Reis naar Israël cadeau bij afscheid
directeur Wesdorp van de Schutse
Mosselbak en waterbak zijn in trek
VERJflflL »=U
De Veste is niet langer
protestants christelijk
Diploma, maar ook de
echte, ware wijsheid
Laat de centen
van Vossemeer
nu eens rollen!
Betonschade
Kuipersdreef
Zingende diaken met prachtige carrière wist juiste toon te vinden
Donderdag 8 juli 1999
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
9
De afscheidsdag van directeur J. Wesdorp van de Schutse,
Vroonhof en Elenahof werd een dag vol verrassingen. Hij
begon met ontbijt op bed, verzorgd door de koks van de
Schutse. Vervolgens haalde een door haflingers getrokken
huifkar zijn hele gezin op. Bij het Sint-Annalandse zorg
centrum vormde het personeel een erewacht, waarna Wes
dorp, zijn vrouw en kinderen ontvangen werden door
mevr. Giljam en dhr. Vermaas van de bewonerscommissie.
En naarmate de dag vorderde, vulde zich de cadeautafel.
Namens het bestuur van de Schutse en Elenahof kregen de
directeur en zijn vrouw een vijftiendaagse reis naar Israël.
Nuchter en fris
Vriendelijke sfeer
Welkom in vut-legioen
Identiteit
Hydrauliekslangen
Handelsonderneming
Van Beers Techniek B.V.
ROC
Honderd huizen erbij in Vossemeer
Calvijncollege Tholen met 40 geslaagden
Vorming en opvoeding
Klok
Banken op plein
Vergankelij kheid
Verjaal
De multimedia
specialist
in de regio
Het afscheid was woensdagavond al avondvergadering in Goes gaf Wes
dorp, die in 1939 in Stavenisse werd
geboren, te kennen op zestigjarige
leeftijd te willen stoppen met werken.
„Nu is dal zover: per 1 september
maak je gebruik van de mogelijkheid
om vervroegd uit te treden na ruim
vijftien jaar in dienst te zijn geweest
van de Schutse. Met bestuurlijke en
personele problemen maakten we bij
je aantreden net moeilijke tijden door.
Het was geen gemakkelijke tijd, maar
je bleek nogal nuchter, fris en met een
rechtvaardigheidsgevoel tegenover al
die problemen te staan en daarmee
viel je op. Een snelle carrière bij de
Schutse volgde. Je werd interim-di
recteur en dat was een hele aanpak,
maar het ging zo goed, dat het bestuur
je per 1 mei 1986 tot directeur be
noemde. Je staat dus al ruim veertien
jaar aan de top en bepaalt het gezicht
van de Schutse. Je zorgde voor een
goede teamgeest en steun van hoof
den en personeel en dat zijn belangrij
ke zaken. Het bestuur heeft grote
waardering voor je inzet voor de ou
derenzorg. Veel werk heb je belange
loos gedaan, ook in de avonduren. We
hebben ook veel samen kunnen doen
in goede harmonie met het bestuur.
Directeur zijn van een verzorgingste
huis is een mooie en interessante
baan, maar je doet zoiets niet alleen.
Je functioneert als een spin in het
web, waarbij je aangaf, dat Gods hulp
de pijler was voor je werk."
Blaas karakteriseerde Wesdorp als
,een zingende diaken.' „Zingen deed
je thuis al veel en mooi en dat zingen
is een basis voor je gebleven. Een sti
mulans om het werk te kunnen doen
en de problemen die er geweest zijn te
kunnen verwerken. In het dirigeren
kun je je ook volledig uitleven. Het
werk in de Schutse zou ik ook als
diakonaal werk willen bestempelen.
Ruim dertig jaar geleden is de Schut
se opgericht vanuit de diakonie van
de Hervormde Gemeenten op het ei
land. Later zijn er andere kerken bij
gekomen. Die diakonale taak heb je
daadwerkelijk in de praktijk gebracht
in de zorgverlening aan ouderen. Je
bent dienend bezig geweest: in je di
recte omgeving, maar ook in Roe
menië. Met een bewogen hart heb je
omgezien naar de ander. ,Wij zijn er
voor de anders en niet andersom' was
je uitgangspunt."
De voorzitter realiseerde zich, dat
Wesdorp ook wel eens het gevoel
had, dat de moed hem naar de schoe
nen zonk. „Momenten waarop je hel
dienen en leiding geven moe was.
begonnen met een diner, waarbij het
bestuur in besloten kring afscheid
nam van Wesdorp. Donderdag werd
dat vervolgd in Elenahof te Stavenis
se, waar de vertrekkende directeur
werd toegezongen door de vrijwilli
gers en de bewoners. Met een abc-
spel en cadeaus werd het een gezelli
ge middag. De bewoners boden een
pennenset met inscriptie aan, de vrij
willigers een oude kaart van Zeeland.
De volgende ochtend kwamen de be
woners van de Schutse Wesdorp en
zijn vrouw de hand drukken. Heel
ontroerend was het optreden van het
bewonerskoor o.l.v. Riet Vermaas. Als
cadeau werd een kettingzaag over
handigd. Na het eten in de gemeen
schapsruimte van Vroonhof, was er 's
middags een officieel gedeelte met
bestuurslid C. Fossen als ceremonie
meester. Hij kondigde vijf sprekers
aan: voorzitter W.A. Blaas, de burge
meester, voorzitter J. Stoutjesdijk van
de cliëntenraad, G.A. Hcijboer na
mens de vrijwilligers en voorzitter A.
van den Hoek van de vereniging
vrienden van de Schutse. De laatste
meende, dat Wesdorp met een ruime
mate van voldoening op zijn fraaie
maatschappelijke loopbaan mag te
rugkijken. „De opbouw van je carriè
re (van elektriciën bij Van As, cv-
monteur bij Dekker, conciërge-
technisch medewerker bij de Schutse
tot directeur van het zorgcentrum) is
prachtig en daarmee je afscheid een
mijlpaal. Je was in de Schutse de man
die de juiste toon wist te vinden en
niemand dan jou weet beter wat dat
betekent, wantje bent immers bij ver
schillende koren een voorbeeldig diri
gent en dat zonder stok!" Van den
Hoek noemde Wesdorp's inbreng bij
de vrienden van de Schutse ,van on
schatbare waarde.' „Zes jaar geleden
belde je me om het initiatief te ne
men voor de oprichting van de ver-
eniging en sindsdien heb je in ruimte
mate gestalte kunnen geven aan ons
i doel. Je hebt ook nog een injectie
kunnen geven om binnenkort een
busje te kunnen aanschaffen voor de
bewoners", zei de voorzitter van de
vrienden van de Schutse, die de di-
irecteur als blijk van waardering een
'ingelijste oude kaart van Zeeland
aanbood.
Het afscheid kwam voor het bestuur
niet onverwacht, vertelde voorzitter
Blaas.Tijdens een terugrit van een
Het echtpaar Marinissen uit Stavenisse neemt afscheid van directeur Wesdorp en zijn vrouw.
Toch moest het werk doorgaan en met
veel inzet en een groot verantwoorde
lijkheidsgevoel bleef je tot het laatste
moment actief. Je mag nu genieten
van rust, maar ik verwacht niet, datje
stil gaat zitten achter de geraniums.
Er zal vast wel wat huishoudelijk
werk op je wachten en wellicht dat de
kinderen ook een beroep op je zullen
doen voor kluswerk. Met je handen
werken, doe je graag. Wij wensen je
een goede gezondheid en Gods zegen
en nabijheid toe", zei Blaas.
Burgemeester H.A. van der Munnik,
die vergezeld was van de wethouders
Heijboer en Van Kempen, maar zon
der de portefeuillehouder ouderen
zorg Moerland, zei met genoegen
naar de Schutse gekomen te zijn om
afscheid te nemen van een bijzonde
re man. „Ik mocht hem 29 april al de
zeer verdiende koninklijke onder
scheiding opspelden. Wesdorp is het
voorbeeld van een autodidactische
carrière en hij deed het nog heel
goed ook door in twee jaar van con
ciërge tot directeur te promoveren.
Hij laat nu een bloeiend zorgcentrum
achter met pespectief voor meer
voorzieningen." Van der Munnik
noemde het prachtig, dat verschillen
de kerken in het bestuur van de
Schutse samenwerken, terwijl dat
anders zo moeilijk ligt. Hij compli
menteerde het bestuur, dat Wesdorp
destijds het vertrouwen gaf. „Die
keuze is een gelukkige greep ge
weest, want in de dertien jaar dat ik
hier kom, viel me steeds de vriende
lijke, hartelijke en zorgzame sfeer
op. En de ouderen hier voelen zich
veilig en verzorgd. In relatie met de
provincie, de gemeente en de bou
wers was je een vasthoudende en be
kwame directeur. En wat kun je bij je
afscheid vandaag beter ervaren als
dankbaarheid? Hartelijk dank voor
onze constructieve gesprekken. Het
ga je goed!", zo besloot de burge
meester.
„Wat hebben wij met Wesdorp een
fantastische directeur gehad", zei
voorzitter Stoutjesdijk van de cliën
tenraad. „U vond ons niet lastig, de
vergaderingen niet tijdrovend of
overbodig. U dacht altijd mee en uw
houding was positief, waardoor we
als cliëntenraad beter konden func
tioneren. Jammer dat u vertrekt,
maar we gunnen u de rust ook weer
van harte", zei Stoutjesdijk.
G.A. Heijboer sprak een dankwoord
namens de vrijwilligers. „Die zijn er
veel en die zijn ook niet zo gemakke
lijk." Heijboer stelde vast, dat de ver
trekkende directeur in de Schutse
had gewerkt als een heel goede diri
gent. „Maar nu heten we je welkom
in het vut-legioen en als vrijwilliger
ben je altijd ergens welkom, bijvoor
beeld in het streekmuseum de
Meestoof." Omdat Wesdorp's ver
langlijstje leeg was, zei Heijboer ge
noodzaakt te zijn een geschenk in
contanten te overhandigen. „Voor de
vakantie misschien en als het geen
vliegreis wordt, dan in elk geval voor
een voetreis", aldus de woordvoer
der van de vrijwilligers.
In de toespraken was zoveel naar het
zingen en dirigeren verwezen, dat
het niet kon uitblijven, dat ook het
Smalstads mannenkoor nog ver
scheen op de afscheidsreceptie van
Wesdorp. 's Avonds was er nog een
afscheidsbijeenkomst met de mede
werkers van de Schutse, wat met
voordrachten en liedjes een gezellige
afsluiting vormde.
Hoofd verzorging mevr. I. van Om-
men-de Wit neemt de leiding in de
Schutse, Vroonhof en Elenahof tijde
lijk waar. „De opvolging verloopt
anders dan wij ons hadden voorge
steld", zei voorzitter Blaas. Het be
stuur heeft al twee sollicitatieproce
dures achter de rug en iemand die
benoemd was, trok zich op het laat
ste moment nog terug. Via een perso
neelsadviesbureau in de gezond
heidszorg wordt nu uitgekeken naar
een nieuwe directeur.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Na het vertrek van voormalig direc
teur André Wisse werd besloten om
Con Beun (directeur van De Tweern
in Goes) aan te trekken als parttime
'directeur van De Veste. Harma Pe-
kelsma werd schoolleider voor 20
uur per week. „Die constructie
hangt samen met de grootte van de
school. Er is geen ruimte voor een
fulltime directeur, sinds De Burcht
is verdwenen. Zo iemand zou nu
ook altijd een aantal uren voor de
klas moeten staan. Con Beun blijft
ook in de nieuwe situatie directeur.
Wat dat betreft verandert er niet
veel. De directeuren krijgen wel een
stuk meer verantwoordelijkheid",
vertelt Kettelerij. Voor het personeel
betekent de fusie een stuk werkga-
•rantie. „Als er ingekrompen moest
worden, werd er niet gekeken naar
hoeveel jaren men al in het onder
wijs werkte. Nu is er een afvloei-
ingslijst voor de hele stichting. Dat
betekent dat als er hier iemand weg
zou moeten, men gaat kijken of die
leerkracht elders binnen de stichting
aan het werk kan. De onderste van
de lijst gaat dan weg. En naarmate
je meer jaren in het onderwijs zit,
kom je hoger op die lijst", aldus
Kettelerij.
Wat ook verandert, is de identiteit
van de school. Het protestants chris
telijke karakter wordt verruild voor
de term 'samenwerkingsschool'.
„We liepen in de praktijk al jaren
aan tegen het feit dat we formeel
een protestants christelijke school
zijn. Dat betekent namelijk dat men
eigenlijk geen keuze heeft. De Veste
is de dichtstbijzijnde speciale basis
school en die is dus protestants
christelijk. Maar wat dan met leer
lingen die niet gelovig zijn, of die
katholiek of islamiet zijn?", zegt
]mevr. Pekelsma. „In de praktijk
'gaan we daar al heel bewust mee
om. We beginnen niet elke dag met
[gebed. En we hebben altijd gezegd
dat we ieders mening respecteren.
Als iemand niet wil bidden, is dat
[prima. Maar we verwachten wel dat
■hij of zij dan de anderen de gelegen-
•heid geeft dat wel te doen. Overi
gens betekent dat niet dat we een
'openbare school worden. We heb-
!ben er bewust voor gekozen om een
['samenwerkingsschool' te worden.
Slabbecoornweg 38, 4691 RZ Tholen
tel. 0166-603497
Ook op zaterdagochtend
geopend van 8.00-12.00 uur
Advertentie I.M.
Daar zit alles in. Van katholiek en
protestant tot islamiet en niet-gelo-
vige. We willen namelijk aan alle
kinderen (en ouders) tegemoetko
men. En levensbeschouwelijke vor
ming vinden we heel belangrijk.
Daarom hebben we ook een metho
de waarbij de leerkracht per les be
paalt of er een stuk uit de bijbel
wordt gelezen, of een algemeen ver
haal of bijvoorbeeld iets uit de
Joodse traditie. Die verhalen heb
ben dan namelijk hetzelfde thema."
Wat de inhoud van het onderwijs
betreft, daarover krijgt het nieuwe
bestuur niets te zeggen. Het perso
neel, in overleg met de directeur,
bepaalt hoe er inhoud aan het on
derwijs gegeven wordt. „Het be
stuur moet zich daar niet teveel mee
bemoeien. Dat kan ook niet, want
daarvoor staan ze te ver van de da
gelijkse praktijk af. Het bestuur is
er voor de beleidszaken en de finan
ciën (hoewel ook elke school direct
zelf zijn geld krijgt)", vindt mevr.
Pekelsma.
Sinds De Burcht is opgeheven, staat
een deel van het schoolgebouw aan
Schuttershof in Tholen leeg. Dat is
natuurlijk geen wenselijke zaak,
mede omdat het geld kost. „Het be
stuur moet zelf voor de kosten van
onderhoud en bijvoorbeeld verwar
ming opdraaien, want voor leeg
staande gebouwen krijgen we geen
vergoeding", legt Kettelerij uit. „De
gemeente wilde het regionaal oplei
dingscentrum (ROC) weg hebben
uit de voormalige mavo aan de Jan
van Bloisstraat. Ze hebben aan ons
gevraagd (en erop aangedrongen) of
het ROC niet in de lege gebouwen
van De Burcht kon. Na lang onder
handelen zijn gemeente en bestuur
tot overeenstemming gekomen. We
hebben echter wel als eis gesteld dat
het ROC helemaal apart zou komen
van De Veste. Daarom is er ook het
een en ander verbouwd. Het deel
van het ROC krijgt een eigen in
gang en bijvoorbeeld ook een eigen
verwarming. We hebben ook wat lo
kalen gewisseld en het een en ander
verbouwd (ook in De Veste). Op
zich vonden we het wel goed dat er
volwassenonderwijs in de lokalen
kwam. Dat ic beier dan een depen
dance van eer. andere basisschool
bijvoorbeeld. De leerlingen zijn
toch anders." Het ROC neemt op l
augustus intrek in de nieuwe leslo
kalen en betaalt daarvoor een ver
goeding aan de gemeente en De
Veste.
IJzeren werpgewicht. Deze zomer
laat de provincie sportvissers in
Zeeland kennismaken met een ijze
ren werpgewicht. Dit omdat het ge
bruikelijke lood schadelijk is voor
het milieu. Menig loodje wordt ver
speeld tussen de keien. Morgen en
zaterdag worden de eerste wedstrijd
met 'ijzer' gehouden.
„Er gebeurt niks. Straks zijn de kin
deren nog vader en moeder voordat
de erfenis besteed wordt", zegt Wil
Berkelaar van de stichting jeugd- en
jongerenwerk Tholen. Zij wilde giste
renmiddag handtekeningen en een
collage aanbieden aan wethouder
Moerland, maar die had geen tijd, zo
dat de overdracht maar liefst twee
maanden is uitgesteld tot september.
Het maken van de collage gebeurde
tijdens de roefeldag in Oud-Vosse
meer, waar grafisch ontwerpster Inge
van der Kooij het idee opperde om in
vulling te geven aan de erfenis van
mevr. Van 't Hof-Quist. Er werd druk
getekend en geschilderd. Al werken
de, kwam ook de gedachte naar voren
om een collage aan b. en w. aan te
bieden. Toen kwam weer spontaan
een handtekeningenactie op gang,
want de erfenis ligt al jaren te wach
ten op besteding. Er zijn al tal van
voorstellen ingediend, maar vereni
gingen en gemeentebestuur kunnen
het maar niet eens worden. „De kin
deren willen dat er iets met het geld
gebeurt", zegt Wil Berkelaar. „Met de
handtekeningen en de collage probe
ren ze beweging in de zaak te krijgen
en ze komen ook nog met ideëen; een
kinderboerderij, een grote glijbaan in
de speeltuin, een buurthuis met een
buitenpodium en een skeelerbaan.
Laat de centen nu eens rollen!", zeg
gen de zeven Oud-Vossemeerse kin
deren en ze worden gesteund door
honderden handtekeningen.
Bij het verslag van de informatiebij
eenkomst over betonschade in de
Wellevaete te Sint-Annaland Ls per
abuis een verkeerde foto geplaatst.
De in beeld gebrachte woningen be
troffen het blok Kuipersdreef 4 t/m
10, die in 1989 zyn gebouwd en niet
tot de risicogroep behoren van hui
zen waarin Kwaaitaal of Manta-
vloeren zijn gebruikt In de Kui
persdreef behoort de blok 16 tot en
met 24 wel tot die categorie. De re
dactie biedt zijn verontschuldigin
gen aan voor de vergissing.
Tussen de bestaande nieuwbouw
wijk aan de Dorpsweg en de Kalis-
buurt in Oud-Vossemeer worden
nog eens honderd huizen ge
bouwd. Dat vertelde ambtenaar F.
Buermans in de commissie ge
meentelijke ontwikkeling op vra
gen van raadslid M.A.J. van der
Linde. De boomgaard van fruitte
ler Tange blijkt verkocht te zijn
aan Stienstra woningontwikkeling
uit Heerlen en raadslid J.R Bout
vroeg zich bezorgd af, wie de
grond nu toewijst of de huizen ver
koopt. „Kunnen particulieren hier
hun eigen droomwoning nog wel
bouwen?" Volgens Buermans is
dat op zich al moeilijk omdat ge
gadigden zich dienen te houden
aan de beeldkwaliteit, maar de
projectontwikkelaar is eigenaar
van de grond, dus daar moet de ge
meente mee in zee. „Maar we zoe
ken wel naar een evenwicht, waar
bij ook particulieren een kans
dienen te krijgen. Er zijn alterna
tieven mogelijk en zowel de ge
meente als Stienstra zoeken naar
een voor beiden aanvaardbaar
plan", aldus de chef ruimtelijke
ordening. Van der Linde voorzag
een onevenwichtigheid in de
grondprijs omdat de projectont
wikkelaar geen bijdrage voor bo-
venwijkse voorzieningen zou moe
ten betalen. Volgens Buermans
staat er in de nog te sluiten exploi
tatie-overeenkomst met Strienstra
duidelijk wat er in rekening ge
bracht wordt. En het opnemen van
een post voor bovenwijkse voor
zieningen staat in de verordening.
Raadslid mevr. E. Frigge-Hoge-
steeger wees op eventuele moei
lijkheden voor de bromfietsafde-
ling van de fa. Van de Zande in de
Kalisbuurt, in verband met hinder
voor de toekomstige woonwijk.
„Het lijkt me logisch, dat er met
dat bedrijf rekening gehouden
wordt", antwoordde wethouder R.
Ravensteijn, die zijn collega W.C.
van Kempen verving. „Er komen
ook nog hoorzittingen en procedu
res", vulde commissievoorzitter
RK.M. Stouten aan. Het ging nu
nog maar om een intentie-overeen
komst met Stienstra en die kan de
Thoolse gemeenteraad na de zo
mervakantie gaan vaststellen.
Buurtbewoners bewonderen de bestuurbare schepen in de grote waterbak die door leden van de Jolige Mossel is gebouwd.
Geen geparkeerde auto's op het
pleintje in de Jolstraat in Tholen
maar een tent, een grote water
bak en allerlei kraampjes van de
'Vlaamse kermis': sjoelen, blik
ken gooien, enveloppen trekken,
een caviarace, een bak in de
vorm van een mossel gevuld met
kokertjes en kans op een prijsje.
Tafels met tweedehands spulle
tjes. Tijd voor een praatje en ie
der zijn natje en zijn droogje.
Voor de derde maal haalde
buurtvereniging de Jolige Mos
sel zaterdagmiddag de banden
tussen de buurtbewoners van de
Jolstraat en de Mossellaan aan.
Met voor elk wat wils, maar
vooral met een knipoog naar de
kinderen. Ze keken hun ogen uit
hij de waterbak met bestuurba
re schepen. Forse slepers, maar
ook ranke speedboten in de bak
die door enkele leden van de Jo
lige Mossel is gebouwd. De
brandweer van Tholen liet er in
twee uur tijd zestig kubieke me
ter water instromen. Kinderen,
volwassenen en bejaarden zoch
ten een plaatsje aan de rand van
het bassin om het spektakel te
kunnen bekijken.
De jeugd genoot van het optre
den van Leo Troost uit Sint-
Maartensdijk die om vier uur
een show gaf. Ruim vijftig kin
deren kwamen kijken en luiste
ren naar de clown en entertai
ner.
Vooral voor het enveloppe trek
ken en de kokertjes was veel be
langstelling. „liet heeft leuk op
gebracht en alles is goed
verlopen," zegt penningmeester
L. Potappel. Een vierde editie
zit er dan ook wel in. In augus
tus houdt de Jolige Mossel een
barbecue.
Veertig van de 42 eindexamen-kandidaten van het Calvijncollege in
Tholen namen vrijdagavond in de gemeenschapsruimte hun mavo-di
ploma in ontvangst. Na de zomervakantie worden 98 nieuwe leerlingen
verwacht, die in vijf brugklassen voortgezet basisonderwijs zullen ont
vangen. Vrijdag 27 augustus is de jaaropening in de N.H.-kerk te Tho
len o.l.v. ds. J. Lohuis uit Scherpenisse. Dankzij het aantrekken van een
nieuwe docent gymnastiek kan het Calvijncollege in het nieuwe seizoen
weer volledig onderwijs lichamelijke oefening geven.
De meeste geslaagden gaan ver van
huis voor hun vervolgopleiding:
het Hoornbeeckcollege in Rotter
dam is bij acht leerlingen in trek.
Vier geslaagden kunnen op de fiets
naar het Markiezaatscollege in
Bergen op Zoom. De havo van het
Calvijncollege in Goes is de keuze
van drie leerlingen. Het Groencol-
lege in Goes en de politie-oplei-
ding aan de Baronie Breda krijgen
elk twee klanten van de Thoolse
mavo. Vier geslaagden gaan in de
zomervakantie nog nadenken over
hun toekomst. Het grootste deel
van de leerlingen heeft voor zeer
gevarieerde opleidingen gekozen,
die elk 1 deelnemer trekken: AOC
Breda, verpleging Dordrecht, Albe-
dacollege Rotterdam, Fokker be-
drijfsschool Woensdrecht, binnen
vaart Werkendam, Albedacollege
Oude Tonge, koninklijke land
macht, havo Prins Maurits Middel-
harnis, Zeelandcollege Vlissingen,
Zoomvlietcollege Bergen op
Zoom, Ter Welle Goes, Zoomvliet
college Roosendaal en de oplei
ding voor transport en logistiek.
Twee geslaagden gaan direct wer
ken, vanwie er één in Ten Anker in
Tholen aan de slag kan.
De diploma-uitreiking werd weer
druk bezocht door de ouders en
soms ook nog door broertjes of
zusjes van de geslaagden. Scherpc-
nissenaar C. Giljam, lid van de
centrale directie van het Calvijn
college uit Goes, noemde het di
ploma een bewijsstuk voor kennis
en vaardigheden. „Maar de echte,
ware wijsheid is de vreze des Hee-
ren, zoals we dat van Job lezen. Je
zult wel allerlei idealen hebben om
dit en dat te doen in de toekomst,
maar hebben jullie het hoogste
goed al ontvangen? Dat is dan te
merken in je leven met goede
vruchten voortbrengend: zuiver,
vreedzaam en barmhartig."
De directeur van de Thoolse vesti
ging, G.R.J. van Heukelom, reikte
de diploma's uit, inclusief getuig
schrift en certificaat. Hij raakte
even het spoor bijster omdat er zo
veel geslaagden met de naam Van
Dijke waren. De geweldige lijst
van Gewieke Brons viel hem op,
maar Van Heukelom noemde het
een genoegen om veertig leerlin
gen te kunnen feliciteren.
H. Geluk uit Sint-Philipsland, die
niet alleen de orgelbegeleiding bij
de samenzang verzorgde, maar ook
namens de ouders een dankwoord
sprak, zag breed lachende, grijn
zende gezichten nadat het fel be
geerde papier door de jongens en
meisjes in ontvangst was genomen.
Hij vroeg zich gekscherend af, of
er wel een dankwoord nodig was
voor de leraren. „Ze hebben toch
gewoon hun werk gedaan en ze
worden er nog goed voor betaald
ook!" Geluk realiseerde zich als
oud-leerkracht aan een basisschool
dat het leraarschap meer inhoudt
dan kinderen enkele uren per dag
van de straat houden. „Het is best
een zware taak om kinderen goed
onderwijs te geven en ook nog vor
ming en opvoeding in een bepaalde
richting. Daar zijn we de leer
krachten als ouders zeker dankbaar
voor. Onze jongens en meisjes
worden immers met alles en nog
wat geconfronteerd en daar geeft
de school mede richting aan. We
zijn ook dankbaar, dat hier Gods
woord nog verkondigd mag wor
den. Verstandelijke kennis is goed,
maar de vreze des Heeren is vol
gens Prediker het beginsel der
wijsheid. Daar heeft het Calvijn
college mede gestalte aan gege
ven", aldus Geluk.
Namens de leerlingen sprak Marie
ke van Vliet een dankwoord voor de
inzet van de leraren en de concier
ges, die als de besten banden kun
nen plakken en ook een bijdrage le
verden aan de leuke sfeer op de
Thoolse school. „Directeur Van
Heukelom had een luisterend oor
voor onze problemen, al werd daar
niet altijd naar onze zin op inge
haakt", zei Marieke. Toch had ze
voor hem een cadeau meegebracht
namens de leerlingen: een klok met
alle namen van de geslaagden erop.
„Heel origineel", vond de directeur,
die aankondigde dat de klok in de
lerarenkamer komt te hangen. Ma
rieke, die vaststelde dat de leerlin
gen na 4 of 5 jaar met leuke herinne
ringen de school verlieten, had voor
leraar A. Verwijs nog een plant mee
gebracht.
De geslaagden waren tenslotte be
nieuwd naar 'het versje van oom
Chris', het gedicht van leraar C.H.P.
Dickhout, mentor mavo 4, die al zijn
kilo's weer in de strijd gooide om de
leerlingen op de korrel te nemen.
Ouders en leerlingen vermaakten
zich prima met de speelse teksten.
Ondanks dat leraar Dickhout soms
heel wat met verschillende leerlin
gen te stellen had, hoopte hij toch
dat het 'met allen goed gaat.'
Bestuurslid A. van de Perk uit Sint-
Annaland besloot de diploma-uitrei
king met samenzang van Psalm
121:1 en dankgebed.
Op de heen- en terugweg passeerden
de ouders het opgebroken plein voor
het Calvijncollege. Er is groen weg
gehaald om er banken voor terug te
zetten, wat de ontmoeting van en de
gesprekken tussen leerlingen kan
stimuleren. Op de binnenplaats is
een pergola geplaatst, waar bijvoor
beeld een barbecue kan worden ge
houden. De extra voorzieningen
worden verwezenlijkt dankzij de op
brengst van 10.000 gulden van de
evenementendag, dit voorjaar bij de
opening van de uitbreiding van het
Calvijncollege. Hierbij kreeg de
school ook nog enkele giften en ver
der was er een bloembollenactie die
geld in het laadje bracht.
Op de laatste uitbreiding van de 311
leerlingen tellende school is al reke
ning gehouden, dat er nog eens een
verdieping bovenop komt. De ge
meente gaf geen toestemming om
dat direct al te doen, zodat in de toe
komst het dak eraf gehaald moet
worden. „Maar we mogen niet kla
gen, al blijven er altijd wensen",
zegt directeur Van Heukelom. „Als
we te weinig ruimte hebben, moeten
we twee klassen in een lokaal onder
brengen. Dan maar stoeltjes erbij."
In het lerarenbestand zijn er geen
mutaties op de komst van een nieu
we docent gymnastiek na. Die is
welkom, want het afgelopen school
jaar konden er te weinig gymuren
worden gegeven. Alleen met een
paar uren Engels en een klein beetje
Duits zit het Calvijncollege nog
moeilijk. „We moeten wel veel
overuren maken, maar als je ziet dat
er landelijk veel vacatures zijn, dan
zijn we in Tholen zeker blij met zo'n
bezetting."
Van Heukelom en zijn collega's be
reiden zich al voor op de omzetting
van vbo in vmbo met twee leerwe
gen: de theoretische en de gemeng
de leerweg. De laatste met beroeps
gerichte vakken. Het nieuwe sys
teem moet in 2002 ingaan.
Stemmen
van lezers
Huizen vallen soms ten prooi aan slo
pers. Met groot en grof geweld pro
beert men alles onderuit te halen. Het
gevolg is, dat de gevel met alles wat
daarmee verbonden is, verdwijnt in
een wolk van stof en verandert in
puin om tenslotte te worden afge
voerd als onbruikbaar materiaal.
Zo was ik tijdens één van mijn laatste
bezoekjes aan Stavenisse nog net ge
tuige van het wel en niet meer zijn
van het huisje van 'Jan de Bakker.'
De laatste onbruikbare stukjes steen
werden weggehakt en een grote leeg
te gaapte mij aan. De leegte van een
lapje grond dat overbleef na de sloop;
tussen twee muren een groot gat. Dat
is zo'n gekke ervaring!
Opeens zag ik in gedachten de bak
ker en zijn statige vrouw buiten zit
ten. Hun behang en vitrage zweefden
door de buitenlucht. Net of ik moest
beseffen: het is echt voorbij. Al die
jaren dat ik als kind daar speelde,
werd dat huisje bewoond door het
bakkersechtpaar en hoe! Het was hun
trots en nu is het net als hun aardse
leven: opgegaan in stof en verdampt
tot een herinnering. Zelfs hun huisje
was een 'voorbijganger' in Stavenis
se. Nooit echter valt voor mij uit te
wissen dat op dat plekje mensen,
waarmee ik verbonden was, hun le
ven hebben geleefd. Opeens besefte
ik: niets is hier blijvend. Alles is tij
delijk, alle beelden uit die tijd verva
gen en verflauwen. Daarom en ter ere
van het 400-jarig bestaan van Stave
nisse, schreef ik een aantal anekdotes
op uit mijn kindertijd. Dat bundeltje,
dat ik zelf zaterdag a.s. tijdens de bra
derie hoop te promoten, gaf ik de
naam: Dag Stavenisse van vroeger.
Mevr. PJ. Gaakeer,
Verdiweg 399,
3816 KM Amersfoort.
De specialist voor de particuliere
en klein zakelijke markt
Computers, netwerken,
printers, faxen.
Zaktelefoons, telefoon
centrales.
Beeld en geluid.
Molendijk 3-4,4695 BB St. Maartensdijk. Tel. 0166 - 66 23 15
ELECTRO WORLD. DE WERELDZAAK DIE JE KENT
Advertentie I.M.