ploeg nam met zo'n tien leden
deel aan het evenement
Op de controlepost aan de
Schelphoek bij Poortvliet stonden
maandagavond Tona Goedege-
buure en Hannie Kegge klaar om
de kaarten af te stempelen en een
schipper op voer. Het schip was 50
meter lang en 6,60 meter breed en
kon met deze afmetingen het Kem
pens kanaal passeren (vandaar de
naam). Een jaar later nam Schot het
schip over en vervoerde er veel ko
len en kunstmest mee vooral van
Charleroi naar Nederland. Na de
brand bleef het gezin van mei tot
oktober 1979 in Terneuzen aan wal
totdat ze eigenaar werden van de
Ria waarmee ze tot begin dit jaar
voeren.
De vier kinderen (twee jongens en
twee meisjes) gingen zoals alle
schipperskinderen naar een inter
naat. „Allemaal in Terneuzen, om
dat mijn moeder daar ook woonde.
Dat was makkelijk." De kinderen
hier ook al danig gebruik van te ma
ken. Cijfers, codes, symbolen, enz.
zijn slechts plaatsvervangende te
kens van de werkelijkheid. Het bete
kent niets. Si@r, cijfer, betekent nul,
niks, zero, enz. En dit zal altijd zo
blijven. Immers, het levende woord
zal bestaan in eeuwigheid. Digitali
sering? Levensbedreigend! Ge
meente Tholen: doe hier niet aan
mee! Een 'goede' hacker 'wist' de
hele gemeente!
Mevr. J. Polderman,
Regentessestraat 28,
4691 BP Tholen.
bekertje frisdrank in te schenken.
De stroom fietsers kwam lang
zaam op gang, maar na verloop
van tijd werd het druk bovenop
de dijk, waar de 15 en de 25 kilo
meter zich splitste. Met 24 pak
ken frisdrank had het tweetal net
genoeg drinken bij zich.
Enige problemen hadden de deel
nemers maandag bij het vinden
van de Zuiddijk, het stukje tussen
de Lange Zandweg en de Vermuy-
denweg/Kettingdijk. Goorden:
„Op de kaart staat het wel, maar
er staat langs de weg geen naam
bord."
Dinsdagavond ging de tocht in de
richting van Poortvliet met een
controlepost aan de Schapenweg
bij de Kadijk. Ook Oud-Vosse-
meer staat op het programma en
een tocht de brug over naar West-
Brabant.
logeerden ook wel eens in Sint-
Maartensdijk bij oma Schot of bij
oom Rien en tante Corrie Wielaard-
Schot. Dochter Bianca bezocht
zelfs een poosje de Juliana van
Stolbergkleuterschool in de smal-
stad.
Ria: „De meeste weekenden waren
de kinderen aan boord. Of bij mijn
moeder. Dat heb ik altijd wel fijn
gevonden." Het brengen en halen
van de kinderen werd vanaf 1976
gemakkelijker toen de schipper een
auto kreeg. Ria: „Voorheen deed je
dat met openbaar vervoer. En als je
ze 's zondags wegbracht, dan re
kende je al uit hoe je ze vrijdags
weer het beste op kon halen. Met
het wegbrengen heb ik het wel
eens heel moeilijk gehad. Zeker als
ze zo klein zijn. Dat vind ik ook
het grootste nadeel van het schip-
persbestaan. De kinderen komen
niet te kort, maar elke keer moet je
ze wegbrengen." Wim: „Juist met
het oog op de kinderen hebben we
dan ook veel op België gevaren.
Vanuit Terneuzen zijn beide landen
goed te bereizen."
De vier kinderen van het echtpaar
zijn 'walkindcren'. De oudste zoon
is stoffeerder geworden. De tweede
zoon John is in de voetsporen van
zijn grootvader getreden en bakker
geworden in Terneuzen. Dochter
Bianca is met een schipper ge
trouwd die met een tanker vaart,
maar zij hebben ook een huis aan
de wal. De jongste dochter Caro
line is nog thuis.
De Ria vervoerde van alles: kolen,
grind, ijzer, mosterdzaad, veevoe
ders, boomstammen, zand en con
tainers. Onder meer naar Terneu
zen, Rotterdam, Amsterdam,
Delfzijl en Leeuwarden.
In april 1986 trok de Ria veel be
langstelling toen hij de haven van
Sint-Philipsland binnenvoer om er
1007 ton tarwe (66 vrachtwagens)
te laden. Dat was toen twintig jaar
geleden dat er graan vanaf de kade
via een schip werd afgevoerd. „Op
de beurs in Terneuzen werd de
vracht aangeboden. Dat was heel
bijzonder. Sint-Philipsland kreeg
toen heel weinig schepen. En Wim
had ervoor gezorgd dat de naam
Schot goed zichtbaar was. Er zijn
toen veel mensen wezen kijken."
Regelmatig deed de Ria Tholen
aan om op bezoek te gaan bij tante
Mientje Schot aan de Wal (zuster
van Wim's moeder) die in het huis
van opa en oma Schot is blijven
wonen.
Minder prettig was de aanvaring in
1993 bij Antwerpen na een manke
ment in de besturing. Het schip ge
vuld met vliegas (bestanddeel voor
cement) sloeg bij de frontale bot
sing met een ander schip lek en be
gon te zinken. „Van voren was hij
al onder water. Dat was wel pa-
Na dertien jaar komt er een einde
aan de Thoolse premieregeling in
dustrie- of bedrijfsvestiging. Het
lokkertje voor bedrijven met als
doel de werkgelegenheid in de ge
meente op te krikken, sneuvelt in
de zoektocht van het gemeentebe
stuur naar middelen om de tekorten
in toekomstige begrotingen op te
vangen. In commissievergaderin
gen heeft alleen het CDA tegen de
opheffing geageerd, onder verwij
zing naar de successen die ermee
zijn geboekt onder - haar - wethou
der J. Versluys. Tijdens de vier we
ken dat het voornemen tot op
heffing ter inzage lag, heeft
niemand bezwaren ingediend.
Maandagavond velt de gemeente
raad het vonnis.
Voor de premieregeling is een re
serve opgebouwd - het werkgele-
genheidsfonds - van 1,43 miljoen
gulden. Daarvan is 452.000 gulden
nodig voor lopende en toekomstige
verplichtingen (tot 31 december
kunnen nog aanvragen ingediend
Tholen heeft niet veel zieke iepen dit
jaar. Dat blijkt uit een inventarisatie
van het waterschap Zeeuwse Eilan
den. Tot nu toe zijn er zo'n dertig
zieke iepen gesignaleerd. Dat zijn er
weliswaar 12 meer dan in 1998,
maar vergeleken bij Walcheren
(2877 zieke iepen en vorig jaar
4551) en Schouwen-Duiveland (597,
tegen 681 vorig jaar) valt dat aantal
in het niet. Het waterschap begint
nog deze maand met het rooien van
de zieke iepen. Overigens worden
alleen exemplaren van meer dan 20
cm dikte bekeken. Als het water
schap ook de dunnere iepen moest
inventariseren, zou het totale.aantal
aangetaste exemplaren in de tiendui
zenden lopen. Op Tholen worden de
zieke iepen in september gerooid.
De reden voor het lage aantal zieke
bomen op Tholen is, dat er gewoon
veel minder iepen staan dan verder
naar de kust. „Vroeger dacht men
iepen kunnen goed tegen de zee
wind", zegt voorlichter A. van der
Wel van het waterschap. „En zee
wind heb je nu eenmaal meer aan de
kust dan meer -naar het oosten in
Zeeland." Het waterschap plant voor
gerooide iepen een gevarieerd assor
timent andere bomen terug. De iep
ziekte wordt veroorzaakt door een
schimmel. De iepenspintkever legt
zijn eitjes onder de schors van de
bomen. De larven die daaruit ko
men, nemen de schimmels mee en
die veroorzaken weer een verstop
ping van de houtvaten. Daardoor
kan de boom geen water meer opne
men en sterft af.
Kunstzinnige vorming. Tholen wil
de afdeling kunstzinnige vorming
van het Oosterscheldecollege blij
ven subsidiëren tot 1 januari 2002.
Voor die totale periode zal ongeveer
45.000 gulden nodig zijn.
niek. Je wist niet of hij helemaal
zou zinken, 's Nachts stond de in
boedel op de kade van Antwer
pen."
Voor een schipper breekt een
moeilijke periode aan. Zolang het
schip niet vaart is er geen inko
men. Ria: „Je hebt er een hoop el
lende van, geen inkomen, maar
wel een berg met rekeningen die
je moet betalen. De boot heeft elf
weken aan de werf gelegen. Toen
hadden we een lading in Gent
voor Lochem en brak er een sta
king uit. Actievoerders blokkeer
den de sluizen. We wisten wel dat
het voor een goede zaak was,
maar wij waren net weer in de
vaart." De juridische afwikkeling
duurde overigens zes jaar.
Na de aanvaring is Schot weer
zand gaan vervoeren. Volgens de
schippersvrouw was het keggen
geblazen, een term in de binnen
vaart voor stevig aanpakken. „Het
was erop of eronder. Je moet door
gaan. Het was de hele week varen.
Laden en lossen op afgesproken
uren."
De verkoop van de Ria is welover
wogen. Het echtpaar had nog wel
kunnen doorvaren, maar ze begon
nen toch wat tegen het onderhoud
van het schip op te zien dat uitge
rust is met twee hoofdmotoren,
twee aggregaten en verschillende
pompen. Wim: „Het is in de bin
nenvaart geen kwestie van afbou
wen. Er zaten weken bij van 80 tot
85 uur. Als je 's morgens om vijf
uur opstaat en je doet je broek
aan, dan begin jc al. Ook 's
avonds vaar je door. Minder wer
ken in deze sector kan niet. In de
tijd van de beurs, hoefde je niet al
tijd een reis te doen, dan lag je
wel eens een paar dagen stil."
Volgens Ria ging het ook meer
moeite kosten om alles bij te hou
den. „Je wilt de boel toch net la
ten verabbezakken (verwaarlozen
red.)" De Ria was snel verkocht.
„Het is een gezien schip, een sjou
wer. Een schip kan met weinig
diepgang een hoop tonnen vervoe
ren. Ontvangers zagen de Ria
graag komen omdat er door de
schuine wanden weinig nawerk
was. Hel ruim is makkelijk leeg te
halen."
Wim: „We hebben een koper ge
vonden die door wilde starten, van
een kleiner naar een groter schip.
De kleine scheepvaart heeft de
meeste problemen. Er valt dertig
procent af. We hebben geluk ge
had met een grotere tonnenmaat.
Daar is emplooi genoeg voor. En
je kunt er vanwege de lengte nog
zonder matroos op varen. Dat is
de kracht van dit schip."
worden). De rest - 978 mille - wil
het gemeentebestuur gebruiken
voor vervroegde afschrijvingen, zo
dat er blijvend zo'n 125.000 gulden
ruimte komt in de begrotingen van
af 2000. De raad wordt voorgesteld
om op de volgende posten af te
schrijven: verkeersplan Sint-Maar
tensdijk 35.500 gulden, Juliana van
Stolbergschool Sint-Maartensdijk
240.900 gulden, school De Veste
Tholen 517.100 gulden en verbete
ring waterkwaliteit Vest Tholen
180.700 gulden.
Voor de werving van bedrijven
neemt Tholen ook deel in de econo
mische promotiegroep Zeeland.
Deze wordt volgend jaar vervangen
door een professionele organisatie
met als taak de binnenlandse pro
motie en acquisitie voor alle
Zeeuwse gemeenten. Nu kost dit
Tholen 5000 gulden en dat wordt in
de nieuwe situatie 67 cent per in
woner (15.745 gulden). De ge
meenteraad wordt gevraagd met
deelname in te stemmen.
Voor Tholenaren die in het buitenge
bied wonen, is de grijze afvalcontai
ner nogal eens te klein. Dat ervaart al
thans PvdA-gemeenteraadslid A.R
Kornaat uit Anna Jacobapolder, die
daarom zelf een extra rolemmer heeft
gekocht. „Maar die laten de vuilopha-
lers simpelweg staan", meldde hij on
langs in de commissie gemeentelijke
ontwikkeling. Of er misschien een re
glement is met beperkende voorwaar
den? Chef openbare werken W.A.
Blaas antwoordde dat de regels voor
het aanbieden van huisvuil in de ge-
meentegids staan. Hij bevestigde dat
de gebruikte rolemmers van de ge
meente moeten zijn. Maar een extra
exemplaar is bij de gemeente niet
voor iedereen te koop. Een uitzonde
ring vormen grote gezinnen. „Wie
een grote tuin heeft, kan het snoei-af-
val zelf naar de milieuslraat in Sint-
Maartensdijk brengen", vulde wet
houder K.A. Heijboer aan.
WEGENS VERBOUWING
MAAK EEN AFSPRAAK VOOR
EEN OOG METING
Grote Kerkstraat 5.4651 BA Steenbergen
Tel. 0167-563385 Fax. 0167-566702
OP ALLE GOUDEN EN ZILVEREN
SIERADEN EN OP ALLE HORLOGES
Advertentie I.M.
Dc oplettende lezer za't wè behrepen
dat ut in plekke van 't woord nie, most weze wè.
'k Kan 't wè hoed wenne in de Vroonof.
Vooral a jc nog op j'n eihe kan weune, dat noem 'k un bof.
'k Steke 't mè op de vekansie, want dan hae de vaste medewerkers van de
Eendrachtbode oak dc hort op.
Dus oak diehene die wel 's 'n foutje va me verbetert, in dat was een strop.
Ma oalles hae vanaf noe wêê z'n heweunc hankA
Die zeumervekansies dure cihelijk oak vee te lank.
In mien schooljacren waere 't ma drie weken.
Die waere van eihes in tied van 'n mum verstreke.
'k Mocht oalticd nae m'n opa in opoe op Flupland.
'k Zie me nog loapc mee m'n riete koffertje in m'n and.
'k Was a elluf jaer êêr ak 'n fiets kreeg.
Dae most 'k d'n clt zelf nog an betaele uut m'n spaerpot.
Zo hieng dat vroeher.
De tied is wè veranderd a j't zo bekiekt.
Mar of at 't noe zovee beter is, dat betwuufeluk toch.
Je mö mee je tied mee hae, öört 'r hezeit.
Dae zü me 't dan ma bie ouwe. 't Za wè motte!
D'r zit nie anders op!
L.M. Hendrikse-Everaers,
Vroonhof'22,
Sint-Annaland.
Stemmen
van lezers
dc belastingdienst aan uw belasting
plicht heeft toegekend. U heeft dus
helemaal geen sofinummer, meneer
Zwikkcr. Wel heeft u belastingplicht
cn recht op betaalde arbeid, maar
hoe? Dat de belastingplichtige door
middel van dit nummer belasting
betaalt, wil niet zeggen, dat dit hel
nummer van de belastingplichtige
is. 'Uw' telefoonnummer is niet uw
telefoonnummer, maar van de PTT.
Het toestel kan wel van u zijn, maar
hel nummer niet! 'Uw' bankreke
ningnummer? 'Uw' pincode? 'Uw'
postcode? 'Uw' dna-code, enz., enz?
Mens: trek de stekker er toch uit!
Wat stelt u nu nog voor, zonder
nummer in een computerbestand? U
mag niet eens uw kostje verdienen!
Daar heeft u immers een sofi-num-
mer voor nodig. Wilt u nu nog dc
Thoolse gemeenschap verleiden om
toch vooral digitaal te gaan? Een
elektronisch netwerk hangt boven
onze hoofden (kunstmanen, kunst-
sterren) en www is zeshonderd/.es-
enzestig. Verzet! Ontsnap nu het nog
kan. De zogenaamde religie schijnt
T/M 28 AUGUSTUS ZOMERKORTING TIJDENS DE WARENHUIS OP STELTEN-DAGEN
De bosrank (Clematis) is een klimplant
met mooie grote bloemen
in verschillende kleuren. Nu tijdens
de Warenhuis op Stelten-dagen
waanzinnig voordelig geprijsd.
Geen 14.95, 11.95 of 9.95
maar nu allemaal
HALSTEREN
Halsterseweg 65a, Tel. 0164-683036
www.intratuin.nl
HET GROENE WARENHUIS
Koopavond: Donderdag en vrijdag tot 21.00 uur. Maandag vanaf 12.30 uur.
Advertentie I.M.
Drukte bij de controlepost bovenop de dijk aan de Schelphoek bij Poortvliet waar de fietsers maandagavond drinken kregen aangeboden.
■jMpaB
