Juli niet meer dan modale zomermaand Als je 2 dagen in de sloot staat, krijgen je voeten ook andere kleur Explosie bacterievuur nekt op Tholen zo'n duizend meidoorns Bloemenlaan St. Maartensdijk is soms meer 011 kruid laan Drukte op open dag van zaadteeltstudieclub in St.Annaland W.C. van Kempen: Schade voor de fruitteelt is aanzienlijk Muzikale trip over Tholen Donderdag 7 augustus 1997 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT Neerslag normaal, temperatuur iets hoger De hoogzomermaand heeft wat zomerweer betreft geen potten kunnen breken. Het begin van juli was zoals juni eindigde; onstandvastig met elke dag wel pittige buien, soms vergezeld van onweer. De temperatuur was zeker niet zomers, maar desondanks redelijk bruikbaar. Juli gaat niet de boeken in als uitgesproken zomers, maar toch was het (over langere tijd bezien) een normale maand. Onbetrouwbaar Jojo-achtig St. Philipsland Het zaad, daar gaat het hoofdzakelijk om bij de bloemenkwekers van Tho len. Maar het publiek dat zaterdag op de open dag van de studieclub voor groente- en bloemzaad teelt eiland Tholen af kwam, was voornamelijk in de prachtige bloemen geïnteresseerd. De vrees voor slecht weer en daar door een slechte opkomst, bleek ongegrond. Eén prachtige, zonnige hemel en veel bezoek maakten de dag tot een succes. Duur Ziekteii Het broeierige weer van de laatste tijd laat de plan ten welig tieren. Maar ook plantenziekten slaan munt uit de omstandigheden. Zo is het bacterievuur in alle hevigheid losgebarsten. Veel erger dan in voor gaande jaren zijn mei doorns op Tholen aange tast. Zo'n duizend van de ze struiken werden in de afgelopen weken gerooid. Ook de iepenziekte is ech ter aan een grote opmars begonnen. Het waterschap Zeeuwse Eilanden heeft de strijd hiertegen opgege ven. Grote schaal Vrijdags en zaterdags GEOPEND De oorzaak van het matige weer in het begin van de maand was nog steeds het lagedrukgebied dat ruim een week in onze omgeving rond draaide. Zondag 6 juli was voor een groot gedeelte nog regenachtig, maar dit was voorlopig de laatste stuiptrekking. Een hoge druk nader de van de oceaan. Dat bracht het lang verwachte drogere weer. De wind was eerst noordelijk en draai de later naar noordoostelijke rich ting. De zon had moeite om door de hardnekkige wolkenvelden te bre ken. De temperatuur passeerde ruim de twintig graden. Vanaf donderdag 10 juli ging de zon meer uren maken. De overwe gend noordoostelijke wind voerde drogere lucht aan die de bewolking een heel eind deed verdwijnen. De temperaturen stegen boven de 25 graden en dat zijn zomerse waar den. Vrijdag 11 juli was een warme dag met een maximum van 28 gra den. De zaterdag erop voelde 's morgens een stuk frisser aan. Met een westenwind werd nevel van de Noordzee aangevoerd. De tempera tuur kon hierdoor voor de middag de 20 graden bijlange na niet halen. Na de middag werd het beter, maar het hield op bij 24 graden. Het was ook een stuk vochtiger. Zondag 13 juli was ook enigszins benauwd met toch weer een temperatuur van bijna 28 graden. Tegen de avond na de dreiging van buien toe, maar ze gingen Tholen voorbij, in tegenstel ling tot elders waar zware onweers buien losbarstten met veel water overlast. De zomer zat niet erg sterk in het zadel. Dat was in de derde week van juli te merken. Een klein hoge- drukgebied boven Engeland bracht west- tot noordwestelijke wind zo als bekend komt uit die hoek niet het warmste weer. Het weer werd opnieuw wat onbetrouwbaar. Dat leverde soms veel bewolking op met wat lichte regen of een enkele stevige bui. Tussen de bedrijven door, scheen welregelmatig de zon. Met een temperatuur van 22 a 23 graden was het maximum wel bereikt. Donderdag 17 juli begon tamelijk zonnig, maar in de loop van de morgen begon de lucht vanuit het westen te betrekken. Oorzaak was een klein lagedrukge bied dat van Engeland onze richting uit kwam. Na de middag begon het te regenen. Ook de volgende dag was het niet veel beter met nogal wat buien en een toenemende wind tot vrij krachtig uit het westen. De tempe ratuur haalde de 20 graden net niet. Een nieuw hogedrukgebied ontwik kelde zich op de oceaan en trok via Schotland naar Scandinavië. De wind draaide naar het noorden tot noordoosten. Dat gaf hoop op beter weer, maar het viel tegen. Ondanks het hogedrukgebied bleef de atmosfeer kwetsbaar voor buien. Onze omgeving bleef wat last hou den van het lagedrukgebied boven midden-Europa dat in die regio voor veel wateroverlast zorgde. Za terdag 19 juli was weer een dag met veel zon, maar in de middag werd dat gevolgd door een flinke bui met onweer. Ook de zondag erop bleef het niet droog, 's Morgens onweer en een plensbui van ruim 5 mm re gen. Ook de rest van de dag bleef het buiig. We gingen bepaald geen zomerweek tegemoet. Er was door gaans veel bewolking met enkele buien. De zon scheen maar mondjesmaat. Uitzondering was woensdag 23 juli. Toen was het zonnig en het werd bijna 26 graden. Donderdag 24 juli begon eventjes zonnig, maar al snel kreeg de be wolking weer de overhand en vie len er een paar buien. De temperatuur ging in de vierde week van juli wat jojo-achtig op en neer tussen de 19 en 26 graden.' Maar in het algemeen was het toch wel redelijk. Vrijdag 25 juli was er weer een dag met veel bewolking en buien. De wind was vrij krachtig uit het westen. De volgende dag be gon mooi en zonnig, maar op de nadering van een nieuwe storing begon de bewolking in de middag weer toe te nemen. In de avond viel lichte regen. Zondag 27 juli was overwegend zwaar bewolkt met af en toe lichte regen. Later in de middag klaarde het op. Ook de laatste dagen van ju li verliepen wisselvallig met enkele buien. De conclusie over de zomermaand juli is niet denderend. Juli was be paald niet uitgesproken zomers, maar over een langere periode be zien, is het een normale maand ge weest. Voor vakantiegangers welis waar wat teleurstellend - we zien dan liever zomers zoals in *94 en '95 - maar de neerslag lag binnen de normale proporties. Het aantal uren zon was zelfs iets hoger dan normaal. Wegens vakantie van weerman L. van Driel, zijn er deze keer geen gegevens uit Sint-Maar tensdijk opgenomen in de tabel, zo dat we met de St. Philipslandse me tingen van weerman J. Stouten vol staan. Temperatuur Gemiddelde temperatuur 17,9 Gemiddelde maximum temperatuur 22,7 Gemiddelde minimum temperatuur 13,6 Hoogste maximum temperatuur 28,3(11) Laagste maximum temperatuur 18,2 (31) Hoogste minimum temperatuur 16,7(16) Laagste minimum temperatuur 9,7 6) Tropische dagen 30°C - Zomerse dagen 25°C 5 Warme dagen 20°C 25 Aantal uren 18°C 318 Aantal uren zonneschijn 219 Warmte-getal 20,0 Warmte-etmalen 17 Neerslag Aantal dagen met neerslag 17 Aantal dagen met hagel 1(20) Aantal dagen met neerslag 10 mm 2 Hoogste etmaalsom 12,4 2) Totaalsom 68,6 Atmosfeer Gemiddelde luchtdruk 1018 Hoogste luchtdruk 1028 6) Laagste luchtdruk 1004 1) Laagste luchtvochtigheid 45(11) Dagen met onweer 3 Aantal dagen met weerlicht - Aantal dagen met mist 1 8) Gemiddelde windsnelheid 2,4 Hoogste windsnelheid 13,4(1,25) De getallen tussen haakjes zijn de data. Het 2,5 hectare grote proefveld van de zaadteeltstudieclub lag dit jaar aan de Veilingweg in Sint-Anna land. Lag, want deze week ging de ploeg er al in. Maar voordien kon men nog even genieten van de kleu renpracht. Het begon zaterdag me teen na de opening al goed te lopen. Zelfs 's morgens waren er al men sen langs geweest. Dat het veld er nog lag, was puur voor de promotie, want voor de stu dieclub heeft het geen nut meer. „Wat ons betreft, had het een paar weken geleden al omgeploegd mo gen worden", zegt voorzitter C. Breure. „We begonnen bij de op komst van de planten met de waar nemingen en zijn zo'n vier weken geleden gestopt. Dus het kost ons in feite alleen maar geld om het in stand te houden. Maar je doet het om het publiek ook een kijkje te gunnen. En dam geef je daarbij ook nog wat uitleg aan deze en gene over wat de studieclub doet. En er worden vragen over planten ge steld." De studieclub beheert het enige proefveld in Nederland. „En mis schien wel van de hele wereld", zegt Breure. „Want ik weet niet dat er ergens op een dergelijke manier onderzoek gedaan wordt." Het werk van de studieclub komt er kort gezegd op neer dat ze van alle bestrijdingsmiddelen die in de land bouw toegepast worden (op bij voorbeeld aardappelen, graan of bieten) bekijken of die ook geschikt zijn voor de bloemzaadteelt. „Het is raar, maar waar. Middelen die in de landbouw toegelaten zijn, mo gen niet automatisch ook voor bloemzaadteelt gebruikt worden. En dat terwijl bloemen geen con sumptiegewassen zijn", zegt be stuurslid A. van Iwaarden De studieclub zaait elk jaar diverse één- of tweejarige bloemsoorten, telkens op een ander perceel dat men huurt van een landbouwer. Met paaltjes worden de rijen bloe men keurig in vakken verdeeld. „In elk vak wordt een ander middel of hetzelfde middel in diverse concen traties gebruikt", legt Van Iwaarden uit. Het kan namelijk best zo zijn dat een middel dat zwaar gespoten wordt, de hele plant vernielt. Je ziet op het proefveld ook een aantal ka le vakken. Maar wellicht werkt het wel goed als je een aantal keren een lichte bespuiting uitvoert. Zo probeer je erachter te komen welk middel wel of niet werkt. Drie jaar achter el kaar moeten er goede resultaten ge boekt worden voordat er toelating voor aangevraagd wordt." Het is niet gemaktelijk om een middel te vinden dat goed werkt én om het toegelaten te krijgen. „Je zit met het probleem dat de bloem zaadteelt maar een hele kleine be drijfstak is. Je praat in heel Neder land over 10.000 hectare en dan nog eens verdeeld in zo'n 150 ver schillende bloemsoorten. In Sint- Annaland gaat het om zo'n 600 hectare. Dat is gewoon commer cieel niet aantrekkelijk genoeg voor de fabrikanten van bestrijdingsmid delen", zegt Breure. „En het toege laten krijgen van een middel kost veel geld. Dus puur en alleen voor de bloemzaadteelt "zal dat niet ge beuren, maar als je een middel kunt vinden dat ook voor bijvoorbeeld graan gebruikt wordt, kan het na tuurlijk weer wel goed." Voor elk middel dat uitgetest wordt op het proefveld moet de studieclub een ontheffing aanvragen en dat kost 500 gulden. „Zonder sponsors zou dit dan ook niet kunnen", zegt de voorzitter. „Bovendien is het nog eens zo gek dat als je een middel hebt dat goed werkt en toegelaten is, dan ver dwijnt het na een paar jaar vrijwel zeker weer. De toelatingscommissie vindt dan weer een nadelig effect of het is commercieel niet interessant meer voor de fabrikant. Zo moet je constant blijven zoeken naar nieu we middelen." Dat bespuiting tegen allerlei ziek ten en onkruid beslist niet overbo dig is, bleek dit jaar overduidelijk. Het natte weer, afgewisseld met zonnige dagen, zorgde ervoor dat niet alleen de planten goed groei den, maar ook het onkruid en de ziekten tierden welig. „Met dat vochtige weer hebben de planten niet de kans om goed te drogen. Het gaat dan broeien en dat is een goede voedingsbodem voor schim mels", zegt voorzitter Breure. „Het is in feite net als met een mens. Als je op je blote voeten in een sloot staat te werken, gaat dat een paar uur goed. Maar als je er twee keer 24 uur in staat, krijgen je voeten toch een wat andere kleur." Van Iwaarden wijst op de verschil lende vormen van aantastingen zo als roest (brandplekken) en de schimmelziekte meeldauw die in twee vormen voorkomt (gewone en valse meeldauw). „We hebben dit jaar veel last van botritis. Dat is ook een schimmel die soms tot zelfs de hele stengel aantast. En ook sclerotina is een nare ziekte. Niet alleen gaan de planten dood, maar er blijven harde sporenhoop- jes achter. Die zijn heel moeilijk uit het zaad te verwijderen. En als er van zulke sporen in het zaad worden aange troffen, is die partij waardeloos", vertelt Van Iwaarden. „Veel vroege gewassen hebben geleden onder het vochtige weer zoals vlasleeuwebek en gipskruid. Alleen de telers die veel gespoten hebben, hebben dit jaar een goed gewas. Bloemen die nu in volle bloei staan, hebben nog een goede kans als het goede weer aanhoudt." Het onkruid was wel verwijderd, maar het kwam door de vochtigheid zo snel weer op dat er geen houden aan was. Er was veel belangstelling voor de open dag van de studieclub. Menig bezoeker liep langs de bloembed den en bekeek, rook en betastte de planten. Een aantal mensen liep met een notitieboekje rond, zoals die dame uit Sint-Annaland. „Ik hou erg van asters en ik zie hier een mooie soort staan. Dus daar schrijf ik de naam van op en dan weet ik wat ik moet bestellen", zegt ze. Ook enkele Thoolse 'kopstukken' op tuingebied ontbreken niet. Het echtpaar Balk uit Poortvliet geniet van de kleuren en geuren. En ook D.L. Koppenhol uit Poortvliet is aanwezig. Koppenhol is oud-secre taris van de studieclub, maar hij is nog steeds actief voor de vereni ging. Zo legt hij elk jaar een assor- timentstuin aan bij het proefveld. Die tuin staat verder buiten de proefnemingen, maar het is een kleurig gezicht voor de bezoekers op de open dag. Bacterievuur is een ziekte waar meidoorns en breedbladige cotone- asters (een soort sierheester) erg vatbaar voor zijn. De blaadjes wor den aangetast, worden bruin tot zwart en dat gaat verder op de tak ken. De struik sterft er uiteindelijk door af, maar blijft dan een infectiehaard voor de omgeving. De bacterie laat zich vrij gemakkelijk verspreiden door bijvoorbeeld vogels die op de takken gaan zitten. Aangenomen wordt dat zelfs verspreiding door de wind mogelijk is. Op zich jam mer voor de meidoorn, maar waar om dan zo'n commotie? Ook pe renbomen zijn echter zeer bevatte lijk voor bacterievuur dat daardoor ook wel perenvuur genoemd wordt. Fruittelers kunnen aanzienlijke schade oplopen door perenvuur in hun boomgaarden. „Op dit moment komt perenvuur op behoorlijk grote schaal voor op Tholen. Zelfs voor Zeeuwse begrip pen", zegt W.C. van Kempen uit Poortvliet. Hij is fruitteler (2,5 hec tare peren) en voorzitter van de kring Zeeland/westelijk Noord-Bra bant van de Nederlandse fruittelers organisatie (NFO). „Het is vooral het zuidwesten van Nederland dat getroffen is door bacterievuur. In de zak van Zuid-Beveland, een mei- doorngebied bij uitstek, is veel be smetting in boomgaarden te vinden. Maar ook hier op Tholen komt het veel voor. Ik weet bijna zeker dat ieder fruitteeltbedrijf ervan te lijden heeft." Het perenvuur is moeilijk te controleren voor de fruittelers. „Het betekent dat we momenteel twee maal per week door de boomgaard gaan om te kijken of er besmette takken zijn. Je moet het in een zo vroeg mogelijk stadium zien te ont dekken. Het topje van een scheut buigt naar beneden en van bovenaf worden het blad en de scheut zwart. Je moet zo'n besmette scheut met zo'n veertig centimeter extra lengte wegsnoeien. Daarna moet je je snoeischaar ont smetten", vertelt Van Kempen. „Omdat je zo goed moet kijken, duurt het toch wel zo'n 1,5 uur voordat je een hectare bomen hebt gecontroleerd. Als je dat in geld omzet, kost het al enorm veel. Plus dat er nog eens verlies aan op brengst bij komt. De schade zal dit jaar in elk geval aanzienlijk zijn en die is niet gedekt." Volgens de NFO-bestuurder is er wel een uiter ste redmiddel. „Er is een middeltje streptomicine, maar dat mag alleen met toestem ming van de plantenziektekundige dienst worden gebruikt. En dat vraag je ook alleen maar aan als de ziekte letterlijk als een vuur door je boomgaard gaat. Het is ook nog eens een kostbare bestrijding", vertelt Van Kempen. „Voordien kun je niets anders doen dan proberen zo goed mogelijk alle besmette takken uit de bomen te snoeien." De Poortvlietenaar vermoedt dat de bacterievuur-explosie voor een be langrijk deel veroorzaakt is door de zware storm die op 7 juni het land teisterde. „De bomen lopen dan wondjes op door afgerukte takken en bladeren. Dat zijn extra infec tiepoorten", aldus Van Kempen die hoopt dat de meidoorns snel opge ruimd zullen zijn. „Ik reed onlangs nog over de Roolandsedijk en daar zag ik nog volop meidoorns staan, ook zieke. Dat is natuurlijk een enorme besmettingshaard. Die moet snel weggehaald worden. Maar gelukkig hebben we over me dewerking van gemeente, water schap en andere instanties niet te klagen. Zij zien het risico ook wel in." De plantenziektekundige dienst in Roosendaal controleert regelmatig hoe het er voor staat met de mei doorns. Met de huidige explosie van de ziekte, wordt er zelfs eens in de paar weken gecontroleerd. Zieke meidoorns worden gemerkt waarna de eigenaar de struik moet verwij deren. Loonwerker I.M. van Poort vliet uit Oud-Vossemeer heeft het er de laatste weken druk mee ge had. „Ik heb zo'n 800 zieke meidoorns gerooid", vertelt hij. „Negentig procent daarvan was voor Staats bosbeheer. Die hebben veel mei doorns op de dijken staan, over het hele eiland verspreid. Daarnaast heb ik er nog wat gerooid voor de Ambachtsheerlijkheid (NV Am bachtsheerlijkheid Oud- en Nieuw- Vossemeer en Vrijberghe - red.) en een aantal particulieren." Ook de gemeente is aan de slag ge gaan om zieke meidoorns te rooien. „Dat is binnen de bebouwde kom geweest, want daarbuiten hebben wij geen wegen meer in beheer. Maar verspreid over alle plaatsen van Tholen hebben we tussen de 45 en 50 struiken verwijderd", zegt ambtenaar H. Jopse. „Er waren een paar concentraties. Ondermeer het trapveld aan de Pilootweg te Stave- nisse en de ijsbaan te Scherpenisse. Het ging om daadwerkelijk besmet te meidoorns. We hebben in het verleden al veel van die struiken weggehaald. Maar sommige zijn toch weer uit gelopen. Maar wat het gebied van de gemeentelijke plantsoenendienst betreft, is Tholen nu wel bacterie vuur-vrij. De plantenziektekundige dienst controleert nog steeds en ook particulieren die een zieke mei doorn hebben staan, moeten die rooien. Dat staat ook in de algeme ne plaatselijke verordening." Het waterschap Zeeuwse Eilanden heeft in Tholen ook de nodige meidooms op haar grondgebied staan. Langs diverse wegen werden er in totaal zo'n 125 gerooid. „Dat zijn er on geveer honderd meer dan vorig jaar. Een drastische stijging", zegt wa terschapsmedewerker M. Berkeij. „In Sint-Maartensdijk was er een flinke bacterievuur-explosie bij concentraties meidoorns aan de Ho- geweg en de Tweede Dijk. Verder waren er bij Sint-Annaland 25 mei dooms die voor 99 procent waren aangetast. Inmiddels hebben wij heel Tholen wel gehad. Op Sint- Philipsland was maar weinig te doen. Daar is niet zoveel beplan ting, dus ook weinig meidooms." De gerooide meidoorns worden versnipperd en de stronken die in de grond blijven zitten, worden met een bestrijdingsmiddel behandeld zodat ze niet meer kunnen uitlo pen.Maar niet alleen het bacterie vuur grijpt om zich heen. „We heb ben dit jaar ook extreem veel last van de iepenziekte", zegt Berkeij. „Het is gewoon een verloren strijd hier op Tholen. We gaan nu dan ook alle iepen die binnen ons beheersgebied groeien, weghalen. Andere boomsoorten hebben nog niet zo'n gevoeligheid voor derge lijke ziekten. Wij hebben geen mo numentale iepen in het bestand zit ten en inenten zou voor het water schap veel te duur worden. In het najaar gaan we de iepen rooien." Medewerkers van het waterschap legden maandag aan de Noorddijk te Sint-Annaland voorlopig de laatste hand aan de grootscheepse opruiming van zieke meidoorns. De Bloemenlaan in St. Maartens dijk is één van de langste straten in de gemeente Tholen. De naam doet vermoeden, dat de tuinen hier een lust voor het oog zijn. Een woeste tuin kan ook mooi zijn, weten mevr. Durieux en dhr. Van Hulsel, maar dan bedoelen ze toch heel wat anders dan de si tuatie bij de huren. Een schand vlek voor de straat noemen ze de toestand, waarbij het onkruid in de voortuin tot bijna twee meter hoogte is gekomen. De Telegraaf voor het raam van de woonkamer in de bewuste wo ning dateert van 20 september 1996. Sinds die tijd ai staat het huis vrijwel leeg, hoewel de huur woning van Beter Wonen toen verkocht werd. Het pand is parti culier eigendom, maar de bewo ners zien de buren bijna nooit. Intussen woekert het onkruid in de voor- en achtertuin voort en mevr. Durieux en dhr. Van Hulsel proberen tevergeefs hun eigen tuin goed schoon te houden. „Wij moeten ons wel aan regels en wet ten houden, maar de buren blijk baar niet. Je kunt beter over On kruidlaan in plaats van over Bloemenlaan spreken", klagen ze. Dat het ook anders kan, blijkt uit diverse andere tuintjes, ook waar er leegstand is. Aan de overkant staan in een rij van elf huizen, acht woningen leeg en daar zijn de tuintjes wel schoon. „Zo'n ver waarloosde voortuin schept al gauw het idee van een achter buurt", zeggen de buren. „Het kan er bij ons ook niet in, dat hier niets aan te doen valt." Volgens J. de Feijter, afdelings chef volkshuisvesting van de ge meente Tholen, is dat wel degelijk het geval. In de bouwverordening staat namelijk, dat het erf van een woning in goede staat moet verkeren. „De gemeente kan dus op grond van de bouwverorde ningen betrokkenen aanschrijven en in laatste instantie zelfs be stuursdwang toepassen, waarbij het onkruid op kosten van de ei genaar van de woning door de ge meente wordt opgeruimd." Intus sen vliegen de pluizen van het on kruid door de Bloemenlaan. Zij kiezen hun eigen weg, gedreven door de wind. Landschapsarchitect Jan Willem Bosch leidt zaterdag 13 september een muzikale tocht door het Thool se landschap. De excursie wordt door de stichting educatief toerisme Zeeland Oranjezon georganiseerd als voorbereiding op het kamermu ziekfestival. Dit festival is onder deel van de Zeeland nazomerfesti vals en één concert wordt altijd op Tholen gehouden. Op 13 september begint de excursie om één uur.in museum De Meestoof te Sint-An naland. In dit voormalige raadhuis (ontworpen door de Zeeuwse bouwmeester Arend Rothujzen) geeft het trio Avodah zijn eerste op treden. Avodah bestaat uit violist Volker Biesenbender, accordeoniste Patricia Draeger en contrabassist Wolfgang Fernow. Vervolgens gaan de deelnemers per bus naar Scher penisse door een gebied met mar kant landschap met oude dijken. Onderweg vergast het trio Avodah het publiek op een tweede concert. Een rit langs de kust van de Ooster- schelde (het Mastgat) volgt. Het ge zelschap komt terug in Sint-Anna land waar het diner genuttigd kan worden, 's Avonds treedt Avodah dan op in de Nederlandse Hervorm de kerk te Oud-Vossemeer. Voor in lichtingen en aanmelding: Oranje zon tel. 0118-581507. De gerenommeerde LIJSTENMAKER voor het eiland Tholen Molenstraat 13, tel./fax: 0166-664041 4695 CK Sint-Maartensdijk Advertentie I.M. Dhr. en mevr. Van Hulsel worden al bijna een jaar geconfronteerd met een vervuilde voortuin van de buren. De bezoekers van het proefveld in Sint-Annaland konden hun hart ophalen aan de vele vormen, kleuren en geuren in onder meer de assor- timentstuin.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1997 | | pagina 5