'In jachtseizoen ben ik twee tot drie
keer per week met geweer op stap'
Philadelphia wil graag verjongen
VVV's hopen op
bijdrage provincie
regiocoördinator
Klein woonzorgcentrum
Poortvliet in de maak
Tholen is niet langer
goedkoopste gemeente
Bestrijding
bruine rat
niet intensiever
Donderdag 2 april 1998
EENDRACHÏBODE, DE THOOLSE COURANT
3
De woningbouwstichting Beter Wonen gaat samen met
de gemeente een plan ontwikkelen voor een klein woon
zorgcentrum in Poortvliet. Daarvoor heeft de stichting
de opengevallen plek aan de Molenstraat op het oog.
Ontmoetingsruimte
Groot ongemak
Mocht de gemeente Tholen er tot voor kort nog prat op
gaan de goedkoopste in Zeeland te zijn qua woonlasten,
dan is dat inmiddels wel verdwenen. De woonlasten van
een modaal gezin (vader, moeder en twee kinderen) in
een eigen huis van 2 ton bedragen momenteel 933 gul
den per jaar. Zes andere Zeeuwse gemeenten komen
(veel) lager uit. Dat blijkt uit een rapport van de directie
welzijn, economie en bestuur van de provincie.
Kostendekkend
Meeste leden oudervereniging verstandelijk gehandicapten in Scherpenisse
Vossemeerder W.A. Gaakeer stopt na 47 jaar in bestuur jagersvereniging
Toen hij nog maar vier jaar oud was, nam zijn opa hem
al mee op de jacht. En nog altijd is jagen de grootste
hobby van W.A. Gaakeer. De tachtigjarige Vossemeerder
zet na 47 jaar een streep onder zijn bestuurlijke werk
voor de jagersvereniging. Maar het door hem opgerichte
Zeeuwse jachthoornkorps, dat volgend jaar het zilveren
jubileum viert, blijft 'omeWim' trouw.
Beschoten
Rondweg Poortvliet
afgesloten voor
langzaam verkeer
De oudervereniging Philadelphia afdeling Tholen en
Sint-Philipsland gaat dit jaar een ledenwerfactie op touw
zetten. Het bestuur wil graag jongere leden aantrekken
omdat het huidige aantal leden en donateurs vergrijst.
Dat zei voorzitter J. Leune tijdens de jaarvergadering
van de vereniging in het Holland Huis te Scherpenisse.
De afdeling hoeft het niet alleen te organiseren. Uit het
stimuleringsfonds van de landelijke vereniging is een
medewerker aangesteld die de vereniging zal adviseren
over de opzet van de ledenwerfactie. Het bestuur is op
zoek naar iemand die de streek wil vertegenwoordigen
bij de voorbereidingen van de campagne.
Rommelmarkt
Natuurgebieden
Jachthoornkorps
Contributieverhoging levert elf mille op
Blakende welstand
Bewoners Rozeboom 6 weken weg voor renovatie
De ruimte is er voor. Na de sloop
van het voormalige pand van Dor-
milux (Bouman-Potter) aan de Mo
lenstraat in Poortvliet ligt er een
flink terrein braak. Het bestem
mingsplan is nog niet helemaal
rond, want er zijn wat problemen
met omliggende bedrijven (De
Groen transport en Elenbaas).
„Maar de gemeente heeft toch maar
gezegd dat we een plan moesten
gaan ontwikkelen", zegt directeur J.
Kloet van Beter Wonen. „De ge
meente staat positief tegenover het
idee en het past ook in het beleid
voor ouderenvoorzieningen. Zo
kunnen mensen misschien toch wat
langer zelfstandig in hun eigen dorp
blijven wonen dan bij een standaard
bejaardenhuis."
Het mini-woonzorgcomplex zal
waarschijnlijk gaan bestaan uit een
aantal aanpasbaar gebouwde huur
woningen (allemaal op de begane
grond) met een overdekt gangen
stelsel en een gezamenlijke ontmoe
tingsruimte. „Het zal geen volwas
sen woonzorgcomplex worden,
want dat is toch wat te duur. Maar
we willen wel de SVRZ en de thuis
zorg erbij betrekken, want er moet
toch een bepaald niveau aan zorg
voorzieningen komen", zegt Kloet.
Hij kan nog niet zeggen of de ge
meente zal meebetalen aan het plan.
„We moeten nog een onderzoek
doen naar de financiële haalbaar
heid. Het is natuurlijk wel wenselijk
dat de gemeente bijdraagt, maar
daarover is nog niet gesproken", al
dus de directeur die ook nog geen
streefdatum heeft om te beginnen.
„Als het onderzoek naar de haal
baarheid is afgerond en als het plan
er ligt, kan er wat ons betreft met
een worden begonnen. Maar dat zal
ook van de gemeente en van het be
stemmingsplan afhangen." De plan
nen voor de bejaardenwoningen
moeten dit jaar gereed komen.
Intussen is de stichting Beter Wo
nen nog meer aan het bouwen. Aan
de Willem van Beierenstraat in
Oud-Vossemeer is begonnen met de
bouw van zes bejaardenwoningen.
De werkzaamheden worden uitge
voerd door bouwbedrijf De Rooy
uit Sprundel die in november de
huizen op zal leveren. Daarnaast
wordt deze maand ook begonnen
met de verbouwing van woonzorg
centrum De Rozeboom in Sint-Phi-
lipsland. Ook dat gebeurt door een
aannemer van buiten de re£io,
NBM Amstelland woningbouw
zuid. „De werken zijn openbaar
aanbesteed en deze aannemers kwa
men er als laagste uit. Er waren wel
Thoolse inschrijvers, maar die zijn
dus buiten de boot gevallen", zegt
directeur Kloet, die geen bedragen
kan noemen.
De Rozeboom wordt ingrijpend ge
renoveerd. Van de 24 appartemen
ten waaruit het oude deel van het
woonzorgcentrum bestaat, worden
er zestien aanpasbaar gemaakt. Dat
wil zeggen dat er zoveel mogelijk
gelijkvloers wordt gemaakt. De
drempels gaan weg en de deuren
worden breder. Acht woningen krij
gen alleen groot onderhoud. De re
novatie stuitte aanvankelijk op nog
al wat bezwaren bij de bewoners.
„Ze hadden van tevoren aangegeven
dat het voor hen niet zonodig hoef
de", vertelt Kloet. „Maar bouwkun
dig was het complex in een dermate
staat dat er iets moest gebeuren. We
hebben, eerst in samenwerking met
de SVRZ en later op eigen initiatief
bekeken wat de mogelijkheden wa
ren. Nieuwbouw of renovatie. Uit
eindelijk bleek dat niet alles vervan
gen of aangepast hoefde te worden
en mede vanwege het financiële as
pect is gekozen voor renovatie."
Hoewel het werk in fasen wordt uit
gevoerd, is het toch onvermijdelijk
dat de bewoners tijdelijk hun huis
moeten verlaten. „Het is voor hen
een groot ongemak", zegt Kloet.
„We hebben echter alles met de be
woners goed doorgesproken en er
zijn lege appartementen en een wo
ning naast De Rozeboom vrij om de
mensen op te vangen. Ze blijven
dus in de buurt. Sommigen hebben
aangegeven dat ze wel bij elkaar
zullen logeren." Gemiddeld moeten
de bewoners erop rekenen dat ze zes
weken uit hun woning moeten. Be
halve de woningen wordt de entree
aangepast en er komt een nieuwe
(brancard)lift. Het totale karwei zal
ongeveer een jaar gaan duren.
Begraven en eigen huis voordelig, afval en riool niet
Bij een aantal belastingen doet
Tholen het nog steeds goed. Zo is
het begraafrecht met 162 gulden op
één na het laagste van heel Zee
land. Ter vergelijking: in Axel be
taalt men 1450 gulden. Daarmee is
het begraafrecht in Tholen voor de
helft kostendekkend. Verder is ook
de onroerende zaakbelasting erg
laag. Met 9,90 gulden per 5000
gulden waarde, betaalt iemand met
een eigen huis van twee ton aan
onroerende zaakbelasting 396 gul
den per jaar. Alleen Oostburg zakt
daar nog onder.
Maar niet alles is goedkoop in
Tholen. Voor het rioolrecht betaalt
men per woonhuis 204,50 en dat is
het op één na hoogste tarief van
Zeeland. Met dat bedrag is het ri
oolrecht overigens nog maar voor
60 procent kostendekkend. Axel,
Borsele, Goes en Noord-Beveland
hebben geen rioolrecht. Zij verre
kenen dat in de onroerend zaakbe
lasting. Ook de afvalstoffenheffing
is erg hoog in Tholen. Met 432 gul
den, zitten alleen Goes en Honte-
nisse (beiden 444 gulden) hoger.
Opnieuw heeft Oostburg hier met
283 gulden het laagste tarief. De
afvalstoffenheffing is in Tholen
wel helemaal kostendekkend.
Verder behoort de gemeente Tho
len tot de middenmoot wat betreft
een uittreksel uit het persoonsre
gister (tientje; in Axel 6 gulden) en
de huwelijksvoltrekkingen (270
gulden op vrijdag; in Noord-Beve
land 79,25). Erg duur zijn weer het
rijbewijs (50 gulden; in Axel 31
gulden) en het paspoort (110 gul
den; in Hontenisse en Hulst 85 gul
den). Ook wat betreft de hondenbe
lasting is Tholen met 82 gulden
zeker niet de goedkoopste, maar
ook niet de duurste (Vlissingen
109 gulden en Oostburg 52 gul
den).
Oostburg heeft qua gemeentelijke
belastingen het gunstigste klimaat
van Zeeland. Maar in tegenstelling
tot de goedkope tarieven van
Zeeuwse Eilanden (88 gulden in-
gezetenenomslag en 99 gulden per
vervuilingseenheid) is het water
schap Het Vrije van Sluis erg duur
(respectievelijk 193 en 135 gul
den).
Het vernieuwde deel van Ons Huis wordt vanavond officieel in gebruik genomen.
Jachttrofeeën en de tekening die hij bij zijn afscheid van de jagersvereniging kreegsieren Gaakeers woonkamer.
In de woonkamer van Gaakeer her
innert veel aan de jacht. Een met
een eend beschilderd bord, een op
gezette vos, de tanden van een wild
zwijn en nog wat jachttrofeeën en
geschilderde jachttaferelen aan de
muur. In een boekenkast staan titels
als 'De jacht in Nederland' 'Bio
toopverbetering ten behoeve van de
wildstand' en 'Vogels van Europa'.
Ook prijkt een ingekleurde tekening
aan de wand waarop Gaakeer te
zien is terwijl hij de jachthoorn
blaast. „Dat kreeg ik vorige week
cadeau op de jaarvergadering van
de KNVJ. Prachtig." Zowel KNVJ-
voorzitter W.D. van Doorn als voor
zitter A.A. van Nieuwenhuijzen van
de wildbeheereenheid spraken het
scheidende bestuurslid toe. Overi
gens wordt de vacature niet opge
vuld, maar nemen de overige be
stuursleden de taken over.
Als jongen van een jaar of vier nam
Gaakeers opa hem al aan de hand
mee op de jacht. Zo leerde de Tho-
lenaar de natuur waarderen. En nog
geniet hij dagelijks van het leven in
de Van Haaftenpolder, waar hij te
gen de zeedijk woont. Vanuit zijn
kamerraam kijkt hij het natuurge
bied Stinkgat in. „Wat zou het saai
zijn zonder vogels", zegt de Vosse
meerder, die weet te vertellen dat
elk jaar in de nacht van 10 op 11
maart de kluten naar het gebied ko
men. Hij zorgt dan ook voor de ge
vleugelde dieren. „Tegenwoordig
hebben ze vrijwilligers nodig om in
akkerbouwgebieden de nesten te
beschermen, maar wij deden dat in
de jaren zestig zelf al. Ploegde je
het land en kwam je een nest tegen,
dan stopte je om er de eitjes uit te
halen en dan legde je ze later weer
terug." Wandelen Gaakeer en zijn
vrouw met de hond door de dreef in
de polder, dan blijven op 30 meter
afstand de rotganzen gewoon zitten.
„Maar we praten en roepen ook
naar de vogels." Vroeger kwamen
praktisch alle soorten in het Stink
gat voor. tot kemphanen toe. „Maar
in 1953 ging het gebied naar Staats
bosbeheer en toen mocht er niets
meer. Nu zitten er alleen nog wat
eenden", stelt Gaakeer vast.
In 1944 werd Gaakeer lid van de
KNVJ. „Ik kreeg lidnummer 129,
dat nam ik over van mijn opa
Buijs." Zeven jaar later werd hij be
stuurslid van de Thoolse jagersver
eniging. Had je in die tijd permissie
van de boer, dan mocht je jagen. Te
genwoordig ligt dat anders. Een
jachthouder moet minimaal 40 hec
tare aaneengesloten jachtveld heb
ben en jachtexamen hebben gedaan.
Dat laatste is wel nuttig vindt Gaak
eer: „Na de oorlog kreeg je veel sta-
tusjagers, die van de landbouw niets
wisten. Maar als jager heb je met
het grondgebruik en dergelijke te
maken." Zelf heeft de Vossemeerder
al sinds 1952 een jachtgebied ten
zuidoosten van Tholen, waar hij
destijds boerde op het Stenen Kruis.
Hij jaagde ook veel met burgemees
ter Van Doorn van Poortvliet. Her
innert zich dat hij via deze ook eens
een jacht op de Veluwe meemaakte,
op de wilde zwijnen. „Ze vertelden
me dat er jagers waren die al acht
jaar meegingen en nog nooit een
zwijn hadden geschoten. Maar ik
legde er een van 113 kilo neer."
Twintig jaar lang was Gaakeer ook
onbezoldigd jachtopzichter. „Op
het schor vlakbij de boerderij was
een meeuwenkolonie en ik werd ge
vraagd erop te letten dat daar geen
stropers kwamen. 'Maar dan moet
ik wel officieel kunnen optreden',
zei ik en zo werd ik opzichter." La
ter kwam er een kolonie visdiefjes
bij. „Die hebben een meeuwenkolo
nie nodig, ze leven aan de rand
daarvan." Anekdotes over dat werk
kan de Vossemeerder blijven vertel
len. Hij roemt de samenwerking
met de rijkspolitie in die tijd: „Ik
hoefde maar te bellen en ze kwa
men." Nieuwe politiemensen gin
gen een paar nachten met hem mee
de polder in. Even veilig was het
werk niet altijd, want bij een achter
volging is de Vossemeerder weieens
beschoten. „Maar het was mis",
zegt hij laconiek. „En uiteindelijk
Bij de gemeente zijn niet meer klach
ten dan anders binnen gekomen over
de bruine rat. Dat antwoorden burge
meester en wethouders op vragen van
het AOV. Volgens de ouderenpartij
zou het aantal bruine ratten flink zijn
toegenomen en zou de gemeente tot
bestrijding moeten overgaan.
De gemeente houdt geen tellingen,
maar reageert ten aanzien van ratten
op klachten van inwoners. In de pe
riode oktober-februari kreeg de ge
meente 44 meldingen, tegen 49 in de
zelfde periode van 1996/1997 en 41
in de periode maart-september vorig
jaar.
Mocht er dus een toename van het
aantal ratten zijn, dan komt dat niet
tot uitdrukking in de klachten bij de
gemeente, schrijven b. en w. De be
strijding langs openbare wegen en op
terreinen zal dan ook niet geïntensi
veerd worden.
Door op die plekken rattengif te leg
gen, zou bovendien het risico toene
men op ongelukken met huisdieren
en mogelijk kinderen.
De provincie gaat de rondweg
Poortvliet afsluiten voor langzaam
verkeer. Nu de rondweg gereed is,
krijgen de rotondes de status van
verkeersplein waarbij bestuurders
op de rotonde voorrang hebben op
voertuigen die van de aansluitings
wegen komen. Het één kilometer
lange stuk tussen de twee rotondes
wordt verboden terrein voor lang
zaam verkeer zoals fietsers, brom
fietsers, ruiters, wagens en tracto
ren. De (brom)fietsers kunnen over
het vrijliggende fietspad en volgens
gedeputeerde staten is er voor het
overige langzaam verkeer voldoen
de mogelijkheid om langs Poort
vliet te komen. Er komt ook een in-
haalverbod op de rondweg. Dit
wordt aangegeven door middel van
een dubbele doorgetrokken streep
op de middenas van de weg met
daartussen overrijdbare obstakels.
Gebruik grond. De provincie geeft
aan J.M. van Dijke te Oud-Vosse-
meer - om niet - een stukje grond
van 6,9 are in gebruik. In feite ge
bruikt Van Dijke het al twee jaar.
Het aantal leden en donateurs be
draagt 482. Uit de opsomming van
de voorzitter blijkt dat de meeste le
den in Scherpenisse wonen: 160
„We gaan van hoog naar laag," zei
Leune want in Tholen telt Phi
ladelphia nog niet de helft van het
aantal in Scherpenisse: 69. Poort
vliet telt er 80 en toen het getal van
36 in Sint-Maartensdijk volgde,
schrok de zaal ervan. Sint-Annaland
bleef met 37 dicht in de buurt van
de smalstad, Stavenisse 36, Oud-
Vossemeer 27 en Sint-Philipsland
28. Daarbuiten 9. „Iedereen kan het
zijne ervan denken," zei Leune,
„vandaar dat we elk jaar onze jaar
vergadering in Scherpenisse hou
den."
Leune betreurt het dat de invloed
van Philadelphia op het gezinsver
vangend tehuis de Annewas in Sint-
Annaland is verminderd nu het is
samengegaan met het Gors. Was het
deze verandering die het bestuur vo
rig jaar voor een groot deel in be
slag nam, er staan nog meer veran
deringen op stapel. Zo krijgt de
nationale collecte voor het geeste
lijk gehandicapte kind een andere
opzet. Nu mag de afdeling 45 pro
cent van de opbrengst voor de eigen
vereniging gebruiken, maar in de
toekomst worden de gelden anders
verdeeld. Alle verenigingen op dit
terrein zullen een beleidsplan plus
een begroting voor een bepaald pro
ject moeten indienen. Een regionale
commissie gaat dan bekijken welk
project voor de collecte in aanmer
king komt. „Men gaat daar dus aan
morrelen maar we moeten niet in
onze luie stoel blijven zitten, maar
alert blijven. En ons actief inzetten
voor de gehandicapte medemens."
De voorzitter en de secretaris M.
Moerland keken tevreden terug op
de verbouw van Ons Huis, het club
gebouw aan de Langeweg in Scher
penisse. Het houten gedeelte werd
afgebroken en vervangen door een
nieuw stenen gebouw op een funde
ring.
Ook de riolering en de verwar
mingsinstallatie werden vernieuwd.
Moerland bedankt» de vrijwilligers
en de bedrijven die er hun mede
werking aan verleenden. De ingrij
pende verbouwing was mogelijk
door een anonieme gift van 53.400
gulden. Wegens de nieuwbouw kon
er in november geen boekenmarkt
worden gehouden. Dit jaar zal dat
wel gebeuren. Op 23 mei, de zater
dag na Pinksteren, wordt in Ons
Huis de jaarlijkse rommelmarkt ge
houden.
De vereniging sloot 1997 af met een
batig saldo van 1695,34 gulden op
een totale exploitatie van 15.107,59
gulden. Ondanks het afnemend le
dental waren de opbrengsten van
contributies en donaties vorig jaar
150 gulden hoger dan in 1996. Het
vermogen van Philadelphia be
draagt 23.679,68 gulden en steeg
daarmee met 1795 gulden ten op
zichte van 1996.
In het bestuur waren S. Polderman
en J. Snoep aftredend en herkies
baar. Beiden werden bij acclamatie
herkozen. Het zangkoor VZOS uit
Sint-Philipsland onder leiding van
J. Wesdorp trad zoals gewoonlijk
voor en na de pauze op en tijdens de
pauze werd een verloting (er moes
ten 800 enveloppen worden ver
kocht) en verkoping gehouden voor
de activiteiten van de vereniging.
hebben we de mannen toch in de
kraag gevat en de wapens in beslag
genomen." Een ander verhaal is een
urenlange achtervolging van twee
Belgen in een speedboot. De man
nen werden ingerekend, hun gewe
ren en boot in beslag genomen.
„Maar bij het politiebureau was
geen plaats en toen heeft de boot
drie maanden lang bij mij in de
schuur gestaan tot de eigenaar hem
terug kreeg. Toen hij hem kwam ha
len - hij had de boot helemaal zelf
gebouwd - bracht hij een auto vol
bloemen voor ons mee." Zaten er
stropers in het Stinkgat, dan kwa
men de vogels waarschuwen, zegt
Gaakeer.
Wat de jacht betreft vindt Gaakeer
die op waterwild en op konijnen het
mooist. Wat het is kan hij niet pre
cies onder woorden brengen: „Je
moet als jager met de natuur ver
bonden zijn, meeleven." Een jager
moet zijn kleding aanpassen en zijn
hoofd en gezicht bedekken, want
anders zien de dieren hem zo. Het
gezichtsvermogen van een kraai bij
voorbeeld is veertig keer beter dan
dat van een mens. De negatieve ge
luiden ten aanzien van de jacht kan
Gaakeer niet waarderen. „Mensen
uit de stad willen de bewoners van
het platteland voorschrijven hoe ze
moeten leven", zegt hij. „Maar als
er niet meer gejaagd wordt, zal er
op termijn ook geen wild meer zijn.
Je krijgt ziekten en dergelijke. En
Onze Lieve Heer heeft de mens op
dracht gegeven om de dieren te ver
zorgen." Het overal realiseren van
natuurgebieden beziet hij met de
nodige scepsis: „Ze kunnen de vo
gels nog niet eens wijsmaken waar
ze moeten landen", zeg Gaakeer
doelend op de fourageergebieden
voor rotganzen. Hij vertelt dat hij
jaren gewend is geweest om met
zijn hond elke morgen door de pol
der naar het Stinkgat te lopen. Tot
dat hij een telefoontje kreeg van de
boswachter, die was opgebeld. „De
kluten in het gebied zouden versto-
ringsgevoelig zijn. Ik ben er toen
maar mee gestopt, maar ik ken de
kluten hier beter dan wie ook."
Het zoveel mogelijk beperken van
schade aan akkerbouwgewassen is
een belangrijke taak van de jagers.
„Een jachthouder is daarvoor ver
antwoordelijk. Doet hij niets, dan
kan hij aansprakelijk gesteld wor
den." De nieuwe flora- en faunawet
laat de jacht op nog slechts vijf
soorten toe, terwijl er dat nu nog 28
zijn. Daarop zinspelend zegt Gaak
eer dat de schade aan gewassen
minder zou kunnen zijn. Ze wordt
via de wildschadecommissie ver
goed uit het jachtfonds en dat kost
veel geld. Zelf bejaagt de Vosse
meerder met J. Verhoef uit Sint-An
naland de konijnen die in de zeedij
ken zitten. „We hebben er nu ook
nog veertig uitgehaald", wijst hij op
het belang. „Achter die dijken lig
gen wel dorpen, dus is veiligheid
belangrijk." Gaakeer jaagt veel met
Verhoef, of met andere kennissen.
„Als het jachtseizoen open is, ben
ik twee tot drie dagen in de week
met het geweer op stap." Ook de
hond Sonja gaat mee. Met een ver
gunning van de wildbeheereenheid
kan hij overal optreden waar wild-
schade tegengegaan moet worden.
Hij en zijn vrouw worden door ie
dereen als 'ome Wim' en 'tante Ma
rie' aangesproken.
Uit de begintijd herinnert Gaakeer
zich nog de jagersavonden, die hij
samen met L. de Rijke organiseer
de. „De bioscoopzaal en het café
van Steketee in Sint-Maartensdijk
boden plaats aan 275 mensen en dat
zat afgeladen vol. Het was altijd
heel gezellig, maar nu krijg je de
mensen niet meer van huis." De
Thoolse jagersvereniging werd in
1973 een afdeling van de KNVJ en
Gaakeer bleef bestuurder. Zijn func
tie was consul voor oost-Tholen.
„Eigenlijk manusje van alles. Mijn
werk was vooral om te proberen
moeilijkheden tussen jachthouders
op te lossen. Er zijn toen tussen par
tijen afspraken tot stand gekomen,
die nu nog altijd gelden." De jacht
wet kende de Vossemeerder op zijn
duimpje en die kennis kwam in het
bestuur ook nogal eens van pas.
Bij een jager hoort een jachthond.
Het africhten van deze dieren was
iets waarbij Gaakeer eveneens be
trokken was. Van 1953 tot 1972 was
hij zelfs secretaris/penningmeester
van de Zeeuwse jachthondencom
missie. Deze commissie organiseert
proeven voor de honden en bij die
wedstrijden is de Vossemeerder of
ficieel geweer'. Dat houdt in dat hij
de schoten lost waarop de dieren
moeten reageren. Voor zijn werk op
dit terrein kreeg hij het afgelopen
najaar de gouden speld van de
jachthondencommissie. In het klei-
duivenschieten is Gaakeer eveneens
actief geweest. "Daar heb ik diver
se eerste prijzen gewonnen. En zo
wel brons, zilver als goud behaald."
Het jachthoornkorps zou Gaakeer
niet graag missen. Hij richtte het in
1974 zelf op. nadat hij zo'n groep
op de Veluwe in actie had gezien.
De acht mannen en vier vrouwen
vormen een hechte club, die elke
veertien dagen repeteren bij Gaa
keer in de huiskamer. Ko van Driel
uit Oud-Vossemeer is de instructeur.
Zo'n 25 keer per jaar treedt de
groep op. Bij jachtgebeurtenissen in
de provincie, maar ook in West-Bra
bant en België worden ze gevraagd.
Ook mevrouw Gaakeer gaat dan
mee; zij hijst en strijkt altijd de vlag
als dat bij een optreden aan de orde
is. „De leeftijden liggen behoorlijk
uit elkaar, maar het botert prima on
derling, we voelen elkaar goed
aan", zegt Gaakeer. Het jachthoorn-
blazen is een vast onderdeel gewor
den van zijn beleving van de jacht.
Hij heeft het ook al op scholen ge
demonstreerd, wanneer jachtop
zichter J. van Vossen uit Sint-Anna
land daar een praatje hield.
De fitte Vossemeerder wandelt elke
morgen drie kilometer met zijn
hond Sonja door de Van Haaften
polder. „Door de dreef en dan langs
de buitenkant van de zeedijk terug.
Want water kun je niet missen",
zegt jager en natuurliefhebber W.A.
Gaakeer.
Een regiocoördinator die toeristische producten gaat ontwikkelen. Een
dergelijke functionaris, gesubsidieerd door de provincie, gaat mogelijk
voor Tholen, Sint-Philipsland en Zuid-Beveland aan de slag. Directeur
A. Schuurbiers van het toeristisch bureau Zuid-Beveland/Thoien heeft
dat begrepen uit een gesprek met recreatiegedeputeerde Van Zwieten,
maar hield maandag op de jaarvergadering van de Streek-VVV Eiland
Tholen een slag om de arm.
Het is nog afwachten of de financie
ring voor zo'n coördinator - ook voor
de andere Zeeuwse regio's - rond
komt, daarover vindt ook in Den
Haag nog overleg plaats. H. Zwikker
temperde een mogelijk enthousias
me: „Het probleem is vaak dat voor
zo'n functionaris een aflopende sub
sidie wordt gegeven." Na een aantal
jaren moet de betreffende organisatie
vervolgens zelf het geld zien te vin
den. Ook kan het zijn dat zo'n coör
dinator op basis van projecten aan het
werk gaat. Schuurbiers onderschreef
de terughoudende opstelling van
Zwikker. Met het toeristisch bureau
Zeeland - die zich ook bezig houdt
met projecten - heeft hij besproken
dat beide organisaties elkaar moeten
versterken en niet beconcurreren.
Schuurbiers, die tijdelijk is aange
steld voor twee dagen per week, ver
telde de aanwezigen een en ander
over de totstandkoming van het toe
ristisch bureau. Het is ontstaan op
initiatief van Zuid-Bevelandse onder
nemers, die naast de VVV een orga
nisatie wilden voor promotie en pro
ductontwikkeling. Tholen en vier
Zuid-Bevelandse gemeenten hebben
zich erbij aangesloten. De bedoeling
is over twee jaar een volledige inte
gratie te hebben bereikt van de be
trokken VVV's. De winst, aldus
Schuurbiers, zit vooral aan de kant
van de klant. Organisatorisch moet er
nog veel besloten worden, daarnaast
gaat men de recreatieve mogelijkhe
den van het gebied in kaart brengen
en een gezonde financiële basis ont
wikkelen. „We moeten af zien te ko
men van de afhankelijkheid van ons
inkomen." Gemeenten geven nu een
bepaald vast bedrag of een bijdrage
per inwoner, die jaarlijks wordt vast
gesteld. Er gaan al stemmen op over
bijvoorbeeld heffen van een toeslag
via de kamer van koophandel, of een
beroep doen op de toeristenbelasting.
De samenwerking krijgt inmiddels
stapsgewijze gestalte. Zo zal vanaf
dit jaar bij iedere VVV in de regio
hetzelfde pakket geboden worden.
En er is een brochure samengesteld
waarin het totale gebied wordt gepre
senteerd: 'Zuid-Beveland Tholen.
Ontdek de andere kant van Zeeland'.
Voor het dagelijks bestuur van het
toeristisch bureau is voorzitter A.A.
Meloen van de Thoolse VVV ge
vraagd als penningmeester. K.B.M.
Saris uit Poortvliet wordt aangezocht
voor een in te stellen werkgroep.
Volgens Meloen is de Thoolse VVV
in blakende welstand op weg naar
een regionale VVV. De vorig jaar ge
wijzigde contributie-structuur heeft
geleid tot een flinke groei van het in
komen, ondanks een behoorlijk le
denverlies. Van de 170 bedankten er
30, of werden geroyeerd omdat ze in
gebreke bleven ten aanzien van de
contributie. De aanpassing zorgde in
1997 voor 11.718 gulden extra in
komsten aan contributie en nog eens
2935 gulden meer aan donaties. Was
de ledenbijdrage voorheen 80 gul
den, nu geldt dat alleen nog voor par
ticulieren en kleine bedrijven. Bedrij
ven die affiniteit hebben met de
recreatie betalen 135 gulden voor het
lidmaatschap en wanneer ze een gro
te affiniteit hebben 250 gulden. De
aanpassing betekende veel werk voor
het VVV-bestuur. Het jaarverslag
vermeldt dat zelfs tot eind vorig jaar
leden over de streep getrokken zijn
om te betalen. Zij die dat nalieten of
slechts een gedeelte betaalden, zijn
geroyeerd.
Een tweetal activiteiten heeft de
VVV beëindigd: de verkoop van
staatsloten, omdat het minimum van
500 loten niet gehaald werd; en het
theaterbespreekbureau, waarvan de
opbrengst niet opwoog tegen de kos
ten. De verkoop voor grote concerten
ging naar de PTT. Sloot de rekening
over 1995 nog met een tekort van bij
na 11,5 mille, over 19% was er een
batig saldo van ruim 8600 gulden. De
begroting voor 1998 beloopt ruim
88.000 gulden en sluit met een tekort
van 2300 gulden. Bij acclamatie wer
den mevr. A. Bal-de Jong uit Tholen
en C. Smits uit Sint-Annaland in het
bestuur gekozen. Zij nemen de plaat
sen in van mevr. A.S.M. Saris-Coole-
gem en P.K.M. Stouten.
