Drugs en verkeer zijn probleemgebieden politie
Inspecteur komt bij werkeenheid Tholen in bewogen jaar
KERSTMIS 1996
KERSTMIS 1996
Maandag 23 december 1996
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
I
I
Drugs probleem
Verkeersongevallen
Betere afstemming
I
inds ruim een jaar
heeft de politiewerk-
eenheid Tholen een
interimchef. Inspecteur J.M.
Krombeen kwam in augus
tus 1995 naar Tholen om
M. Verkerke te vervangen
die voorlichter werd op het
districtskantoor in Goes.
Krombeen had weinig tijd
zich rustig in te werken. Hij
kwam binnen in een bewo
gen jaar en op een sterk
onderbezette post.
De van Schouwen afkomstige Krom
been begon zijn politiecarrière in
Zeeuws-Vlaanderen. Jarenlang zat hij
in de politiebond en bekritiseerde van
uit die positie ook zo nu en dan het
beleid. Vóór zijn aanstelling in Tho
len, werkte Krombeen op het bureau
beleidsontwikkeling in Middelburg.
Daar hield hij zich bezig met maat
schappelijke ontwikkelingen die rele
vant kunnen zijn voor het politiewerk
zoals vergrijzing en het toenemend
aantal allochtonen. "Dat was een hele
leuke baan, maar ik was de enige
functionaris voor het hele werkterrein.
In Amsterdam hebben ze bijvoorbeeld
een aparte medewerker voor alleen de
problematiek van de vergrijzing", zegt
Krombeen, die het ook wel weer leuk
vindt om in de politiepraktijk te staan.
"Mijn werk in Middelburg was een
bureaubaan en de praktijk blijft toch
wel altijd aan je trekken."
Sfeer niet prettig
Maar die praktijk betekende in Tholen
meteen aan de bak. Vanaf het begin
kreeg hij te maken met interne proble
men. Er werd een psycholoog inge
schakeld. Krombeen zou eerst maar
van augustus tot oktober blijven,
maar zijn aanstelling werd verlengd
tot augustus 1996 en nu is zijn werk
plaats wederom voor minstens een
jaar vastgelegd op het bureau Tholen.
"Ik kwam binnen in de fase dat mijn
voorganger net was vertrokken en dat
liet door omstandigheden geen fijn
gevoel achter bij het personeel. Daar
naast kregen we nog te maken met een
aantal langdurig zieken, een klacht
van twee vrouwelijke personeelsleden
inzake belediging en èr volgde een
sfeeronderzoek", vertelt Krombeen.
"U begrijpt dat zoiets je niet in de kou-
7j we kleren gaat zitten. Toen kwam er
ook nog eens een intern en een rijksre
chercheonderzoek naar twee collega's
die werden geschorst. Dat maakt de
sfeer in zo'n werkeenheid niet prettig,
dat kan ik verzekeren." De politiechef
doelt hiermee op een onderzoek naar
twee Thoolse agenten die verdacht
werden van respectievelijk vrouwon
vriendelijk gedrag en valsheid in
geschrifte.
Krombeen vindt dat de zaak van de
twee geschorste en inmiddels ontsla
gen, Thoolse agenten teveel opgebla
zen werd door de media. "Het leek op
een gegeven moment wel of er vier
mensen beschuldigd waren. En daar
door werd onduidelijkheid geschapen.
Bovendien leden ook de andere perso
neelsleden eronder. Als ze vrij waren,
werden ze door mensen aangesproken
over die zaak. Het legt allemaal extra
werkdruk op zo'n groep. En die is toch
al onderbezet. Ik moet zeggen dat ik
redelijk trots ben op de mensen die
hier zitten omdat ze hun werk nog zo
goed hebben gedaan, zoals bijvoor
beeld op de vlekkeloos verlopen
koninginnedag. Ze hebben elkaar
ondersteund."
Creativiteit
De politiechef denkt niet dat de werk
eenheid Tholen verlegen zat om een
strakke, strenge leider. "Dat is mijn
filosofie niet. Natuurlijk gebeuren er
ook bij de politie wel eens dingen die
niet goed zijn. Wij zijn ook maar men
sen, maar slechts een miniem stukje
gaat er fout en er gebeurt veel goed
werk", zegt de chef. Hij ziet voor zich
zelf als chef een ondersteunende rol.
i«Kir«Nk«
Politiechef J.M. Krombeen had geen gemakkelijke start in Tholen.
Politiechef Krombeen: 'Ik ben
liever een coach dan dirigent'
"Vergelijk het maar met een voetbal-
coach. Ik kan mijn 'manschappen' wel
motiveren, trainen en instructies mee
geven, maar in het veld moet ik ze
toch vrijlaten. Je moet ze ook de ruim
te geven om creatief invulling te
geven aan het beleid. Een dirigent wil
ik niet zijn. Die wil iedereen op
dezelfde manier, hetzelfde nootje
laten zingen. Dan smoor je de creativi
teit van je groep."
Een dergelijk beleid betekent wel het
nemen van risico's. "Nou ja, je stelt
natuurlijk wel de kaders vast. Maar
binnen die lijnen moet de ruimte er
zijn", zegt Krombeen. "Stel dat ik wil
'Binnen de kaders moet er ruimte zijn voor creativiteit.'
weten welke problemen zich voor
doen in het uitgaansleven van Sint-
Annaland. Dan kan ik zelf allerlei
briefjes naar mensen gaan schrijven,
maar ik kan ook tegen een agent zeg
gen: ga er maar op af en hoe je het
doet, interesseert me niet, als ik maar
een goed rapport krijg. En dat gebeurt
dan ook, soms nog beter dan ik zelf
had verwacht. En natuurlijk weet
iedere politiefunctionaris dat hij bin
nen de regels van de wet moet opere
ren. Als de klant maar tevreden is, het
gaat erover hoe je overkomt op de
mensen. En daarom wil ik mijn colle
ga's stimuleren om tot steeds betere
kwaliteit te komen."
Meer geweld
Maar het beeld van de politie is lang
niet bij alle burgers even positief. Een
toenemende criminaliteit en een hoger
aantal onopgeloste zaken, maken het
onveiligheidsgevoel groter. Meer
blauw op straat is een veel gehoord
cliché, maar in relatief kleine politie
regio's zoals Zeeland komt daar wei
nig of niets van terecht. "Het is waar
dat de criminaliteit stijgt in absolute
zin, ook in Zeeland en ook in de
gemeente Tholen. Maar als je het gaat
bekijken in relatie met de groei van de
bevolking is de toename al een stuk
kleiner. En ten opzichte van het aantal
mensen dat met criminaliteit te maken
krijgt, is de groei nog minder", meent
de Thoolse politiechef. Toch ontkent
hij niet dat er meer misdrijven en
overtredingen worden gepleegd. "In
Zeeland is met name de toename van
geweldsdelicten zoals mishandelin
gen, overvallen en zedenzaken opval
lend. Het valt ten opzichte van de lan
delijke cijfers nog wel mee, maar het
is procentueel meer. Dat legt een gro
te druk op de politie. Deze zaken zijn
lastig te onderzoeken en je hebt er
meerdere politiemensen voor nodig."
Volgens de landelijke trend die de
ministers van binnenlandse zaken en
justitie hebben ingezet, krijgt de poli
tie in stedelijke gebieden extra man
schappen. Het platteland daarentegen
moet petten inleveren en provincies
zoals Zeeland werden dan met een
uuur woord 'krimpregio's' genoemd.
Het verplaatsen van het evenwicht
kan volgens Krombeen niet zonder
gevolgen blijven. "Het is heel logisch,
dat als je op de ene plaats drukt, er op
een andere plek een bult ontstaat." De
inspecteur reageert daarmee op het
feit, dat er de laatste tijd relatief veel
inbrekers uit Brabant en Zuid-Holland
zijn gepakt door de Zeeuwse politie.
"Er vindt toch wat verschuiving
'Het is zinloos mensen op te pakken als er verder niets mee gebeurt.'
plaats. Als er in een grote stad meer
politie rond loopt en op het platteland
verdwijnen er agenten, dan is het voor
een crimineel vanzelfsprekend aan
trekkelijker om wat verder van huis te
gaan."
Verkeerd personeel
Daarnaast geeft Krombeen aan, dat er
door het rijk bij de verdeling van de
budgetten geen rekening wordt
gehouden met het toeristisch karakter
van een provincie. "Je moet niet ver
geten dat er gebieden zijn, zoals op
Schouwen, waar de bevolking in de
zomermaanden enorm toeneemt door
de toeristen. En dat brengt ook weer
heel eigen problematiek met zich
mee", zegt het hoofd van de Thoolse
werkeenheid. "Daarnaast is het zo dat
je, ongeacht de grootte van het korps,
toch een bepaald aantal vaste voorzie
ningen moet hebben die elk korps
nodig heeft. Die kosten zijn er overal,
maar in Amsterdam of Rotterdam
maken die wel een veel kleiner deel
van de begroting uit."
Door zijn werk in zowel de vakbond
als het kader van de politie, heeft
Krombeen geleerd de nuances te
onderscheiden. Ook met het Zeeuwse
korps zelf is wel het één en ander mis.
"Ik heb in mijn vakbondstijd veel
geroepen. Ook dingen waarover ik nu
toch wel wat anders ben gaan denken.
De reorganisatie bijvoorbeeld. Het
probleem dat de politie in Zeeland
heeft, is dat er veel personeel op ver
keerde posities zit. Er is een overschot
aan hoge rangen. En doordat de leef
tijd van het personeel hoger is dan lan
delijk, kost de gemiddelde politieman
hier 2000 gulden meer dan normaal.
Dat zijn uiteindelijk geen gezonde
situaties."
Onderbezet
De korpsleiding van Zeeland heeft
onlangs nog in een brandbrief aan
minister H.F. Dijkstal van binnen
landse zaken gevraagd om een éénma
lige financiële injectie en zestig extra
politiemensen. Maar behalve een aan
tal al eerder beloofde surveillanten die
hoofdzakelijk in Zeeuws-Vlaanderen
worden ingezet, bleef het bij een
handvol extra banen. Niet voldoende
om het nijpende tekort aan geld en
mankracht aan te vullen. Ook de
Thoolse werkeenheid ondervindt hier
van momenteel de gevolgen. "De
groep is flink onderbezet. Er zijn nu
17,5 baan ingevuld, maar we hebben
officieel recht op 22,5 baan. Een deel
is het gevolg van het feit dat twee man
recherche naar Goes gegaan is. En er
zijn twee collega's geschorst. Die
vacatures moeten verplicht drie maan
den blijven staan voor ze opengesteld
mogen worden", legt Krombeen uit.
"Naar mijn idee is de ideale situatie
voor deze groep: achttien politiemen
sen, 2,5 banen voor administratie en
een chef. Maar of dat er ook van komt,
dat moeten we nog maar afwachten.
In ieder geval gaan we het komende
jaar nauwer samenwerken met het
bureau Kruiningen. De surveillances
na drie uur 's nachts kunnen bijvoor
beeld misschien wel voor beide gebie
den samen gedaan worden. Het punt is
ook dat we door de hoge werkdruk
niet toekomen aan een analyse van
bijvoorbeeld verkeersongevallen. We
weten wel op welke punten de meeste
aanrijdingen gebeuren, maar de ach
terliggende oorzaken kunnen we niet
op een rijtje zetten."
Toch veilig
Toch is Tholen volgens Krombeen
een veilig gebied. "Zonder meer. Als
je naar andere steden en gebieden
kijkt, valt het hier nog best mee. De
Tholenaren kunnen 's nachts nog rus
tig een eindje over straat."
De inspecteur is nog steeds als inte
rim-chef in Tholen omdat de plaats
van chef nog niet is vrijgegeven. Als
dat wel gebeurt, weet Krombeen niet
of hij zal solliciteren. "Ik heb een
prachtige baan in Middelburg. Maar
aan de andere kant is het wel mooi om
weer in de praktijk te werken. Wie
weet, misschien dat ik het wel zou
doen."
VERVOLG VAN VOORPAGINA
De cijfers kunnen echter in de laat
ste drie maanden nog flink oplopen.
"We hebben in de loop der jaren
geconstateerd dat er in de tweede
helft van het jaar meer criminaliteit
is. Half oktober hadden we bijvoor
beeld een golfje van zo'n vijftien
woninginbraken. Waar dat aan ligt?
Dat weten we niet precies", zegt
Krombeen.
De politie heeft een activiteitenplan
opgesteld. Aan de hand daarvan
wordt aangegeven welke overtredin
gen en misdrijven de prioriteit krij
gen. "Voor het volgende jaar zijn
diefstal uit auto's en woninginbra
ken de speerpunten. Gelukkig heb
ben we hier met zware criminaliteit
maar weinig te maken", zegt de poli
tiechef. "We proberen via projecten
wat aan specifieke problemen te
doen. Zo houden we regelmatig con
troles of bedrijven wel goed afgeslo
ten zijn en of er geen kostbare spul
len in het zicht staan."
Drugs is een probleem waarmee ook
Tholen in toenemende mate te
maken krijgt en nog zal krijgen.
Voor de politie is dit een moeilijk
punt. "In de drugs gaat heel veel
geld om. Voor een aantal mensen
blijft het altijd interessant om dat
spul te blijven verkopen. En een rus
tig plattelandsgebied is natuurlijk
best geschikt om drugs te maken of
te verhandelen. Als je in een boerde
rij zit, zoals die amfetamine-fabriek
(xtc-pillen - red.) in Sint-Maartens
dijk, en je ziet de politie of andere
ongewenste bezoekers al van verre
aankomen, is dat natuurlijk een
voordeel", vertelt Krombeen. "Het
punt is, waar richt je je op? De
gebruiker of de verkoper? Onze
capaciteit is gewoonweg niet toerei
kend om er structureel iets aan te
doen.
Bovendien vind ik dat we nog niet
voldoende kennis hebben. Maar in
het komende jaar willen we hierin
gaan investeren. En wat ook mee
speelt, zijn de tips. Mensen geven
maar heel sporadisch tips. Blijkbaar
heerst er toch wel wat angst. Maar
wij hebben wettelijk de mogelijk
heid om de naam van tipgevers bui
ten het verdere proces te houden."
Verder duidt de politiechef op het
feit dat er nog geen duidelijk natio
naal drugsbeleid is. "Het is wel zo
dat het bezitten van softdrugs wette
lijk verboden is, maar als regel
wordt momenteel gehanteerd dat het
gedoogd wordt. Je kunt als politie
geen beleid maken zolang nog niet
duidelijk is wat het toekomstige
drugsbeleid gaat worden", vindt
Krombeen.
"Dat maakt voor ons het optreden
ook erg moeilijk. Want je kunt op
grond van een gemeentelijke veror
dening wel iemand oppakken die
drugs bij zich heeft, maar als die
man strafrechtelijk niet vervolgd
wordt, helpt het niets."
Ook het verkeer blijft een onuitroei
baar probleem voor de politie. De
overheid lanceert de ene campagne
na de andere. 'Drank maakt meer
kapot dan je lief is', 'Zien is gezien
worden' en 'Vaart minderen, spaart
kinderen'. Maar helpen ze ook?
"Helaas moeten we constateren dat
we ieder jaar weer veel verkeerson
gevallen hebben. Daar zit niet of
nauwelijks daling in", meldt Krom
been.
"In de gemeente Tholen hadden we
in 1991 273 ongevallen, het jaar
erop 275, in '93 246, in 1994 260 en
vorig jaar 268. In de eerste negen
maanden van dit jaar zitten we op
219 verkeersongevallen." Tot nu toe
zijn er dit jaar drie doden gevallen in
het Thoolse verkeer en er liepen 39
mensen letsel op. Vorig jaar vielen
er vier dodelijke slachtoffers en
raakten 53 mensen gewond bij ver
keersongelukken. Hetzelfde trieste
verhaal gaat op voor het aantal men
sen dat door de politie achter het
stuur vandaan gehaald wordt met
een borrel op.
Blijkbaar helpen de forse straffen -
beginnend bij een boete van 350
gulden - niet veel. Vorig jaar werden
56 bestuurders bekeurd voor het rij
den onder invloed. In de eerste
negen maanden van dit jaar waren
dat er al 47. De verwachting van
Krombeen is dan ook dat het rond
hetzelfde getal als 1995 uit zal
komen. Elke maand besteedt de
Thoolse politie extra aandacht aan
dit probleem.
"We doen momenteel alles wat we
kunnen om de regels te handhaven,
maar we komen gewoon tijd te kort.
Maar we zijn in overleg met over
heid en openbaar ministerie om te
komen tot een betere afstemming",
besluit Krombeen. "Nu werken we
nog voor een deel langs elkaar heen.
Dat moet gaan veranderen. Het kan
niet zo zijn dat wij iemand oppakken
die dan door het openbaar ministerie
niet vervolgd wordt. Of dat de
gemeente een regel uitvaardigt die
wij niet kunnen handhaven. Dat
moet beter kunnen."
4