Menselijke UFO in Poortvliet gevallen Stichting wil depot rolstoelen in Polen 7 Thoolse bedrijven gaan op handelsmissie naar Polen Graancirkels in 'Hróóten Ingstman' Milieu-effect varkens is niet aanzienlijk Stichting Itawa-Tholen zet uitwisselingsproject op touw W. Jongsma van 112-centrale: 'Tijdstip eerste melding is onvindbaar' Steenbergen Ploeg wedstrijd van PJZ bij Oud-Vossemeer Actie na brand in Scherpenisse Donderdag 14 augustus 1997 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 3 Zoekactie politie levert niets op Het is een raadselachtige gebeurtenis. Zondagavond maakten diverse mensen in Poortvliet er melding van dat er een mens uit de lucht was komen vallen. Omdat meerdere mensen dit onafhankelijk van elkaar meldden, pakte de politie het geval serieus op. Een grootschalige zoekactie leverde - tot op heden - echter niets op. Een echt 'ongeïdentificeerd vliegend object' (UFO) dus. Kwade opzet Opblaaspop Gehandicapten nog achtergestelde groep De stichting Itawa-Tholen wil in de Poolse stad Itawa een rolstoeldepot opzetten. Hoewel de gezondheidszorg redelijk goed is in het voorheen communistische land, zijn de gehandicapten nog een achtergestelde groep. De stichting wil daarom voor deze mensen iets doen. Ongebruikelijk Elf Zeeuwse bedrijven, waaronder zeven Thoolse, gaan op handelsreis naar Polen. Dit initiatief, opge zet door de stichting Ita wa-Tholen, moet zowel de positie van de deelnemen de bedrijven als de econo mie van Polen helpen ver beteren. Met dit project wil de stichting nogmaals (met name aan de politiek) bewijzen dat ze wel dege lijk actief is en dat er ren dement uit haar acties komt. Economische tijger Opgehangen Milieu-effect Te laat Omstreeks kwart over zes zondag avond zagen drie gasten van R.M.J. Asselbergs aan de Hogeweg in Poortvliet ten oosten van Poortvliet iets uit de lucht vallen. ,,lk heb het zelf niet gezien, maar mijn vriend riep me en zei dat hij een mens naar beneden had zien vallen. In een soort zwart pak. En zijn vrouw en dochter hadden het ook gezien", vertelt Asselbergs. „We wisten niet wat we ermee aan moesten. We zijn in de auto gestapt en zijn rond gaan rijden. Maar we vonden niets. An dere mensen die we aanspraken, hadden niets gezien. Maar mijn vriend bleef er toch een naar gevoel over houden en belde de politie." Meteen werd er een zoekactie op touw gezet. „Niemand weet precies waar die vermoedelijke persoon ge land is. Hetgeen de mensen gezien hebben, viel schuin naar beneden en bovendien raakte het naarmate het verder omlaag viel buiten het gezichtsveld door beplanting en huizen. Maar op basis van de ver klaringen hebben we een kruispei ling gemaakt en rond dat centrum zijn we gaan zoeken", aldus een politiewoordvoerder. De vrienden van dhr. Asselbergs waren echter niet de enigen. Ook J. Stokman aan de Kadijk had dezelf de bizarre waarneming gedaan. „Ik zat achter mijn huis en toen ik van onder de parasol keek, zag ik iets vallen dat ik alleen maar als een mens kan beschrijven. Armen, be nen, alles zat eraan. Het viel met een behoorlijke vaart en met de voeten eerst naar beneden. Ik moest om mijn huis lopen om hem in zicht te houden en hij verdween op een gegeven moment achter het loonbedrijf van Hage aan de Hoge weg", zegt Stokman. „Eerst heb ik niets gedaan. Het was heel raar. En ik dacht: Moet ik dit nou aangeven of niet? Maar toen zag ik op een gegeven moment politie komen. Andere mensen hadden namelijk hetzelfde gezien en die hadden de politie gebeld. Toen heb ik me ook gemeld." Stokman zegt dat de 'per soon' uit oostelijke richting kwam en schuin richting de begraafplaats aan de Hogeweg viel. Alle getuigen zeiden dat hij met een grote snel heid viel. De gasten van Asselbergs vielen nog een rond dingetje op dat erboven hing. „Ze zeiden dat het wel op zo'n klein parachuutje leek dat de grote uit de zak moet trek ken", zegt Asselbergs. Terwijl andere agenten nog mensen op de grond ondervroegen, ging men op zoek in het gebied tussen de Lageweg/Zwarteweg/Kadijk en Paasdijkweg. Er werd gezocht met agenten op de grond en met een vliegtuig van de luchtvaartdienst van de politie. Wegens de invallen de duisternis moest het zoeken wor den gestaakt. Het vermoeden rees dat het gevallen voorwerp/persoon afkomstig was uit een vliegtuig, hoewel niet alle getuigen een vlieg tuig hebben gezien. Maar navraag bij de vliegvelden wees uit dat er geen kleine vliegtuigjes boven Tho- len aanwezig waren. Het landelijk militair centrum rapporteerde ook geen activiteiten met straalvliegtui gen en ook parachutisten waren niet aanwezig boven Tholen. „Boven dien zou er dan toch wel een mel ding van gekomen zijn, als een pi loot een passagier of medevlieger verloren zou zijn. De enige andere optie is kwade opzet", aldus de po litiewoordvoerder. Maandag werd de zoekactie uitge breid. In de ochtenduren werden zowel een aantal agenten met speurhonden als het vliegtuig inge zet. Een maïsveld was het doel van onderzoek. „Maar het is niet ge makkelijk om in een volgroeid maïsveld te zoeken. Het gewas is zo dicht dat je nog geen paar rijen ver kunt kijken. Zelfs voor de speur honden was het moeilijk. Maar on danks de hitte werd de speurtocht voortgezet, maar zonder resultaat", zegt de politie. „Het vliegtuig bleek toch niet zo handig, want het vloog te hoog en te hard. 's Middags heb ben we een helikopter ingezet. Maar ook die kon niets vinden. En de schade die een schuin vallend object in maïs aanricht, moet duide lijk te zien zijn." Aan het eind van de middag werd de zoekactie afge blazen. Het hele gebied was doorzocht, maar het leverde niets op. Geen be vredigend einde dus. „Het blijft heel raadselachtig. Maar we kunnen nu niet meer doen dan we hebben gedaan. We wachten nog even de komende dagen af, of er nog infor matie bij komt en anders zetten we er een punt achter", zegt de politie woordvoerder. In de Zuidstraat vond een bewoon ster een opblaasbare, plastic pop. Hiervan werd melding gedaan aan de politie. Maar of het de pop is ge weest die uit de lucht is komen val len, is niet duidelijk. De vraag is of zoiets hard naar beneden valt en met de voeten naar beneden. De be trokkenen reageren verschillend op het mysterieuze geval. „Ik slaap er niet slechter van", zegt Stokman. „Maar ik ben wel nieuwsgierig wat het nou is geweest. Dus ik hoop dat er toch nog duidelijkheid over komt." Asselbergs' gasten hebben er meer last van. „Mijn vriend heeft er slecht van geslapen. En hij belde me nog op om te informeren of er al vorderingen waren", zegt de Poortvlietenaar. „Zelf heb ik er niet zo'n probleem mee, want ik heb het niet zelf gezien. En dan maakt zoiets toch een andere indruk denk ik. Maar ik zou wel graag willen weten wat het nu is geweest." „Het begon allemaal toen we in 1995 in Polen geweest waren. Ton Manni van de Oosterschelde Thuis zorg was daar ook bij om te inven tariseren hoe de gezondheidszorg in Polen was", vertelt T.G.A. Wester veld, bestuurslid van Itawa-Tholen. „In een hotel in Berlijn evalueerden we de zaken wat en we zeiden te gen elkaar: Het valt toch eigenlijk best mee. Er zijn veel artsen (als je het zie kenhuis binnenkomt, staan er me teen drie aan je bed) en geen wacht tijden. Ook Leendert v.d. Beukei van ziekenhuis Lievensberg was er bij en hij was ook verrast. Maar hij zei dat het in de diepte nogal eens aan kwaliteit ontbrak." Ton Manni vond dat als er één as pect nog onderbelicht was, het de gehandicaptenzorg was. „Het is heel moeilijk als gehandicapte in Polen. Er zijn nauwelijks voorzie ningen. De paar rolstoelen die ze er bijvoorbeeld hebben, zijn sterk ver ouderd", vertelt Westerveld. „Toen een delegatie van verpleegkundigen en artsen naar Nederland kwam, hebben we ook het rolstoeldepot in Roosendaal bezocht. Hun mond viel open. Daar stonden tientallen rolstoelen die zomaar uitgeleend konden worden aan mensen die bij voorbeeld net uit het ziekenhuis ko men. En in Polen hebben zelfs ern stig gehandicapten meestal geen rolstoel." De stichting Itawa-Tholen wilde aan deze situatie iets doen. „Maar dat is nog niet zo gemakkelijk. We willen namelijk voorkomen dat we een organisatie voor hulpgoederen worden. Die zijn er al. Wij willen structureel iets verbéteren. En de Polen willen best van ons leren, maar zij willen het zelf doen", zegt de Sint-Philipslander. „Willem v.d. Meer (namens de gemeente con tactpersoon voor de stedenband Ita wa-Tholen - red.) stelde voor om met Zorgvoorziening Nederland te gaan praten. Dat is een instelling die advies geeft en materiaal levert voor de gezondheidszorg. Ze komt voort uit een poot van het GAK." Eind augustus gaat een delegatie naar Polen om over het depot te spreken. Zorgvoorziening Neder land wil wel iets doen. „Econo misch afgeschreven, maar nog steeds goede rolstoelen zouden op een nette manier herinzetbaar ge maakt kunnen worden", legt West erveld uit. „Het zou een eigen soort organisa- tietje moeten zijn. Daar hebben we de Polen ook al een draaiboek voor aangeleverd. Eén of twee mensen komen dan naar Nederland voor een training in het aanpassen van rolstoelen naar de behoefte van de gebruiker. Leo Prins van het rol stoeldepot Tholen wilde graag mee doen, maar alleen op een manier die verantwoord is. Hij zou graag zien dat het depot beheerd werd door mensen die zelf ook gehandi capt zijn. En dat gaan we ook pro beren. Het is alleen nog niet zo ge makkelijk. Op de aanvragen voor een visum kregen we zelf een hoop opmerkingen. Ze zeiden dat het heel ongebruikelijk was dat een ge handicapte Polen verliet of zelfs maar zijn stad of dorp. Dat geeft aan hoe de situatie daar is. Maar we willen toch proberen om de stappen van een rolstoeldepot en gehandi capten als beheerder in één keer te maken", aldus Westerveld. A.C. Quist uit Tholen en T.G.A. Westerveld uit Sint-Philipsland - beiden bestuurslid van de stichting - hebben de plannen voor de han delsmissie opgezet. „We hadden contacten met de voormalige ge- meentevoorlichter die nu in de ka mer van koophandel in Itawa zit. En we zeiden: Kunnen wij nu niets voor elkaar betekenen?", vertelt Quist. „En hij zei: Kom maar met een aantal bedrijven, dan organiseer ik een tegenbezoek. We hebben toen hier bij de kamer van koop handel geïnformeerd en ook dhr. Douma van het Nederlands Cen trum voor Polen (NCP) erbij ge haald. Maar al snel bleek een be- drijvenuitwisseling Tholen-Itawa te iel te zijn. Er zijn te weinig bedrij ven die iets met elkaar kunnen doen." Dus Westerveld en Quist besloten toen - mede naar aanleiding van de tips van dhr. Faber, consulent van de kamer van koophandel - om het breder op te zetten. Een uitwisse ling Zeeland-Polen. „We hebben een avond van het overlegorgaan industrie (OOI) geclaimd en daar hebben we met Douma erbij uitge legd wat de mogelijkheden zijn", vertelt Westerveld. „Polen is name lijk de economische tijger van Eu ropa. Het gaat daar echt met spron gen vooruit. De mensen hebben wat meer geld gekregen en kunnen dat besteden aan bijvoorbeeld een huis of een autootje." Quist voegt daar aan toe: „Per jaar worden er in Po len een miljoen nieuwe bedrijfjes opgericht. De werkgelegenheid neemt daardoor wat toe. En als een man en een vrouw allebei werken en 900 gulden per maand verdie nen, kunnen ze daar goed van le- ven." Er is dus een markt voor Zeeuwse bedrijven in Polen. De stichting kreeg veel positieve reac ties op de avond van het OOI. „Het speelde ook mee dat de reiskosten via een bepaalde regeling subsidia bel zijn. Dus in plaats van 5000 gulden, betaal je 2500 gulden. Dat is natuurlijk interessant", zegt Wes terveld. Quist voegt daaraan toe: „Er kwamen ook veel meer reacties dan we verwacht hadden. Ze mochten mijn kantoor gebruiken voor de intake-gesprekken. Daarbij was ook dhr. Aagten van het NCP in Polen. We dachten dat ze een paar uurtjes bezig zouden zijn, maar ze hebben er van half negen tot zes uur gezeten."Uiteindelijk gaven elf bedrijven zich op voor de handelsmissie. Daarbij waren zes bedrijven van Tholen: Palingrokerij Scherpenisse uit Sint-Annaland, constructiebedrijf Weggemans en Dragon plastics uit Sint-Maartens dijk en Prince kunststofbouw, NPN grafische bedrijven, interieurbouw v.d. Harst en Nestaan isolatie uit Tholen. Een aantal van deze bedrij ven is al actief in het buitenland, maar nog niet in Polen. En andere hebben al wel contacten in dit voor malige Oostblokland. Naast deze Thoolse bedrijven zijn er ook nog vier deelnemers uit de rest van Zeeland en daarbij zijn niet de minste: Morres meubel uit Hulst, het bureau voor toerisme Zeeland (voorheen de provinciale VVV), Ricam Agro uit Borssele en Meijers staalbouw uit Middelburg. Nog onzeker is of Perfecta chemie uit Goes meegaat en ook een Zeeuws visverwerkend bedrijf moet nog beslissen. „Het valt op dat de meeste bedrijven die meegaan iets met de bouw te maken hebben", zegt Westerveld. „Dat is vrij lo gisch. In een land dat net een vrije economie heeft gekregen, zie je dat eerst bedrijven als Unilever met z'n medicijnen en wasmiddelen en Mars met z'n zoetwaren in de markt springen. Later volgen dan in de tweede lijn bedrijven uit de bouw en consumptie-artikelen zo als meubels. De mensen hebben wat meer tijd en geld om aan een huisje te werken." De Zeeuwse be drijven gaan niet uit liefdadigheid naar Polen. Er moet geld verdiend wor.den. „Ze zijn op zoek naar een nieuwe afzetmarkt. En aan de ande re kant zijn er ook Poolse bedrijven die wellicht richting Nederland iets kunnen ondernemen", zegt Wester veld. „De kamer van koophandel in Polen heeft samen met het NCP veel werk verricht met het doorlich ten van bedrijven die geschikt kun nen zijn voor deze bedrijvenoriën- tatie. Want de zaken moeten wel goed verlopen. En in het verleden is het wel eens gebeurd dat er niet be taald werd voor geleverde goede ren. Dat komt ook deels door de an dere mentaliteit die er in Polen heerst." Quist weet daar nog een fraai voorbeeld van: „Zij begrijpen daar niet dat wij hier voor een ver gadering onze agenda's bij elkaar moeten leggen om een datum en tijd te prikken. Ik ben eens opge beld door een contactpersoon uit Polen die vroeg of ik naar een beurs wilde komen. Als ik nu iri de auto stapte, zou ik er morgen zijn. Zo denken ze. Dus de culturen moeten goed op elkaar afgestemd worden." De Zeeuwse handelsdelegatie ver trekt in de laatste week van oktober naar Polen. Overigens zullen niet alle bedrijven in één keer gaan. „Sommigen kunnen dan waar schijnlijk niet mee. Zij gaan op ei gen gelegenheid een andere keer", vertelt Quist. „En wij gaan ook niet mee. De stichting heeft zijn taak verricht. Verder willen we alleen maar op de hoogte gehouden worden van de ontwikkelingen. Het ging ons erom de aanzet te geven." Het steekt de Tholenaar een beetje dat er met na me vanuit de politiek nogal eens vraagtekens gezet worden bij het bestaansrecht van de stichting en de subsidiëring ervan. „Dat zit me niet lekker. Als je ziet wat we toch al bereikt hebben, is dat niet niks. Niet alleen de uitwisselingen tussen de inwoners, maar ook de stage van Poolse verpleegsters in Lievens berg. Die mensen kunnen beter aan werk komen met het certificaat dat ze hier behaald hebben. En dan nu dit project dat misschien ook voor een paar mensen weer werkgele genheid oplevert. Dan heeft de ge meente de subsidie er al weer uit. Verder staat er ook nog een rol stoeldepot op stapel en we zijn aan het bekijken of we iets met het toe risme in Itawa kunnen gaan doen", besluit Quist. VERVOLG VAN VOORPAGINA Bij de 112-centrale in Tilburg heeft men nog niet kunnen nagaan wan neer de melding exact is binnenge komen. „We hebben een probleem met één van onze recorders. De tijdcodes zijn niet meer te vinden. Dus er is iets niet in orde met het apparaat. Daarom kan ik niet zien wanneer het eerste telefoontje is binnengekomen", zegt W. Jongsma van de 112-centrale. In Roosendaal bij de alarmcentrale voor brand weer en ambulance weten ze het wel. „De eerste melding kwam bij óns binnen om drie minuten over half twee. De ambulance Sint- Maartensdijk werd gewaarschuwd die drie minuten later uitrukte en negen minuten later aankwam. Dat is dus snel", zegt dhr. Van Broek hoven van de centrale. „Meteen werd ook een tweede ambulance uit Bergen op Zoom ingezet omdat het een melding van een 'ernstig onge val met meerdere gewonden' betrof. Gezien de aard van de melding, werd ook de traumahelikopter uit Rotterdam opgeroepen om vijf over half twee. Later werd de helikopter (die al in de lucht was) afgelast om dat de verwondingen toch niet za ernstig waren als aanvankelijk werd gedacht." Volgens de alarmcentrale is er be slist géén eerdere melding binnen gekomen dan drie minuten over half twee. „En dat betekent dat ze bij de 112-centrale de melding één hooguit twee minuten eerder heb ben binnengehad. Zoiets laten ze echt geen half uur liggen", aldus de woordvoerder. „Het is eventueel nog mogelijk dat er iemand 112 ge beld heeft en daar wel heeft ge meld, maar vervolgens heeft opge hangen", zegt W. Jongsma van de 112-centrale. „Het systeem werkt namelijk zo dat iemand die het alarmnummer belt, eerst de centra list aan de lijn krijgt. En die vraagt alleen wat de betreffende persoon wil hebben (ambulance, politie of brandweer) en waar. Dan verbindt de centralist die persoon door met de betreffende alarmcentrale. Dat is voor ambulance en brandweer dus in Roosendaal. Er wordt de melder ook meege deeld dat ze aan de lijn moeten blij ven. En bij Roosendaal moet de melder dan zijn uitvoeriger verhaal doen. Anders weten die niet wat er is gebeurd en waar. En nu gebeurt het wel eens dat er iemand al heeft opgehangen voordat hij doorver bonden is, in de veronderstelling dat hij zijn melding al heeft ge daan." Het gevolg zou dan volgens Jongsma kunnen zijn dat het eerste telefoontje mogelijk helemaal niet bij Roosendaal is aangekomen. „Wij krijgen ook geen terugmel ding, dus het is voor ons op dat mo ment niet na te gaan of iemand net voordat hij doorverbonden wordt, ophangt. Als Roosendaal niet op neemt, krijgen wij het gesprek wél terug." Dat iemand in de opwinding niet helemaal precies onthoudt wanneer hij gebeld heeft, is begrij pelijk, maar dat men er een half uur naast zit, is wel heel onwaarschijn lijk. Toch kunnen de beide centrales de fout vooralsnog niet vinden. De politie gaat echter uit van een mel ding om tien over één en een woordvoerder laat weten dat de po litie dus 'wel erg laat ingelicht is'. Jongsma vertelt dat er over het on geval in Stavenisse drie telefoontjes binnengekomen zijn. „Over de tij den kan ik niets zeggen, want we die code staat dus niet op de ban den. Het eerste telefoontje gaf ech ter melding van het ongeval. De te lefoniste die het heeft aangenomen kan niet meer vertellen of het een man of een vrouw was, maar wel dat die persoon werd doorgeprikt naar Roosendaal", zegt Jongsma. „Zo'n twintig minuten later volgde weer een melding van een vrouw die vroeg waar de ambulance toch bleef. Ook die werd doorverbonden met Roosendaal. Weer later belde de politie om te informeren naar het tijdsverschil tussen melding en alarmering. Alle telefoontjes wor den via een verkorte code doorver bonden naar Roosendaal en dan is die verbinding er ook meteen. Maar er is geen terugmelding, dus wij kunnen niet controleren of iemand opgehangen heeft of dat het tele foontje ook aangenomen wordt." Het ziet er dus naar uit dat de twee de melding (twintig minuten na de eerste) pas de molen in beweging zette. Dat zou omstreeks half twee zijn geweest en dat klopt ook met de tijden van de alarmcentrale in Roosendaal. „We proberen nu in contact te komen met degene die de eerste melding gemaakt heeft. Want die kan zeggen of hij misschien voortijdig opgehangen heeft, iets wat in een noodsituatie best te be grijpen is", zegt Jongsma. „En al heeft de vertraging hier geen fatale gevolgen gehad, ik wil toch graag weten wat er nu precies mis gegaan is. Dat is belangrijk om het een vol gende keer wellicht te voorkomen. En natuurlijk laten we de opname apparatuur repareren zodat de tijd code er weer opgezet wordt." Vol gens ondercommandant R.J. Weg gemans van de hoolse brandweer is wat de brandweer betreft alles pri ma verlopen. Van een eventuele fout in de 112-melding wist hij niets af. Ondanks het feit dat een enkele getuige zijn woede koelde op de politie is het overigens duide lijk dat noch de brandweer, politie of ambulance in deze iets te verwij ten valt. Vx Het blokje graan in de 'Hróóten Ingstmanmet daarin mooi symmetrisch vier cirkels. Drie jaar geleden doken ze voor het eerst in ons land op. En het kon niet uitblijven: na Schouwen- Duiveland, Almere en Drente heeft nu ook Tholen zijn graan cirkels. Donderdagavond zijn ze ontdekt in een perceel tarwe van A.C. Ge luk aan de Annavosdijkseweg te Sint-Annaland. Vier cirkels met een middenlijn van een meter of vier, telkens twee aan elkaar ver bonden door een rechte lijn. De familie Geluk begrijpt er niets van; hoewel het perceel direct achter de boerderij ligt, in de zo genaamde 'hróóten ingstman', 7 hebben ze niets gemerkt. Want dat het een kwajongensstreek is, staat voor hen als een paal boven water. De verbindingslijnen tus sen de cirkels kruisen een sproei- spoor in het gewas. Via dat sproeispoor kan iemand, zonder zelf sporen achter te laten, door het gewas lopen. Vanaf de zeedijk van het Mastgat, vlakbij de Grote Nol, zijn de cirkels duidelijk te zien. Ze liggen precies in een vier kant. Combinebestuurder Gabriël He- ijboer van loonbedrijf Den En gelsman, die de tarwe kwam oog sten, ontdekte de cirkels vanaf zijn machine. Arne Geluk besloot om ze nog even te laten liggen, maar de rest van de tarwe al te oogsten. Inmiddels is ook het hoekje met de cirkels verdwenen. De Sint-Annalandse akkerbou wer heeft geen graancirkeldes kundigen over de vondst op zijn land ingelicht. Over het verschijnsel van de graancirkels is de afgelopen jaren veel te doen geweest. Biologen, parapsychologen en ufologen hielden er zich mee bezig. Want velen zijn ervan overtuigd, dat de figuren in het graan op een bo vennatuurlijke wijze tot stand komen. Of iets te maken hebben met buitenaardse wezens. Ande ren zijn rationeler, noemen het mensenwerk en komen met ver geten technieken uit de oudheid op de proppen om hun bewerin gen te staven. Pasgeleden werden bij Dreischor op Schouwen-Dui- veland 21 grote en kleine cirkels in een graanveld aangetroffen. Achteraf hebben zes jongelui toe gegeven, deze gemaakt te hebben met medeweten van de eigenaar van het perceel. Niet als grap, maar om aan te tonen dat men senhanden dit inderdaad voor el kaar kunnen krijgen. VERVOLG VAN VOORPAGINA Binnen 260 meter van de stal staan geen 'burgerwoningen' en binnen 185 meter geen agrarische bedrijfs woningen, dus zal van onaanvaard bare stank geen sprake zijn. Hoewel de gemeente best had mogen aan geven op welke manier ze met om liggende veehouderijen rekening heeft gehouden, stelt het rechtscol lege aan de hand van nadere bere keningen vast dat aan de normen wordt voldaan. Persoonlijke claims van beide be zwaarmakers heeft het rechtscolle ge eveneens verworpen. De Rijke vreest ammoniakschade aan de kerstbomen en het fruit dat hij kweekt. Hoewel dat bij kippen- en varkenshouderijen het geval kan zijn, heeft onderzoek uitgewezen dat een afstand van 50 meter tussen stallen en meer gevoelige planten en bomen voldoende is om dat te voorkomen. De Rijke zit er verder vandaan en daarom hoeft de ver gunning niet geweigerd te worden. Budelpack is bang dat de kwali teitseisen in het inpakbedrijf door bacteriën en schimmels bedreigd zullen worden. De gemeente sluit dat niet helemaal uit, maar merkt op dat bacteriën en schimmels van nature in de lucht voorkomen en dat die invloed er ook kan zijn van an dere agrarische bedrijven in de buurt. Hoewel Budelpack volgens de staatsraad het belang van een schone lucht voldoende aanneme lijk heeft gemaakt, vloeit die gevoe ligheid voor bacteriën en schim mels uit de eigen bedrijfsvoering. En met die bijzondere gevoeligheid hoeft de gemeente bij het verlenen van de vergunning geen rekening te houden. Heel uitvoerig gaat de Raad van State in op het argument van Budel pack dat ten onrechte geen milieu effectrapport (mer) is opgesteld. Wat betreft een mer is op 1 septem ber 1994 een wijziging van de wet milieubeheer van kracht geworden. Het ontwerp-besluit op de aanvraag van Van Genugten was al vóór die datum ter inzage gelegd. Daarom moet volgens de Raad van State de oude wetgeving uitgangspunt zijn. En in die regelgeving worden in richtingen bestemd voor het fokken van varkens niet genoemd bij de ac tiviteiten die mer-plichtig zijn. Maar dat strookt niet met de uit 1985 daterende Europese richtlijn. Daarom heeft de Raad van State zich gebogen over de vraag of de stal van Van Genugten een 'aan zienlijk milieu-effect' kan hebben, zoals in de Europese richtlijn be doeld. De conclusie is, dat van aan zienlijke ammoniak-uitstoot of aan zienlijke stankhinder geen sprake is. Daardoor acht het rechtscollege toetsing aan de Europese richtlijn niet nodig. Ook varkenshouder Van Genugten zelf krijgt ongelijk van de Raad van State. Hij vond dat het gemeente bestuur te laat beslist heeft op de vergunningaanvraag, namelijk pas na elf in plaats van zes maanden zonder die termijn te verlengen zo als voorgeschreven. Weliswaar beaamt de staatsraad dat, maar het neemt niet weg dat de gemeente bevoegd bleef om een be- De bouw van een stal voor 7700 mestvarkens aan de Ou de Vlietpolderdijk bij Steen bergen gaat niet door. De aan J.H.J. Wouters uit Sint-Oeden- rode - die ook op Tholen wil bouwen - verleende vergun ning is door de Raad van State onderuit gehaald. Bepaald is dat daar wél sprake is van een bloemdijk die beschermd moet worden. Bovendien oor deelt de Raad van State dat zogenaamde groen-labelstal- len weliswaar een beperkter uitstoot van ammoniak heb ben, maar wél stankoverlast veroorzaken. slissing te nemen. Om vertraging te voorkomen had Van Genugten na het verstrijken van de termijn een procedure bij de gemeente kunnen aanspannen. Hij heeft dat echter nagelaten, con cludeert Bakker en mede daarom is zijn beroep ongegrond. De afdeling Tholen/Sint-Philips- land van de plattelandsjongeren zuid organiseert op zaterdag 30 au gustus haar jaarlijkse ploegwed- strijden. De wedstrijden, in ver schillende klassen, zijn een voor ronde voor het Zeeuws kampioen schap. De ploegwedstrijden vinden plaats bij J.L. van Gorsel op de kruising van de Hogeweg met de Rijkebuurtseweg te Oud-Vosse- meer. Tussen half twaalf en twaalf uur kan er worden geoefend en om één uur beginnen de wedstrijden. Men kan zich nog opgeven voor dit toernooi bij R Abrahamse tel. 0166- 662648. Stemmen van lezers Het deed mij vreemd aan, dat mevr. Franken op 5 augustus een actie aan kondigde voor de door brand gedu peerde familie Vroegop in de Laban Deurloostraat, terwijl ik op 31 juli in de Eendrachtbode al een oproep met gironummer had laten vermelden. De mensen achter de tweede - mijns in ziens overbodige - actie hebben niet de moeite genomen om mij in te lich ten. Ik geloof in samenwerking. Dan dien je een doel. Anders lijkt het ge klungel. Niettemin wens ik ze succes. Hank Key mijnbouwkundig ingenieur te Scherpenisse. Bestuursleden T.G.A. Westerveld (links) en A.C. Quist van de stichting Itawa-Tholen zetten een handelsmissie op.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1997 | | pagina 3