Brabants echtpaar trok Anbo St.Maartensdijk uit het slop 'Niet over de rug van de patiënten' Dementie is als een kaasstolp die steeds maar kleiner wordt' 'Over 5 jaar weten we pas resultaten' Thoolse Anbo-afdeling viert haar 40-jarig bestaan Jeugd-EHBO Horecanota in oktober Thoolse werkgroep Alzheimervereniging geeft brochure uit Donderdag 25 september 1997 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 3 De afdeling Sint-Maar tensdijk van de Algemene Nederlandse Bond van Ouderen viert deze maand haar veertigste verjaardag. De vereniging die diverse activiteiten organiseert, heeft een behoorlijk leden bestand, al kan het natuur lijk altijd beter. Opvallend is, dat twee Brabanders de afdeling enkele jaren gele den nieuw leven inbliezen. Dinsdag wordt in Maar tenshof het jubileum ge vierd. V rij willigerswerk Dementie, een aandoening waar zo'n 300.000 Neder landse ouderen aan lijden. Ongeveer de helft hiervan heeft de ziekte van Alzhei mer. De werkgroep Tholen van de Alzheimervereni- ging Rond de Schelde pre senteerde vrijdag in woon zorgcentrum Maartenshof een brochure over deze ziekte. Wethouder I.C. Moerland van volksge zondheid nam het eerste exemplaar in ontvangst. De brochure is - in navol ging van Zuid-Beveland - op Tholen toegesneden. Aangrijpend Geen behandeling Naam gewijzigd Malafide organisatie Schutse op de rem Rustig hoekje Geen hoge nood Het Anbo-bestuur St. Maartensdijk in Maartenshof v.l.n.r. penningmeester mevr. C.A. v.d. Meeberg-v.d. Burgt, voorzitter A. v.d. Meeberg en secretaris M. van Beveren. Het ledental van de Anbo Sint- Maartensdijk zit weer op ongeveer hetzelfde niveau als in de beginja ren. Bij de oprichting in september 1957 telde de vereniging zo'n 110 leden, nu 118. Het eerste bestuur bestond uit twee man. Voorzitter D.M. de Fouw en secretaris/pen ningmeester Abr. Hage. De oprich ting vond plaats in de zaal van het café van j. Hage aan de Molen straat in Sint-Maartensdijk. De con tributie stond toen op fenomenale bedrag van 1 gulden en vijf cent per kwartaal. De Anbo-bijeenkomstcn werden aanvankelijk gevuld met biljarten en kaarten bij de heren en handwerken en praten bij de dames. Nu gebeurt dat ook nog wel, maar de Anbo organiseert ook reisjes, fietstochten en speciale bijeenkom sten zoals een kerstmiddag en een kerstmaal voor eenzamen. „Maar we zijn er niet alléén voor de gezel ligheid", zegt secretaris M. van Be- veren. „De Anbo wil ook de belan gen van de ouderen behartigen. Le den die problemen hebben met al lerlei zaken zoals bijvoorbeeld het aanvragen van een rolstoel, kunnen bij ons terecht. En voor grotere pro blemen die we zelf niet kunnen op lossen, hebben we op het hoofdkan toor in Utrecht deskundigen (juris ten) zitten." De Anbo bespreekt ook allerlei thema's zoals de gezond heidszorg en financiën voor oude ren. De Anbo Sint-Maartensdijk kende in de loop der jaren een wisselend verloop. Het ledental steeg fors naar 166 in 1962 en zes jaar later waren het er 193. Maar in de jaren '80 zakte het ledental. In 1987 wa ren er nog 103 leden. Ook bestuur lijk ging het minder goed. Toen voorzitter A. v.d. Meeberg en zijn vrouw (penningmeester) C.A. van de Meeberg-van de Burgt in het be stuur kwamen, werd de afdeling nog maar net door één persoon (dhr. L. Kloet) draaiende gehouden. In de grote zaal van Maartenshof zaten vrijdagmiddag zo'n twintig professionele hulpverleners (uit verpleeghuizen en de thuiszorg) die met elkaar een 'interactief toneel stuk' over dementie bekeken. Mevr. I. de Man en mevr. A. Steketee - beiden op Zuid-Beveland werk zaam als verpleger - speelden twee situaties uit als dochter en een de mente moeder. De verbeelding van de aanwezigen werd niet erg op de proef gesteld, want de twee dames speelden uitstekend en soms zelfs zo echt dat het erna even heel stil was. Toch werd er van het publiek verwacht dat ze meedachten. Mevr. De Man en mevr. Steketee speelden telkens een situatie die fout liep. Vervolgens werd er samen met de aanwezigen bekeken wat er fout ging en hoe het beter zou kunnen. De scene werd dan nog eens 'goed' overgedaan. In het toneelspel kwamen de gevoe lens naar voren die kunnen heersen bij een demente en bij de mensen die met hen omgaan. De dochter vertoonde irritatie, haast, ongeduld, verdriet, machteloosheid en uitein delijk wanhoop. Bij de demente moeder was er ook irritatie, maar verder angst, het zoeken naar be vestiging, onzekerheid, radeloos heid, ongeluk, paniek en eenzaam heid. In het eerste stuk hield de moeder tijdens het ontbijt een tasje bij zich. „Dat vertegenwoordigt haar hele leven. Er zitten allerlei spulletjes in die van haar zijn zoals foto's", zei mevr. Steketee. Vooral het tweede stuk waarbij de moeder huilend om haar gestorven man riep, greep de aanwezigen erg aan. Duidelijk werd injslk geval dat geduld en inlevingsvermogen nodig zijn om om te gaan met demente renden. „Verder is het ook belang rijk om te weten dat niet elke situ atie op één manier opgelost wordt. Het is duidelijk dat iedere demente rende weer op een andere manier reageert. En wat het ene moment goed helpt, kan in een andere situ atie totaal verkeerd uitpakken", zei mevr. De Man. Na het toneelspel kreeg wethouder Moerland het eerste exemplaar van de brochure Dementie, een zorg „Dat kan niet goed blijven gaan en daarom moest er wat gebeuren", zegt mevr. v.d. Meeberg. Haar man legt uit hoe juist het Brabantse paar bij een Zeeuwse afdeling van de Anbo terecht kwam: „Toen wij ze ven jaar geleden in Scherpenisse kwamen wonen, zat ik in de wao. Ik ben niet iemand die thuis de hele dag een boek ga zitten lezen. Dus heb ik een aanvraag ingediend of ik vrijwilligerswerk mocht gaan doen in Maartenshof. Daar kwam ik in contact met dhr. Kloet, die eigenlijk alles voor de Anbo moest doen. Toen hebben mijn vrouw en ik be sloten om daar op in te springen." Inmiddels heeft het echtpaar Van de thuis' uit handen van mevr. H. Pons-Leenheer. De brochure is tot stand gekomen door financiële bij dragen van de provincie en het Ju liana Welzijnfonds. In het 50 pagi na's tellende boekwerk worden de vormen van dementie beschreven en de problemen die zich daarbij voordoen bij de dementerende én diens directe omgeving. Wethouder Moerland was niet jaloers op de aanwezige verplegers. „Ik benijd jullie niet. Het is moeilijk om met Alzheimerpatiënten om te gaan. Ik vind het uitbrengen van deze bro chure dan ook een prima initiatief om de inwoners van Tholen meer te informeren over dementie. Ik dacht tot nu toe, dat deze ziekte alleen maar bij bejaarden voor kwam, maar ik heb me laten vertellen dat het ook al bij 50-jarigen en soms zelfs nog jonger voorkomt. Toen keek ik naar mijn eigen leeftijd en ik schrok een beetje", zei Moer land. „Ook de gemeente Tholen doet veel aan informatieverstrek king over volksgezondheid in het algemeen. En je vraagt je wel eens af, of je het wel goed doet. Als voorzitter van de GGD Zeeland merk ik dat gemeenten vaak keuzes maken op financiële gronden. We moeten eraan werken om dat te ver- Meeberg versterking gekregen, want ook met twee mensen is een afdeling niet goed te besturen. M. van Beveren kwam als secretaris in het bestuur. De oud-belastingman was tientallen jaren weg van zijn geboorteplaats Sint-Maartensdijk, maar keerde enkele jaren geleden terug. Verder zit ook mevr. A. Kui pers-van Meel in het bestuur en het is de bedoeling dat er nóg iemand bij komt. Het echtpaar Van de Mee berg heeft geen moeite gehad om te integreren in de Zeeuwse samenle ving. „Nee en dat ondanks het feit dat Brabanders toch een wat andere aard hebben dan de Zeeuwen. We zijn vanaf het begin heel goed geac- anderen. We moeten kijken naar wat er moet gebeuren en niet zo zeer naar wat het allemaal kost. Ge meenten moeten een eigen volksge zondheidsbeleid ontwikkelen. Dat staat ook in Tholen te gebeuren, maar dan meer in regionaal verband met een aantal andere gemeenten." Moerland gaf nog de suggestie aan de Alzheimerwerkgroep Tholen om zich aan te sluiten bij het zorgplat- form voor gehandicapten en oude ren dat op dit moment in ontwikke ling is. De overhandiging van de brochure, die tegen een geringe vergoeding bij de Alzheimerwerkgroep Tholen te verkrijgen is, viel vlak voor de Wereld Alzheimerdag op zondag. In Zeeland hebben zo'n 75.000 mensen direct of indirect met de mentie te maken. Dementie is een aantasting van de hersenen die in de helft van de gevallen wordt veroor zaakt door de ziekte van Alzheimer. Deze ziekte is genoemd naar de ontdekker, de Duitse neuroloog Alois Alzheimer. Ook MID (multi- infarctdementie) is een belangrijke oorzaak van dementie. Een combi natie van de twee komt regelmatig cepteerd en het gaat echt prima. Maar we zijn wel heel blij met Van Beveren in het bestuur, want hij kent nog veel oudere mensen van hier en hij weet ook wat er kan in deze gemeenschap en wat niet", vertelt mevr. v.d. Meeberg. De naam van de Anbo was in de be ginjaren 'algemene bond voor be jaarden'. Landelijk werd de bond opgericht op 23 juli 1945. Het ver enigingslokaal van de afdeling Sint- Maartensdijk stond-»aan de Riidda Barnenstraat 7 (het huidige Rode- Kruisgebouw). Opvallend was dat voor. Verder kunnen de ziekten van Parkinson, Huntington en Pick de bron zijn. De exacte oorzaak en aard van dementie zijn nog steeds niet bekend. Wel is gebleken dat eenzijdige voeding, medicijnen, overmatig alcoholgebruik en de pressie kunnen leiden tot dementie verschijnselen. Een genezende be handelwijze is er nog niet. Men zou denken dat iemand het eerst de dingen vergeet die het langst geleden zijn. Maar dat blijkt niet zo te zijn. Het beginstadium van- dementie wordt gekenmerkt door het vergeten van recente erva ringen en gebeurtenissen. De oud ste herinneringen blijven het langst bewaard. Er komen ook problemen voor als verminderde oriëntatie, verdwalen, verkeerde beslissingen nemen, nachtelijk dwalen, weg loopgedrag en niet meer om kunnen gaan met gewone gebruiksvoorwer pen. Vooral in de beginfase, als de de menterende zelf nog door heeft dat er iets mis gaat, kan dementie ge voelens van onzekerheid, angst, agressie en verdriet oproepen. In een later stadium gaat het vermo gen om die gevoelens te verwoor den, verloren. Alleen een traan of een trekje om de mond zijn nog te- aanvankelijk het bestuur elk jaar opnieuw gekozen (herkozen) werd. Er waren dan ook telkens de nodige wisselingen. Tegenwoordig is dat om de vier jaar. Ook was er in het begin bij iedere vergadering een lid van het hoofdbestuur aanwezig. In het geval van Sint-Maartensdijk K. Verhagen. Het oude notulenboek - dat van 1959 tot in de jaren tachtig loopt - bevat naast de gebruikelijke zaken over de afdracht van contri buties en ledenaantallen ook een paar bijzondere feiten. Zo werden in april 1962 burgemeester D.C. Bouwense en zijn echtgenote tot ereleden benoemd. En in 1968 werd voor het eerst het sinterklaas- kenen van die emoties. Voor de fa milie en de verzorgenden levert het omgaan met dementerende mensen zowel lichamelijk als geestelijk problemen op. Het is vermoeiend om constant de dementerende in de gaten te houden, ook als die 's nachts gaat dwalen. Verder kan het gevoelens van onbegrip en boos heid opleveren en later zelfs schuldgevoelens, angst, ontkenning, onmdcht en agressie. Secretaris D.B. van Maanen van de Alzheimervereniging Rond de Schelde vergeleek dementie met een kaasstolp. „De dementerende leeft in een kaasstolp. In het begin is die nog heel groot en van helder glas. Maar gaandeweg wordt de stolp steeds kleiner en door de adem beslaat het glas. Alles wat er binnen die stolp zit, is de hele we reld van de dementerende. Daarbui ten bestaat niets. Wij moeten probe ren met onze vinger heldere gaatjes in het glas te maken", zei Van Maanen. Mevr. I. van Ommen-de Wit, even eens lid van de werkgroep Tholen, was blij met de brochure waarin zij en mevr. Pons veel tijd hebben ge feest gevierd. In 1971 verkaste de Anbo van het gebouw aan de Radda Barnenstraat naar het nieuwe ge meenschapscentrum Haestinge. Sinds juli van dit jaar houdt men de bijeenkomsten in het nieuwe woon zorgcentrum Maartenshof. De be jaardensociëteit (ofwel de soos) was en is nog steeds een aparte club, maar al sinds jaar en dag ver gaderen Anbo en soos samen en er is ook één bestuur. In 1977 fuseerde de Algemene Bond van Bejaarden met de Bond van Staatspensione- ring. Men ging verder als Anbo (Algemene Nederlandse Bond voor Ouderen). In dat jaar kwam Tholen ook bij het gewest Zeeland van de bond. Het eiland telde toen (en nog) zes afdelingen in Tholen, Oud-Vos- semeer, Sint-Maartensdijk, Sint- Annaland, Scherpenisse en Poort vliet. Sint-Annaland is met zestien leden een bijna slapende vereniging waarvoor het bestuur van Sint- Maartensdijk de bestuurszaken waarneemt. In maart van dit jaar wijzigde de naam van de Anbo op nieuw. Er werd aan toegevoegd: de bond voor 50-plussers. Inmiddels is het ledental weer aangetrokken tot 118 waarvan 43 mannen en 75 vrouwen. Vier leden zijn jonger dan 50 jaar (eigenlijk de jongste leeftijd om lid te mogen worden), twintig leden hebben een leeftijd tussen de 50 en 65 jaar. 28 tussen de 65 en 70 jaar en 66 zijn er ouder dan 71 jaar. En volgens het bestuur zit er nog steeds groei in de vereniging. De afdeling viert dinsdag haar 40-jarig bestaan met om half drie een recep tie voor genodigden, gevolgd door een feestprogramma voor en door de leden. Er wordt bingo gespeeld en er zal een modeshow worden ge houden. Een koffietafel besluit de feestmiddag. Het Thoolse Jeugd Rode Kruis be gint in november met een cursus jeugd-EHBO B. Jongeren van 12 t/m 15 jaar kunnen aan deze oplei ding meedoen. Voor inlichtingen en opgave kan men terecht bij J. Kur- vers, Hogedorpstraat 11Poortvliet, tel. 612527(18-22 uur). Het ontwerp van de beleidsnota ho reca zullen b. en w. in oktober be spreken, waarna er overleg zal plaatsvinden met de politie, horeca ondernemers en omwonenden van horecabedrijven om voldoende draagvlak te krijgen voor het nieu we beleid. Indien nodig, zullen b. en w. dan wijzigingen aanbrengen en een raadscommissie om advies vragen. Tenslotte neemt de Thoolse gemeenteraad een beslissing. stoken. De brochure bevat behalve een uitleg over dementie, de gevol gen ervan en hoe men om kan gaan met dementerenden, ook een lange lijst met adressen van organisaties die iets kunnen betekenen voor de menterenden en hun verzorgers. Mevr. Van Ommen waarschuwde nog voor een 'malafide organisatie' uit Hoofddorp die zich 'Internatio nale stichting Alzheimeronderzoek' noemt. Penningmeester J.D. van Nieuwenhuijzen van de Alzheimer vereniging Rond de Schelde kent deze club „Deze organisatie werft op een heel agressieve manier geld. Het is een stichting. Die is heel gemakkelijk op richten en hoeft geen verant woording van de giften aan leden af te leggen. Ijliemand weet dan ook waar het geld dat deze stichting krijgt naartoe gaat. Als men geld stort, krijgt men een op de compu ter uitgedraaid certificaatje thuis met een bedankje en meteen nog een acceptgiro erbij om nog meer geld te vragen", zegt Van Nieuwen huijzen. „Wij waarschuwen voor deze orga nisatie die zich ook wel Alzheimer- stichting noemt. Maar de echte stichting Alzheimer Nederland zit in Bunnik en is te herkennen aan het vignet van het boompje met één kale tak." Inderdaad hebben ook op Tholen diverse inwoners van beide organi saties brieven gehad met het ver zoek om geld. De brief van Alzhei mer Nederland is gedrukt op het bekende papier met het boompje. Samen met een folder over de ziek te van Alzheimer en een uitleg wat er met het geld gedaan wordt, vraagt de stichting om een gift. Ter ondersteuning is een comité van aanbeveling opgesteld met daarin een groot aantal bekende Nederlan ders. De brief van de volgens Nieuwen huijzen 'malafide' stichting bestaat uit twee kleine velletjes waarop emotioneel op de ziekte wordt inge gaan met gelijk daaraan vast de dringende vraag om meteen 25, 50, 75, 100 gulden of meer te storten. Het geld gaat naar onderzoek, vol gens de stichting. „Maar hoeveel van het geld daadwerkelijk daaraan besteed wordt kan geen mens ach terhalen", zegt Van Nieuwenhuij zen. Voor het aanvragen van de nieuwe brochure en voor meer informatie over dementie, kan men contact op nemen met mevr. Van Ommen tel. 652650 of mevr. Pons 602950 van de werkgroep Tholen van de Alz heimervereniging Rond de Schelde. Bezwaren varkensstal. Tegen het verlenen van een vergunning om grondwater te gebruiken voor het koelsysteem van de te bouwen groen-label varkensstal van J. Roefs aan de Zuiddijk in Sint-Philipsland is bezwaar gemaakt door M.M. van Nieuwenhuijzen, P.L. Timmers en Varkens Nee. Laatstgenoemd actie comité heeft ook bezwaar gemaakt tegen een soortgelijke vergunning voor A.C. en I. Geluk voor hun stal aan de Annavosdijkseweg in Sint- Annaland. VERVOLG VAN VOORPAGINA „Het geld is overigens nog niet be steed, dus we gaan ervanuit dat het allemaal weer goed komt. De moei lijkheid is echter dat het al zo laat in het jaar is. Dus het is lastig om dat geld nog zinvol te besteden. Want je kunt nu wel tot en met de cember heel veel 'handen aan het bed' gaan creëren, maar volgend jaar moet je dan weer zeggen: Nu wordt het weer wat minder. Dat werkt niet. Het is een lastige zaak. Maar het geld in West-Brabant be steden, kan echt niet." Volgens Bosch zou de VGZ, als het geld tóch in West-Brabant wordt ingezet, bij de afrekening wel eens proble men kunnen krijgen met de zieken fondsraad. Die heeft het geld im mers voor de situatie op Tholen ge geven. J. Vrijsen, contactpersoon verple ging en verzorging bij de VGZ, be grijpt alle commotie niet zo goed. „Directeur Bordui van Ten Anker en ik hebben alles toch heel duide lijk uitgelegd in het overleg waar ook de provincie bij was", zegt Vrijsen. „Provinciegrenzen zijn voor een zorgverzekeraar niet zo van belang. Wij zijn steunpunt van de algemene wet bijzondere ziekte kosten (awbz) en we hebben ook geprobeerd om dat geld in te zetten in Tholen. Maar Ten Anker en De Schutse kwamen er niet uit en toen hebben wij gezegd dat er net over de grens in het gebied Bergen op Zoom/Roosendaal wél projecten waren waar men om het geld zat te schreeuwen. Als zorgverzekeraar zou je dan je werk niet goed doen als je niet zou proberen om daar het geld in te zetten." Volgens Vrijsen is de actie van de VGZ om het geld in West-Brabant te besteden ook beslist niet laakbaar. „Ik heb de zie kenfondsraad er over geïnformeerd en daar vond men het goed. Het is volledig legaal. Het gaat ook niet om 1,5 miljoen, maar om een deel ervan. Hoeveel kan ik niet precies zeggen, maar het is slechts een heel klein deel. Dat kan ook niet anders, want het .is al september en projec ten kun je niet zomaar één, twee, drie opzetten. Meteen na het over leg met de provincie heb ik overi gens contact opgenomen met zorg verzekeraar OZ die veel in Zeeuws- Vlaanderen actief is. En ik heb ge vraagd of die geen projecten heeft waar we met het geld wat konden doen. Tot nu toe heb ik daar nog niets van gehoord. Dus het zal er waarschijn lijk op neerkomen dat een groot deel van die 1,5 miljoen terugvloeit in de kas van de awbz." Vrijsen vindt dat er niets verkeerd is ge gaan, afgezien dan van het feit dat de provincie pas laat van de zaken op de hoogte werd gesteld. „Dat kan te maken hebben met de wisse ling van de wacht hier. Ik ben pas sinds augustus in deze functie werkzaam en ik ging ervanuit dat mijn voorganger, die dit allemaal heeft voorbereid, ook de provincie ingelicht had. Overigens is het formeel zo dat de provincie hier niets mee te maken heeft. Het is een zak van de ziekenfonds raad en de zorgverzekeraar. Maar omdat wij een goed overleg hebben (en dat willen we ook houden) zijn we gebaat bij een goede voorlich ting van de provincie." De besteding van de 1,5 miljoen was in de praktijk een zaak tussen VERVOLG VAN VOORPAGINA In het vierde vak zijn de blokken regelmatig van vorm, ronde Pitpo- lygoon blokken van 30 cm. met een ecokop van 5 cm. De blokken wor den ingewassen met steenslag. In het vijfde vak komen er tenslotte nog 300 m2 hydroblokken met eco kop. Het dijkvak bij de Klaas van Stee landpolder is een rustig hoekje. „Dijktuin II ligt in de luwte, in het zuidoosten, dus vangt het niet veel golfslag op, zodat er een redelijke begroeiing mogelijk is. En daar gaat het hier om", zegt opzichter Vroegop. „De Oosterschelde is een natuurgebied, dus moeten we ook bij de glooiingen aan de natuur denken. Hoe ontwikkelen planten en schelpdieren zich op de verschil lende soorten stenen. Dat onderzoe ken we samen met rijkswaterstaat en het rijksinsituut voor kust en zee." Oud-Tholenaar W. Houmes komt samen met zijn collega J. Coosen van rijkswaterstaat maandagmiddag de tussenstand van het werk bekij ken, samen met A. van Berchum van het RIKZ, alsmede dictricts- hoofd waterkeringen Meerman uit Zierikzee en J. Everaers van de af deling planvorming waterkeringen van het waterschap Zeeuwse Eilan den uit Goes. „Over vijf jaar weten we wat de re sultaten van deze proef zijn", ver telt Everaers. „Het waterkering- technisch gedeelte van de dijktuin komt op de eerste plaats, maar de natuur is een goede tweede. Bij dijktuin I op de Neeltje Jans is ge bleken, dat de materialen die het beste aangroeiden - Vilvoordse kalksteen - ook de zwakste waren." Bij de laatste grote dijkversterkin- de SVRZ als exploitant van Ten Anker en De Schutse waar straks de verpleegeenheid van twintig bedden moet komen. Volgens g.s. konden Ten Anker en De Schutse wat dit betreft niet met elkaar door één deur. Clusterdirecteur F. Bordui van de SVRZ denkt daar wat anders over. „Wij hoorden pas in juni dat het geld beschikbaar zou komen. Toen moesten we nog een plan op stellen om het zinvol te besteden. Dat zou moeten gebeuren voor de aanloop tot de verpleegeenheid in De Schutse", vertelt Bordui. „Het was al erg snel dat we een plan had den dat in principe per 1 september in werking kon treden, maar dan nog konden we het geld niet verant woord opmaken. Je kunt niet zom aar in het wilde weg geld gaan in zetten, want dan moet je later weer op hulp gaan bekorten als de struc turele situatie met de verpleegafde- ling in De Schutse rond is. Het be stuur van De Schutse heeft op een gegeven moment gezegd dat het niet zo hard van stapel wilde lopen en dat het tijd nodig had om de za ken eerst eens goed op een rijtje te zetten. Dat leidt tot vertraging en dat is jammer. Maar wij begrijpen best dat De Schutse tijd nodig heeft. Straks als de verpleegafde- ling er is, betekent dat een heel in tensieve vorm van samenwerking tussen Ten Anker en De Schutse. Mensen van Ten Anker zullen re gelmatig in het Sint-Annalandse huis over de vloer komen. Dat is niet niks. Dus we hebben er begrip voor, al vinden we het natuurlijk jammer en heel vervelend dat daar door geld dat beschikbaar is, niet kan worden ingezet. Overigens sluit ik niet uit dat een deel ervan alsnog dit jaar gebruikt kan worden." Volgens Bordui zal de 1,5 miljoen voor volgend jaar (als die dan weer beschikbaar is) wel ingezet worden voor de aanloopfase naar de ver- pleegafdeling op De Schutse. „Want er is nu voor mij geen aan leiding om te denken dat die in ge vaar is. Zoals de zaken er nu liggen, komt die afdeling er. De beslissing daar over is nu in eerste instantie aan de minister. Die moet bepalen of de in vestering verantwoord is", zegt de SVRZ-clusterdirecteur. „Het is ab soluut niet zo dat er nu twee partij en aan het vechten zijn over de rug van de patiënten. Gedeputeerde sta ten zeiden dat we het geld wellicht via de thuiszorg in hadden kunnen zetten. Net of dat zo gemakkelijk gaat. Je moet maar op zo'n korte termijn voldoende en gekwalificeerd perso neel kunnen vinden. Bovendien hebben we een budget voor ver pleeghuishulp voor thuiswonenden en daar zit nog ruimte in. Dus er is geen sprake van hoge nood. Aan de zorgvraag kan nog steeds voldaan worden. Daarbij zitten de meeste verpleeg- huisgeïndiceerden buiten Ten Anker in De Schutse, dus is het logisch dat we eventuele gelden daar in proberen te zetten. En als je geld ergens anders inzet, loop je de kans dat als de verpleegeenheid in De Schutse er is, je het eerste project de nek om moet draaien omdat er dan geen geld meer voor is. Nee, gedeputeerde staten spreken wat te gemakkelijk over hoe het had ge moeten." Bij zorgcentrum De Schutse was niemand bereid om commentaar te geven op de brief van gedeputeerde staten. gen zijn er heel veel Haringman be tonblokken toegepast, maar dat blijkt niet ideaal te zijn. „Ze liggen te naadloos, waardoor het water niet weg kan. Door de waterdruk klappen de blokken, die direct op een kleilaag liggen, dan weg. Daarom hebben we een open glooiing nodig", ver telt Everaers. In de dijktuin is dat het geval door het leggen van een filterlaag: een bed van stortsteen op een kunststof filterdoek. Voor de glooiingen zijn in het ver leden veel basaltstenen toegepast, maar basalt is niet meer te krijgen, zodat er allerlei nieuwe materialen uitgetest moeten worden. Zowel Coosen van rijkswaterstaat als Everaers van het waterschap be nadrukken dat de Oosterschelde een uniek gebied is, waar begroei ing van de glooiingen bevorderd dient te worden. Naast de sterkte van de verschillen de materialen, dient proefondervin delijk ook vastgesteld te worden, wat de aangroeimogelijkheden van de vijf soorten zijn. Want de dijk moet wel een ,tuin' worden. „De Oosterschelde heeft een bijzondere flora en fauna. Er komen zo'n 150 soorten wieren en dieren voor op de glooiing", zegt Coosen. Hij verwacht in de toekomst wel belangstelling voor de dijktuin bij Poortvliet, o.a. van de universiteit van Leiden. Dijkgraaf W.A. Gosse- laar van het waterschap Zeeuwse Eilanden zal in de loop van oktober met zijn mede-bestuurders nog eni ge luister geven aan het gereedko men van de dijktuin bij de Klaas van Steelandpolder. De verschillende leveranciers stel len hun materialen voor de proef gratis ter beschikking. Waterschap en rijkswaterstaat delen elk de ove rige kosten van 140 tot 150.000 gulden. i- Mevr. I. de Man en mevr. A. Steketee gunnen de aanwezigen in Maartenshofvia een toneelstukje een blik in de wereld van de dementerende.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1997 | | pagina 3