Het 'rooie durp'
bij NPS op Radio I
Politiek verkiest
een ambulance
in de smalstad
'Je moet goed kunnen luisteren,
zeker naar mensen die alleen zijn'
Poolse verpleegsters
bezoeken ook Tholen
Accelerando musiceert
met nieuwe stropdassen
Ambulance speeltin smalstad
Heieen van Hemert-Rijnberg kwart eeuw bejaardenhulp:
Ingrijpende
veranderingen
ambulancedienst
Dónderdag 26 september 1996
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
'Sint-Maartensdijk, waar ze de ambulance willen behou
den en dat trots is op zijn landarbeidersverleden.'Zo
typeerde presentator Karei van Hoof maandagmiddag
tegen vier uur op Radio I de impressies uit de smalstad,
opgedaan door verslaggever Willem Jan Hagen. Die was
naar Sint-Maartensdijk gekomen voor het NPS program
ma Formule I om te kijken 'wat er speelt.' Flitsen uit het
'rooie durp.'
WD wil eventueel ondernemer inschakelen
De oppositiepartijen in de Thoolse gemeenteraad kiezen
onverbloemd voor Sint-Maartensdijk als standplaats
voor de ambulance. De drie grootste fracties zijn in hun
algemene beschouwingen op de gemeentebegroting
voorzichtiger met een uitspraak. Toch kan geconcludeerd
worden dat de steun voor de smalstad groot is.
Belang inwoners voorop
Sint-Annaland
"Ik kan verschrikkelijk goed met de mensen opschieten.
Ik maak wel eens een lolletje. Ze zeggen dat ik gezellig
ben. Ik weet het niet. Maar het zal wel goed wezen anders
had ik het geen 25 jaar volgehouden." Dat zegt Heieen
van Hemert-Rijnberg uit Sint-Maartensdijk. Aanstaande
zaterdag is het precies een kwart eeuw geleden dat ze als
bejaardenhulp begon.
Kind ging mee
Afwisseling
Muiderslot
Verruiming
Klachten van derden
Jongens, help me
Stagiaires halen certificaat in Lievensberg
Tien Poolse verpleegsters zijn zondag aangekomen in
Bergen op Zoom. Het zijn leerlingen van de school voor
verpleegkundigen in het Poolse Itawa. Ze zullen veertien
dagen lang een stage volgen in ziekenhuis Lievensberg.
De stage is voortgekomen uit de contacten die de stich
ting Tholen-Itawa in Polen heeft. Daarom zullen de sta
giaires een deel van hun vrije tijd ook op Tholen door
brengen.
Rondleiding Tholen
Fanfare wil Sakofahal cadeau van gemeente
Ter gelegenheid van het 115-jarig bestaan gaf de konink
lijke fanfare Accelerando uit St. Annaland zaterdagavond
een feestelijk concert in de Wellevaete. De muzikanten
hadden allemaal een nieuwe stropdas gekregen, een
geschenk van het trouwe lid J. Slager. En voorzitter C.
Vroegop wilde ook nog een cadeau van het gemeentebe
stuur, vertegenwoordigd door burgemeester H.A. van der
Munnik en wethouder I.C. Moerland.
Clown solist
Stemmen
van lexers
Rondgeleid door M. van Damme
werd het praet'uusje aangedaan dat
'landelijke bekendheid' had gekre
gen vanwege het plan om het op
kosten van de gemeente 's winters te
laten verwarmen. Er was niemand,
de deur zat op slot. Maar de plek op
de Haven bood stof om in de
geschiedenis van het dorp te duiken.
Van Damme vertelde onder meer
over de ramp die een deel van de
Kaaistraat verwoestte. En hoe in
1957 de Pluimpot werd afgesloten
als eerste werk van het Deltaplan.
"Dat gebeurde toen geruisloos." Na
een minuutje wordt er weer terugge
schakeld naar Hilversum.
Later staat de verslaggever in de
werkplaats van fietsenmaker Joh.
van Houdt in de Ds. de Bresstraat,
chauffeur van de Thoolse ambulan
ce. 'Wat er speelt is dat ze de ambu
lance naar Tholen willen laten ver
huizen. We willen dat de ambulance
hier blijft omdat Sint-Maartensdijk
centraal ligt." Ook chauffeur K. van
Koeveringe komt aan het woord. "Is
het druk geweest vandaag?," vraagt
Hagen. "Behoorlijk. Twee ritten,
iemand die terugkwam uit het zie
kenhuis en iemand met hartklach
ten.' Hagen wil weten of het geen
eigenbelang van het personeel is om
de ambulance in de smalstad te hou
den. "Als hij naar Tholen gaat, moet
u ook met uw fietsenzaak verhui
zen?" Maar Van Houdt benadrukt
dat hij het niet voor zichzelf doet.
Hagen kondigt aan om in het
gemeentehuis de kwestie verder uit
te aoeken maar de luisteraar komt er
in het programma niets meer over te
weten.
Wel over het verleden van de smal
stad als 'het rooie durp.' De verslag
gever komt ter ore dat Kees Slager,
die het boek Landarbeiders schreef,
'in de buurt woont.' En dat diens
zwager Arie van der Zwan in Tholen
woont (dat is Poortvliet, en Kees
Slager woont op Zuid-Beveland, is
opgegroeid in Scherpenisse). Het
hoofd van Van der Zwan staat op
een folder van de gemeente en het
prijst Tholen aan als vestigings
plaats voor bedrijven. Hagen
belandt bij wethouder I.C. Moer
land: "Zeg maar Sjaak, graag mijn
voornaam." Hagen: "O, u bent zeker
een PvdA-wethouder." Moerland
vertelt over de landarbeiders; losse-
en vaste arbeiders en knechten. En
de strijd die ze hebben moeten leve
ren tegen 'de boeren'.
Ook het bezoek van de koningin op
30 april komt aan de orde.
Aan het einde van het programma
staat Hagen in café Smerdiek, het
stamcafé waar de biljart- en de vis
club komt, waar de duivenvereni-
ging duiven tentoonstelt en de FNV
vergaderingen belegt. Frans van
Beveren is er elke ochtend om acht
uur present. De 83-jarige vertelt
over zijn bouwsels van luciferhout
jes die de wand sieren. Hagen
bewondert een tempel uit Bangkok,
opgebouwd uit 7000 tot 8000 luci
fers. Het knutselen blijkt therapeu
tisch te werken. Van nature is Van
Beveren zenuwachtig zegt hij. "Hier
wordt ik rustig van."
We mogen de hulpverlening niet
ondergeschikt maken aan bestuurlij
ke belangen, vindt de RPF/GPV.
Die meent dat niet van standplaats
gewisseld moet worden als dat
medische en praktische bezwaren
oplevert. D66 vindt een eigen
Thoolse ambulancedienst vereist en
stationering in Sint-Maartensdijk de
beste oplossing. Een referendum
zou zeker uitwijzen dat de bevol
king dit ondersteunt, meent D66. De
VVD maakt zich zorgen over de
wettelijke aanrijtijd van 15 minuten,
die volgend jaar in het gedrang
komt. De liberalen kiezen, evenals
het AOV, voor voortzetting van de
overeenkomst met het streekgewest
westelijk Noord-Brabant. Mocht
onverhoopt géén ambulance op
Tholen gestationeerd worden, dan
wil de VVD zelfs zover gaan om te
kijken of een ondernemer bereid is
in dat gat te springen.
Inzetten van de Thoolse ambulance
in Zeeland of Brabant noemen de
liberalen ondoenlijk. Ze willen ook
best meer gemeenschapsgeld in
deze voorziening stoppen dan de
14.000 gulden die dit jaar op de
begroting staat. 'De brandweer komt
ruim honderd keer in actie en daar
voor staat 875.000 gulden in de
begroting. De ambulance moet hon
derden keren per jaar uitrukken.
Beide hebben als hoogste prioriteit
het redden van mensenlevens. Dan
moet je als gemeente de financiële
consequenties aanvaarden' schrijft
de VVD in^haar algemene beschou
wingen. De SGP gaat ervanuit dat
met de ambulance alles zal kunnen
blijven zoals het is, nu de weg vrij is
gemaakt om de overeenkomst met
Brabant voort te zetten. Het CDA
doet geen uitspraak over de stand
plaats, maar stelt dat de belangen
van de inwoners van Tholen priori-
teit moeten hebben. Vervolgens
moeten de visies van het personeel
en de huisartsen meewegen, aldus
de christen-democraten. Beide groe
pen pleiten voor Sint-Maartensdijk
in plaats van Tholen. De PvdA doet
als enige fractie geen uitspraak over
de standplaats. Ze stelt vast dat de
door zowel Zeeland als west-Bra
bant geuite wens om de ambulance
vanuit Tholen-stad te laten rijden,
een keus op korte termijn nodig
I maakt.
Vitiligo. De landelijke vereniging
voor Vitiligo-patiënten (LVVP)
organiseert zaterdag een themadag
in ziekenhuis Lievensberg te Bergen
op Zoom. Vitiligo is een aandoening
waardoor huid en haar pigment ver-
j liezen. De themadag, waarop diver-
se artsen zullen spreken, begint om
half elf.
De VVD noemt de smalstad de bes
te keuze wegens de centrale ligging
en omdat de aanrijtijd van een kwar
tier voor zowel Stavenisse als Anna
Jacobapolder haalbaar is. Boven
dien woont het personeel in de
directe omgeving en zijn ook de
Thoolse huisartsen er voor.
De discussie over de standplaats van
de Thoolse ambulance is aange
zwengeld door de provinciale pro
jectgroep ambulancehulpverlening.
De mening van de projectgroep
vindt op Tholen maar weinig weer
klank. De centrale ligging van Sint-
Maartensdijk wordt door velen
benadrukt.
Maar ligt de smalstad eigenlijk wel
zo centraal in de gemeente? Een blik
op de landkaart leert dat de plaats in
ieder geval centraler ligt dan Tho
len-stad. Vier woonkernen (met
11.360 inwoners) liggen verder dan
tien kilometer van de smalstad ver
wijderd, en voor Tholen-stad zijn er
dat vijf (met 10.790 inwoners).
Maar wie de afstand over de wegen
meet, moet vaststellen dat er gunsti
ger alternatieven bestaan. Zo liggen
maar drie woonkernen (met 8990
inwoners) op tien of meer kilometer
van bijvoorbeeld Sint-Annaland.
Een vergelijking van de afstanden in
kilometers gerekend vanaf respec
tievelijk St.Maartensdijk, Tholen en
St.Annaland geeft het volgende
beeld: Tholen (6500 inwoners) 12-
0-12; Oud-Vossemeer (2380 inw.)
12-5-9; Sint-Annaland (3410 inw.)
7-13-0; Stavenisse (1570 inw.) 7-
19-7; St.Maartensdijk (3330 inw.)
0-12-7; Scherpenisse (1580 inw.) 3-
9-7; Poortvliet (1670 inw.) 5-6-7;
Sint-Philipsland (2140 inw.) 15-13-
10; Anna Jacobapolder (350 inw.)
20-18-15 (voor E)e Sluis komt hier
nog anderhalve kilometer bij).
In een door het personeel van de
ambulancedienst opgesteld beleids
plan staat dat vanuit Sint-Maartens
dijk 11.500 inwoners sneller
bediend kunnen worden dan bij sta
tionering in Tholen. Dat is de helft
van de bevolking, dus bij verplaat
sing zou dat tijdsvoordeel voor net
zoveel mensen opgaan. En neem
eens aan dat de ambulance in bij
voorbeeld Sint-Annaland gestatio
neerd wordt. De afstand tot de
grootste woonkern, Tholen, blijft
hetzelfde. Voor 8270 inwoners ver
andert er in dat geval niets en voor
8280 andere geldt tijdvoordeel,
zodat deze keuze negatief zou uit
pakken voor 6580 inwoners. Een
andere keuze dan Sint-Maartensdijk
betekent natuurlijk wel een nadeel
ten opzichte van de campings, bij
duikongevallen en voor het perso
neel, terwijl ook een nieuw onderko
men nodig zou zijn.
De 87-jarige mevrouw J.H. van Dalen-van der Est is blij met de drie uur hulp die ze wekelijks krijgt van Heieen van Hemert. 'In veertien
dagen het huis rond.' Zelf kookt ze nog en ze woont met veel plezier al bijna dertig jaar in een bejaardenwoning aan de Hogeweg.
De 48-jarige kent bijna iedereen in
de smalstad, bijna iedereen kent
haar. Hoeveel adressen ze in 25
heeft gehad, is met geen mogelijk
heid te zeggen, zegt ze. Wel dat het
er veel waren. Soms blijft ze bij
iemand twee maanden, soms duurt
de hulp aan ouderen langer, zes of
negen jaar zelfs. "Vroeger was je
werkster, maar nu ben ik hulp."
Haar werk is veelomvattend; ze
helpt bejaarden uit bed, bij het aan
kleden, zet thee en maakt een ontbijt
klaar, strijkt, stoft en zuigt, sopt en
wast af, schilt aardappelen en zet
groente klaar voor het middageten.
En maakt tijdens het koffiezetten
een praatje. Ze geeft ook nog gauw
de plantjes even water, voordat ze
weggaat. En als er tijd over is, veegt
ze de pad naar de voordeur. Heieen
draait er haar hand niet voor om.
"Dat wordt niet van je geëist hoor.
Het is gewoon mijn tempo. Het
gebeurt wel dat ik op een ochtend
drie of vier aanrechten heb schoon
gemaakt."
Soms is ze maar drie kwartier bij
een klant, soms twee uur. "Het hangt
er maar net vanaf. Sommigen hoef
je alleen maar op gang te helpen en
dan ben je klaar. Bij een ander is er
veel meer te doen. Zo ga je van de
een naar de ander." Mevrouw Van
Hemert is een zogenaamde B-hulp.
Dat wil zeggen dat ze meer doet dan
alleen poetsen. Behalve huishoude
lijke heeft ze ook een aantal verzor
gende taken. "We zijn een verleng
stuk van de bejaardenverzorging.
We kijken of de mensen wel eten en
of ze schone kleren aandoen. Je
moet alles nalopen. Sommigen zijn
helemaal afhankelijk van de bejaar
denhulp. Er zijn vaak geen kinderen
meer die kunnen inspringen."
Samen met vijf andefe hulpen maakt
Heieen deel uit van het zorgteam
Sint-Maartensdijk dat ruim ander
half jaar door de leidster mevrouw
C. Suijkerbuijk van het centrum
thuiszorg is opgezet. Zo kent elk
dorp op Tholen en Sint-Philipsland
een of twee teams. Behalve
mevrouw Van Hemert maken haar
dorpsgenoten Rina de Rijke, Ali
Lindhout, Adri Manneke, Sjaan
Vermaas en Henny Hartog deel uit
van de B-ploeg. Als een van hen
eens een keer niet kan, neemt een
ander het over. Volgens Heieen
werkt dat heel goed. "We regelen dat
onderling, telefonisch. Daar komt de
leidster niet aan te pas." Elke week
krijgt ze via de post een werkrooster
met de namen van de ouderen die ze
moet bezoeken en de tijden die daar
voor staan. En elke maand is er
werkoverleg waar de hulpen erva
ringen uitwisselen, problemen be
spreken en een planning maken.
"Nuttig, leerzaam en heel gezellig.
Je weet vooreen hele maand waar je
naar toe moet," zegt de jubilaris.
In 1971 ging dat anders. Toen was er
geen sprake van een zorgteam. Ze
had geen contact met andere colle
ga's. "Er werd gezegd: ga daar en
daar maar naar toe. Dan ging je."
Toen Heieen als hulp begon, had ze
een dochtertje, An. "Die nam je
gewoon mee. Dat mocht toen. Ik
nam een kleurboek en kleurtjes mee
en dan liet ik ze aan een tafel zitten
kleuren terwijl ik de boel deed. De
mensen waren toen in de regel beter
dan nu. Als die dan zelf om een
boodschap moesten in het dorp, dan
namen ze het kind mee. Zo ging
dat." Ook haar zeevarende broer
paste veel op haar kind wanneer hij
aan wal was. Haar eerste werkplek
was bij A. Hage ('Bram van den
Durendiek') in de Boschstraat. Twee
ochtendjes per week ging ze naar
hem toe om het huis schoon te hou
den en eten te koken. "Al gauw
kwam er weer een adresje bij en zat
ik al aan de vier ochtenden. Nu heb
ik vijf ochtenden-, plus een middag."
Heieen maakte 25 jaar geleden een
grote overstap. "Voordat ik trouwde
was ik kraamverzorgster. Ik zat voor
de opleiding anderhalf jaar intern in
Noordwijk aan Zee, in hotel Panora
ma. Met vijftien meiden. Vier kwa
men er uit Zeeland. Elke veertien
dagen mocht je een weekend naar
huis." Na de opleiding werkte de uit
Sint-Annaland afkomstige Heieen
voor het kraamcentrum in Goes.
"Als kraamhulp werk je heel onre
gelmatig. Zaterdags en 's zondags,
dikwijls 's nachts en met de feestda
gen. Ik moest ook thuis zorgen.
Toen ik hoorde dat er een bejaarden
hulp nodig was heb ik gebeld. Dan
kreeg je vaste werktijden. Dat was
veel makkelijker. Mevrouw Van der
Slikke is toen komen praten en ik
kon de week daarop beginnen. Dat
was op 28 september. Het was wel
een grote overgang van baby's naar
oude mensen. Van het begin van het
leven naar het einde van het leven.
Eerst had je met de kraamvrouw, de
kraamheer en een baby te maken,
daarna in de regel met een bejaarde
alleenstaande. Je raakt er gauw aan
gewend. Soms zijn er nog wel echt
paren, maar dat zijn er maar een
paar."
Heieen heeft een vlugge hand van
werken maar ook een opgeruimd
karakter. "Ik doe het graag. Dan
kom je anders over dan als je het niet
naar je zin hebt. Als ik op een plek
kom met een lang gezicht, dan zien
ze je ook niet graag komen." De
afwisseling in het werk trekt haar.
"Het is iedere keer anders. Elk mens
is anders en elke stofzuiger is
anders. Je komt overal. Je moet wel
goed kunnen luisteren, want vooral
mensen die alleen zijn, willen hun
verhaal kwijt. Die vertellen soms
dingen die niemand mag weten.
Daar wordt dan ook door ons niet
over gepraat."
Het contact met de kinderen van de
ouderen, is over het algemeen heel
goed. "Die zijn blij dat hun ouders
geholpen worden. De meesten kun
nen het niet of werken. Er wordt
vaak een beroep op ons gedaan." Er
komen steeds nieuwe ouderen bij
die hulp nodig hebben, maar door
sterfte of opname in een tehuis val
len er ook weer af.
"Het is de bedoeling dat we niet aan
de mensen gaan hechten. Dat lukt
goed. Ik houd werk en mijn privé zo
veel mogelijk gescheiden. Er komen
ook geen klanten bij mij thuis. Het
zijn twee andere werelden. Mensen
moeten me ook niet thuis bellen.
Daar is het kantoor voor. Dat weten
ze ook. En dat de mensen op den
duur sterven, dat weet je. Wel ga ik
naar de begrafenis om de laatste eer
te bewijzen. Het is niet verplicht,
maar ik doe het wel."
Mevrouw Van Hemert gaat op de
fiets van het ene adres naar het ande
re. "Dat is goed voor de lijn.
's Zomers wordt je bruin en 's win
ters krijg je er een rode neus van. Ik
ben het nog lang niet beu. Het is ook
geen slecht baantje, hoor. Ik heb het
geluk dat ik gezond ben en geestig.
Dan kom je al een heel eind."
Mevrouw Van Hemert is 'een druk
bezet mens', zegt ze. Naast haar
werk is ze penningmeester van de
postduivenvereniging De Zwaluw in
Sint-Maartensdijk. Vooral in de
periode dat er wedvluchten gehou
den worden, is het druk. Ook
besteedt ze veel tijd aan bloemen en
planten en verzamelt ze oude spulle
tjes op rommelmarkten.
Dinsdag werd de jubilaris in Muiden
door de landelijke vereniging voor
thuiszorg in het zonnetje gezet op de
dag voor de thuiszorg. Samen met
andere helpsters die ook 25 jaar in
dienst zijn, bezocht Heieen het Mui
derslot en maakte ze een rondvaart
over de Vecht. Gastvrouw was Mar-
tine van Os, tv-presentatrice van het
programma Lieve Martine van de
KRO. Tijdens die dag werd het boek
'Over en weer, dubbelportretten uit
de thuiszorg' gepresenteerd. Het eer
ste exemplaar werd aan staatssecre
taris Erika Terpstra overhandigd.
'Met de komst van zoveel jubilaris
sen, die al 25 jaar hun beste beentje
voorzetten in de thuiszorg, wordt het
maatschappelijk belang nog eens
extra benadrukt', aldus de vereni
ging in een toelichting bij de uitno
diging. Op 2 oktober krijgt me
vrouw Van Hemert een receptie
aangeboden.
VERVOLG VAN PAGINA 1
Voor P. van Belzen was 'consistent
beleid de enige leus.' "Je moet niet
op incidenten reageren, want als we
dit voorstel van de VVD steunen,
weten we niet wat de gevolgen zijn.
Wanneer we daaraan tegemoet wil
len komen, hadden we dat als
gemeente Tholen in het streekplan
moeten inbrengen. Maar geen stuk
jes uit het totaalplan halen, dat kan
niet", aldus het RPF/GPV-raadslid.
Mevr. M.H. Schot-de Hoog sloot
zich daarbij aan, maar had nog wel
een vraag: "Wat is het verschil tus
sen de verkoop van veevoer en land-
bouwprodukten?"
Burgemeester H.A. van der Munnik
ging daar niet direct op in, maar
hield de raad wel voor, dat b. en w.
niets anders doen dan de door de
gemeenteraad vastgestelde regels
uitvoeren. "Als raadsleden moeite
hebben met het houden van regels,
dan moeten ze weten, dat één van de
wezenskenmerken is: handhaving
van die regels. Het is niet verstandig
om op basis van incidenten beleid te
voeren, want vandaag is het Jansen
en morgen Pietersen. Alleen inte
graal kunt u het buitengebied
bespreken."
De burgemeester waarschuwde de
raad ook om niet dwars door de
lopende procedure van Vos te tre
den, waarbij de betrokkene nog
tegen de lastgeving om de verkoop
van voeders te staken, in beroep kan
gaan.
Van der Munnik zei verder, dat b. en
w. al enkele jaren puzzelen op de
bestemming van vrijkomende agra
rische gebouwen in het buitenge
bied. "Dat is niet eenvoudig. Het
lijkt erop, dat er mogelijkheden ver
ruimd worden. Er is langzamerhand
ook wat ruimte ontstaan, maar b. en
w. zijn er erg huiverig voor en we
moeten er heel voorzichtig mee
omspringen."
Wat de zaak Vos betreft, zei de bur
gemeester nog, dat elke burger tevo
ren bij de gemeente kan informeren
wat er mag.
Volgens mevr. Frigge waren b. en
w. bezig om op basis van klachten
van derden beleid te voeren. "Is dat
wel verstandig? Er zijn veel meer
dezelfde zaken en het is uiterst
vreemd, dat de één wel moet stop
pen met zijn activiteiten en de ander
niet. Vos heeft een struisvogelkwe
kerij, zodat de verkoop van veevoer
een aanvulling is op zijn agrarisch
basisinkomen", aldus het VVD-
raadslid, die haar voorstel handhaaf
de.
Van den Donker concludeerde uit de
woorden van de burgemeester, dat
er nieuwe inzichten komen. "Kun je
daar dan niet beter op vooruitlopen
in plaats van eerst iets te sluiten, wat
straks mag." Het D66-raadslid
ondersteunde het VVD-voorstel.
"Je zet je dan enorm klem", waar
schuwde Van der Linde. "Je moet
zorgvuldig omgaan met planologi
sche procedures. Het beleid moet je
geen geweld aandoen. De burgers
hebben het recht om te weten, hoe b.
en w. over bepaalde zaken denken,
zoals in dit geval: wat is een hobby?
Vos zijn werk is ook zijn hobby", zei
het PvdA-raadslid.
Heijboer concludeerde, dat er vele
haken en ogen aan vast zaten. "Er is
toch destijds ook een bouwvergun
ning voor Vos verleend. Hoe zit dat
dan?" Dat werd niet duidelijk.
Van Belzen merkte nog op, dat wan
neer de raad volgens Van den Don
ker vooruit moet lopen op een even
tueel te herziene gedragslijn, er een
gedoogbeleid geschapen wordt. "En
geldt dat dan alleen voor ruimtelijke
ordening of ook voor andere beleid
sterreinen? Als we geen afbakening
hebben, vallen we in ons eigen
zwaard", zei het RPF/GPV-raadslid.
Mevr. Frigge vroeg schorsing en
bewerkte daarna de andere fracties
om ze te proberen over te halen haar
voorstel alsnog te steunen. Dat lukte
niet, waarop ze de motie sterk
afzwakte, maar toen slaagde ze er
niet meer in om die volgens de afge
sproken tekst over te brengen. 'Jon
gens, help me', riep het VVD-raads-
lid vertwijfeld uit, waarna Heijboer
en Van Belzen haar weer op het
paard zetten. De problematiek van
alternatief gebruik van niet meer
benutte agrarische gebouwen zal bij
de totale behandeling van het nieu
we bestemmingsplan buitengebied
aan de orde komen. Daar had ieder
een in de Thoolse gemeenteraad
maandagavond vrede mee.
Aanhouding moord. In de zaak van
de moord op de 18-jarige Sabrina
Pelizzon uit Spijkenisse, wier
lichaam op 18 augustus op de schor
ren bij 'Viane werd gevonden, heeft
de politie een aanhouding verricht.
Een 19-jarige inwoonster van Spij
kenisse is voor verhoor in bewaring
gesteld.
Maandag werden de tien stagiaires,
een docent en de directrice mevr. E.
Nalewajko, ontvangen in Lievens
berg door adjunct-directeur J.L.M.
Ensing van het Bergse ziekenhuis.
Ensing verzekerde zijn gasten ervan
dat Lievensberg 'er klaar voor is' en
wenste hen een prettig verblijf. Tij
dens de stage werken de Poolse
meisjes mee in de patiëntenzorg, ter
wijl er 's middags rondleidingen zijn
op de behandel- en onderzoeksafde
lingen. Ook wordt het verpleeghuis
ABG bezocht en wordt er een pre
sentatie gegeven door het kruiswerk
West-Brabant. Zo kunnen de sta
giaires kennismaken met de gezond
heidszorg in en rond een Nederlands
algemeen ziekenhuis. Op 7 oktober
komt er een tweede groep van tien
Poolse leerlingen, die hetzelfde pro
gramma zal afwerken.
Het idee voor de uitwisseling ont
stond toen een delegatie van de
gemeente en de stichting Tholen-
Itawa in Polen waren. Zowel burge
meester A. Zylinski van Itawa als
burgervader H.A. van der Munnik
van Tholen stellen veel belang in de
gezondheidszorg (Van der Munnik
was tot en met vorig jaar voorzitter
van de raad van toezicht van Lie
vensberg).
De stichting verzorgde dit voorjaar
nog een uitwisselingsproject waarbij
een Pools jeugdorkest naar Tholen
kwam. Aangezien er echter op Tho
len geen ziekenhuis is om de Poolse
verpleegsters stage te laten lopen,
werd Lievensberg om medewerking
gevraagd. De leerlingen zijn met een
cursus Engels voorbereid zodat een
tolk niet nodig zal zijn. Ze verblij
ven in de verpleegstersflat Fabiola
van het ziekenhuis. In de vrije
avonduren krijgen ze daar een keer
een les pannekoeken bakken en ver
der wordt ook een keer een bowling
baan bezocht.
Maar ook Tholen wordt niet overge
slagen. Zaterdagmorgen om elf uur
ontvangt burgemeester Van der
Munnik het Poolse gezelschap in het
gemeentehuis te Sint-Maartensdijk.
Aansluitend eet men daar een
broodmaaltijd en daarna neemt de
stichting Tholen-Itawa de groep
mee voor een rondleiding door Tho
len-stad. De tweede groep krijgt op
zaterdag 12 oktober dezelfde ont
vangst.
Aan het eind van hun stage krijgen
de verpleegsters een certificaat mee
naar huis. Het is moeilijk om in
Polen een baan te krijgen in de
gezondheidszorg. De banen die er
zijn, worden vaak slecht betaald.
Met het certificaat zal het naar ver
wachting allemaal wat gemakkelij
ker gaan. De dames moeten bij
terugkomst in Polen verslag uitbren
gen aan het ministerie van volksge
zondheid.
De Sakofahal, het repetitielokaal
van Accelerando in de Bierensstraat,
naast de brandweerkazerne, is
eigendom van de gemeente. Na sug
gesties van enkele raadsfracties wil
len b. en w. in het kader van moge
lijke bezuinigingen een aantal
gebouwen afstoten, waaronder ook
de Sakofahal, die behalve door
Accelerando ook door de schietver
eniging Prinses Juliana wordt
gebruikt. Verkoop bespaart de
gemeente in de toekomst onder
houdskosten. Voorzitter Vroegop
hoopte op een symbolische over
dracht voor bijvoorbeeld een gul
den, zoals dat vaker voorkomt. Of in
elk geval een hoge korting bij deze
uitverkoop van gemeentelijke
gebouwen. De burgemeester en de
wethouder van financiën zwegen
nog, want eerst moet de Thoolse
gemeenteraad een beslissing nemen
over de voorstellen.
Het concert, dat rond de 200 luiste
raars trok, begon met de ATK-mars
o.l.v. dirigent Pierre van Broekho
ven. Er waren ook grotere werken
als Buglers holidy met de solisten
Imanda van Vossen, Hans Goedege-
buure en Robert Lupker, een combi
natie van klassieke thema's Great
classics en a Morricone portrait,
gemaakt door de van de filmmuziek
(Once upon a time in the west)
bekende componist Ennio Morrico
ne. Carla Westdorp presenteerde het
programma en blikte af en toe terug
in de historie van de 115-jarige
muziekvereniging.
De tamboers zorgden met drie num
mers voor een interval, waarna een
clown de Wellevaete binnenstrui-
kelde voor de uitvoering van Circus
Renz. Deze bleek dezelfde kwalitei
ten op de xylofoon te hebben als
vaste slagwerker Johan van Vossen.
Met de spirituals Deep river en Jos
hua kwam de finale: de door Pierre
van Broekhoven op verzoek van
Albert van Driel gecomponeerde
Accelerando '95 mars. Het applaus
was dermate gul. dat de jarige nog
een toegift in petto had: de mars
potpourri Sousa Favoriten.
Na de pauze kwam het dansorkest
Société Poubelle d'Or uit Bergen op
Zoom aan bod met muziek uit de
twintiger, dertiger en vijftiger jaren.
De zanger wist langzaam, maar
zeker de zaal mee te krijgen met
bekende liedjes als bijvoorbeeld
Loesje van de drummer van de
band.
Voorzitter Vroegop had bloemen
voor de leider van het orkest, de
eigen dirigent en de lady-speaker.
En de sponsors M. Rijnberg en M.
Ligtendag werden bedankt met een
fles Meekrapsel. Supermarkt-eige
naar A. Gunter maakte nog zeven
mensen blij met de trekking van de
verloting. De waardebon van 350
gulden werd gewonnen mevr. C.
Elenbaas-Scherpenisse, de waarde
bon van 250 gulden was voor de
familie Küpfer en de waardebon van
150 gulden ging naar de familie Van
Wijk. Daarnaast waren er nog vier
prijzen van 50 gulden. Gunter
bezorgde-Accelerando nog een ver
rassing met de mededeling, dat hij
de 950 gulden aan prijzen aan de
fanfare schonk ter gelegenheid van
het 15-jarig bestaan van de C1000 in
St. Annaland. Daarmee was voor
Accelerando de bruto-opbrengst van
de verloting (er waren 4000 loten
van een gulden) netto.
Noodgedwongen volg ik de discus
sie rondom de ambulancedienst
Tholen op afstand. Als voormalig
medewerker wil ik in deze kwestie
graag iets kwijt. In de Eendrachtbo-
de van 12 september wordt de actie
van verpleegkundigen en chauffeurs
die als vrijwilligers aan de dienst
verbonden zijn, onder andere ver
klaard door de angst voor het verlie
zen van hun baan. Dit lijkt te sugge
reren, dat men vooral bang is een
gedeeltelijk inkomensverlies te lij
den. Dat dit nooit een primaire reden
zou kunnen zijn, daarvan getuigt het
feit, dat de vergoedingen van vrij
willigers - hoewel recent verbeterd -
jarenlang abominabel laag waren.
Zo laag, dat verpleegkundigen die
incidenteel werden gevraagd om in
te vallen, soms te kennen gaven
voor zo'n bedrag niet eens de rit naar
St. Maartensdijk te willen maken.
Desondanks werd door de groep
vrijwilligers vol enthousiasme aan
de weg getimmerd en hoewel men
naast het werk op de ambulance ook
dikwijls nog een fulltime baan had,
werd veel vrije tijd opgeofferd aan
oefenavonden, bijscholingen en ver
gaderingen met het oog op het ver
beteren en met succes op peil hou-
den van de kwaliteit van zorgverle
ning.
In de afgelopen periode hadden er
ingrijpende veranderingen plaats,
zowel op bestuurlijk niveau, als wat
betreft de personeelsbezetting. Dit
proces verliep niet altijd gemakke
lijk. Er was sprake van botsende
filosofieën en opnieuw moest veel
energie aangewend worden om het
hoofd boven water te houden. Ik zal
de laatste zijn om te beweren, dat de
ambulancedienst met een zekere
mate van professionalisering niet
gebaat is. Een basis van vrijwilligers
is immers smal en fragiel gebleken.
Maar het getuigt mijns inziens van
weinig inzicht om niet te willen luis
teren naar de mening van deze groep
mensen. Ze verdienen meer respect.
Respect vanwege hun inzet voor de
ambulancedienst en daarmee voor
de gemeente Tholen. Hun soms
jarenlange ervaring en deskundig
heid kan de discussie alleen maar
ten goede komen. Bovendien is het
volgens mij een kwestie van goed
politiek fatsoen om rekening te hou
den met de ideëen en vooral de
gevoelens van deze groep. Het valt
immers niet mee om iets waaraan
lang en met zorg is gewerkt, de
speelbal te zien worden van de amb
telijke molen.
J.G. Stoutjesdijk,
i.c.-verpleegkundige
Hierbij wil ik uiting geven aan het
feit, dat mijn (in)directe betrokken
heid bij de ambulancedienst Tholen
me destijds voldoende inzicht heeft
verleend, teneinde me met de in
houd van deze brief van mijn echt
genote volledig te kunnen vereni
gingen.
Dr. J.P. Flipse, arts
Universiteitsziekenhuis
Bloemfontein, Zuid Afrika.
