'De rust en ontspanning, daar geniet je van ondanks dat het duiken best vermoeiend is' Donderdag 19 augustus 1999 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 5 yooral op warme, zonnige dagen zie je langs de zuidkant van Tholen hon derden mensen aan de zeedijk. Ze zoeken ver koeling langs en in de Oosterschelde. Zwemlief- hebb^rs zijn het. Maar er zijn er ook, die iets dieper onder het wateroppervlak willen kijken. Jeroen Leemreijze uit Sint-Anna- land is zo iemand. Hij is een fervent sportduiker. Logboek Jeroen Leemreijze uit Sint-Annaland van kleinsaf geïnteresseerd in leven onder water Malta en Egypte Er zijn veel mensen die graag eens op of aan het water vertoeven. De Zeeuw se wateren en zeker de Oosterschelde hebben een enorme aantrekkings kracht op toeristen en dagjesmensen. Er zijn ook mensen waa rbij de 'tic' voor het water veel verder gaat. De fanatici die in de vrije uurtjes de boot, het duikpak of de waterscooter pakken en het water op gaan. Zij kiezen 't Ruume Sop. Redelijke conditie Plannen belangrijk Corridors Nachtduik Gorishoek op een zaterdag tegen het middaguur. Over het schor lo pen geregeld groepjes in duikpak- ken gestoken mannen en vrouwen naar het water tientallen meters verderop (het is eb). Ook bij de boothelling en op de pier evenwij dig aan de zeedijk, waar het water veel dichterbij staat, zie je ze. Echt druk is het niet, maar toch staat de parkeerplaats een heel eind vol. Het valt op dat er veel Belgische kentekenplaten te zien zijn. Al ja ren komen zuiderburen hun vertier zoeken aan de Thoolse waterkant. Aan het einde van de pier hebben verschillende mensen hun hengel uitgeworpen om te proberen een visje te verschalken. Op het slik liggen enkele bootjes droog. Bij het fictsveer De Harpoen wachten een paar fietsers tot ze mee kunnen op de oversteek naar Yersekc dat je aan de overkant ziet liggen. Het is hier betrekkelijk rustig. Je ruikt de zilte lucht, hoort de meeuwen en andere vogels schreeuwen. Dicht bij op het water is niet veel bedrijf; een enkele speedboot en een water skiër komen voorbij. Een flink eind verder weg ligt een groot aantal schepen vlakbij elkaar. En in wes telijke richting lichten behoorlijk wat zeilen op. Op de pier zit een jongen met een lijst in de hand. Hij tekent aan wanneer bepaalde duikers het wa ter ingaan of eruit komen. Aan hun taaltje te horen zijn het allemaal Vlamingen. Leden van een duik club waarschijnlijk, want daarvan hebben er verschillende deze plek als duikstek in de Oosterschelde gevonden. Het nationaal park in wording is geliefd bij sportduikers. Andere Zeeuwse wateren trouwens ook. Erin duiken mag je alleen met een vergunning van de provincie, op grond van een verordening die tevens bepaalt dat de minimum leeftijd voor een duikbrevet 15 jaar is. En dat de animo groot is, bewij zen de cijfers. Bijna 9600 duikver- gunningen (met een geldigheid van 5 jaar) gaf Middelburg vorig jaar uit en daarnaast nog eens 2300 weekendvergunningen (voor 1 tot 4 dagen). Ze kosten respectievelijk 47,75 gulden en 9,60 gulden. „En dat voor een simpele kaart met een foto. Maar als je hem niet bij je hebt, kan dat een bekeuring van ne gen tientjes opleveren", zegt Je roen Leemreijze. De 24-jarige Sint-Annalander is met zijn buddy Gerry Rens zojuist uit het water de helling van de pier komen oplopen, na een duik van ruim een half uur. Leemreijze begon elf maanden ge leden met sportduiken. „Ik zat van In de Middellandse Zee bij Malta bekeek Jeroen Leemreijze een scheepswrak op een diepte van 35 meter. j Malta jaar zo< jongsaf altijd al veel in het water, zwom graag. Wanneer we op va kantie waren in Zuid-Frankrijk, zette ik een snorkel op om in het water naar de vissen te kunnen kij ken", vertelt hij. Voor zijn verjaar dag kreeg hij een kennismakings les bij een duikschool en toen was de Sint-Annalander verkocht. Op 5 september vorig jaar maakte hij zijn eerste duik en inmiddels zijn het er bijna vijftig. Leemreijze weet het zo precies omdat hij als duiker een logboek bijhoudt waar in iedere duik genoteerd wordt. Niet alleen datum, tijd en plaats, maar ook gegevens over de maxi male duikdiepte, het zicht, de tem peratuur van water en lucht, de soort duik en de druk waaraan de duiker heeft blootgestaan. Tenslot te wordt de naam ingevuld van de buddy, de persoon waarmee samen is gedoken. Want duiken doe je in tweetallen, nooit alleen. Voor de veiligheid. Drie cursussen heeft Jeroen Leemreijze inmiddels achter de rug: open water duik (owd, tot 18 meter diepte), open water duik ge vorderd (aowd, tot 30 meter) en eerste hulp. Nu is hij bezig met redding (tot 40 meter). Verder toont zijn logboek aantekeningen over specialisaties die hij deed: na vigatie, wrakduik en stroming. Momenteel werkt hij aan diep dui ken. En straks wil hij verder voor divemaster (duikmeester), dan mag je onder begeleiding van een in structeur lesgeven. De Sint-Anna lander volgt de cursussen bij Padi en is lid van duikschool Orka in Tholen. Deze zaterdag maakte de groep, met een instructeur, een wrakduik bij Gorishoek. „Ik ben 28,2 meter diep geweest en de tem peratuur onder water was 21 gra den." Duiken gebeurt op de kente ring van het tij, hetzij van vloed naar eb of omgekeerd. Dat heeft met de stroming te maken. „Omdat „Bij dit was dat 25 meter." En zocht Leemreijze het nog verder van huis om zijn hobby te bccjrijven. In sBgypte werd de tijd verdeeld tussen het bezoeken van tempels en andere restanten uit de oudheid én de onderwaterwereld van de Rode Zeebij Al-Ghurd- aqah. „Vier dagen achter elkaar heb ik er gedoken. Maar de vijfde dag kon ik niet meer, lag ik als ge volg van de inspanningen op bed." er naar believen lucht in- en uitla ten, dat laatste om te stijgen. Voor al als tegenwicht tegen de met lucht gevulde uitrusting is lood no dig om te zorgen dat de duiker naar de diepte kan. Het gewicht ver schilt per duiker. Leemreijze heeft acht kilo nodig. „En als het water nog zouter is, zoals bijvoorbeeld in de Rode Zee, dan is extra lood no dig. In zoet water daarentegen kan ik met zes kilo volstaan." er bij hoog water draaikolken zijn in het water bij Gorishoek, wordt daar altijd met laag water gedo ken." Voor zijn owd en aowd volg de Leemreijze vijf binnenlessen (in het zwembad) en het theoriege deelte in Tholen. Maar de buiten- lessen vonden een heel eind verder van huis plaats: op Malta. „Ik ging er op vakantie en toevallig was mijn instructeur daar toen ook,. Hij stelde voor om mijn owd,en aovtfd dan daar tc halen." Duiken in de Middellandse Zee ten zuiden van Griekenland is heel wat anders dan voor de kust van Tholen, is hem gebleken. Want hoewel de Ooster schelde geroemd wordt om zijn schone water en helderheid, is het zicht er beperkt tot 3 a 4 meter. deel van zijn uiti Sint-Annalander en ]k met du zijn uitrusting huurde Een duiker draagt heel wat bij zich als hij afdaalt in de diepten onder de waterspiegel. Een complete uitrusting weegt wel zo 'n dertig kilo. loodgordel heb ik Men meege- rpte." Wat hem er was de verzorging van de ;rs. „Je uitrusting werd aange- r: en weer aangepakt als je uit water kwam. Hier bij Goris hoek moetje alles zelf meetorsen, da's een heel verschil", grapt de Sint-Annalander. Duiken blijkt een inspannende be zigheid. Dat begint al op het land, want de complete uitrusting die een duiker meetorst, weegt toch gauw zo'n dertig kilo. Vervolgens krijg je in het water te maken met een weerstand die aanmerkelijk groter is dan van de lucht. „Onder invloed van stikstof en de druk treedt een vertraging op. Probeer maar eens om in het water op der tig meter diepte een knoop in een touwtje te leggen", lacht Leemrei jze. Ook het sneller afkoelen onder water kost energie. Een duiker zal dus over een redelijke conditie moeten beschikken en daarom is er bij de club wekelijks een conditie training. Verder is het raadzaam om je jaarlijks te laten keuren door een sportarts. Kan dan niet ieder een gaan duiken? „In principe toch wel. Als je maar geen keel-, neus- of oorklachten hebt en niet zwan ger bent." Een goedkope hobby is het, vooral als je begint, echter niet. De aan schaf van een complete duikuitrus- ting vergt, volledig nieuw, al gauw 5000 gulden. Een pak alleen al kost 600 a 700 gulden. „Je zou ook kunnen huren." Via een duikschool kunnen wel dingen tweedehands aangeschaft worden, maar ook dan ben je zo'n 3,5 tot vierduizend gul den kwijt. Voor dat geld heb je en duikpak, schoenen, zwemvliezen, handschoenen, trimjack of -vest met inflator, fles perslucht, duik bril met snorkel, lucht voorziening, noodluchtvoorziening, console met manometer, dieptemeter, kompas en tijdklok, loodgordel, duikmes, lamp en backup-lamp. De luchtvoorziening bestaat uit twee delen, legt Leemreijze uit. Een hoofdautomaat die de druk van 200 naar 10 bar brengt en een tweede trap die de beademing doorbrengt. De noodvoorziening - ook wel octopus genoemd - is niet voor de duiker zelf, maar voor het geval een andere duiker in de buurt zonder lucht raakt. Luchtflessen zijn er van 10, 12 of 15 liter (dat zijn de meest gangbare), maar ook groter en zelfs dubbele flessen. „Er wordt met perslucht gewerkt, want zuurstof wordt - als het onder druk wordt samengeperst - giftig." Be langrijk onderdeel is ook het trim jack, want daarmee wordt het drijf- vermogen geregeld. Het moet genoeg lucht kunnen bevatten om een duiker en zijn apparatuur aan de oppervlakte te houden. Je kunt De atmosferische druk is iets waar mee iedere duiker vanaf het begin vertrouwd wordt gemaakt. De druk van de buitenlucht is één bar. In het water komt daar per tien meter diepte ééj^bar bij, zodat de druk op 30 meter diepte vier bar is. Dan verbruik je drie keer zoveel lucht als je inademt. Vervormbare met lucht gevulde ruimtes worden on der een toenemende druk samenge drukt, ook de dichtheid van de lucht is evenredig met de druk. Dat zijn belangrijke gegevens om te be palen hoelang je onder water kunt blijven en op welke diepte, in ver band met drukverschillen. De in strumenten die een duiker bij zich heeft, moeten hem helpen om dat te berekenen. „Ik heb in plaats daarvan een duikcomputer die dat voor me uitrekent", vertelt Leemreijze. Ook beschikt hij over tabellen die de duikschool ver strekt, daarop is tevens af te lezen hoeveel tijd er tussen twee duiken moet zitten. „Padi is gericht op niet-decompressie duiken. Je kunt dan altijd naar boven komen met een maximale snelheid van 18 me ter per minuut. Bij duiken van 30 meter of dieper is de standaardre- gel dat je op vijf meter diepte drie minuten moet stoppen." Wordt een geen-decompressielimiet met vijf minuten overschreden, dan is een stop van een kwartier noodzakelijk en moet de duiker 24 uur wachten alvorens een volgende duik te ma ken. Geadviseerd wordt ook om een herhalingsduik steeds minder diep te doen dan de voorgaande duik. Regels die erop gericht zijn om lichaamsbeschadiging door drukverschillen te voorkomen. Wie heeft er nooit gehoord van de cais sonziekte bij duikers die veel te snel uit de diepte omhoog kwamen. „Bij de duiklessen word je vanaf het begin op de gevaren gewezen en krijg je te horen wat de sympto men zijn." Duiken vereist dus de nodige discipline? „Inderdaad is het goed om tevoren te plannen wat je gaat doen. En je bent met z'n tweeën, dus is het belangrijk op el kaar te letten." Bij de cursus is het meestal zo dat er één kant opge- zwommen wordt tot een druk van 100 bar in de fles, waarna de dui kers omkeren en teruggaan. In de Zeeuwse wateren moet je ook al tijd erg houden in de gevaarlijke stromingen. De communicatie on der water gebeurt met handsigna len, volgens een algemeen gebruik te standaard. Heel belangrijk ook is het onderhoud van de uitrusting. Vooral na een duik in zout water moet alles goed schoongespoeld worden. En vooraf is controle ver eist of alles goed functioneert. Ver der is voorzichtigheid met het ge bruik van alcoholische dranken geboden. Leemreijze zal deze zaterdag nog een tweede duik maken, want naast de wrakduik bij Gorishoek is 's middags een reddingsduik ingelast aan de Vccrwcg bij Tholen. Daar is bij de Bergsediepsluis door de pro vincie één van de twee duikcorrid- ors langs de Thoolse kust gemaakt (de andere is bij Strijenham), dat zijn doorgangen die beroepsvissers hebben gemaakt voor de sportdui kers. Het moet een oplossing bie den voor de conflicten tussen beide groepen: de vissers treffen nogal eens kapotte fuiken aan en de dui kers worden gezien als de daders. In dit licht moet ook de voorgestel de maatregel gezien worden, om duikvergunningen alleen te vers trekken aan mensen die een offi cieel erkend duikbrevet hebben (van Padi, Nob of Nelos). Het mi nisterie zou graag zien dat er een waarborgfonds komt waaruit de schade aan beroepsvissers vergoed wordt, maar de provincie reageert daar terughoudend op en wil eerst de uitvoerbaarheid onderzoeken. Buiten de cursussen en clubactivi teiten (Orka heeft een heel pro gramma voor het seizoen dat loopt van februari tot oktober en de le den van de duikschool kunnen daar vrijblijvend aan deelnemen) duikt Leemreijze ook in zijn vrije tijd. „Het is gewoon mooi om te zien wat je onder water allemaal tegen komt. En ondanks dat duiken ver moeiend is, kun je ontspannen. Die rust en ontspanning, daar geniet je van." In de Oosterschelde - waar vanaf een diepte van twaalf meter een lamp nodig is - zijn veel kreef ten, sepia's (inktvissen) en platvis sen te zien. En in het wrak dat de groep bij Gorishoek bekeek, huist een flinke kreeft. „De dieren zijn bang van het licht. Als je op hen schijnt, kruipen ze weg. Maar draai je de lantaarn weg, dan komen ze tevoorschijn om te kijken wat er aan de hand is." Ook wrakken kijken is interessant, aldus Leemreijze. „Hoewel er veel verzand zijn. En helaas maar al te vaak leeggeroofd, ondanks dat het in Zeeland verboden is om dingen mee te nemen uit het water." Bij zonder is de nachtduik, zeggen zo wel de Sint-Annalander als zijn duikvriend Michael Klaassen. „Je ziet dan veel meer van het onder waterleven, doordat het een stuk rustiger is op en in het water. Bo vendien heb je ook ónder de water spiegel dag- en nachtdieren." Voor ze hun reddingsduik gaan maken, gaat het tweetal eerst nog wat eten. En Leemreijze moet zijn perslucht- fles nog bijvullen, anders zal zijn tweede duik van deze dag noodge dwongen een korte zijn. Jeroen Leemreijze (links) en zijn buddy Gerry Rens komen na een wrakduik bij 'de punt'aan Gorishoek uit het Oosterscheldewater.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1999 | | pagina 5