Menselijke UFO in
Poortvliet gevallen
Stichting wil depot
rolstoelen in Polen
7 Thoolse bedrijven gaan
op handelsmissie naar Polen
Graancirkels in 'Hróóten Ingstman'
Milieu-effect varkens
is niet aanzienlijk
Stichting Itawa-Tholen zet uitwisselingsproject op touw
W. Jongsma van 112-centrale: 'Tijdstip eerste melding is onvindbaar'
Steenbergen
Ploeg wedstrijd
van PJZ bij
Oud-Vossemeer
Actie na brand
in Scherpenisse
Donderdag 14 augustus 1997
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Zoekactie politie levert niets op
Het is een raadselachtige gebeurtenis. Zondagavond
maakten diverse mensen in Poortvliet er melding van
dat er een mens uit de lucht was komen vallen. Omdat
meerdere mensen dit onafhankelijk van elkaar meldden,
pakte de politie het geval serieus op. Een grootschalige
zoekactie leverde - tot op heden - echter niets op. Een
echt 'ongeïdentificeerd vliegend object' (UFO) dus.
Kwade opzet
Opblaaspop
Gehandicapten nog achtergestelde groep
De stichting Itawa-Tholen wil in de Poolse stad Itawa
een rolstoeldepot opzetten. Hoewel de gezondheidszorg
redelijk goed is in het voorheen communistische land,
zijn de gehandicapten nog een achtergestelde groep. De
stichting wil daarom voor deze mensen iets doen.
Ongebruikelijk
Elf Zeeuwse bedrijven,
waaronder zeven Thoolse,
gaan op handelsreis naar
Polen. Dit initiatief, opge
zet door de stichting Ita
wa-Tholen, moet zowel de
positie van de deelnemen
de bedrijven als de econo
mie van Polen helpen ver
beteren. Met dit project
wil de stichting nogmaals
(met name aan de politiek)
bewijzen dat ze wel dege
lijk actief is en dat er ren
dement uit haar acties
komt.
Economische tijger
Opgehangen
Milieu-effect
Te laat
Omstreeks kwart over zes zondag
avond zagen drie gasten van R.M.J.
Asselbergs aan de Hogeweg in
Poortvliet ten oosten van Poortvliet
iets uit de lucht vallen. ,,lk heb het
zelf niet gezien, maar mijn vriend
riep me en zei dat hij een mens naar
beneden had zien vallen. In een
soort zwart pak. En zijn vrouw en
dochter hadden het ook gezien",
vertelt Asselbergs. „We wisten niet
wat we ermee aan moesten. We zijn
in de auto gestapt en zijn rond gaan
rijden. Maar we vonden niets. An
dere mensen die we aanspraken,
hadden niets gezien. Maar mijn
vriend bleef er toch een naar gevoel
over houden en belde de politie."
Meteen werd er een zoekactie op
touw gezet. „Niemand weet precies
waar die vermoedelijke persoon ge
land is. Hetgeen de mensen gezien
hebben, viel schuin naar beneden
en bovendien raakte het naarmate
het verder omlaag viel buiten het
gezichtsveld door beplanting en
huizen. Maar op basis van de ver
klaringen hebben we een kruispei
ling gemaakt en rond dat centrum
zijn we gaan zoeken", aldus een
politiewoordvoerder.
De vrienden van dhr. Asselbergs
waren echter niet de enigen. Ook J.
Stokman aan de Kadijk had dezelf
de bizarre waarneming gedaan. „Ik
zat achter mijn huis en toen ik van
onder de parasol keek, zag ik iets
vallen dat ik alleen maar als een
mens kan beschrijven. Armen, be
nen, alles zat eraan. Het viel met
een behoorlijke vaart en met de
voeten eerst naar beneden. Ik moest
om mijn huis lopen om hem in
zicht te houden en hij verdween op
een gegeven moment achter het
loonbedrijf van Hage aan de Hoge
weg", zegt Stokman. „Eerst heb ik
niets gedaan. Het was heel raar. En
ik dacht: Moet ik dit nou aangeven
of niet? Maar toen zag ik op een
gegeven moment politie komen.
Andere mensen hadden namelijk
hetzelfde gezien en die hadden de
politie gebeld. Toen heb ik me ook
gemeld." Stokman zegt dat de 'per
soon' uit oostelijke richting kwam
en schuin richting de begraafplaats
aan de Hogeweg viel. Alle getuigen
zeiden dat hij met een grote snel
heid viel. De gasten van Asselbergs
vielen nog een rond dingetje op dat
erboven hing. „Ze zeiden dat het
wel op zo'n klein parachuutje leek
dat de grote uit de zak moet trek
ken", zegt Asselbergs.
Terwijl andere agenten nog mensen
op de grond ondervroegen, ging
men op zoek in het gebied tussen
de Lageweg/Zwarteweg/Kadijk en
Paasdijkweg. Er werd gezocht met
agenten op de grond en met een
vliegtuig van de luchtvaartdienst
van de politie. Wegens de invallen
de duisternis moest het zoeken wor
den gestaakt. Het vermoeden rees
dat het gevallen voorwerp/persoon
afkomstig was uit een vliegtuig,
hoewel niet alle getuigen een vlieg
tuig hebben gezien. Maar navraag
bij de vliegvelden wees uit dat er
geen kleine vliegtuigjes boven Tho-
len aanwezig waren. Het landelijk
militair centrum rapporteerde ook
geen activiteiten met straalvliegtui
gen en ook parachutisten waren niet
aanwezig boven Tholen. „Boven
dien zou er dan toch wel een mel
ding van gekomen zijn, als een pi
loot een passagier of medevlieger
verloren zou zijn. De enige andere
optie is kwade opzet", aldus de po
litiewoordvoerder.
Maandag werd de zoekactie uitge
breid. In de ochtenduren werden
zowel een aantal agenten met
speurhonden als het vliegtuig inge
zet. Een maïsveld was het doel van
onderzoek. „Maar het is niet ge
makkelijk om in een volgroeid
maïsveld te zoeken. Het gewas is zo
dicht dat je nog geen paar rijen ver
kunt kijken. Zelfs voor de speur
honden was het moeilijk. Maar on
danks de hitte werd de speurtocht
voortgezet, maar zonder resultaat",
zegt de politie. „Het vliegtuig bleek
toch niet zo handig, want het vloog
te hoog en te hard. 's Middags heb
ben we een helikopter ingezet.
Maar ook die kon niets vinden. En
de schade die een schuin vallend
object in maïs aanricht, moet duide
lijk te zien zijn." Aan het eind van
de middag werd de zoekactie afge
blazen.
Het hele gebied was doorzocht,
maar het leverde niets op. Geen be
vredigend einde dus. „Het blijft
heel raadselachtig. Maar we kunnen
nu niet meer doen dan we hebben
gedaan. We wachten nog even de
komende dagen af, of er nog infor
matie bij komt en anders zetten we
er een punt achter", zegt de politie
woordvoerder.
In de Zuidstraat vond een bewoon
ster een opblaasbare, plastic pop.
Hiervan werd melding gedaan aan
de politie. Maar of het de pop is ge
weest die uit de lucht is komen val
len, is niet duidelijk. De vraag is of
zoiets hard naar beneden valt en
met de voeten naar beneden. De be
trokkenen reageren verschillend op
het mysterieuze geval. „Ik slaap er
niet slechter van", zegt Stokman.
„Maar ik ben wel nieuwsgierig wat
het nou is geweest. Dus ik hoop dat
er toch nog duidelijkheid over
komt." Asselbergs' gasten hebben
er meer last van. „Mijn vriend heeft
er slecht van geslapen. En hij belde
me nog op om te informeren of er
al vorderingen waren", zegt de
Poortvlietenaar. „Zelf heb ik er niet
zo'n probleem mee, want ik heb het
niet zelf gezien. En dan maakt
zoiets toch een andere indruk denk
ik. Maar ik zou wel graag willen
weten wat het nu is geweest."
„Het begon allemaal toen we in
1995 in Polen geweest waren. Ton
Manni van de Oosterschelde Thuis
zorg was daar ook bij om te inven
tariseren hoe de gezondheidszorg in
Polen was", vertelt T.G.A. Wester
veld, bestuurslid van Itawa-Tholen.
„In een hotel in Berlijn evalueerden
we de zaken wat en we zeiden te
gen elkaar: Het valt toch eigenlijk
best mee.
Er zijn veel artsen (als je het zie
kenhuis binnenkomt, staan er me
teen drie aan je bed) en geen wacht
tijden. Ook Leendert v.d. Beukei
van ziekenhuis Lievensberg was er
bij en hij was ook verrast. Maar hij
zei dat het in de diepte nogal eens
aan kwaliteit ontbrak."
Ton Manni vond dat als er één as
pect nog onderbelicht was, het de
gehandicaptenzorg was. „Het is
heel moeilijk als gehandicapte in
Polen. Er zijn nauwelijks voorzie
ningen. De paar rolstoelen die ze er
bijvoorbeeld hebben, zijn sterk ver
ouderd", vertelt Westerveld. „Toen
een delegatie van verpleegkundigen
en artsen naar Nederland kwam,
hebben we ook het rolstoeldepot in
Roosendaal bezocht. Hun mond
viel open. Daar stonden tientallen
rolstoelen die zomaar uitgeleend
konden worden aan mensen die bij
voorbeeld net uit het ziekenhuis ko
men. En in Polen hebben zelfs ern
stig gehandicapten meestal geen
rolstoel."
De stichting Itawa-Tholen wilde
aan deze situatie iets doen. „Maar
dat is nog niet zo gemakkelijk. We
willen namelijk voorkomen dat we
een organisatie voor hulpgoederen
worden. Die zijn er al. Wij willen
structureel iets verbéteren. En de
Polen willen best van ons leren,
maar zij willen het zelf doen", zegt
de Sint-Philipslander. „Willem v.d.
Meer (namens de gemeente con
tactpersoon voor de stedenband Ita
wa-Tholen - red.) stelde voor om
met Zorgvoorziening Nederland te
gaan praten. Dat is een instelling
die advies geeft en materiaal levert
voor de gezondheidszorg. Ze komt
voort uit een poot van het GAK."
Eind augustus gaat een delegatie
naar Polen om over het depot te
spreken. Zorgvoorziening Neder
land wil wel iets doen. „Econo
misch afgeschreven, maar nog
steeds goede rolstoelen zouden op
een nette manier herinzetbaar ge
maakt kunnen worden", legt West
erveld uit.
„Het zou een eigen soort organisa-
tietje moeten zijn. Daar hebben we
de Polen ook al een draaiboek voor
aangeleverd. Eén of twee mensen
komen dan naar Nederland voor
een training in het aanpassen van
rolstoelen naar de behoefte van de
gebruiker. Leo Prins van het rol
stoeldepot Tholen wilde graag mee
doen, maar alleen op een manier
die verantwoord is. Hij zou graag
zien dat het depot beheerd werd
door mensen die zelf ook gehandi
capt zijn. En dat gaan we ook pro
beren. Het is alleen nog niet zo ge
makkelijk. Op de aanvragen voor
een visum kregen we zelf een hoop
opmerkingen. Ze zeiden dat het
heel ongebruikelijk was dat een ge
handicapte Polen verliet of zelfs
maar zijn stad of dorp. Dat geeft
aan hoe de situatie daar is. Maar we
willen toch proberen om de stappen
van een rolstoeldepot en gehandi
capten als beheerder in één keer te
maken", aldus Westerveld.
A.C. Quist uit Tholen en T.G.A.
Westerveld uit Sint-Philipsland -
beiden bestuurslid van de stichting
- hebben de plannen voor de han
delsmissie opgezet. „We hadden
contacten met de voormalige ge-
meentevoorlichter die nu in de ka
mer van koophandel in Itawa zit.
En we zeiden: Kunnen wij nu niets
voor elkaar betekenen?", vertelt
Quist. „En hij zei: Kom maar met
een aantal bedrijven, dan organiseer
ik een tegenbezoek. We hebben
toen hier bij de kamer van koop
handel geïnformeerd en ook dhr.
Douma van het Nederlands Cen
trum voor Polen (NCP) erbij ge
haald. Maar al snel bleek een be-
drijvenuitwisseling Tholen-Itawa te
iel te zijn. Er zijn te weinig bedrij
ven die iets met elkaar kunnen
doen."
Dus Westerveld en Quist besloten
toen - mede naar aanleiding van de
tips van dhr. Faber, consulent van
de kamer van koophandel - om het
breder op te zetten. Een uitwisse
ling Zeeland-Polen. „We hebben
een avond van het overlegorgaan
industrie (OOI) geclaimd en daar
hebben we met Douma erbij uitge
legd wat de mogelijkheden zijn",
vertelt Westerveld. „Polen is name
lijk de economische tijger van Eu
ropa. Het gaat daar echt met spron
gen vooruit. De mensen hebben wat
meer geld gekregen en kunnen dat
besteden aan bijvoorbeeld een huis
of een autootje." Quist voegt daar
aan toe: „Per jaar worden er in Po
len een miljoen nieuwe bedrijfjes
opgericht. De werkgelegenheid
neemt daardoor wat toe. En als een
man en een vrouw allebei werken
en 900 gulden per maand verdie
nen, kunnen ze daar goed van le-
ven." Er is dus een markt voor
Zeeuwse bedrijven in Polen. De
stichting kreeg veel positieve reac
ties op de avond van het OOI. „Het
speelde ook mee dat de reiskosten
via een bepaalde regeling subsidia
bel zijn. Dus in plaats van 5000
gulden, betaal je 2500 gulden. Dat
is natuurlijk interessant", zegt Wes
terveld. Quist voegt daaraan toe:
„Er kwamen ook veel meer reacties
dan we verwacht hadden. Ze
mochten mijn kantoor gebruiken
voor de intake-gesprekken. Daarbij
was ook dhr. Aagten van het NCP
in Polen. We dachten dat ze een
paar uurtjes bezig zouden zijn,
maar ze hebben er van half negen
tot zes uur gezeten."Uiteindelijk
gaven elf bedrijven zich op voor de
handelsmissie. Daarbij waren zes
bedrijven van Tholen: Palingrokerij
Scherpenisse uit Sint-Annaland,
constructiebedrijf Weggemans en
Dragon plastics uit Sint-Maartens
dijk en Prince kunststofbouw, NPN
grafische bedrijven, interieurbouw
v.d. Harst en Nestaan isolatie uit
Tholen. Een aantal van deze bedrij
ven is al actief in het buitenland,
maar nog niet in Polen. En andere
hebben al wel contacten in dit voor
malige Oostblokland.
Naast deze Thoolse bedrijven zijn
er ook nog vier deelnemers uit de
rest van Zeeland en daarbij zijn niet
de minste: Morres meubel uit
Hulst, het bureau voor toerisme
Zeeland (voorheen de provinciale
VVV), Ricam Agro uit Borssele en
Meijers staalbouw uit Middelburg.
Nog onzeker is of Perfecta chemie
uit Goes meegaat en ook een
Zeeuws visverwerkend bedrijf moet
nog beslissen. „Het valt op dat de
meeste bedrijven die meegaan iets
met de bouw te maken hebben",
zegt Westerveld. „Dat is vrij lo
gisch. In een land dat net een vrije
economie heeft gekregen, zie je dat
eerst bedrijven als Unilever met z'n
medicijnen en wasmiddelen en
Mars met z'n zoetwaren in de
markt springen. Later volgen dan in
de tweede lijn bedrijven uit de
bouw en consumptie-artikelen zo
als meubels. De mensen hebben
wat meer tijd en geld om aan een
huisje te werken." De Zeeuwse be
drijven gaan niet uit liefdadigheid
naar Polen. Er moet geld verdiend
wor.den. „Ze zijn op zoek naar een
nieuwe afzetmarkt. En aan de ande
re kant zijn er ook Poolse bedrijven
die wellicht richting Nederland iets
kunnen ondernemen", zegt Wester
veld. „De kamer van koophandel in
Polen heeft samen met het NCP
veel werk verricht met het doorlich
ten van bedrijven die geschikt kun
nen zijn voor deze bedrijvenoriën-
tatie. Want de zaken moeten wel
goed verlopen. En in het verleden is
het wel eens gebeurd dat er niet be
taald werd voor geleverde goede
ren. Dat komt ook deels door de an
dere mentaliteit die er in Polen
heerst." Quist weet daar nog een
fraai voorbeeld van: „Zij begrijpen
daar niet dat wij hier voor een ver
gadering onze agenda's bij elkaar
moeten leggen om een datum en
tijd te prikken. Ik ben eens opge
beld door een contactpersoon uit
Polen die vroeg of ik naar een
beurs wilde komen. Als ik nu iri de
auto stapte, zou ik er morgen zijn.
Zo denken ze. Dus de culturen
moeten goed op elkaar afgestemd
worden."
De Zeeuwse handelsdelegatie ver
trekt in de laatste week van oktober
naar Polen. Overigens zullen niet
alle bedrijven in één keer gaan.
„Sommigen kunnen dan waar
schijnlijk niet mee. Zij gaan op ei
gen gelegenheid een andere keer",
vertelt Quist.
„En wij gaan ook niet mee. De
stichting heeft zijn taak verricht.
Verder willen we alleen maar op de
hoogte gehouden worden van de
ontwikkelingen. Het ging ons erom
de aanzet te geven." Het steekt de
Tholenaar een beetje dat er met na
me vanuit de politiek nogal eens
vraagtekens gezet worden bij het
bestaansrecht van de stichting en de
subsidiëring ervan. „Dat zit me niet
lekker. Als je ziet wat we toch al
bereikt hebben, is dat niet niks.
Niet alleen de uitwisselingen tussen
de inwoners, maar ook de stage van
Poolse verpleegsters in Lievens
berg. Die mensen kunnen beter aan
werk komen met het certificaat dat
ze hier behaald hebben. En dan nu
dit project dat misschien ook voor
een paar mensen weer werkgele
genheid oplevert. Dan heeft de ge
meente de subsidie er al weer uit.
Verder staat er ook nog een rol
stoeldepot op stapel en we zijn aan
het bekijken of we iets met het toe
risme in Itawa kunnen gaan doen",
besluit Quist.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Bij de 112-centrale in Tilburg heeft
men nog niet kunnen nagaan wan
neer de melding exact is binnenge
komen. „We hebben een probleem
met één van onze recorders. De
tijdcodes zijn niet meer te vinden.
Dus er is iets niet in orde met het
apparaat. Daarom kan ik niet zien
wanneer het eerste telefoontje is
binnengekomen", zegt W. Jongsma
van de 112-centrale. In Roosendaal
bij de alarmcentrale voor brand
weer en ambulance weten ze het
wel. „De eerste melding kwam bij
óns binnen om drie minuten over
half twee. De ambulance Sint-
Maartensdijk werd gewaarschuwd
die drie minuten later uitrukte en
negen minuten later aankwam. Dat
is dus snel", zegt dhr. Van Broek
hoven van de centrale. „Meteen
werd ook een tweede ambulance uit
Bergen op Zoom ingezet omdat het
een melding van een 'ernstig onge
val met meerdere gewonden' betrof.
Gezien de aard van de melding,
werd ook de traumahelikopter uit
Rotterdam opgeroepen om vijf over
half twee. Later werd de helikopter
(die al in de lucht was) afgelast om
dat de verwondingen toch niet za
ernstig waren als aanvankelijk werd
gedacht."
Volgens de alarmcentrale is er be
slist géén eerdere melding binnen
gekomen dan drie minuten over
half twee. „En dat betekent dat ze
bij de 112-centrale de melding één
hooguit twee minuten eerder heb
ben binnengehad. Zoiets laten ze
echt geen half uur liggen", aldus de
woordvoerder. „Het is eventueel
nog mogelijk dat er iemand 112 ge
beld heeft en daar wel heeft ge
meld, maar vervolgens heeft opge
hangen", zegt W. Jongsma van de
112-centrale. „Het systeem werkt
namelijk zo dat iemand die het
alarmnummer belt, eerst de centra
list aan de lijn krijgt. En die vraagt
alleen wat de betreffende persoon
wil hebben (ambulance, politie of
brandweer) en waar. Dan verbindt
de centralist die persoon door met
de betreffende alarmcentrale. Dat is
voor ambulance en brandweer dus
in Roosendaal.
Er wordt de melder ook meege
deeld dat ze aan de lijn moeten blij
ven. En bij Roosendaal moet de
melder dan zijn uitvoeriger verhaal
doen. Anders weten die niet wat er
is gebeurd en waar. En nu gebeurt
het wel eens dat er iemand al heeft
opgehangen voordat hij doorver
bonden is, in de veronderstelling
dat hij zijn melding al heeft ge
daan." Het gevolg zou dan volgens
Jongsma kunnen zijn dat het eerste
telefoontje mogelijk helemaal niet
bij Roosendaal is aangekomen.
„Wij krijgen ook geen terugmel
ding, dus het is voor ons op dat mo
ment niet na te gaan of iemand net
voordat hij doorverbonden wordt,
ophangt. Als Roosendaal niet op
neemt, krijgen wij het gesprek wél
terug." Dat iemand in de opwinding
niet helemaal precies onthoudt
wanneer hij gebeld heeft, is begrij
pelijk, maar dat men er een half uur
naast zit, is wel heel onwaarschijn
lijk. Toch kunnen de beide centrales
de fout vooralsnog niet vinden. De
politie gaat echter uit van een mel
ding om tien over één en een
woordvoerder laat weten dat de po
litie dus 'wel erg laat ingelicht is'.
Jongsma vertelt dat er over het on
geval in Stavenisse drie telefoontjes
binnengekomen zijn. „Over de tij
den kan ik niets zeggen, want we
die code staat dus niet op de ban
den. Het eerste telefoontje gaf ech
ter melding van het ongeval. De te
lefoniste die het heeft aangenomen
kan niet meer vertellen of het een
man of een vrouw was, maar wel
dat die persoon werd doorgeprikt
naar Roosendaal", zegt Jongsma.
„Zo'n twintig minuten later volgde
weer een melding van een vrouw
die vroeg waar de ambulance toch
bleef. Ook die werd doorverbonden
met Roosendaal. Weer later belde
de politie om te informeren naar het
tijdsverschil tussen melding en
alarmering. Alle telefoontjes wor
den via een verkorte code doorver
bonden naar Roosendaal en dan is
die verbinding er ook meteen. Maar
er is geen terugmelding, dus wij
kunnen niet controleren of iemand
opgehangen heeft of dat het tele
foontje ook aangenomen wordt."
Het ziet er dus naar uit dat de twee
de melding (twintig minuten na de
eerste) pas de molen in beweging
zette. Dat zou omstreeks half twee
zijn geweest en dat klopt ook met
de tijden van de alarmcentrale in
Roosendaal. „We proberen nu in
contact te komen met degene die de
eerste melding gemaakt heeft. Want
die kan zeggen of hij misschien
voortijdig opgehangen heeft, iets
wat in een noodsituatie best te be
grijpen is", zegt Jongsma. „En al
heeft de vertraging hier geen fatale
gevolgen gehad, ik wil toch graag
weten wat er nu precies mis gegaan
is.
Dat is belangrijk om het een vol
gende keer wellicht te voorkomen.
En natuurlijk laten we de opname
apparatuur repareren zodat de tijd
code er weer opgezet wordt." Vol
gens ondercommandant R.J. Weg
gemans van de hoolse brandweer is
wat de brandweer betreft alles pri
ma verlopen. Van een eventuele
fout in de 112-melding wist hij
niets af. Ondanks het feit dat een
enkele getuige zijn woede koelde
op de politie is het overigens duide
lijk dat noch de brandweer, politie
of ambulance in deze iets te verwij
ten valt.
Vx
Het blokje graan in de 'Hróóten Ingstmanmet daarin mooi symmetrisch vier cirkels.
Drie jaar geleden doken ze voor
het eerst in ons land op. En het
kon niet uitblijven: na Schouwen-
Duiveland, Almere en Drente
heeft nu ook Tholen zijn graan
cirkels.
Donderdagavond zijn ze ontdekt
in een perceel tarwe van A.C. Ge
luk aan de Annavosdijkseweg te
Sint-Annaland. Vier cirkels met
een middenlijn van een meter of
vier, telkens twee aan elkaar ver
bonden door een rechte lijn. De
familie Geluk begrijpt er niets
van; hoewel het perceel direct
achter de boerderij ligt, in de zo
genaamde 'hróóten ingstman',
7
hebben ze niets gemerkt. Want
dat het een kwajongensstreek is,
staat voor hen als een paal boven
water. De verbindingslijnen tus
sen de cirkels kruisen een sproei-
spoor in het gewas. Via dat
sproeispoor kan iemand, zonder
zelf sporen achter te laten, door
het gewas lopen. Vanaf de zeedijk
van het Mastgat, vlakbij de Grote
Nol, zijn de cirkels duidelijk te
zien. Ze liggen precies in een vier
kant.
Combinebestuurder Gabriël He-
ijboer van loonbedrijf Den En
gelsman, die de tarwe kwam oog
sten, ontdekte de cirkels vanaf
zijn machine. Arne Geluk besloot
om ze nog even te laten liggen,
maar de rest van de tarwe al te
oogsten. Inmiddels is ook het
hoekje met de cirkels verdwenen.
De Sint-Annalandse akkerbou
wer heeft geen graancirkeldes
kundigen over de vondst op zijn
land ingelicht.
Over het verschijnsel van de
graancirkels is de afgelopen jaren
veel te doen geweest. Biologen,
parapsychologen en ufologen
hielden er zich mee bezig. Want
velen zijn ervan overtuigd, dat de
figuren in het graan op een bo
vennatuurlijke wijze tot stand
komen. Of iets te maken hebben
met buitenaardse wezens. Ande
ren zijn rationeler, noemen het
mensenwerk en komen met ver
geten technieken uit de oudheid
op de proppen om hun bewerin
gen te staven. Pasgeleden werden
bij Dreischor op Schouwen-Dui-
veland 21 grote en kleine cirkels
in een graanveld aangetroffen.
Achteraf hebben zes jongelui toe
gegeven, deze gemaakt te hebben
met medeweten van de eigenaar
van het perceel. Niet als grap,
maar om aan te tonen dat men
senhanden dit inderdaad voor el
kaar kunnen krijgen.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Binnen 260 meter van de stal staan
geen 'burgerwoningen' en binnen
185 meter geen agrarische bedrijfs
woningen, dus zal van onaanvaard
bare stank geen sprake zijn. Hoewel
de gemeente best had mogen aan
geven op welke manier ze met om
liggende veehouderijen rekening
heeft gehouden, stelt het rechtscol
lege aan de hand van nadere bere
keningen vast dat aan de normen
wordt voldaan.
Persoonlijke claims van beide be
zwaarmakers heeft het rechtscolle
ge eveneens verworpen. De Rijke
vreest ammoniakschade aan de
kerstbomen en het fruit dat hij
kweekt. Hoewel dat bij kippen- en
varkenshouderijen het geval kan
zijn, heeft onderzoek uitgewezen
dat een afstand van 50 meter tussen
stallen en meer gevoelige planten
en bomen voldoende is om dat te
voorkomen. De Rijke zit er verder
vandaan en daarom hoeft de ver
gunning niet geweigerd te worden.
Budelpack is bang dat de kwali
teitseisen in het inpakbedrijf door
bacteriën en schimmels bedreigd
zullen worden. De gemeente sluit
dat niet helemaal uit, maar merkt
op dat bacteriën en schimmels van
nature in de lucht voorkomen en dat
die invloed er ook kan zijn van an
dere agrarische bedrijven in de
buurt. Hoewel Budelpack volgens
de staatsraad het belang van een
schone lucht voldoende aanneme
lijk heeft gemaakt, vloeit die gevoe
ligheid voor bacteriën en schim
mels uit de eigen bedrijfsvoering.
En met die bijzondere gevoeligheid
hoeft de gemeente bij het verlenen
van de vergunning geen rekening te
houden.
Heel uitvoerig gaat de Raad van
State in op het argument van Budel
pack dat ten onrechte geen milieu
effectrapport (mer) is opgesteld.
Wat betreft een mer is op 1 septem
ber 1994 een wijziging van de wet
milieubeheer van kracht geworden.
Het ontwerp-besluit op de aanvraag
van Van Genugten was al vóór die
datum ter inzage gelegd. Daarom
moet volgens de Raad van State de
oude wetgeving uitgangspunt zijn.
En in die regelgeving worden in
richtingen bestemd voor het fokken
van varkens niet genoemd bij de ac
tiviteiten die mer-plichtig zijn.
Maar dat strookt niet met de uit
1985 daterende Europese richtlijn.
Daarom heeft de Raad van State
zich gebogen over de vraag of de
stal van Van Genugten een 'aan
zienlijk milieu-effect' kan hebben,
zoals in de Europese richtlijn be
doeld. De conclusie is, dat van aan
zienlijke ammoniak-uitstoot of aan
zienlijke stankhinder geen sprake
is. Daardoor acht het rechtscollege
toetsing aan de Europese richtlijn
niet nodig.
Ook varkenshouder Van Genugten
zelf krijgt ongelijk van de Raad van
State. Hij vond dat het gemeente
bestuur te laat beslist heeft op de
vergunningaanvraag, namelijk pas
na elf in plaats van zes maanden
zonder die termijn te verlengen zo
als voorgeschreven.
Weliswaar beaamt de staatsraad
dat, maar het neemt niet weg dat de
gemeente bevoegd bleef om een be-
De bouw van een stal voor
7700 mestvarkens aan de Ou
de Vlietpolderdijk bij Steen
bergen gaat niet door. De aan
J.H.J. Wouters uit Sint-Oeden-
rode - die ook op Tholen wil
bouwen - verleende vergun
ning is door de Raad van State
onderuit gehaald. Bepaald is
dat daar wél sprake is van een
bloemdijk die beschermd
moet worden. Bovendien oor
deelt de Raad van State dat
zogenaamde groen-labelstal-
len weliswaar een beperkter
uitstoot van ammoniak heb
ben, maar wél stankoverlast
veroorzaken.
slissing te nemen. Om vertraging te
voorkomen had Van Genugten na
het verstrijken van de termijn een
procedure bij de gemeente kunnen
aanspannen.
Hij heeft dat echter nagelaten, con
cludeert Bakker en mede daarom is
zijn beroep ongegrond.
De afdeling Tholen/Sint-Philips-
land van de plattelandsjongeren
zuid organiseert op zaterdag 30 au
gustus haar jaarlijkse ploegwed-
strijden. De wedstrijden, in ver
schillende klassen, zijn een voor
ronde voor het Zeeuws kampioen
schap. De ploegwedstrijden vinden
plaats bij J.L. van Gorsel op de
kruising van de Hogeweg met de
Rijkebuurtseweg te Oud-Vosse-
meer. Tussen half twaalf en twaalf
uur kan er worden geoefend en om
één uur beginnen de wedstrijden.
Men kan zich nog opgeven voor dit
toernooi bij R Abrahamse tel. 0166-
662648.
Stemmen
van lezers
Het deed mij vreemd aan, dat mevr.
Franken op 5 augustus een actie aan
kondigde voor de door brand gedu
peerde familie Vroegop in de Laban
Deurloostraat, terwijl ik op 31 juli in
de Eendrachtbode al een oproep met
gironummer had laten vermelden. De
mensen achter de tweede - mijns in
ziens overbodige - actie hebben niet
de moeite genomen om mij in te lich
ten. Ik geloof in samenwerking. Dan
dien je een doel. Anders lijkt het ge
klungel. Niettemin wens ik ze succes.
Hank Key
mijnbouwkundig ingenieur
te Scherpenisse.
Bestuursleden T.G.A. Westerveld (links) en A.C. Quist van de stichting Itawa-Tholen zetten een handelsmissie op.