Oud-militair luchtmacht trof deel van kampement Biak in takt aan Publiek in groten getale naar ruime braderie Sint-Annaland nzinnig nhuis Een bezoekje uit Mongolië XhaB j^lntratuin Regen aan begin en eind deert standhouders nauwelijks Donderdag 19 augustus 1999 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 3 Het rommelt in Indonesië. Op Java eisen studenten nog steeds het aftreden van president Habibi. Op Ambon staan christenen en moslims elkaar naar het leven. Atjeh wil onafhankelijk worden van Djakarta en ook op Nieuw-Guinea wordt de roep naar zelfstandigheid gro ter. „In het westelijk deel van Nieuw-Guinea (Irian Jaya) lopen nu ook mensen rond in T-shirts met Merde- ka erop gedrukt, wat vrijheid betekent," zegt Jan Stou ten (66) uit Sint-Philipsland, die in 1960-1961 als mili tair op Nieuw-Guinea verbleef en er in 1990 voor het eerst weer terugkeerde. In maart en april van dit jaar was hij er opnieuw. Jan Stouten uit Sint-Philipsland vijf keer terug naar Nieuw-Guinea Geen nachtverlichting Infiltranten 1 Drempel verlagen Scheepswrakken Renteloze lening Vrolijk deuntje De Digitale Regio Tholen bi De braderie in Sint-Annaland begon zaterdag met regen en eindigde met regen. Maar juist tussen deze periodes door stroomde het publiek naar de Voorstraat, Ring en het Havenplein. De Ring was nu onderdeel van de brade rie. Dat gaf meer ruimte in de Voorstraat. De meeste re acties op deze opzet waren positief. Namens de midden standsvereniging Activa zorgde J.B. van Dijke voor de organisatie. „We hadden er een zwaar hoofd in met dat zware weer vanmorgen, maar de opkomst is vanmiddag heel goed." Stouten zag dat er veel veranderd was, maar het kampement dat hij 38 jaar geleden verliet, is er nog bijna helemaal. Delen ervan zijn nog intact, andere delen zijn ten prooi gevallen aan de rimboe of volledig verwaarloosd en staan op punt van instorten. Stouten trof er zelfs nog een van de vliegtuigen van het 322ste squadron aan. Een van de Hunters die daar toen pa trouille vlogen en bedoeld waren om dit deel van Nieuw- Guinea vanuit de lucht te beschermen. De Hunter ligt volledig ontmanteld langzaam te vergaan onder de tro penzon. Stouten maakte in Nieuw-Guinea deel uit van een troepenmacht die uit moest groeien tot 600 man en aan de kust op het eiland Biak, in het gelijknamige plaatsje was ge stationeerd. Het eiland ligt ten oos ten van de Vogelkop, boven het ei land Yapen en was volgens Stouten van strategisch belang. „Als er een aanval vanuit de lucht zou komen, dan werd die daar verwacht. In 1958 kwam de Nederlandse rege ring erachter dat Nieuw-Guinea niet beschermd was. Soekarno (de eerste president van Indonesië - red.) had altijd al zitten wroeten om Nieuw-Guinea in te lijven. In Nieuw-Guinea zat wel marine, maar hel land was in de lucht niet beschermd. Daarom moest er mo dern oorlogsmaterieel naar toe, zo als een radar van de luchtmacht, en een groep luchtafweer van de ko ninklijke landmacht. Biak had een vliegveld en daar konden dan ook de militairen van de luchtafweer gelegerd worden die met vierlingen (een geschut met 4 mitrailleurs) waren uitgerust. In 1958 waren er 40 man van de luchtmacht en 360 man van de landmacht. Maar ja, als die aangevallen zouden worden, dan was je nergens meer. In 1960 is besloten om het gebied beter te beschermen en er een squadron naar toe te brengen. Er zouden 600 manschappen gestatio neerd worden. De opbouw ging ge leidelijk. Op 30 mei is het vlieg- dekschip Karei Doorman uit Rotterdam met de eerste 12 Hun ters vertrokken, plus twaalf man aan boord voor het onderhoud van de kisten." Het westelijk deel van Nieuw-Gui nea bleef onder Nederlands gezag nadat Indonesië op 27 december 1949 een souvereine staat was ge worden. Hét oostelijk deel (Papua Nieuw-Guinea) kwam onder Aus tralisch gezag. Nieuw-Guinea bleef de enige kolonie in het Verre Oos ten, tot 1963 toen het ook bij Indo nesië kwam. Stouten was beroepsmilitair en op geleid tot elektromonteur/ instru mentenmaker. Hij was gelegerd in Leeuwarden en kreeg een oproep om naar Nieuw-Guinea te gaan. Stouten werd met 24 man gekeurd, de helft ging mee met de Karei Doorman, de andere helft ging later per vliegtuig. „Voor elke dienst was er een reserveman. Mijn groep moest wachten tot het schip al in de wateren van Nieuw-Guinea was aangekomen." In juli 1960 vloog Stouten met een KLM-toestel (toen nog met propel- lors) van Schiphol naar Biak, een reis van vier dagen. „Het was een 4-motorig toestel, van het type su per constellation. Die vlogen niet zo hard, zo'n 475 kilometer per uur op een traject van 15.000 kilometer. Het kon ook niet hoog vliegen om dat de cabine dan onder te hoge druk zou komen te staan. We vlo gen maar op drie kilometer hoog te." De reis ging via Frankfurt, Ro me, Beirut, Karachi, Calcutta, Bangkok, en Manilla. „In Manilla kwamen we 's middags aan en we hebben daar 12 uur moeten wach ten voor we weer verder konden. Het vliegveld had geen nachtver lichting. Pas de volgende dag vroeg konden we weer vliegen voor de laatste zeven uur naar Biak." De Karei Doorman kon in Biak volgens Stouten maar net aan de steiger liggen. De vliegtuigen en de onderdelen werden van boord ge haald en in elkaar gezet. „Vanaf no vember 1960 was het grootste deel vliegklaar en werd de eerste groep piloten ingevlogen." De opbouw van de troepen ging langzaam door. Om de manschappen onderdak te verlenen, was het vrachtschip m.s. Riemsdijk van de koninklijke pak ketdienst Nederland omgebouwd. De boot werd omgedoopt in Keer kring en kwam met 275 man aan boord in Biak te liggen. Stouten sliep zelf op het vasteland. Dat was beter dan zijn collega's op de Keer kring, zegt hij. „Elke dag 35 graden en dan in het ruim van zo'n schip waar je met 3 hoog in een hut ligt. Dat was niet zo prettig hoor, onder Volgens Van Dijke is 98 procent van de standhouders - ondanks de regen die 's morgens met bakken uit de he mel viel - op komen dagen. De standhouders stonden meer gespreid nu de Ring erbij betrokken was. „Dat bevalt bijzonder goed. Het geeft meer ruimte in de Voorstraat. Op sommige plekken stropte het daar. Dat gaat nu een stuk beter." Er stonden op de braderie 85 kra men. Vier standhouders lieten het af weten. Er waren 19 zogenaamde grondplaatsen uitgegeven en de kin derbraderie telde 27 deelnemers. „Om acht uur regende het zo hard dat de standhouders binnen gingen schuilen, maar vanaf tien uur werd het beter." Van Dijke is tevreden over de belangstelling. „Het lijkt misschien nu wat minder druk, maar het publiek is beter verdeeld. De standhouders zijn er positief over. 1 in zo'n schip. Ik had het geluk dat ik op de wal kon blijven waar ik een barak deelde met zo'n 20 man." De piloten vlogen patrouille langs de kust en boven het dichtbeboste maar dunbevolkte eiland dat 11 keer groter is dan Nederland. „Ei genlijk konden ze met de Hunters niet het hele gebied bestrijken. De actieradius van de Hunter was daar niet groot genoeg voor." Het aantal vliegtuigen werd aange vuld tot 24. Om de drie maanden ongeveer kwamen er twee toestel- De mensen blijven langer bij hun kraam staan en worden niet meer door de massa vooruitgeduwd." Bij handelsonderneming GAT uit Sint-Maartensdijk die met drie kra men in de Voorstraat staat, gaan de zaken redelijk. „Het is beter dan vo rig jaar. Toen was het te warm. Nu is er volk zat," zegt H.C. van Putte achter de kramen met gereedschap, tuinspullen en klompen. De tafel met klompen heeft Van Putte dit jaar geïntroduceerd. „Ze komen rechtstreeks uit Heinkenszand, van de enige Zeeuwse klompenmaker die er in de provincie nog is. Er is belangstelling voor, maar we moe ten het ook hebben van mensen die er bij ons voor aan huis komen." Omdat GAT tien jaar bestaat, krij gen de klanten een kalender. Voor Van Putte is het de laatste braderie op Tholen, na Scherpenisse, Stave- len aan, vervoerd op vrachtschepen. „Daar was geregeld werk aan. Zo'n Hunter is geen fiets waar je even een wiel uithaalt en weer in terug zet. Als ze aankwamen waren de motoren eruit, de vleugels en het staartstuk eraf. Dat moest wel om het vervoer zo compact mogelijk te maken. Wij moesten ze weer vlieg klaar maken en onderhouden." In november 1961 werd Stouten af gelost door een andere technicus en nisse, Sint-Philipsland en Sint- Maartensdijk. Bij bloemenhandel Moerland gaan de zaken goed. Behalve planten, snijbloemen en potten zijn er aan de kraam in de Voorstraat ook hengels, vogels en konijnen te koop. ,,'s Ochtends was het rustig, maar van middag is het goed gaan lopen," zegt Celena Moerland. Vooral voor de hengelsportartikelen is veel be langstelling. Dat de kramen nu ver deeld zijn over de Voorstraat en de Ring, bevalt de verkoopster goed. „Anders wordt het te vol. En dan kun je hier ook niet goed meer lo pen. Het publiek heeft nu meer ruimte." Aan de Ring wordt in de buurt van boetiek Mary-Ann door het comité 525 jaar Sint-Annaland een show gehouden van historische kledij. Bedoeld om de inwoners warm te maken voor de festiviteiten begin juli volgend jaar. Kinderen en vol wassenen laten op een podium ver schillende stijlen zien: zo komt de Bourgondische tijd aan de orde, de riddertijd, kleding uit begin van de ze eeuw maar ook de rock-en-roll uit de jaren vijftig, vertolkt door een jonge Elvis in wit pak en met zwar te bakkebaarden. Met oude velours gordijnen en tafelkleden is veel mo gelijk, maar de kleding kan ook ge huurd worden. De show trekt veel publiek, dat aan de Ring voldoende vertrok hij naar Nederland. In okto ber 1962 werd Nieuw-Guinea over gedragen aan de Verenigde Naties en kwamen er Pakistaanse VN- troepen waarna in 1963 Nieuw- Guinea deel van de 'Republik Indo nesia' werd. „Het was eigenlijk de bedoeling van Nederland om Nieuw-Guinea zelfstandigheid te geven. Er is toen een Nieuw-Guinea-raad opgericht, maar dat lukte niet bij de Verenigde Naties. Soekarno eiste het gebied op. Die kreeg uiteindelijk zijn zin. We zagen wel aankomen dat het ruimte heeft en geniet van de zon die zich 's middags ruimschoots laat zien. Tegen vijf uur zijn er in de Neder landse Hervormde kerk als zo'n 350 bezoekers geweest. Vooral het con cert om 16.00 uur trekt veel belang stellenden. „Het eerste concert van Ars Musica uit Tholen onder lei ding van Paul Heijboer trok minder mensen, maar het inloopconcert met organist Leen Heijboer en zang van Rinus en Lia van Gorsel is goed bezocht," zegt P. van 't Hof van de evangelisatiecommissie. De kerk doet voor het derde jaar mee. „Wij willen de drempel van de kerk door deze inloopconcerten verlagen. Mensen komen nu makkelijker bin nen dan tijdens een dienst." Het enige minpunt was volgens Van 't Hof de muziek aan de Ring van de karaoke- en playbackwedstrijd tijdens de concerten in de kerk. „Ik heb gevraagd of dat zachter kon. Dat werd wel even gedaan, maar niet lang. Ik hoop dat er volgend jaar rekening mee zal worden ge houden." Bij de bond van plattelandsvrouwen in de Voorstraat is de stemming bij zonder goed. Om half zes is de af deling al bijna door de prijzen heen. Zoals gewoonlijk waren er 1000 en- overgedragen zou worden, maar over de onderhandelingen hoorden we niet veel." Bedreigd is Biak volgens Stouten niet, maar op andere plaatsen (Sorong, Fakfak, Merauke) vonden wel infiltraties plaats vanuit Indo nesië 'om de bevolking te bewer ken.' „Daar werden mariniers naar toe gestuurd om die infiltranten op te vangen." Op de basis Biak werkten ook Pa pua's, als koelies. „Ze maakten het terrein schoon, hielpen in de keu ken en werden ingezet als hulp in de magazijnen. Maar voor de rest hadden we niet veel contact met de plaatselijke bevolking." Na de overdracht bleef Nieuw-Gui nea lange tijd ontoegankelijk. „Toeristen kwamen er niet, Indone sië wilden geen pottenkijkers. Dat heeft jaren geduurd." Er kwamen andere bevolkingsgroepen op Nieuw-Guinea wonen. In 1960 woonden er zo'n 6000 mensen in Biak, voornamelijk Papua's, een kleine groep Javanen en handelaren uit Makkassar (Ujung Pandang). Ten gevolge van de transmigratie politiek waarbij gezinnen van het overbevolkte Java, Madura en Bali naar streken verhuisden die als on- derbevolkt worden gezien, is Biak nu een stad van 40.000 inwoners. Stouten had eigenlijk geen behoefte om terug te gaan naar Biak: „Het was een hele ervaring om er ge weest te zijn, maar er was verder niks. Het was woest en wild. Ik vond het wel genoeg." Maar toen een oud-luchtmachtmilitair in 1989 een reis organiseerde naar Nieuw- Guinea en Stouten daarover bericht kreeg, was het zijn vrouw die me teen enthousiast was. „Daar wilde ik heen. Ik houd wel van avontuur en het onbekende," zegt mevrouw Stouten. In 1990 maakte het echtpaar de eerste reis. Na een tocht van zeven dagen met een passagiersschip langs Surabaya, Ujung Pandang, Kwandang, Bitung, Termate, Sorong en Jayapura (het voormali ge Hollandia) naar Biak. „Ik kreeg hel gevoel dat ik er nooit was weg geweest. Het was vrijwel hetzelfde als toen ik daar 29 jaar geleden weg ben gegaan. Alles staat er nog, het vliegveld en de gebouwen. Het kampement was nog in tact en is nu van de Indonesische marine. Ik heb de kamer nog gezien waar ik geslapen heb. Zelfs de openlucht bioscoop stond er nog, maar is overwoekerd. Ook de parachuteto ren - om parachutes te laten drogen - staat er nog, plus een restant van het militair tehuis. De verkeersto ren is in 1996 ingestort bij een veloppcn voorradig. „Vanmiddag stonden er rijen voor de kraam. Er zijn nog een paar bloemstukjes over," zegt penningmeester Rina Erwich. „Het is een hele goede dag voor de kas. Zeker." Bezoekers kon den raden naar het aantal knikkers in een stopfles. Het waren er 661. To van Iwaarden was er met 666 het dichtst bij. Zij won eencadeaubon van 50 gulden. Ook bij het echtpaar Dekker uit IJs- selmonde is de stemming opper best. „Grandioos, een betere markt op het hele eiland is er niet," zegt de heer Dekker. Het echtpaar heeft één artikel: poloshirts voor heren. Shirts met lange mouwen voor de winter, shirts met korte mouwen voor de zomer. De verkopers komen al ne gen jaar in Sint-Annaland en heb ben een vaste plek. „De mensen zijn hier gemoedelijk en vriendelijk. En we hebben door de jaren heen een vaste klantenkring opgebouwd. De ze braderie trekt de meeste men sen," zegt mevrouw Dekker. Geheel anders reageert H. Nelisse- Oudesluijs uit Sint-Maartensdijk die met cosmetica-artikelen voor de vijfde maal op deze braderie staat. „Er is wel veel volk, maar er zijn weinig kopers. Ik vind het slecht gaan. Als ik volgend jaar geen om zet haal van 1000 gulden, dan kom ik niet meer." De ijsclub aan de Ring verkoopt lot jes en probeert bezoekers warm te maken voor een renteloze lening om de verharding van de baan te bekos tigen. Op een tekening is te zien wat het bestuur van plan is; een asfalt- laag met banen voor skeelers en ska ters, een voetbalveldje en een bas- kctbalveldje. A. Oostdijk: „Vanmid dag was het heel druk. We hebben leuke reacties gekregen. Het is voor al als promotic bedoeld voor de ver harding van de baan." Om de aan dacht van het publiek te trekken zijn er skeelers te zien, maar ook schaat sen. De lange baan wordt 500 tot 600 meter lang. Slagerij Slager in de Voorstraat be gon om twaalf uur met de verkoop van broodjes beenham, saté en ham burger. Onder een terrastent werd het vlees gebakken. „Vanaf die tijd zware aardbeving." Stouten trof er ook een vliegtuig aan dat op 13 juli 1962 'tijdelijk' naast de hangar was neergezet, om dat er een stuk uit de romp was ge schoten na een explosie bij het schieten op scheepswrakken (als oefening) in de buurt van het ei land. Zelfs de oude rode brieven bus van de PTT hangt er nog bij de ingang van het kampement. Het echtpaar is er nu inmiddels vijf keer geweest. Ook zoon Kees, boordwerktuigkundige op een Her cules, ging er kijken. Stouten: „Het is altijd een wens van me geweest dat hij eens zou zien waar ik ge werkt heb. En als ik er niet zoveel had teruggevonden, was het maar bij één bezoek gebleven. Ik heb er ook mensen ontmoet die toen in de hangars werkten en nu 55, 60 jaar oud zijn. We hebben er nu veel kennissen." Inmiddels is er een vereniging op gericht van de koninklijke lucht macht veteranen Nieuw-Guinea (KLU), die reünies houdt en 325 leden telt. Stouten is sinds 1995 penningmeester. Tijdens de reünies worden ervaringen uitgewisseld en foto's en oude films bekeken. De laatste keer dat het echtpaar Biak bezocht was in maart en april. Het gist er. „Jongelui willen onaf hankelijk worden van Indonesië. Ze verwachten dat het eind dit jaar zal gebeuren. Maar dat zal wel val se hoop zijn. Ik geloof niet dat de Indonesische regering het zal toe staan. Toch zijn er al Indonesiërs die er wegtrekken. Op Irian Jaya leeft ook een volstrekt ander volk. De Papua's verschillen in veel op zichten van de andere bevolkings groepen. Zeker ook godsdienstig. De meesten zijn christelijk. Er is maar een kleine minderheid van moslims, terwijl Indonesië overwe gend islamitisch is." De vereniging steunt de bevolking via een stichting Help een Papua naar school. „Veel werk is er niet. De bevolking leeft er van de visse rij. Er is een fabriek die tonijn ver werkt. Er zijn wat mensen die in overheidsdienst werken en in het toerisme, maar dat zijn maar een paar hotelletjes." Stouten werd tijdens zijn bezoek aangeklampt door oud koelies van het kampement die vragen om pen sioen. Stouten heeft niets voor ze kunnen doen. „Het waren losse krachten die zonder registratie werden aangesteld. Voor koelies die bij de overheid in dienst waren - het Nederlandse bestuursapparaat - ligt dat anders. Die kunnen wel aanspraak op pensioen maken. Ik ben er voor naar de pensioenraad geweest in Heerlen, maar zonder registratienummer krijgen ze niks." is het gaan lopen. Het is heel druk geweest," vertelt mevr. Slager. „We hadden 750 broodjes, maar we heb ben er nog 250 bijgehaald uit de diepvries van de bakker van de over kant. We stonden met zes man te bakken en te verkopen. We hebben meer verkocht dan vorig jaar. Om half negen zijn we gestopt. Toen was alles weg." Bij de aankoop van vier hamburgers ('fietsburgers') kregen de klanten een gratis kanskaart waarmee een mountainbike gewon nen kon worden. Om acht uur 's avonds werd de winnaar bekend: Ja cob Elenbaas, Pelleweg 3 uit Poort vliet. Tafeltennisvereniging Smash had onder meer een foto-raadwedstrijd en een tafeltennis met doelschieten. Nieuw was de bibberspiraal. „Het loopt goed," zegt wedstrijdsecretaris Chr. Hage „Vanochtend regende het, maar vanmiddag is het gaan lopen." De foto-raadwedstrijd werd gewon nen door Leon v.d. Graaf. Bij de bibberspiraal was Remco Vroegop met 29 seconden bij de jeugd de beste, bij de senioren René de Jonge met 13,4 seconden. De firma Pleune voor dames-, he ren- en kinderkleding beleefde een hele goede braderie. Verkoopster J. Potappel: „Het was buitengewoon. Ondanks het weer, 's ochtend en 's avonds. We hebben buiten en binnen veel verkocht. Er was veel belang stelling voor nieuwe kleren voof jongeren. Het publiek is in groten getale blijven komen." Ook dweil band De Lamsöören uit Oud-Vosse- meer bezocht 's avonds de winkel om te schuilen voor de regen. Ze speelden er een vrolijk deuntje om de stemming erin te houden. De fotoquiz van de afdeling Tholen van Veilig Verkeer Nederland is ge wonnen door Winette Pape uit Sint- Annaland. Bezoekers aan de cara van van VVN bekeken foto's uit de Thoolse woonkernen waar VVN het praktisch verkeersexamen voor ba sisscholen afneemt. Toen het even na zes uur begon te regenen, begonnen enkele standhou ders met het opruimen van hun spul len. Rond half acht was al een deel van de standhouders vertrokken. Advertentie I.M. i Het internet wordt gebruikt voor vele doeleinden. Som migen zetten er uit idealisti sche motieven iets op (denk aan religieuze sites), ande ren uit commerciële en weer anderen gewoon voor de lol. Feit blijft dat in een korte pe riode het web is uitgegroeid tot de grootste vergaarbak van informatie. Ook over Tholen staat er het nodige op internet. Een van de belang rijkste pagina's daarbij, is op dit moment de Digitale Regio Tholen van Bert Zwikker uit Scherpenisse. De Digitale Regio Thoien is een site waarop een grote hoeveelheid informatie te vin den is over de gemeente Tho len en de organisaties die erin voorkomen. Het grote voordeel van deze homepage is dat hij door ie dereen zonder problemen kan worden bekeken. „Er zit ten geen 'toeters en bellen aan", zoals de maker het zelf zegt. Javascript (een speciale programmeertaal) of frames (meerdere vensters tegelijk) komen niet voor en daardoor kunnen ook mensen met een oudere of minder snelle com puter de pagina vrij snel downloaden. „Dat is heel be wust gedaan. Tot voor kort had ik zelf nog een niet zo snelle computer, dus dan wil je wel zorgen dat het alle maal toch soepel gaat", zegt Zwikker. In 1996 ging hij met zijn camping De Pluimpot het internet op. Nog geen jaar la ter begon hij met de Digitale Regio Tholen. „Daarvoor kreeg ik een gratis internet adres van provider Zeeland- net. Ik wilde Tholen gaan pro moten, Twee jaar geleden was Tholen op internet nog een witte vlek. Maar nu is dat wel veranderd. Het was wel een beetje een sprong in het diepe, maar het is goed ge gaan. De site groeit nog steeds. Elke maand komen er wel nieuwe 'links' naar ande re Thoolse pagina's bij, En het is nog steeds leuk om te doen", zegt Zwikker, De Digitale Regio Thoien is een gemakkelijk toegankelij ke en overzichtelijke site met Reacties kunt u sturen naar: redactie@eendrachtt3ode.nl of Eendrachtbode, Postbus 5, 4697 ZG Sint-Annaland. een aantal rubrieken zoals sport, algemeen, foto's, me dia, onderwijs en recreatie. Zwikker krijgt er ook reacties op en hij krijgt e-mail met uit eenlopende vragen. „Men sen uit Canada die op zoek waren naar hun voorouders, of iemand uit Zuid-Afrika die een gedetailleerde kaart van Tholen zocht. En uit Marokko mailde iemand in gebroken Engels of ik geen werk voor hem had", zegt Zwikker die ook kan zien vanuit welk land zijn site geraadpleegd wordt. „Dat is werkelijk vanuit alle werelddelen. De merkwaar digste was wel een bezoekje uit Mongolië. Dan denk je: „Hoe komt zo iemand nou bij de Digitale Regio Tholen te recht? Waarschijnlijk via een trefwoord dat hij ingetikt had op een zoekmachine." Zwikker vindt dat het hoog tijd wordt dat de gemeente ook een eigen site krijgt. „Niet om een digitale regio op te star ten, want dat is meer een taak voor derden, maar wel om de gemeentelijke zaken op te zetten, In Reimerswaal kun je bijvoorbeeld alle raads- en commissiestukken al inzien via internet", aldus Zwikker. „Zulke dingen worden nood zaak, want het internetge bruik neemt alleen maar toe. En ook is internet voor leken vrij snel te begrijpen. Het enige probleem is het vinden van de juiste informatie. Wat dat betreft, lijkt het internet wel op een bibliotheek waar een bom is ontploft in de kaarten bak, Zelfs de beste zoekma chines beslaan maar een klein deel van alle pagina's." Het is voor zoekenden op Thoois gebied in elk geval de moeite waard om eens een bezoekje te brengen aan de succesvolle site van Zwikker: www.zeelandnet.nl/tholen. p""i Welkom in Tholen en St. l'liilipsland s Zeeland'Net De homepage van de Digitale Regio Tholen. Jan Stouten uit Sint-Philipsland met de foto van zijn zoon Kees bij de oude Hunter op Biak in Nieuw-Guinea, zo'n 37 jaar nadat het vliegtuig er is neergezet. Tijdens de show van historische kledij werd de riddertijd verbeeld door jongens in Robin Hood-tenue, compleet met pijl en boog. HALSTEREN Halsterseweg 65a, Tel. 0164-683036 www.intratuin.nl HET GROENE WARENHUIS Koopavond: Donderdag en vrijdag tot 21.00 uur. Maandag vanaf 12.30 uur. Het groene warenhuis draait van 16 t/m 28 augustus helemaal door. Het is weer Warenhuis op Stelten. Zoveel te gekke koopjes, aanbiedingen en idioot veel voordeel op zomerartikelen ziet u alleen bij Intratuin. Waanzinnig gewoonl

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1999 | | pagina 3