Reis naar Israël cadeau bij afscheid directeur Wesdorp van de Schutse Mosselbak en waterbak zijn in trek VERJflflL »=U De Veste is niet langer protestants christelijk Diploma, maar ook de echte, ware wijsheid Laat de centen van Vossemeer nu eens rollen! Betonschade Kuipersdreef Zingende diaken met prachtige carrière wist juiste toon te vinden Donderdag 8 juli 1999 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 9 De afscheidsdag van directeur J. Wesdorp van de Schutse, Vroonhof en Elenahof werd een dag vol verrassingen. Hij begon met ontbijt op bed, verzorgd door de koks van de Schutse. Vervolgens haalde een door haflingers getrokken huifkar zijn hele gezin op. Bij het Sint-Annalandse zorg centrum vormde het personeel een erewacht, waarna Wes dorp, zijn vrouw en kinderen ontvangen werden door mevr. Giljam en dhr. Vermaas van de bewonerscommissie. En naarmate de dag vorderde, vulde zich de cadeautafel. Namens het bestuur van de Schutse en Elenahof kregen de directeur en zijn vrouw een vijftiendaagse reis naar Israël. Nuchter en fris Vriendelijke sfeer Welkom in vut-legioen Identiteit Hydrauliekslangen Handelsonderneming Van Beers Techniek B.V. ROC Honderd huizen erbij in Vossemeer Calvijncollege Tholen met 40 geslaagden Vorming en opvoeding Klok Banken op plein Vergankelij kheid Verjaal De multimedia specialist in de regio Het afscheid was woensdagavond al avondvergadering in Goes gaf Wes dorp, die in 1939 in Stavenisse werd geboren, te kennen op zestigjarige leeftijd te willen stoppen met werken. „Nu is dal zover: per 1 september maak je gebruik van de mogelijkheid om vervroegd uit te treden na ruim vijftien jaar in dienst te zijn geweest van de Schutse. Met bestuurlijke en personele problemen maakten we bij je aantreden net moeilijke tijden door. Het was geen gemakkelijke tijd, maar je bleek nogal nuchter, fris en met een rechtvaardigheidsgevoel tegenover al die problemen te staan en daarmee viel je op. Een snelle carrière bij de Schutse volgde. Je werd interim-di recteur en dat was een hele aanpak, maar het ging zo goed, dat het bestuur je per 1 mei 1986 tot directeur be noemde. Je staat dus al ruim veertien jaar aan de top en bepaalt het gezicht van de Schutse. Je zorgde voor een goede teamgeest en steun van hoof den en personeel en dat zijn belangrij ke zaken. Het bestuur heeft grote waardering voor je inzet voor de ou derenzorg. Veel werk heb je belange loos gedaan, ook in de avonduren. We hebben ook veel samen kunnen doen in goede harmonie met het bestuur. Directeur zijn van een verzorgingste huis is een mooie en interessante baan, maar je doet zoiets niet alleen. Je functioneert als een spin in het web, waarbij je aangaf, dat Gods hulp de pijler was voor je werk." Blaas karakteriseerde Wesdorp als ,een zingende diaken.' „Zingen deed je thuis al veel en mooi en dat zingen is een basis voor je gebleven. Een sti mulans om het werk te kunnen doen en de problemen die er geweest zijn te kunnen verwerken. In het dirigeren kun je je ook volledig uitleven. Het werk in de Schutse zou ik ook als diakonaal werk willen bestempelen. Ruim dertig jaar geleden is de Schut se opgericht vanuit de diakonie van de Hervormde Gemeenten op het ei land. Later zijn er andere kerken bij gekomen. Die diakonale taak heb je daadwerkelijk in de praktijk gebracht in de zorgverlening aan ouderen. Je bent dienend bezig geweest: in je di recte omgeving, maar ook in Roe menië. Met een bewogen hart heb je omgezien naar de ander. ,Wij zijn er voor de anders en niet andersom' was je uitgangspunt." De voorzitter realiseerde zich, dat Wesdorp ook wel eens het gevoel had, dat de moed hem naar de schoe nen zonk. „Momenten waarop je hel dienen en leiding geven moe was. begonnen met een diner, waarbij het bestuur in besloten kring afscheid nam van Wesdorp. Donderdag werd dat vervolgd in Elenahof te Stavenis se, waar de vertrekkende directeur werd toegezongen door de vrijwilli gers en de bewoners. Met een abc- spel en cadeaus werd het een gezelli ge middag. De bewoners boden een pennenset met inscriptie aan, de vrij willigers een oude kaart van Zeeland. De volgende ochtend kwamen de be woners van de Schutse Wesdorp en zijn vrouw de hand drukken. Heel ontroerend was het optreden van het bewonerskoor o.l.v. Riet Vermaas. Als cadeau werd een kettingzaag over handigd. Na het eten in de gemeen schapsruimte van Vroonhof, was er 's middags een officieel gedeelte met bestuurslid C. Fossen als ceremonie meester. Hij kondigde vijf sprekers aan: voorzitter W.A. Blaas, de burge meester, voorzitter J. Stoutjesdijk van de cliëntenraad, G.A. Hcijboer na mens de vrijwilligers en voorzitter A. van den Hoek van de vereniging vrienden van de Schutse. De laatste meende, dat Wesdorp met een ruime mate van voldoening op zijn fraaie maatschappelijke loopbaan mag te rugkijken. „De opbouw van je carriè re (van elektriciën bij Van As, cv- monteur bij Dekker, conciërge- technisch medewerker bij de Schutse tot directeur van het zorgcentrum) is prachtig en daarmee je afscheid een mijlpaal. Je was in de Schutse de man die de juiste toon wist te vinden en niemand dan jou weet beter wat dat betekent, wantje bent immers bij ver schillende koren een voorbeeldig diri gent en dat zonder stok!" Van den Hoek noemde Wesdorp's inbreng bij de vrienden van de Schutse ,van on schatbare waarde.' „Zes jaar geleden belde je me om het initiatief te ne men voor de oprichting van de ver- eniging en sindsdien heb je in ruimte mate gestalte kunnen geven aan ons i doel. Je hebt ook nog een injectie kunnen geven om binnenkort een busje te kunnen aanschaffen voor de bewoners", zei de voorzitter van de vrienden van de Schutse, die de di- irecteur als blijk van waardering een 'ingelijste oude kaart van Zeeland aanbood. Het afscheid kwam voor het bestuur niet onverwacht, vertelde voorzitter Blaas.Tijdens een terugrit van een Het echtpaar Marinissen uit Stavenisse neemt afscheid van directeur Wesdorp en zijn vrouw. Toch moest het werk doorgaan en met veel inzet en een groot verantwoorde lijkheidsgevoel bleef je tot het laatste moment actief. Je mag nu genieten van rust, maar ik verwacht niet, datje stil gaat zitten achter de geraniums. Er zal vast wel wat huishoudelijk werk op je wachten en wellicht dat de kinderen ook een beroep op je zullen doen voor kluswerk. Met je handen werken, doe je graag. Wij wensen je een goede gezondheid en Gods zegen en nabijheid toe", zei Blaas. Burgemeester H.A. van der Munnik, die vergezeld was van de wethouders Heijboer en Van Kempen, maar zon der de portefeuillehouder ouderen zorg Moerland, zei met genoegen naar de Schutse gekomen te zijn om afscheid te nemen van een bijzonde re man. „Ik mocht hem 29 april al de zeer verdiende koninklijke onder scheiding opspelden. Wesdorp is het voorbeeld van een autodidactische carrière en hij deed het nog heel goed ook door in twee jaar van con ciërge tot directeur te promoveren. Hij laat nu een bloeiend zorgcentrum achter met pespectief voor meer voorzieningen." Van der Munnik noemde het prachtig, dat verschillen de kerken in het bestuur van de Schutse samenwerken, terwijl dat anders zo moeilijk ligt. Hij compli menteerde het bestuur, dat Wesdorp destijds het vertrouwen gaf. „Die keuze is een gelukkige greep ge weest, want in de dertien jaar dat ik hier kom, viel me steeds de vriende lijke, hartelijke en zorgzame sfeer op. En de ouderen hier voelen zich veilig en verzorgd. In relatie met de provincie, de gemeente en de bou wers was je een vasthoudende en be kwame directeur. En wat kun je bij je afscheid vandaag beter ervaren als dankbaarheid? Hartelijk dank voor onze constructieve gesprekken. Het ga je goed!", zo besloot de burge meester. „Wat hebben wij met Wesdorp een fantastische directeur gehad", zei voorzitter Stoutjesdijk van de cliën tenraad. „U vond ons niet lastig, de vergaderingen niet tijdrovend of overbodig. U dacht altijd mee en uw houding was positief, waardoor we als cliëntenraad beter konden func tioneren. Jammer dat u vertrekt, maar we gunnen u de rust ook weer van harte", zei Stoutjesdijk. G.A. Heijboer sprak een dankwoord namens de vrijwilligers. „Die zijn er veel en die zijn ook niet zo gemakke lijk." Heijboer stelde vast, dat de ver trekkende directeur in de Schutse had gewerkt als een heel goede diri gent. „Maar nu heten we je welkom in het vut-legioen en als vrijwilliger ben je altijd ergens welkom, bijvoor beeld in het streekmuseum de Meestoof." Omdat Wesdorp's ver langlijstje leeg was, zei Heijboer ge noodzaakt te zijn een geschenk in contanten te overhandigen. „Voor de vakantie misschien en als het geen vliegreis wordt, dan in elk geval voor een voetreis", aldus de woordvoer der van de vrijwilligers. In de toespraken was zoveel naar het zingen en dirigeren verwezen, dat het niet kon uitblijven, dat ook het Smalstads mannenkoor nog ver scheen op de afscheidsreceptie van Wesdorp. 's Avonds was er nog een afscheidsbijeenkomst met de mede werkers van de Schutse, wat met voordrachten en liedjes een gezellige afsluiting vormde. Hoofd verzorging mevr. I. van Om- men-de Wit neemt de leiding in de Schutse, Vroonhof en Elenahof tijde lijk waar. „De opvolging verloopt anders dan wij ons hadden voorge steld", zei voorzitter Blaas. Het be stuur heeft al twee sollicitatieproce dures achter de rug en iemand die benoemd was, trok zich op het laat ste moment nog terug. Via een perso neelsadviesbureau in de gezond heidszorg wordt nu uitgekeken naar een nieuwe directeur. VERVOLG VAN VOORPAGINA Na het vertrek van voormalig direc teur André Wisse werd besloten om Con Beun (directeur van De Tweern in Goes) aan te trekken als parttime 'directeur van De Veste. Harma Pe- kelsma werd schoolleider voor 20 uur per week. „Die constructie hangt samen met de grootte van de school. Er is geen ruimte voor een fulltime directeur, sinds De Burcht is verdwenen. Zo iemand zou nu ook altijd een aantal uren voor de klas moeten staan. Con Beun blijft ook in de nieuwe situatie directeur. Wat dat betreft verandert er niet veel. De directeuren krijgen wel een stuk meer verantwoordelijkheid", vertelt Kettelerij. Voor het personeel betekent de fusie een stuk werkga- •rantie. „Als er ingekrompen moest worden, werd er niet gekeken naar hoeveel jaren men al in het onder wijs werkte. Nu is er een afvloei- ingslijst voor de hele stichting. Dat betekent dat als er hier iemand weg zou moeten, men gaat kijken of die leerkracht elders binnen de stichting aan het werk kan. De onderste van de lijst gaat dan weg. En naarmate je meer jaren in het onderwijs zit, kom je hoger op die lijst", aldus Kettelerij. Wat ook verandert, is de identiteit van de school. Het protestants chris telijke karakter wordt verruild voor de term 'samenwerkingsschool'. „We liepen in de praktijk al jaren aan tegen het feit dat we formeel een protestants christelijke school zijn. Dat betekent namelijk dat men eigenlijk geen keuze heeft. De Veste is de dichtstbijzijnde speciale basis school en die is dus protestants christelijk. Maar wat dan met leer lingen die niet gelovig zijn, of die katholiek of islamiet zijn?", zegt ]mevr. Pekelsma. „In de praktijk 'gaan we daar al heel bewust mee om. We beginnen niet elke dag met [gebed. En we hebben altijd gezegd dat we ieders mening respecteren. Als iemand niet wil bidden, is dat [prima. Maar we verwachten wel dat ■hij of zij dan de anderen de gelegen- •heid geeft dat wel te doen. Overi gens betekent dat niet dat we een 'openbare school worden. We heb- !ben er bewust voor gekozen om een ['samenwerkingsschool' te worden. Slabbecoornweg 38, 4691 RZ Tholen tel. 0166-603497 Ook op zaterdagochtend geopend van 8.00-12.00 uur Advertentie I.M. Daar zit alles in. Van katholiek en protestant tot islamiet en niet-gelo- vige. We willen namelijk aan alle kinderen (en ouders) tegemoetko men. En levensbeschouwelijke vor ming vinden we heel belangrijk. Daarom hebben we ook een metho de waarbij de leerkracht per les be paalt of er een stuk uit de bijbel wordt gelezen, of een algemeen ver haal of bijvoorbeeld iets uit de Joodse traditie. Die verhalen heb ben dan namelijk hetzelfde thema." Wat de inhoud van het onderwijs betreft, daarover krijgt het nieuwe bestuur niets te zeggen. Het perso neel, in overleg met de directeur, bepaalt hoe er inhoud aan het on derwijs gegeven wordt. „Het be stuur moet zich daar niet teveel mee bemoeien. Dat kan ook niet, want daarvoor staan ze te ver van de da gelijkse praktijk af. Het bestuur is er voor de beleidszaken en de finan ciën (hoewel ook elke school direct zelf zijn geld krijgt)", vindt mevr. Pekelsma. Sinds De Burcht is opgeheven, staat een deel van het schoolgebouw aan Schuttershof in Tholen leeg. Dat is natuurlijk geen wenselijke zaak, mede omdat het geld kost. „Het be stuur moet zelf voor de kosten van onderhoud en bijvoorbeeld verwar ming opdraaien, want voor leeg staande gebouwen krijgen we geen vergoeding", legt Kettelerij uit. „De gemeente wilde het regionaal oplei dingscentrum (ROC) weg hebben uit de voormalige mavo aan de Jan van Bloisstraat. Ze hebben aan ons gevraagd (en erop aangedrongen) of het ROC niet in de lege gebouwen van De Burcht kon. Na lang onder handelen zijn gemeente en bestuur tot overeenstemming gekomen. We hebben echter wel als eis gesteld dat het ROC helemaal apart zou komen van De Veste. Daarom is er ook het een en ander verbouwd. Het deel van het ROC krijgt een eigen in gang en bijvoorbeeld ook een eigen verwarming. We hebben ook wat lo kalen gewisseld en het een en ander verbouwd (ook in De Veste). Op zich vonden we het wel goed dat er volwassenonderwijs in de lokalen kwam. Dat ic beier dan een depen dance van eer. andere basisschool bijvoorbeeld. De leerlingen zijn toch anders." Het ROC neemt op l augustus intrek in de nieuwe leslo kalen en betaalt daarvoor een ver goeding aan de gemeente en De Veste. IJzeren werpgewicht. Deze zomer laat de provincie sportvissers in Zeeland kennismaken met een ijze ren werpgewicht. Dit omdat het ge bruikelijke lood schadelijk is voor het milieu. Menig loodje wordt ver speeld tussen de keien. Morgen en zaterdag worden de eerste wedstrijd met 'ijzer' gehouden. „Er gebeurt niks. Straks zijn de kin deren nog vader en moeder voordat de erfenis besteed wordt", zegt Wil Berkelaar van de stichting jeugd- en jongerenwerk Tholen. Zij wilde giste renmiddag handtekeningen en een collage aanbieden aan wethouder Moerland, maar die had geen tijd, zo dat de overdracht maar liefst twee maanden is uitgesteld tot september. Het maken van de collage gebeurde tijdens de roefeldag in Oud-Vosse meer, waar grafisch ontwerpster Inge van der Kooij het idee opperde om in vulling te geven aan de erfenis van mevr. Van 't Hof-Quist. Er werd druk getekend en geschilderd. Al werken de, kwam ook de gedachte naar voren om een collage aan b. en w. aan te bieden. Toen kwam weer spontaan een handtekeningenactie op gang, want de erfenis ligt al jaren te wach ten op besteding. Er zijn al tal van voorstellen ingediend, maar vereni gingen en gemeentebestuur kunnen het maar niet eens worden. „De kin deren willen dat er iets met het geld gebeurt", zegt Wil Berkelaar. „Met de handtekeningen en de collage probe ren ze beweging in de zaak te krijgen en ze komen ook nog met ideëen; een kinderboerderij, een grote glijbaan in de speeltuin, een buurthuis met een buitenpodium en een skeelerbaan. Laat de centen nu eens rollen!", zeg gen de zeven Oud-Vossemeerse kin deren en ze worden gesteund door honderden handtekeningen. Bij het verslag van de informatiebij eenkomst over betonschade in de Wellevaete te Sint-Annaland Ls per abuis een verkeerde foto geplaatst. De in beeld gebrachte woningen be troffen het blok Kuipersdreef 4 t/m 10, die in 1989 zyn gebouwd en niet tot de risicogroep behoren van hui zen waarin Kwaaitaal of Manta- vloeren zijn gebruikt In de Kui persdreef behoort de blok 16 tot en met 24 wel tot die categorie. De re dactie biedt zijn verontschuldigin gen aan voor de vergissing. Tussen de bestaande nieuwbouw wijk aan de Dorpsweg en de Kalis- buurt in Oud-Vossemeer worden nog eens honderd huizen ge bouwd. Dat vertelde ambtenaar F. Buermans in de commissie ge meentelijke ontwikkeling op vra gen van raadslid M.A.J. van der Linde. De boomgaard van fruitte ler Tange blijkt verkocht te zijn aan Stienstra woningontwikkeling uit Heerlen en raadslid J.R Bout vroeg zich bezorgd af, wie de grond nu toewijst of de huizen ver koopt. „Kunnen particulieren hier hun eigen droomwoning nog wel bouwen?" Volgens Buermans is dat op zich al moeilijk omdat ge gadigden zich dienen te houden aan de beeldkwaliteit, maar de projectontwikkelaar is eigenaar van de grond, dus daar moet de ge meente mee in zee. „Maar we zoe ken wel naar een evenwicht, waar bij ook particulieren een kans dienen te krijgen. Er zijn alterna tieven mogelijk en zowel de ge meente als Stienstra zoeken naar een voor beiden aanvaardbaar plan", aldus de chef ruimtelijke ordening. Van der Linde voorzag een onevenwichtigheid in de grondprijs omdat de projectont wikkelaar geen bijdrage voor bo- venwijkse voorzieningen zou moe ten betalen. Volgens Buermans staat er in de nog te sluiten exploi tatie-overeenkomst met Strienstra duidelijk wat er in rekening ge bracht wordt. En het opnemen van een post voor bovenwijkse voor zieningen staat in de verordening. Raadslid mevr. E. Frigge-Hoge- steeger wees op eventuele moei lijkheden voor de bromfietsafde- ling van de fa. Van de Zande in de Kalisbuurt, in verband met hinder voor de toekomstige woonwijk. „Het lijkt me logisch, dat er met dat bedrijf rekening gehouden wordt", antwoordde wethouder R. Ravensteijn, die zijn collega W.C. van Kempen verving. „Er komen ook nog hoorzittingen en procedu res", vulde commissievoorzitter RK.M. Stouten aan. Het ging nu nog maar om een intentie-overeen komst met Stienstra en die kan de Thoolse gemeenteraad na de zo mervakantie gaan vaststellen. Buurtbewoners bewonderen de bestuurbare schepen in de grote waterbak die door leden van de Jolige Mossel is gebouwd. Geen geparkeerde auto's op het pleintje in de Jolstraat in Tholen maar een tent, een grote water bak en allerlei kraampjes van de 'Vlaamse kermis': sjoelen, blik ken gooien, enveloppen trekken, een caviarace, een bak in de vorm van een mossel gevuld met kokertjes en kans op een prijsje. Tafels met tweedehands spulle tjes. Tijd voor een praatje en ie der zijn natje en zijn droogje. Voor de derde maal haalde buurtvereniging de Jolige Mos sel zaterdagmiddag de banden tussen de buurtbewoners van de Jolstraat en de Mossellaan aan. Met voor elk wat wils, maar vooral met een knipoog naar de kinderen. Ze keken hun ogen uit hij de waterbak met bestuurba re schepen. Forse slepers, maar ook ranke speedboten in de bak die door enkele leden van de Jo lige Mossel is gebouwd. De brandweer van Tholen liet er in twee uur tijd zestig kubieke me ter water instromen. Kinderen, volwassenen en bejaarden zoch ten een plaatsje aan de rand van het bassin om het spektakel te kunnen bekijken. De jeugd genoot van het optre den van Leo Troost uit Sint- Maartensdijk die om vier uur een show gaf. Ruim vijftig kin deren kwamen kijken en luiste ren naar de clown en entertai ner. Vooral voor het enveloppe trek ken en de kokertjes was veel be langstelling. „liet heeft leuk op gebracht en alles is goed verlopen," zegt penningmeester L. Potappel. Een vierde editie zit er dan ook wel in. In augus tus houdt de Jolige Mossel een barbecue. Veertig van de 42 eindexamen-kandidaten van het Calvijncollege in Tholen namen vrijdagavond in de gemeenschapsruimte hun mavo-di ploma in ontvangst. Na de zomervakantie worden 98 nieuwe leerlingen verwacht, die in vijf brugklassen voortgezet basisonderwijs zullen ont vangen. Vrijdag 27 augustus is de jaaropening in de N.H.-kerk te Tho len o.l.v. ds. J. Lohuis uit Scherpenisse. Dankzij het aantrekken van een nieuwe docent gymnastiek kan het Calvijncollege in het nieuwe seizoen weer volledig onderwijs lichamelijke oefening geven. De meeste geslaagden gaan ver van huis voor hun vervolgopleiding: het Hoornbeeckcollege in Rotter dam is bij acht leerlingen in trek. Vier geslaagden kunnen op de fiets naar het Markiezaatscollege in Bergen op Zoom. De havo van het Calvijncollege in Goes is de keuze van drie leerlingen. Het Groencol- lege in Goes en de politie-oplei- ding aan de Baronie Breda krijgen elk twee klanten van de Thoolse mavo. Vier geslaagden gaan in de zomervakantie nog nadenken over hun toekomst. Het grootste deel van de leerlingen heeft voor zeer gevarieerde opleidingen gekozen, die elk 1 deelnemer trekken: AOC Breda, verpleging Dordrecht, Albe- dacollege Rotterdam, Fokker be- drijfsschool Woensdrecht, binnen vaart Werkendam, Albedacollege Oude Tonge, koninklijke land macht, havo Prins Maurits Middel- harnis, Zeelandcollege Vlissingen, Zoomvlietcollege Bergen op Zoom, Ter Welle Goes, Zoomvliet college Roosendaal en de oplei ding voor transport en logistiek. Twee geslaagden gaan direct wer ken, vanwie er één in Ten Anker in Tholen aan de slag kan. De diploma-uitreiking werd weer druk bezocht door de ouders en soms ook nog door broertjes of zusjes van de geslaagden. Scherpc- nissenaar C. Giljam, lid van de centrale directie van het Calvijn college uit Goes, noemde het di ploma een bewijsstuk voor kennis en vaardigheden. „Maar de echte, ware wijsheid is de vreze des Hee- ren, zoals we dat van Job lezen. Je zult wel allerlei idealen hebben om dit en dat te doen in de toekomst, maar hebben jullie het hoogste goed al ontvangen? Dat is dan te merken in je leven met goede vruchten voortbrengend: zuiver, vreedzaam en barmhartig." De directeur van de Thoolse vesti ging, G.R.J. van Heukelom, reikte de diploma's uit, inclusief getuig schrift en certificaat. Hij raakte even het spoor bijster omdat er zo veel geslaagden met de naam Van Dijke waren. De geweldige lijst van Gewieke Brons viel hem op, maar Van Heukelom noemde het een genoegen om veertig leerlin gen te kunnen feliciteren. H. Geluk uit Sint-Philipsland, die niet alleen de orgelbegeleiding bij de samenzang verzorgde, maar ook namens de ouders een dankwoord sprak, zag breed lachende, grijn zende gezichten nadat het fel be geerde papier door de jongens en meisjes in ontvangst was genomen. Hij vroeg zich gekscherend af, of er wel een dankwoord nodig was voor de leraren. „Ze hebben toch gewoon hun werk gedaan en ze worden er nog goed voor betaald ook!" Geluk realiseerde zich als oud-leerkracht aan een basisschool dat het leraarschap meer inhoudt dan kinderen enkele uren per dag van de straat houden. „Het is best een zware taak om kinderen goed onderwijs te geven en ook nog vor ming en opvoeding in een bepaalde richting. Daar zijn we de leer krachten als ouders zeker dankbaar voor. Onze jongens en meisjes worden immers met alles en nog wat geconfronteerd en daar geeft de school mede richting aan. We zijn ook dankbaar, dat hier Gods woord nog verkondigd mag wor den. Verstandelijke kennis is goed, maar de vreze des Heeren is vol gens Prediker het beginsel der wijsheid. Daar heeft het Calvijn college mede gestalte aan gege ven", aldus Geluk. Namens de leerlingen sprak Marie ke van Vliet een dankwoord voor de inzet van de leraren en de concier ges, die als de besten banden kun nen plakken en ook een bijdrage le verden aan de leuke sfeer op de Thoolse school. „Directeur Van Heukelom had een luisterend oor voor onze problemen, al werd daar niet altijd naar onze zin op inge haakt", zei Marieke. Toch had ze voor hem een cadeau meegebracht namens de leerlingen: een klok met alle namen van de geslaagden erop. „Heel origineel", vond de directeur, die aankondigde dat de klok in de lerarenkamer komt te hangen. Ma rieke, die vaststelde dat de leerlin gen na 4 of 5 jaar met leuke herinne ringen de school verlieten, had voor leraar A. Verwijs nog een plant mee gebracht. De geslaagden waren tenslotte be nieuwd naar 'het versje van oom Chris', het gedicht van leraar C.H.P. Dickhout, mentor mavo 4, die al zijn kilo's weer in de strijd gooide om de leerlingen op de korrel te nemen. Ouders en leerlingen vermaakten zich prima met de speelse teksten. Ondanks dat leraar Dickhout soms heel wat met verschillende leerlin gen te stellen had, hoopte hij toch dat het 'met allen goed gaat.' Bestuurslid A. van de Perk uit Sint- Annaland besloot de diploma-uitrei king met samenzang van Psalm 121:1 en dankgebed. Op de heen- en terugweg passeerden de ouders het opgebroken plein voor het Calvijncollege. Er is groen weg gehaald om er banken voor terug te zetten, wat de ontmoeting van en de gesprekken tussen leerlingen kan stimuleren. Op de binnenplaats is een pergola geplaatst, waar bijvoor beeld een barbecue kan worden ge houden. De extra voorzieningen worden verwezenlijkt dankzij de op brengst van 10.000 gulden van de evenementendag, dit voorjaar bij de opening van de uitbreiding van het Calvijncollege. Hierbij kreeg de school ook nog enkele giften en ver der was er een bloembollenactie die geld in het laadje bracht. Op de laatste uitbreiding van de 311 leerlingen tellende school is al reke ning gehouden, dat er nog eens een verdieping bovenop komt. De ge meente gaf geen toestemming om dat direct al te doen, zodat in de toe komst het dak eraf gehaald moet worden. „Maar we mogen niet kla gen, al blijven er altijd wensen", zegt directeur Van Heukelom. „Als we te weinig ruimte hebben, moeten we twee klassen in een lokaal onder brengen. Dan maar stoeltjes erbij." In het lerarenbestand zijn er geen mutaties op de komst van een nieu we docent gymnastiek na. Die is welkom, want het afgelopen school jaar konden er te weinig gymuren worden gegeven. Alleen met een paar uren Engels en een klein beetje Duits zit het Calvijncollege nog moeilijk. „We moeten wel veel overuren maken, maar als je ziet dat er landelijk veel vacatures zijn, dan zijn we in Tholen zeker blij met zo'n bezetting." Van Heukelom en zijn collega's be reiden zich al voor op de omzetting van vbo in vmbo met twee leerwe gen: de theoretische en de gemeng de leerweg. De laatste met beroeps gerichte vakken. Het nieuwe sys teem moet in 2002 ingaan. Stemmen van lezers Huizen vallen soms ten prooi aan slo pers. Met groot en grof geweld pro beert men alles onderuit te halen. Het gevolg is, dat de gevel met alles wat daarmee verbonden is, verdwijnt in een wolk van stof en verandert in puin om tenslotte te worden afge voerd als onbruikbaar materiaal. Zo was ik tijdens één van mijn laatste bezoekjes aan Stavenisse nog net ge tuige van het wel en niet meer zijn van het huisje van 'Jan de Bakker.' De laatste onbruikbare stukjes steen werden weggehakt en een grote leeg te gaapte mij aan. De leegte van een lapje grond dat overbleef na de sloop; tussen twee muren een groot gat. Dat is zo'n gekke ervaring! Opeens zag ik in gedachten de bak ker en zijn statige vrouw buiten zit ten. Hun behang en vitrage zweefden door de buitenlucht. Net of ik moest beseffen: het is echt voorbij. Al die jaren dat ik als kind daar speelde, werd dat huisje bewoond door het bakkersechtpaar en hoe! Het was hun trots en nu is het net als hun aardse leven: opgegaan in stof en verdampt tot een herinnering. Zelfs hun huisje was een 'voorbijganger' in Stavenis se. Nooit echter valt voor mij uit te wissen dat op dat plekje mensen, waarmee ik verbonden was, hun le ven hebben geleefd. Opeens besefte ik: niets is hier blijvend. Alles is tij delijk, alle beelden uit die tijd verva gen en verflauwen. Daarom en ter ere van het 400-jarig bestaan van Stave nisse, schreef ik een aantal anekdotes op uit mijn kindertijd. Dat bundeltje, dat ik zelf zaterdag a.s. tijdens de bra derie hoop te promoten, gaf ik de naam: Dag Stavenisse van vroeger. Mevr. PJ. Gaakeer, Verdiweg 399, 3816 KM Amersfoort. De specialist voor de particuliere en klein zakelijke markt Computers, netwerken, printers, faxen. Zaktelefoons, telefoon centrales. Beeld en geluid. Molendijk 3-4,4695 BB St. Maartensdijk. Tel. 0166 - 66 23 15 ELECTRO WORLD. DE WERELDZAAK DIE JE KENT Advertentie I.M.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1999 | | pagina 9