,We hadden altijd het gevoel dat de fabriek van ons was' Lastenverhogingen krijgen brede steun van gemeenteraad I.F.F. stoot jongste spruit na dertig jaar in smalstad af Rijk bezorgt Thoolse gezinnen meevaller van 100 gulden CDlLlilËC: Bijna 4000 handtekeningen tegen varkens Sta-in-de-weg bij supermarkt Sint-Philipsland Voorlichting over diabetes in Haestinge Donderdag 2 oktober 1997 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 3 Deelde de vestiging van I.F.F in Sint-Maartensdijk in 1989 nog mee in het honderdjarig bestaan van het inter nationale bedrijf, acht jaar later sluit de fabriek aan de Geulweg. Voor de vijf werknemers wordt door de direc tie en de bonden een sociaal plan opgesteld. Izaak Lind- hout, Chris Scherpenisse, Dick Riedijk, Henk Reeders en Maris van Houdt pendelen nu vier dagen per week naar de vestiging in Tilburg. De I.F.F (International Fla vours Flagrances) nam op dinsdag 31 januari 1967 de N.V. Procos over. Samen met zilveruienfabriek van G.H. Polderman, confectie-atelier Mayfair van P.W. Priem en de timmerfabriek van Muller, behoorde de Procos tot de pioniers op het industrieterrein. 'Zes nachten in de knoflook waren mijn wittebroodsweken Zandplaat Stampen I\ittelhoek Groenten 'Een mens went nooit aan werken in de nacht' 35 landen Door een cadeautje van het rijk stijgen de woon lasten volgend jaar voor iedereen minder. Als de Tweede Kamer akkoord gaat, krijgen gemeenten extra geld uit het gemeen tefonds. Daardoor daalt de afvalstoffenheffing voor Thoolse huishoudens met honderd gulden, zei wet houder I.C. Moerland woensdag in de commissie financiën. Nieuw beleid In stand houden Milieuleges Beatrixfonds Nierstichting Diabetesfonds Chris Scherpenisse (links) en lzaak Lindhout bij de machines in de fabriekshal van I.F.F aan de Geulweg die stil zijn gezet. Izaak Lindhout ving voor de afslui ting van de geul naar de Ooster- schelde in 1957 nog botjes op de plaats waar hij bijna 33 jaar lang ui en en prei verwerkte tot olie en dik- sap. Samen met Chris Scherpenisse blikt hij terug. De fabriek ligt stil. Dat gebeurt elk jaar wanneer de aanvoer van uien eind juni wordt gestaakt, maar deze keer zwijgen de molens en stoom ketels van de reuk-en smaakstoffen- fabriek voorgoed. Het loont vol gens de directie niet de moeite om te investeren in de modernisering van gebouw en installaties die niet meer voldoen aan de eisen die de arbowet stelt. Ook de te treffen mi lieumaatregelen maken deel uit van de beslissing op Tholen te stoppen: vanaf 1 januari mag het bedrijf niet langer zware stookolie gebruiken voor het verwarmen van de ketels. Bovendien stopt I.F.F helemaal met het produceren van uienolie omdat het elders in de wereld goedkoper wordt geleverd. „We staan er niet van te kijken dat het afgelopen is. Er is al enige jaren over gesproken, maar we hadden gehoopt dat we nog een jaartje zou den kunnen blijven draaien," zegt Lindhout (57) die samen met Scherpenisse (52) met pijn in het hart afscheid neemt van een bedrijf dat ze door en door kennen. Zij zijn van een generatie die na de lagere school geen verdere opleiding ge noot. Lindhout: „Ik heb nooit ge dacht: ik ga eens wat anders doen. Ik ben zonder papieren hier begon nen en heb toch het operatorwerk kunnen doen. Door goed te luiste ren, heb ik veel kennis opgedaan. Jongens die later hier kwamen, hadden op de technische school le ren lassen en konden goed sleute len. Samen hebben we veel opge lost." Toen Lindhout in december 1964 werd aangenomen bij de Procos was hij twee dagen gehuwd. „We trouwden op vrijdag, 's zondags ging ik de nacht in. Zes nachten in de knoflook. Dat waren mijn witte- broodsweken."En volgens Lindhout is er niets wat zo stinkt als knof look. Want naast uien en prei be hoorde ook deze gekweekte soort van het plantengeslacht look (uit de familie der lelieachtigen) tot de grondstoffen die in het fabriekje via een destillatieproces werden omge zet in olie en diksap. Scherpenisse kwam in februari 1965 in dienst van de Procos, toen geleid door de Fransman De la Magne. Er werkten 21 man in een drie ploegendienst. De uien werden nog in zakken van veertig kilo aangevoerd en moesten met de hand worden gelost en leeg gegooid op de band. Draaide de fa briek in 1964 vier tot vijf miljoen kilo uien per jaar, het laatste jaar was dat 8 tot 10 miljoen kilo per jaar. De uien gingen toen ongewas sen de molen in met alle ongerech tigheden van het land waar ze ge oogst waren. „Dan moest je soms fluks uitkijken, want dan vlogen de stenen tegen het dak." Nu is er een detector die het ijzer eruit haalt. Het was vooral 'geschoten of stekjuun' dat, ongeschikt voor consumptie, voor verwerking in aanmerking kwam. Volgens Scherpenisse en Lindhout leverden die uien meer olie op dan de uien die tegenwoor dig van het land komen. „Dat is de helft minder. Niemand gelooft het, maar wij wel. De boeren krijgen wel meer kilo's en opbrengst, maar de kwaliteit is minder. Het gaat niet voor niks zo slecht in de uiensector. Door het spuiten is er geen gescho ten juun meer. Als de schoten door de zakken groeien, dan zeikt het olie, zeiden wij altijd." De naam Procos is in de volksmond blijven bestaan, ondanks dat het be drijf al dertig jaar in handen is van I.F.F. Scherpenisse: „Als ik I.F.F zeg, weten de mensen niet wat ik bedoel. De Procos kennen ze." Lindhout verdiende eind 1964 114 gulden en 18 cent per week voor een 48-urige werkweek, plus 14 gulden vakantiebonnen per jaar. Het was een wat vreemde gewaar wording om in een fabriek te wer ken die was gebouwd (door aanne mer H. Rijnberg uit Sint-Maartens dijk) op de gedempte Pluimpot waar het getij voorheen vrij spel had. „Hier ging ik altijd botjes prik ken," vertelt hij in de kantine. „Er lag hier tegen de dijk een zandplaat en dan een kreek. Het waren lekke re botjes." Alleen de Westkerkse- dijk (de voormalige zeewering ach ter de fabriek) herinnert nog aan die tijd. De Procos had twee hectare grond en dat is onder de I.F.F niet veranderd. Ook het uiterlijk van het gebouw heeft nauwelijks wijzigin gen ondergaan, afgaande op de foto in het I.F.F-personeelsorgaan 'Tus sen neus en lippen' van april 1967 dat Scherpenisse al die jaren be waard heeft. Over de overname van Procos publiceerde het blad een ar tikel met de kop: 'Sint Maartensdijk een nieuwe spr-UI-t aan onze stam.' Voor I.F.F was het een 'nieuwe stap in de richting van de productie van halffabrikaten, die nodig zijn voor de smaakstoffen voor de zoge naamde hartige sector.' De ui neemt daarin een belangrijke plaats in. .Aangezien uienolie zelf echter zeer beperkt verkrijgbaar is, was het voor ons noodzakelijk over eigen productiemogelijkheden te beschik ken.' Met Sint-Maartensdijk kent I.F.F dan vier vestigingen: Zaandam (sinds 1896), Hilversum (1919) en Tilburg (1966). De fabriek is voor die tijd volgens het blad modern geoutilleerd en ligt in een gebied 'waar de grootste productie van de beste uien plaats vindt.' Er stonden bij de Procos en I.F.F. twintig grote bakken (een bij vier meter) en zes ketels waar voorna melijk uien, prei en knoflook in werden verwerkt. Via een grote tank werden de grondstoffen, met behulp van water, naar de bakken geleid. Omdat er toen nog geen roerwerken in de bakken zaten, moesten de arbeiders dat doen met een soort bord aan een stok waar mee ze het water onderuit de bak naar boven schepten. Stampen noemden ze dat. Het prutje moest een tijdje staan roeren. „We liepen dan over losse planken boven de bakken. Eén keer is Kees Vermeu len in de prei gevallen. Samen met mijn oom Jaap Lindhout hebben we hem eruit getrokken." Als alles goed gemengd was, ging de sub stantie naar de destilleerketels waar onder verhitting de olie eruit ge haald werd. In aluminium bussen van vijf liter werd de olie naar Til burg vervoerd voor verdere verwer king tot poeder of pasta voor chips en soep. Voor 1 liter olie is een kleine 10.000 kilo uien nodig. Kort na de overname kwamen er roer- werken in de bakken, werd een cen trifuge geplaatst ('de rienkeldekien- kel') en de droogafdeling verdween. (Als al het water was afgevoerd, bleef er pulp over. Dat werd eerst gedroogd en in zakjes naar België vervoerd). Op zaterdagmiddag werd de pro ductie stopgezet en moesten de zes stoomketels schoongemaakt wor den. „Daar zaten spiralen in voor de verwarming. Door de hitte gin gen die uien daaraan vastkleven. In je overall ging je door een mangat zo'n ketel in om dat spul er met een sikkel af te krabben." Dat de man nen elke dag een tijdje 'schreeuwen' (tranende ogen hebben) vanwege de scherpe uien-, prei- of knof looklucht was gewoon, maar bij het schoonmaken van de ketels bleef dat duren. Nadat er een afzuigin stallatie was aangebracht boven de ketels, verbeterden de werkomstan digheden aanzienlijk. De prei die vanaf augustus tot okto ber werd verwerkt, werd eerst met de hand in de molen gegooid, later gingen ze door een maïshakselaar. En daarmee kon de productie enorm worden opgeschroefd. „Eerst deed je 60 ton in één week, met de hakselaar 100 ton per week en met minder mensen." L.W. Schipper was vanaf 1 februari 1967 als bedrijfsleider aangesteld. En D. Jeroense voorman. Op de zelfde datum kwamen de destilla teurs C. van de Ree en J. Lindhout in dienst, de fabrieksarbeiders N. Bos, C. Scherpenisse en werkster mevr. J.M. van de Berge. Op 6 fe bruari treedt L.P. Poot als fabrieks arbeider in dienst, zo vermeldt de rubriek personalia in het perso neelsblad. In de loop der jaren runde het erva ren personeel de fabriek zelf. Van uit Tilburg kwam er een keer per week iemand kijken. Zo zijn er in de loop der jaren vijf of zes 'bazen' geweest. „Maar tweederde van de tijd werkten we eigenlijk zonder baas. Op eigen kracht. Dat gaf ons het gevoel dat het bedrijf van ons was," zegt Lindhout. Behalve uien, prei en knoflook werd er ook uit andere producten olie gewonnen: rode bieten, knolselderij, weegbree, rode kool, appels, champignons, ki wi's, pruimen, vijgen, thee en tabak en zelfs kokkelsap. De nieuwe ma chines die er in de loop der jaren kwamen, maakte het productiepro ces eenvoudiger. Er waren steeds minder mensen nodig. Per ploeg waren er de laatste jaren maar drie aanwezig. Aten de mannen vroeger hun brood in de buurt van de stoomketel omdat het er lekker warm was, later kwam er een hou ten onderkomen. Nadat het labora torium was verhuisd naar Tilburg, werd die ruimte als kantine in ge bruik genomen. Ook kwam er een douche. Bij de productie kwam veel afval vrij. Elke drie uur tien ton. Dat werd door G. Steketee uit Poort vliet naar Tuttelhoek gebracht. Toen de stortplaats sloot, werd het in putten in de Van Haaftenpolder bij Oud-Vossemeer gebracht. Weer later in de grond geïnjecteerd. Ook is er aan de oostzijde van het ge bouw een overkapping gebouwd waar de vrachtwagens de uien kon den lossen. En is er een bezinkbak (die regelmatig bemonsterd wordt) gekomen voor het afvalwater dat op het riool uitkomt. Scherpenisse en Lindhout hebben met plezier gewerkt bij I.F.F. Was Riedijk de technische man, de rest hield zich louter met de productie bezig. Lindhout: „Dat deed ik het liefste, productie maken. Proberen er zoveel mogelijk uit te halen." Wat de mannen ook erg waardeer den was dat de fabriek zo dicht bij huis was. Door de ploegendienst konden ze vaak nog wat voor zich zelf doen. Zo teelde Lindhout gla diolen. Een nadeel was dat hij na 34 jaar zijn lidmaatschap van Eu terpe moest opgeven omdat hij (door de invoering van roostervrij dagen) zijn diensten niet kon ruilen op de oefenavonden van de vereni ging. Volgens Scherpenisse is het ook een nadeel bij het opvoeden van de kinderen. Vooral de avond diensten trekken een wissel op het gezinsleven. „Het is de vrouw die de kinderen opkweekt." En volgens Lindhout went een mens nooit aan het werken in de nacht. Bij de aan vang van elke dienst in de uien, prei of knoflook is het tien minuten 'schreeuwen'. „Maar bij knoflook, schreeuw je ook nog thuis. Ook al doe je een kap voor, het helpt alle maal niks." Eén voorval zal Lindhout zich altijd blijven herinneren. Na een week in de knoflook te hebben gewerkt, reisde hij met zijn vrouw naar Kat wijk. Met de trein. „Ik had thuis ge- douched, schone kleren aangedaan, mondspray gebruikt. Maar ik stonk nog steeds als de hel. In de trein was het warm. Dan gaan al je po riën openstaan. De coupé zat vol, maar die liep helemaal leeg. Ik schaamde me rot natuurlijk, maar we hadden wel een goede plek voor ons zelf." Stonk de knoflook, de groenten daarentegen zorgden voor een fris se lekkere geur in de fabriek. De planten werden in de buurt van Nij- kerk gekweekt en kwamen vers naar de smalstad. I.F.F. zoekt naar een 'groensmaak' voor bijvoorbeeld diepvriesproducten. „In één jaar hebben we voor vier jaar olie en diksap gemaakt. De vraag was niet groot. Dat zou een nieuw product moeten worden. Zoiets moet je af wachten. Best kans dat het over vier of vijfjaar gaat lopen." De laatste maanden zijn de werkne mers op de vestiging in Tilburg werkzaam. In dagdienst. Elf uur zijn ze van huis. Ze helpen onder meer bij het klaarmaken van pro ducten voor de verzending (stickers plakken, afwegen van poeders) bij I.F.F. dat 7000 verschillende reuk en smaakstoffen produceert, maar niet langer meer in Sint-Maartens dijk. I.F.F. heeft wereldwijd zo'n 4000 werknemers. Met 60 filialen in 35 landen in alle continenten wordt het bedrijf geleid vanuit New York. De Nederlandse branche richt zich op reukstoffen voor reinigingsmiddelen, in har tige smaken en in aroma's voor dranken. Zwitserland is het cen trum voor zuivelproducten, Frankrijk voor de parfumerie. Nederland heeft met de twee vestigingen, in Hilversum en Til burg, het grootste filiaal buiten Amerika. Vanaf volgend jaar is de verwerking van het huisvuil voor de gemeente kostendekkend. De inwoners gaan 20% meer afvalstoffenheffing betalen, maar profiteren van een douceurtje van 100 gulden van het rijk bedoeld om de woonlasten te verlagen. De wethouder had via de vereni ging van Nederlandse gemeenten te horen gekregen dat het kabinet geld wil uittrekken om de woonlasten te verlagen. Gemeenten moeten de bijdrage, die ze jaarlijks gaan ont vangen, gebruiken om de afval stoffenheffing goedkoper te maken. Voor Tholenaren zou het gevolg een korting zijn van honderd gul den. De stijging van de woonlasten is daardoor volgend jaar geen 17%, maar blijft voor huiseigenaren be perkt tot iets meer dan vier procent en voor huurders tot minder dan een half procent. Hoewel de commissieleden blij wa ren met het goede nieuws, hikten de meesten toch aan tegen de door burgemeester en wethouders aange kondigde lastenverzwaring. „De geste van het rijk is deels een sigaar uit eigen doos. Want er zijn de laat ste jaren veel taken doorgeschoven naar de gemeenten zonder dat daar bij de benodigde gelden geleverd zijn", merkte CDA'er J. de Jager op. Door de afvalstoffenheffing met 20% te verhogen, wordt de verwer king van het Thoolse vuilnis vol gend jaar volledig gedekt. „Het is de laatste stap van een marsroute die we een aantal jaren geleden hebben uitgezet. Hopelijk is dit de laatste verhoging, maar dat hebben we niet zelf in de hand", aldus wet houder Moerland. „Voor ons hoef de die 100% dekking niet, maar we zijn er. gelukkig mee dat ze nu be reikt is", zei A. den Haan (PvdA). SGP'er M. Dijke was dezelfde me ning toegedaan. De andere commis sieleden gingen akkoord met de verhoging, hoewel de 20% voor de VVD een tegenvaller was. Oor spronkelijk was 15% het uitgangs punt, maar door gestegen kosten zou dat niet toereikend zijn. D66, CDA en SGP drongen erop aan, de kosten bij afvalverwerker Olaz in de gaten te houden. „In zijn begro ting gaat die vaak uit van te grote hoeveelheden afval en daardoor krijg je een hoger tarief dan strikt noodzakelijk", aldus Dijke. Verho ging van het rioolrecht met vijf tientjes was voor niemand een pro bleem. Anders lag dat met een aantal ande re lastenverhogingen, die samen 252.900 gulden moeten opbrengen. Daartoe zouden volgend jaar de on- roerende-zaakbelasting en de scheepvaartrechten met 4,6% moe ten stijden, de lijkbezorgingsrech- ten, leges, hondenbelasting en fo rensenbelasting met 10%. Een ge middelde verhoging van 5,8%. De commissie reageerde verdeeld op de voorstellen. D66 wil geen en kele heffing méér dan 2% - de prijsindex - verhogen, de VVD vindt 2% extra voor de onroerende- zaakbelasting voldoende en RPF/GPV zit hier op 2,3%, terwijl het AOV verhoging afwijst in ver band met de gevolgen die mensen dit jaar hebben ondervonden van de hertaxatie. De VVD wijst een hoge re hondenbelasting af omdat de op brengst in de algemene middelen verdwijnt. De RPF/GPV wil de eer ste hond van de verhoging uitzon deren. Verder wil deze partij de le ges voor de burgerlijke stand niet verhogen. De drie collegepartijen SGP, PvdA en CDA gaan met de voorgestelde verhogingen akkoord. Maar beide eerstgenoemde partijen vroegen de wethouder, te bezien of dit op termijn zo kan doorgaan. En het CDA riep het college op om te kijken waar er 'in de eigen keuken' bezuinigd kan worden. D66 is daar van ook een voorstander: „Licht het ambtelijk apparaat door, want de autonome groei daarvan moet ge stopt worden", zei J. van den Don ker. „Ik neig ernaar alle voorgestel de verhogingen af te wijzen. Want wanneer u meer dan trendmatig verhoogt en de kwaliteit verbetert niet, is er fundamenteel iets mis." Onderzoek zou volgens hem aan kunnen tonen of het ambtelijk ap paraat voldoende efficiënt is. „Wanneer dat is bereikt, dan ben ik bereid te zeggen dat de keuzes die u maakt niet de slechtste zijn", aldus de D66'er. „U wilt vaak dingen zonder er geld bij te geven", zei de wethouder. Meerdere sprekers toonden zich voorstander van een trendmatige verhoging in de toe komst, maar volgens de wethouder is er dan geen ruimte voor nieuw beleid. „Daarmee ben ik het niet eens; u kunt ook ruimte scheppen door te bezuinigen", reageerde R. Ravensteijn (VVD). „Oud beleid inwisselen voor nieuw beleid hoeft niet altijd een bezuiniging te zijn", bracht J. de Jager (CDA) naar vo ren. Moerland gaf aan dat b. en w. uit de oorspronkelijke investerings lijst zeven grote projecten doorge schoven hebben. Hoewel er ook nog twee ton extra is uitgegeven, is het gat in de begroting ten opzichte van mei niet groter geworden. „De voorgestelde verhoging van de on- roerende-zaakbelasting is in gul dens helemaal niet zo groot. En in vesteringen kun je niet blijven op schuiven. Voor 1999 verwachten we een gat van zes ton in de begro ting", verdedigde de wethouder het beleid. Toch wilde ook met het voorstel om de huurprijs van binnen- en bui tensportaccommodaties, vereni gingsgebouwen, peuterspeelzalen en jeugdhonken - evenals de prijs van een deel van de zwemgelden - met 4,6% te verhogen niet iedereen instemmen. Er moet 22.100 gulden extra door binnen komen. AOV en D66 wilden niet verder gaan dan 2%, de VVD wees elke verhoging af: „Maak een pas op de plaats ge zien de verhogingen de laatste ja ren." Van Belzen vond de verho ging prima, gezien de lage tarieven ten opzichte van andere gemeenten. Slechts voor het zwemgeld zou hij een uitzondering willen maken. Pv dA en CDA gingen akkoord met het voorstel. „Als je voorzieningen in stand wilt houden, zul je moeten kijken of de bevolking een redelijke bijdrage betaalt. Een kleine verho ging is nodig", aldus de wethouder. De SGP wilde liever eerst een on- derzoek naar de opzet van een nieu we tarievenstructuur. Dijke stak niet onder stoelen of banken, te ver wachten dat de verhogingen dan groter zullen uitvallen. „Doe wat ons betreft maar 10%. Wat kost een multi-functioneel gebouw niet. En de sport gaat 22 gulden per inwoner kosten", betoogde hij. „De SGP on derschat het nut van de sport in het algemeen", reageerde Moerland. Hij beloofde dat b. en w. oog zullen hebben voor verenigingen die even tueel in de problemen komen. Een herhaling van de belofte die zijn voorganger Van Schetsen deed. De rijksoverheid zal waarschijn lijk de leges voor milieuvergun ningen gaan afschaffen. Ge meenten krijgen er een vergoe ding voor in de plaats, terwijl de maatregel een lastenverlichting betekent voor het bedrijfsleven. Tholen krijgt van de milieuver gunningen 110.000 gulden per jaar binnen, maar daarmee is slechts 34% van de kosten ge dekt. „Ik had juist voor willen stellen om deze leges 100% kos tendekkend te maken", reageerde PvdA'er A. den Haan in de com missie financiën op de medede ling van wethouder Moerland. In Scherpenisse bracht de collecte voor het Prinses Beatrixfonds ƒ1055,30 op. In Poortvliet werd ƒ761,30 opgehaald en in Sint-Maar tensdijk deed men ruim 1250 gul den in de collectebussen. Dat is net iets meer dan vorig jaar. Gevers en collectanten hartelijk bedankt. De collecte voor de nierstichting heeft in Oud-Vossemeer ƒ1371,05 opgebracht. Dat is iets minder dan vorig jaar. In Poortvliet werd ƒ1235,95 opgehaald. Gevers en col lectanten hartelijk bedankt. In de week van 3 tot en met 8 no vember wordt er gecollecteerd voor het Diabetesfonds Nederland. Het fonds betaalt uit de opbrengst van de collecte wetenschappelijk onder zoek naar diabetes (suikerziekte) en de mogelijke complicaties die zich kunnen voordoen. Dit jaar wordt er extra aandacht besteed aan diabetes en nieraandoeningen. Het Diabetes fonds heeft echter nog niet overal voldoende collectanten. Men kan zich hiervoor opgeven op tel. 033- 4622055. Een voorlopige tussenstand van de actiegroep Varkens Nee wijst uit, dat er 3789 handtekeningen binnen zijn van inwoners die de komst van varkensbedrijven afwijzen. De re sultaten zijn zeer wisselend, afhan kelijk van de manier van inzame ling. Zo gingen in St. Maartensdijk 24 vrijwilligers huis-aan-huis op pad en dat leverde 1369 handteke ningen op. Maar in Stavenisse, waar inwoners die de actie onder steunen hun formulier bij G. de Moed in de bus moesten stoppen, waren gisteren slechts 60 handte keningen binnen. In St. Annaland waren 23 ophalers ook succesvol met 1000 handtekeningen, waarbij er nog vijf straten moesten volgen. In het dubbel zo grote Tholen wa ren gisteren 760 handtekeningen Een betonnen paaltje in de Sint- Philipslandse Achterstraat is een le lijke sta-in-de-weg voor vrachtwa gens die bij de Albert Heijn super markt moeten lossen. Dat bleek za terdagmorgen, want chauffeur Rob Pankow reed er zijn auto op stuk. Hem was dat niet eerder gebeurd, maar voor zijn baas - transporton derneming W. v.d. Sande in Berkel- Enschot - betekende het het vijfde schadegeval als gevolg van dit paaltje. Een stuk uit de bumper en een kapotte lamp betekenen een schadepost van een slordige twee mille. „Je kunt het paaltje niet zien als je achteruit het terrein naast de winkel opdraait", vertelt Pankow. Het paaltje staat tegenover het ter rein op de stoep, aan de rand van de straat en naast een aantal parkeer vakken. „Als het een meter achter uit stond, zou er niks aan de hand zijn", aldus de chauffeur. „Maar ie dere keer als het omgereden wordt, komt de gemeente het weer keurig rechtop zetten." Supermarkteige naar A.P. van der Est heeft plannen gehad om tegenover zijn winkel ex tra parkeerplaatsen te maken (daar door zou het hinderlijke paaltje ver dwijnen), maar zegt daarvoor geen toestemming van de gemeente te krijgen. Hij vindt het vervelend, want ook andere leveranciers on dervinden regelmatig schade door het paaltje. Pankow vertelt dat zijn baas expres al een kortere vracht wagen naar Sint-Philipsland stuurt, want normaal worden de Albert He- ijn-winkels met grotere vrachtwa gens bevoorraad. „Straks zegt hij: los maar gewoon op straat. Dan zou de Achterstraat enkele uren geblok keerd zijn en dat zullen de bewo ners niet waarderen", zegt Pankow. ontvangen. Daar waren dozen bij winkeliers neergezet, waar inwo ners hun formulier in konden depo neren. St. Philipsland/Anna Jacoba- polder denkt zeker de 1000 te kun nen halen na een tussenstand van ruim 600. „Iets minder dan de helft van de resultaten van onze 20 men sen die op pad zijn geweest, moet nog binnenkomen", zegt mevr. C. van Splunter. Oud-Vossemeer had nog niet geteld, maar volgens mevr. A. Heijdra is de actie daar goed verlopen. „De meesten reageerden positief, zo hoorde ik van onze 16 mensen die huis-aan-huis de formu lieren hebben opgehaald. Slechts een enkeling was tegen. En van mensen uit de polder of inwoners die niet thuis waren, kreeg ik de pa pieren in de brievenbus." In Poort vliet en Scherpenisse was niemand van het actiecomité bereikbaar. Vluchtelingen. De Raad van Ker ken Bergen op Zoom houdt woens dag een voorlichtingsavond over wat het betekent om vluchteling te zijn. De avond wordt samen met Amnesty International georgani seerd. Medewerkers van een aan meldcentrum, Vluchtelingenwerk en Amnesty International lichten hun werkzaamheden toe. De avond duurt van acht uur tot half elf en wordt gehouden in het parochiecen trum aan de Burg. Stulemeijerlaan in Bergen op Zoom. De afdeling Tholen van de Diabe tesvereniging Nederland organi seert op maandag 13 oktober in sa menwerking met het Geneesmid delteam uit Utrecht een voorlich tingsavond over diabetes. Deze avond wordt gehouden in gemeen schapscentrum Haestinge in Sint- Maartensdijk en begint om half acht. Meer dan een kwart miljoen Nederlanders hebben diabetes (sui kerziekte). Vooral bij ouderen neemt de kans op diabetes toe. On geveer tien procent van de mensen die ouder zijn dan 65 jaar heeft er mee te maken. Veel diabetici moe ten geneesmiddelen gebruiken en vaak gebruikt men meerdere medi cijnen (langdurig) tegelijk. In de le zing 'Verslik u niet: voor mensen met diabetes' komen diverse vor men van de ziekte aan de orde en er wordt gesproken over zorgvuldig gebruik van geneesmiddelen. Apo theker Ino Vrede van het Genees middelteam gaat in op vragen als: Hoe werken de diverse geneesmid delen bij diabetes? Welke bijwer kingen komen regelmatig voor? En waar moet u op letten als u medicij nen gebruikt? Daarnaast komt het contact met de huisarts en met de apotheker aan de orde. De aanwezi gen kunnen ook hun vragen stellen.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1997 | | pagina 3