'Als je weggaat, dan gaat de
natuur weer zijn eigen gang'
Jeugd vraagt verhard speelterrein
achter de Kreeftenstraat in Tholen
OVM klimt naar
de eerste afdeling
Toontuinen
weer open
voor publiek
Martijn Meerman uit Tholen maakt magazine voor Marlboro
Gemeentebestuur wil geen Molenhoek vol met schuttingen
Gastoptreden
leerlingenorkest
bij muziekschool
Samenzang- en
orgelavond in
de Grote Kerk
Kees Heijboer
4e nationaal
orgelconcours
Eerste taptoe
in Bergen met
grote bands
Donderdag 20 juni 1996
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
'Een hagedis schiet weg.
Vogels fluiten een lied over
een tijd dat de regen weer
valt en de wind door de
canyons zal blazen. Wij
vertrekken en de elemen
ten -de bouwvakkers van
moeder natuur- mogen aan
de slag. Want de Canyon is
nooit af.' Zo schreef Mar
tijn Meerman (20) uit Tho-
len in het magazine dat hij
samen met zes andere
Nederlanders vorige week
in Santa Fé maakte, diep in
het zuidwesten van de Ver
enigde Staten.
Super-de-luxe
Inheemse Amerikaan
18 Gigabite
'Geef ons alstublieft een
verhard terrein waar we
kunnen voetballen, skeele
ren, of voor de gein wat
kletsen met onze vrienden
groot en klein. Waar we-
kunnen basketballen, tafel
tennissen, o wat fijn.
Zelfs 's winters schaatsen
op zo'n plein!' Dit vurige
pleidooi voor een verhard
speelterrein kreeg het
gemeentebestuur tijdens
het kernbezoek aan Tho-
len-stad van de jeugd uit de
'zeevis-buurt'.
Overlast
Termijnen
Kwaliteit Molenhoek
Trottoirtuin
Hondentoilet
Henry Dunant
Trouw repeteren muzikanten beloond
De Oud-Vossemeerse muziekvereniging heeft met suc
ces deelgenomen aan het KNF-concours in Middelburg.
De muzikanten kwamen zaterdag thuis met een eerste
prijs en promotie naar de eerste afdeling. Met 3061/2 punt
scoorde OVM het hoogst van de deelnemende korpsen in
de tweede afdeling.
Prima voordracht
"Dat geeft goed weer hoe het
geweest is," wijzend naar zijn bij
drage van het gelegenheidsblad
waarin de persoonlijke indrukken
van de deelnemers zijn opgenomen.
Meerman is net terug van een 14-
daagse tocht door Arizona, Colora
do, Utah en New Mexico, terug van
een tocht door de natuur van 'Marl
boro country'. En die heeft indruk
gemaakt. "Wij vertrokken steeds
weer. Het landschap en de natuui
was zo anders, zo schitterend. Je
voelde je bijna schuldig als je er een
voetstap achterliet. Maar als je weg
gaat, gaat de natuur weer zijn eigen
gang." 'Geïnspireerd door de natuur'
was dan ook het thema van het
Marlboro project van sigarettengi-
gant Philip Morris. Meerman was
geselecteerd uit een groep van 300
kandidaten, die overgebleven waren
na een eerste schifting uit 5000. Uit
eindelijk moest er uit 72 kandidaten
een keuze worden gemaakt. Dat
gebeurde in het Hiltonhotel in Rot
terdam en op het kasteel Essenburgh
in de buurt van Harderwijk want
Marlboro pakt het groots aan. Meer
man moest zijn creativiteit tonen
door te filmen, ontwerpen te maken,
te schilderen en verhalen te verzin
nen. De groep zou namelijk de
opdracht krijgen het verblijf in de
VS om te zetten in beeld en tekst:
een videofilm en een magazine.
"Het was eigenlijk begonnen als een
gekkigheidje. Ik zat samen met een
vriend in een café waar een blaadje
lag om je op te geven. Dan kreeg je
eerst een boek thuisgestuurd. Dat
vond ik mooi want ik spaar folders.
Het was helemaal niet serieus maar
daar zat ook weer zo'n inschrijffor
mulier bij," legt Meerman uit, 2de
jaars student communicatie aan de
HEAO in Vlissingen die schrijvend
journalist wil worden en dan nog het
liefst modejournalist. Vormgeven
en schrijven in het Marlboro project
bleek voor Meerman een kolfje naar
zijn hand. De groep maakte niet
alleen kennis met de natuur maar
ook met gerenommeerde Ameri
kaanse kunstenaars die hun werk tij
dens workshops en lezingen toe
lichtten. Vliegreis, verblijf, rugzak,
vervoer ter plaatse, eten en drinken,
alles betaald door Marlboro. Maar
Martijn Meerman geniet thuis na van zijn reis naar en in het zuidwesten van de Verenigde Staten; zijn Amerikaanse hoed beschermde hem
daar tegen de felle zon.
ook de apparatuur zoals videocame
ra's, fototoestellen, filters en films,
statieven, computers en adapters die
in de auto gebruikt konden worden.
Het is bijna niet op te noemen. "Je
werd geacht zeven films van 36
opnamen per dag vol te schieten,
2500 opnamen in tien dagen."
Vantevoren is niet bekend wat de
deelnemers te wachten staat. Er is
wel iets vaags als 'met de natuur
bezig zijn'. Pas twee dagen na aan
komst in Moab kregen de Nederlan
ders een kaart van de route die ze
zouden afleggen. De groep van
twaalf werd gesplitst, elke groep
bestond dan uit drie deelnemers die
video-opnamen maakten, een die
foto's maakte en twee die voor de
tekst moesten zorgen. Elke groep
kreeg een jeep, plus begeleider en
gids. "Alles is super-de-luxe gere
geld. Het is beslist geen survival-
tocht. Ik heb tijdens de reis in een
Boeing 747 maar ook in een Chess-
na gezeten." Dat laatste gebeurde
vanaf Salt Lake City naar Moab
over de canyons, de indrukwekken
de bergketens die zo bekend zijn uit
wild westfilms. De groep bezocht
een gebied in Canyonlands waar
kamperen alleen was toegestaan met
een speciale vergunning. Marlboro
regelde het. Martijn genoot er van
de zonsopgang op de rood/rose rot
sen bij een knalblauwe lucht terwijl
de maan nog vol aan het firmament
stond. Hij kwam in het land van de
Navajo-indianen, een aparte staat in
Arizona, in de Antilope Canyon, een
bergketen van slechts 2 meter breed,
door water en wind gevormd waarin
elke zonnestraal het uitzicht veran
dert. Van schrijven tijdens de reis
kwam niet veel. "Ik maakte wel
opzetjes over de indrukken van de
reis, maar je moest het zoveel moge
lijk op je laten inwerken."
Onderweg ontmoetten ze beeldend
kunstenaars, schrijvers, fotografen
en ontwerpers die zich laten inspire
ren door de natuur en daarover ver
tellen. "Je kon met ze praten over
hun werk. Ze leven in een moderne
maatschappij die erg materialistisch
is, maar ze trekken naar de natuur.
Dat soort zaken." Veel indruk op
Martijn maakte Dan Namingha. We
zouden hem een Hopi-indiaan noe
men maar volgens Meerman is het
beter te spreken van een native
American, een inheemse Ameri
kaan. "Voor hen is indiaan een
scheldwoord. Zo willen ze niet aan
gesproken worden."
Namingha vindt zijn inspiratiebron
in de traditionele waarden uit de
Hopi-cultuur. Hij gebruikt materia
len die de natuur hem schenkt. Zit
tend aan een rivierbedding vertelde
Namingha op een heel rustige
manier over hoe hij en zijn volk
tegen de natuur aankijkt. "Ze danken
de natuur door een spreuk te doen.
Alles was de natuur doet heeft zin en
betekenis al is het maar het getjilp
van vogels of het waaien van de
wind door de bomen. Het was dood
stil in de canyon, maar precies op
het moment dat hij dat vertelde,
waaide het even."
Meerman maakte tijdens dat bezoek
een werkstuk dat bestond uit een
steen in een vlakte. De steen ver
beeldde de mensheid, de vlakte met
zijn miljoenen zandkorrels de
natuur. "Mensen voelen zich vaak
boven de natuur staan, maar we zijn
er een onderdeel van." Op de steen
kraste hij een hoekige, agressieve
lijn en een golvende, vloeiende lijn,
twee tekens die ook in de Hopi-cul-
tuur gebruikt worden maar waarvan
Meerman niet op de hoogte was.
Namingha verbaasde zich daarover
zodanig dat hij Meerman 'dingen
vertelde die je als westerling niet
mag weten.' Van de ontmoeting en
Namingha's visie op mens en natuur
maakte Martijn uiteindelijk een
interview voor het magazine dat toe
passelijk Hidden Lifes zou worden
genoemd. "Verborgen levens in de
rotsspleten, in de zielen van de
bewoners, in de zon die plotseling
ergens opvalt."
Op de moving image arts depart
ment aan het college van Santa Fé
moesten de deelnemers alle indruk
ken in 21/z dag zien uit te werken.
Van de 20 uren filmopnamen moes
ten twee films worden gemonteerd
van 3 en 5 minuten. Ook Martijn
moest zich oefenen in de 'kunst van
het wegstrepen' toen de tekst van
zijn interview uitdijde. Om de laat
ste hand te leggen aan de eindpro-
dukten van de 'culturele ontdek
kingstocht' werden er nog eens twee
vormgevers uit Duitsland overge
vlogen. "We konden de meest
geavanceerde apparatuur gebruiken.
Computers met 18 gigabite, onmen
selijk grote computers. Het kwam
aan op samenwerking. Ook met de
kunstenaars. Maar het was ons pro
ject. Dat bleven ze steeds zeggen.
Zij konden nagaan of iets technisch
mogelijk was of niet." Meerman
maakte een paar lange lange dagen
om zijn teksten af te krijgen. Hij was
ook degene die voor alle deelnemers
en kunstenaars het magazine presen
teerde. Het resultaat is prachtig, met
veel aandacht voor typografie en
kleur. De hoofdstukken hebben wel
Engelse kopteksten: "Dat oogt snel
ler."
En dat is handig want Hidden Lifes
wordt een bijlage in het oktober
nummer van BLVD, het Nederland
se maandblad dat informeert over
trends op het gebied van muziek,
mode, film, kunst en nieuwe media
en vooral door twintigers wordt
gelezen. Waarschijnlijk ook de doel
groep van Marlboro. "De reis is op
geen enkele manier met roken in
verband gebracht maar Marlboro
doet zo'n project omdat het geen
reclame voor sigaretten mag maken
op de televisie. Naamsbekendheid.
Dat is de enige reden waarom het
wordt gedaan." Desalnietemin heeft
Meerman met volle teugen genoten
van de reis. Zeker de ontmoeting
met Namingha. "Dat heeft me inner
lijk veranderd." Voor zijn studie is
het mooi meegenomen. En de zeven
T-shirts die hij heeft gekregen? "Het
is een goede kwaliteit stof."
Het trapveld achter de Kreeften
straat, waar ook jongeren uit de Gar
nalen- en Oesterstraat en de Mossel
laan zich verpozen, zou multi-func-
tioneel moeten worden. Nu wordt er
bijvoorbeeld tegen muren en gara
ges gevoetbald en dat zorgt voor
irritatie bij de bewoners. "Die over
last in de straat is eigenlijk de
belangrijkste reden voor dit ver
zoek", legde mevrouw N. v.d. Vel-
de-Glerum donderdag in Meulvliet
namens de kinderen uit. Uit het lan
ge gedicht dat de jongeren (uit de
'zeevis-buurt' zoals ze zelf zeiden)
voordroegen, blijkt dat ze een wat
groter en beter zichtbaar geasfal
teerd terrein willen. Bovendien zijn
ze bereid om zelf een handje toe te
steken bij de aanleg ervan.
De burgemeester sprak zijn waarde
ring uit voor de manier waarop dit
probleem werd aangekaart en wet
houder J. Versluys beloofde dat hij
mevrouw Van de Velde en de jeugd
voor een gesprek zal uitnodigen. Hij
kreeg met het gedicht ook een aantal
handtekeningen overhandigd. En er
komen er nog meer, meldde
mevrouw Van de Velde. "Want toen
de kinderen rondgingen, bleek dat
ook kinderen uit de Garnalenstraat
om precies dezelfde reden actie aan
het voeren zijn. Initiatiefneemster
mevrouw Hettema zal u een brief
met de handtekeningen toesturen."
Mevrouw Hettema noemt dezelfde
bezwaren tegen het trapveld: het is
vaak modderig en er ligt hondepoep.
"De kinderen bezorgen elders over
last, maar hebben daar ook zelf een
hekel aan", stelt ze. Maandag zou
haar brief naar het gemeentehuis
verstuurd worden.
Ook twee jaar geleden voerde de
jeugd uit deze buurt actie voor ver
betering van het trapveld. De afwa
tering was slecht, het stond vol ban
densporen en er lag veel hondepoep.
Door mevrouw P.A.S. Kubista-
Lamb zijn toen 75 handtekeningen
bij de gemeente afgeleverd. "We
zoals ook andere gemeenten dat
doen. "Dan is handhaving het pro
bleem", reageerde Van der Munnik.
"In Bergen op Zoom bijvoorbeeld
wordt de actie tot bepaalde straten
beperkt en dat is controleerbaar,
maar Tholen heeft negen woonker-
De gemeente denkt er serieus
over om de inwoners de belas
tingen en heffingen in meer
dan twee termijnen te laten
betalen. In september zal de
commissie financiën een voor
stel voorgelegd krijgen, deelde
wethouder I.C. Moerland mee
naar aanleiding van een vraag
hierover van W.L. Bijl. De
wethouder zei ook de steun
van het waterschap hiervoor
nodig te hebben. Lukt dat, dan
kan het gespreid betalen moge
lijk al in 1997 ingevoerd wor
den.
Thoolse jongeren brengen tijdens het kernbezoek hun grieven over het trapveld achter de Kreeftenstraat onder de aandacht van het gemeen
tebestuur.
hebben daarop de sporen wegge
werkt en de drainage verbeterd", zei
Versluys. Omdat de gemeente maar
drie soorten speelterreinen kent,
werd toen besloten om geen vierde
variant - een geasfalteerd terrein - te
introduceren.
De grootste woonkern van de
gemeente was niet massaal uitgelo
pen voor het bezoek va« het
gemeentebestuur. Maar de 20 kinde
ren en zo'n 25 volwassenen (de elf
aanwezige raadsleden en drie amb
tenaren niet meegerekend) die aan
de grote zaal van Meulvliet de voor
keur gaven boven het volgen van de
voetbalwedstrijd Nederland-Zwit
serland maakten volop zinnige
opmerkingen. In tegenstelling tot de
andere plaatsten kwamen verkeers
problemen nauwelijks aan de orde.
Niet zo verwonderlijk, omdat nog
maar anderhalve week eerder alle
klachten op dat terrein tijdens een
hoorzitting (in het kader van het ver
keerscirculatieplan) naar voren
gebracht konden worden.
Eén van de onderwerpen was het
nieuwe bestemmingsplan Molen
hoek. Pas eind 1998 zal daar
gebouwd kunnen worden, kreeg W.
Mol van de burgemeester te horen.
"De grond komt pas in december
1997 beschikbaar en moet dan nog
bouwrijp gemaakt worden." Over de
kwaliteitseisen die de gemeente in
dit bestemmingsplan wil toepassen,
werd ook het nodige opgemerkt. En
dan met name over de beplanting die
als erfafscheiding gevraagd wordt.
Mevrouw J. Meerman-Ottevanger
waarschuwde voor het ontstaan van
een eenzijdige 'saaie' beplanting en
bracht de hoogte van die begroeiing
onder de aandacht. En D. van de
Velde vond het nogal ver gaan dat er
voorschriften voor een erfafschei
ding komen. "We gaan niet voor
schrijven wat voor groen er moet
komen, maar we willen niet dat de
wijk vol komt met schuttingen
waardoor een afgesloten idee ont
staat", reageerde de burgemeester.
"Er wordt bijvoorbeeld extra gelet
op nokrichtingen. Op die manier
streven we naar een stukje kwali
teitsverbetering. De mensen die er
willen bouwen, kennen de regels
vantevoren." W.L. Bijl meende dat
voor bomen en hagen een bepaalde
afstand tot de erfscheiding geldt. En
Mol, die had geïnformeerd naar een
kapvergunning voor bomen, stelde
dat mensen moeten oppassen welke
bomen ze planten omdat ze het risi
co lopen 'er nooit meer vanaf te
komen'.
Het aanzicht van het stadje werd
door meerdere mensen aangekaart.
Mevrouw Meerman vroeg om bank
jes te plaatsen op de grasvlakte tus
sen de Molensingel en de Vest, ter
wijl de heer Van de Velde er graag
de schapen terug zou zien. Dat laat
ste zit er niet in, zei wethouder J. van
der Jagt, omdat de gemeente vrij
over het perceel - waar een bergbe-
zinkbassin van de riolering is aange
legd - wil kunnen beschikken. Een
idee van mevrouw Meerman om de
verlichte plattegronden van een
groet te voorzien voor mensen die
de betreffende plaats verlaten, werd
door wethouder J. Versluys gewaar
deerd. En terwijl mevrouw M. Kok
pleitte voor bloembakken in de
Kerkstraat, wilde Bijl juist de uit
wassen aanpakken bij wat mensen
allemaal op de stoep voor hun huis
zetten. Hij lanceerde het begrip 'trot
toirtuin'. Beide opmerkingen wor
den, aldus Van der Jagt, betrokken
bij het verkeerscirculatieplan. Het
ontbreken van straatverlichting
langs fietspaden buiten de bebouw
de kom - aangekaart door mevrouw
Kubista - is een zaak voor de provin
cie of het waterschap, zei de wet
houder.
Mevrouw Meerman complimenteer
de het gemeentebestuur met het
kunstwerk 'De verloren poort' en het
boekje dat naar aanleiding daarvan
aan de inwoners cadeau is gedaan.
Ze vond echter dat een aantal bomen
het zicht op het kunstwerk wat
belemmert. Ook het gemeentebe
stuur was dat al opgevallen en het
gaat maatregelen bespreken.
Mevrouw Kubista bracht de overlast
door hondepoep ter sprake. Dit is"
een mentaliteitskwestie betoogde de
burgemeester, die verder zei dat het
gemeentebestuur geen maatregelen
zal nemen. Overigens onderkent
men het probleem: "We hebben het
hondentoilet in de Kotterstraat beke
ken. Dat was helemaal schoon, maar,
de uitwerpselen lagen er rondom."
Mevrouw Kubista vond dat de
gemeente actie moet ondernemen,
nen. En in Steenbergen is de ambte
naar al weer ontslagen nadat hij
werd beschimpt en zelfs geslagen
door de mensen die hij aansprak."
Rond het plein van peuterspeelzaal
De Fabeltuin zou een hoger hek
moeten komen, betoogde bestuurs
lid mevrouw Noteboom. Volgens
haar is dat de enige manier om de
oudere jeugd weg te houden. Die
hangt nu 's avonds op het plein rond
en vernielt het nodige. "We kunnen
niets buiten laten staan. En in de
zandbak liggen stenen en glas, wat
gevaarlijk is voor de peuters." Van
het hek dat er staat worden de spij
len simpelweg verbogen. Wethou
der Versluys had geen oplossing
voorhanden, maar beloofde dat er
naar gekeken wordt.
"We willen onze gehandicapte
medemens graag Tholen laten zien,
maar het Rode-Kruisschip de Henry
Dunant mijdt Tholen omdat de men
sen via de smalle steigers niet van
boord kunnen", sneed J.A. van 't Hof
aan namens Tholen Stad Actief. De
burgemeester zei dat de steigers
eigendom zijn van rijkswaterstaat,
zodat de gemeente er niets aan kan
doen. Weliswaar onderhandelt het
gemeentebestuur over overname
van de vluchthaven én de steigers,
maar dat loopt niet vlot omdat rijks
waterstaat niet wil garanderen dat
het water niet vervuild wordt. Van
der Munnik heeft nu zijn hoop
gevestigd op de projectontwikkelaar
die appartementen wil bouwen langs
de waterkant. Deze onderhandelt
momenteel met rijkswaterstaat en
domeinen.
Nog diverse andere zaken kwamen
aan ter sprake. Zoals het slechte
openbaar vervoer in de avonduren,
het legen van de gft-emmers en uit
breiden van de aula.
"Vanaf februari is er hard gewerkt
door de groep. De repetities werden
bijzonder trouw bezocht", vertelt
vice-voorzitter mevrouw H.
Droogers. "Zelfs de avond toen
Nederland tegen Zwitserland moest
voetballen ontbraken maar vier
muzikanten en één daarvan wegens
een vergadering elders." De con
coursdatum viel al evenmin geluk
kig, want uitgerekend zaterdag was
het kermis in het dorp. Voor veel
Vossemeerders altijd nog een tradi
tie om te vieren. Maar eens in de vijf
jaar is concoursdeelname verplicht,
dus moest OVM nu gaan. "Vrijdag
avond is nog twee uur lang een laat
ste repetitie gehouden en zaterdag
morgen om half acht stapten we in
de bus", zegt mevrouw M. Quist, die
onlangs het secretariaat van OVM -
dat jarenlang door haar man werd
vervuld - op zich nam. Sommige
van de 36 muzikanten waren
behoorlijk zenuwachtig.
In Middelburg waren de Vosse
meerders als eerste aan de beurt.
"Dat is ongunstig. Het enige voor
deel is dat je op het podium mag
inspelen, zodat je geluid en klank
precies kunt afstemmen", aldus
mevrouw Droogers. Het liep alle
maal prima. "Ook presentator Jack
Westdorp uit Sint-Annaland zei dat
we ten opzichte van vorige keer
vooruit waren gegaan." Het ver
plichte werk 'Trilogy for band' werd
door de driekoppige jury (voorzitter
J.J. Koops, R.B.B. Goorhuis en G.
Jansen) met i54 punten gehono
reerd, het vrije werk 'A discovery
fantasy' met l521/2 punt. Samen
3061/2 punt en is die score eind dit
jaar nog de hoogste op een concours
in de tweede afdeling, dan mag
OVM naar het topconcours in Am-
hem. In 1991 is dat de vereniging
ook overkomen. Toen werden in de
introductieafdeling 308 punten
behaald en volgde meteen plaatsing
in de tweede afdeling.
De jury let op zes aspecten: zuiver-
Het leerlingenorkest van muziekver
eniging Concordia Tholen verzorgt
een gastoptreden tijdens de einduit
voering van de Zeeuwse muziek
school. Zaterdagavond vanaf half
acht staat Meulvliet in het teken van
de muziek. Uit het programma
blijkt, dat samenspel een belangrijke
plaats inneemt binnen de lessen. Er
zullen diverse ensembles te beluiste
ren zijn: blokfluit onder leiding van
Jolanda van 't Veer, dwarsfluit onder
leiding van Angélique Linders,
saxofoon onder leiding van Marijke
Poppe, klarinet onder leiding van
Hans Hest, gitaar onder leiding van
Pierre de Nijs en koper onder leiding
van Jan Spruit. Daarnaast komen
enkele solisten aan bod. Ook de
leerlingen algemene muzikale vor
ming en het kinderkoor onder lei
ding van Janny Dieleman leveren
een bijdrage. De avond, die gratis
toegankelijk is, wordt afgesloten
met de uitreiking van de getuig
schriften.
Zaterdag 29 juni wordt op Tholen de
jaarlijkse Toon-tuindag gehouden.
Drie families zetten hun bijzondere
tuin open voor het publiek. In tegen
stelling tot voorgaande jaren, zullen
de betreffende tuinen dit seizoen
maar één keer opengesteld worden.
De eerste tuin ligt rond De Water
molen van de familie A.P.M. van
Gurp aan het Stenepad te Sint-Maar
tensdijk. Deze landschapstuin ligt
rond de plaats waar vroeger een
watermolen stond. Naast grote
gazons bestaat de tuin uit bosgedeel-
ten met bij het huis fraaie planten-
borders. Bezoekers kunnen via de
ingang aan de Zoetemelkseweg de
tuin in.
Quo Vadis van de familie J. Balk
ligt aan het Zuidplantsoen 5 in
Poortvliet. Een tuin met naast
inheemse ook veel uitheemse plan
ten en lelies, rozen en pioenrozen.
Het vooraanzicht van de tuin wordt
bepaald door een grote vijver met
vissen en waterplanten.
De derde tuin ligt bij de Weidehof
van de familie D.L. Koppenhol aan
de Bram Groenewegeweg 4 in
Poortvliet. Het is een rijk gesorteer
de rozentuin met pergola's vol klim
rozen en andere klimmers. Daar
naast groeit er veel fruit en groente.
Regelmatig worden de drie tuinen
van nieuwe bloemen en planten
voorzien of op een andere manier
aangepast waardoor ze steeds fraaier
worden. Men kan de tuinen zaterdag
29 juni bezichtigen van tien tot vijf
uur. In plaats van entreegeld wordt
een bijdrage gevraagd voor de
bestrijding van de ongeneeslijke
ziekte multiple sclerose.
heid, klankgehalte en klankverhou
ding, techniek en articulatie, ritmiek
en samenspel, dynamiek en nuance
ring, interpretatie (waaronder frase
ring). Maximaal zijn 360 punten te
behalen. Bij 288 is er een eerste
prijs, bij 300 punten volgt boven
dien promotie. OVM kreeg niet één
cijfer lager dan acht en voor inter
pretatie uitsluitend negens en 9!/2-
en. Een pluim op de hoed van diri
gent René Hendrickx menen beide
dames. Nadat de uitslag bekend was
zongen de muzikanten de dirigent
spontaan toe, maar deze speelde de
bal terug: "Het is vooral jullie inzet
geweest die tot dit succes heeft
geleid."
Over de uitvoering van het verplich
te werk merkte de jury ondermeer
het volgende op: een goede door
zichtige opening en een verdienste
lijke klank in het eerste deel; een
prima voordracht maar niet allemaal
zuivere inzetten in het tweede deel
waarvan de uitbouw naar climax
mooi is; een verdienstelijk slot van
het derde deel. Over het vrije werk
was de jury niet minder lovend. 'Een
goede klankopbouw, mooie opbouw
naar slot, steeds mooie melodievoe
ring, goede sfeer maar denk om
balans. Finale is evenwichtige
afsluiting van prima opgebouwde
vertolking'.
De activiteitencommissie van de
Nederlandse Hervormde Gemeente
in Tholen organiseert zaterdag weer
een samenzangavond met orgelbe
speling. Het Van Dam-orgel wordt
bespeeld door plaatselijk organist
Bram Bout. Hij voert een aantal
eigen bewerkingen uit van bekende
liederen zoals 'Wat de toekomst
brengen moge' en 'Dankt, dankt nu
allen God'. Ook werken van F.
Asma en W.H. Zwart staan op het
programma. De avond in de Grote
Kerk begint om acht uur.
Op 17 augustus staat het laatste con
cert in deze cyclus gepland. De
bekende - in Canada wonende -
organist André Knevel heeft dan
Tholen in zijn jaarlijkse toernee
opgenomen.
De 17-jarige Kees Heijboer uit Tho
len heeft zaterdag de vierde plaats
behaald op het nationaal orgelcon
cours voor jongeren in Dronten. Er
deden dertien jeugdige organisten
mee aan het concours. Als verplicht
werk speelde Kees Heijboer de
koraalbewerking 'War Gott nicht
mit uns diese Zeit' van Hanff en als
vrij werk koos hij voor 'Fuga in h-
moll' van J.S. Bach. Bij het verplich
te werk gaf de jury als commentaar:
"Goed tempo, goede frasering en
mooie articulatie. Een mooie ago-
giek, al had in de voorlaatste maat
meêr vertraagd moeten worden."
Het vrije werk vond de jury zeer
muzikaal uitgevoerd. "In een goed
tempo met een mooi toucher!" Wel
had de jury in plaats van een ple-
numregistratie liever alleen een
prestant gehoord. Kees werd op het
concours voorbereid door zijn oom
Paul Heijboer uit Tholen.
In Bergen op Zoom wordt zaterdag
29 juni voor de eerste keer een tap
toe gehouden, waarbij de toegang
dankzij vele sponsors gratis is.
Organisator is de stichting Organi
satie Taptoe Bergen op Zoom die de
klus in handen gaf van William van
Leeuwen uit Tholen van het organi
satie- en bemiddelingsbureau Show-
bandpromotie Holland. Het muziek
spektakel begint 's avonds om acht
uur op de Grote Markt. De opening
wordt verzorgd door leden van
schietvereniging Eendracht uit Tho
len die vier kanonschoten zullen los
sen. Deelnemers aan deze taptoe
première zijn gerenommeerde
bands: drum- en showfanfare
Advendo uit Sneek, marching- en
showband Die Tambourijnen van
Die Stadt Eyndhoven, jachthoorn
en trompetterkorps Gemert, show
band Sternse Slotlanders uit Frane-
ker, show- en drumfanfare Flora
band uit Rijnsburg en de christelijke
showband Irene uit Ede. Deze laat
ste geeft 's middags al van half twee
tot half vijf straatoptredens in de
Bergse binnenstad. De taptoe wordt
besloten met een laatste presentatie
van alle korpsen waarbij ook enkele
gezamenlijke nummers ten gehore
worden gebracht. Na het Nederlands
volkslied vormt vuurwerk het
definitieve einde.
