Tachtigjarige mevr. Helleman eerste
erelid van de natuurvereniging Tholen
IJsclub Tholen
wil alleen verder
met meer leden
Scholeksters rond Tholen last
van ijs door ondiepe wateren
Rubia Tinctorum
heeft vrij veel
passieve leden
Muziekverenigingen
praten met gemeente
over repetitieruimte
Rijksinstituut schat sterfte in deze winter op tien procent
Donderdag 23 januari 1997
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Eén van de initiatiefneemsters en meest actieve leden van
de natuurvereniging Tholen is maandagavond het eerste
erelid van Rubia Tinctorum geworden. Mevr. A. Helle
man uit Scherpenisse, onlangs 80 jaar geworden, werd in
Meulvliet in de bloemen gezet omdat ze stopte met het
voorzitterschap van de plantenwerkgroep en de redactie
van het verenigingsblad. "Uw inzet en energie is niet te
verwoorden", zei voorzitter mevr. X. Wielaard.
Voorzitter plantenwerkgroep
concentreert zich op vogels
Van kindsaf
Nonnetjes
Respons op actie loopt nog geen storm
Klein bestuur
Campings krijgen
2600 gulden van
provincie voor
de kreukelzone
Vest afzetten
Natuurvereniging moet actiever worden
Computer
Bestuursvacature
Bomenroute
Overdracht aan Euterpe en Concordia
Symbolisch
Voorzitter mevr. Wielaard overhandigt het eerste erelid van de Thoolse natuurvereniging, de 80-jarige mevr. Helleman uit Scherpenisse, een fraaie ruiker.
Op deze veertiende jaarvergadering
van de Thoolse natuurvereniging
wilde mevr. Helleman 'een klein
beetje gas terugnemen.' "Ik wil me
niet zo meer verplicht voelen", ver
telde ze. "Mijn hart ligt bij de
vogels, maar als voorzitter van de
plantenwerkgroep moest ik me naar
die laatste activiteiten richten. Wan
neer ik dan kennissen - eveneens
fervente vogelliefhebbers - op
bezoek kreeg, kon ik 's zaterdags
niet met de vogelwerkgroep mee.
Dat vond ik een belemmering. Aan
gezien ik mijn hart aan de vogels
heb verpand, wil ik daar toch meer
tijd voor hebben. Bovendien ben ik
de tachtig gepasseerd en binnenkort
moet ik ook nog een oogoperatie
ondergaan." De voorzitter gunde
haar de grotere vrijheid van harte.
"Veertien jaar hebt u hard gewerkt
voor de plantenwerkgroep, hopelijk
kunt u nu van de vogels gaan genie
ten", aldus mevr. Wielaard.
Voor de kust van Rotterdam, de hui
dige Maasvlakte, werd mevr. Helle
man de belangstelling voor vogels
aangekweekt door haar vader. "Van
kindsaf aan ben ik er bij betrokken
geweest. Ik ben dolgraag buiten; dat
is gewoon heel fijn. Ook in zo'n
strenge winter voel ik me daar
kiplekker. Als je er maar goed op
gekleed bent."
Mevr. Helleman is al vanaf het
begin lid van Rubia Tinctorum.
"Met de plantenwerkgroep zijn we
begonnen om veel dijken te inventa
riseren en toen we daar op uitgeke
ken waren, trokken we ook naar
Zuid-Limburg en de Ardennen.
Mijn hart ligt echter bij de vogels.
Nu is het mode om vogels te kijken,
maar als één van de eersten schafte
is destijds een telescoopkijker aan.
Tholen is een prachtig vogeleiland.
Wanneer ik in het Schelde-Rijnka-
naal een roodkeelduiker zie, is dat
voor mij een hoogtepunt. De Oester-
dam is ook heel mooi met aan de ene
kant zout en aan de andere zijde zoet
water.
Momenteel zijn er veel rietganzen.
Ver weg zijn kraanvogels en flamin
go's heel mooi. Maar van de wulpen
die vlakbij in het weiland lopen,
achter mijn huis, geniet ik net
zoveel."
Mevr. Helleman verricht elke
maand vogeltellingen langs het
Schelde-Rijnkanaal. Daarnaast is er
nog een speciale wintertelling in
november, december en februari,
waar op twintig plaatsen op het
eiland gedurende elk vijf minuten
wordt geteld. "Dan zie je nogal wat
trekvogels, waarbij nonnetjes (zaag-
bekken) voor mij een hele bijzon
derheid waren. In een zachte winter
zie je echter veel meer dan in zo'n
strenge vorstperiode. Maar het blijft
leuk werk en de vogelwerkgroep is
één van de meest enthousiaste en
meest actieve onderdelen van onze
vereniging."
Mevr. Helleman trekt ook naar het
buitenland om vogels te gaan bekij
ken, waarbij haar geen continent te
ver is. Ze bezocht Kenya, Antarctica
en in augustus vorig jaar Spitsber
gen. "Daar heb ik nog niet genoeg
gezien en daarom wil ik, nu met de
stichting Plancius, nog een keer
terug. De reis naar Antartica was
één van de hoogtepunten in mijn
leven. Gewoon fantastisch. We vlo
gen naar Argentinië en bezochten
met een Russische ijsbreker ver
schillende eilanden en het vaste land
van Antarctica. Daar heb ik nog pin-
guinfoto's van. Naast Spitsbergen
staat ook Peru nog op mijn verlang
lijstje, maar dat is 4000 meter hoog,
zodat ik niet weet of dat nog kan
lukken."
Haar enthousiasme voor vogels en
de natuur in het algemeen heeft
mevr. Helleman ook op haar kinde
ren overgebracht. Die gaan ook
graag mee.
Dieren in huis heeft mevr. Helleman
niet. "Alleen maar buiten", zegt het
eerste erelid van de Thoolse natuur
vereniging.
De ijsclub Tholen is aan het werk getogen om de vereniging nieuw leven
in te blazen. Meer leden en vrijwilligers is de inzet en om dat te bereiken
verspreidt het bestuur huis aan huis wervingsfolders. In totaal moet de
actie het ledental op zo'n 1500 brengen. Daarnaast wil de ijsclub ook
aan de weg gaan timmeren wat betreft de baan op de vest in Tholen.
Momenteel telt de ijsclub zo'n 350
leden. Dat is niet genoeg om goed te
kunnen draaien, vindt het bestuur.
"We hebben gewoon nieuwe leden
en vrijwilligers nodig die ons hel
pen. Als we zo doorgaan, raakt de
kas gewoon leeg. Elk jaar hebben
we toch de nodige kosten en als daar
niets tegenover staat, houdt het een
keer op", zegt penningmeester L.H.
Geuze. "Als we niet voldoende
leden bij elkaar kunnen krijgen,
moeten we het bijltje erbij neergooi
en." Dat betekent dat er zo'n 1100
nieuwe leden aangetrokken moeten
worden. "Het kan best. Kijk maar
naar Sint-Annaland. Dat is een veel
kleiner dorp, maar de vereniging
heeft daar ook 1500 leden. Dus moet
dat in een plaats als Tholen toch ook
wel kunnen? Het is overigens wel zo
dat een gezinskaart meteen drie of
meer leden oplevert."
Na ruim een week sinds het begin
van de actie loopt het nog geen
storm bij de vereniging. "We hebben
nu bij elkaar zo'n honderd aanmel
dingen gehad. Maar we weten nog
Het provinciaal bestuur betaalt de
samenwerkende campings op Tho
len 2600 gulden als bijdrage in de
kosten van het arrangement 'kampe
ren in de kreukel(s)-zone.' Het maxi
maal toegezegde bedrag aan subsi
die wordt betaald in het kader van de
actie Zeeland natuurmaand. Voor
zitter H. Zwikker van de gezamen
lijke campings had hiervoor de
financiële verantwoording met
bewijsstukken aan de provincie
overlegd. Alleen bij de presentatie
aan de pers plaatste de provincie
opmerkingen. Er was namelijk tevo
ren aangegeven, dat de kerngroep
natuurmaand de promotie-activitei
ten zou verzorgen. Vorig jaar werd
een boot naar de weervisserij inge
zet, die 300 gulden kostte. Met de
campinghouders maakte ook een
verslaggever van de Eendrachtbode
de boottocht mee om voorgelicht te
worden over de weervisserij. De
provincie heeft de bootkosten als
nog in de subsidie meegenomen.
niet wat er via de bank komt. Het
duurt toch altijd wel een poosje voor
je het overzicht hebt. We hopen dat
het nog goed aantrekt", zegt Geuze
die nog hoopt op een nieuwe vorst
periode. "Meestal schaatsen we in
februari toch ook nog wel een week.
Dat zou de actie natuurlijk wel hel
pen."
Het bestuur van de Thoolse ijsclub
heeft in het verleden nogal wat kri
tiek te verduren gekregen vanwege
de slechte voorbereiding op de
vorstperiode. "Dit jaar is het alle
maal heel goed gegaan en we heb
ben dan ook bijna geen negatieve
geluiden gehoord", zegt Geuze.
"Maar ja, het werkt ook niet zo
gemakkelijk met maar drie bestuurs
leden. Er zouden best nog vier
bestuursleden bij kunnen komen."
Het bestuur van de ijsclub bestaat
momenteel naast penningmeester
Geuze uit secretaris C. Burgers en J.
Potappel. "Wij moeten de zaken
voor het grootste gedeelte 's avonds
regelen. Het is eigenlijk te veel voor
zo'n klein groepje", zegt Geuze. Hij
hoopt dat er met een stijgend leden
tal, ook meer hulp zal komen.
"Gelukkig hebben wel al een paar
goede vrijwilligers, maar er moeten
er nog meer komen."
De ijsclub wil, als de ledenwerfactie
slaagt, naast het beheer van de ijs
baan en het organiseren van wed
strijden ook activiteiten voor kinde
ren op het ijs organiseren. Daarnaast
wil men als het water niet bevroren
is, ook reisjes naar overdekte ijsba
nen maken als daar behoefte aan is
bij de leden. Een moeilijk punt in de
ledenwerfactie is het feit dat de vest
een open baan is. "In Sint-Annaland
en Scherpenisse zijn de ijsbanen
afgezet.
Daar kom je alleen op via het loket.
En dan kun je als vereniging ook
veel beter controleren of mensen
wel een abonnement of kaartje heb
ben", zegt Geuze. "Maar iedereen
kan van alle kanten de vest op. Con
troleren is dan onbegonnen werk.
We hebben vorig jaar al een verzoek
bij de gemeente ingediend om de
vest af te mogen zetten met hekken.
Daar hebben we tot nu toe nog
steeds niets van gehoord. En het is
ook nogal een onderneming, want
dat betekent dat er zo'n vierhonderd
meter hekwerk geplaatst moet wor
den. Maar volgens ons is het de eni
ge manier om de baan effectief te
beheren."
Rond Tholen leggen vele scholeksters het loodje. Joost Krijger uit Poortvliet inventariseert de vogelsterfte voor het RIKZ. De scholekster
die hij in zijn hand heeft, bevroor in zittende positie.
Deze winter zal de scholeksterpopulatie in Zeeland naar schatting met
zo'n tien procent afnemen. Dat is aanzienlijk meer dan de twee a drie
procent normaal. Toch ligt het niet zozeer aan de strenge kou, alswel
aan een mankement in het voedselaanbod. Dat zegt bioloog H. Baptist
van het rijksinstituut voor kust en zee (RIKZ). Dit onderzoeksinstituut
is onderdeel van rijkswaterstaat en brengt aan deze overheidsinstelling
advies uit over allerlei zaken die met de zee en de kust te maken hebben.
Hoewel de winter tot nu toe erg
streng is geweest, hoeft dat geen pro
bleem voor de dieren op te leveren.
"Normaal gesproken moet zelfs zo'n
strenge winter geen probleem zijn
voor een gezonde populatie", zegt
Baptist. Hij is betrokken bij het
onderzoek naar vogelsterfte in Zee
land. "Het is natuurlijk een forse win
ter en de Oosterschelde ligt voor een
groot deel bezaaid met ijs. Vogels
zoals de scholeksjer hebben dan min
der ruimte om te fourageren. Ze gaan
elkaar beconcurreren voor voer. Er
zijn een aantal heel dominante vogels
die volop te eten hebben. Zij jagen de
anderen van hun territorium weg. Als
die geen eigen stukje kunnen
bemachtigen, gaan ze dood. Dat is
het proces van natuurlijke selectie,
het komt ieder jaar terug."
Het RIKZ onderzoekt elk jaar hoe
veel vogels er langs de kust sterven.
Ze worden geteld naar soort,
geslacht, leeftijd en er wordt onder
meer gekeken of ze geringd zijn en
hoe ze er in het algemeen uitzien.
Inmiddels zijn al bijna vierduizend
dode vogels bij het RIKZ gebracht
door medewerkers en vrijwilligers
zoals Joost Krijger uit Poortvliet
met wie we vorige week een inter
view hadden. Hoewel de onderzoe
kers fanatiek aan het werk slaan, is
de stroom vogels moeilijk weg te
werken.
Daarom worden ze bewaard. In een
schaduwplekje buiten waar het nog
steeds (bijna) vriest. "Uit de onder
zoekingen blijkt dat de scholeksters
hpt al moeilijk hadden vóórdat de
winter begon. Daardoor is de sterfte
zoveel hoger dan in vergelijkbare
winters", vertelt Baptist. "Bij de
bergeenden is daarentegen juist
weer veel minder sterfte geconsta
teerd. Hoe kan dat? Omdat we nu
nog zo druk zijn met het verzamelen
van gegevens, hebben we daar nog
geen goed onderzoek naar kunnen
doen. Maar er zijn verschillende
oorzaken mogelijk. De Oosterschel
de is nog niet in een nieuw even
wicht gekomen na de voltooiing van
de Deltawerken.
De waterkwaliteit verandert nog
steeds. Daarnaast was de vorige
winter ook erg streng waardoor er
veel kokkels zijn doodgevroren. De
overige reageerden daarop door
extra veel zaad te produceren. Dat
leverde veel kleine kokkels op.
Maar scholeksters eten grote kok
kels, terwijl bergeenden juist kleine
exemplaren eten. En dan is er ook
nog de kokkelvisserij die de pieken
er afroomt."
De Oosterschelde is een belangrijk
gebied in Nederland voor wat
betreft de opvang van watervogels.
Ook rond Tholen zijn een aantal
gebieden waar veel vogels fourage
ren. Delen van de Oesterdam, de
Slikken van den Dortsman en een
stuk slik tussen Stavenisse en Sint-
Annaland worden druk bezocht door
de gevederde vrienden. De Ooster
schelde is echter niet zo erg vatbaar
voor de kou. "Eigenlijk juist niet. Er
is hier een vrij groot getijdeverschil.
Dat ligt tussen de drie en vier meter,
terwijl bijvoorbeeld de Waddenzee
maar ongeveer een meter getij heeft.
Dus de Oosterschelde zal niet zo
snel bevriezen, mede door de goede
wisseling met het water van de
Noordzee. De slikken worden dus
elke vloed overstroomt door het
'warme' water en daarom kunnen de
vogels hier nog wel voedsel vinden.
Tenminste, als ze dominant en sterk
genoeg zijn om hun territorium te
verdedigen", legt Baptist uit.
Het RIKZ doet echter nog veel meer
dan alleen het onderzoeken van
vogelsterfte. "We kijken naar alles
wat er zich in en rond de zee
afspeelt.
De waterkwaliteit, de waterbodem,
maar ook de hoogte van dijken. We
verrichten onderzoek en geven
adviezen aan rijkswaterstaat. Dus
we hebben hier heel veel kennis zit
ten op een breed terrein van de
natuur." Het RIKZ gaat voorlopig
nog wel even door met het onder
zoeken van dode vogels, maar als de
dooi inzet, worden alleen nog de
dieren die op het land gestorven zijn
onder de loep genomen. "Alleen van
die dieren kunnen we genoeg infor
matie krijgen omdat we dan ook
weten wat hun fourageergebied is.
Van een vogel die aanspoelt op het
strand is het niet meer na te gaan
waar hij vandaan komt", zegt Bap
tist.
De wintersterfte onder vogels raakt
hem als bioloog niet zo erg. "Dat is
de manier waarop het gaat."
"Een heleboel mensen zijn slapend lid en dat is jammer." Voorzitter X.
Wielaard van de natuurvereniging Tholen riep maandagavond tijdens
de jaarvergadering in Meulvliet op tot een actiever beleid bij Rubia
Tinctorum. Van de 100 leden waren er maar 14 aanwezig.
Het was 20 januari precies veertien blad was gegeven, heelt niet gehol
pen. Het blad zal nog één keer ver
schijnen.
In plaats van het clubblad komt er
een nieuwsbrief, vertelde de voorzit
ter. Die wordt in elk geval dunner en
zal vaker verschijnen met meer
wetenswaardigheden, zodat die
mogelijk ook beter gelezen zal wor
den. De nieuwsbrief kan met behulp
jaar geleden dat de vereniging werd
opgericht en de voorzitter had met
haar mede-bestuursleden eens goed
in de spiegel gekeken. "Zijn we wel
goed bezig?", vroeg ze zich af. De
doelstellingen en de statuten waren
aan de praktijk getoetst. De voorzit
ter stelde vast, dat de inventarisaties
- behalve die van de flora - goed
draaien, evenals de cursussen. "Dat
geldt ook voor de werkgroep plano
logie, die de overheid in de gaten
houdt. Al met al gaat het met onze van de computer, die pas is aange-
vereniging niet zo slecht, maar we
zijn niet geheel tevreden. Zo zijn we
het afgelopen jaar heel wat tekort
gekomen naar onze jeugdleden en
dat is heel vervelend. Ik ben nu zelf
bezig om voor de jeugd van 6 tot 14
jaar een programma in elkaar te zet
ten. We proberen elke maand wat te
doen."
Mevr. Wielaard constateerde, dat de
vereniging 'vrij veel passieve leden'
telt. Om te voorkomen dat er activi
teiten georganiseerd worden voor
slechts een paar mensen, wordt
geprobeerd om aan te sluiten bij
excursies e.d. van andere organisa
ties, zoals Staatsbosbeheer, I.V.N.,
Natuurmonumenten, het Zeeuws
Landschap, e.d. Verder is I.V.N. van
plan om op Tholen een groencursus
te organiseren en kabouterpaden e.d.
aan te leggen.
Ten aanzien van de excursieleiding
stelde de voorzitter vast, dat het
bestuur negen van de tien keer bij L.
Sauter terecht komt. "We zullen
beter ons best moeten doen en ook
meer publiciteit moeten geven aan
onze activiteiten", aldus mevr. Wiel
aard. In het zomerseizoen zouden
ook de campinggasten benaderd
kunnen worden, want bijvoorbeeld
de natte laarzentocht bij St. Anna-
land trok vorig jaar wel vijftien deel
nemers.
De matheid bij de natuurvereniging
uitte zich ook bij de bestuursverkie
zingen. J. Bijl, de knot- en snoei-
man, wilde zijn taak na negen jaar
aan een ander overdragen, maar de
vacature bleef. De voorzitter, die
hem met een attentie bedankte, was
blij dat Bijl zijn knot- en snoeiwerk
nog blijft doen. Overigens bescha
digde hij daarbij vorig jaar zijn auto,
maar uit de tegemoetkoming van de
stichting Landschapsverzorging
Zeeland werd de schade vergoed.
Jako van Gorsel, bestuurslid en
voorzitter van de werkgroep jeugd,
kan wegens studie en straks moge
lijk werk ook minder actief zijn voor
de vereniging. G. Westerweel wilde
wel overwegen om Van Gorsel's
taak waar te nemen wanneer die tus
sentijds zou stoppen.
Bleven er in het bestuur nog vier
leden over, bij de redactie van het
verenigingsblad was de situatie ern
stiger, want daar stopten alle vier
dames ermee: A. Helleman, T.
Soomers, M. Emmelot en N. Nieu-
wenhuis. De eerste twee waren aan
wezig en werden door de voorzitter
met een bloemetje bedankt voor de
energie die ze in het blad hadden
gestoken. De voorzitter wilde voor
deze situatie de hand ook wel in
eigen boezem steken, want de klacht
van de dames dat de kopij slecht
binnenkwam, bleek terecht. De
injectie die nog aan het verenigings-
schaft, worden gemaakt. G. Wester
weel, die samen met J. de Wilde de
kascommissie vormde, noemde
deze investering wel duur. De voor
zitter verdedigde de aanschaf omdat
er ook een financieel en een adres
pakket bij zit. De administratie en de
ledenlijst kunnen er ook op worden
bijgehouden. Voorheen had de
natuurvereniging alleen een schrijf
machine.
In de reservepost van 5102 gulden
was nu een flinke bres geslagen. De
leden brengen aan contributies 1134
gulden binnen. "We boeren niet
slecht, maar we zijn zuinig", aldus
mevr. Wielaard.
Ze kondigde aan, dat er meer via het
bestuur zal gaan lopen. Zo komt er
geen nieuwe voorzitter meer voor de
plantenwerkgroep. Activiteiten wor
den via het bestuur geregeld en alle
leden worden voor planten-evene-
menten uitgenodigd.
Westerweel vond het opmerkelijk,
dat het restant van de twee jaar gele
den verstrekte provinciale subsidie
van 4000 gulden nog niet is benut.
De voorzitter antwoordde, dat er
2600 gulden was gebruikt voor het
bomenboekje met wandelroutes in
elke Thoolse woonkern. Dit was het
alternatief voor de walkman routes.
Mevr. Wielaard vertelde, dat tever
geefs geprobeerd was om het over
gebleven geld terug te storten. Wes
terweel stelde voor, van die 1400
gulden o.a. een bomencursus te
organiseren. De kascommissie was
het opgevallen, dat de km-kosten
niet alleen in bedrag varieerden van
20 tot 25 cent, maar dat soms ook
het reisdoel ontbrak. Na enige dis
cussie werd besloten om voortaan
30 cent per km te betalen wanneer er
bijvoorbeeld naar vergaderingen in
Goes gereden moet worden. De ech
te benzinekosten zijn dan vergoed,
want als vereniging ga je niet voor
de afschrijving van de auto en de
verzekering betalen, stelde de voor
zitter met Westerweel.
De laatste werd in de kascommissie
opgevolgd door C. Luijsterburg, die
voorstelde om de schenkers van
voedsel via een advertentie te
bedanken. De voorzitter leek dat een
goed idee. De Thoolse natuurvereni
ging kreeg brood, vogelzaad, tarwe
en zomerpitten gratis om vogels in
deze strenge winter van eten te kun
nen voorzien.
Na het huishoudelijk deel van leden
vergadering hield voorlichter A. van
der Wel van het waterschap Zeeuw
se Eilanden een praatje over het
werk van het waterschap, dat heel
Zeeland benoorden de Westerschel-
de omvat. Het schap gaat o.a. ook
over het (polder)wegen-, (afval)wa-
ter- en dijkenbeheer op Tholen en
St. Philipsland.
De muziekverenigingen Concordia uit Tholen en Euterpe uit Sint-
Maartensdijk zijn op dit moment met de gemeente in gesprek over hun
repetitieruimte. Het gemeentebestuur zou de betreffende gebouwen om
financiële redenen graag afstoten. De verenigingen op hun beurt kijken
onwennig aan tegen het idee een gebouw te moeten exploiteren.
het aantrekkelijk om die te huren,
maar de indeling past niet. "De zaal
is te lang en te smal, zodat we nooit
een goede opstelling kunnen maken
zoals we dat voor een concert doen",
zegt Steketee. Hij kan nog onvol
doende overzien welke technische
en juridische aspecten aan de over
name van het gebouw zitten. De
ouderdom van het gebouw, dat van
hout is opgetrokken, speelt ook mee.
De gemeente is bereid beide gebou
wen voor een symbolisch bedrag
over te dragen, waarbij de nieuwe
eigenaren exploitatie en onderhoud
voor hun rekening zouden moeten
nemen. Dat zoü blijvend het nodige
vrijwilligerswerk vergen van de
leden, realiseert Steketee zich. Hij
heeft bewondering voor OVM uit
Oud-Vossemeer, dat al een reeks
van jaren een eigen gebouw beheert.
Via de Thoolse bond van muziekge
zelschappen zijn ervaringen uitge
wisseld, want ook in dat verband is
de huisvestingsproblematiek be
sproken. Ook Accelerando in Sint-
Annaland krijgt er in de toekomst
mee te maken, maar er is nog geen
overleg geweest met de gemeente.
De Sakofahal zit vast aan de brand
weerkazerne, waarvoor de gemeente
een verbouwing voorbereidt.
"We zijn best blij met onze huisves
ting en willen die ook graag hou
den", zegt voorzitter mevrouw K.
Provoost van Concordia. In februari
zal de ledenvergadering moeten
beslissen of het bestuur verder moet
praten met de gemeente. "Dan zal
moeten blijken wat de gemeente kan
bieden." Concordia deelt een voor
malige kleuterschool aan de Oude-
landsepoort met peuterspeelzaal De
Fabeltuin. Juist dat aspect ervaart de
muziekvereniging als een probleem
bij de ontwikkeling die nu in gang
wordt gezet. Daarnaast staat men
niet te trappelen om eigenaar van
een gebouw te worden.
Dat laatste geldt ook voor Euterpe,
dat in een voormalige kleuterschool
in de Radda Bamenstraat repetitie
ruimte huurt. Een gebouw met nog
een stuk of negen gebruikers, waar
onder peuterspeelzaal 't Hummeltje.
"Met de peuterspeelzaal is door het
gemeentebestuur ook gesproken,
maar die ziet overname financieel
niet zitten", vertelt Euterpe-voorzit-
ter M. Steketee. "Maar ook voor ons
is het gebouw veel te groot. En ver
huurder worden, dat zien we niet
direct zitten. Ons doel is muziek
maken en niet een gebouw in stand
houden." Euterpe maakt'drie keer in
de week - op dinsdag- en vrijdag
avond en op zaterdagmiddag, -
gebruik van de ruimte. Financieel is
5*
