Kinderjury's kiezen voor
I\iig en Treiterkoppen
Zeeuwen en settlers in Amerika
"BERESTERKE PRIJZEN
BU BABY DROOMLAND..!"
dus gefeliciteerd
Droomland
Scheldecollege St.Maartensdijk
BECARBO
Donderdag 13 juni 1996
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
17
Mollerlyceum
Juvenaat H. Hart
AOC West-Brabant
Calvijn Tholen
Diversen
Regionale
scholengemeenschap
't Rijks Bergen op Zoom
Christelijke
scholengemeenschap
Prins Maurits
Middelharnis
Epilepsiefonds
Thoolse jeugd buigt zich over twaalf beste boeken
De Thoolse kinderjury's van Sint-Annaland, Sint-Maar-
tendsdijk en Tholen hebben het beste jeugdboek van het
jaar gekozen. Bij de categorie 9 tot 11 jaar werd dat 'Trei
terkoppen' van Mieke van Hooft en bij de categorie 11 tot
15 jaar 'Tuig' van Els de Groen. Unaniem waren de jury's
allerminst, maar door gemiddelden van de uitslagen te
nemen, kwam men toch tot een conclusie.
Pesterij
Joegoslavië
Boekenmuseum
Oud-St.Philip slander maakt kerkhistorische reis door Nieuwe Wereld
Van de Amish in Pennsylvania naar Grand Rapids is een
heel eind, maar Zeeuwen hebben we niet ontmoet. Wel
veel dode herten. Die worden niet opgeruimd, omdat de
natuur zijn werk wel doet. Ook in Amerika, waar echt
niemand hard rijdt. We passeren Harrisburg en Toledo.
Vlak voor Chicago buigen we naar het noorden, waar
Grand Rapids wacht. Daarover gaat het nu even.
Witjes directeur
Oosterscheldeschool
in Scherpenisse
Ongure types
Neerlands stam
Ouderling Van der Male
Afkickcentrum
RECREATIE B.V.
Voor caravans,
campers en kampeerartikelen.
Je kunt er niet omheen!
Dealer Cavalair en
Compass Pentara
BEREGOEDE
KWALITEIT
BEREGROTE
KEUS
BERESTERKE
PRIJZEN
Aan de vestiging Sint-Maartensdijk
van het Scheldecollege zijn de vol
gende leerlingen geslaagd voor het
vbo-examen.
BOUWTECHNIEK:
Tholen: Ton Bakker, Steven van
Dijke, Ronnie Korsman en Stephan
Maas.
Oud-Vossemeer: Dennis Vroegop.
Sint-Annaland: Jaco Hage, Michel
Mosselman, Jos Ridderhof en Siem
Vroegop.
Sint-Maartensdijk: Marinus
Bazen, Stephanie Koopman, Sander
Pieters, Siegrid Rinses, Michel
Soomers en Matthijs Steenpoorte.
Scherpenisse: Willem Hans Beens,
Danny Bijl en Maarten Joppe.
Poortvliet: Marcel Goudzwaard en
Niels Lisseveld.
Rilland: Rachid Aarabe.
MOTORVOERTUIGENTECH
NIEK:
Tholen: Wilco Heijmans, Gerbrand
Kousemaker en Branko Telderman.
Sint-Annaland: Levi van der Horst.
Sint-Maartensdijk: Dennie Klaas-
se, Johan Oostdijk, Peter Sakko en
Alexander Stoutjesdijk.
Scherpenisse: Pieter van Beusi-
chem en John Wessels.
Poortvliet: Ronald Tichem.
MECHANISCHE TECHNIEK:
Tholen: Simon de Graaff.
Sint-Annaland: Angelique Goede-
gebuure en Bram den Haan.
Sint-Maartensdijk: Tim Clijsters,
Johnny Potappel en Jean Vermeu
len.
Scherpenisse: Arnold Jasperse en
Patrick Poot.
Poortvliet: Kees Bolier en André
Scherpenisse.
VERZORGING:
Tholen: Ronald van den Houten.
Oud-Vossemeer: Janneke Fase,
Monique Hommel en Esther Paape.
Sint-Annaland: Sandy van Poort
vliet.
Stavenisse: Annepien Potappel en
Ilonka van Vossen.
Sint-Maartensdijk: Chantal den
Engelsman, Carmen van den Hoek
en Annelies Rombouts.
Scherpenisse: Heidi Geuze.
Poortvliet: Lisette van den Bogerd,
Debbie de Groen, Tonja Nortier en
Davinia Schultz.
Bergen op Zoom: Cirdy de Jong.
Aan het Mollerlyceum te Bergen op
Zoom zijn de volgende leerlingen
geslaagd.
GYMNASIUM:
Tholen: Robert Moerland.
ATHENEUM:
Tholen: Ireen van Dijke, Edwin
Prins en Danielle Schenkhuysen.
Oud-Vossemeer: Ellen Boonman
en Chantal Timmermans.
HAVO:
Tholen: Christian Binkhorst en
Marisca Boer.
Stavenisse: David Nieuwenhuize.
Scherpenisse: Danny Piasmans.
Sint-Philipsland: Anthonie Ver
wijs.
MAVO:
Tholen: Bianca Bijl, Stefan Porreij
en Saskia Schellingen
Oud-Vossemeer: Jon van Vossen.
Poortvliet: Benjamin Schippers.
Aan de afdeling VBO in STEEN
BERGEN slaagden de volgende
leerlingen.
Tholen: Martijn Hoven (installatie
techniek).
Oud-Vossemeer: Jeffrey Geuze
(mechanische techniek).
Sint-Maartensdijk: Esther Vree
zen (mode en kleding).
Sint-Philipsland: Jonny Herman-
sen (bouwtechniek differentiatie
timmeren).
Aan het gymnasium juvenaat H.
Hart te Bergen op Zoom slaagden
Martijn Schellinger uit Tholen; Ing-
mar Box uit Oud-Vossemeer;
Dominique Goedegebuure en Kim
de Rijke uit Sint-Annaland.
Aan het agrarisch opleidingscen
trum West-Brabant te Steenbergen
zijn alle leerlingen geslaagd. Onder
hen:
Tholen: Aad Geluk en Marielle
Gerritsen.
Oud-Vossemeer: Roan Sloos.
Sint-Maartensdijk: Antoine Smits
en Remco de Viet.
Scherpenisse: Guido Kuipers en
Nienke Wedzinga.
Aan het reformatorische Calvijncol-
Iege in Tholen (de vroegere chr.
mavo) slaagden 34 van de 40 eind
examenkandidaten voor het mavo
diploma, een geslaagdenpercentage
van 85%. De leerlingen komen alle
maal van het eiland Tholen, maar
namen wil de centrale directie in
Goes nog niet vrijgeven. Dat wil
men pas doen wanneer 26 juni de
herexamens achter de rug zijn.
Nico Hol uit Oud-Vossemeer is aan
het grafisch lyceum te Rotterdam
geslaagd voor het examen staf en
kader grafische sector.
GYMNASIUM:
Tholen: Sylvia van Beek, Sofie
Joosse en Carla van Tienen.
ATHENEUM:
Tholen: Erik de Klerck, Marjolein
Taalman en Menno Vroom.
St. Annaland: Jacomina Bazen.
St. Maartensdijk: Miranda op den
Brouw, Niels van de Griek, Audry
Stoutjesdijk en Mariska Vermaas.
HAVO:
Tholen: Tanja van Dongen, Jeroen
Robbe, Johny Smeets en Nathalie
Verlaar.
Oud-Vossemeer: Marja Stols.
St. Annaland: Janine Pleune.
Poortvliet: Alex Tichem en Saskia
van Vooren.
St. Philipsland: I^enny Verstrate.
Anna Jacobapolder: Randy Bak
ker en Marianne de Jager.
MAVO:
Tholen: Willemieke van Dijke, Wil-
ma Geuze, Evelien de Klerck, Sand
ra Marinus, Anke van Nieuwenhuij-
zen, Cynthia Pilaszek, Nico Rijn
berg, Mary-Jane Snijders en Joyce
de Vos.
Oud-Vossemeer: Pascal Zwegers.
St. Annaland: Marco Hage, Els
Kuzee, Erik Leemreijze en Hans van
den Ouden.
Stavenisse: Petra Klippel.
St. Maartensdijk: Cindy van Haaf-
ten en Petra van der Jagt.
Scherpenisse: Anita Priem en Rian-
ne Tichem.
St. Philipsland: Jacqueline den
Braber.
HAVO:
Oud-Vossemeer: Janneke Rogge
band.
St. Philipsland: Mariët Kempe-
neers, Nanda de Ruyter en Simone
Verhage.
MAVO:
Oud-Vossemeer: Arjen Verkam
man.
St. Philipsland: Harm-Jan van Dij
ke, Miriam Kosten, Judith Mol,
Roland v.d. Velde en Prim Verwijs.
VBO:
Tholen: Anke van Eenennaam.
Oud-Vossemeer: Laurien
Droogers.
St. Philipsland: Aline Steyn.
De collecte voor het nationaal epi
lepsiefonds heeft in Oud-Vossemeer
1002,35 opgebracht. In Sint-
Annaland haalden de collectanten
1255,90 op en in Stavenisse lever
de de collecte 586,70 op. In Tho
len deed men in totaal 3056,20 in
de bus en dat is 51,35 meer dan
vorig jaar.
Gevers en collectanten hartelijk
bedankt.
In Sint-Philipsland en Anna Jacoba
polder gaf men ƒ1273,25 voor het
epilepsiefonds.
Vanaf maart hebben 57 kinderen zes
B-boeken of zes C-boeken gelezen.
Samen met de andere kinderjuryle
den hebben ze deze vervolgens
besproken en erover gebakkeleid.
Tenslotte werd er een top 6 samen
gesteld. De resultaten van de diverse
jury's waren zeer uiteenlopend. Wat
de ene jury het allerbeste boek vond,
bestempelde de andere als het meest
vervelende.
Maar na middeling van uitslagen
werd er toch een eilandelijke top 6
samengesteld. Voor B-jury ziet die
er als volgt uit: 1 Treiterkoppen' van
Mieke van Hooft; 2 'Sneeuwvogel'
van Sue Welford; 3 'Mussemelk en
duivelsdrek' van Ghazi Abdel-
Qadir; 4 'Musje' van Arno Bohlmeij-
er; 5 'Rare vogels' van Rindert
Kromhout; 6 'Als het geluk komt,
moetje er een stoel voor klaarzetten'
van Mirjam Pressler.
Eén van de juryleden uit Sint-Maar
tensdijk, Evelien Vermuë, geeft een
omschrijving van het winnende
boek: "Het gaat over Olaf Stans. Hij
is pas verhuisd en ook op een nieu
we school gekomen. Op die nieuwe
school zit ook een pestkop, hij heet
Derk en pest iedereen en dus ook
Olaf omdat hij Stans heet en Derk
maakt daar Stank van. Hij pest hem
altijd. Ook op een keer pestten ze
hem en toen sprong er een jongen
op. Hij heet Jakko en die hielp hem
altijd. Sindsdien zijn ze vrienden.
Op een dag gingen ze naar het
zwembad. Daar pakte Derk zijn kle
ren af. Een paar dagen erna kwam
Jakko op bezoek en zei: Nu pakken
we hem terug, want ik heb een nep-
geweer. Ze zijn bij het riviertje en
daar staat Derk. Ze zeggen: Handen
omhoog of ik schiet. Dan brengen ze
hem naar de hut en laten ze Derk
daar vastgebonden liggen. Als Olaf
in bed ligt, denkt hij: Ik ben tever
gegaan. Hij haalt Derk uit de hut en
brengt hem naar huis en Jakko is
hier erg boos over. De volgende
morgen staat er op de schoolmuur
geschreven: Olaf Stans Dood. Ieder
een denkt dat Derk het heeft
geschreven, maar Olaf niet. Olaf
denkt dat Jakko het heeft gedaan.
Hij gaat naar Jakko toe en vraagt
waarom hij dat op de muur heeft
geschreven. Jakko legt uit dat hij
boos was omdat hij Derk uit de hut
had gehaald. Dan worden ze alle
maal weer vrienden."
Bij de C-jury zag de uitslag er als-
volgt uit: 1 Tuig' van Els de Groen;
2 'Kruis in de mist' van Rodney Ben
nett; 3 'Florian Niemandsdochter'
van Claire Hülsenbeck; 4 'Alles
heeft een verhaal' van Geertje Gort;
5 'Een nieuwe wereld' van Gillian
Cross; 6 'Spreek tot de aarde' van
William Bell. Over de winnaar
schrijft Willem Horst uit Sint-Anna
land: "Tuig is een spannend boek en
gaat over de oorlog in Bosnië. Het
vertelt veel van wat daar echt
gebeurt. Aida is een meisje uit het
dorp Tuz in Bosnië. Ze wordt op een
dag met alle Moslims uit haar dorp
weggehaald door de Kroaten. Ze
moest uitstappen om in een jeep te
stappen en naar de commandant te
gaan om hem als liefje te vermaken.
Als ze half op weg zijn, zegt de
bestuurder (die iemand van haar
school is): Stap uit en vlucht! Het
duurt even voordat alles tot haar
doordringt. Dan stapt ze uit en
maakt dat ze wegkomt. Na drie
dagen doorstappen, komt ze bij een
verlaten dorp met een appelboom.
Er blijkt toch nog iemand te wonen:
een vrouw die Antonia heet. Ze
krijgt hulp van de blauwhelmen. Op
de Gora (een berg vlakbij) wonen
haar neef Josip, zijn vriend Haris,
Mila en haar vriend Ramiz. Ramiz'
droom was gitarist te worden, maar
de Cetniks hebben twee vingers van
hem afgesneden. Aida komt ook op
de Gora terecht. Als het winter
wordt en ze besluiten weg te gaan,
overlijdt Antonia. Als ze haar begra
ven hebben, besluiten Josip en Haris
voor de laatste keer te gaan kijken in
haar huis. Dan komen de Cetniks.
Ramiz wil hen waarschuwen, maar
ze worden alledrie gevangen geno
men en naar een kamp gebracht.
Ramiz leidt de aandacht af met een
geweer zodat Josip en Haris kunnen
ontsnappen, maar hij wordt zelf ver
moord door zo'n 120 Cetniks. Intus
sen hebben Aida en Mila een lift van
de blauwhelmen gekregen naar
Split. Later komen Josip en Haris
ook daarnaartoe en komen ze weer
bij elkaar.
Ter afsluiting van de kinderjury,
brachten de kinderen een bezoek
aan het boekenmuseum in Den
Haag. Met de bus vertrok men naar
de hofstad. "Na lange tijd kwamen
we in Den Haag aan", vertelt Anne-
loes Oudesluijs uit Sint-Maartens
dijk. "Eerst langs een groot grasveld,
het Malieveld. Daarna kwamen we
langs het Binnenhof, dat is het
gebouw waar de ministers werken.
Om tien uur waren we er, het boe
kenmuseum." De kinderen kregen,
gezeten op krukjes met letters, cij
fers en leestekens erop, uitleg over
het museum. Daarna volgde de
rondleiding en leerden ze wat een
kabinet (kamertje) en vitrine (tafel
met een glazen deksel) was. Vervol
gens moesten de deelnemers een
speurtocht door het gebouw maken.
"We moesten door allerlei verschil
lende kamertjes lopen en elk kamer
tje had een thema", vertelt Anneloes.
"Vragen die we kregen waren bij
voorbeeld: 'Hoe heet de poes van
Janneke?' (uit Jip en Janneke) of
'Hoeveel schapen en geiten zijn er
getekend op de oude schoolplaat aan
de muur?' Na afloop hebben we een
videoband bekeken van Klokhuis
(kinderprogramma - red.). Die
waren er ook geweest". Omstreeks
zes uur waren de kinderen weer
terug in Tholen. De juryleden kre
gen allemaal een certificaat. Leny
Verduit, Trees Schoonbeek, Marian
de Keijzer en Jenny Dees gingen
mee naar het museum als begelei
ders.
De kerkeraad van de Covell-Church. In het midden ouderling Van der Male.
door J.M. Vermeulen
Na enig zoeken komen we in de
buurt van mijn achter-achterneef
Kees Verwijs. Als we de Bryant
Street indraaien waar hij woont, zien
we een auto staan met daarop in
fraaie letters 'The Drifting Dutch
man', wat zoveel betekent als 'De
zwalkende Hollander'. Dat moet
Kees zijn, zeggen we. En jawel; zijn
naam maakt hem openbaar. Casey
(Amerikaans voor Kees) is voor
veel St.Philipslanders geen onbe
kende; er woont nog veel familie
van hem. Kees kan uren over het
dorp vertellen. En het klopt allemaal
nog ook. Een zeer gastvrij onderko-
men, heel wat gezelliger dan die
luxe hotels. Het is of we elkaar al
jaren kennen. We komen erachter
dat onze grootouders (Johannes
Verwijs en Kees Verwijs) toch wel
nauw familie waren. Ook blijkt dat
Kees tot 1950 gewerkt heeft op
drukkerij De Groen in Den Haag.
Dit was het bedrijf waar mijn vrouw
opgroeide. Kees vertrok naar Ame
rika toen mijn vrouw geboren werd.
In Grand Rapids ontmoeten we
natuurlijk ook zijn zuster Riet en
trouwens de hele Verwijzen familie.
Treffende gelijkenissen overigens
met de Zeeuwse tak. Op een uitge
strekt kerkhof staat een grote steen,
met daarop de naam Verwijs. Er
Dhr. H.C.J. Witjes uit Bergen op
Zoom is benoemd tot waarnemend
schoolleider op de Oosterschelde
school in Scherpenisse. Hij komt in
de plaats van I.C. Moerland, die
wethouder bij de gemeente Tholen
is geworden, maar formeel met bui
tengewoon verlof is. Vandaar dat
Witjes waarnemend schoolleider
wordt. Hij is nu nog werkzaam op de
Luyster in St. Philipsland. In de daar
komende vacature is nog niet voor
zien. Wel hebben b. en w. dhr. M.J.
Verbrugge uit St. Annaland
benoemd tot leerkracht op de Luys
ter. Hij vervangt de dames Mol en
Punt, die na hun zwangerschapsver
lof met ouderschapsverlof zijn
gegaan.
Als extra leerkracht op Die Heene-
trechtschool in Oud-Vossemeer is
mevr. A.W. op den Brouw uit Oud-
Vossemeer benoemd.
B. en w. hebben ook gebruik
gemaakt van de mogelijkheden om
op openbare basisscholen boven de
185 leerlingen onderwijsassistenten
te benoemen. Hiervoor stelt het rijk
extra uren, dus meer geld beschik
baar. Op ter Tolne in Tholen gaat
mevr. H.E. Flikweert uit Scherpe
nisse aan de slag,
op de Rieburch in St. Maartensdijk
mevr. M.M.J.P. Uijtdewilligen-
Michielsen uit St. Maartensdijk en
op De Casembrootschool in St.
Annaland mevr. P.C. de Witte uit St.
Annaland.
omheen liggen kleinere stenen met
de namen van de familieleden die er
begraven liggen. Ook dat tref jè aan
in Amerika.
Grand Rapids is een stad, die ons
veel te zeggen heeft. Een stad van
een paar honderdduizend inwoners
en ruim 70 procent daarvan bestaat
uit mensen van Nederlandse
afkomst. Maar we hadden ons er
toch een verkeerde voorstelling van
gemaakt. Vanwege de vele kerken
wordt het weieens een 'Jeruzalem'
genoemd. Ook is het een plaats van
theologische twisten. Predikanten
worden afgezet om nuances die het
ongeoefend oog ontgaan. In de stad
is ook veel criminaliteit. Als we in
het centrum wat (te) lang voor een
stoplicht staan, drukt Kees de cen
trale deurvergrendeling in van zijn
luxe slee, omdat een aantal ongure
types wat snel op ons afkomt. We
horen dat er wekelijks moorden
plaatsvinden. Ook jeugdbendes tie
ren welig. Om daarin te worden toe
gelaten, moet een examen worden
afgelegd. Wat dit inhoudt? Iemand
doodschieten. Te erg voor woorden.
De grote woningen uit de jaren vijf
tig zijn in appartementen gehakt. Op
warme avonden hangen de bewo
ners, die meestal afkomstig zijn uit
de zuidelijke staten, doelloos rond
op de balkons ervoor. Uit verveling
gaan ze mensen lastig vallen. Voor
vijfentwintig dollar koop je een
revolver op straat. Maar er zijn ook
fantastische wijken in de stad. Alles
even luxe, groot en mooi. Casey
woont in Wyoming, een stadje even
ten zuiden van Grand Rapids.
Even later zitten we aan de koffie bij
Cornelius Lambregtse, de bekende
schrijver van 'In Zijn arm de lamme
ren'. Hij woont in een bejaardendorp
in de regio. Zijn schoonvader was
ds. Wielhouwer, van wie we een
aantal foto's meekrijgen. Natuurlijk
praten we na een poosje plat
Zeeuws, want hij komt uit Rilland.
Kees Lambregtse moet af en toe
even nadenken, omdat het al zo lang
geleden is. Hij zegt dat er weer een
boek van hem op stapel staat. Zijn
derde. Of ik dat al mag verklappen
weet ik niet, maar goed, het zij zo. U
moet .van Kees de groeten hebben.
Zeeuws praten doen we ook bij een
zoon van ds. Lamain. Ook de hoog
bejaarde weduwe van de beminde
predikant is bij ons bezoek aanwe
zig. We passeren het grote kerkge
bouw dat ds. Lamain op 9 mei 1951
in gebruik nam. Toen werd eigenlijk
al afgeraden de kerk zo kort bij het
centrum te bouwen. Nu heeft men er
echt spijt van. Je kunt er zonder
bewaking geen dienst meer houden.
Een speciale ploeg houdt de wacht
op het grote parkeerterrein. De man
nen volgen de kerkdienst die binnen
wordt gehouden via een zendertje.
Ook de grote huizen waarin ds.
Lamain woonde, staan er nog.
Thans gaat er dr. Beeke voor, ook
een man van Nederlandse afkomst.
Zijn groep heet nu Heritage Nether
lands Reformed Congregation.
We snuffelen in Grand Rapids in
twee grote boekwinkels: Eerdmans
en Kregel. Eerdmans is*een winkel
zonder ramen en Kregel heeft die
ramen dichtgespijkerd om inbrekers
op een afstand te houden. Ik koop er
een Psalter, om eens rustig te kun
nen naspelen wat we 's zondags in
sneltreinvaart zingen. We ontmoe
ten ook een jonge Kersten en een
jonge Denzei en ga zo maar door.
Alle man van Neerlands stam. We
staan voor schoenenmagazijn Mier
as, voor de winkel van bakker Van
Raalte, voor de garages van trans
portonderneming Elenbaas. Het is
allemaal Nederland wat de klok
slaat.
Op zondag verblijven we bij Kees'
zuster Riet, die zo heerlijk en uitge
breid kan koken. Die dag zijn we in
de Covcll Church. Die werd destijds
gesticht door de oude ds. Wielhou
wer. Later sprak hier ds. Denzel.
Toen was de gemeente zelfstandig.
Kort geleden sloot ze zich aan bij de
Gereformeerde Gemeenten. Een
tweede gemeente van dit kerkver
band werd onlangs gevormd, toen
een aantal kerkgangers van ds. Bee
ke opstapte. Deze gemeente staat
aan de Beckwith Avenue. Dit waren
dus vroeger kerkgangers van ds.
Lamain, die zich niet konden vinden
in leer en/of levenswandel van Bee
ke.
Maar op een zondagavond zijn we
op de Covell Avenue, waar een
Engelse preek gelezen wordt van ds.
Lamain. Als we de ouderling de
hand schudden, stelt hij zich voor
als Van der Male. Dat klinkt bekend.
Als ik zeg dat er in St.Philipsland
ook mensen Van der Male heten,
zegt hij dat hij er ook vandaan komt.
Of zijn vader misschien, of zijn
grootvader. Het fijne weet ik er niet
van,'want aan een uitvoerig gesprek
komen we niet toe. Toch leuk u de
groeten te mogen doen van onze
Fluplandse vriend, die zo mooi kan
lezen. Een paar dagen later gaan we
vijftig mijl noordwaarts naar Free-
mont, op zoek naar de plaats waar
Adriaan van Dijke, de zoon van Pie
ter van Dijke, voor het eerst preekte.
Zo'n twintig kilometer boven Grand
Rapids komen we eerst langs Roek-
ford. Daar woont Jacob de Bruine
op zijn landerijen. Als ik het goed
gehoord heb, komt hij uit Sint-
Annaland en is hij rond 1950 ver
trokken. In Grand Rapids werd hij
aannemer. We ontmoeten hem met
vrouw, kinderen en kleinkinderen.
Hij woont in één van de mooiste en
vooral ook grootste huizen die ik
daar zag. Zijn kinderen spreken nog
een beetje Nederlands, maar een
kleindochter van hem al geen woord
meer. Zo gaat dat met emigrantenfa
milies. De Bruine was ouderling bij
ds. Lamain en begon na diens over
lijden een vrije gemeente. Hij preekt
in zijn eigen kerkje, dat hij bouwde
op een puntje van zijn landgoed.
Een enkele maal krijgt hij hulp van
ds. Klok uit Kinderdijk. Een bijzon
der gezellige ontmoeting en natuur
lijk de hartelijke groeten aan het
oude vaderland en vooral aan 'Setal-
land'.
Als we in Freemont zijn, is het ook
allemaal Holland wat de klok slaat.
Maar de naam van ds. Adriaan van
Dijke kent niemand meer. Ook de
oude Townhall. waar hij zijn eerste
preek uitsprak, is al lang afgebro
ken. Onze moeite is voor niets
geweest. Wel vinden we een paar
dagen later in Kalamazoo zijn graf.
Ook dat van ds. Van Adrichem ligt
er in de buurt, op de oude begraaf
plaats. We komen er na een tocht
over kapotgereden asfalt en verval
len industrieterreinen. Een goede
vriend uit Kalamazoo is zo vriende
lijk met ons mee te rijden en als gids
te dienen. Ds. Van Dijkes kerkge
bouw is nu een afkickcentrum voor
drugsverslaafden. Zijn graf is er
nog. Ons treft ook de naam van zijn
vrouw: Laurina Kunst uit Sint-Phi
lipsland. In het Engels staat er: Lor
raine. Ds. Van Dijke overleed in
Kalamazoo in 1936, zijn vrouw in
1950. Hij had gewenst bij zijn vader
in Sint-Philipsland begraven te
mogen worden. Maar dat was onmo
gelijk. In kleine letters staat op zijn
grafsteen het grafdichtje van zijn
vader. We lezen in het Nederlands:
'Hier rust een zeldzaam Godsgezant,
geheel en steeds een predikant, 't
apostelschap was in zijn wezen, en
zijn bedrijf in kracht te lezen'.
Strak waait de wind over deze verla
ten dodenakker. Maar boven dit ver
re graf glanst het eeuwigheidslicht,
waarvan het gedichtje gewaagt. Nog
zijn ze niet vergeten, deze twee
beminde Fluplanders, die in het ver
re Amerika, duizenden kilometers
van hun geboortegrond, ter ruste
werden gelegd, (wordt vervolgd).
Lancasterstraat 1
4651 SR Steenbergen
Tel.: 0167-567805
Fax: 0167-561563
Met bestedings-systeem
van Konijnenburgweg 10
Bergen op Zoom
telefoon 0164-245456
Op maandag gesloten, vrijdags koopavond