,Als je zwembad overkappen wil
moet je ook wat aan gebouw doen'
Poppen in overvloed op de Regenboog
PERSIA
Gemeente scheldt
75 mille huur kwijt
Thjos vormt
een levende
wasstraat
Wijziging in slagbomen bij de Oesterdam
Geslaagd
dus gefeliciteerd
Thoolse Kameleon vaart
in Roermond en op mosseldag
Exclusief
en voordelig
Donderdag 10 juli 1997
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
„Om Tholen kun je niet heen. Bewijs dat dan ook. Er
komt nooit wat van terecht als je het niet groots aanpakt.
Zoals het nu is, kan het niet lang meer goedgaan. Ge
bruikers en bezoekers stellen steeds meer eisen aan
voorzieningen. Als je het zwembad overkappen wil,
moetje ook wat aan Haestinge doen."
1
Bibberen
Jaap de Rijke studeerde af op herinrichting sportcomplex Haestinge:
Te veel hokjes
Steeds duurder
Twee diploma's
Meteen werk
Diversen
Geen inzage meer
in bankrekening
bijstandtrekkers
Met 154 km per uur
over de Oesterdam
Slangen voor
hogedrukreinigers
Handelsonderneming
Van Beers Techniek B.V.
i y f
Kunstzinnige vorming betaalde Meulvliet niet
De gemeente Tholen blijkt meer dan 75.000 gulden huur
kwijtgescholden te hebben dat het Oosterscheldecollege
uit Goes moest betalen voor de ruimte voor kunstzinnige
vorming in Meulvliet. Dat werd maandagmiddag duide
lijk tijdens de raadsvergadering. De gemeenteraad nam
genoegen met 24.570 gulden, terwijl er over de afgelo
pen tien jaar ruim 100.000 gulden betaald moest wor
den.
Jaap de Rijke wierp zich voor zijn
afstudeerproject aan de Technische
Universiteit in Delft op Haestinge
in Sint-Maartensdijk. Na acht
maanden liggen er twee dikke delen
over de herinrichting van het sport
complex. In totaal zo'n 450 pagi
na's analyses, schetsen, foto's, be
rekeningen en ontwerpen. De 29-ja-
rige kreeg voor zijn presentatie een
8,2 en de titel van ingenieur. Nog
voordat hij zijn bul in ontvangst
had genomen, was de oud-inwoner
van Sint-Maartensdijk al aangeno
men bij een ingenieursbureau in
Maastricht.
De oplossing voor Haestinge van
de civiel-ingenieur kost veel geld.
Dat is er niet. De Rijke beseft dat
wel, maar heeft bewust de kosten
niet laten meespelen in het afstu
deerproject omdat hem dat teveel
beperkingen op zou leggen. „Als je
van het geld uitgaat dat eventueel
beschikbaar komt, dan kun je alleen
de tegels in de kleedkamers ver
nieuwen en schuif je de pilarenzaal
een beetje op. En dan geef je alles
een nieuw verfje, maar dan zien de
mensen Haestinge nog steeds als
Haestinge. En dat heeft nu geen uit
straling. Na een bezoekje zeggen
ze: voor die vijf gulden entree kan
ik beter naar Steenbergen gaan. Als
je het doet, moet je het goed doen."
De Rijke is na het bestuderen van
de situatie tot de slotsom gekomen
dat het louter overkappen van het
zwembad niet voldoende is om het
geheel meer aanzien te geven. „Dan
krijg je twee aparte zaken: een
overkapping die helemaal nieuw is
en het bestaande complex met de
sporthal dat oud is. Dat zou een
enorm contrast opleveren en het
blijft een rommelig aanzien hou
den. Ik heb geprobeerd er een ge
heel van te maken: als de bezoeker
er binnen komt, weet hij meteen
waar hij naar toe kan: het zwem
bad, de sporthal of de bar. Nu is dat
niet duidelijk. Een vreemde die er
voor het eerst komt, weet bijvoor
beeld niet dat hij via de achterkant
van het gebouw naar de sporthal
moet. Uitgangspunt is dus een com
plex te maken, waarin een bezoeker
meteen weet waar hij heen moet."
De Rijke heeft zijn oor te luisteren
gelegd bij de stichting gemeen
schap Sint-Maartensdijk. Die kon
digde in oktober vorig jaar aan een
haalbaarheidsstudie te dfoen naar
het overkappen van het zwembad,
in overleg met de zwemverenigin
gen De Eendracht, De Dolfijn en de
duik-en reddingsbrigade De Snot-
dolf. Een werkgroep onder leiding
van voorzitter P.J. Moormans van
de stichting Haestinge, bereidde
een en ander voor. De Rijke sprak
met enkele vertegenwoordigers van
de belanghebbende partijen, onder
andere met de Sint-Annalander E.
van der Maas van De Dolfijn. En
presenteerde op een vergadering
van de werkgroep waarin ook ar
chitect H. Weertman uit Goes zit
ting had, zijn voorstellen.
De Rijke's ideeën werden in de
werkgroep niet bepaald enthousiast
ontvangen. „Er werd meteen aan
geld gedacht. Ik had alleen maar ru
we schetsen gemaakt. Het ging er
om ideeën te spuien. Bij ontwerpen
leer je juist niet bekrompen te den
ken. Het invullen van details komt
later. Als je meteen begint met het
uitwerken van de plaats waar het
toilet moet komen, dan kun je niks
leuks creëren."
De Rijke moest in september een
ontwerpopdracht inleveren. Het
was juist in die tijd dat Jaap zijn
moeder thuis hoorde klagen dat het
te koud was om in het zwembad te
gaan zwemmen en maar overwoog
naar Steenbergen te gaan. „Rond
die tijd begon ook dat' onderzoek
van de stichting. Dat viel samen. Ik
dacht: dit is een geschikt onder
werp." Dat klagen over de kou'in
een openluchtbad, was De Rijke
zelf ook niet vreemd. „Als jongetje
van zes heb ik daar ook vaak staan
bibberen tijdens het schoolzwem
men. Toen ik met het onderwerp bij
de professor kwam, was hij laaiend
enthousiast. Dit was tenminste geen
afgekauwd onderwerp. Laat maar
zien watje wil, zei hij."
De gemeente Tholen verschafte De
Rijke alle technische gegevens van
het complex, plus de cijfers van het
aantal gebruikers en bezoekers. De
Rijke keek op van de royale mede
werking van de gemeente, in dit ge
val in de persoon van M. de Graaf.
„Het komt maar zelden voor dat je
zo gemakkelijk gegevens krijgt. Op
andere plaatsen moet je veel meer
moeite doen en dan nog krijg je niet
alles. Dat was dus heel goed."
De Rijke onderzocht een aantal al
ternatieven: alleen de sporthal aan
pakken, nieuwbouw van de sport
hal, alleen het zwembad verbeteren,
sporthal plus zwembad aanpakken
en een geheel nieuw complex ont
werpen. De student utiliteitsbouw
keek bij de beoordeling van de al
ternatieven onder meer naar de in
frastructuur, de inpassing in de om
geving, de techniek, de functies, de
kosten, sloop-hergebruik en de 'af-
studeerwaarde'. Het ontwerpen van
'een sportcomplex waarin zwem-
sport en de activiteiten in de sport
hal beoefend kunnen worden', haal
de de hoogste score.
Hij besprak zijn ontwerpen steeds
Jaap de Rijke op de rand van zwembad Haestinge dat hij in zijn afstudeerwerkstuk overkapte.
met zijn huisgenoten in Delft en
met de 4-koppige afstudeercommis-
sie. „Je moet er altijd vreemden te
genaan laten kijken. Nu is het
zwembad strikt gescheiden van de
rest.
Je kan het zo maken dat bezoekers
ook zicht hebben op het zwembad.
Maar je kan je dan ook afvragen of
iedereen wel gezien wil worden in
het zwembad.
Zulke zaken worden in de commis
sie besproken. Daar moet je mee
aan de slag."
Overzichtelijkheid is een belangrij
ke zaak in het geheel, legt Jaap uit.
„In grote gebouwen raakt menig
bezoeker de weg kwijt. Zelfs in
kleine gebouwen komt dit ver
schijnsel voor. Om dat te voorko
men, moetje de vormgeving van de
bouwmassa zo maken dat de bezoe
ker zich vooraf voor kan stellen hoe
het gebouw in elkaar zit. De ruim
telijke structuur moet niet te inge
wikkeld in elkaar steken." Tenslotte
zijn er verschillende categorieën
bezoekers die van Haestinge ge
bruik maken: zwemmers, toeschou
wers (zwembad en sporthal), spor
ters die gebruik maken van de hal
(volleybal, badminton) en sporters
in de activiteitenzaal (dammers en
schakers bijvoorbeeld) en bezoe
kers van deze zaal en van de verga
derruimten.
De Rijke ging met de functies
schuiven om een ideale indeling te
krijgen. Zijn definitief ontwerp is
een vierkant gebouw van 70 bij 70
meter geworden. De bezoeker komt
binnen op een soort plein. Alleen de
sporthal en het zwembad zijn nog
op hun plaats gebleven, de andere
ruimten zijn afgebroken en op een
ander wijze in het geheel opgeno
men.
„Nu zijn er te veel hokjes. De
kleedkamers zijn verouderd. De to
neelruimte is een loze ruimte, die
maar enkele keren per jaar wordt
gebruikt. Bovendien te diep. De pi
larenzaal is verhuisd en kijkt de
zonneweide in, maar heeft geen ko
lommen meer. Hij krijgt meer sfeer
en is vrij indeelbaar met rijdende
muren." Voor toeschouwers in het
zwembad komt er een verhoogd
terras.
En de verschillende gebruikers kun
nen elkaar niet bijten; zwemmers
en publiek kruisen elkaar niet in het
ontwerp van De Rijke. Ook komen
er geen trappen en verdiepingen in
het gebouw.
Jaap bezocht voor zijn afstudeer
project wel tien zwembaden, onder
meer in Bergen op Zoom, Middel
burg, Vlissingen, Domburg en Rot
terdam. En de constructie van de
nieuwe westhal op Schiphol onder
wierp hij aan een studie. Niet zon
der problemen. „Ik liep er ander
half uur rond met mijn schetsboek
toen er twee gewapende kerels van
de marechaussee op me af kwamen.
Wat ik wel niet deed en wie ik was.
Daar schrok ik wel even van, hoe
wel je er op school voor gewaar
schuwd wordt."
De keuze Voor een vierkant ge
bouw? „Het zwembad en de sport
hal zijn eenvoudig van vorm. Daar
moet je niet iets vreemds of inge
wikkelds omheen zetten. Op deze
manier is het ook af. Schuine lijnen
doen afbreuk aan het geheel."
De keuken krijgt volgens De Rijke
een 'supercentrale' plaats in het ge
heel. „Het is één vlek als het ware
dat alles kan bedienen: een trouw-
partijtje in de kleine zaal, het terras
van het zwembad binnen, het bui
tenterras en de sportzaal zelf. Dat is
ook de doelstelling van de stich
ting." Nadeel is dat de aanvoer van
voorraden via het centrale gedeelte
moet. Ook voor het afval moest een
oplossing worden gevonden.
Om dit enorme gebouw (de sport
hal alleen al is 29 bij 16 meter) te
realiseren, is een draagconstructie
nodig waar De Rijke menig uurtje
op heeft zitten puzzelen. Aan de
hand van de bestaande structuren
bracht hij met behulp van een com
puter een en ander in kaart. Onder
andere de diktes van de balken en
de plaats van de kolommen die de
balken moeten dragen. De Rijke
bedacht betonnen wanden voor de
verschillende onderdelen (kleed
ruimten, zaal, toiletten). Die zouden
het geheel moeten 'stabiliseren'
maar dat bleek een saaie oplossing.
Om dat te doorbreken, zou er ge
bruik gemaakt kunnen worden van
een 'open' wand (een houten of me
talen raamwerk, afgewerkt met pla
ten of panelen.) Deze wanden stel
den De Rijke voor de nodige pro
blemen. Getekend op een rij bevre
digden ze niet. Te weinig gaven ze
het verschil aan tussen het zwem
bad- en het sporthalgedeelte. De
Rijke liet ze verspringen om het
ontwerp aanvaardbaar te maken en
de functies duidelijker uit te laten
komen. „Het bleven allemaal hok
jes. Nu worden bezoekers automa
tisch gestuurd. Mensen komen ten
slotte met een doel naar het ge
bouw."
De Rijke verrichte veel vormstudies
naar het dak van het gebouw. Hel
lend en golvend. In zijn ontwerpen
was hij echter steeds uitgegaan van
een plat dak. „Dat ging automa
tisch. De zonneweide blijft buiten,
maar de draagconstructie loopt
door. Dan pas is het gebouw af.
Dan kun je buiten zien wat binnen
is."
In het ontwerp van De Rijke blijft
de badpost staan onder een over
spanning van 34 meter. En mocht
de kuip voor het water er in de toe
komst uitgesloopt worden, dan kan
dat volgens De Rijke zonder veel
moeite.
Voor de presentatie heeft De Rijke
de gemeente uitgenodigd, maar die
liet weten verhinderd te zijn. Voor
zitter Moormans heeft de studie
nog niet onder ogen gezien, maar
wel tijdens het voorbereiden regel
matig contact gehad over het plan.
Zijn reactie: „Een geheel nieuw
centrum creëren is te veel voor
Sint-Maartensdijk. Ik wist al gauw
dat dit onze financiële armslag te
boven zou gaan. Zijn professoren
wilden niet teveel beperkingen."
De stichting heeft zelf onderzocht
wat het zou kosten om alleen het
zwembad te overdekken. Volgens
Moormans werd het, gaande de stu
die, steeds duurder.
„De werkgroep heeft er naar geke
ken. We waren uitgegaan van 1,7
miljoen gulden, maar kwamen uit
op 4,1 miljoen. Dat heeft geen zin.
Dan moet je ook nog de exploitatie
rond zien te krijgen. Er is domweg
geen geld voor. De gemeente zal
daar zeker niet garant voor willen
staan. Dat kan ik me goed voorstel
len."
De stichting concentreert zich nu
op het opknappen en gedeeltelijk
herinrichten van Haestinge. Ge
streefd wordt naar grotere zalen.
Een gedeelte van de foyer wordt
daarvoor opgeofferd. Ook de toe
gang tot de kleedruimtes krijgt aan
dacht. Dit geschiedt nu via de bui
tenkant van het gebouw. De beheer
der heeft daar geen zicht op. Vol
gens Moormans is het overdekken
van het zwembad een kwestie van
de lange termijn. „Maar ik geloof
niet dat beide zaken ooit in een ge
bouw .ondergebracht kunnen wor
den. In Delft zou het kunnen en
zouden ze er trots op zijn, hier kan
dat niet." Het gebouw zelf kan in
1998 aangepakt worden, al moet er
wel een verschil in kosten worden
overbrugd tussen de stichting en de
gemeente. De stichting denkt onge
veer 850.000 gulden nodig te heb
ben, de gemeente wil volstaan met
circa 425.000 gulden. „De architect
moet een gulden middenweg zien te
bereiken." Dit najaar moeten de
plannen rond zijn.
De Rijke bewandelde een lang weg
om ingenieur te worden. Met het
diploma van de christelijke mavo in
Tholen op zak, ging hij naar de
middelbare technische school.
Stapte (zonder diploma) na drie jaar
over naar de hogere technische
school om na twee jaar (weer zon
der diploma) verder te gaan aan de
Technisch Universiteit in Delft.
„Dit is mijn tweede diploma nog
maar. Op de mavo had ik wel wis
kunde, maar geen natuurkunde. Op
de m.t.s kon ik toch terecht omdat
er toen weinig jongens weg- en wa
terbouw deden. De klassen waren
niet vol."
Tijdens het bespreken van de klad
versie van zijn afstudeerproject op
6 juni kreeg De Rijke vijf aanbie
dingen om te komen werken. „De
zelfde dag ben ik gaan bellen. Eerst
met een bureau in Amsterdam.
Daar sprak ik af om te komen pra
ten. Toen met een bureau in Maast
richt.
Daar hoefden ze me niet te zien.
Die zeiden: op 1 juli kun je beginn-
nen. De markt is op dit moment
heel goed."
De Rijke werkt bij het middelgrote
ingenieursbureau Brekelmans in de
Limburgse hoofdstad, afbouw en
constructies. Hij houdt zich vooral
bezig met het berekenen van con
structies.
Aan de Hogeschool Zeeland, sector
hoger economisch onderwijs (heo)
zijn T.J. Bijl uit Tholen en J.T.
Quist uit Sint-Philipsland geslaagd
voor het examen van de bedrijfs
economische opleiding. C. Hoeboer
en B. van Tilborg uit Tholen be
haalden aan De Schutse te Bergen
op Zoom het vbo-diploma.
Alleen bij vermoeden van fraude
mag het gemeentebestuur inzage
hebben in de giro- en bankrekenin
gen van inwoners die een bijstands
uitkering ontvangen. Dat wordt
vanaf 1998 het beleid, zei wethou
der Moerland maandagmiddag in
de gemeenteraad op vragen van zijn
eigen PvdA-fractie. Die haakte met
de VVD in op een brief van de So
cialistische Partij uit Rotterdam om
het beleid aan te passen. "Ook wij
maken ons zorgen over de privacy
en worden daarbij gesteund door
bestuursrechters", zei mevr. E.M.
van der Wal-Vermeulen. "De raajl
wordt op zijn wenken bediend,
want dinsdag komt er een voorstel
in b. en w. zoals jullie dat willen",
zei wethouder Moerland. "Wij
hebben er niets mee te maken aan
welke dingen de burger zijn geld
uitgeeft." Overigens hield de burge
meester nog een slag om de arm.
"We moeten er in het college nog
over praten", merkte hij op. Moer
land was echter vol vertrouwen:
"Gezien de parafen bij het stuk
stemmen ze er allemaal mee in."
Eén van de onfortuinlijke bestuur
ders die zondag werden bekeurd tij
dens een radarcontrole van de poli
tie, maakte het wel erg bont door
met 154 km per uur over de Oester-
dam te rijden. De politie controleer
de hierop snelheid. Van de 520
voertuigen die voorbij kwamen, re
den er 31 (zes procent) harder dan
de toegestane 100 km per uur. Eer
der, van elf uur tot half één postte
de radarwagen op de Poortvlietse-
dijk te Scherpenisse. Daar mag 80
km per uur gereden worden. Van de
225 gecontroleerde voertuigen re
den er 5 (twee procent) te hard. De
hoogst gemeten snelheid was hier
101 km per uur. Tot slot werd er
ook nog gecontroleerd op de
Broekseweg bij Oud-Vossemeer.
Van tien voor drie tot tien voor vier
kwamen hier 148 bestuurders voor
bij waarvan er 34 (23 procent) har
der reden dan de limiet van 80 km
per uur. De snelste werd geklokt op
137 km per uur.
Zaterdag kan elke inwoner van de
gemeente Tholen zijn auto door een
levende wasstraat rijden. Op het
parkeerterrein van gemeenschaps
centrum Meulvliet in Tholen heeft
de Thoolse jongerensoos Thjos de
ze activiteit opgezet. Onder het ge
not van een kopje koffie met gebak
kan men zijn auto laten wassen en
als het nodig is, maken de jongeren
ook de binnenkant schoon. Kinde
ren kunnen ondertussen een greep
in de grabbelton doen of gewoon
voetballen.
Deze levende wasstraat wordt geor
ganiseerd om geld te verzamelen
voor een uitwisselingsproject van
tien leden van Thjos met een tiental
jongeren uit Lapland. De Zweedse
jeugd zal in de laatste week van au
gustus een bezoek brengen aan
Tholen. Ze logeren dan op mini-
camping Klinkenoord in Sint-Maar
tensdijk. De uitwisseling staat in
het teken van alcohol- en drugspre
ventie. In het voorjaar van 1998 is
het de bedoeling dat de Thoolse
jongeren een tegenbezoek brengen
aan het Zweedse Galivare in La
pland.
Daar wordt het alcohol- en drugs
beleid van Zweden onder de loep
genomen.
De helft van de kosten voor deze
uitwisseling wordt betaald door
Jeugd voor Europa (een commissie
van de Europese Unie die zelfwerk
zaamheid en organiserend vermo
gen van jongeren wil stimuleren).
De andere helft moeten de jongeren
zelf bij elkaar zien te schrapen. Er
zijn een aantal sponsors gevonden,
maar dat was niet genoeg. Daarom
wordt nu de levende wasstraat geor
ganiseerd waar overigens ook aan
hangers, fietsen en scooters gewas
sen kunnen worden.
Volgens de Thjos lijkt het project
van tevoren een enorme hindernis,
maar als die eenmaal genomen is,
moet het zelfvertrouwen van de
jeugd hard gegroeid zijn.
Men kan zaterdagochtend vanaf ne
gen uur in de 'wasstraat' terecht te
gen een volgens Thjos 'geringe'
vergoeding.
Slabbecoornweg 38, 4691 RZ Tholen
tel. 0166-603497
Ook op zaterdagochtend
geopend van 8.00-12.00 uur
Advertentie I.M.
De provincie heeft het gebruik van
de slagboominstallatie op de paral
lelweg van de Oesterdam gewij
zigd. Reden hiervoor was dat de
weg te vaak misbruikt werd door
onbevoegden.
Het verkeer dat van Tholen richting
Zuid-Beveland gaat, kan voortaan
de slagbomen alleen nog maar met
een speciale kaart openen. Het cij
ferslot is daarmee komen te verval
len.
Per landbouwbedrijf worden maxi
maal twee gratis kaarten afgegeven
door de directie infrastructuur en
vervoer van de provincie.
Voor mensen die slechts af en toe
voorbij komen, worden tijdelijke
passen uitgegeven in het bedie
ningsgebouw van de Bergschediep-
sluis.
Voor het verkeer vanaf Zuid-Beve
land verandert er vrijwel niets. De
cijfercode blijft daar gelden, maar
die zal wel vaker gewijzigd wor
den. 's avonds en 's nachts (van ne
gen tot acht uur) staan de slagbo
men en in de winter worden ze
zelfs verwijderd.
Dat betekent overigens niet dat ie
dereen dan over de parallelweg mag
gaan rijden. Alleen langzaam ver
keer (tractoren en dergelijke) mo
gen er komen.
Eerder werde de slagbomen aan de
Thoolse kant al verzet tot vóór de
Bergsediepsluis omdat mensen hun
auto's hinderlijk parkeerden tot
vlak bij de sluis.
De fascinerende, klassieke
wayang poppen uit West-Java
zijn er, maar ook poppen die van
afwasborstels gemaakt zijn. CNS
de Regenboog in Tholen is een en
al pop en dat trekt woensdag
avond veel volk naar de Molen-
vlietsedijk. Ouders, oma's en op
a's, broertjes en zusjes en andere
belangstellenden, de protestants-
christelijke basisschool is overvol.
In plaats van een fancy fair was
er dit keer een educatief pro
gramma, legt directeur C. van
Dis uit. Met medewerking van
VMC Zeeland, het voormalige
steunpunt kunstzinnige vorming,
was er heel wat materiaal be
schikbaar gekomen. Niet alleen
lesboeken, maar ook poppén uit
Indonesië. Barbies of andere tra
ditionele meisjespoppen waren
niet te vinden.
"Het zijn allemaal echte cultuur
poppen, geen speelgoed", vertelt
de directeur. Drie weken zijn de
bijna 240 leerlingen er mee bezig
geweest. Van zoveel mogelijk kos
teloos materiaal werden schim-
menpoppen en marionetten ge
maakt. Op een grote tafel was uit
elke groep een werkstuk tentoon
gesteld en daarbij was pluto te
ontwaren, naast een hand
schoenpop. "De kinderen zijn
verschrikkelijk creatief", zegt
Van Dis trots. „Diverse poppen
hebben ze zelf bedacht, die ko
men niet uit de lesboeken." Er is
geplakt en geknipt, want papier
en karton zijn voorname grond
stoffen voor de poppenproductie.
Maar ook via macramé en ande
re knooptechnieKen, met flessen
en deksels, is er wat moois ont
staan. Het handvaardigheidslo
kaal, bij uitstek geschikt voor
zulke werkzaamheden, is bij de
Regenboog als permanent lokaal
in gebruik, zodat er in de hele
school aan de poppen gewerkt
werd. Gezien de krappe huisves
ting denkt de CNS aan het over
kappen van een stuk tuin.
De poppenpresentatie ging
woensdagavond vergezeld van
een optreden van het bekende
poppentheater Robhetty en daar
voor stonden de kinderen in de
rij-
Deze leerling van de Regenboog in Tholen verlangt al naar zijn bed tijdens de poppenpresentatie.
De stichting Kameleonvaarders
Zeeland uit Tholen is actief bezig.
De oprichters van de tichting bouw
den in 1994 het motorbootje de Ka
meleon na uit de gelijknamige
jeugdboeken. Na een glorieuze start
met ondermeer een officiële ont
vangst in het Kameleondorp Ter-
heme en tentoonstelling op de wa-
tersportbeurs Hiswa, bleef de stich
ting actief. Nu het vaartuig weer uit
de winterstalling is gehaald, was
het op 24 mei al te zien bij een
brandweerwedstrijd in Tholen. Van
1 tot en met 10 augustus vaart de
Kameleon op de Maas bij Roer
mond. Tijdens het nationale water
sportkamp NaWaKa 1997 van
scouting Nederland zal het bootje
de burgemeester en andere notabe
len van Roermond rondvaren. Wat
dichter bij huis komt de Kameleon
in actie op 16 augustus tijdens de
mosseldag in Yerseke. Vanaf het
kantoor van de havenmeester ver
zorgt de stichting met de legendari
sche 'opduwer' van Sietse en Hiel-
ke Klinkhamer rondvaarten. De
stichting is opgericht om via dona
teurswerving de eerste echte Kame
leon die in Nederland werd ge
bouwd in de vaart te houden.
Perzen, Berbers, Kelims,
Nepals, Gabbeh's.
Fortuinstraat 3 Bergen op Zoom
Tel.: 0164-243509
Advertentie I.M.
"Een wonderlijke zaak", vond P.
van Belzen. "Dit is heel erg aan de
magere kant. Wat is de precedent
werking hiervan, want er zijn diver
se gesubsidieerde instellingen en
hier nemen we met 1/16 deel ge
noegen." Het RPF/GPV-raadslid
wees erop, dat het Oosterschelde
college nooit heeft betaald, maar de
gemeente stuurde ook geen herin
neringen. "De gemeente hoefde
echter geen rekeningen te sturen
omdat er een contract is afgesloten
en huur onder de zogenaamde
brengplicht valt. Is wel het uiterste
gedaan om de verschuldigde huur
penningen binnen te krijgen? De
argumenten van b. en w. om ak
koord te gaan, komen zwak over.
Of we te maken hebben met een al
of niet gesubsidieerde instelling is
geen afdoende argument. Ook het
feit, dat met de ontvarlgsten geen
rekening is gehouden in de ge
meentebegroting en -rekening is
een oneigenlijk argument om met
deze afkoopsom akkoord te gaan",
aldus Van Belzen. Wethouder J.
Versluys gaf hem toe, dat het be
drag mager was in vergelijking met
de aanvankelijke som. "Maar dit is
een tussenoplossing voor een al
lang lopend conflict. Kunstzinnige
vorming wilde namelijk nog veel
minder betalen dan de 24.570 gul
den. De kapitaallasten van 34.000
gulden per jaar werden volledig op
kunstzinnige vorming afgewenteld,
terwijl men erop wees, dat andere
vergelijkbare huurders in Meulvliet
een niet-commercieel tarief beta
len", zei Versluys. "Maar er lag
toch een contract!", wierp Van Bel
zen tegen. "Er was geen duidelijk
contract", moest de wethouder be
kennen en toen besloot het
RPF/GPV-raadslid maar 'met te
genzin' akkoord te gaan met de
kwijtschelding van ruim 75 mille
aan huur. Over de jaren 1993 tot en
met 1995 betaalt het Oosterschelde
college 21.060 gulden vermeerderd
met 3510 gulden over het eerste
halfjaar van 1996. De 24.570 gul
den wordt toegevoegd aan de post
onvoorziene uitgaven.
