Ik kan niet hele
dagen stil zitten
„Ik wil leiding gaan
Van Heukelom kiest bewust voor
vestiging Calvijncollege Tholen
School in smalstad zit met
nieuwbouw ruimer in jasje
geven in de metaal"
„Moeilijk om afscheid
te nemen van school"
geen moeite met leren
Een vlotte babbel en
Donderdag 21 januari 1999 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 13
Marloes van der Sterren uit Poortvliet:
Dubbeldekker
Anne Ridderhof wilde altijd al juffrouw worden
Groep 3
Fietsen
Davie van derZande uit Tholen:
Directeur niet verrast over tevredenheid van zijn leerlingen
Eerste liefde
Onderlinge band
Nieuwbouw snel af
Echt iets voor mij
Brandweer en brommer
Scheldecollege mavo/vbo in Sint-Maartensdijk telt 276 leerlingen
Energiezuilen
Marijn Geluk volgt zijn vader
Marloes van der Sterren gaat de open dagen van het Markiezaatscolle-
ge en van het Scheldecollege in Bergen op Zoom bezoeken. Ze zoekt een
opleiding waarbij het mogelijk is mensen te begeleiden. De vierde-jaars
leerlinge verzorging van het Scheldecollege in Sint-Maartensdijk is er
nog niet helemaal uit.
„Ik wil niet met alleen maar oude
mensen of hele jonge kinderen wer
ken, maar met mensen uit verschillen
de leeftijdscategorieën." De 15-jarige
Poortvlietse had wel bijvoorbeeld een
opleiding in de recreatieve en toeristi
sche sector gewild, maar dat kon al
leen in Tilburg. Ver weg en bovendien
moet ze dan haar talen beter beheer
sen. „Het niveau van de talen is te
hoog. Het zou te zwaar worden."
Marloes heeft als buitenlandse taal al
leen Engels in haar pakket. En dat is
niet voldoende. „Met Engels heb ik
nogal moeite. Met Nederlands had ik
dat in het begin ook, maar dat gaat nu
beter. Mijn moeder zegt dat ik woord
blind ben."
Marloes heeft zeven vakken gekozen
voor het eindexamen, hoewel er maar
zes verplicht zijn: gezondheidskunde,
huishoudkunde, Nederlands, Engels,
wiskunde, biologie en maatschappij
leer. „Als ik voor één vak een slecht
cijfer haal op mijn examen, kan ik het
laten vallen." Echt ongerust maakt ze
zich niet over de laatste maanden in
het examenjaar. „Ik sta er redelijk
goed voor. De meeste vakken doe ik
op B- en C-niveau."
Biologie vindt ze leuk omdat ze het
snapt en interesseert, zegt ze. En het
vak maatschappijleer omdat ze er
'veel van leert voor de toekomst.'
Voor Marloes was het niet meteen
duidelijk welke richting ze op wilde
toen ze op het Scheldecollege begon.
In het tweedejaar (basisvorming) wil
de ze eerst metaaltechniek doen, toen
bouwtechniek, maar uiteindelijk werd
het verzorging. „Ik was toch niet zo
handig met wiskundige formules en
de berekeningen die je moet maken
voor de praktijk. Hoewel ik toch wel
interesse heb in techniek."
Marloes koos voor de verzorging,
maar het is ook weer niet helemaal de
richting waarin ze verder wil. „Het is
wel leuk hoor, maar ik wil niet de rest
van mijn leven kokkin zijn. Gezond
heidskunde en huishoudkunde zijn
vooral theoretisch. Dat spreekt me
niet zo aan."
En aan administratief werk heeft ze
een hekel. „Ik kan niet de hele dag
stilzitten." Wat ze wel heel leuk vond,
was het omgaan met de reizigers in de
dubbeldekker van Spanje naar Neder
land tijdens haar vakantie. „Ik zat zelf
ook in de bus met 66 passagiers. De
host kon dat niet alleen aan en vroeg
mij om te assisteren met koffie en
thee schenken. We waren achttien uur
onderweg. Dat is me echt goed beval
len." Het nadeel van dit werk is vol
gens haar dat het zich voornamelijk
beperkt tot het hoogseizoen. „Dan is
het druk, in de winter niet."
Wat ze wel zeker weet, is dat ze ver
der wil leren. „Ik ga niet stoppen. Ik
heb geen hekel aan school."
Marloes v.d. Sterren wil doorleren, maar houdt niet van stil zitten.
Ze zit in klas 4b van het Calvijncollege in Tholen en weet precies wat ze
wil. De I5-jarige Anne Ridderhof uit Sint-Philipsland gaat voor een op
leiding tot leerkracht op de basisschool. Dat betekent na de mavo nog
even doorleren op de havo in Goes en daar ziet ze wel een beetje tegenop.
Anne zit een beetje nerveus op haar
stoel in één van de stafkamers. Wat ze
na het Calvijncollege gaat doen? „Ik
wil naar de pabo, dus daarvoor moet
ik eerst nog mijn havo-diploma ha
len", zegt ze. Dat onderwijs gaat ze
ook op het Calvijncollege volgen,
maar daarvoor moet ze wel naar de
vestiging in Goes. Dat lijkt wel te
doen, maar ze ziet er toch behoorlijk
tegenop. „Het is zo'n grote school,
wel 1100 leerlingen of zoiets. Het
lijkt me helemaal niet zo gezellig als
hier. En ik ga er ook nog eens als eni
ge naartoe. Misschien dat er nog een
vriendin meegaat, maar die moest er
nog over denken. Ik hoop dat ze het
doet, want dan heb je nog een beetje
steun aan elkaar."
De Sint-Philipslandse wil na de havo
naar De Driestar in Gouda en later
voor de klas. „Ik wil het liefst les
gaan geven aan groep drie. Eerst wil
de ik altijd groep 1toen 2 en nu drie.
Maar de bovenbouw trekt me echt
niet. De kleinere kinderen moet je
nog alles leren. Dat is misschien ook
wel moeilijker, maar wel heel leuk",
zegt Anne die naar eigen zeggen in
haar beroepskeuze niet gestuurd is
door haar ouders. „Nee, het klinkt
misschien wel gek, maar ik heb altijd
al juffrouw willen worden. Toen ik
nog klein was, speelde ik al schooltje.
Ik weet niet hoe dat gekomen is, maar
het lijkt me gewoon een mooi be
roep."
Anne heeft het op haar huidige school
heel goed naar haar zin. „Het is leuk
en gezellig hier op het Calvijncollege.
Dat meen ik echt. We hebben een leu
ke klas en ook met de leraren kan ik
heel goed opschieten. Ik denk ook
wel dat het een goede school is", ver
telt de mavo-leerlinge. „Ik zal veel te
rugdenken aan deze school. Afscheid
nemen is hier veel moeilijker. Je kent
zoveel mensen, eigenlijk bijna ieder
een. En dan is Goes ineens zo groot
en je kent er niemand."
Iets anders dat Anne erg zal missen,
is het fietsen naar school. Ze heeft er
blijkbaar geen hekel aan om elke dag
12 km heen en weer terug te fietsen.
„Ik vind dat helemaal niet erg. Lek
ker even een stuk fietsen. Beter dan
in zo'n warme, volle bus. Bah! Ik ben
maar heel weinig met de bus naar
school geweest. Maar ja, naar Goes
kun je moeilijk op de fiets", zegt An
ne die ook het vooruitzicht van op ka
mers gaan wonen, niet bijster leuk
vindt. „Ik ben nu nog maar vijftien
en ik heb niet zoiets van 'hè, lekker
het huis uit'. Voor mij hoeft dat niet
zo."
De keuze voor een beroep is niet in
gegeven door haar ouders, maar het is
de interesse van Anne zelf. Ook heeft
ze zich niet echt laten leiden door de
vraag of er wel werk is in het onder
wijs. „Ik weet dat er juist heel veel
behoefte is aan leerkrachten, maar
ook als dat niet zo zou zijn, weet ik
niet of ik dan iets anders zou kiezen.
Het speelt wel mee misschien, maar
je gaat toch voor het beroep dat jou
het allerleukste lijkt", zegt Anne die
net voor haar tweede schoolonder
zoek zit. Hoewel het allemaal is mee
gevallen tot nu toe. komt ze aan haar
hobby (dwarsfluit spelen) niet veel
meer toe. „En daar moet ik dit jaar ei
genlijk ook nog examen in doen."
Anne Ridderhof zal het Calvijncollege in Tholen missen.
Bewust koos G.R.J. van Heukelom voor het Calvijncollege in Tholen.
Na een reorganisatie in deze reformatorische school is hij geen direc
teur van alledrie de vestigingen meer, maar leidt hij specifiek Tholen.
Dat de leerlingen het goed naar hun zin hebhen op zijn school, doet
hem goed, maar het verbaast hem niet.
Net als veel scholen ontkwam ook Je zit zo in Tholen."
het Calvijncollege (met vestigingen
in Tholen, Krabbendijke en Goes)
niet aan een reorganisatie. Daarbij
werd onder meer de positie van
'sectordirecteur' geschrapt en
moesten alle stafleden opnieuw sol
liciteren. Van Heukelom had zijn
zinnen gezet op Tholen met zijn
311 leerlingen en kreeg deze vesti
ging ook toegewezen. „Ik vind de
ze school toch het prettigst. We
hebben als leerkrachten een heel
goede band met elkaar (ook al heb
ben we zeker onze verschillen) en
met de leerlingen. Ik heb hier dui
delijk voor gekozen. Je moest bij de
sollicitatie ook een tweede keus op
geven, maar ik heb helemaal inge
zet op deze vestiging", vertelt Van
Heukelom. De directeur is woon
achtig in Nieuwerkerk en blijft daar
ook, ondanks het feit dat hij zelf
best naar Tholen zou willen verhui
zen. „Maar mijn vrouw en kinderen
zijn er ook nog. Zij zijn toch ge
hecht aan de plaats waar we nu wo
nen en we kerken er ook. Boven
dien is de afstand geen probleem.
Een indirect gevolg van het feit dat
Van Heukelom van sectorhoofd,
vestigingsdirecteur werd, is dat hij
weer tijd heeft om les te geven.
„Ik sta nu voor het eerst sinds ja
ren weer voor de klas. Drie uren
per week geef ik Nederlands in de
tweede klas. En dat is heel prettig
om te doen. Het is per slot van re
kening je eerste liefde, lesgeven",
zegt de directeur die erkent dat
Nederlands misschien niet het
meest geliefde vak is onder de
leerlingen. „Maar dat hangt toch
voor een groot deel af van wie er
voor de klas staat en hoe hij of zij
het brengt."
Die lessen zorgen echter nu wel
voor een behoorlijk vol schema.
„Ik worstel met de tijd", zegt Van
Heukelom dan ook. „Maar ik heb
veel steun aan mijn drie coördina
toren die mij helpen en vervangen
als ik er niet ben. Want ik heb ook
nog wel enkele schoolbrede taken
gehouden, zoals bijvoorbeeld dys
lexie (woordblindheid - red.)."
Van Heukelom (altijd netjes in het
pak) moet even nadenken over de
vraag of het belangrijk is dat de leer
lingen het 'gezellig' vinden op
school, want dat vinden de kinderen
op het Calvijncollege in Tholen. „Na
tuurlijk is het fijn als de leerlingen het
gezellig vinden. We proberen ook
veel aandacht aan de individuele leer
lingen te geven en om de band onder
ling erin te houden. Maar goed onder
wijs geven, is het uiteindelijke doel",
vindt Van Heukelom. „Het blijkt dat
de leerlingen gehecht raken aan de
school, want regelmatig zien we hier
oud-leerlingen terug. Die komen dan
even een praatje maken. En als ze wil
len. mogen ze zelfs nog even een
voormalige leraar bezoeken."
Ook het Calvijncollege krijgt te ma
ken met onderwijsvernieuwing in de
vorm van de invoering van de leerwe
gen. Dat betekent dat er veel gevergd
wordt van leerkrachten (die al zoveel
moeten veranderen en vaak nog met
de oude methodes zijn opgegroeid).
„Het is aan de ene kant zwaar, maar
aan de andere kant biedt het ook uit
dagingen. Als we concluderen dat de
samenleving snel verandert, kan het
onderwijs toch niet stil blijven staan?
Alleen is het tempo waarin verande
ringen worden doorgevoerd wel eens
te hoog naar mijn mening. Het moet
wel uit te leggen zijn naar de leer
krachten en de maatschappij", vindt
Van Heukelom.
In de leerwegen moeten docenten on
derling zaken ook meer afstemmen
en samenwerken. „Dat laat de sa
menhang tussen de vakken zien. Bo
vendien kan het een leraar tijd en
werk schelen als je niet iets hoeft uit
te leggen dat ergens anders ook aan
de orde komt", aldus Van Heukelom
die echter denkt dat het invoeren van
het nieuwe systeem van leerwegen
(meer beroepsgericht) wel zo'n tien
jaar zal duren.
Het Calvijncollege is momenteel be
zig met de bouw van drie nieuwe lo
kalen voor techniek, scheikunde en
theorie bij het schoolgebouw aan de
Zoekweg. Directeur Van Heukelom
denkt dat deze nog voor de zomer ge
opend kunnen worden.
Op 3 februari komen er leerlingen
van Thoolse (reformatorische) basis
scholen een middagje rondkijken in
het Calvijncollege.
Een vlotte prater is het, die Marijn Geluk uit Sint-Philipsland. Niet
verlegen en dat zal hem nog van pas komen, want hij wil vertegenwoor
diger worden. Vooralsnog zit hij echter nog op het Calvijncollege in
Tholen waar hij aan het laatste jaar van de mavo bezig is.
De 16-jarige Marijn uit 4b heeft niet
zo'n moeite met de tentamens. Eén
schoolonderzoek is inmiddels al
achter de rug en deze week wordt het
tweede afgenomen. „Het valt eigen
lijk best wel mee tot nu toe. Als je de
periode ervoor gewoon goed hebt
opgelet en je zaakjes hebt geleerd,
dan hoef je nu eigenlijk alleen maar
de hoofdstukken door te bladeren en
dan gaat het als een trein", zegt de
Sint-Philipslander die ogenschijnlijk
ontspannen onderuitgezakt in zijn
stoel zit. Eigenlijk is de hele school
periode op het Calvijncollege hem
wel meegevallen. „Het eerste en
tweede jaar waren vrij gemakkelijk.
Maar de overgang naar de derde was
groot. Dat jaar was heel moeilijk,
want je kreeg veel zwaardere stof.
De vierde viel wel weer mee. Daar
zat veel herhaling in. We gaan heel
snel door de stof heen."
Na de mavo wil Marijn het vak van
vertegenwoordiger gaan leren. Dat is
niet toevallig, want zijn vader heeft
dat beroep ook. „Niet dat mijn ou
ders gezegd hebben dat ik dat maar
moest doen hoor. Jarenlang ben ik
van plan geweest iets met groen te
gaan doen; om een tuincentrum te
beginnen. Maar toen ik een keer bij
mijn vader op de zaak had gekeken,
leek me dat toch wel erg leuk. En het
ging me steeds meer interesseren",
zegt Marijn. „Mijn moeder vindt het
ook echt iets voor mij, zegt ze." Wat
trekt de Sint-Philipslander dan zo
aan dat beroep? „Je bent veel onder
weg, contact met allerlei mensen en
natuurlijk proberen je producten te
verkopen. Dat lijkt me gewoon schit
terend", legt hij uit. Welke school hij
daarvoor moet hebben na de mavo,
weet hij nog niet. „Waarschijnlijk
een opleiding in Rotterdam."
Rotterdam is goed met de bus te be
reiken vanuit Sint-Philipsland, maar
als hij op kamers zou moeten, zou
Marijn daar geen hekel aan hebben.
„Maar ik zit er niet op te wachten om
zonodig uit huis te gaan. Voor mijn
latere werk maakt het me ook niet
zoveel uit waar ik naartoe moet. Wel
zou ik het liefst zo dicht mogelijk in
de buurt van Sint-Philipsland blijven
wonen, want daar woont je familie
en je vrienden en heb je ook je hob
by's", aldus de mavo-leerling.
Die hobby's zijn er niet zoveel. „Ik
zit bij de jeugdbrandweer van Sint-
Philipsland. Dat is heel leuk. En om
dat we op een woensdagavond oe
fenavond hebben, kan ik dat wel
combineren met school. Ik wil dat
ook wel zo lang mogelijk blijven
doen. En als het gevroren heeft,
schaats ik best graag", zegt Marijn
die - nu hij zestien is geworden - ook
een oogje op een brommer heeft la
ten vallen. „Ik ben al wat aan het le
ren voor het bromfietsexamen, maar
eerst de school. Dat is belangrijker."
De jonge Sint-Philipslander heeft het
de afgelopen vier jaren uitstekend
naar zijn zin gehad op het Calvijn
college. „De school is best klein en
je kent vrijwel iederen, nou ja, de
eersteklassers niet zo, maar de rest
wel. Ik heb altijd een leuke klas ge
had en ook met de leraren heb ik het
meestal goed kunnen vinden. Dat zal
ik wel missen als ik hier wegga", be
sluit hij. Voor hem - en voor vele an
dere leerlingen in het laatste jaar van
het voortgezet onderwijs - begint in
deze tijd de tocht langs de open da
gen van diverse opleidingen om uit
eindelijk de laatste 'hindernis' naar
een baan te kunnen nemen.
De schoolonderzoeken gaan bij Marijn Geluk als een trein'.
Leerlingen van het Schelde college demonstreren het meten van de bloeddruk, een onderdeel van het vak verzorging.
De nieuwe aanbouw oogt schoon en fris. De gang blinkt en is nog kaal,
maar nog voor de open dag moeten er tekeningen van de leerlingen aan
de muren hangen. Een papier met de tekst 'Kauwgum verboden' op de
voordeur en een afvalbakje op heuphoogte in de hal wijzen de leerlin
gen erop dat het ernst is met het streven om het gebouw ook zo schoon
en fris te houden. Sinds september zijn de zes nieuwe leslokalen van het
Scheldecollege in Sint-Maartensdijk in gebruik.
Ze vervangen het noodgebouw dat den. „Met het ene lokaal extra lukt het
vier lokalen telde. In een van de nieu
we lokalen wordt nu tekenles gege
ven. Voorheen vond dat plaats in de
kelder, maar die ruimte werd afge
keurd. De school beschikt nu over een
splinternieuw modem natuur- en
scheikundelokaal dat van alle gemak
ken is voorzien.
Met de nieuwbouw is het Scheldecol
lege ruimer in zijn jasje komen te zit
ten. De leslokalen zijn tegen de be
staande nieuwbouw (met keuken/
restaurant, motorvoertuigenafdeling,
computerlokaal en administratie) op
het binnenterrein aangebouwd en vor
men nu een geheel.
Bij de aanvang van het schooljaar be
gon de mavo/vbo met 270 leerlingen
maar dat aantal groeide inmiddels
naar 276 door de instroom van leer
lingen die van andere scholen kwa
men of zich in de gemeente vestig-
nu net, maar het kostte wel enige
moeite bij het opstellen van het roos
ter," legt adjunt-directrice M. Spaa
pen van de vestiging in Sint-Maar
tensdijk uit.
Door de toename van het aantal leer
lingen zijn ook een aantal part-time
docenten aangenomen. Het gaat om
docenten Engels, Duits en gezond-
heidskunde/verzorging.
Moesten de leerlingen voorheen eerst
naar buiten om van de nieuwbouw
naar de noodgebouwen te gaan, nu is
dat niet meer nodig. Spaapen: „Het
wisselen van de lessen gaat veel snel
ler. Er is tijdwinst en het zorgt voor
rust. Het gebouw is heel functioneel
en overzichtelijk. We kunnen meteen
zien wie er door de gang loopt."
Volgens mevr. Spaapen is de school
er alleen maar op vooruitgegaan. De
temperatuur in het gebouw is beter te
regelen, en ook aan de verlichting is
het nodige verbeterd. De ramen be
schikken over een buitenrolluik tegen
de felle zon en een binnenrolgordijn
zodat het lokaal half verduisterd kan
worden bij het tonen van dia's bij
voorbeeld.
Vooral het natuur- en scheikundelo
kaal is er op vooruitgegaan. Er zijn
aan de tafels in totaal acht zogenaam
de energiezuilen voor zestien leerlin
gen beschikbaar. Er kan water uit ge
tapt worden, aardgas en electriciteit
(netspanning van 220 Volt en laag-
spanning - gelijkstroom en wissel
stroom - tot 24 Volt).
De zuilen zijn centraal en per groep
leerlingen te bedienen door de docent
voorin de klas. De docent kan ook een
noodstopknop indrukken als er gevaar
dreigt. Bij een ongeval met zuren dat
in de ogen van een leerling terecht
komt, kan in het lokaal gebruik wor
den gemaakt van een douche. Om de
zuren op te bergen is een apart bevei
ligde kast geplaatst.
Midden in het lokaal is een grote af
zuigkap in het plafond verwerkt. Zo
gauw er met aardgas wordt gewerkt,
zuigt het apparaat de kwalijke dam
pen weg. Bovendien is er steeds aan
voer van frisse buitenlucht via de
open ramen. De vierdeklassers kun
nen een practicumproef (op A-ni
veau doen die meetelt voor het exa
men.
Het gebouw is in drie maanden verre
zen en ingericht. Het 25-koppige per
soneel besteedde de laatste twee da
gen van de vakantie aan het ver
huizen van de inventaris, het inrichten
en het schoonmaken van de lokalen.
De vestiging in Sint-Maartensdijk
ontkomt ook niet aan de nieuwe leer
wegen die worden ingevoerd in het
onderwijs. Mavo en vbo wordt hier
vmbo, voorbereidend middelbaar be
roepsonderwijs. Het Scheldecollege
kiest voor drie leerwegen: gemengd,
kader beroepsgericht en basis be
roepsgericht. Aan het einde van het
tweede jaar moeten de leerlingen
kiezen voor techniek of zorg en wel
zijn.
Op vrijdagavond 29 januari is het
open huis. van van zeven tot negen
uur 's avonds.
De 15-jarige Davie van der Zande zoekt het hogerop in de metaalbran
che. Na het Scheldecollege in Sint-Maartensdijk wil hij zich bekwamen
in de metaalbewerking op een vervolgopleiding. Welke weet hij nog
niet, maar hij wil in ieder geval de open dag van het Markiezaatscollege
in Bergen op Zoom bezoeken.
Davie weet wat hij wil bereiken.
Liefst een leidinggevende functie,
zegt hij. „Ik heb vier weken vakantie
werk gedaan bij Goedhart in Sint-
Maartensdijk waar mijn vader ook
werkt. Dat beviel me, maar ik zou
toch niet mijn hele leven in de fabriek
willen werken. Ik wil wel wat hoger
op klimmen."
De vierdeklasser heeft na de basisvor
ming voor de mechanische techniek
('metaal') gekozen. Hij heeft (X)k wel
even aan de richting verzorging ge
dacht omdat hij het koken wel leuk
vindt. „Maar dat zag ik mezelf toch
ook niet mijn hele leven doen."
Vooral via zijn vader heeft hij een
goede indruk kunnen krijgen van de
metaalsector. „De metaal schreeuwt
om mensen, maar er zijn niet eens zo
veel leerlingen die ervoor kiezen. De
meesten doen bouwtechniek. Die af
deling zit overvol, terwijl er minder
vraag naar is."
Davie staat er goed voor. Hij haalt
voor de meeste vakken ruime vol
doendes op D- en C-niveau. Zijn vak
kenpakket voor het eindexamen be
staat uit wiskunde, natuurkunde,
Nederlands, Engels (de theorievak
ken), vaktekenen en vaktheorie (de
praktijkvakken). Het praktijkcijfer
wordt bepaald aan de hand van de re
sultaten die hij behaalt bij het con-
structiebankwerken, machinebank-
werken en lassen.
Gemiddeld heeft Davie een zeven
voor zijn vakken, zo bleek uit het eer
ste sch<x)londerzoek. Wiskunde en na
tuurkunde zijn de uitschieters naar bo
ven: 9,4 op C-niveau voor wiskunde
en 9,3 op C-niveau voor natuurkunde.
Met Nederlands heeft hij wat moeite:
„Als ik voor mezelf lees. gaat het wel
goed, maar als ik hardop moet lezen,
is het moeilijker. Engels gaat wel, als
ik er maar voldoende tijd aan be
steed."
Davie wil dit jaar ook zijn lasdiploma
halen van het Nederlands instituut
voor lastechniek. Hij volgt daar een
uur per week extra les voor. „Lassen
doe ik graag, maar ik vind draaien en
frezen ook wel leuk."
De eindexamenkanditaat voelt zich
wel thuis op het Scheldecollege. In het
laatste jaar van de basischool kreeg
Davie een advies voor vbo/mavo. „Er
waren wat twijfels of ik mavo zou
kunnen halen, maar nu doe ik veel op
mavo-niveau."
Hij bezocht met de leerlingen van de
hoogste klas van de basisschool een
dag lang de vestiging in de smalstad
en met zijn ouders een voorlichtings
avond in Steenbergen op een verge
lijkbare school. „Hier in Sint-Maar
tensdijk werd je in kleine klasjes
verdeeld. En kon je meedraaien in de
lessen. Dat was me goed bevallen."
Van der Zande heeft het naar zijn zin
op school. De afstand van Tholen naar
Sint-Maartensdijk en terug overbrugt
hij op de fiets. Ook 's winters.
Davie van der Zande wil dit jaar ook het lasdiploma halen.
De directeur met de typmachine is verleden tijd. In een grote organisatie als het Calvijncollege is een draagbare computer onmisbaar. Ook
G.R.J. van Heukelom heeft dus zo 'n plat koffertje op zijn bureau staan.
