Aanvulling op stam
reeks Van der Stel
Op ieder potje past een dekseltje
Meestoof bakent
haar collecties af
Ardi keukens heeft eerlijke
filosofie hoog in het vaandel
Boete voor
95 chauffeurs
door snelheid
Uitbreiding
gemeentehuis
Sint-Annalands bedrijf stelt tevreden klanten voorop
Yvonne Keuls
in Meulvliet
Donderdag 20 maart 1997
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
5
Stommen
van lexers
Hoe kun je een artikel over dialect nu met computertaal
beginnen. Dat is toch vragen om moeilijkheden? Of toch
niet? Vergeet niet dat internet - want uit dit medium komt
bovenstaande geheimtaal - de vorm van communiceren
van de toekomst, of misschien wel van deze tijd, is. Inter
net, kort uitgelegd, is een wereldwijd computernetwerk.
Dat digitale netwerk bestaat uit ontelbare blokken. Digi
taal is werken met enen en nullen. Als je bij wilt blijven,
moet je dit medium wel beheersen. En internet blijkt,
volgens mijn informatiebron, zelfs de aangewezen
manier om relaties tot stand te doen komen. In grote ste
den zijn er al internet-cafés waar je plaats kunt nemen
achter §en computer en, onder het genot van een drankje,
via het digitale netwerk naar een relatie kunt zoeken.
Kermis
Overrieje
Rond de blok
Zangkoor
Uitbreiding in loop dit jaar gerealiseerd
Het terrein tussen de zwarte schuur en de begraafplaats,
achter de Bierensstraat in Sint-Annaland, ligt er nu nog
maagdelijk bij. Hier en daar steken blanke paaltjes boven
de grond uit. Voorboden van wat er staat te gebeuren: de
bouw van een schuur als uitbreiding van het streekmu
seum De Meestoof.
Boerenwagen
Fotografie
Uitvoering van
Tjechisch koor
in Gereformeerde
kerk van Tholen
Ardi keukens in Sint-Annaland groeit snel. Zo snel zelfs,
dat zeven jaar na de oprichting en net na de opening van
de eigen showroom, de toonzaal alweer uitgebreid gaat
worden. Eind van dit jaar moet die meer dan tweemaal zo
groot geworden zijn. Ardi keukens is duidelijk een
bedrijf met een heel eigen filosofie die voor het grootste
deel gericht is op de klant.
Service
Geen korting
Bij verhuizing
Bij het samenstellen van de
stamreeks van H.J. van der
Stel, opgenomen in de Een-
drachtbode van 16 januari
1997 is aangenomen dat de in
Strijenham geboren Marinus
in 1695 in Tholen is gedoopt.
De heer J.J. van de Velde te
Hoogerheide veronderstelt
echter dat hij niet in Tholen is
gedoopt maar in Poortvliet.
Het doopboek van de Ned.
Herv. kerk van die plaats
begint pas in 1735, zodat dit
niet meer is na te gaan. Uit
andere bronnen leidt de heer
Van de Velde af dat Hendrik
Stellenaar de vader is. Dit is
zeer aannemelijk. Met zijn
gegevens gaat de stamreeks
nog een generatie verder
terug. De eerste vier genera
ties zien er dan als volgt uit.
1. Jacob Janse Stellenaer
geboren Tholen circa 1605.
Hij huwde Sint-Maartensdijk
31 april 1633 Leuntje Theunis-
se, geboren Sint-Maartensdijk.
Getuige bij dit huwelijk was
zijn broer Jan Jansen Stelle
naar.
2. Jan Jacobsen Stellenaer
gedoopt Sint-Maartensdijk 7
mei 1634.
Hij huwde I, ondertrouw Sint-
Maartensdijk 17 mei 1657,
Magdalena Hendricksen
(Steenhoven), gedoopt Sint-
Maartensdijk 20 januari 1636,
overleden voor 14 mei 1680.
Zij was een dochter van Hen-
drick Jansen en Neelken Leen-
derts. Hij huwde II, Scherpe-
nisse 12 juni 1680 (ondertrouw
14 mei) Jobje Cornelisse,
weduwe van Samuel Jans (de)
Casteker, wonende Westkerke.
Uit het eerste huwelijk is gebo
ren:
3. Hendrik Stellenaer gebo
ren Westkerke circa 1660,
schepen van Nieuw-Strijen
1691-1713 en 1725-1727, wees
meester aldaar o.a. in 1709,
begraven Poortvliet 27 januari
1727.
Hij huwde I, ondertrouw Poort
vliet 11 november 1682, Sijtje
Marinusse Gerbeel, jonge
dochter van Sint-Maartensdijk,
overleden voor 25 september
1688. Hij huwde II, ondertrouw
Poortvliet 25 september 1688,
Janneke Marinusse Krijgsman,
geboren Poortvliet, overleden
voor 22 augustus 1707. Hij
huwde III, Poortvliet 8 septem
ber 1707 Caetje Antonisse Vat-
tekan, weduwe van Geeraert
van de Vijver, begraven Poort
vliet juni 1722. Zij was een
dochter van Anthony Jansse
Vattekan en Jannetje Stoffels.
Uit een boedelstaat, die is
opgemaakt na het overlijden
van Janneken Krijgsman, blijkt
dat er toen nog vier kinderen
De politie heeft gisteren op drie
plaatsen de naleving van de maxi
mum snelheid gecontrolëerd: op de
Grindweg en de Ten Ankerweg in
Tholen en op de Oesterdam. Op de
Ten Ankerweg liepen de meeste
automobilisten tegen de lamp. Daar
mag 50 km worden gereden en van
de 315 voertuigen die tussen 12.30
en 14.00 uur werden gecontroleerd,
reden er 49 te hard. De hoogst geme
ten snelheid was 80 km.
Op de Grindweg, waar eveneens de
maximum snelheid 50 km is, wer
den van 10.15 tot 11.30 uur 420
voertuigen gecontroleerd, waarvan
er 27 in overtreding waren. De
hoogst gemeten snelheid was-73 km
per uur.
De radarwagen stond tenslotte giste
ren tussen 14.05 en 15.30 uur op de
Oesterdam, waar 100 km gereden
mag worden. Van de 235 voertuigen
die passeerden, reden er 19 te hard,
vanwie er één de 133 km bereikte.
in leven waren: Jan 16 jaar,
Marinus 10 jaar, Hendrik 6 jaar
en Cornelis 5 jaar (Raze
5873/15). Deze Marinus, die
circa 1695 in Strijenham zal
zijn geboren, is in 1721
gehuwd met Elisabeth Kerkoe-
le, gedoopt Tholen 7 oktober
1696. Zij was de derde dochter
die Willem Kerkoele en Philip-
pyne Steps Elizabeth noem
den. De beide anderen zullen
jong zijn overleden.
4. Marinus van der
Stel/Stellenaar geboren Strij
enham, vermoedelijk gedoopt
Poortvliet circa 1695, begraven
Poortvliet 7 januari 1762.
Hij huwde I Poortvliet 24 okto
ber 1721 (ondertrouw Tholen
en Poortvliet 24 september
1721) Elizabeth Kerkoele/Van
Kercklenen/Kerkoen, geboren
Tholen 7 oktober 1696, begra
ven Poortvliet 15 maart 1748
(de vrouw van Marinus van
der Stel). Zij was een dochter
van Willem Kerkoele en Philip-
pyne Steps. Hij huwde II Poort
vliet 30 augustus 1752 (onder
trouw Tholen 9 augustus 1752)
Dingena Hicke, geboren Poort
vliet circa 1730, begraven
aldaar 13 april 1767 (de wedu
we van Marinus van der Stel)
(Raze 5695/218). Vermoedelijk
was zij een dochter van Hector
Cornelisse Hicke en Lena
Frants.
Marinus van der Stel en Dinge
na Hicke lieten de volgende
kinderen dopen te Poortvliet,
1. Hector, 2. Magdalena, 3.
Cornelis en 4. Lena. Deze kin
deren leefden nog in 1767 toen
zij wees werden. Dit betekent
dat Marinus uit twee huwelij
ken twee zoons heeft gehad
die Cornelis zijn gedoopt.
J.P.B. Zuurdeeg.
Ik zou wel eens willen weten, hoe de
bejaarden erover denken die na de
oorlog door hard werken en ieder
dubbeltje omdraaien, ons land weer
opbouwden, nu ze lezen dat het
gemeentehuis in St. Maartensdijk
verbouwd moet worden voor 5,5
miljoen gulden. En dat wordt zeker
6 miljoen gulden! Dezelfde bejaar
den die steeds meer ieder dubbeltje
moeten omdraaien voor de verhel-
gingen van de gemeentelijke belas
tingen. Hebben zij per ongeluk door
'zuunig' te zijn ook nog een eigen
huisje, dan staat ze nog een fikse
onroerende zaakbelasting te wach
ten. Dan praat ik nog niet over geld
voor cadeautjes voor de kleinkinde
ren, het koekje bij de thee, eens een
avondje uit en zeker niet over een
weekje vakantie met een bus. Er
wordt altijd maar gehoopt om een
niet te koude en niet te lange winter
gezien alle stookkosten.
Zes miljoen gulden wordt zonder
slag of stoot beschikbaar gesteld en
er moet ook nog een hard werkende
middenstander voor de uitbreiding
van het gemeentehuis verdwijnen.
De noodoplossing die hij zelf heeft
voorgesteld, wordt van tafel
geveegd.
Vorig jaar werd het schoolzwem
men te. duur, de bloembakken moes
ten maar weg en de kosten van de
bibliotheek werden te hoog voor
mensen die alleen maar AOW heb
ben. En voor de VVV is er weer
geen geld.
Ik vraag mij af, of er bij het gemeen
tebestuur geen 'zuunige' Zeeuwen
meer zijn, of knikken ze (zoal ze al
jaren doen) weer maar ja. Waar zijn
wij op Tholen mee bezig, vroeg ik
me op een trieste zondagmiddag af.
M.Th. van Putten, AO V-lid
Patrijzenweg 27
Oud-Vossemeer.
De vereniging, die vaak allerhande activiteiten organiseert, is van oudsher een plaats van ontmoeting voor jongeren.
(\f hffn» //www vnrlznrinn n 1
of http: www. verkering, nl
't Is toch vrêêd ee. Je liefhaet 'r van
uut a je zukke diengen dórt. Ons
ebben toch oak verkerieng hekreehe.
In ons waere toch hêên nullen at om
de liefde hieng. Ons bin toch oak nie
'in ons êêntje hebleeve. In wat a tie
blokken betreft, dae kan 'k strakjes
oak nog 'n boekje over open doen.
Maar ik wil in deze aflevering van
Werèntug eens in d'n braejen brien-
ge hoe dat vroeger ging als je verke
ring kreeg.
Ik doe dat eigenlijk een beetje op
voorhand. Want deze zomer zal er in
streekmuseum De Meestoof in Sint-
Annaland een expositie te zien zijn
met als thema 'En daje d'r nog lang
getuge van mag weze'. Dit gaat over
het huwelijk. Dus de verkering, mijn
onderwerp, is eigenlijk de voorloper
van de trouwerieje.
Uit verhalen van ouderen, dus
hröótfoaders in hröötmoeders, die
dikwijls de respectabele huwelijks
jubilea van goud en diamant bereik
ten, begreep ik dat kennismaking
onder andere tot stand kwam op de
jaarlijkse kermis.
Meestal het enige feest dat men had
en waar men ook echt naar uitkeek.
In Schèrrepenisse was rond de
Piengstere drie daehen kèrremus. In
vee jongers uut Smurdiek, ma oak
uut Thole, hiengen dae nae toe om 'n
meisje te zoeken. Dan liep je as mei-
sen in d'n èrrem mit je vriendinnen,
ma vö a je 't wist liep je neffen 'n jon
gen. Die perbêêrden van oalles uut
te duujen. In jie as meisje zeiden
hêên pruume voor 'n mande vol, of
je smispelde ma wat. Dien jongen
die flêêmden in jie luusterden. In j'n
arte docht je dan: ie praet as 'n
ouwe broekekster, wat 'n oarehen
draojer. In dan zurregden je, da je
hauw bie je vriendinnen trug kwam.
Ma soms wier je 't sêêns. In atte kèr
remus dan verbie was, dan hieng je
wè mêêr saemen op meroote.
Jongens gingen dikwijls meisjes uit
andere plaatsen of dorpen halen.
Waarschijnlijk met in het achter
hoofd: wat je ver haalt, is lekker! De
meisjes uit Tholen - nu praat ik over
zo'n 50 jaar geleden - hadden aftrek
bij het Brabantse mannelijke
geslacht, zoals van Dinteloord en
Fijnaart (de Fiendert). Zij kwamen
voor de protestantse meisjes, 't Is
zeker waer, want mien voader ei
mien moeder oak zo hevonde. In ie
most 'r elke kêêr a tie kwam, 'n uure
vó fietse. In dan saeves oak wêê
trug. Hêên wonder a wieren a rap de
trouwkaerten rondhestierd.
Van Mina hoorde ik, dat ze bij de
boer werkte en op die manier haar
man leerde kennen. Ie kwam mee
paerd in waehen op 't ostie. 't Was 'n
pronte kaerel, ie werkten ard in ie at
'n êêl jaer werk. 'n Errebaajer a tat
mêêsta nie, die hieng van december
tot maerte in de steun, 'k At 'n vrie-
kaertje vö de meziekuutvoerieng in
ik docht: ik vraehe Piet. Ni èk in ja
kan 'k kriehe. In nae dien uutvoe-
rieng was 't krul an. 't Wier 'n hoei
concert, 't ei vee jaeren heduurd!
Deze winter was weer een ouder
wetse.
Er was veel schaatsplezier. En zoals
vroeger ook gebeurde, was dat een
goede gelegenheid voor de jongelui
om samen lol te trappen en te klet
sen. Eén ding was vroeger leuker.
Want de jongens en meisjes van nu
hebben andere schaatsgewoonten:
hardrijden, hockey enzovoort.
Buuten noe verheleeke kwaemen d'r
vroeher nog a koppeltjes tot stand
mit overriejen. Je kon mekoare op 'n
fersoenlukke meniere vastpakke,
hêên méns die a t'r wat van zei.
Je kwam vroeger niet zomaar bij
elkaar thuis.
Want al liep een jongen 't vier uut
z'n sloffen, as 'n nie uut eihe stand
kwam, of uut eihe gloaf, hieng 't nie
deur. In 't hebeurde wè dasse dan d'r
leven lang allêênug bleeve. D'n
êêste kêêr at 'n jongen bie z'n meisje
over de vloer mocht komme, was
dikkels op 'n oagdag.
Hoe mijn eigen verkering tot stand
kwam, kan ik hierbij ook uit de doe
ken doen. 't Is immers ook al zo'n 35
jaar geleden. Ons ebben mekoare
rond de blok lêêre kenne. De jon
gers in meisjes van Thole adden de
heweunte 's zaeterdagsaeves altiet 't
eiheste rondje te loapen: de jongens
hiengen mit 'n pae moats de Kerk-
straete op, zo over d' Oagstraete, de
Stoofstraete af, over de Mart, in zo
wêê de Kerkstraete op. De meiden
liepen aevereks. In zo kwam je
mekoare op dien aevend êêl dikkels
tehen. Nae 'n stuitje stong je saemen
te keuvelen, ma ik was nog stik jong
in ik most m'n eihe dan wêêre om
tuus te kommen. Nie a je op je pooke
kreeg, ma toch wè 'n ripperemande.
In a je dan tènden aessem binnen
kwam, zaehe ze tuus toch wè at 'r
wat opdee, want je kaeken waeren
as vier. Nae 'n stuitje hieng je sae
men langs de diek kuiere, mitte
hedachte da hêên méns je zag. Ma
ons adden 'n bekende die was zo, d'r
kon hêên veuhel z'n staert oplichte
of ze was t'r bie. Ze haf je mit je ver-
jaerdag dan 'n hebakstel mit d'
opmerkieng: 't is nohha wit ee, mit
joe in die jongen.
Maar ik heb weieens het idee dat die
ouderwetse verkeringen - ik praat nu
echt voor mezelf - een goede basis
voor een huwelijk waren. Je mocht
namelijk niet zo snel bij elkaar thuis
komen, dus je liep heel erg veel te
wandelen samen.
Ondertussen over vanalles kletsend
en daardoor leerde je elkaar goed
kennen. Je praeten rechtuur, dan zat
je wêê us te kiskediejen, ma in elk
heval was je mit je trouwen d'r mee
op d' oagte waer a je 't sêêns over
was. Dus 't akkernoajen was dan
over. 't Bewijs is er, want al meer
dan dertig jaar zijn we nu samen.
Hoe de stelletjes zo'n tien jaar gele
den verkering kregen? Dat gebeurde
in de bar of de disco. Ik denk bijna
dat het nog dikwijls zo gebeurt, als
ik mijn omgeving bekijk, 'n Stelletje
uut Stalland da 'k kenne, leerden
mekoare oak in 't uuthaensleeven
dae kenne. In bar l' Esperance. De
bar stikvol elke zaeterdagaeved.
Jongers uut Smurdiek, Staevenisse,
Schèrrepenisse, allemae kwaeme ze
nae 't toaverkot. Nie allêên om wat
te drienken of te dansen, ma oak om
'n meisje op te doe. De jongers ston-
gen langs de kant van de dansvloer,
de meisjes dansten mit mekoare. Hin
méns von tat gek.
De meziek die a hedroaid wier deur
de d.j. was raggae, van Toto, van
Phil Collins. De bemiddelde leeftied
la zo rond de vuuftien jaer. Eêst keek
je 's stiekumtjes nae mekoare, dan
wier d'r hevroohe of a je wou danse,
dan of a je wat wou drienke. Mêêsta
was dat in die tied 'n besje mit 7-up,
in de jongers 'n hlaesje bier. Nae
verloap van tied hieng je 's saemen
nae buuten, je liep richting Bas, in
wêê trug. At klikten, dan brocht die
jongen je naer uus. In 'n slopje
onderweg wier t'r 'n kusje hestoole.
De onheluksveugels hiengen zonder
meisje, ma dikkels nistug in mit 'n
stik in d'r kraehe naer uus.
Niet te onderschatten plaatsen van
ontmoeting zijn van oudsher de
school, de vereniging of bijvoor
beeld een zangkoor. Veel van de
mensen die gevraagd werden naar
de manier waarop zij hun man of
vtpuw ontmoet hadden, gaven deze
plekken op.
Vooral de jaarlijkse tochtjes sorteer
den een goed effect! A m'n op reis
hienge mit te bus, waeren m'n êêst
nohha verleehe. Md trug zat je d nef
fen mekoare. D'n oaren dag wier t'r
dan hezeid da je op tat meisje ver
liefd was. In 't behin zeiden je dan
nog wè 's: Daer is nessomin wat van
an! Mar je viel toch deur de mande.
In mêêsta a je dae hêên spiet van.
Dit verhaal is geen wetenschappe
lijk onderzoek, net zomin als dit dia
lect wetenschappelijk onderbouwd
is. Maar zowel de liefde als het dia
lect zijn zaken die veel met ons
innerlijk te maken hebben.
En het zijn, laten we wel zijn, beiden
zaken waar we echt geen internet
Voor nodig hebben om deze te kun
nen uiten.
Lezers die op deze rubriek willen
reageren, zijn welkom. Ze kunnen
bellen met de dialectgroep Tho
len, 0166-602226. De komende
weken zijn leden van de .dialect
groep te beluisteren bij Omroep
Zeeland, in het programma 'Zwe-
mer' op vrijdagmorgen tussen
tien en elf uur. Het dagelijks
gebruik van de Thoolse taal komt
daar aan de orde.
De 24 meter lange en zes meter bre
de schuur wordt gebouwd door
Kleinbouw Techniek uit Sint-Phi-
lipsland. Ook zullen vrijwilligers
ingezet worden. Als alles meezit,
wordt de uitbreiding voor de bouw
vakvakantie opgeleverd. Op de jaar
vergadering, 27 maart in De Welle-
vaete, zal het bestuur nadere mede
delingen doen over de vorderingen
en de inrichting.
Omdat door de bouw de uiteindelij
ke omvang van het museum vast
staat, kan het beleid ten aanzien van
de collectievorming uitgestippeld
worden. Het Meestoof-bestuur heeft
dan ook een plan voor de opzet van
het museum uitgewerkt. Aan de
hand daarvan kan beoordeeld wor
den welke voorwerpen men wél of
niet wil hebben, waardoor minder
opslagruimte nodig zal zijn. Op dit
moment liggen zelfs museum-spul
len in een aanbouw van de brand
weerkazerne. In de ogen van het
bestuur moet een negental delen van
de collectie vast in het museum
geëxposeerd worden, de zogenaam
de speerpunten. Het betreft: mee
krap; werkstukken van een vijftal
kunstenaars van Thoolse komaf;
landbouw; school; merklappen; vis
serij en scheepvaart; klederdrachten
en textiel; stijlkamers; over het
museum. Dit laatste speerpunt
betreft de tegenwoordige en toen
malige staat van Tholen en Sint-Phi-
lipsland. Het gebruik van de overige
verzamelingen is tweeledig. Een
aantal zal in afzonderlijke vitrines -
zonder vaste plaats - in het museum
te zien zijn: Reimerswaal, gods
dienst, inktpotten, rookartikelen,
munten en biologie. De resterende
kunnen dienen als aanvulling op
andere exposities. Daarbij gaat het
om de prentbriefkaarten, schilderij
en, centsprenten, tegels, sieraden,
landkaarten, Oranje-materiaal en
Regout aardewerk. De boekencol
lectie zou behalve door de mede
werkers ook door bezoekers geraad
pleegd moeten kunnen worden als
documentatiemateriaal
Naar verwachting zal de uitbreiding
van De Meestoof pas in het seizoen
1998 volledig ingericht zijn. Het
bestuur wil er dan de landbouwcol-
lectie in onderbrengen. Achterin de
boerenwagen, met eromheen een
Niet afgelopen donderdag, zoals
wij abusievelijk meldden, maar
pas komende dinsdag verzorgt
de schrijfster Yvonne Keuls een
literaire avond in Tholen. De
door de bibliotheek en Uit op'
Tholen verzorgde activiteit was
verplaatst.
Mevrouw Keuls verhaalt meest
al over de randfiguren in onze
samenleving en doet dat op een
voor de lezer heel herkenbare
manier.
Ze toont in haar werk - verhalen,
romans, toneelstukken, film- en
televisiescenario's - een grote
maatschappelijke betrokken
heid. Bekende boeken van
Yvonne Keuls zijn 'Jan Rap en
zijn maat' en het in 18 talen ver
taalde 'De moeder van David S.'.
Een halve eeuw na de bevrijding
verscheen haar boek over oor
logsleed 'Lowietjes smartegeld,
of het gebit van mijn moeder'.
De avond in Meulvlièt begint
om kwart over acht.
jaarlijks wisselende expositie over
aspecten van de landbouw. In het
middelste deel van de schuur de
landbouwwerktuigen en het handge
reedschap. En in het voorste deel de
smederij. Voor de grote landbouw
werktuigen, machines en tractoren
zou een plaatsje gevonden moeten
worden in de wagenberging (afdak).
Het bestuur wil overigens waken
voor doublures met het landbouw
museum in Dreischor. In de al
bestaande schuur zal achterin het
schoollokaal gehandhaafd blijven,
terwijl het voorste deel voor de vis
serij en scheepvaart wordt gereser
veerd. Omdat groepen altijd in dit
gebouw ontvangen worden en een
inleiding krijgen, is het idee gerezen
om hier een toiletgroep en gardero
be te realiseren. In het hoofdgebouw
blijven op zolder het winkeltje, de
dokterskamer en de bedstee-kamer
op hun plaats. Ook zouden de col
lecties religie, speelgoed en mer
klappen er een plaatsje moeten krij
gen. Voor de jaarlijkse wisselten
toonstelling denkt het bestuur de
voormalige secretarie te reserveren,
met de gang als uitloop. De stijlka
mer blijft intact en de voormalige
raadzaal wordt expositieruimte voor
de meekrapcollectie en het speer
punt 'hét museum en zijn plaats in
Tholen en Sint-Philipsland'.
In het seizoen 1997 staat de fotogra
fie van rond de eeuwwisseling cen
traal als wisselexpositie. De nadruk
komt te liggen op trouwfoto's, met
als thema 'In da je d'r nog lang
hetuuhe van mag weeze'. Kwam in
1995 nog 40% van de bezoekers van
De Meestoof van Tholen en Sint-
Philipsland, vorig jaar was dat
slechts 27,1%.
Vooral uit Tholen-stad en Sint-
Annaland, en in geringere mate
Oud-Vossemeer, kwamen minder
bezoekers. Van alle andere dorpen
steeg het aandeel. Met ruim 13% gaf
het aantal bezoekers uit Brabant
(exclusief Bergen op Zoom en Hal
steren) bijna een verdubbeling te
zien ten opzichte van 1995.
In de Gereformeerde Ichthuskerk te
Tholen geeft het Tjechische jonge
renkoor Gaudea woensdagavond
een concert. Gaudea is het koor van
het gymnasium in de Tjechische
stad Liberec en is volgende week in
Nederland in het kader van een uit
wisseling met het koor van de chris
telijke scholengemeenschap Prins
Maurits te Middelharnis. De Prins
Maurits verzorgt regelmatig uitwis-
selingsbezoeken met koren uit ande
re landen. Vorig jaar bezocht het
schoolkoor uit Middelharnis de stad
Liberec en nu is het tegenbezoek
gepland. Op de scholengemeen
schap Prins Maurits zitten ook een
aantal Thoolse leerlingen en van
daar wellicht het uitstapje dat Gau
dea woensdag naar Tholen maakt.
Het koor staat onder leiding van
dirigente Helena Osancova en geeft
donderdagavond een uitvoering op
de school in Middelharnis. Daarvan
worden opnamen gemaakt voor een
cd samen met het schoolkoor van de
Prins Maurits. De Tsjechen worden
in het gemeentehuis van Middelhar
nis ontvangen door burgemeester
mevr. J.G. Sleurink-Rabbinge. Het
optreden van Gaudea in de Ichthus
kerk in Tholen begint om acht uur.
Ardi keukens ging in januari 1990
van start met oprichter A.J. van Dij-
ke als enig personeelslid. Inmiddels
bestaat dit bedrijf uit zeventien
medewerkers, verdeeld over de
hoofdvestiging aan de Ceciliaweg in
Sint-Annaland en de nevenvestiging
in Nunspeet die vorig jaar werd
opgezet. "We zijn niet zo hard
gegroeid omdat wij dat wilden, maar
het is een gevolg van onze bedrijfs
filosofie waarin de klant en een
gezond bedrijf voorop staan", zegt
directeur Van Dijke. Ardi is een spe
ciaalzaak die uitsluitend keukens en
toebehoren verkoopt. Dat heeft een
duidelijke reden. "Alleen zo kun je
je volle aandacht richten op het pro
duct en de klant. Als je verschillen
de dingen tegelijk verkoopt, bete
kent dat een verdeling van je aan
dacht. En hier hebben alle medewer
kers deskundigheid en alle tijd voor
de klant en diens wensen.
Het aanbod is bij Ardi enorm groot.
De klant heeft keuze uit ruim 100
modellen in tientallen kleuren. In
totaal zijn er duizenden combinaties
te maken van bekende merken zoals
Schmidt, Schroder en Punto Cucina.
Daarnaast zijn er een viertal neven-
merken. Wat inbouwapparatuur
betreft, kan Ardi vrijwel alles wat er
op de markt is leveren. Luxe keu
kens in de middenklasse, dat is waar
het Sint-Annalandse bedrijf zich in
heeft gespecialiseerd. Een streven
naar perfectie, service en voordelige
prijzen vormen de basisingrediënten
van de zaak.
Ardi heeft een geheel eigen bedrijfs
filosofie die niet door veel andere
zaken in de keukenbranche wordt
gedeeld.
De punten uit deze filosofie zijn:
altijd een tevreden klant; service
gericht op de toekomst (ook al kost
dat nu tijd en geld); 120 procent
inzet van alle betrokkenen die het
werk niet alleen als een plicht, maar
ook als een plezier beschouwen; de
sfeer van een echt familiebedrijf; de
combinatie van een goede kwaliteit,
voordelige prijzen en een breed aan
bod; altijd eigen monteurs en dus
geen stelbedrijven èn een flexibele
instelling.
Directeur Van Dijke vat dat samen
in de woorden: "Alle medewerkers
(en daar val ik ook onder) hebben
één doel en dat is een tevreden klant
waardoor het bedrijf gezond blijft.
Andere bedrijven nemen genoegen
met 80 procent tevreden klanten,
maar wij streven naar 100 procent
ook al zul je dat nooit helemaal kun
nen halen. Maar ik kan gerust zeg
gen dat ik me geen klant kan herin
neren die uiteindelijk ontevreden
was over Ardi."
Van Dijke hecht eraan dat de klan
ten goed behandeld worden. "De
monteurs proberen de wensen van
de klant zoveel mogelijk tegemoet
te komen en de verkopers nemen de
tijd voor een uitgebreid en bovenal
eerlijk advies", zegt Van Dijke. "De
offerte wordt scherp opgemaakt. Die
voordelige prijs kunnen we vooral
bereiken door scherpe inkoop door
een grote omzet en samenwerking
op inkoopgebied met andere bedrij
ven èn door continu scherp op het
kostenplaatje te letten. Dat doe niet
alleen ik als directeur, maar de
medewerkers doen dat nog veel
meer."
De directeur is er best trots op dat
zijn bedrijf voor 70 procent draait op
mond-op-mondreclame. Voor de
rest wordt er geadverteerd.
Een andere - en op het eerste gezicht
misschien merkwaardige - stelregel
van Ardi is dat er geen korting gege
ven wordt.
Directeur A.J van Dijke van Ardi keukens gaat eerlijk met zijn klanten om.
"Dat heeft er alles mee te maken dat
wij eerlijk te werk willen gaan", zegt
Van Dijke. "Korting wordt gegeven
omdat de prijs aanvankelijk hoger
gesteld wordt, omdat het product
niet meer loopt of omdat het niet
volledig, tweedehands of zelfs kapot
is.
Voor ons geldt dat niet. Wij stellen
onze offertes altijd meteen scherp
op en zetten niet hoog in. Je hoort
wel gevallen, dat men er na tien
minuten praten een paar duizend
gulden vanaf doet. Korting is vol
gens mij een bewuste methode
waardoor de klant een niet bestaand
voordeel wordt beloofd om hem te
bewegen te kopen. En ik zou niet
goed kunnen slapen als ik wist dat ik
iemand die geen korting bedong,
eigenlijk teveel zou hebben laten
betalen."
Wie deze eerlijke en directe aanpak
van Ardi aanstaat en wie op zoek is
naar een fraaie keuken voor een
voordelige prijs, kan gerust langsko
men in de showroom aan de Cecilia
weg 4 in Sint-Annaland.
(Advertentie I.M.)
a.u.b. tijdig een
adreswijziging sturen aan:
Eendrachtbode, Postbus 5,
4697 ZG St. Annaland
of aan uw bezorger.
