Juli niet meer dan
modale zomermaand
Als je 2 dagen in de sloot staat,
krijgen je voeten ook andere kleur
Explosie bacterievuur nekt op
Tholen zo'n duizend meidoorns
Bloemenlaan St. Maartensdijk
is soms meer 011 kruid laan
Drukte op open dag van zaadteeltstudieclub in St.Annaland
W.C. van Kempen: Schade voor de fruitteelt is aanzienlijk
Muzikale trip
over Tholen
Donderdag 7 augustus 1997
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Neerslag normaal, temperatuur iets hoger
De hoogzomermaand heeft wat zomerweer betreft geen
potten kunnen breken. Het begin van juli was zoals juni
eindigde; onstandvastig met elke dag wel pittige buien,
soms vergezeld van onweer. De temperatuur was zeker
niet zomers, maar desondanks redelijk bruikbaar. Juli
gaat niet de boeken in als uitgesproken zomers, maar
toch was het (over langere tijd bezien) een normale
maand.
Onbetrouwbaar
Jojo-achtig
St. Philipsland
Het zaad, daar gaat het
hoofdzakelijk om bij de
bloemenkwekers van Tho
len. Maar het publiek dat
zaterdag op de open dag
van de studieclub voor
groente- en bloemzaad
teelt eiland Tholen af
kwam, was voornamelijk
in de prachtige bloemen
geïnteresseerd. De vrees
voor slecht weer en daar
door een slechte opkomst,
bleek ongegrond. Eén
prachtige, zonnige hemel
en veel bezoek maakten de
dag tot een succes.
Duur
Ziekteii
Het broeierige weer van
de laatste tijd laat de plan
ten welig tieren. Maar ook
plantenziekten slaan munt
uit de omstandigheden. Zo
is het bacterievuur in alle
hevigheid losgebarsten.
Veel erger dan in voor
gaande jaren zijn mei
doorns op Tholen aange
tast. Zo'n duizend van de
ze struiken werden in de
afgelopen weken gerooid.
Ook de iepenziekte is ech
ter aan een grote opmars
begonnen. Het waterschap
Zeeuwse Eilanden heeft
de strijd hiertegen opgege
ven.
Grote schaal
Vrijdags en zaterdags
GEOPEND
De oorzaak van het matige weer in
het begin van de maand was nog
steeds het lagedrukgebied dat ruim
een week in onze omgeving rond
draaide. Zondag 6 juli was voor een
groot gedeelte nog regenachtig,
maar dit was voorlopig de laatste
stuiptrekking. Een hoge druk nader
de van de oceaan. Dat bracht het
lang verwachte drogere weer. De
wind was eerst noordelijk en draai
de later naar noordoostelijke rich
ting. De zon had moeite om door de
hardnekkige wolkenvelden te bre
ken. De temperatuur passeerde
ruim de twintig graden.
Vanaf donderdag 10 juli ging de
zon meer uren maken. De overwe
gend noordoostelijke wind voerde
drogere lucht aan die de bewolking
een heel eind deed verdwijnen. De
temperaturen stegen boven de 25
graden en dat zijn zomerse waar
den. Vrijdag 11 juli was een warme
dag met een maximum van 28 gra
den. De zaterdag erop voelde 's
morgens een stuk frisser aan. Met
een westenwind werd nevel van de
Noordzee aangevoerd. De tempera
tuur kon hierdoor voor de middag
de 20 graden bijlange na niet halen.
Na de middag werd het beter, maar
het hield op bij 24 graden. Het was
ook een stuk vochtiger. Zondag 13
juli was ook enigszins benauwd
met toch weer een temperatuur van
bijna 28 graden. Tegen de avond na
de dreiging van buien toe, maar ze
gingen Tholen voorbij, in tegenstel
ling tot elders waar zware onweers
buien losbarstten met veel water
overlast.
De zomer zat niet erg sterk in het
zadel. Dat was in de derde week
van juli te merken. Een klein hoge-
drukgebied boven Engeland bracht
west- tot noordwestelijke wind zo
als bekend komt uit die hoek niet
het warmste weer. Het weer werd
opnieuw wat onbetrouwbaar. Dat
leverde soms veel bewolking op
met wat lichte regen of een enkele
stevige bui.
Tussen de bedrijven door, scheen
welregelmatig de zon. Met een
temperatuur van 22 a 23 graden
was het maximum wel bereikt.
Donderdag 17 juli begon tamelijk
zonnig, maar in de loop van de
morgen begon de lucht vanuit het
westen te betrekken.
Oorzaak was een klein lagedrukge
bied dat van Engeland onze richting
uit kwam. Na de middag begon het
te regenen.
Ook de volgende dag was het niet
veel beter met nogal wat buien en
een toenemende wind tot vrij
krachtig uit het westen. De tempe
ratuur haalde de 20 graden net niet.
Een nieuw hogedrukgebied ontwik
kelde zich op de oceaan en trok via
Schotland naar Scandinavië. De
wind draaide naar het noorden tot
noordoosten. Dat gaf hoop op beter
weer, maar het viel tegen.
Ondanks het hogedrukgebied bleef
de atmosfeer kwetsbaar voor buien.
Onze omgeving bleef wat last hou
den van het lagedrukgebied boven
midden-Europa dat in die regio
voor veel wateroverlast zorgde. Za
terdag 19 juli was weer een dag met
veel zon, maar in de middag werd
dat gevolgd door een flinke bui met
onweer. Ook de zondag erop bleef
het niet droog, 's Morgens onweer
en een plensbui van ruim 5 mm re
gen. Ook de rest van de dag bleef
het buiig. We gingen bepaald geen
zomerweek tegemoet. Er was door
gaans veel bewolking met enkele
buien.
De zon scheen maar mondjesmaat.
Uitzondering was woensdag 23 juli.
Toen was het zonnig en het werd
bijna 26 graden.
Donderdag 24 juli begon eventjes
zonnig, maar al snel kreeg de be
wolking weer de overhand en vie
len er een paar buien.
De temperatuur ging in de vierde
week van juli wat jojo-achtig op en
neer tussen de 19 en 26 graden.'
Maar in het algemeen was het toch
wel redelijk. Vrijdag 25 juli was er
weer een dag met veel bewolking
en buien. De wind was vrij krachtig
uit het westen. De volgende dag be
gon mooi en zonnig, maar op de
nadering van een nieuwe storing
begon de bewolking in de middag
weer toe te nemen. In de avond viel
lichte regen.
Zondag 27 juli was overwegend
zwaar bewolkt met af en toe lichte
regen. Later in de middag klaarde
het op. Ook de laatste dagen van ju
li verliepen wisselvallig met enkele
buien.
De conclusie over de zomermaand
juli is niet denderend. Juli was be
paald niet uitgesproken zomers,
maar over een langere periode be
zien, is het een normale maand ge
weest. Voor vakantiegangers welis
waar wat teleurstellend - we zien
dan liever zomers zoals in *94 en
'95 - maar de neerslag lag binnen
de normale proporties. Het aantal
uren zon was zelfs iets hoger dan
normaal. Wegens vakantie van
weerman L. van Driel, zijn er deze
keer geen gegevens uit Sint-Maar
tensdijk opgenomen in de tabel, zo
dat we met de St. Philipslandse me
tingen van weerman J. Stouten vol
staan.
Temperatuur
Gemiddelde temperatuur
17,9
Gemiddelde maximum temperatuur
22,7
Gemiddelde minimum temperatuur
13,6
Hoogste maximum temperatuur
28,3(11)
Laagste maximum temperatuur
18,2 (31)
Hoogste minimum temperatuur
16,7(16)
Laagste minimum temperatuur
9,7 6)
Tropische dagen 30°C
-
Zomerse dagen 25°C
5
Warme dagen 20°C
25
Aantal uren 18°C
318
Aantal uren zonneschijn
219
Warmte-getal
20,0
Warmte-etmalen
17
Neerslag
Aantal dagen met neerslag
17
Aantal dagen met hagel
1(20)
Aantal dagen met neerslag 10 mm
2
Hoogste etmaalsom
12,4 2)
Totaalsom
68,6
Atmosfeer
Gemiddelde luchtdruk
1018
Hoogste luchtdruk
1028 6)
Laagste luchtdruk
1004 1)
Laagste luchtvochtigheid
45(11)
Dagen met onweer
3
Aantal dagen met weerlicht
-
Aantal dagen met mist
1 8)
Gemiddelde windsnelheid
2,4
Hoogste windsnelheid
13,4(1,25)
De getallen tussen haakjes zijn de data.
Het 2,5 hectare grote proefveld van
de zaadteeltstudieclub lag dit jaar
aan de Veilingweg in Sint-Anna
land. Lag, want deze week ging de
ploeg er al in. Maar voordien kon
men nog even genieten van de kleu
renpracht. Het begon zaterdag me
teen na de opening al goed te lopen.
Zelfs 's morgens waren er al men
sen langs geweest.
Dat het veld er nog lag, was puur
voor de promotie, want voor de stu
dieclub heeft het geen nut meer.
„Wat ons betreft, had het een paar
weken geleden al omgeploegd mo
gen worden", zegt voorzitter C.
Breure. „We begonnen bij de op
komst van de planten met de waar
nemingen en zijn zo'n vier weken
geleden gestopt. Dus het kost ons
in feite alleen maar geld om het in
stand te houden. Maar je doet het
om het publiek ook een kijkje te
gunnen. En dam geef je daarbij ook
nog wat uitleg aan deze en gene
over wat de studieclub doet. En er
worden vragen over planten ge
steld."
De studieclub beheert het enige
proefveld in Nederland. „En mis
schien wel van de hele wereld",
zegt Breure. „Want ik weet niet dat
er ergens op een dergelijke manier
onderzoek gedaan wordt." Het
werk van de studieclub komt er
kort gezegd op neer dat ze van alle
bestrijdingsmiddelen die in de land
bouw toegepast worden (op bij
voorbeeld aardappelen, graan of
bieten) bekijken of die ook geschikt
zijn voor de bloemzaadteelt. „Het
is raar, maar waar. Middelen die in
de landbouw toegelaten zijn, mo
gen niet automatisch ook voor
bloemzaadteelt gebruikt worden.
En dat terwijl bloemen geen con
sumptiegewassen zijn", zegt be
stuurslid A. van Iwaarden
De studieclub zaait elk jaar diverse
één- of tweejarige bloemsoorten,
telkens op een ander perceel dat
men huurt van een landbouwer.
Met paaltjes worden de rijen bloe
men keurig in vakken verdeeld. „In
elk vak wordt een ander middel of
hetzelfde middel in diverse concen
traties gebruikt", legt Van Iwaarden
uit. Het kan namelijk best zo zijn
dat een middel dat zwaar gespoten
wordt, de hele plant vernielt. Je ziet
op het proefveld ook een aantal ka
le vakken.
Maar wellicht werkt het wel goed
als je een aantal keren een lichte
bespuiting uitvoert. Zo probeer je
erachter te komen welk middel wel
of niet werkt. Drie jaar achter el
kaar moeten er goede resultaten ge
boekt worden voordat er toelating
voor aangevraagd wordt."
Het is niet gemaktelijk om een
middel te vinden dat goed werkt én
om het toegelaten te krijgen. „Je zit
met het probleem dat de bloem
zaadteelt maar een hele kleine be
drijfstak is. Je praat in heel Neder
land over 10.000 hectare en dan
nog eens verdeeld in zo'n 150 ver
schillende bloemsoorten. In Sint-
Annaland gaat het om zo'n 600
hectare. Dat is gewoon commer
cieel niet aantrekkelijk genoeg voor
de fabrikanten van bestrijdingsmid
delen", zegt Breure. „En het toege
laten krijgen van een middel kost
veel geld. Dus puur en alleen voor
de bloemzaadteelt "zal dat niet ge
beuren, maar als je een middel kunt
vinden dat ook voor bijvoorbeeld
graan gebruikt wordt, kan het na
tuurlijk weer wel goed." Voor elk
middel dat uitgetest wordt op het
proefveld moet de studieclub een
ontheffing aanvragen en dat kost
500 gulden.
„Zonder sponsors zou dit dan ook
niet kunnen", zegt de voorzitter.
„Bovendien is het nog eens zo gek
dat als je een middel hebt dat goed
werkt en toegelaten is, dan ver
dwijnt het na een paar jaar vrijwel
zeker weer. De toelatingscommissie
vindt dan weer een nadelig effect of
het is commercieel niet interessant
meer voor de fabrikant. Zo moet je
constant blijven zoeken naar nieu
we middelen."
Dat bespuiting tegen allerlei ziek
ten en onkruid beslist niet overbo
dig is, bleek dit jaar overduidelijk.
Het natte weer, afgewisseld met
zonnige dagen, zorgde ervoor dat
niet alleen de planten goed groei
den, maar ook het onkruid en de
ziekten tierden welig. „Met dat
vochtige weer hebben de planten
niet de kans om goed te drogen.
Het gaat dan broeien en dat is een
goede voedingsbodem voor schim
mels", zegt voorzitter Breure. „Het
is in feite net als met een mens. Als
je op je blote voeten in een sloot
staat te werken, gaat dat een paar
uur goed. Maar als je er twee keer
24 uur in staat, krijgen je voeten
toch een wat andere kleur."
Van Iwaarden wijst op de verschil
lende vormen van aantastingen zo
als roest (brandplekken) en de
schimmelziekte meeldauw die in
twee vormen voorkomt (gewone en
valse meeldauw). „We hebben dit
jaar veel last van botritis. Dat is
ook een schimmel die soms tot
zelfs de hele stengel aantast. En
ook sclerotina is een nare ziekte.
Niet alleen gaan de planten dood,
maar er blijven harde sporenhoop-
jes achter.
Die zijn heel moeilijk uit het zaad
te verwijderen. En als er van zulke
sporen in het zaad worden aange
troffen, is die partij waardeloos",
vertelt Van Iwaarden. „Veel vroege
gewassen hebben geleden onder het
vochtige weer zoals vlasleeuwebek
en gipskruid.
Alleen de telers die veel gespoten
hebben, hebben dit jaar een goed
gewas. Bloemen die nu in volle
bloei staan, hebben nog een goede
kans als het goede weer aanhoudt."
Het onkruid was wel verwijderd,
maar het kwam door de vochtigheid
zo snel weer op dat er geen houden
aan was.
Er was veel belangstelling voor de
open dag van de studieclub. Menig
bezoeker liep langs de bloembed
den en bekeek, rook en betastte de
planten. Een aantal mensen liep
met een notitieboekje rond, zoals
die dame uit Sint-Annaland. „Ik
hou erg van asters en ik zie hier een
mooie soort staan. Dus daar schrijf
ik de naam van op en dan weet ik
wat ik moet bestellen", zegt ze.
Ook enkele Thoolse 'kopstukken'
op tuingebied ontbreken niet. Het
echtpaar Balk uit Poortvliet geniet
van de kleuren en geuren. En ook
D.L. Koppenhol uit Poortvliet is
aanwezig. Koppenhol is oud-secre
taris van de studieclub, maar hij is
nog steeds actief voor de vereni
ging. Zo legt hij elk jaar een assor-
timentstuin aan bij het proefveld.
Die tuin staat verder buiten de
proefnemingen, maar het is een
kleurig gezicht voor de bezoekers
op de open dag.
Bacterievuur is een ziekte waar
meidoorns en breedbladige cotone-
asters (een soort sierheester) erg
vatbaar voor zijn. De blaadjes wor
den aangetast, worden bruin tot
zwart en dat gaat verder op de tak
ken.
De struik sterft er uiteindelijk door
af, maar blijft dan een infectiehaard
voor de omgeving. De bacterie laat
zich vrij gemakkelijk verspreiden
door bijvoorbeeld vogels die op de
takken gaan zitten. Aangenomen
wordt dat zelfs verspreiding door
de wind mogelijk is. Op zich jam
mer voor de meidoorn, maar waar
om dan zo'n commotie? Ook pe
renbomen zijn echter zeer bevatte
lijk voor bacterievuur dat daardoor
ook wel perenvuur genoemd wordt.
Fruittelers kunnen aanzienlijke
schade oplopen door perenvuur in
hun boomgaarden.
„Op dit moment komt perenvuur op
behoorlijk grote schaal voor op
Tholen. Zelfs voor Zeeuwse begrip
pen", zegt W.C. van Kempen uit
Poortvliet. Hij is fruitteler (2,5 hec
tare peren) en voorzitter van de
kring Zeeland/westelijk Noord-Bra
bant van de Nederlandse fruittelers
organisatie (NFO). „Het is vooral
het zuidwesten van Nederland dat
getroffen is door bacterievuur. In de
zak van Zuid-Beveland, een mei-
doorngebied bij uitstek, is veel be
smetting in boomgaarden te vinden.
Maar ook hier op Tholen komt het
veel voor. Ik weet bijna zeker dat
ieder fruitteeltbedrijf ervan te lijden
heeft." Het perenvuur is moeilijk te
controleren voor de fruittelers. „Het
betekent dat we momenteel twee
maal per week door de boomgaard
gaan om te kijken of er besmette
takken zijn. Je moet het in een zo
vroeg mogelijk stadium zien te ont
dekken. Het topje van een scheut
buigt naar beneden en van bovenaf
worden het blad en de scheut zwart.
Je moet zo'n besmette scheut met
zo'n veertig centimeter extra lengte
wegsnoeien.
Daarna moet je je snoeischaar ont
smetten", vertelt Van Kempen.
„Omdat je zo goed moet kijken,
duurt het toch wel zo'n 1,5 uur
voordat je een hectare bomen hebt
gecontroleerd. Als je dat in geld
omzet, kost het al enorm veel. Plus
dat er nog eens verlies aan op
brengst bij komt. De schade zal dit
jaar in elk geval aanzienlijk zijn en
die is niet gedekt." Volgens de
NFO-bestuurder is er wel een uiter
ste redmiddel.
„Er is een middeltje streptomicine,
maar dat mag alleen met toestem
ming van de plantenziektekundige
dienst worden gebruikt. En dat
vraag je ook alleen maar aan als de
ziekte letterlijk als een vuur door je
boomgaard gaat.
Het is ook nog eens een kostbare
bestrijding", vertelt Van Kempen.
„Voordien kun je niets anders doen
dan proberen zo goed mogelijk alle
besmette takken uit de bomen te
snoeien."
De Poortvlietenaar vermoedt dat de
bacterievuur-explosie voor een be
langrijk deel veroorzaakt is door de
zware storm die op 7 juni het land
teisterde. „De bomen lopen dan
wondjes op door afgerukte takken
en bladeren. Dat zijn extra infec
tiepoorten", aldus Van Kempen die
hoopt dat de meidoorns snel opge
ruimd zullen zijn. „Ik reed onlangs
nog over de Roolandsedijk en daar
zag ik nog volop meidoorns staan,
ook zieke. Dat is natuurlijk een
enorme besmettingshaard. Die
moet snel weggehaald worden.
Maar gelukkig hebben we over me
dewerking van gemeente, water
schap en andere instanties niet te
klagen. Zij zien het risico ook wel
in."
De plantenziektekundige dienst in
Roosendaal controleert regelmatig
hoe het er voor staat met de mei
doorns. Met de huidige explosie
van de ziekte, wordt er zelfs eens in
de paar weken gecontroleerd. Zieke
meidoorns worden gemerkt waarna
de eigenaar de struik moet verwij
deren. Loonwerker I.M. van Poort
vliet uit Oud-Vossemeer heeft het
er de laatste weken druk mee ge
had.
„Ik heb zo'n 800 zieke meidoorns
gerooid", vertelt hij. „Negentig
procent daarvan was voor Staats
bosbeheer. Die hebben veel mei
doorns op de dijken staan, over het
hele eiland verspreid. Daarnaast
heb ik er nog wat gerooid voor de
Ambachtsheerlijkheid (NV Am
bachtsheerlijkheid Oud- en Nieuw-
Vossemeer en Vrijberghe - red.) en
een aantal particulieren."
Ook de gemeente is aan de slag ge
gaan om zieke meidoorns te rooien.
„Dat is binnen de bebouwde kom
geweest, want daarbuiten hebben
wij geen wegen meer in beheer.
Maar verspreid over alle plaatsen
van Tholen hebben we tussen de 45
en 50 struiken verwijderd", zegt
ambtenaar H. Jopse. „Er waren een
paar concentraties. Ondermeer het
trapveld aan de Pilootweg te Stave-
nisse en de ijsbaan te Scherpenisse.
Het ging om daadwerkelijk besmet
te meidoorns. We hebben in het
verleden al veel van die struiken
weggehaald.
Maar sommige zijn toch weer uit
gelopen. Maar wat het gebied van
de gemeentelijke plantsoenendienst
betreft, is Tholen nu wel bacterie
vuur-vrij. De plantenziektekundige
dienst controleert nog steeds en ook
particulieren die een zieke mei
doorn hebben staan, moeten die
rooien. Dat staat ook in de algeme
ne plaatselijke verordening." Het
waterschap Zeeuwse Eilanden heeft
in Tholen ook de nodige meidooms
op haar grondgebied staan. Langs
diverse wegen werden er in totaal
zo'n 125 gerooid. „Dat zijn er on
geveer honderd meer dan vorig jaar.
Een drastische stijging", zegt wa
terschapsmedewerker M. Berkeij.
„In Sint-Maartensdijk was er een
flinke bacterievuur-explosie bij
concentraties meidoorns aan de Ho-
geweg en de Tweede Dijk. Verder
waren er bij Sint-Annaland 25 mei
dooms die voor 99 procent waren
aangetast. Inmiddels hebben wij
heel Tholen wel gehad. Op Sint-
Philipsland was maar weinig te
doen. Daar is niet zoveel beplan
ting, dus ook weinig meidooms."
De gerooide meidoorns worden
versnipperd en de stronken die in
de grond blijven zitten, worden met
een bestrijdingsmiddel behandeld
zodat ze niet meer kunnen uitlo
pen.Maar niet alleen het bacterie
vuur grijpt om zich heen. „We heb
ben dit jaar ook extreem veel last
van de iepenziekte", zegt Berkeij.
„Het is gewoon een verloren strijd
hier op Tholen.
We gaan nu dan ook alle iepen die
binnen ons beheersgebied groeien,
weghalen.
Andere boomsoorten hebben nog
niet zo'n gevoeligheid voor derge
lijke ziekten. Wij hebben geen mo
numentale iepen in het bestand zit
ten en inenten zou voor het water
schap veel te duur worden. In het
najaar gaan we de iepen rooien."
Medewerkers van het waterschap legden maandag aan de Noorddijk te Sint-Annaland voorlopig de
laatste hand aan de grootscheepse opruiming van zieke meidoorns.
De Bloemenlaan in St. Maartens
dijk is één van de langste straten
in de gemeente Tholen. De naam
doet vermoeden, dat de tuinen
hier een lust voor het oog zijn.
Een woeste tuin kan ook mooi
zijn, weten mevr. Durieux en dhr.
Van Hulsel, maar dan bedoelen
ze toch heel wat anders dan de si
tuatie bij de huren. Een schand
vlek voor de straat noemen ze de
toestand, waarbij het onkruid in
de voortuin tot bijna twee meter
hoogte is gekomen.
De Telegraaf voor het raam van
de woonkamer in de bewuste wo
ning dateert van 20 september
1996. Sinds die tijd ai staat het
huis vrijwel leeg, hoewel de huur
woning van Beter Wonen toen
verkocht werd. Het pand is parti
culier eigendom, maar de bewo
ners zien de buren bijna nooit.
Intussen woekert het onkruid in
de voor- en achtertuin voort en
mevr. Durieux en dhr. Van Hulsel
proberen tevergeefs hun eigen
tuin goed schoon te houden. „Wij
moeten ons wel aan regels en wet
ten houden, maar de buren blijk
baar niet. Je kunt beter over On
kruidlaan in plaats van over
Bloemenlaan spreken", klagen
ze.
Dat het ook anders kan, blijkt uit
diverse andere tuintjes, ook waar
er leegstand is. Aan de overkant
staan in een rij van elf huizen,
acht woningen leeg en daar zijn
de tuintjes wel schoon. „Zo'n ver
waarloosde voortuin schept al
gauw het idee van een achter
buurt", zeggen de buren. „Het
kan er bij ons ook niet in, dat
hier niets aan te doen valt."
Volgens J. de Feijter, afdelings
chef volkshuisvesting van de ge
meente Tholen, is dat wel degelijk
het geval. In de bouwverordening
staat namelijk, dat het erf van
een woning in goede staat moet
verkeren. „De gemeente kan dus
op grond van de bouwverorde
ningen betrokkenen aanschrijven
en in laatste instantie zelfs be
stuursdwang toepassen, waarbij
het onkruid op kosten van de ei
genaar van de woning door de ge
meente wordt opgeruimd." Intus
sen vliegen de pluizen van het on
kruid door de Bloemenlaan. Zij
kiezen hun eigen weg, gedreven
door de wind.
Landschapsarchitect Jan Willem
Bosch leidt zaterdag 13 september
een muzikale tocht door het Thool
se landschap. De excursie wordt
door de stichting educatief toerisme
Zeeland Oranjezon georganiseerd
als voorbereiding op het kamermu
ziekfestival. Dit festival is onder
deel van de Zeeland nazomerfesti
vals en één concert wordt altijd op
Tholen gehouden. Op 13 september
begint de excursie om één uur.in
museum De Meestoof te Sint-An
naland. In dit voormalige raadhuis
(ontworpen door de Zeeuwse
bouwmeester Arend Rothujzen)
geeft het trio Avodah zijn eerste op
treden. Avodah bestaat uit violist
Volker Biesenbender, accordeoniste
Patricia Draeger en contrabassist
Wolfgang Fernow. Vervolgens gaan
de deelnemers per bus naar Scher
penisse door een gebied met mar
kant landschap met oude dijken.
Onderweg vergast het trio Avodah
het publiek op een tweede concert.
Een rit langs de kust van de Ooster-
schelde (het Mastgat) volgt. Het ge
zelschap komt terug in Sint-Anna
land waar het diner genuttigd kan
worden, 's Avonds treedt Avodah
dan op in de Nederlandse Hervorm
de kerk te Oud-Vossemeer. Voor in
lichtingen en aanmelding: Oranje
zon tel. 0118-581507.
De
gerenommeerde
LIJSTENMAKER
voor het
eiland Tholen
Molenstraat 13,
tel./fax: 0166-664041
4695 CK
Sint-Maartensdijk
Advertentie I.M.
Dhr. en mevr. Van Hulsel worden al bijna een jaar geconfronteerd met een vervuilde voortuin van de
buren.
De bezoekers van het proefveld in Sint-Annaland konden hun hart ophalen aan de vele vormen, kleuren en geuren in onder meer de assor-
timentstuin.