1 'Je bent op de bus eigenlijk
ook reisleider en entertainer'
'Het is positief dat Wezen-Armen
iets voor gemeenschap kan doen'
Kerstconcerten
Chauffeurs A. van Driel en J.J. van Poortvliet in de vut
Van Belzen
vreest niveau
schooldokter
60'erjaren
W. Heijboer zilveren bestuurslid Sint-Annalandse instelling
Met de fietstas
door de polder
gaan winkelen
Donderdag 19 decemberl996
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Ze groeiden samen op, gin
gen samen in het groeps-
vervoer en dronken ge
tweeën een borrel op een
Italiaans balkon. Nu zijn de
twee Sint-Annalandse bus
chauffeurs bij Darvi in
Bergen op Zoom ook geza
menlijk in de vut gegaan.
De één vermaakt zich pri
ma, maar de ander heeft
toch wel wat spijt. A. van
Driel en J.J. van Poortvliet
gaven na 34 jaar het stuur
uit handen.
Menig school- en bejaar
denreisje alsmede andere
uitstapjes verliepen met
Van Driel of Van Poortvliet
achter het stuur.
Zelf uitvissen
Vaste mensen
Extra uren
Waardering
Bus duwen
's Nachts wakker
Bij zijn benoeming was hij
de jongste regent uit de
geschiedenis, maar inmid
dels hanteert W. Heijboer
alweer vijf jaar de voorzit
tershamer van de stichting
Wezen-Armen van Sint-
Annaland. Vrijdag verraste
het bestuur de 50-jarige
Heijboer en zette hem in
het zonnetje omdat hij een
kwart eeuw deel uitmaakt
van de instelling.
Gemeenschapsgeld
Rokerig kamertje
Nog jaren vooruit
Zang- en muziekverenigingen zijn de laatste weken druk
bezig geweest met de repetities voor hun kerstconcerten.
Nu het eigenlijke kerstfeest van woensdag 25 december
dichterbij komt, zijn de uitvoeringen in volle gang. Zang
en muziekliefhebbers hebben hierdoor keuze te over.
Volkskerstzang
Sint-Maartensdij k
Concordia speelt in
Katholieke kerk Tholen
Sint-Annalandse koren
houden kerstavond
Kerstzangdienst
Immanuel
Volkskerstzang
Oud-Vossemeer
PvdA voor
gabbérhouse
op geluidsniveau
normaal gesprek
Uitvoering muziekschool
Kerstuitvoering
Accelerando
De twee Sint-Annalanders zitten in
de keuken bij Van Driel thuis. De
twee vrienden - want ze kennen
elkaar al van kindsbeen af - doorlie
pen vrijwel dezelfde loopbaan. "Ik
ben na de ramp begonnen te werken
bij aannemer Moerland als opper
man. Ik kreeg vrijstelling van dienst,
maar dan moest ik wel een machi-
nistenschool in Ede gaan volgen en
meewerken aan de wederopbouw",
vertelt de in Stavenisse geboren Van
Poortvliet. Later werd hij vrachtwa
genchauffeur en vervoerde van
alles. Van zand en beton tot mosse
len.
Van Driel begon te werken op het
land, maar werd vervolgens knecht
op een beurtschip. Na de ramp reed
hij nog op een treintje van de haven
van Sint-Annaland naar een dijk
doorbraak om het gat met het slik te
dempen. Toen zijn baas het beurt
schip verkocht en een transportbe
drijf begon, werd Van Driel even
eens vrachtwagenchauffeur.
Maar het rijden met de vrachtwa
gens beviel de twee Sint-Annalan
ders niet echt. "Het was zwaar werk.
Tegenwoordig gebeurt het laden
allemaal met pallets, wagentjes en
heftrucks, maar toen moest dat met
de hand gebeuren. En dan ging er
heel wat door je handen op een dag",
vertelt Van Poortvliet. In januari
1962 verliet hij daarom het vak en
werd chauffeur op de lijndienst Ber
gen op Zoom-St. Annaland van bus
bedrijf Van de Klundert uit Oud-
Vossemeer. Van Driel kreeg last van
rugklachten en stopte na een opera
tie ook met het vrachtwerk. Hij
volgde Van Poortvliet in april 1962
naar Van de Klundert. Een hele tijd
reden de beide mannen op de lijn
dienst. Maar in 1965 stapte Van
Poortvliet over op het toerwerk en
groepsvervoer. Zijn vriend volgde
in 1970.
Jarenlang reden de twee Sint-Anna-
landers met reislustige landgenoten
van Nederland naar België, Duits
land, Oostenrijk, Frankrijk en Italië.
"Toen wij begonnen met de toer
kwam het reizen net een beetje op.
De mensen waren nog nergens
geweest en wij zelf ook niet", vertelt
Van Driel. "We moesten het zelf uit
zien te vissen. Bellen naar hotels,
lunch regelen en ook informeren
naar de bijzondere plekjes. Dat kost
te je soms wel een half uur telefone
ren. En we spraken natuurlijk bijna
geen woord buitenlands, dus met
handen en voeten moest je je dan
behelpen. Maar je leert snel en door
het één en ander te vragen - onder
meer aan collega's - kom je een heel
eind."
De begintijden van de busreizen
waren vergeleken met tegenwoordig
bar. De bussen waren maar spaar
zaam ingericht en waren niet of nau
welijks voorzien van verwarming en
zeker geen airconditioning. "In de
winter zat je soms met een deken
over je schoot en in de zomer was
het zo nu en dan pittig warm. Maar
dat veranderde vrij snel", vertelt
Van Poortvliet. "Nu heb je alle
gemakken bij de hand. Een goede
stoel, toilet, airconditioning en ver
warming."
De twee chauffeurs reden naar aller
lei bestemmingen en met heel ver
schillende groepen. "Toch zijn het
vaak dezelfde mensen die je weer
tegenkomt. Je gaat ze kennen", ver
telt Van Driel. "Ze gaan met z'n
allen ergens naar toe en als ze uit
stappen, hebben we het al over de
volgende keer. Sommigen gaan drie
keer per jaar met een busreis mee.
En er zijn ook avondjes waarop de
groep weer bij elkaar komt om
foto's, video's en dia's van de vakan
tie te bekijken en vaak heb ik dan al
meteen weer zo'n dertig man om de
volgende keer mee te gaan." Het
bleef voor de twee Sint-Annalanders
niet bij het heen en weer rijden tus
sen bestemmingen. "Je was eigenlijk
chauffeur en reisleider tegelijkertijd.
Bij grote reisbureaus heb je tourope
rators, maar wij moesten dat zelf
doen. Dus de hele organisatie lag bij
de chauffeurs. Dat kostte best veel
werk, ook van tevoren. En dat werd
niet betaald."
De beide chauffeurs zijn niet erg te
spreken over de arbeidsvoorwaar
den voor buschauffeurs. "Lang niet
alle tijd die je kwijt bent aan zo'n
reis wordt betaald", legt Van Poort
vliet uit. "De uren die je van tevoren
bezig bent, maar ook de extra tijd
die je gedurende de reis kwijt bent.
Zcrworden alleen-je overuren op de-
eerste en op de laatste dag betaald.
Maar ook de overige dagen ben je
niet om vijf uur klaar. De mensen
beginnen 's morgens bijtijds en dan
Buschauffeurs A. van Driel (links) en J.J. van Poortvliet gingen samen op de bus, en ook samen in de vut.
moet er 's avonds bijvoorbeeld in
Parijs nog eens gevaren worden en
vervolgens maak je nog een licht-
toer door de stad. En voor je goed en
wel weer in het hotel bent, is het al
heel laat. Maar dan komen er ook
nog eens de lopende zaken bij. Je
moet bellen om de lunch voor de
volgende dag te regelen, want soms
reis je van hotel naar hotel en anders
maak je dagtochten vanuit je ver
blijfplaats. De mensen worden 's
nachts soms ziek, hebben te weinig
beddegoed of andere problemen. En
al die tijd word je niet doorbetaald."
Zijn collega Van Driel vult aan:
"Sterker nog, je wordt betaald op
basis van vijfzesde uur. Want ze
gaan er gewoon van uit dat je van
elk uur tien minuten niets staat te
doen."
Nu zijn de wachttijden voor een bus
chauffeur bij sommige reizen erg
lang. "Er zijn groepen die zeggen:
Zet ons maar om half tien bij Euro
Disney af en kom vanavond om tien
uur maar weer terug. Nou, daar sta
je dan", vertelt Van Poortvliet. "Je
kunt natuurlijk meegaan, maar als je
Euro Disney drie keer hebt gezien,
komt het ook je neus uit. Dus dan ga
je maar wat slapen, lezen of iets
regelen voor de andere dag."
Heel anders gaat het volgens de
Sint-Annalanders bij de groepen die
dagelijks uitstapjes met de bus
maken. "Dat zijn de leukste reizen.
Waar je als chauffeur actief bezig
bent met de groep", vinden de twee
vutters. "Je leidt ze dan rond langs
bepaalde plaatsen en je vertelt er wat
over. Dat vinden de mensen leuk. Je
moet er ook wat entertainment in
brengen. En soms heb je inderdaad
het gevoel: Moet ik dit verhaal nu
nog een keer afsteken? Maar de
mensen vergeten veel en er zijn
altijd wel nieuwelingen bij. Het is
zelfs voorgekomen dat we met een
groep in het zelfde hotel sliepen als
enkele jaren ervoor. En toch waren
er nog die zich niet konden herinne
ren dat ze er geweest waren."
De natuur, mooie culturele of oude
plekjes, dat is waar de chauffeurs
voor gaan. "Dat blijft mooi. Een
prachtig gezicht en elke keer als je
er geweest bent, kun je het een beet
je meer overbrengen op anderen",
zegt Van Driel. Want ondanks de
lange werktijden - thuis zitten is er
vrijwel niet bij - hebben de Sint-
Annalanders altijd enorm veel ple
zier gehad in hun vak. "De waarde
ring die je van de passagiers krijgt,
daar doe je het voor. Dat is iets wat
je van je baas niet krijgt", vinden de
twee chauffeurs.
In de vorm van chauffeur, reisleider
en entertainer kregen Van Driel en
Van Poortvliet een bekend gezicht
voor veel Tholenaren, maar ook
voor ontelbare Brabanders. Een echt
ongeluk hebben ze in de ruim dertig
jaar dat ze op de bus zitten niet
gehad. "Gelukkig, want je hebt toch
een zware verantwoordelijkheid
voor al die mensen die je bij je hebt",
zegt Van Driel, die overigens wel
een aantal keren met pech kwam te
staan. "Ik heb wel eens een groep
vervoerd naar de bruinkoolwinning
in Duitsland. Dat spul wordt met
graafmachines uit de grond gehaald
en dan krijg je van die grote putten
in het land. Er werd tegen me
gezegd dat ik zo'n put in moest rij
den. Maar toen we er waren, kwam
de bus er niet meer uit. Toen heeft
die hele groep moeten duwen. Dat
was wel komisch."
Ook minder leuke zaken kun je als
chauffeur tegen komen. Vrachtwa
gens stonden onlangs in Frankrijk
dagenlang vast omdat hun Franse
collega's de weg blokkeerden. Ook
Van Poortvliet kwam ooit eens vast
te staan onder nog minder gunstige
omstandigheden. "Bij Bordeaux, dat
was jaren geleden, konden we op
een gegeven moment niet meer ver
der omdat de hele weg opgebroken
was. De Basken waren op dat
moment met acties bezig. Dat was
wel link", zegt de chauffeur. "Ik
durfde niemand de bus uit te laten
gaan en het was bloedheet. Alleen
om naar de wc te gaan - want die
hadden we toen nog niet in de bus -
liet ik de passagiers twee-aan-twee
naar een cafeetje gaan. En je moet
niet denken dat de politie in Frank
rijk daar wat aan doet. Die zijn zo
corrupt. Ze staan erbij te kijken en
alleen als het te erg wordt, grijpen ze
in. Gelukkig hebben ze die straat na
een dag weer dichtgelegd en konden
we verder, maar leuk was het niet."
Ze vroegen beiden zelf hun vut aan.
Van Poortvliet eerst en Van Driel
volgde. "Tja, je denkt: Het is wel
mooi geweest. En per slot van reke
ning moet je ook aan je gezondheid
denken. Nu mankeer je nog niets,
maar hoe is dat over twee jaar? En
als je dan in de w.w. of w.a.o.
terecht komt, ben je nog verder van
huis.
Dus daarom kies je dan voor de vut",
legt Van Driel uit. Maar hij is in
tegenstelling tot zijn collega niet zo
blij met zijn besluit. "Ik loop
momenteel echt een beetje met mijn
ziel onder mijn arm. Eigenlijk heb ik
er wel wat spijt van. Maar ja, je kunt
niet meer terug." Zijn vrouw voegt
eraan toe. "Hij zit 's nachts soms
gewoon klaarwakker op de rand van
het bed. Echt waar, als ze hem nu op
zouden bellen om terug te komen,
zou hij het doen." Haar man knikt.
"Ik denk het wel, maar aan de ande
re kant is het natuurlijk de vraag of
je het nog vol zou houden tot aan je
pensioen. Maar al bellen ze me mid
den in de nacht op als ze krap zitten,
ik zou meteen mijn koffers pakken
en op de bus stappen. Ik mis het
werk wel."
Van Poortvliet is er wat nuchterder
onder. "Ach, ik heb genoeg te doen.
Een grote tuin, wat kluswerk thuis
en voor de slechte maanden heb ik
nog een aantal modelbouwpakket
ten. Nee, ik zal me niet vervelen."
"We komen er wel", geeft ook Van
Driel toe.
"Misschien dat we nu nog eens echt
op vakantie gaan, want dat is er nau
welijks van gekomen."
De stichting Wezen-Armen komt
voort uit een eeuwenoude instelling
die de zorg had voor de weeskinde
ren en de behoeftigen in de samenle
ving. Iedere plaats had destijds zijn
'weeskamer' en 'armmeesters'. In de
vorige eeuw raakte de naam wezen
armbestuur in zwang. Overal zijn
deze instellingen inmiddels verdwe
nen, maar zo niet in Sint-Annaland.
De stichting, die inkomsten heeft uit
belegd kapitaal en het verpachten
van land, heeft haar doelstellingen
aangepast aan de eisen van de tijd.
Ze wil een instelling zijn die de
belangen van Sint-Annaland behar
tigt op sociaal, maatschappelijk, cul
tureel en recreatief gebied. De
Wezen-Armen doet dat door vereni
gingen en organisaties financieel te
ondersteunen. "Accelerando, de
EHBO-vereniging, Welzijn voor
ouderen, de Annewas, de warme
maaltijdvoorziening, het gezinsver
vangend tehuis de Annewas van
Philadelphia en verenigingsgebouw
het Trefpunt van de Hervormde
Gemeente zijn voorbeelden van
instanties die we hebben geholpen",
vertelt vice-voorzitter C.W. Goede
gebuure. "Ook zijn er gesprekken
geweest met de schietvereniging en
de ijsclub. En vandaag is besloten
om een bijdrage te verlenen voor de
elektrische installatie in de nieuwe
schuur van streekmuseum De
Meestoof."
Kent de stichting tegenwoordig
bestuursleden, toen Heijboer op 12
oktober 1971 door de gemeenteraad
benoemd werd, was er nog sprake
van het archaïsch aandoende 'regen
ten'. "Je bent samen met M.Ph. van
der Weele benoemd wegens uitbrei
ding van het vijfkoppige bestuur. En
je was de jongste regent uit de
geschiedenis", riep Goedegebuure in
herinnering. Hij sprak de jubilaris
aansluitend aan de bestuursvergade
ring toe, in aanwezigheid van de
echtgenotes.
De vice-voorzitter verdeelde de
afgelopen kwart eeuw in drie perio
den. De eerste, van 1971 tot 1981,
Vice-voorzitter C.W. Goedegebuure feliciteert voorzitter W. Heijboer met zijn zilveren jubileum bij de stichting de Wezen-Armen van St.
Annaland; rechts mevr. J. Heijboer-Dingemanse.
werd gekenmerkt door de uitbouw
van de instelling. Dat kwam met
name door de toename van het
woningbezit. De Wezen-Armen
bezat 21 huizen, maar bouwde er in
tien jaar tijd 65 bij. Voornamelijk
bejaardenwoningen in de Tienhoven
en de Burg. Baasstraat, maar in
laatstgenoemde straat verrezen ook
de eerste twee aangepaste woningen
in Zeeland. Het was de periode dat
ook werd gesproken over de bouw
van een nieuw dorpshuis en renova
tie van het oude gemeentehuis op de
hoek Havenplein/Molendijk. Bouw
plannen voor de Huygensstraat en
het Havenplein werden ontwikkeld.
Laatstgenoemd project markeert
meteen het begin van de tweede
periode, de strijd om het voortbe
staan gedurende de jaren 1981-
1990. De Wezen-Armen wilde
woningen op het Havenplein, maar
het gemeentebestuur stond erop dat
er winkels in zouden komen, aldus
Goedegebuure. "Aanpassen van het
plan kostte ons extra geld, terwijl er
totaal geen animo voor een winkel
bleek te zijn. De relatie met de
gemeente raakte ernstig verstoord."
Daar kwam bij dat het ministerie
van volkshuisvesting in 1984 de
premie-aanvraag voor de huizen
afwees, omdat de Wezen-Armen
geen woningcorporatie was. De
rechtspositie van de Wezen-Armen
bleek door een wetswijziging al in
1976 te zijn aangepast, maar nie
mand - ook gemeente en notaris niet
- had dat gedurende die acht jaar
opgemerkt. Het bestuur besloot om
een stichting te gaan vormen, maar
de gemeente stak daar een stokje
voor. "Burgemeester en wethouders
drongen sterk aan op opheffing. Ze
stelden dat de Wezen-Armen onte
recht met gemeenschapsgeld
omging." De instelling weersprak
dat en beide partijen stapten naar de
rechter. Tot een uitspraak kwam het
niet, doordat het gemeentebestuur in
1989 een concessie deed. De stich
ting werd daarop alsnog gereali
seerd. De huizen aan het Havenplein
zijn uiteindelijk door Beter Wonen
gebouwd. Die kreeg in 1990 ook de
administratie en het onderhoud van
de woningen van de Wezen-Armen,
op voorwaarde dat de panden op ter
mijn aan de woningcorporatie over
gedragen zouden worden. "Binnen
het bestuur verschilde men hierover
sterk van mening", aldus Goedege
buure. Na zeventien jaar legde Van
der Weele in 1991 de voorzittersha
mer neer en met vijf van de zeven
stemmen werd Heijboer als zijn
opvolger gekozen.
Het jaar daarop werden de 66
bejaardenwoningen aan Beter
Wonen overgedragen en dat mar
keert, zo zei Goedegebuure, de der
de periode in Heijboers bestuurlijke
loopbaan. De 20 eengezinswonin
gen werden voor ruim 1,3 miljoen
gulden verkocht aan een makelaar.
Hoewel de Wezen-Armen daarmee
woningbeheerder af was, is er anno
1996 nog altijd een administratieve
nasleep.
Het bestuur wordt op dit moment
gevormd door voorzitter W.
Heijboer, vice-voorzitter C.W. Goe
degebuure, M.M. de Rooij, C. van
Dijke en W.A. Boogaard. Daarnaast
is D.L. Hage secretaris-ontvanger.
De gemeente heeft sinds twee jaar
geen vertegenwoordigers meer in de
stichting, maar controleert wél jaar
lijks de begroting en de rekening.
De jubilerende voorzitter vond dat
Goedegebuure zijn carrière treffend
neerzette aan de hand van de ver
schillende perioden. "Waarschijnlijk
omdat ik altijd de raadsvergadering
bezocht (als verslaggever van de
Eendrachtbode - red.) ben ik destijds
gevraagd om in het bestuur te
komen. Ik herinner me nog goed de
vergaderingen in het rokerige ach
terkamertje bij secretaris J. Leune.
Er waren soms pittige discussies.
Het was een hele gewaarwording
voor me." In de strijd om het voort
bestaan mengde hij zich met verve.
"Die aantasting door de gemeente
zat me lang niet lekker. En ook uit
onderzoek van archivaris Zuurdeeg
bleek dat ons kapitaal géén geld van
de gemeente was." Heijboer herin
nert zich nog dat hij de eerste paal
mocht slaan voor woningen in de
Tienhoven. Het verdwijnen van de
woningtaak betreurt hij enerzijds,
maar tegelijkertijd stelt hij vast dat
dit alsmaar specialistischer wordt.
"De Wezen-Armen is begonnen als
steun voor de wezen en dat wordt nu
breed vertaald. Het is positief dat je
via de rente van je kapitaal iets kunt
doen voor de gemeenschap, deze
levendig kunt houden", aldus
Heijboer. Hij stelt vast dat de stich
ting in rustiger vaarwater terecht is
gekomen en dat het aantal pachters
terugloopt als gevolg van de schaal
vergroting. "De naam mag dan heel
oud zijn, we blijven die met ere noe
men. De Wezen-Armen kan nog
jaren vooruit, want het kapitaal
groeit nog steeds", aldus de zilveren
voorzitter W. Heijboer. Hij toonde
zich ingenomen met het cadeau van
zijn medebestuurders: een arrange
ment voor de musical 'Miss Saigon'.
Voor mevrouw Heijboer waren er
bloemen.
Het Smalstads mannenkoor treedt
op in de traditionele volkskerstzang
in gemeenschapscentrum Haestinge
te Sint-Maartensdijk. Het mannen
koor organiseert dit evenement
samen met muziekvereniging Euter
pe aanstaande zaterdag. Het is dit
jaar de vijftiende keer volkskerst
zang. Naast optredens van de beide
verenigingen is er ook veel samen
zang, begeleid door Euterpe. Burge
meester H.A. van der Munnik opent
de avond, pastoor A.J. v.d. Brüle en
A.A. Nieuwkerk uit Tholen verzor
gen een overdenking, terwijl mevr.
B.M. Fondse-de Waal voor een
declamatie zorgt. Om half acht
begint de volkskerstzang, maar een
kwartier van tevoren speelt Euterpe
al een voorprogramma.
Muziekvereniging Concordia uit
Tholen geeft vrijdagavond een
kerstuitvoering in de Rooms-Katho-
lieke kerk in Tholen. Het harmonie
orkest, onder leiding van dirigent
Marcel Hartendorp, treedt dan
samen op met leden van het Ojé-
koor en het dameskoor Pius X van
de parochie. De koorleden staan
onder leiding van mevr. S. Bout. Het
orkest brengt 'Christmas Variations',
een keur aan kerstmuziek. Verder is
er ook samenzang en de kerk wordt
helemaal in kerstsfeer gebracht. Het
concert begint om half negen.
Op dinsdag houden de Sint-Anna
landse koren hun jaarlijkse kerst
zangavond om half acht in de
Nederlandse Hervormde kerk. Het
christelijk gemengd koor VZOS en
jeugdkoor The Young Voices staan
onder leiding van Rinus van Gorsel.
Het kinderkoor Soli Deo Gloria
heeft Heieen Troost als dirigente.
Organisten zijn Leen Heijboer en
Lian van de Bergh. Naast het optre
den van de koren is er ook veel
samenzang van kerstliederen. Ds.
W.C. Meeuse verzorgt de meditatie.
De Hervormde zangvereniging
Immanuel houdt zaterdag haar jaar
lijkse kerstzangdienst in de Neder
landse Hervormde kerk te Tholen.
Het koor presenteert zich hier in zijn
nieuwe kleding. Naast Immanuel zal
ook de Gereformeerde gemengde
zangvereniging Canticum enkele
liederen laten horen. Beide koren,
onder leiding van I. Riedijk, bren
gen samen 'Die Weihnachtsmesse'
van Franz Gruber. Er is ook veel tijd
ingeruimd voor samenzang die op
orgel wordt begeleid door mevr. M.
Hage-van de Velde en op trompet
door Job van de Velde en Jaco
Heijboer. Ds. J. van Dijk heeft de
leiding over de dienst die om half
acht begint.
In de Nederlandse Hervormde kerk
van Oud-Vossemeer wordt maan
dagavond een volkskerstzangdienst
gehouden. Het thema van de dienst
is: 'Engelen van God de Heer daal-
Is het mogelijk, in overleg met
betrokkenen, gedurende een bepaal
de periode een geluidsniveau te
gedogen van meer dan 25 decibel,
bijvoorbeeld een niveau van 50
decibel, het geluidsniveau van een
normaal gesprek? De PvdA-fractie
in de Thoolse gemeenteraad heeft
dat maandag aan b. en w. gevraagd
naar aanleiding van de overschrij
ding van de milieuvergunning van
café Havenzicht in St. Annaland.
"Zonder de overlast te willen baga
telliseren, is onze fractie van mening
dat ook in onze gemeente de jeugd
moet kunnen genieten van eigentijd
se muziek. Er is een levendige
belangstelling onder de jeugd voor
de hedendaagse muziekvormen." De
PvdA verwijst naar de grote animo
voor het optreden van Paul Elstak en
de handtekeningenactie die bezoe
kers van Havenzicht organiseerden.
"Door de dominant aanwezige
bastoon, die eigen is aan dit soort
muziek, kan dit echter als geluids
overlast ervaren worden. Daarom
pleit de PvdA voor regelmatig over
leg tussen buurtbewoners van de
Voorstraat/Havenplein, de horeca
ondernemers, het jeugd- en jonge
renwerk, de politie en de gemeente.
"In dit overleg kan besproken wor
den, wat de ervaringen zijn en wat
voor partijen wel en niet aanvaard
baar is." De PvdA vindt, dat het
beleid van b. en w. vooral gericht is
op het bestrijden van overlast. "Het
college gaat voorbij aan een stuk
jeugdcultuur. Zijn b. en w. bereid
exploitanten van jeugdgelegenhe-
den te adviseren op het gebied van
de openbare orde en het beperken
van geluidsoverlast?", aldus de
PvdA in schriftelijke vragen aan het
college, dat eind januari eveneens
schriftelijk zal antwoorden.
den naar de aarde neer. Deze nacht
wordt Emmanuel geboren. Herders
en wijzen, God heeft Maria uitver
koren'. In de dienst die om acht uur
begint, gaan ds. D.A. Snijder, pastor
W. Wiertz, pastor G. Verlijsdonk en
mevr. H. Droogers-Vogel voor. De
Oud-Vossemeerse muziekvereni
ging (OVM), onder leiding van R.
Hendrickx, verleent haar medewer
king aan de dienst.
Leerlingen van de Zeeuwse Muziek
school geven zaterdagmiddag een
uitvoering in de Gasthuiskapel in
Tholen. Het concert staat helemaal
in het teken van kerst. Daarom zal
het kinderkoor - onder leiding van
mevr. J. Dieleman - bekende en
minder bekende kerstliederen uit
verschillende landen ten gehore
brengen. Daarnaast zijn er diverse
instrumentale bijdragen op onder
meer trompet, saxofoon, viool,
dwarsfluit en orgel. De instrumenta
listen spelen zowel solo als samen.
De uitvoering begint om vier uur.
De koninklijke fanfare Accelerando
uit Sint-Annaland houdt zaterdag
avond haar kerstconcert in de Sako-
fahal aan de Bierensstraat. De fanfa
re brengt diverse werken ten gehore,
waaronder 'Klingende Weihnacht',
'Christmas Night', 'Peace', 'A Christ
mas Suite' en 'Free World Fantasy'.
Ook de blokfluitleerlingen zullen
kerstliedjes laten horen. De instru
mentale stukken worden afgewis
seld met samenzang. Elna Boon pre
senteert de avond en dirigent is Pier
re van Broekhoven. Het concert
begint om half acht.
"Gaan we met de jeugdgezondheids
zorg naar het niveau van de zestiger
jaren?", informeerde P. van Belzen
maandagmiddag in de Thoolse
gemeenteraad naar aanleiding van
verslagen en notities van de GGD
Zeeland te Goes. Hij vond de nieu
we opzet wel erg summier. Eerder
had het RPF/GPV-raadslid daar ook
al op gehamerd bij de logopedie,
waarbij nog maar één onderzoek
wordt gedaan naar de taal- en
spraakontwikkeling.
Wethouder I.C. Moerland wees ech
ter op de bezuinigingen van drie ton.
"We proberen dat niet ten koste te
laten gaan van de kwaliteit, maar we
moeten doelmatig werken. Dat
houdt in, dat de ouders van dertien
jarigen hun eigen verantwoordelijk
heid moeten gaan nemen door met
hun kind naar een servicepunt op
Tholen te gaan, waar de schooldok
ter zit. Vermoedelijk komt dat servi
cepunt in St. Maartensdijk, want
niet alle scholen beschikken nog
over een ruimte waar de dokter
spreekuur kan houden. Op 4/5-jari-
ge leeftijd wordt het kind nog wel
plaatselijk onderzocht. Tussendoor
komt er dan nog een verpleegkundi
ge die het gehoor, e.d. test. Voor de
dertienjarigen weegt de eigen ver
antwoordelijkheid van de ouders
zwaar en groeperingen die het daar
mee niet zo nauw nemen, kunnen
tussen wal en schip vallen. We zul
len daar bij de evaluatie naar kij
ken", aldus wethouder Moerland.
De afdeling Zeeland van de Neder
landse bond van plattelandsvrouwen
wil het fietsen, winkelen en van het
landschap genieten bij elkaar gaan
brengen. Daarom is het 'project
fietstas' van start gegaan. In april
moet er een gids verschijnen waarin
fietsroutes staan waarbij je langs
plaatsen komt waar je aan de deur
kunt kopen. De gids wordt half april
uitgebracht in samenwerking met de
ANWB. Commissaris van de konin
gin W.T. van Gelder neemt het eer
ste exemplaar in ontvangst op de
jaarvergadering van de afdeling op
10 april. In de gids kunnen inwoners
en toeristen in één oogopslag zien
wat er in een bepaalde regio te doen
is. De plattelandsvrouwen willen zo
de consument en producent dichter
bij elkaar brengen. Nog nooit eerder
werd een dergelijk project op pro
vinciale schaal opgezet. De bond is
nu bezig met het werven van deelne
mers. Dat wil zeggen, van mensen
die agrarische produkten 'aan de
deur' verkopen. Dat kunnen boeren,
fruitkwekers of bloemtelers zijn,
maar ook particulieren. Verder kun
nen mensen bijvoorbeeld hun tuin
openstellen voor publiek en ook
kleinschalige toeristische activitei
ten zoals een pottenbakker passen in
het project fietstas. Mensen die een
activiteit of verkoop aan willen mel
den voor het project, kunnen zich
nog tot het einde van het jaar aan
melden op telefoon- en faxnummer
0113-247726. Tot op heden zijn nog
geen Thoolse aanmeldingen binnen
gekomen.
