Bordui luidt
noodklok voor
de Rozeboom
'Ik heb nooit de ambitie gehad
voor het grotere werk daarbuiten'
Scherpenissenaar
wil nieuwbouw
niet naast de deur
Zeiljacht op bodem
Feestelijke
opening van
jachthaven
Aanbestedingen
provincie als
regel openbaar
A. Petermeijer 25 jaar rector van 't Rijks te Bergen op Zoom
NOG GEEN ABONNEE?
BEL 0166-652752
Auto botst
op voorganger
Donderdag 12 september 1996
EENDRACHTBODE, DE THQOLSE COURANT
3
In vele woonzorgcentra maakt de gemeentelijke bijdrage
een belangrijk deel uit van het budget. Wanneer de
gemeente Tholen het tuinonderhoud bij de Rozeboom in
St. Philipsland niet meer betaalt, blijft er slechts een zeer
beperkt bedrag over. Bovendien zijn de servicekosten
voor de bewoners al onevenredig hoog. Directeur F. Bor
dui van de groep verpleeghuis- en ouderenzorg Ooster-
schelde van de SVRZ, bracht dat dinsdagmiddag naar
voren bij een zitting van de hoorcommissie voor de
bezwaarschriften. Hij sprak over een 'gebrekkige finan
ciering en onvoldoende sluitende exploitatie over de rug
van de bewoners.'
Niet redelijk
Noodlijdend complex
Gemeenschapsruimte
Een rector als vriend. Dat is niet bepaald het beeld dat
men bij het hoofd van een middelbare school heeft. Toch
wil drs. A. Petermeijer graag persoonlijk contact met zijn
leerlingen. Hij vierde onlangs dat hij 25 jaar als rector
verbonden is aan regionale scholengemeenschap 't Rijks
in Bergen op Zoom. Hij heeft hart voor zijn pupillen van
wie een aanzienlijk deel van Tholen komt.
Eenheid
Spreekuur
Namen leren
Afscheid
Tholenaren
Stijl herken je.
En Burley hééft stijl!
Comfortabele schoen met
heerlijke pasvorm. Multi-
combineerbaar en ge
schikt voor elk moment.
Quist heeft dit Italiaanse
topmerk al binnen.
Wanneer komt u?
en u krijgt elke
donderdag de
Eendrachtbode
in huis.
Gemeente vindt bezwaren veel te vroeg
"In Middelburg worden mijn bezwaren serieus genomen,
want er is inmiddels al iemand de zaak op komen meten.
Dat doet je goed." M.J. Klippel uit Scherpenisse ligt met
de gemeente overhoop over de toekomstige woningbouw
in het dorp. Achter zijn woning aan de Langeweg raakt
hij, volgens de plannen, tien tot twaalf meter tuin én zijn
boomgaard kwijt en wordt een afstand van slechts negen
meter aangehouden tot de nieuwe bouwkavels.
Schadeclaim
Te vroeg
'Gemeente betaalt te weinig voor woonzorgcentrum
De hoorcommissie bestaat uit de
zeven fractievoorzitters in de Thool-
se gemeenteraad onder leiding van
onafhankelijk voorzitter C. Meer-
tens uit Poortvliet, het voormalige
hoofd financiën van de gemeente. In
de ruim anderhalf jaar dat de huidige
Thoolse raad in functie is, was het
de eerste keer dat de hoorcommissie
in actie kwam.
Het tuinonderhoud van de Roze
boom werd altijd door de voormali
ge gemeente St. Philipsland gesub
sidieerd, maar als gevolg van de her
indeling wilde de gemeente Tholen
dat niet meer doen. Voor Ten Anker,
Sint Maartenshof, de Schutse en
Elenahof gebeurde dat ook nooit en
er moest één lijn getrokken worden.
In twee jaar zou de subsidie van
4650 gulden moeten verdwijnen,
wat de bewoners van de Rozeboom
96,88 per jaar extra kost.
Bordui pleitte voor een afbouw van
de subsidie in vijf in plaats van in
twee jaar. "De subsidie voor het
tuinonderhoud bestaat minstens al
15 jaar en dan is een afbouwtermijn
van 2 jaar niet redelijk", zei de
SVRZ-directeur. Eerder was al een
voorstel gedaan voor een afkoop
som van 10.000 gulden, maar dat
had de gemeente eveneens afgewe
zen.
De directeur hield de commissie
voor, dat de huurders van de Roze
boom rechtstreeks getroffen wor
den, terwijl er al meerdere lastenver
zwaringen zijn. Voor het bejaarden
alarm moeten mensen die dat
medisch niet persé nodig hebben,
voortaan zelf betalen. Verder is de
huursubsidie met 240 gulden per
jaar verminderd. De bewoners wer
den voorts geconfronteerd met de
nieuwe ingezetenenomslag van hef
waterschap.
M. Dijke (SGP) hield Bordui voor,
dat die lastenverhogingen toch voor
alle burgers gelden en niet alleen
voor de huurders van de Rozeboom.
De SVRZ-directeur erkende dat,
maar hield overeind, dat het bij
andere lastenstijgingen komt, zoals
van de komende renovatie. "Wan
neer een noodlijdend complex van
24 jaar oud dat zich nu al nauwelijks
kan bedruipen met de bestaande
huur, aangepast moet worden voor
het gebruik van rolstoelen e.d., dan
vergt dat meer dan 100 gulden huur
per maand extra. Daarvoor krijgt
men dan natuurlijk wel meer com
fort, maar de lasten worden zwaar
der", aldus Bordui. "Met een hogere
huur krijgt men ook meer huursubsi
die", hield Dijke hem voor.
J. de Jager (CDA) noemde het 'een
nieuw element' dat de SVRZ de sub
sidie voor het tuinonderhoud nu wil
handhaven. Ook P. van .Belzen
(RPF/GPV) wees daar op. "In het
raadsvoorstel dat aangenomen is,
werd door b. en w. vermeld dat over
de afschaffing overeenstemming
bereikt was met de SVRZ. Alleen
over de termijn was geen akkoord."
Bordui antwoordde, altijd tegen de
forse teruggang van de subsidie te
zijn geweest. "Als het ter voorko
ming van rechtsongelijkheid toch
nodig was, dan wilden wij een over
gangsperiode van tenminste vijf
jaar. Overigens hoeft voor ons het
tuinonderhoud niet gesubsidieerd te
worden, het gaat ons om een bijdra
ge voor het woonzorgcentrum."
Mevr. M.H. Schot-de Hoog (AOV)
was beducht voor een verhoging van
de servicekosten met 20% geduren
de 5 jaar. "En die lopen al uit de
pas", zei Bordui. "De huishuur komt
aardig overeen met vergelijkbare
woningen, maar voor servicekosten
betalen de bewoners van de Roze
boom onevenredig veel. De onvol
doende sluitende exploitatie wordt
over de rug van de bewoners
gedicht. Vanaf het begin van het
complex is er een gebrekkige finan
ciering geweest", zo bracht de
SVRZ-directeur naar voren. De
Jager, oud-wethouder in St. Philips
land, beaamde dat. "Door de extra
gemeenschapsruimte was er een
oneigenlijke financiële constructie."
J. van den Donker (D66) informeer
de of de bewoners al op de hoogte
waren gesteld van de hogere servi
cekosten. "Nog niet", meldde Bor
dui. De SVRZ heeft de extra kosten
via de exploitatierekening verwerkt.
De directeur zegde de commissie
nog een overzicht van de huren in
de Rozeboom toe alsmede een ver
gelijking met soortgelijke woon
vormen. Dat kan dan nog meege
nomen worden in de besluitvor
ming in de raadsvergadering van
21 oktober, waarvoor de hoor
commissie voor de bezwaarschrif
ten een advies aan de raad zal uit
brengen.
De provincie buigt zich momenteel
over het beleid ten aanzien van aan
bestedingen. Basis daarvan is de
verantwoordelijkheid om als beste
der van gemeenschapsgelden een zo
gunstig mogelijke prijs/kwaliteit
verhouding te realiseren. Dat houdt
in, dat ook niet-Zeeuwse aanbieders
bij de aanbestedingen betrokken
moeten worden. Verder is het uit
gangspunt dat in beginsel openbaar
moet worden aanbesteed. Door
maximale mededinging kan dan een
scherpe prijsstelling bereikt worden.
Afwijken van dat openbaar aanbe
steden zou alleen met een goede
motivatie moeten kunnen. Er moe
ten verschillende procedures gaan
gelden afhankelijk van het bedrag
dat met het werk gemoeid is.
Voor werken tot 50.000 gulden, als
mede leveringen en diensten tot
20.000 gulden, komt er geen voor
geschreven procedure. Deze drem
pelbedragen zijn afgestemd met de
beide andere zuidelijke provincies
Noord-Brabant en Limburg. Open
baar dan wel - gemotiveerd - meer-
of enkelvoudig onderhands aanbe
steden moet gelden voor werken
tussen 50.000 gulden en twee ton,
alsmede leveringen en diensten tus
sen 20.000 gulden en een ton. Open
baar dan wel - gemotiveerd - meer
voudig aanbesteden gaat gelden
voor werken tot een half miljoen,
leveringen en diensten boven een
ton. Tenslotte zijn er de Europese
aanbestedingsregels. Die gelden
voor werken boven 10,68 miljoen
gulden, alsmede leveringen en dien
sten boven 452.135 gulden. Aanbe
steden door de provincie gebeurt
volgens het uniform aanbestedings
reglement.
Naast opdrachtgever is de provincie
ook als subsidiegever betrokken bij
derden die werken, leveringen en
diensten aanbesteden. Het aanbeste
dingsbeleid voor gesubsidieerde
instellingen wordt dit najaar ontwik
keld.
De jubilerende rector A. Petermeijer zou 'zijn' school nooit willen ruilen voor ander werk.
Petermeijer komt uit wat je gerust
een echt 'onderwijsnest' kunt noe
men. Zowel in zijn eigen als in zijn
schoonfamilie zijn er veel leraren.
Het is dan ook niet verbazingwek
kend dat zijn twee eigen dochters
ook in het onderwijs werkzaam zijn.
Petermeijer werd in 1937 geboren in
het Zeeuws-Vlaamse Breskens
(Brèsjes zoals hij zelf nog steeds
zegt). Later verhuisde hij naar
Utrecht, waar hij aan de universiteit
sociale geografie (aardrijkskunde)
studeerde. Na zijn studie ging hij op
zoek naar werk. Veel van zijn mede
studenten kwamen in het bedrijfsle
ven of bij de overheid terecht, maar
Petermeijer koos voor het onder
wijs. Hij werd aangenomen op de
hogere burgerschool (hbs) in Bergen
op Zoom. Daarnaast gaf hij nog les
in Utrecht en later in Middelburg.
"Het was niet echt een bewuste keu
ze om naar Bergen op Zoom te gaan.
Het kwam min of meer zo uit. Ik kon
hier aan de slag als leraar aardrijks
kunde en het beviel me hier zo goed,
dat ik gebleven ben", vertelt de jubi
laris. "Er is me wel eens gevraagd of
ik geen baan buiten deze school zou
willen hebben. Het grotere werk
zogezegd- Maar daar heb ik nooit
ambitie voor gehad. En ook een
baan als hbo- of universitair docent
trok me niet. Het onderwijs, het
omgaan met de leerlingen, heeft me
altijd meer geboeid dan de weten
schap. Bovendien heb ik het hier
prima naar mijn zin op 't Rijks en in
Bergen op Zoom. Een andere school
is voor mij ook niet nodig. Het
onderwijs is immers altijd in bewe
ging. Toen ik op de hbs begon, zaten
er zo'n 200 leerlingen op. De laatste
jaren zijn het er rond de 1500 en we
hebben nu alle richtingen in het
algemeen voortgezet onderwijs
onder één dak." Petermeijer kwam
in 1960 in dienst bij de toenmalige
hbs. Zijn carrière is er één récht
omhoog. Begonnen als leraar aard
rijkskunde in deeltijd, kwam hij
later in vaste dienst. In 1968 werd
hij conrector en uiteindelijk in 1971
rector. Ondanks het feit dat zijn
bestuurlijke functies steeds groter
werden, bleef hij het lesgeven
trouw. "Dat is iets wat ik erg belang
rijk vind. Overigens geven alle
directieleden bij ons nog een paar
uur les. Anders verlies je het contact
met de praktijk. Je houdt de ontwik
kelingen bij van de lespraktijk en de
leerlingen", zegt Petermeijer. "Het
onderwijzen is een wezenlijk deel
van de rectorsfunctie. Ik trek graag
op met de leerlingen. Ze moeten hier
op school leren, maar ook een ple
zierige tijd beleven. Als rector pro
beer je de school tot een eenheid te
maken."
Het smeden van leraren en leerlingen
tot een eenheid wordt er niet eenvou
diger op als een school groeit tot het
formaat van 't Rijks. Toch heeft
Petermeijer er nooit zo'n moeite mee
gehad. "Nee, echt waar. We hebben
een heel fijn lerarenkorps dat erg
gemotiveerd is. Daarnaast zijn de
leerlingen heel positief ingesteld. Je
hebt natuurlijk altijd uitzonderingen,
maar dat zijn er dan ook maar enke
len. In het algemeen is er heel goed
te praten met de leerlingen", vertelt
de rector. "Ze hebben ook een heel
positieve inbreng in de medezeggen
schapsraad. Vaak komen ze met hele
reëele voorstellen. Zo hebben we
sinds dit jaar bijvoorbeeld alle plas
tic bekertjes afgeschaft. Iedere leer
ling krijgt van de school een beker
van hard-plastic met een deksel. Het
idee is vanuit de leerlingen gekomen
en het werkt heel goed." De rector
stelde vanaf het moment dat hij de
leiding over de school kreeg een
leerlingenspreekuur in. "Dinsdag
middag van één tot twee uur ben ik
uitsluitend voor leerlingen te spre
ken. Ze kunnen hun problemen en
klachten aan me voorleggen of met
voorstellen komen. De leerlingen die
nieuw instromen in de bovenbouw
nodig ik altijd zelf uit voor een
gesprek. Ik moet zeggen dat er van
dat spreekuur vrij veel gebruik
gemaakt wordt."
Petermeijer is erop gebrand om zijn
leerlingen persoonlijk te kennen. In
de directiekamer (die in de geschie
denis van 't Rijks overigens altijd in
dezelfde ruimte gevestigd is
geweest) hangen alle foto's van de
ongeveer 300 brugklassers. "Ik pro
beer ze ieder jaar uit m'n hoofd te
leren. Ik hecht eraan om zoveel
mogelijk leerlingen persoonlijk te
kennen. Het zijn namelijk geen
nummers, maar individuen. Ook in
zo'n grote school", legt Petermeijer
uit. "Overigens is de school maar zo
groot als de klas waarin je zit en
misschien nog wat parallelklassen.
De grootte van een school is geen
probleem, als je je er thuis voelt.
Bovendien heb je er veel meer
mogelijkheden. We hebben bijvoor
beeld een uitstekende bibliotheek en
ook wat vakkenpakket betreft, kun
je ruim kiezen. Ook in tekenen en
muziek kun je bij ons examen doen,
want alle vakken tellen volledig
mee." Zijn betrokkenheid bij de
leerlingen blijkt mede uit het feit dat
hij zelf in de brugklassen nog een
aantal uren aardrijkskunde geeft. Hij
zou die paar uurtjes niet kwijt willen
raken. Dankzij het feit dat zijn
vrouw eveneens aardrijkskunde
geeft aan 't Rijks, kan zij in noodge
vallen uren van haar man overne
men. "Mijn leerlingen vergeten zelfs
wel eens dat ik ook de rector ben",
zegt hij lachend. Petermeijer zit zelf
alle rapportvergaderingen voor en
leidt diverse andere vergaderingen.
Een drukke baan die zelfs flinke
delen van zijn vrije tijd in beslag
neemt. Desondanks voelt de jubile
rende rector zich thuis in de Bergse
school die in 1882 als hbs werd
opgericht, in 1968 een scholenge
meenschap werd en sinds 1992 offi
cieel de naam kreeg die het in de
volksmond allang had: 't Rijks.
"Natuurlijk polsen ze je wel eens
voor een andere baan, maar ik voel
me hier goed."
Toch houdt de 59-jarige Petermeijer
nog genoeg tijd over voor beslom
meringen naast het schoolleven. Zo
was hij maar liefst 26 jaar lid van de
kerkvoogdij van de Hervormde
Gemeente in Bergen op Zoom.
Daarmee is hij een aantal jaren gele
den gestopt, maar hij vervult nu nog
wat andere functies. Ook in de poli
tiek (het CDA) zijn hij en zijn vrouw
geen onbekenden. "De kennis die je
opdoet, gebruik je om te groeien in
je vaardigheden. Zo kom je vooruit
in het leven, maar dat is niet het eni
ge. Je moet het ook gebruiken in de
maatschappij. Dat probeer ik de
leerlingen ook bij te brengen", zegt
Petermeijer. Daarnaast heeft de rec
tor als hobby's reizen, lezen, televi
sie kijken en tuinieren.
Hij vindt het echter niet erg om veel
tijd in het schoolwerk te steken. Het
onderwijs heeft immers zijn hart
gestolen. "Het zogenaamd 'afbran
den' in het onderwijs herken ik niet.
En ik zou ook hier niemand weten
die dat ervaart. Het vak legt welis
waar een grote druk op de leraren,
maar het levert ook voldoening op
als je zo met leerlingen bezig kunt
zijn. Dat noem ik een stukje psy
chisch inkomen", zegt Petermeijer.
"En natuurlijk moet je liefde voor
kinderen hebben, anders gaat het
niet. Leerlingen kunnen inderdaad
heel moeilijk zijn, maar mijn erva
ring is dat je toch heel redelijk met
ze kunt praten. Ik heb op 't Rijks
negen collega's die dit jaar ook al 25
jaar aan deze school verbonden zijn
of in het onderwijs zitten. Dat houd
je niet vol als je het niet naar je zin
hebt." In ieder geval is Petermeijer
het nog lang niet beu. "Zolang ik
nog gezond ben, hoop ik hier nog te
blijven tot aan mijn pensioen. En dat
is over zes jaar", zegt de rector, die
maar liever niet denkt aan dat
komende moment van afscheid. "Ik
denk inderdaad dat het me wel zal
tegenvallen wanneer ik op moet
houden. Maar ik weet dat het gaat
komen, dus ik kan me erop voorbe
reiden." Als Petermeijer tot aan zijn
pensionering in dienst blijft, houdt
hij twee records. In 1971 werd hij de
jongste rector van Nederland (33
jaar) en bij zijn afscheid zal hij het
langst onafgebroken rector zijn
geweest op dezelfde school (32
jaar). Ter gelegenheid van het zilve
ren jubileum van Petermeijer orga
niseert 't Rijks van 27 september tot
en met 4 oktober een recordpoging
T-shirts beschilderen. Op de laatste
dag wordt de recordpoging vastge
legd door een notaris. De rector en
zijn vrouw zullen op de versierde
school feestelijk worden onthaald.
't Rijks telt veel Thoolse leerlin
gen. In de tijd dat A. Petermeijer
op de school kwam, toen nog
een hbs, telde de school 200
leerlingen vanwie de helft van
Tholen afkomstig was. Dat
kwam hoofdzakelijk doordat
katholieke kinderen naar gelijk-
geaarde scholen gingen zoals
Roncalli en het Mollerlyceum.
Die verhouding is in de loop der
jaren flink veranderd. Nu zijn er
1588 leerlingen waarvan er zo'n
250 van Tholen afkomstig zijn.
De Thoolse wethouder I.C.
Moerland is lid van de bestuurs
commissie en verder zijn er
negen Thoolse personeelsleden:
C. Zuidweg (Nederlands), G.A.
Zoeteweij (Engels), A.G.M.
Sauteren G. Westerweel (Biolo
gie), mevr. A.H.M. Sauter-
Steijns (tekenen en handvaar
digheid), mevr. R. van Duiven-
booden (lichamelijke opvoe
ding) en mevr. C.W.M.
Schoonen-van der Lint (begelei
ding leerlingen) allemaal uit
Tholen, A.S. Havermans uit
Oud-Vossemeer en mevr. P.J.
Jansens uit Scherpenisse (beiden
administratief medewerker).
Mevr. N.G. de Jager-Maris uit
Anna Jacobapolder en J. Potap-
pel uit Stavenisse zijn lid van de
ouderraad.
MADE IN ITALY
THOLEN. BRUGSTRAAT 19-21,
TELEFOON (0166) 60 23 21
SINT-MAARTENSDIJK,
DS. DE BRESSTRAAT 10,
TELEFOON (0166) 66 21 67
(èn in Bruinisse, Halsteren, Numansdorp).
Zaterdag wordt met een groot feest
de uitbreiding van de jachthaven
Sint-Annaland geopend. Het begint
om drie uur al met een jeugdzeil- en
roeiwedstrijd in en rond de haven.
Om half vier zal een gelegenheids
orkestje al varend zijn muziek ten
gehore brengen, afgewisseld door
fanfare Accelerando uit Sint-Anna-
land die tussen vier en vijf uur zal
spelen. De boten in de haven zullen
zoveel mogelijk versierd zijn. Om
vier uur varen een aantal schepen de
haven uit om bij boei KR/KT 14 de
bekende solozeiler Henk de Velde te
verwelkomen die met zijn enorme
catamaran (met een mast van zo'n
dertig meter hoog) mee vaart naar de
haven. Daar zal hij bij wijze van
openingshandeling een lint doorva
ren, begeleid door het geluid van
scheepshoorns, het spuiten van
water door diverse vaartuigen en
vuurwerk. Alle belangstellenden
kunnen deze festiviteiten bijwonen.
Om half zes volgen er dan enkele
toespraken van ondermeer burge
meester H.A. van der Munnik, voor
zitter A.P.M. van Gurp van de
watersportvereniging Sint-Anna
land en een bestuurslid van de
koninklijke Nederlandse water
sportbond. In de jachthaven zijn
enkele boten te zien, ondermeer van
rijkswaterstaat en sleepboot de
Zephyrus uit Stavenisse. Ook de
brandweer verleent medewerking
aan de opening.
Vorige week lichtte Klippel zijn
bezwaren toe voor de hoorcommisie
bestemmingsplannen van de provin
cie. "We hebben een erg vrij gelegen
woning met een ruime tuin en willen
dat in principe zo houden", zei hij.
De Scherpenissenaar - die vijf jaar
geleden de gemeente al vroeg om
zijn boomgaard buiten de plannen te
houden - sprak van rechtsongelijk
heid omdat bij andere bewoners van
de Langeweg een ruimere zonering
wordt toegepast.
De bewoner van Langeweg 44
houdt zelfs 45 meter ruimte vanuit
de achtergevel. "En diens situatie is
volledig vergelijkbaar met de onze."
De Scherpenissenaar voelt niets
voor een buurman in zijn tuin, waar
nu zijn vrouw de was te drogen
hangt en zijn kinderen spelen. Hij is
het er ook niet mee eens dat de ont-
sluitingsweg van de woonwijk vlak
langs zijn huis is gedacht, op zo'n 20
meter afstand.
Er zou een zonering van 145 meter
uit de as van de provinciale weg toe
gepast moeten worden op grond van
de wet geluidhinder, aldus de Scher
penissenaar.
Als SGP-raadslid stemde Klippel
twee jaar geleden tegen de keuze
van het gemeentebestuur om de uit
breiding van Scherpenisse aan de
oostkant van het dorp te realiseren.
Zijn fractiegenoot K.A. Heijboer
drong toen aan op overleg met de
bewoners van de Langeweg - die
massaal protesteerden - over de
afstand tussen bestaande en nieuwe
bebouwing. Het gemeentebestuur
nam die opmerking aanvankelijk
niet over, maar ging in de loop van
1994 alsnog overstag. Een nieuw
plan werd ontwikkeld, wat extra
geld vergde. In de eerste fase van het
uitbreidingsplan werd een ruime
zonering aangebracht. In april van
dit jaar verwierp de gemeenteraad
de bezwaren van Klippel en keurde
de derde herziening van het bestem
mingsplan Kom goed.
Naast de schade die Klippel volgens
zijn zeggen lijdt door de waardever
mindering van zijn huis, voert hij
aan dat zijn inkomen eronder lijdt
wanneer hij de boomgaard - die
bedrijfsmatig geëxploiteerd wordt -
kwijt raakt. Derde facet is de aantas
ting van het woongerief. Als de
betreffende onderdelen uit de plan
herziening geschrapt zouden wor
den, zou de Scherpenissenaar tevre
den zijn. Zo niet, dan zal hij zeker
met een schadeclaim komen. Als
gemeentebestuurder tevens direct
betrokkene te zijn is op zich een bij
zonderheid. "De hele gang van
zaken heeft me gesterkt in de
gedachte dat je als gemeentebe
stuurder, bij het behartigen van het
algemeen belang, nooit voorzichtig
genoeg kunt omgaan met belangen
van individuele burgers", zegt Klip
pel daarover.
Namens de gemeente voerde ambte
naar F.G.J.M. Buermans op de hoor
zitting aan, dat Klippel te vroeg is
met zijn bezwaar omdat het nog
allerminst zeker is dat deze stede-
bouwkundige opzet ook werkelijk
wordt gerealiseerd. Gedeputeerde
J.G. van Zwieten stelde dat de
planopzet toch zijn schaduw vooruit
werpt, omdat de gemaakte tekenin
gen in de toekomst ongetwijfeld bij
het uitwerken van het bestemmings
plan betrokken zullen worden. De
opmerking van Klippel dat zijn
woning in waarde daalt - "Wie wil
nu nog een woning kopen met een
tuin waarin over enkele jaren wel
licht een woning zal verrijzen en
waarlangs een ontsluitingsweg
wordt aangelegd" - snijdt volgens de
gedeputeerde dan ook wel degelijk
hout. Over aanpassing van het plan,
als compromis, wil de gemeente nog
niet praten, zo bleek. Dat is pas aan
de orde als bekend is hoe de
woningbouw in die fase van het
bestemmingsplan gerealiseerd
wordt.
De beslissing van de hoorcommissie
zal enkele weken op zich laten
wachten.
Twee personenauto's liepen giste
renmorgen aanzienlijke schade op
bij een aanrijding. De inzittenden
bleven ongedeerd. Het ongeluk
gebeurde op de Nieuwe Postweg bij
Tholen. Een 44-jarige Sint-Anna-
lander reed in de richting van Poort
vliet. Toen hij moest remmen,
bemerkte een achter hem rijdende
27-jarige Tholenaar dat te laat zodat
deze tegen de achterzijde van zijn
voorganger botste.
Alleen de mast van het jacht Aquarius stak nog boven water uit aan
de F-steiger in de Sint Annalandse jachthaven.
In de Sint-Annalandse jachthaven
is maandag het jacht Aquarius
gezonken terwijl het aan de stei
ger lag. De oorzaak is nog niet dui
delijk, een lek is niet ontdekt.
"Vermoedelijk is het schip door
het getij ergens blijven hangen en
heeft het zichzelf vervolgens
onder water getrokken. Maar we
weten het niet zeker", aldus een
woordvoerder van de firma Bus
man die het jacht heeft gelicht en
geborgen. Alleen de mast van het
stalen zeiljacht, een klassieker van
30 tot 40 jaar oud, stak maandag
middag uit het bijna 41/2 meter
diepe water. Twee duikers brach
ten stroppen aan, maar moesten
het bergingswerk uitstellen tot
's avonds. Rond half negen was
het eb, maar als gevolg van de
aantrekkende westenwind bleef ér
zo'n 40 cm meer water staan dan
normaal. "We hebben alles op
alles moeten zetten om het schip
tijdig drijvend te krijgen." Om
half tien was hij boven en kon
leeggepompt worden. De eigenaar
van de Aquarius een man uit
Haaften in de Tielerwaard - ver
bleef voor zaken in Denemarken
maar is inmiddels van zijn pech
op de hoogte. Het jacht staat op
het droge en Busman neemt de
schade op. Alle elektrische onder
delen zullen vervangen moeten
worden en of door spoelen met
zoet water de inwerking van zout
kristallen op andere delen tegen
gegaan kan worden moet maar
afgewacht worden. "Aan boord is
het één grote chaos, maar geluk
kig is de vervuiling door lekkende
olie meegevallen."
