Oud-secretaris
Benou overleden
Politie lost reeks
van misdrijven op
"Het gemeenschapsgevoel van
vroeger missen we toch wel"
Helft loten Actie clubkas verkocht
Blusgroep smalstad
eindigt als tweede
Karaoke in
The Limit
Echtpaar Schot-Perestam deelde 60 jaar lief en leed
Marc Droogers
op eufonium
naar ereafdeling
Markt in
St. Maartensdijk
Donderdag 10 april 1997
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Drager erepenning gemeente Tholen
Na een korte ziekte is in zijn woonplaats Krabbendijke
donderdag Thomas Cornelis Benou overleden. Benou
was tot 1 juli 1989 gemeentesecretaris van Tholen. Hij is
69 jaar geworden. Benou, die ridder in de orde van Oran-
je-Nassau was en drager van de erepenning van de
gemeente Tholen, is maandag in Krabbendijke begraven.
Invloed onmiskenbaar
Jacoba van Beieren
27-jarige Tholenaar voor heling gepakt
Een gezamenlijk politieteam van de districten Ooster-
scheldebekken en Bergen op Zoom heeft met de arresta
tie van acht personen een serie van 71 misdrijven opge
lost. Daarbij waren ook zes inbraken op Tholen. Drie van
de verdachten pleegden de inbraken. Het ging om min of
meer beroepsmatige criminaliteit, want met de opbrengst
van de gestolen goederen voorzagen de drie inbrekers
voor een groot deel in hun levensonderhoud. Een 27-jari-
ge Tholenaar werd gepakt voor heling.
Aanhoudingen
Tevreden. Dat is het kernwoord waarmee het echtpaar
J.M. Schot-Perestam uit Tholen terugkijkt op zestig jaar
huwelijk. Woensdag hopen de twee Thoolse echtelieden
hun diamanten trouwdag te vieren. Vanuit de arme crisis
jaren tot aan de rijkdom van heden bleven ze in hun eigen
huisje aan de Regentessestraat in Tholen wonen. Tevre
den, maar desondanks missen ze het gemeenschapsge
voel van vroeger wel een beetje.
Dijk te smal
Verkering
Alleen om voedsel
Liefde belangrijk
Hydrauliekslangen
Thuis
Handelsonderneming
Van Beers Techniek B.V.
Zeeuwse brandweerwedstrijd Zuiddorpe
Dankzij een tweede plaats tijdens de provinciale brand
weerwedstrijden (tweede klasse lage druk) zaterdag in
Zuiddorpe mag de brandweer uit Sint-Maartensdijk op
21 juni naar de gewestelijke wedstrijden in Kruiningen.
Aan het wedstrijdonderdeel waar de blusgroep op uit
kwam, deden twaalf ploegen mee. Bevelvoerder J. Priem
behaalde ook een goed resultaat, hij werd derde.
T.C. Benou.
De stabiele factor binnen het
gemeentelijk apparaat door de jaren
heen. Zo kwalificeerde burgemees
ter H.A. van der Munnik de heer
Benou bij diens afscheid een kleine
acht jaar geleden. Bijna 36 jaar
werkte hij op Tholen; eerst bij de
gemeente Sint-Maartensdijk en na
de herindeling in 1971 als secretaris
van de nieuwe gemeente Tholen.
"Een eenvoudig, bescheiden en
recht door zee gaand mens, die een
afkeer heeft van oneerlijkheid en die
een sterk rechtvaardigheidsgevoel
heeft", aldus de burgemeester in
1989. Die noemde hem ook een
voortreffelijk lid van de Thoolse
samenleving. Of het nu was als
organist (1964-1992) van de Her
vormde Gemeente Rehoboth in zijn
woonplaats Sint-Maartensdijk,
administrateur van de lts Burg. Bou-
wenseschool (1956-1971), als voor-
De Oud-Vossemeerse muzikant
Mare Droogers is gepromoveerd
naar de ereafdeling. Droogers scoor
de zaterdag op het solistenconcours
van de koninklijke Nederlandse
federatie van muziekverenigingen in
Heinkenszand hoog met 51,5 pun
ten, goed voor een eerste prijs. Het
OVM-lid bespeelt het eufonium
(baritonhoorn). Hij kwam voor het
eerst uit in de afdeling uitmuntend
heid, want ook vorig jaar promo
veerde Droogers al.
Zaterdag werden overwegend eerste
prijzen behaald, ook door andere
Thoolse deelnemers. Zoals Albert
van Driel (bariton) en Hans Goede-
gebuure (bugel) van Accelerando,
die van de jury respectievelijk 50,5
en 48 punten kregen in de ereafde
ling. In de eerste afdeling werd het
optreden van Corina van Driel van
Accelerando op sopraansaxofoon
eveneens met een eerste prijs (49,5
punten) beloond. Annemarie Krijger
van OVM behaalde hier met 45,5
punten een tweede prijs op bugel. In
de derde afdeling bespeelde Martijn
Krijger van Accelerando eveneens
de bugel met succes: 48 punten en
een eerste prijs.
Drie leden van OVM traden voor het
voetlicht in de introductieafdeling.
Piet van Driel (baritonsaxofoon)
werd in de tweede afdeling
geplaatst. Datzelfde geldt voor het
duo Annemarie Krijger en Comé
van Halum op bugel.
zitter van de stichting gemeenschap
Sint-Maartensdijk (vanaf 1971) of
secretaris van de Lionsclub Tholen
(sinds 1981).
Ook na zijn vertrek uit de smalstad
terug naar zijn geboorteplaats Krab
bendijke, vijf jaar geleden, bleef
Benou maatschappelijk betrokken.
Zo was hij nog voorzitter van de
stichting welzijn voor ouderen Rei-
merswaal en van de stichting open
bare bibliotheek Reimerswaal, pen
ningmeester van het Oosterschelde-
college (voorheen Ree) en organist
bij de hervormde gemeente Krab
bendijke.
De heer Benou, op 21 januari 1928
geboren, werkte ruim twee jaar bij
een bank alvorens hij in 1947 zijn
loopbaan als ambtenaar begon. Na'
zes jaar verruilde hij de gemeente
Krabbendijke voor Sint-Maartens
dijk. Het gemeentebestuur was
onder de indruk van de degelijke,
betrouwbare, deskundige en hard
werkende ambtenaar, die op 1
augustus 1956 promoveerde tot
gemeentesecretaris. Toen op 1 juli
1971 de zeven Thoolse gemeenten
tot één werden samengevoegd, werd
Benou aangesteld als hoogste amb
tenaar. En hij bleef dat tot hij per 1
juli 1989 vervroegd met pensioen
ging. "De invloed van de secretaris
is onmiskenbaar geweest in tal van
zaken. Hij is meer dan wie ook
betrokken geweest bij de ontwikke
lingen op Tholen", aldus de burge
meester bij het afscheid. Hij noemde
Benou iemand die veel eiste van het
personeel. "Hij schroomde niet, in te
grijpen op een soms wat hard lijken
de wijze. Maar steeds was daarbij
zijn doel: de organisatie moet goed
draaien en kwaliteit produceren. Hij
kon de mensen dan goed de waar
heid zeggen, maar hield ze heel."
Benou was ook de man die, toen er
nog geen voorlichter was, wekelijks
de plaatselijke pers bijpraatte over
de besluiten van het college van bur
gemeester en wethouders.
Bij zijn afscheid kreeg de gemeente
secretaris de erepenning van de
gemeente Tholen, een jaar eerder
was hem al een koninklijke onder
scheiding ten deel gevallen wegens
zijn veertigjarige ambtelijke loop
baan en vele maatschappelijke ver
diensten. Gedurende zijn carrière
was Benou bezoldigd en onbezol
digd ambtenaar van de burgerlijke
stand, boekhouder van het woning
bedrijf van Sint-Maartensdijk,
Thools vertegenwoordiger in het
bestuur van de Bestuursschool, het
centrum automatisering zuid-west-
Nederland, de stichting kankerpre
ventie Zeeland en diverse commis
sies van de vereniging van Neder
landse gemeenten. Verder secreta
ris/penningmeester van de stichting
schooltandverzorging Tholen/Sint-
Philipsland en Zeeuws vertegen
woordiger in de vereniging van
gemeentesecretarissen. Benou was
25 jaar lang bestuurder van tennis
vereniging Jacoba van Beieren in
zijn woonplaats Sint-Maartensdijk,
waarvan zeven jaar secretaris/pen
ningmeester en veertien jaar voor
zitter. In die zin heeft Thomas Cor
nelis Benou zijn beste krachten aan
de gemeenschap - met name van
Tholen - gegeven.
Een maand lang werkte het speciale
politieteam aan het onderzoek naar
de serie inbraken. In januari en
februari kwam de zaak aan het licht
toen er een toename van het aantal
diefstallen en inbraken in Yerseke
werd geconstateerd. Op 3 maart
werd in verband hiermee een 22-
jarige inwoner van Yerseke aange
houden. Deze bekende verantwoor
delijk te zijn voor achttien misdrij
ven in de gemeenten Tholen, Rei
merswaal en Bergen op Zoom.
Vervolgens werd een 24-jarige man
uit Bergen op Zoom in de kraag
gevat. Hij bekende verantwoorde
lijkheid voor 71 zaken in Tholen,
Reimerswaal, Bergen op Zoom,
Steenbergen, Wouw en Woensd-
recht. En tot slot werd ook nog een
22-jarige Bergenaar gehoord. Deze
man zat al in de cel voor andere
delicten. De drie daders gingen in
wisselende samenstellingen op pad
en pleegden in totaal 37 woningin
braken, vijf autodiefstallen, twintig
diefstallen uit garages en schuren,
drie autoinbraken en nog wat fiet
sendiefstallen. Zes van die zaken
werden in Tholen gepleegd. Het
ging het drietal voornamelijk om
geld, cheques, sieraden, muziekap-
paratuur en gereedschap.
In verband met deze misdrijven
werden ook vijf andere mensen aan
gehouden die de gestolen goederen
hebben geheeld. Eén van hen was
een 27-jarige man uit Tholen en ver
der een 39-jarige man uit Steenber
gen, een 20-jarige Halsterenaar, een
46-jarige inwoner van Lepelstraat
en een 23-jarige man uit Bergen op
Zoom. Van de ontvreemde spullen
is vrijwel niets teruggevonden. Via
de zogenaamde Plukze-wetgeving
zal worden bekeken of de schade op
de daders te verhalen valt.
Het echtpaar Schot-Perestam is gelukkig en tevreden, al 60 jaar bij elkaar.
Het was nog maar de vraag of het
jubileum in familiekring op de juiste
datum gevierd kon worden. Mevr.
Schot heeft voor een operatie aan
haar been vier maanden lang in het
ziekenhuis gelegen en de laatste vier
weken in het ABG in Bergen op
Zoom. Ze kwam er op tijd weer
bovenop om naar huis te kunnen en
de zaken voor het bescheiden feest
te regelen. "Ik ben toch zó dankbaar
dat ik weer thuis ben. Want ik heb
nooit geweten dat er in zo'n tehuis
als het ABG zoveel arme stakkers
rondliepen. En ik leef erg met men
sen mee, dus ik kon het gewoon niet
meer aanzien. Dan ben je toch blij
als je weer naar je man en je eigen
huis kunt", zegt mevr. Schot.
Dhr. en mevr. Schot zijn beiden
geboren Tholenaren. Zij kwam uit
een groot gezin van negen kinderen
(allemaal meisjes). Haar vader
werkte aan de waterleiding en was
vaak weken van huis. Schot kwam
uit een relatief klein mossel vissers
gezin van twee dochters en één
zoon. Zijn jongste zusje overleed
echter voordat Schot geboren was.
Zoals zoveel meisjes moest de nu
82-jarige mevr. Schot-Perestam in
haar jeugd op het land werken. "Dan
ging ik met een zus samen lopend
naar het land in de Peuksepolder.
Later kreeg ik een betrekking als
dienstbode bij de welgestelden",
vertelt mevr. Schot. "Daar moest je
altijd in de keuken eten en een witte
schort voor doen. Ik kan niet zeggen
dat ik daar veel liefde ontvangen
heb. maar ik deed het werk wel
graag. Het verzorgen van mensen zit
gewoon in me."
Haar toekomstige man leerde ze
kennen tijdens een wandeling over
de dijk. "Ik was toen net uit dienst
(ik zat bij de genie) en mijn kame
raad had toen een vriendin, maar ik
niet. Dus ik liep alleen over de dijk",
vertelt Schot. "Toen kwam mijn
vrouw eraan met twee vriendinnen.
En omdat de dijk te smal was om
met z'n drieën over te gaan, kwam
zij naast mij lopen." Zijn vrouw vult
aan: "Het klikte meteen, want het is
nooit meer uit geweest."
Toch was de verkeringstijd begin
jaren '30 aanzienlijk anders dan
tegenwoordig. Strengere normen en
het ontbreken van veel vrije tijd
waren daar debet aan. "Je kwam niet
zomaar bij elkaar over de vloer zoals
tegenwoordig", zegt Schot (85 jaar).
"Nu zitten ze na een week al bij
elkaar in huis, maar als je in onze
tijd een meisje kreeg (ze noemden
dat nog geen verkering), dan duurde
het wel een tijd voordat je de familie
ontmoette. Wij hadden al een half
jaar verkering toen ik voor het eerst
bij mijn toekomstige schoonouders
thuis kwarn. Dat was met nieuwjaar.
En mijn vrouw is toen diezelfde dag
nog bij ons thuis geweest." Voor het
verliefde paar bleef er voorlopig niet
veel anders over dan een wandelin
getje in de vroege avonduren. "Mijn
vrouw was toen als dienstbode pas
om half acht klaar met werken.
Daarna moest ze zich nog wassen en
dan was het al gauw half negen
voordat je elkaar zag. Maar laat
thuiskomen was er niet bij. Om tien
uur moest je thuis zijn en zondags
zelfs om negen uur", herinnert Schot
zich nog.
Het jonge paar (zij 17 en hij 25)
trouwde op 16 april 1937, midden in
de crisisjaren. Geen groot bruilofts
feest, dure auto's of tientallen gas
ten. "Het werd in familiekring
gevierd en het was nog minder dan
een verjaardagsfeest nu. Er was toen
gewoon geen geld en dat was bij
vrijwel iedereen zo", zegt mevr.
Schot. "Maar we hebben toen alles
kunnen betalen en we hebben geluk
kig ook nooit schulden gemaakt. En
dat is al heel wat waard." Het echt
paar betrok een huisje in de Regen
tessestraat, aan de voet van de
Nederlandse Hervormde kerk.
De oorlogsjaren braken aan. Schot
werd tijdens de mobilisatie opgeroe
pen in militaire dienst en kwam op
diverse plaatsen te liggen. Zijn
vrouw en kinderen bleven thuis,
maar die situatie duurde niet lang.
Duitsland bleek veel te machtig
voor het Nederlandse leger en stukje
bij beetje werd Nederland veroverd.
Zeeland hield wat langer stand,
maar ook hier moest men eraan
geloven. De Duitsers naderden Tho
len. "Ze beschoten Tholen en
gebruikten daarvoor de kerktoren
als mikpunt", vertelt mevr. Schot die
in die tijd bange dagen doormaakte,
zowel wegens het oorlogsgeweld,
als door de onzekerheid over hoe het
met haar man ging. "We moesten
Tholen ontruimen wegens de
beschietingen. We zijn toen naar een
boerderij op het Steenen Kruis
gevlucht. Maar ik had nog zoveel
eten voor de kinderen in de kelder
staan, dat ik het zonde vond als dat
niet gebruikt zou worden. Daarom
ben ik alleen teruggegaan. Hoe ik
het gedurfd heb, weet ik nog steeds
niet. Toen ik terugkwam, was ik er
bijna toen vlakbij de Deehoeve in
een weiland een granaat insloeg.
Wat was ik toen bang. Maar ik heb
het gehaald, mét het voedsel."
"De kinderen waren in de oorlog
heel erg bang als er van die Vl's
overkwamen. Dan voelde je het
gewoon trillen en dan zei ik: Ga
maar in een hoekje zitten. Als het
voorbij is, kom je er maar weer uit.
Maar op het laatst werd je al minder
bang", vertelt mevr. Schot.
Haar man bleek ongedeerd en kon
weer naar huis. Hij werkte geduren
de de oorlogsjaren als ondermeer
kolenboer. Zijn eigenlijke vak, tim
merman, pakte hij na de oorlog weer
op.
Vanuit de arme tijd klom het gezin
Schot op naar meer welvaart. 2e
maakten de enorme ontwikkeling
van de techniek in de 20ste eeuw
mee. Van het paard en wagen naar
de tractoren en combines. En van
lopend naar het werk naar de auto.
"Vroeger stond je met open mond te
kijken als er een vliegtuig voorbij
kwam", zegt Schot. "Tegenwoordig
gaan ze met honderden tegelijk de
lucht in. Het is haast onvoorstelbaar.
De telefoon, de televisie en compu
ters. Je went eraan, maar het is wel
een heel verschil met vroeger. Ik
heb nog gewerkt voor een kwartje
per week. Als ik dat aan mijn klein
kinderen vertel, geloven ze me niet.
Maar het is toch waar."
Hoewel er vroeger veel armoede
was, denkt het echtpaar Schot ook
met een beetje weemoed terug aan
bepaalde dingen uit het verleden. "Je
had toen in elk geval veel meer
gemeenschapsgevoel dan tegen
woordig. Je kende iedereen in het
stadje, want er waren nog maar zo'n
3000 inwoners. Nu zijn dat er meer
dan twee keer zoveel en vaak kent
men zijn eigen buren niet eens", zegt
Schot. En zijn vrouw valt hem bij:
"Wij hebben hier in de Regentes
sestraat altijd een heel goed contact
gehad met de mensen. Je roept naar
elkaar en vraagt hoe het gaat. Zo
ging dat vroeger ook. Je hielp elkaar
waar het nodig was. Ik heb altijd
gezegd 'wie goed doet, goed ont
moet' en dat is echt waar. Nu is dat
gevoel toch vaak verdwenen. En
liefde is zo belangrijk", zegt mevr.
Schot die zelf ook mensen (ook
buren) hielp waar ze kon. "Dat zit
erin. Ik heb dat ook altijd met plezier
gedaan, 's Morgens bad ik om kracht
om het vol te houden en 's avonds
dankte ik dat het allemaal mocht
doen. En natuurlijk zijn er wel eens
minder plezierige dingen. En ook
meningsverschillen komen wel eens
voor. Maar ik heb mijn kinderen
geleerd dat je de volgende dag weer
met een schone lei moet beginnen en
geen ruzie moet blijven zoeken."
Ruzie hebben dhr. en mevr. Schot
nooit echt gehad. Ze kregen vijf kin
deren (drie jongens en twee meisjes)
die inmiddels allemaal getrouwd
zijn en er zijn al tien kleinkinderen
en één achterkleinkind. "We zijn
heel gelukkig dat ze allemaal nog bij
elkaar zijn en dat ze werk hebben.
Want je leeft niet alleen met je
vrouw, je vader en je moeder mee,
maar ook met je kinderen. Ook als
ze het huis uit zijn", zegt Schot. "En
ze zijn ons allemaal even lief."
Het echtpaar Schot is verknocht aan
Tholen en het huisje in de Regentes
sestraat. Ondanks het feit dat Schot
als timmerman eens vijf jaren in de
kost heeft gezeten en ook een goede
baan elders kon krijgen, zijn hij en
zijn vrouw nooit uit het stadje ver
trokken. "We zijn hier geboren, onze
ouders woonden hier en we hebben
het goed naar ons zin", zegt mevr.
Schot. "Zo lang het nog kan, willen
hier blijven. Hier zijn we thuis. En
voor de toekomst kunnen we alleen
maar hopen op gezondheid voor ons
en onze kinderen. Dan zijn we tevre
den."
Slabbecoornweg 38, 4691 RZ Tholen
tel. 0166-603497
Ook op zaterdagochtend
geopend van 8.00-12.00 uur
Advertentie I.M.
De ploeg moest twee slachtoffers
zien te redden uit een vlasserij. Daar
stond een machine in brand en was
een stoomketel gaan lekken. De
blusgroep met de bevelvoerder, een
aanvalsploeg (Johan Dorst en Gijs
Vermaas), een waterploeg (Dik Ver
meulen en Ren, de Graaf) en een
pompbediende (Rien Kloet) moest
binnen een bepaalde tijd de slacht
offers opsporen en op een verant
woorde manier redden en de brand
blussen.
Priem: "Een slachtoffer stond boven
de ketel te roepen. Die moesten we
er met de ladder van de auto afhalen.
De andere lag onder de machinerie
en had verstikkingsverschijnselen
door de rookontwikkeling. Hat was
daar hartstikke donker maar in iets
meer dan twintig minuten was de
man gered en overgedragen aan de
EHBO. De moeilijkheid was de gro
te afstand tussen de brand en de
waterbron, dat was een open water.
We moesten heel wat slangen uit
leggen. We kwamen daardoor in
tijdnood. Daar hadden alle ploegen
moeite mee. We begonnen dan ook
een half uur later omdat het pro
gramma uitliep."
De aanvalsploeg zette een spuit op
de machinerie onder de stoomketel
en twee bovenop de ketel om uit
breiding te voorkomen. De jury kijkt
vooral naar de wijze waarop de
slachtoffers worden gered. De blus
groep uit Sint-Maartensdijk deed dat
op een verantwoorde manier, zo
blijkt uit het juryrapport. Priem:
"Als het op een onveilige manier
gebeurt, dan word je dat heel zwaar
aangerekend."
Karaoke-liefhebbers kunnen zich de
komende tijd uitleven in wedstrijd
verband. E>e 'Karaoke Mega Tour'
doet Tholen aan. Live teksten zin
gen die op een televisiescherm
getoond worden, is mogelijk tijdens
de voorronden op 18 april, 18 mei en
20 juni (vanaf 9 uur 's avonds) in bar
The Limit in Tholen. Daar vindt ver
volgens op 10 juli de Thoolse finale
plaats. Inschrijfformulieren - deel
name is gratis - zijn verkrijgbaar bij
The Limit. De landelijke finale is in
januari in Raalte, waar Nederlandse
artiesten de jurering voor hun reke
ning zullen nemen. De winnaar van
de finale sleept een vliegreis naar
Curasao in de wacht. De tweede
prijs is een reis naar Mallorca en de
derde een lang weekend in Euro-
Disney bij Parijs.
In totaal haalde de ploeg 1136 pun
ten, 28 minder dan nummer een De
Schelde uit Vlissingen. De bevel
voerder sleepte 294 punten in de
wacht en deelt dat aantal met de
bevelvoerder van Elopak. Het eerste
slachtoffer werd in 16.32 minuten
gered, het tweede in 21.47 minuten.
De groep deed er in totaal 41.37
minuten over. "We zijn heel blij met
dit resultaat, want alleen de eerste
twee mogen straks uitkomen op de
gewestelijke wedstrijden waar ploe
gen uit Zeeland, Noord-Brabant,
Zuid-Holland en Limburg naar toe
komen."
Zaterdag worden er in Steenbergen
wedstrijden gehouden voor eerste
klas hoge druk. Daaraan doen in
ieder geval de blusgroep uit Stave-
nisse en Tholen mee.
VERVOLG VAN PAGINA 1
Uit de commissie klonk ook het
geluid dat bussen eigenlijk niet lan
ger door de Kaaistraat zouden moe
ten rijden. De straat is er te smal
voor en de aangrenzende panden
trillen op hun grondvesten. De poli
tici ervaren dat zelf, want de leeska
mer van het gemeentehuis - waar ze
stukken kunnen raadplegen - grenst
aan de Kaaistraat. De wethouder
ging er niet op in. "Maatregelen en
aanpassingen zullen bij het uitwer
ken aan de orde komen. Dat is nu
niet aan de orde." Op de publieke tri
bune hoorden diverse middenstan
ders én Markt-bewoners de discus
sie aan.
Van Belzen was er voorstander van
om het plan niet tot de drie genoem
de straten te beperken, maar een
integraal plan voor Sint-Maartens
dijk te maken. M.J. Klippel (SGP)
steunde dat, evenals J. van den Don
ker (D66) en mevr. Schot. Volgens
de wethouder is niet iedere straat in
het dorp een 'probleemstraat' en
daarom acht hij de gekozen opzet
toereikend. Het idee van Klippel om
van meet af aan een verkeersdes-
kundige erbij te betrekken, wees
Van der Jagt van de hand. "Eerst
gaan we inventariseren en daar is
geen deskundige bij nodig." J. de
Jager (CDA) kon zich daarin volle
dig vinden. Er zal een hoorzitting
plaatsvinden waarop de bevolking
de verkeersproblemen rondom de
Markt kan aankaarten. Nadat alles
op een rij is gezet, komt de commis
sie openbare werken opnieuw aan
bod. En daama zal beslist worden
wat het eventuele verkeersplan moet
omvatten.
De familie Slager won de hoofdprijs in de actie clubkas, die St. Annalandse verenigingen en middenstanders opzetten Tweede van links ini
tiatiefnemer A. van Ast en verder medewerkers van de Rabobank, die de prijs beschikbaar stelde. (Advertentie I.M.)
De familie W.C. Slager uit de
Nieuwstraat in Sint-Annaland
heeft de hoofdprijs gewonnen van
de Actie clubkas, de verloting die
door zeven plaatselijke verenigin
gen in samenwerking met dertien
middenstanders was opgezet.
Donderdagmiddag werd in de
Rabobank de cheque voor een
verblijf in het vakantiepark Cen
ter Pares, ter waarde van 600 gul
den, uitgereikt. De extra prijs, een
droppakket van drogisterij Maja,
gaat naar de familie P.J. van de
Repe in de Julianastraat. In zes
weken tijd brachten de voetbal-,
muziek-, tennis-, tafeltennis-, ijs-
en speeltuinvereniging en de peu
terspeelzaal 1700 loten aan de
man. Daaraan houden ze samen
5950 gulden over. "De verenigin
gen zijn over het algemeen tevre
den", meldt initiatiefnemer André
van Ast van WHS. Zijn streven
was om 1500 loten (er waren er
3000 gedrukt) te verkopen. De
resultaten per vereniging verschil
len nogal, aldus de Sint-Annalan-
der. De aard van de vereniging,
het ledental en de aanpak van de
lotenverkoop hebben daarbij vol
gens hem een rol gespeeld.
De voetbalvereniging, die het
overgrote deel van de opbrengst
binnensleepte, schakelde wat al te
enthousiast junioren in om huis-
aan-huis loten aan de man te
brengen, wat eigenlijk niet de
bedoeling was om andere clubs
niet in de wielen te rijden. De
koninklijke fanfare Accelerando
bleef veel passiever en kwam nog
niet aan de 150 gulden, peuter
speelzaal Olleke Bolleke haalde
het dubbele.
Er komt nog een nabespreking,
waarbij meteen de opzet voor vol
gend jaar wordt bekeken. Want
een vervolg komt er, als het aan
Van Ast ligt, zeker. "Het is een
actie die Sint-Annaland promoot.
Dat is voor mij belangrijker dan
het financiële resultaat. Als je
samen iets doet, is het succes ook
groter, terwijl de kosten lager lig
gen." Volgens Van Ast zijn ook de
dertien deelnemende middenstan
ders erg tevreden. Hun waarde
bonnen aan de loten werden soms
massaal ingeleverd. Voor de aan
bieding van vier zakken drop
(totaal een kilo) meldden zich bij
voorbeeld meer dan 200 mensen.
"De middenstanders worden van
deze actie zelf beter. Ze hebben
dat aan hun omzetten kunnen
merken", aldus Van Ast. Voor een
volgende keer hebben zich bij
hem al twee nieuwe deelnemers
gemeld, onder wie bakker Slager,
die nu met zijn neus in de boter
viel. Wat de initiatiefnemer het
meest opviel, was de onbekend
heid bij de mensen ten aanzien
van de waardebonnen. "Hoe meer
loten ze kochten, hoe meer waar
debonnen ze hadden en hoe meer
voordeel ze bij de winkels konden
halen. Dat heeft lang niet iedereen
zich gerealiseerd."
De samenwerking met de Rabo
bank wordt door WHS voortgezet
bij de avondwandelvierdaagse,
die van 26 t/m 29 mei in Sint-
Annaland wordt gehouden.
"Deelnemende groepen en vereni
gingen moeten zich daar zo ludiek
mogelijk presenteren. Daarmee
zijn geldprijzen van 500, 250 en
150 gulden te winnen, beschik
baar gesteld door de bank", meldt
Van Ast.
