Rampenbestrijding 25 vrijwilligers
Poolse verpleegsters waaien
tijdens stage uit op Tholen
Natuurgenezeres Yline brengt
cliënten terug naar hun 'oèr'
J. Heijboer
wint prijs
met scriptie
Plan voor groot project in St. Maartensdijk
Plaatselijk nieuws
f
Donderdag 3 oktober 1996
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Rampendepot
Verdwijnen van
pachters niet leuk
Sint-
Philipsland
ALS ELKE SECONDE TELT
Overkapping Noad moet
supporters droog houden
Werkbezoek PvdA
De Makreel
Oliebollen voor
schoolplein
Schelpen rapen bij Gorishoek, de molen beklimmen van
Tholen, eten in het gemeentehuis in Sint-Maartensdijk.
Dat waren zaterdag enkele onderdelen van het bezoek
aan Tholen van tien leerling-verpleegsters uit Itawa, de
Poolse gemeente waar Tholen sinds 1994 een stedenband
mee heeft.
Tholen heeft er een markant figuur bijgekregen. Sinds
juli is in Sint-Maartensdijk de eerste Thoolse praktijk van
natuurgenezing door middel van spirituele krachten
gevestigd. De genezer is Yline, zo noemt ze zich, want
haar achternaam (ze heet in werkelijkheid Yvonne Blok)
gebruikt ze maar heel zelden. Ze voelt zich door God op
aarde gezet om mensen te genezen met haar gaven. Toch
is haar eenmanspraktijkje slechts een opstapje naar een
groter project.
Op zichzelf
Stralen
Harmonieus type
Thermaal water
Groter project
BURLEY
Stijl herken je.
En Burley hééft stijl!
Comfortabele schoen met
heerlijke pasvorm. Multï-
combineerbaar en geschikt
voor elk moment. Quist
heeft dit topmerk ai binnen.
Wanneer komt u?
VERVOLG VAN PAGINA 1
Voor de uitstapjes met de Henry
Dunant en naar de Valkenberg bij
Reehorst kwamen in 1995 vijftien
verzoeken binnen, waarvan de afde
ling er maar vier of vijf kan honore
ren. J. Potappel van de vakantiepro
jecten zal proberen om dit jaar meer
mensen een kans te geven, maar liet
ook weten dat er vanuit het hele land
een grote vraag bestaat naar de boot
tochten.
Bij de colonne zijn 96 vrijwilligers
actief. Daarvan kunnen er 25 ingezet
worden voor rampenbestrijding.
Tien vrijwilligers zijn bereid om
daar een speciale cursus voor te vol
gen. Voor de taak opvang en verzor
ging zijn 23 vrijwilligers beschik
baar. Voor de bloeddonoravonden
hebben zich na een wervingscam
pagne 59 nieuwe vrijwilligers aan
gemeld.
VERVOLG VAN PAGINA 1
Eversdijk vindt dat de in de water
schapswet geregelde trits - belang,
betaling, zeggenschap - behouden
moet blijven. Ook oud-secretaris
J.D. de Korte van het waterschap
Tholen lijkt het dat vertegenwoordi
ging en betaling onlosmakelijk met
elkaar verbonden zijn. Hij legt uit
dat de pachters als categorie in de
nieuwe waterschapswet opgenomen
zijn, omdat men de lasten niet uit
sluitend op het bezit wilde verhalen.
Het instellen van deze categorie is
echter niet verplicht. "Maar wanneer
deze categorie zou verdwijnen, is
dat voor pachters noch eigenaren
leuk." Vóór de invoering van de wet
in 1994 betaalden de pachters niet
mee. Via de kandidaatstelling voor
het ongebouwd hadden ze deson
danks hun inbreng in het water
schapsbestuur.
Mol is niet gerust op het voornemen
van g.s. om de algemene vergade
ring van Zeeuwse Eilanden naar
dertig leden terug te brengen. In zijn
ogen is dat te snel na de fusie, want
er blijft behoefte aan specifieke ken
nis uit de verschillende deelgebie
den. Over zijn eigen toekomst wil
hij nog geen uitspraak doen. "Zelfs
als de categorie pachters blijft
bestaan, ben je ook nog afhankelijk
van de kiezers", zegt de Thoolse
gezworene.
Het gaat om een groep die tijdens de
bloeddonoravonden enkele uren
assistentie verleent.
Het zogenaamde rampendepot bo
ven de openbare bibliotheek in Sint-
Maartensdijk is leeggehaald. Een
deel van de spullen is naar de ouder
vereniging Philadelphia gegaan.
Bijzondere spullen (zoals een gas
masker, oude instructieboekjes en
pleisters) zijn nu te zien in een vitri
nekast in het verenigingsgebouw dat
overigens na een verfbeurt fris oogt.
R. van de Jagt uit Poortvliet en P.
den Braber uit Sint-Philipsland zijn
twintig jaar lid van de colonne. Zij
kregen eerder dit jaar de speld voor
trouwe dienst.
Kringbestuurslid A. Kosten deelde
zes spelden uit aan bloeddonoren
die twintig maal bloed gaven. Voor
J. Potappel uit Stavenisse was er een
zilveren 'druppel' voor veertig keer
bloed geven.
Kosten noemde het een hele presta
tie van Potappel die voor de bloed
donoravond altijd op de fiets van
Stavenisse naar Sint-Maartensdijk
komt. Ook C. de Jonge uit Poortvliet
gaf veertig maal bloed. Hij was
De kantine van Noad '67 moet een
grote overkapping krijgen, zodat
supporters ook bij regenachtig weer
droog de verrichtingen van de spe
lers kunnen volgen. Dat plan, dat het
bestuur samen met de supporters
vereniging opstelde, is vrijdagavond
op de ledenvergadering van de voet
balvereniging goedgekeurd. Het
platte dak van de kantine is aan ver
vanging toe. Daarvan wil men
gebruik maken door er meteen een
groot, schuin dak van te maken dat
uitsteekt, zódat het de supporters
droog houden. De supportersvereni
ging van Noad regelt de bouwaan-
vraag en de werkzaamheden, terwijl
de vereniging het materiaal bekos
tigt. De leden gingen, nadat er ook
nog een bouwtekening werd ge
toond, akkoord met het plan.
Verder werden secretaris G. Noort-
hoek en vice-voorzitter L. van Strien
herkozen als bestuurslid. Daarmee
gaat het bestuur voor het zesde sei
zoen met dezelfde bezetting verder.
De kampioenschappen van verschil
lende jeugdteams èn Noad 2 dat ook
de bekerfinale won, passeerden de
revue. Noad telt momenteel (dankzij
het meisjesteam) een recordaantal
van 212 leden. De kantineopbreng
sten liepen het afgelopen seizoen
wat terug door de gestegen inkoop
prijzen. Daardoor heeft het bestuur
besloten enkele dranken iets duurder
te maken. Ook de verminderde
belangstelling voor Noad 3 kwam
aan de orde. De aanwezige leden
maakten zich hierover zorgen. Ze
vonden dat het voetballen, puur om
het spelplezier, moet blijven
bestaan. Er wordt, samen met de lei
ding, aan gewerkt om de problemen
die er zijn op te lossen. C. van
Oudenaarde vroeg het bestuur hoe
het aan meer clubscheidsrechters
denkt te komen (noodzakelijk
wegens de veranderingen binnen de
KNVB). Het bestuur zal degenen
die er interesse in hebben het
scheidsrechtershandboek geven. De
leden die willen gaan fluiten, zullen
dan eerst een wedstrijd bij de pupil
len leiden. Als dat goed gaat, klimt
men steeds een stap hoger tot moge
lijk aan de scheidsrechterscursus.
De gemeenteraadsfractie van de
Partij van de Arbeid legt zaterdag 12
oktober een werkbezoek af in Sint-
Philipsland en Anna Jacobapolder.
Vanaf half tien lopen fractie- en
bestuursleden van de partij langs
diverse plaatsen en om half twaalf is
er in dorpshuis De Wimpel gelegen
heid om vragen te stellen aan de
PvdA-raadsleden.
Uitslagen van de wedstrijd van zee-
hengelclub De Makreel: 1 A. van
Oeveren 1385 p; 2 J.P. Kaashoek
980 p; 3 S. v.d. Maas 945 p; 4 T.
Geuze 855 p; 5 P.C. Kleppe 520 p; 6
K. v.d. Berg 465 p; 7 J. van Kolt-
hoorn 380 p; 8 J. Geense 50 p.
Jeugd: 1 Maurits Verwijs 1295 p; 2
Gert Jan Buijs 980 p; 3 Dico v.d.
Reest 720 p; 4 Albert van Kolthoorn
360 p. De volgende wedstrijd voor
het kampioenschap wordt gehouden
op 12 oktober van één tot vier uur
aan het Zijpe.
De koningin Julianaschool organi
seert zaterdagmorgen een oliebol
lenactie. Vanaf 9.30 uur komen de
schoolkinderen met de lekkernijen
langs de deur. De opbrengst is be
stemd voor het vernieuwde school
plein.
afwezig, evenals 8 andere Tholena-
ren die twintig keer bloed gaven:
J.C. Bolier-Andriesse, J. Rijstenbil,
M.D. Anemaet uit Scherpenisse,
M.C. Bijl-Scherpenisse en A. Oost-
dijk-Giljam uit Sint-Maartensdijk,
L. Gueqièrre uit Stavenisse, M.W.
Hage uit Poortvliet en J.M. Neef uit
Sint-Annaland.
Jacqueline Heijboer uit Tholen heeft
met haar afstudeerscriptie een prijs
gewonnen van de Hogeschool Zee
land. De 22-jarige Thoolse studeer
de in juni cum laude (met lof) af aan
de afdeling hbo-verpleegkunde.
Haar scriptie droeg als titel 'Is dat
onze zorg? Verpleegkundige inter
ventie met het oog op de kinderen
van psychiatrisch opgenomen
ouders.
"Het gaat over kinderen van ouders
met een psychiatrisch probleem",
zegt mevr. Heijboer. "Als een ouder
opgenomen wordt in een algemeen
psychiatrisch ziekenhuis, krijgen de
kinderen vaak psycho-sociale pro
blemen. Baby's hebben geen inten
sief contact meer met de vader of
moeder, peuters kunnen een algehe
le achterstand ontwikkelen en ook
basisschooljeugd en pubers hebben
elk hun eigen problemen bij deze
situaties. Bij het Riagg wordt hier
aan wel aandacht besteed, maar bij
verpleegkundigen in algemeen psy
chiatrische ziekenhuizen hoorde ik
heel vaak 'Dat is onze taak niet'. En
ik vind juist dat het wèl een taak is
voor de verpleegkundige om eens te
informeren hoe het met de kinderen
gaat. En om tijdig signalen af te
geven."
De Hogeschool Zeeland koos mevr.
Heijboer's scriptie uit als de beste
van de hbo-v. Daarmee wint ze een
oorkonde en 500 gulden. Ook in de
andere sectoren van de hogeschool
(zoals heao, hts, hlo en pabo) wor
den de beste scripties met een prijs
beloond. Morgen, vrijdag, wordt op
een feestelijke bijeenkomst bepaald
welke de beste scriptie van de hele
school is. Deze winnaar krijgt dan
nog eens duizend gulden extra.
Mevr. Heijboer, inmiddels werk
zaam in een tehuis in Bodegraven
van de stichting gehandicaptenvoor
zieningen Zeeland, is in elk geval
genomineerd. De Thoolse is tevens
uitgenodig om een gesprek over
haar scriptie te hebben met prinses
Margriet die op 11 oktober het nieu
we onderkomen van de Hogeschool
Zeeland in Vlissingen komt openen.
Mevr. Heijboer volgde 'tussendoor'
nog even de cursus leiding geven in
de gezondheidszorg.
Henk Elenbaas wijst de leerling-verpleegsters de dijk van de Eendracht waar het water van de Thoolse Vest uitgeslagen wordt. Links T.
Westerveld van de stichting Tholen-Itawa.
Het is de eerste van de twee groepen
die twee weken stage lopen in zie
kenhuis Lievensberg te Bergen op
Zoom. De meisjes zijn begonnen
aan het tweede jaar van de opleiding
in het ziekenhuis van Itawa. De stu
die duurt in totaal tweeëneenhalf
jaar. Hoewel de opleiding in het zie
kenhuis plaatsvindt, zijn de ver
pleegsters na hun diplomering niet
automatisch aan dit ziekenhuis
gebonden. De opleiding is een apar
te instelling. Ze kunnen in heel
Polen aan de slag. Voor de komst
naar Nederland hebben de verpleeg
sters Engelse les gehad maar tijdens
het bezoek springt Dorotha Goer-
ges, de voorzitter van de Poolse
stichting in, die ook het Duits mach
tig is. Het Engels is beperkt en is
vooral bedoeld om medische termen
te kunnen begrijpen. Elzbieta Vala-
waiko, het hoofd van de opleiding
begeleidt de verpleegsters tijdens
hun stageperiode.
Burgemeester H.A. van der Munnik
en voorlichter F.A.P.M. Bakx ont
ving het gezelschap 's morgens in de
burgerzaal van het gemeentehuis
met koffie en gebak. De burgemees
ter toonde op een kaart waar Tholen
precies ligt ten opzichte van de rest
van Nederland, hoeveel woonker
nen er zijn en wanneer de gemeente
lijke herindeling plaatsvond. Tij
dens de rondleiding door het oude
gedeelte van het gemeentehuis
kwam het functioneren van de
gemeenteraad ter sprake en werden
de banden van Tholen met Oranje
toegelicht. Ook werd een kijkje
genomen in de kamers van de ver
schillende politieke partijen. Na de
lunch werden de verpleegsters door
leden van de stichting Tholen-Itawa
per auto naar Tholen gebracht. Dat
gebeurde via Gorishoek waar ze op
de winderige dijk langs de Ooster-
schelde uitstapten en even het kleine
zandstrandje aandeden om schelpjes
te rapen. Vanaf dat punt was ook de
Zeelandbrug goed zichtbaar. In Tho
len wachtte Henk Elenbaas het
gezelschap op voor een rondleiding
door het stadje. Dat voerde onder
meer door het park langs de molen
naar het kunstwerk De Verloren
Poort en het oorlogsmonument. Via
de haven met het praet'uusje werd
Hof van Holland aangedaan. Ver
volgens toog het gezelschap door de
■Hoogstraat naar het oude stadhuis
en via de Markt langs de Hervormde
Kerk naar de molen waar O. Huis
kamp de dames ontving voor het slot
van de rondleiding.
Op zaterdag 12 oktober wordt de
tweede groep op Tholen verwacht.
j.
Yline (Yvonne Blokin haar eigenzinnig ingerichte huis aan de Westvest te Sint-Maartensdijk.
Yvonne Blok werd geboren in 1944
te Rotterdam als kind van welgestel
de ouders. Naar eigen zeggen werd
ze geboren met spirituele gaven.
"Dat kwam eruit doordat ik eigenlijk
alles wist wat er gebeurde. Ik ben
namelijk heldervoelend. 'Daar heb
je opoe weer, die weet altijd alles',
zeiden ze vroeger tegen me. Maar ze
wisten toen nog niets van mijn
gaven", zegt mevr. Blok. "Als er bij
voorbeeld spanningen waren als er
familie op bezoek was, dan werd ik
uit bed gehaald en dan ging ik van
schoot naar schoot. Iedereen werd
dan rustig en heel blij." Haar kamer
aan de Westvest 8 is merkwaardig
ingericht.
De hoofdkleuren zijn zwart, wit en
zilvergrijs. Veel van de spullen in
haar huis maakte mevr. Blok zelf,
want behalve natuurgenezeres is ze
ook kunstenares. Kussens met koe
dessin, een kroonluchter van kippe
gaas, waxinelichtjes en glazen
pegels steken af tegen de witte wan
den met zwarte vegen erover. Ook
de bewoonster zelf loopt uitsluitend
in het zwart.
Voordat mevr. Blok fulltime natuur
genezeres werd, werkte ze ook nog
ergens anders.
Zo had ze ondermeer een exclusieve
winkel in panty's, lingerie en bad-
mode en gaf ze mode-adviezen. Ze
trouwde ook met een Duitse man en
kreeg twee kinderen. Maar tegen
woordig woont ze alleen. "Ik kan
mijn leven niet met iemand delen.
Omdat ik heldervoelend ben, merk
ik het meteen als er wat aan de hand
is. Daarom moet ik alleen zijn. En
dat heb ik ook geaccepteerd.
Daardoor is mijn leven echter wel
zwaar. Je kunt nooit eens met
iemand werkelijk over deze zaken
praten. Ik ben een 'einzelganger'.
Maar ik ben diep gelovig en ik voel
me als kind van God op aarde gezet
om deze opdracht uit te voeren. Het
is heel bijzonder en ik beschouw het
dan ook echt als een gave", zegt
mevr. Blok.
De behandeling die de natuurge
neeskundige geeft, noemt ze 'parla-
mas'. "Dat komt van het Franse 'par-
ler' dat betekent praten en 'mas' dat
staat voor massage. Ik masseer de
mensen, maar niet op een harde
manier. Het gaat om de warmte die
ik via mijn handen uitstraal, niet om
de kracht. Door de massage krijgen
de mensen weer nieuwe energie.
Daarnaast praat ik veel met ze over
hun problemen. Ze hoeven echter
niets over hun verleden te vertellen.
Dat werkt alleen maar belastend. Ik
kan ook meteen voelen wat er met
hen mis is. Door ze te masseren en
met ze te praten haal ik de pijnen en
moeiten weg. Het is dan ook niet
gemakkelijk voor de patiënten. Een
sessie duurt tien behandelingen. De
eerste paar zijn heel zwaar, net als
een operatie. Daarna ga ik opbou
wen"
Mevr. Blok brengt volgens haar
eigen zeggen de mensen die bij haar
komen, terug naar de gavea die ze
hadden toen ze nog kind waren.
"Iedereen wordt geboren met
bepaalde gaven, maar door invloe
den van buitenaf wordt men omge
vormd. Ik breng de mensen terug
naar hun 'oer'. Sommigen hebben
daarvoor wel drie of vier sessies
nodig, maar anderen veel minder.
Toch is het dan goed om van tijd tot
tijd een 'opfrisser' te halen", zegt de
Sint-Maartensdijkse genezeres. "Zie
het maar net als bij een auto. Die
moet je ook onderhouden, anders
gaat hij kapot. De mensen zouden
veel zuiniger op zichzelf moeten
zijn. Een hoofdpijn of griepje zijn
tekenen dat er iets mis gaat. Die
moet je niet negeren."
Is de natuurgeneester nu een soort
Thoolse Yomanda? "Zo zou je dat
wel kunnen zeggen. Maar ik werk
niet met massa's. Ik behandel uit
sluitend individueel. Dat is volgens
mij ook erg belangrijk", zegt mevr.
Blok die zowel mannen als vrouwen
behandelt, maar mannen nooit
alleen. "Nee, ik wil mijn naam wat
dat betreft zo zuiver mogelijk hou
den. Mannen behandel ik alleen in
het bijzijn van hun vrouw of vrien
din." Overigens maakt de natuurge
neester (ze noemt zich zo omdat ze
gebruikt maakt van haar aangeboren
gaven) geen onderscheid in klach
ten.
"Iedereen kan komen met alle klach
ten. Van mensen met kanker tot
geestelijke problemen. Natuurlijk
kan ik een hartinfarct of lichamelij
ke handicap niet ongedaan maken.
Maar toch is het goed dat ook deze
mensen komen, want ik kan ze wel
een stuk rust geven en warmte en
acceptatie van wat hen overkwam",
zegt mevr. Blok. "Je instelling is
bepalend voor je leven. Ik ben zelf
een harmonieus type. Alles valt op
te lossen, als je er maar over durft te
praten. Zeg wat je werkelijk voelt en
dan is alles bespreekbaar."
Mevr. Blok werd vijf jaar geleden
zoals ze zelf zegt 'geroepen' om naar
Turkije te gaan. "Zo gaat dat mijn
hele leven al. Mijn weg wordt voor
me uitgestippeld. Ik wist niet precies
waarom ik daarnaartoe moest gaan,
maar dat zou ik wel zien als ik er
kwam", zegt mevr. Blok die in het
Oosterse land terecht kwam bij het
kuuroord Davutlar in het gelijkna
mige plaatsje ten zuiden van de stad
Kusadasi.
"Ik heb er mogen werken met ther
maal water. Dat is vulkahisch water
dat uit de grond wordt opgepompt.
Het,, 's 43 graden warm en bevat
zoveel mineralen dat het een bijzon
dere geneeskrachtige werking heeft.
De lucht is er heel zuiver, een men
geling van bos- en zeelucht. Heel
heilzaam voor astmatische patiën
ten. Daar heb ik veel mensen mogen
genezen en ik heb er kennis opge
daan. Natuurlijk was het ook zwaar,
want ik had er niets toen ik aan
kwam en ik moest mezelf wel
onderhouden."
Toch heeft mevr. Blok heimwee
naar Turkije. "Ik heb me altijd al
meer een oosters type gevoeld dan
Nederlander. Ik heb ook het idee dat
ik in een eerder leven er als genezer
gepraktiseerd heb. Het viel me ook
op dat ik meteen geaccepteerd werd,
ook al kenden ze me niet en heb ik
blond haar en blauwe ogen", zegt de
natuurgenezeres. "Het was een fan
tastische tijd. Het land is zo mooi.
Veel ruimer en wijdser dan hier. Ik
kan ook niet een heel jaar door in
Nederland zijn. Ik moet af en toe
naar het buitenland. Hier wonen
teveel mensen op een klein stukje
land." Toch werd ze naar eigen zeg
gen 'geroepen' om terug te komen
naar Nederland. "Ja, ik moest
gewoon. Dat is weer zoiets. Maar ik
heb altijd gezegd: 'Als ik dan in
Nederland moet wonen, dan in Zee
land'. En dat is uitgekomen. Ik kreeg
hier snel een huis in Sint-Maartens
dijk. Sommige mensen hebben wel
eens gezegd: 'Hoe kan dat zo snel?'
Maar er. wordt gewoon voor me
gezorgd. Ik moet er natuurlijk zelf
wel aan werken, maar mijn wegen
zijn uitgestippeld. Het is ook won
derlijk hoe snel ik geaccepteerd ben
in deze dorpsgemeenschap. Nee
echt, over de toekomst maak ik me
geen zorgen. Ik leef bij het
moment."
Toch denkt mevr. Blok wel vooruit.
Ze beschouwt haar praktijk als
opstap naar een groter project. Daar
mee was ze al eerder bezig in haar
vorige Nederlandse woonplaats
Oostvoorne.
Een soort hotel dat een kuuroord
moet worden waar mensen op
natuurlijke wijze kunnen genieten
van rust en waar men verschillende
therapiën kan ondergaan. Er moet
een plaats komen voor kunst,
muziek en theater, maar ook voor
(met name vegetarisch) voedsel uit
verschillende landen. Ook een
mooie plaats voor het 'Kreatief Zen-
trum' zoals mevr. Blok haar project
noemt, heeft ze al op het oog: het
voormalig postkantoor aan de
Noordpoort te Sint-Maartensdijk.
"Het is een prachtige plek", zegt de
natuurgenezeres. "Maar daarvoor is
heel veel geld nodig. En dat hoop ik
via mijn praktijk zo snel mogelijk
bij elkaar te krijgen. Niet voor
mezelf, maar voor het project. Ik
maak me daar overigens echt geen
zorgen om. Dat geld komt er echt
wel."
Ook de toekomst voor haar natuur
geneeswijze ziet ze rooskleurig in.
"Nu kijken de mensen er nog wat
vreemd tegenaan. Het is niet iets dat
ze kunnen beredeneren. Toch is het
al heel oud. Al in de bijbel wordt er
over dergelijke geneeswijzen ge
sproken. We zijn er alleen van ver
vreemd geraakt. Nu gaan we naar
een dokter die ons medicijnen geeft
die de klachten weghalen, maar niet
de kwaal zelf', zegt mevr. Blok.
"Maar het werkt en over een paar
jaar is deze geneeswijze heel
gewoon geworden. Dan is het net zo
geaccepteerd als homeopathie nu."
THOLEN, BRUGSTRAAT 19-21,
TELEFOON (0166) 6023 21
SINT-MAARTENSDIJK,
DS. DE BRESSTRAAT 10,
TELEFOON (0166) 66 21 67
(èn in Bruinisse, Halsteren, Numansdorp).
