Sint-Philipslandse bromfietster komt om bij ongeval te Poortvliet De omzwervingen van een merklap die drie Jappenkampen overleefde Antwoord b. en w. is feitelijk onjuist' WVG-beleid aan een onderzoek onderworpen Maatregelen 30-km zones zijn maar summier Bushaltes naar de rand Regen blijft spelbreker Monument wind en water zonder emotionele inhoud Kwijtschelding niet aangepast Zuudwest heeft zijn bestemming hier gevonden mm. e De Meestoof krijgt familiestuk met bewogen geschiedenis Gezond verstand gebruiken bij inzet kering na wateroverlast Donderdag 22 oktober 1998 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT Op 1,4 miljoen 5,5 ton extra nodig De groeiende uitgaven in het kader van de wet voorzie ningen gehandicapten (WVG) nopen tot een nader on derzoek van het beleid. Het Thoolse gemeentebestuur hoopt dit in de eerste helft van volgend jaar af te ronden, waarna een eventuele bijstelling aan de orde komt. Ouderen Streekmuseum De Mee- stoof in Sint-Annaland heeft een bijzondere mer klap in de collectie gekre gen. De merklap maakte vanuit Sint-Annaland nog al een omzwerving over de wereld voordat hij weer te rugkwam naar de plaats waar hij gemaakt is. Gebleekt, maar gaaf Jappenkampen Pepermuntdoosje Advocaat schilder Hage over gemeentehuis: Afgewogen oordeel Abraham Moerland trakteert de raad Schandalig Luister naar mensen Een bijstelling van de begroting 1998 van het samenwerkingsver band Oosterschelderegio betekent voor Tholen een extra uitgaaf van bijna 486.000 gulden. Veel meer in woners dan gedacht doen een be roep op het collectief vervoer en ook het omschakelen van een ver huur- naar een aankoopsysteem bij de rolstoelen kost in de beginfase aanzienlijk meer geld. Dit vergt 312.000 gulden en daar komt nog een vereveningsbijdrage over 1997 bij - 174.000 gulden - doordat de uitgaven van het samenwerkings verband voor Tholen naar verhou ding lager waren dan voor de mees te andere deelnemende gemeenten. Verder vallen ook de gemeentelijke uitgaven voor vervoer en rolstoelen hoger uit: 70.000 gulden. In totaal dus.dik 5,5 ton bovenop de bijna 1,4 miljoen die er voor dit jaar al be schikbaar was. Om de extra uitgaaf te bekostigen wil het gemeentebe stuur 320.000 gulden putten uil de reserve WVG van ongeveer een miljoen gulden. Bij het onderzoek dat de gemeente gaat instellen, zal de mogelijkheid van een eigen bijdrage bekeken worden. Nog dit jaar zal bekeken worden in hoeverre de externe me dische adviezen die bij de WVG no dig zijn, ondergebracht kunnen worden bij het regionaal indicatie orgaan (RIO). En volgend jaar wordt mogelijk onderzocht of het RIO nog verder benut kan worden bij de uitvoering van de WVG. Is de WVG gericht op individuele burgers, de gemeente is ook van plan het beleid voor de doelgroep gehandicapten bij te stellen. Er zal een onderzoek plaatsvinden naar de toegankelijkheid van openbare ge bouwen en naar de mobiliteit van gehandicapten. Ook het ouderenbeleid wordt bijge steld. De huidige stand van zaken zal op een rij worden gezet en er komt een behoeftepeiling, waarna beleidsaanbevelingen gedaan wor den. Met de SGP zijn b. en w. het eens dat het flankerend ouderenbe leid nieuwe impulsen moet krijgen. Deze fractie vraagt ook om initiatie ven te ondersteunen voor uitbrei ding van het aantal plaatsen in ver- zorgings- en verpleeghuizen. B. en w. vinden dat in de eerste plaats een zaak voor provincie en rijk, maar zijn bereid ouderenhuisvesting in het algemeen te stimuleren. Oud- Vossemcer en Poortvliet dienen daarbij prioriteit te krijgen. In Vos- semeer zijn recent zes ouderenwo ningen aan de Willem van Beieren- straat toegewezen door Beter Wonen. En de woningcorporatie ontwikkelt voor Poortvliet plannen voor een woon-zorgcentrum aan de Molenstraat/Paasdijkstraat. Over een periode van drie jaar 1994 t/m 1996) zijn er in de gemeente Tholen 45 mensen betrokken ge weest bij verkeersongevallen binnen de bebouwde kom. Daarbij liepen 39 mensen verwondingen op, waar van er 14 naar het ziekenhuis moes ten. Dat blijkt uit informatie van het gemeentebestuur. Het CDA vroeg ernaar, naar aanlei ding van het voornemen van b. en w. om de komende jaren miljoenen (5,2 miljoen in zes jaar) uit te trek ken voor het realiseren van 30-km zones in alle Thoolse woonkernen. Het gemeentebestuur verwacht dat door verlaging van de snelheid de kans op letsel wordt teruggedron gen, maar statistische gegevens daarover uit vergelijkbare gemeen ten zijn niet voorhanden. De RPF/GPV wil weten of het ge meentebestuur afziet van deze zones als er geen subsidies voor beschik baar worden gesteld. Een ja- of nee- antwoord krijgt de fractie niet. B. en w. melden dat het invoeren van de zones én de daaraan gekoppelde subsidie landelijk zijn afgesproken. Van gemeenten wordt een positieve houding verwacht, maar het rijk zou begrijpen dat gezien de beperkte subsidie (maximaal 40%) slechts summiere maatregelen getroffen kunnen worden. Tholen rekent erop voor de periode 1999 t/m 2001 jaar lijks drie ton te ontvangen. Verdraagzaamheid. Gedeputeerde staten willen het resterende deel van het in de provinciale begroting op genomen budget voor het thema verdraagzaamheid gaan besteden ter waarde van 75.000 gulden. Terwijl de vergeefs gekomen ambulance weer wordt opgeruimd, zitten op de achtergrond de inzttenden van de auto die de bromfietser aanreed nog in het voertuig met daarnaast de bus van Delta Nutsbedrijven waarvan werknemers het verkeer omleidden. Vooraan de auto van de huisarts. De 51-jarige mevrouw VI.P. Fledde- rus-Fontijne uit Sint-Philipsland is dinsdagochtend omgekomen bij een aanrijding op de T-spliLsing van de Bram Groenewegeweg en de Bitterhoekseweg te Poortvliet. Ze kwam met haar bromfiets vanaf de Bitterhoekseweg uit de richting van Scherpenisse en wilde de Bram Groenewegeweg oversteken om het fietspad dat daarlangs loopt te be reiken. Daarbij zag zij een uit de richting van Sint-Annaland nade rende auto over het hoofd, die werd bestuurd door een 65-jarige inwo ner van Tholen. De Sint-Philips landse kwam ten gevolge van de aanrijding ter plaatse te overlijden. Hulpverleners van de Thoolse am bulance konden niets meer uitrich ten. De inzittenden van de auto ble ven ongedeerd. Werknemers van Delta Nutsbedrijven die in de buurt waren toen het ongeval plaats vond, leidden het overige verkeer om. Op precies dezelfde plaats gebeur de enkele jaren geleden ook al een dodelijk ongeluk met een overste kende bromfietser. Sowieso is de Bram Groenewegeweg één van de gevaarlijkste wegen van Tholen. En het is relatief gezien zelfs de onvei ligste waterschapsweg van heel Zeeland. Ieder jaar gebeuren er weer de nodige ongevallen. Het w a terschap is momenteel dan ook be zig met maatregelen om de weg vei liger te maken. Met name het regel matig overschrijden van de snelheidslimiet moet aangepakt worden, vindt Zeeuwse Eilanden. Daarom wordt er op enkele plaat sen een inhaalverbod in gesteld en ook wordt er een matrixbord weg gezet dat oplicht met de tekst 'U rijdt te hard' als een bestuurder de maximumsnelheid overschrijdt. Alleen de eigen wethouder steunt binnen het college van burgemees ter en wethouders het voorstel van de PvdA om de kwijtschei dingsnorm voor gemeentelijke be lastingen in de periode 1999 t/m 2002 jaarlijks met 1,25% te verho gen. Een meerderheid houdt voor volgend jaar vast aan 1% verho ging. De sociaal-democraten dachten met hun idee de lasten voor de gemeente beter te sprei den dan in het voorstel van b. en w. Dat voorziet in een jaarlijkse verhoging van het kwijtschel dingspercentage met 1% over de periode 1999 t/m 2001 en met nog eens 2% in 2002. Op dat moment zal 100% van de bijstandsnormen bereikt zijn. In de begroting voor volgend jaar heeft de gemeente 150.000 gulden uitgetrokken voor het kwijtschelden van gemeente lijke heffingen aan inwoners met een minimum-inkomen. Dan wordt een norm van 96% gehan teerd. In 2000 en 2001 is steeds een hal ve ton meer nodig en in 2002 100.000 gulden. Op 1 september van dit jaar waren 245 aanvragen voor (gedeeltelijke) kwijtschel ding bij de gemeente ingediend. Dat is een kwart minder dan in 1997. Gemeente, provincie en BBA zijn het eens over het uitgangspunt dat el ke Thoolse woonkern in principe één bushalte krijgt. Alleen Tholen-stad krijgt er meer, drie lijkt haalbaar. Waar de haltes moeten komen, wordt nog onderzocht. Dit zal zoveel mo gelijk aan de rand van een woonkern zijn. omdat rekening wordt gehou den met tijdwinst en hinder door au tobussen. De financiële haalbaarheid speelt eveneens een rol. D66 vindt één bushalte ontoereikend. En het CDA wil extra haltes bij bejaarden tehuizen. B. en w. zeggen slechts toe dat de loopafstand naar bejaarden centra een aandachtspunt zal zijn bij de afweging over een eventuele ver plaatsing van haltes. Ten aanzien van de inrichting zullen suggesties van het vrouwennetwerk en de stichting gehandicaptenbeleid meegewogen worden. Het college is het met D66 eens dat de kosten van de haltes niet alleen voor de gemeenten kunnen zijn. In middels heeft de provincie negen ton - de geschatte kosten voor inrichting en verplaatsing - opgevoerd voor de rijksregeling extra investeringsim puls infrastructuur in het stads- en streekvervoer. Mocht deze aanvraag gehonoreerd worden, dan betaalt het rijk 90% van de kosten en zal de ge meente 10% moeten ophoesten. De Sint-Annalandse veiling no teerde dinsdag slechts een aanvoer van vijf ton. „De regen blijft spel breker", concludeerde directeur D.L. Hage. De telers komen nau welijks aan rooien toe, want als het een dag droog is, vallen er de vol gende dag weer al de nodige milli meters neerslag. Toch zijn de aard appelprijzen ten opzichte van vorige week wat gedaald. Voor een kilo Bintjes betaalden de handela ren een kwartje, voor het ras Bildt- star werd dieper in de beurs getast: 43 cent per kilo. VERVOLG VAN VOORPAGINA Bogaers wees ook op het belang van de zuil onder de koppen. „Het beeld bestaat uit meerdere onderde len: man en vrouw in brons ver groeid, op een hardstenen gefrijnde zuil met daartussen en warme kleur, gepolijst graniet (Balmoral). De zuil is het lichaam van de mensfigu ren. Zonder zuil was het niet af." Dinsdagmiddag was het beeld af en woensdagochtend kon het beeld 'bij regen en wind uit het zuudwesten' op de fundering worden geplaatst. Volgens de kunstenares is het beeld een markering in de tijd. „Een plaats om samen even stil te staan. Ik hoop dat u er blij mee bent en dat u bewust op de dijk wat langer stil wilt staan bij twee figuren die weer, wind en water trotseren. Zuudwest heeft zijn bestemming gevonden." Sint-Philipsland en Anna Jacoba- polder hebben binnen twee jaar een kunstwerk in de open lucht. En dat is vrij snel na de gemeentelijke her indeling van 1 januari 1995, zo liet gemeentevoorlichter F.A.P.M. Bakx weten. „Welke krachten er binnen het gemeentelijk apparaat hebben gespeeld om deze snelle in vulling te realiseren, is mij niet ge heel duidelijk. Maar dat zal ze in de Polder en hier op Flupland een zorg zijn. Populair gezegd: ze zijn ermee weg." Ook deze keer liet het gemeentebe stuur bij alle inwoners en boekje bezorgen ter gelegenheid van de onthulling van het kunstwerk. Ge meentearchivaris J.P.B. Zuurdeeg (lid van de kunstcommissie) schetst in 32 pagina's de geschiedenis van het voormalige eiland met de na druk op het inpolderen van het ge bied, de afhankelijkheid van en strijd tegen het water. De omslag van het boekje Zuudwest i$ van Ar- co Kunst uit Sint-Philipsland. Na Sint-Philipsland is Stavenisse aan de beurt. Het thema is 400 jaar Stavenisse. Er zijn nog geen kun stenaars uitgenodigd voor een ont werp. „Het begon met een brief van een aardige mevrouw Geensen uit Axel. afgelopen zomer", zegt voorzitter Th.G.A. Westerveld van streekmu seum de Meestoof te Sint-Annaland „Ze had op de radio gehoord van de opening van het museum door mi nister Van Aartsen. Daarin viel ook de naam Sint-Annaland. Haar fami lie van moeders kant kwam daar vandaan, wist ze." De merklap uit 1839 die al generaties lang in de fa milie was, had zijn oorsprong ook in Sint-Annaland. Het borduurwerk stuk bleek met de familie mee naar Indië te zijn gegaan en had daar drie Jappenkampen overleefd. Maar nu de Axelse geen jongere familieleden meer had aan wie ze de merklap kon doorgeven, wilde ze hem graag aan de Meestoof schenken. „De geschie denis die aan deze merklap blijkt te zijn verbonden, is eigenlijk het klas sieke verhaal van de Indiëgangers", meent Westerveld. Merklappen zijn borduurwerken waarop veelal religieuze of mytho logische symbolen zoals bijvoor beeld bijbelscenes zijn afgebeeld. Zo staat op het dak van het huis een pauw afgebeeld die staat voor pronkzucht, weelde en onsterfelijk heid. En de duiven die erop staan, staan voor trouw en oprechtheid. De voorzitter van de Meestoof is bij-_ zonder in zijn nopjes met de nieuwe aanwinst. Het stuk verkeert in zeer goede staat, al is het wat gebleekt door de tropenzon en behoeft het een nieuwe lijst om aantasting door vocht te voorkomen. De meer dan 150 jaar oude merklap is onlosma kelijk verbonden met de trieste lot gevallen van de familie Geensen, maar de oorsprong ligt bij een fami lie Quist uit Sint-Annaland. „We spraken af bij een oude tante van haar in Yerseke, mevrouw Pe- kaar-Geensen. De oude dames ont vingen mij met thee en chocolade. Ik had een boekje over het museum voor ze meegenomen, want me vrouw Geensen was nog niet in de Meestoof geweest. Toen kwam ik er tot mijn verbazing achter, dat ze een groot deel van haar leven in het toenmalige Nederlands-Indië had doorgebracht. Ik heb zelf in de jaren zeventig ook in Indonesië gewerkt, voor Shell. Iedereen kent die verha len over de oorlog en de Jappen kampen wel, maar het werd pas her kenbaar toen mevr. Geensen het persoonlijk aan mij vertelde." Haar vader was in 1921 naar Tegal op midden-Java gegaan als onder- SI t I I n H M «T t.Vn» De merklap van de familie Quist uit 1839 is de jongste aanwinst van het streekmuseum De Meestoof in Sint-Annaland. wijzer op een school bij een grote suikerrietplantage. Op verlof in Ne derland kwam hij als 'meester Geensen' gedurende de wintermaan den aan een school in Sint-Annaland te werken, waar hij kennis kreeg aan Cornelia Magalina Quist. Haar opa Jan Quist was daar nog commissio nair in granen geweest en oma Kata- rina Quist-Luick had een winkel in huishoudelijke artikelen aan de Voorstraat 21 gehad. Zo kwam de uit 1839 stammende merklap van de familie Quist in de familie Geensen terecht. Eenmaal getrouwd vertrok het echt paar weer naar lndië, waar vader Geensen in Atjeh op noord-Sumatra en in Mcdan kwam te werken. In 1939 kwam het paar, dat inmiddels drie kinderen had gekregen, nog eenmaal terug naar Nederland, waar ze in een speciaal gemeubileerd ver blijf voor zogenaamde 'Indisch-gas- tcn' bivakkeerden. Vader Geensen keerde drie maanden eerder dan de rest van het gezin terug nijar de Ne derlandse kolonie met het passa giersschip Johan van Oldenbame- veld. „Dat schip was voor velen hèt symbool van de vooroorlogse Ne derlands Indië-gangers, net als die kamers voor Indisch-gastenvertelt Westerveld. Daar werd hij overgeplaatst naar het toenmalige Batavia, waar hij nog verbleef toen de Tweede wereldoor log in december 1941 Azië bereikte. Geensen werd gevangengenomen door de Japanners, maar het schip waarmee de gevangenen werden af gevoerd. werd getorpedeerd. Wonder boven wonder bracht de onderwijzer het er levend vanaf, maar hij werd te werk gesteld bij de aanleg van de spoorlijn Pakanbaroe langs de west kust van Sumatra, waar gemiddeld zo'n elf tot twaalf gevangenen per dag het leven lieten. Intussen waren zijn vrouw en drie kinderen geïnter neerd in het Kramatkamp. Daarna gingen ze achtereenvolgens naar het Grogol- en het Cidengkamp. Wester veld: „Dat waren drie van de be ruchtste Jappenkampen. Mevrouw Geensen heeft mede kunnen overle ven doordat ze de leeftijd had om in de verpleging te kunnen werken. Ze mocht wat spulletjes meenemen en zo ging ook deze merklap naar alle drie de kampen mee." Toen de oorlog in september 1945 voorbij was. was het hele gezin Geensen nog in leven. Maar vader zat na de bevrijding nog vast in Singapore en kreeg om de een of an dere reden geen toestemming om zich met zijn gezin te herenigen. Pas in maart 1946 mocht vader Geensen zich bij zijn gezin voegen. Mevrouw Geensen is daar nu nog steeds boos over, zegt Westerveld. Want haai" moeder was door de ont beringen zodanig verzwakt uit het Jappenkamp gekomen dat ze intus sen overleden was. Met het groeiende verzet van de In donesische bevolking en de daarop volgende politionele acties kort na de oorlog, zag het gezin Geensen zich genoodzaakt het land te verla ten. Zo werd mevrouw Geensen. die nu in de zeventig is, in Yerseke (bij de moeder van haar vader) onderge bracht. Daarna heeft ze nog in Den Haag gewoond, waar ze werkte bij het ministerie van landbouw. Mo menteel woont ze in Axel. Omdat ze geen kinderen heeft en evenmin jongere neven of nichten en ze graag wilde dat de merklap die nu in haar bezit was gekomen, voor het nageslacht bewaard bleef, kreeg streekmuseum de Meestoof die. Be halve de merklap had zij nog enkele andere oude voorwerpen in haar be zit? die ze graag aan het museum wil de overdoen. Daaronder zijn een zil veren pepermuntdoosje, een schildpadleren portefeuille, een tin nen theekannetje waarvan Wester veld denkt dat het wel eens uit de winkel in huishoudelijke artikelen van oma Quist in de Voorstraat zou kunnen komen, een bijbeltje en een stoplap, waarop vroeger borduur werk werd geoefend. „Mevrouw Geensen was heel blij dat ze de spul letjes aan het museum mocht geven. Ze 'zei me. dat er echt een last van haar af viel." Westerveld heeft met de dames afge sproken dat hij hen in mei een keer op zal halen, om ze de Meestoof te laten zien. Tegen die tijd zullen de merklap en de andere spulletjes ook pas aan het museumpublick worden getoond. D66 en de PvdA hebben maandagavond in de Thoolse gemeenteraad te vergeefs gepleit voor meer informatie over de aankoop van schildersbe drijf Hage voor uitbreiding van het gemeentehuis in Sint-Maartensdijk. Aanleiding was een brief van mr. P. Putters uit Gorinchem, de juridisch adviseur van de schilder, die volgens de meerderheid van de raad uit de Ds. de Bresstraat moet vertrekken. Putters vroeg de raad het taxatierapport van het pand te verstrekken. PvdA-frac- tievoorzitter M.A.J. van der Linde in formeerde of Hage daar recht op had. •.Zo ja, dan hoeven we er niet ge heimzinnig over te doen", zei hij. Wethouder K.A. Heijboer gaf hem geen direct antwoord op die vraag. Hij vertelde alleen, dat het taxatierap port inmiddels gemaakt was (volgens de brief van Putters op 24 augustus al .geruime tijd geleden') en dat b. en w. er dinsdag 20 oktober over zouden spreken. „Bent u al weer verder? Zijn er vorderingen gemaakt in het overleg met Hage?", wilde J. van den Donker weten. Ook hij kreeg geen antwoord van het college, dat voorstelde om de brief van Putters zelf te mogen afhan delen en daarmee ging de raad ook unaniem akkoord. Volgens de brief van Putters had hij in de commissie gemeentelijke ontwik keling van 24 augustus al om de taxa tie gevraagd en dat was eerder ook al schriftelijk gebeurd. De raadsman van Hage wijst erop, dat de wethouder op een vraag van een commissielid 24 augustus antwoordde, dat er nog geen taxatie had plaatsgevonden, terwijl toen al geruime tijd geleden een taxa teur bij het schildersbedrijf was ge weest. „Het ligt in de rede, dat daar van een rapport is opgemaakt. Temeer, daar het college globaal be kend is met de aan de uitbreiding van het gemeentehuis verbonden kosten. Zou geen enkel inzicht bestaan in de aankoop, dan bevreemdt dat. De raad wordt gevraagd in te stemmen met een herziening van het bestemmings plan. zonder dat de daaraan verbon den financiële consequenties kenne lijk bekend zijn. De aankoop van het schildersbedrijf vormt toch een aan zienlijk onderdeel van de totale kos ten. Teneinde tot een afgewogen oor deel te komen, lijkt het toch ten minste gewenst, dat bij benadering bekend is, welk bedrag gemoeid is met de noodzakelijke aankoop van het bedrijf. Hoe het ook zij, dat nim mer een taxatie heeft plaatsgevonden, zoals tijdens de commissievergade ring is gesteld, is feitelijk onjuist." Putters dringt er namens Hage nog maals op aan te bevorderen, dat hem inzage wordt verschaft in de resulta ten van de destijds in opdracht van het gemeentebestuur gehouden taxatie. „Daarmee wordt hem gelegenheid geboden zich een oordeel te vormen omtrent de haalbaarheid van de bouwplannen aan de Radda Bamen- straat", aldus de juridisch adviseur van schilder Hage. Het bestemmingsplan gemeente huis ligt sinds gisteren gedurende vier weken ter inzage. Oorspron kelijk zou dat al een week eerder zijn, maar omdat de raadsvergade ring een week Ls opgeschoven door het vergeten van de publicatie in Tholenderwijs, is de procedure voor het gemeentehuis ook ver schoven. In een nieuw, fris rood jasje ver scheen 'wethouder I.C. Moer land maandagavond in de Thoolse gemeenteraadsvergade ring. Op de tafels stond er ge bak. Moerland werd Abraham en dat wilde hij weten. Burge meester Van der Munnik felici teerde hem met zijn gedenk waardige veijaardag. Ondanks het bereiken van de halve eeuw (de wethouder is weer ouder en - naar men mag aannemen - in zijn tweede zittingsperiode ook wijzer geworden) verzuimde hij niet. Moerland doet niet mee aan de Haagse gebruiken, waarbij de toenmalige ministers Melkert en Zalm de Tweede Kamer in de steek lieten omdat er een doch terjarig was of slaagde. Overigens was het maar een korte raadsvergadering die bin nen een uur afgewerkt was. Mevr. E. Frigge ontbrak nog. Zij is na een ziekenhuisopname herstellende op het Griekse ei land Kreta. Afgelopen zaterdag werd aan het eind van de Voorstraat het beeld Zuudwest onthuld. Het beeld symboliseert de strijd van de bewoners van Sint-Philipsland tegen het water. Man en vrouw, vergroeit tot één blok, schouder aan schouder als een rots in de branding. 'onze' bestuurders verplaatsen het on- Stemmen van lezers Het is goed te begrijpen, dat een bui tenstaander tot het maken van dit beeld komt. Maar een monument moet meer in zich hebben om sym bool te worden voor de plaatselijke bevolking. Het moet de gevoelens en de emotie van de bewoners vertolken. Het belangrijkste deel van de strijd te gen het water wordt overgeslagen. Waar is de mens die zijn hoofd buigt? Waar is de geknielde figuur? De strijd tegen wind en water is niet door men sen gewonnen en dat weten de bewo ners. Hun emoties gaan verder en die per. Dit pleit ervoor, om kunstwerken te plaatsen die vanuit de bevolking ko men. Er zijn gemeenten in Nederland, die zich wat dat betreft veel kwets baarder opstellen. Zij laten de bewo ners, door middel van inspraak, kie zen voor een thema, voor een ontwerp. Zodoende is het kunstwerk dan van de mensen zelf. Als dit in grote, moderne steden kan. waarom dan niet in een dorp als Sint-Philips land? Nee, voor de Sint-Philipslanders zal het nog even duren voor hel nieuwe kunstwerk de emotionele inhoud krijgt die bijvoorbeeld de kaai al heeft, of de Hervormde kerk of de molen. Monumenten, die al eeuwen in ons midden zijn (zie het boekje Zuudwest). Zaken waar de gemeente aan durft te komen, zonder de gevoe lens van bewoners te respecteren. Of zaken waar ze al lang niet meer aan gekomen zijn. (Ik bedoele natuurlijk onze eihe meule). Schandalig, het doet pijn bij de bevolking. Mensen praten hierover, sommigen met tranen in de ogen. Anderen bieden spontaan bij de molenaar aan om snipperdagen op te nemen om te komen schilderen. Op open dagen spreken bezoekers van buitenaf schande over het beleid om een uniek molentje, dat eerst is gekoesterd door de gemeente Sint- Philipsland. zo te verwaarlozen. Maar derhoud vrolijk naar de toekomst. Er is geen geld. Ondertussen rot de hou ten molen verder weg en zal de res tauratie in de toekomst duurder wor den. Straks misschien zo duur, dat de gemeente tot sloop besluit...? En dan wat er wel gebeurd is: de mo len is sinds de herindeling (of inlij ving) de meterkast van de haven ge worden. Een paneel met zekeringen en meters is zomaar, zonder overleg, in het monument gehangen. Het ver veloze hout staat bloot aan de invloed van wind en water. De rotte planken zijn een aantal jaren geleden vervan gen (overigens niet door officiële mo lenmakers) en de spijkers steken nu aan de binnenkant centimeters de mo len in (gratis kapstokken voor de be zoekers). Natuurlijk begrijp ik dat de pot kunst werken een andere is dan de pot on derhoud monumenten. Natuurlijk zul len onze bestuurders argumenten aanvoeren. Natuurlijk zien de bewo ners van Sint-Philipsland het weer verkeerd. Maar wie van de bestuur ders heeft thuis dure schilderijen en beelden staan, echte kunstwerken, terwijl het huis op instorten staat? In ieder huishouden is toch sprake van prioriteiten als het over het besteden van geld gaat? Beste bestuurders, zorg voor de dingen die ons aan het hart gaan. luister naar de mensen in de kernen. U zit dankzij ons! Tot slot. voor mij en voor elke echte Fluplander is er geen mooiere ver beelding van Sint-Philipsland en de relatie met wind en water, dan koren molen de Hoop. die al eeuwen spie gelt in het water van de haven. Laten we hier voor vechten. Sint-Philipslan ders. schouder aan schouder, mannen en vrouwen, als een stuk graniet in de branding. Moge Zuudwest een monu ment worden voor de strijdbaarheid van de Fluplanders, de blik strak ge richt op de dam naar Tholen. Peter Kunst leraar beeldende vakken en kunst geschiedenis Sint-Philipsland. De Zeeuwse Milieu Federatie (ZMF) had de Thoolse gemeenteraad een af schrift gestuurd van de excuusbrief naai' de LTO-raad Zeeland over het gebruik van de stormvloedkering in de Oosterschelde ten behoeve van het spuien van water. Tijdens de water^ overlast in september had Thijs Kra mer van de ZMF het besluit van rijks waterstaat om de kering twee keer te benutten voor het oplossen van het waterprobleem, flink bekritiseerd. Volgens ZMF-voorzitter J.A. Jobse was dat duidelijk het verkeerde geluid op het verkeerde moment. „Het spijt ons zeer. dat we voeding hebben ge geven tot deze indruk. Ook ons past eerder een welgemeend medeleven met de getroffenen. Het vertrouwen tussen landbouwers en natuurbe schermers is hierdoor geschaad. Dat is een onbedoeld effect van een verve lende samenloop van omstandighe den", aldus de ZMF-voorzitter. „Met enige aarzeling kunnen we die excuses aanvaarden", zei CDA-raads- lid J. Bout maandagavond. Hij schreef de situatie toe aan .onvol doende communicatie binnen de ZMF." „Wat de ZMF in september heeft gedaan, ging even te ver. Zoiets neemt het vertrouwen weg, want het leed van mensen mag je niet onderge schikt maken aan dat van dieren. Je moet gewoon je gezond verstand ge bruiken", vond Bout. Daarmee was M.A.J. van der Linde het eens. „Het uitgebreid excuus siert de ZMF. Voor mij is hiermee de kous af", aldus het PvdA-raadslid. Ook RPF/GPV-raads- lid P. van Belzen sprak over .een dui delijke brief.'

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1998 | | pagina 3