Muzikale hoogtepunten in een
gastvrij, maar desolaat Letland
Rode Kruis Tholen winnaar
Zondag in Salatiga
Avond over
gebruik van
medicijnen
PERSIA
Vïru kora
"Samalstads mannenkoor"
(Holande)
KONCERTS
Smals tads mannenkoor op toer nee aan de Golf van Riga
Leesadviezen
van Tholenaren
naar koningin
Pinksterketen
wordt gehouden
in drie kerken
Woensdag 15 mei 1996
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
De concertreis naar Letland, de middelste van de drie
Baltische staten aan de Oostzee, was voor het dertigjari
ge Smalstads mannenkoor een gedenkwaardig uitstapje.
Na eerdere weekeinden in België en Frankrijk te hebben
doorgebracht, was nu de lengte van de vierdaagse reis al
bijzonder. En daar kwam de sfeer in dit Oost-Europese
land, dat tot voor enkele jaren gebukt ging onder Russi
sche overheersing, nog bij. Jan Lanooy, Arie van der
Rhee, Jaap Wesdorp en Piet van Zijst blikken terug.
Sestdien, I996.gada 27<aprïft
plkst. 18.00
Valmïeras Sv.Sïmaria baznïca
Dirïgents Jan Wesdorp
Programma Rietumeiropas
garïga müzika
Koncerta ptedalas kora "Caritas
vokaia grupa
Zigzag rijdend
Overal achterstand
Slapap
Sterren van de hemel
Evangelisch-Luthers
Late Goodnight
Weerzien in 1997
De Rode Kruis-colonne Tholen is zaterdag in Axel op de
provinciale vrijwilligersdag winnaar geworden van de
wedstrijd voor alternatieve ploegen. Bij de officiële ploe
gen behaalde Goes de overwinning. Daar kwamen
slechts twee ploegen in uit. Tholen kwam in deze catego
rie niet aan bod omdat er te weinig belangstelling was
van de leden.
4 etages
Oosterse
Tapijtkunst it
C R
ftyti
Temperament
Saamhorigheid
11
Een aanplakbiljet voor één van de concerten die het Smalstads man
nenkoor in Letland gaf.
"Ik denk er nog elke dag aan en de
hartelijkheid waarmee de mensen
ons daar ontvangen hebben, blijft
me nog het meest bij", zegt Wes
dorp.
Voor Van der Rhee was de muzika
le sfeer een hoogtepunt. "De volks
liedjes waarmee we in een bejaar
dentehuis werden onthaald, dat was
gewoon schitterend."
Van Zijst werd geconfronteerd met
een grote tegenstelling. Aan de ene
kant muziek van hoog niveau, maar.
aan de andere kant berustende men
sen zonder initiatieven in een deso
laat land.
Lanooy herkende in Letland veel
van de situatie in Oost-Duitsland,
waar hij al 22 jaar komt. "Dat gast
vrijheid zo hoog in het vaandel staat
- ze gaan desnoods uit hun eigen bed
voor gasten en op welk moment van
de dag je ook arriveert, ze dekken de
tafel om te eten - was geen verras
sing. Maar van de muzikale kwali
teit van het koor Caritas, daar werd
ik stil van. Wat doen wij dan hier
nog, dacht ik."
Via een c.d. van het Smalstads man-
De stichting gemeenschappelijke
openbare bibliotheek Tholen heeft
koningin Beatrix een boekwerkje
gestuurd met daarin de leesadviezen
die Tholenaren voor hare majesteit
hebben bedacht. De bibliotheek riep
voor 30 april mensen op om op een
A4-tje kort weer te geven welk boek
de koningin echt eens zou moeten
lezen en waarom. Er kwamen zo'n
60 reacties binnen die nu door de
bibliotheek zijn gebundeld en onder
de titel 'Majesteit, dit boek moet u
beslist eens lezen' naar het konink
lijk huis gestuurd. Directeur A. Nie-
derer legt uit hoe het bundeltje lees
adviezen tot stand is gekomen. Hij
merkt op dat het een cadeau is dat
niet veel kost, maar immaterieel van
grote waarde kan zijn. Die waarde
ligt volgens Niederer in drie zaken.
"In de eerste plaats is het voor de
ontvanger een voorrecht om uit de
'overkill' van het geschreven woord
een geselecteerd aanbod te krijgen",
vindt de directeur die zelf dankbaar
gebruik maakte van enkele van de
leesadviezen. "Deze adviezen kun
nen gezien worden als een selecte
boekenkast van de gemeente Tho
len. Dat de publieke boekenkast in
werkelijkheid veel en veel groter is,
wil ik hierbij uitdrukkelijk vermel
den, maar zowel deze adviezen als
de collecties in de diverse vestigin
gen van de bibliotheek vertellen iets
over de Thoolse samenleving." Vol
gens Niederer zijn de adviezen ook
'een unieke mogelijkheid om met
anderen over boeken te praten'.
"Omdat het onmogelijk zal zijn per
soonlijk met u over de boeken van
gedachten te wisselen, is het één en
ander op schrift gezet", schrijft de
directeur in het voorwoord. "In een
later stadium zal de bibliotheek een
reizende presentatie maken van de
leesadviezen, waardoor nogmaals
over deze boeken wordt gedacht en
gesproken."
nenkoor, hadden de uit Stavenisse
afkomstige Piet en Ria Moerland
van Gorsel - nu woonachtig in
Elburg - hun vrienden in Letland
warm weten te maken voor 'de man
nen uit St. Maartensdijk.' Caritas
nodigde ze uit om het eerste lustrum
op te luisteren en met steun van de
Rabobank St. Annaland en Budel-
pack uit Poortvliet stapte het man
nenkoor - met de vrouwen - in de
DC 9 van SAS voor de vliegreis
naar Riga via Kopenhagen. Na het
verlaten van de vliegtuigtrap kwam
men in een andere wereld terecht.
Via een aankomsthal die meer weg
had van een boerenschuur, kwam
het Thoolse gezelschap niettemin in
het 1,2 miljoen inwoners tellende
Riga terecht, de hoofstad van het
maar 2,7 miljoen mensen omvatten
de Letland. De ontvangst was harte
lijk. Leden van Caritas brachten hun
gasten per auto of per busje, zigzag
rijdend over de hoofdwegen om de
putten te ontwijken, naar de over-
blijfadressen. Veelal in één van de
grauwe rijen met flats, waar via een
armetierig trappenhuis het gastgezin
werd bereikt. Het zag er opgeleefd
uit en de w.c.'s waren verschrikke
lijk oud, zoals bij ons zestig jaar
geleden. Maar de koorleden van
Caritas - tussen 18 en 40 jaar oud -
hadden andere huisgenoten soms
elders ondergebracht om de Neder
landse gasten een bed aan te bieden.
Voordat men kon gaan rusten, was
er eerst een ontvangst in het stad
huis, waar een delegatie van het
gemeentebestuur het mannenkoor
toesprak. Op zijn beurt bedankte
voorzitter Tom van Gurp voor de
gastvrije ontvangst, waarna hij
behalve een brief van burgemeester
Van der Munnik ook stropdassen en
sjaals van de gemeente Tholen aan
bood. Er was champagne en er ston
den schalen met druiven ter verwel
koming.
Riga is één van de voormalige rijke
Hanzesteden aan de Oostzee met
grote, prachtige gebouwen, waaron
der schitterende kerken. Het is ech
ter veel oude glorie omdat er door
gebrek aan geld al jaren geen verbe
teringen zijn uitgevoerd. Op allerlei
terreinen is er sprake van achter
stand. De auto's, waaronder de
taxi's, zijn zo gammel dat niemand
op zijn gemak instapt. Alleen de
banken en een aantal horecabedrij
ven zijn gemoderniseerd. Over de
trottoirs breek je echter soms je
benen, zo veel gaten zitten daar in.
Bedelaars klampen Westerse bezoe
kers aan. Zowel kinderen, die alleen
otn geld vragen, als volwassenen,
die kaarten, kralen of boekjes probe
ren te verkopen. In de grote stad met
meer dan een miljoen inwoners zijn
maar weinig winkels. Bij het vrij
heidsmonument liggen bloemen. Er
wordt ook nog gedemonstreerd, met
spandoeken, tegen teveel invloed
van de militairen.
Letland heeft een kleine, rijke
bovenlaag die van de grotere econo
mische vrijheid geprofiteerd heeft.
Maar het grootste deel van de bevol
king is arm. Een middenklasse ont
breekt. Een onderwijzer verdient
150 gulden per maand en de levens
middelen mogen dan niet zo duur
zijn, een overhemd kost net zoveel
als in Nederland. Een Letse jonge
vrouw die in Amsterdam milieukun
de had gestudeerd, verdiende veel,
zodat ze de verwarming voor haar
ouders en voor haar opa kon betalen.
De landbouw was het belangrijkste
middel van bestaan, maar door het
verdwijnen van de grootschalige
kolchoses is de werkgelegenheid
daar teruggelopen. Er is nog een
belangrijke veehouderij, zowel voor
de melk- als voor de vleesproduktie.
Bosbouw is in opkomst omdat men
ziet dat deze bedrijfstak in de Skan-
dinavische landen een belangrijke
bron van inkomsten kan zijn. maar
de verbindingen ontbreken nog voor
een doelmatig transport.
Vrijdagavond stond in de langs de
rivier gelegen Anglikanukerk in
Riga het eerste concert voor het
mannenkoor op het programma. Ter
inleiding op de nummers zou in het
Engels een toelichting gegeven wor
den, maar de vertalingen zijn ner
gens te vinden. Vanuit dé kerk naar
St. Maartensdijk gebeld om de tekst
opnieuw uit de computer te halen,
waarna Theo van Gurp per fax naar
een opgegeven adres in Riga uit
komst bood. De belangstelling voor
het concert was niet zo groot. In de
pauze is er niets te koop. Consump
ties ontbreken. Sommige leden van
het mannenkoor hebben dorst en
proberen het water uit de kraan,
maar dat smaakt vreemd.
Zaterdagochtend moet het mannen
koor al om half zeven uit de veren
voor een bezoek aan het 200 km
noordelijker gelegen Urga. In het 96
bewoners tellende bejaardentehuis
komen alleen mensen die geen kin
deren (meer) hebben. De ouderen
verblijven er met zijn vieren op een
kamer. De bewoners genieten van
het concert van West-Europese
volksliedjes van het Thoolse koor en
op hun beurt laten de ouderen twee
volkswijsjes horen, die de kersverse
activiteitenbegeleidsters hadden
ingestudeerd. Dat zorgde voor een
bijzondere sfeer en die werd nog
verhoogd door de warme maaltijd:
soep vooraf en vervolgens aardap
pelen, kip met een sausje en een
soort slapap. Het eten was een bele
venis op zich voor de Nederlandse
gasten. De kleine boterhammen met
worst smaakten prima, maar 's och
tends om acht uur al zure aardappel
salade met makreel, dat stond niet
direct op het Smalstads menu. Maar
men durfde geen nee zeggen tegen
de gulle gastvrijheid. Na thuiskomst
werd 's avonds om elf uur nog jog-
hurt met vruchten geserveerd, zodat
de bezoekers maar niets tekort zou
den komen.
In het Engels en in het Duits kunnen
de Tholenaren goed met de gasthe
ren en -vrouwen praten. Negentig
procent van de leden van het koor
Caritas is student, zodat er talenken
nis aanwezig is. Na het bezoek aan
het bejaardentehuis werd zaterdag
middag naar de circa 30.000 inwo
ners tellende stad Valmiera gereden.
Daar volgde een warme ontvangst
door het gemeentebestuur. De bur
gemeester toonde in zijn toespraak
naast de belangstelling voor de cul
tuur, ook duidelijke interesse in de
economie. Evenals in Riga zorgde
voorzitter Van Gurp weer voor een
prachtig antwoord, vergezeld van
geschenken van de gemeente Tho
len. Er was nog gelegenheid om te
winkelen, maar de keuze was gering
en bovendien was het koud. Ook in
de Sn. Simana kerk was het fris,
waar het mannenkoor en het klein-
koor van Caritas 's avonds om beur
ten zongen. Het acht leden tellende
Letse koor zong de sterren van de
hemel en het mannenkoor trok zich
aan dit professionele niveau op. De
concerten beginnen steeds al om zes
uur en daarna wordt er gegeten. Zo
ook deze keer in een restaurant in
Valmeira, waar alles prima smaakte.
Het vierde optreden van het man
nenkoor stond zondagochtend op
het programma in de Sn. Gertrude's
kerk van de Evangelisch-Lutherse
gemeente in Riga, die door veel
(oudere) vrouwen werd bezocht,
maar ook door nogal wat jongeren.
Een klein deel van de bevolking is
Rooms-Katholiek of Russisch
Orthodox. Bij de Evangelisch-Lut-
hersen wordt elke dienst avondmaal
gevierd, maar dat gebeurt pas na de
afsluiting van de gewone dienst,
waarbij er ook mensen weggaan.
Van de preek was slechts een enkel
woord te verstaan, maar van de lie
deren werd de melodie door de
Thoolse koorleden wel herkend.
Na de dienst stond een rondrit in het
stadscentrum op de rol, vergezeld
van een Engelstalige gids. Het open
baar vervoer gebeurt er met trolly-
bussen en trams. Op een historische
plaats wordt nog even gezongen,
waarna de Tholenaren belaagd wor
den door verkopers van souvenirs en
ansichtkaarten.
Na een kort verblijf bij de gastgezin
nen volgde het bijzonder concert in
de Avesol concerthal ter gelegen
heid van het eerste lustrum van Cari
tas. Ook in de grote bezetting met 25
leden bleek het gemengd koor van
een bijzonder hoog niveau. Op
school wordt er veel aan cultuur
gedaan en het zingen van
(volks)liedjes is nog veel meer in
zwang dan bij ons. Caritas had een
prachtig programma met werken
van Purcell, Bruckner en Liszt. Het
Thoolse koor had een kleiner aan
deel, maar wel 'lichter' met uitzon
dering van Poulenc. Een Lets volks
lied, dat het mannenkoor thuis had
ingestudeerd, werd twee keer samen
met Caritas uitgevoerd. Eén keer
Na de concertreis door Letland moest het Smalstads mannenkoor de volgende dag weer aantreden op de Molendijk in St. Maartensdijk om
de koninklijke familie een afscheidslied toe te zingen. Op de voorgrond kroonprins Willem Alexander en Pieter van Vollenhoven.
onder leiding van de Letse dirigent
en een keer o.i.v. Jan Wesdorp. Het
was zeer indrukwekkend.
In de kelder van het repetitiegebouw
was een koud buffet aangericht en
volgde er een feest, alsof Caritas het
25-jarig bestaan vierde in plaats van
het eerste lustrum. Men had er ken
nelijk al een hele tijd voor gespaard.
Er waren kleine glaasjes met bal-
zam, de nationale drank, geserveerd
en gemengde drankjes met wodka
erin. De dirigent riep alle Neder
landse gasten bij hun doopnamen
om een aardewerk drinkbeker te
overhandigen met de complete
voor- en achternaam erop. Het man
nenkoor bood Caritas een muziek
stuk aan: Wanderers Nachtlied van
de Nederlandse componist Alphons
Diepenbrock. En tijdens het feest
zongen de koren spontaan; het man
nenkoor Der Apotheker en Laug
hing en Caritas reageerde met
Goodnight, stemmingsvol uitge
voerd door vijf heren. Maar het was
zo gezellig, dat er van slapen nog
weinig kwam.
Na een korte nachtrust - om zeven
uur moest iedereen maandagochtend
opstaan - reden de Tholenaren naar
het gebouw van de Letlandse radio,
waar een repetitie van het Letlands
radiokoor werd bijgewoond. Daarna
waren er nog een aantal vrije uren,
die onder meer werden benut om
alle donateurs een ansichtkaart te
sturen. De gastgezinnen ontvingen
een tas van de gemeente Tholen met
daarin een bol kaas, stroopwafels,
koffie, een lepeltje van Tholen, een
boek over Zeeland in vier talen en
een cassettebandje of c.d. van het
mannenkoor. In een optimistische
commerciële bui had het Thoolse
koor nog 75 c.d.'s voor de verkoop
meegenomen, die in verband met de
douanecontrole over diverse leden
waren verspreid. Maar men bleek
zich verkeken te hebben op de
beperkte koopkracht en het geringe
aantal c.d.-spelers.
De terugvlucht, dit keer via Stock
holm, verliep maandagavond vol
gens planning, zodat het Smalstads
mannenkoor uitgerust op Koningin
nedag 1996 afging en dat was ook
een bijzonder evenement. Op de
Molendijk moest men immers het
afscheidslied voor koningin Beatrix
en de andere koninklijke gasten zin
gen. En op 5 mei volgde er weer een
bevrijdingsconcert in 's Gravenpol
der, zaterdag 11 mei medewerking
aan het jubileum van Con Amore in
Middelburg en zondag 26 mei wordt
het mannenkoor verwacht in de
N.H. Kerk te Oud-Vossemeer. Het
mannenkoor heeft het druk. In het
najaar wordt samen met muziekver
eniging Euterpe een c.d. met kerst-
muziek opgenomen.
En voor 1997 staat een tegenbezoek
van Caritas aan Nederland op het
programma. Zoals het verblijf van
het Smalstads mannenkoor in Let
land kosteloos was - 'we mochten
absoluut niets kopen' - zo zal gepro
beerd worden om de leden van Cari
tas gastvrij te verwelkomen op Tho
len. Alleen de 2200 km lange reis is
een probleem. Een vliegreis is duur
en een busreis duurt lang. Helemaal
onbekend in het buitenland is Cari
tas overigens niet, want men heeft al
concerten gegeven in Duitsland en
Italië (Milaan en Verona). De kwali
teit van de muziek en de hele sfeer
was in Letland zo bijzonder, dat het
Smalstads mannenkoor graag iets
terug wil doen voor het 25 leden tel
lende gemengd koor uit Riga.
De prijswinnaars voor het Rode Kruisgebouw in Sint-Maartensdijk, staand vlnr: L. Plandsoen, commandant J. Janse en H. Hoek. Zittend
vlnr: J. Verspeek, G. de Graaf en T. de Vos.
Wel slaagde de colonne erin om een
alternatieve ploeg samen te stellen.
Daarin mogen -in tegenstelling tot
de officiële ploegen- vrijwilligers
deelnemen die beroepshalve in de
verzorging/verpleging werkzaam
zijn. Bij de Thoolse colonne zijn dat
G. de Graaf-Elenbaas en J. Ver
speek. Er waren zes colonnes van
ieder zes leden die aan de wedstrijd
deelnamen. De Thoolse colonne die
als vijfde aantrad, behaalde 361
punten. En dat was tien punten meer
dan de nummer een bij de officiële
ploegen, zo vermeldt commandant
J. Janse trots.
De vrijwilligers moesten eerste hulp
verlenen bij een verkeersongeval.
Daarbij botsten twee auto's op
elkaar. Een fietser reed bovendien
op een van de stilstaande auto's. Er
waren vijf slachtoffers, plus een
omstander die onwel werd. Een van
de opdrachten was om de botsing te
beoordelen. Janse gaf zo goed lei
ding dat hij op één punt na de beste
was. Verder moest de colonne een
getuige van het ongeval gerust zien
te stellen. Voor het verlenen van
hulp kregen de ploegen tien minu
ten. Een voordeel was dat de colon
ne toe kon zien hoe de 'officiële'
ploegen te werk waren gegaan.
"Maar toch blijft het een kwestie van
samenspel en kennis,zo legt Janse
uit. "We hebben vantevoren een
paar keer heel serieus geoefend met
een lotusslachtoffer."
De zes zijn blij met de beker die hen
na afloop door M. de Gruyter, pro
vinciaal opleidingsfunctionaris van
het Rode Kruis, werd uitgereikt.
Ook al gaat de winnaar uit deze
categorie niet naar de landelijke
wedstrijden in september, het bete
kent een flinke opsteker voor de
afdeling. G. de Graaf: "We hopen
hiermee ook andere vrijwilligers aan
te moedigen volgend jaar mee te
doen. Dan kunnen we met een offi
ciële en een alternatieve ploeg uit
komen."
De Nederlandse bond van platte
landsvrouwen organiseert woens
dagavond in samenwerking met het
geneesmiddelenteam een bijeen
komst in dorpshuis De Wimpel te
Sint-Philipsland met als titel 'Vrou
wen hoeven niet alles te slikken'. De
avond begint om acht uur en gaat
over verantwoord medicijngebruik.
Wetenschappelijk onderzoek heeft
aangetoond dat vrouwen in vergelij
king met mannen meer geneesmid
delen gebruiken, ze vaker onjuist
gebruiken en ze vaker gebruiken in
gevallen dat het niet echt nodig is. P.
Mater, één van de artsen van het
geneesmiddelenteam, behandelt
deze problematiek samen met de
aanwezigen. Hij gaat in op vragen
als: Wat kan ik verwachten van
geneesmiddelen? Moet ik ze nu wel
of niet gebruiken? Hoe werken
geneesmiddelen en wat zijn de risi
co's en bijwerkingen? Naast allerlei
informatie geeft Mater ook prakti
sche tips en verder kunnen de aan
wezigen vragen stellen. Het genees
middelenteam maakt deel uit van de
stichting doelmatige geneesmidde
lenvoorziening die is opgericht door
beroepsorganisaties van artsen en
apothekers. Het team geeft sinds
1991 (op initiatief van het ministerie
van volksgezondheid, welzijn en
sport) voorlichting over verant
woord medicijngebruik.
Fortuinstraat 3, Bergen op Zoom
Tel. 0164-243509
Specialist in Perzische n
en Nepalese tapijten, g
Eigen import
Woensdag, donderdag en vrijdag
wordt de jaarlijkse pinksterketen
gehouden in drie kerken in Tholen,
Oud-Vossemeer en Halsteren. Men
sen kunnen zich via deze drie vierin
gen voorbereiden op het pinkster
feest door samen te bidden, te zin
gen en te luisteren naar Gods woord.
Woensdag is de eerste dienst in de
Gereformeerde kerk te Tholen. Don
derdagavond kan men terecht in de
Rooms-Katholieke kerk in Oud-
Vossemeer en de volgende dag in de
Rooms-Katholieke kerk te Hal
steren. Alle diensten beginnen
's avonds om zeven uur. Na de vie
ringen is er gelegenheid tot gezellig
samenzijn.
Oud-St. Annalander Leen Wes-
sels beschrijft de Palmzondag in
Indonesië. "Het zal misschien wat
ongeloofwaardig overkomen,
maar het is absoluut voor de volje
honderd procent zoals ik het heb
beschreven."
Zoals (bijna) gewoonlijk, vanmor
gen kwart voor zes naar de kerk
gewandeld. De laatste paar honderd
meter (noodgedwongen omdat de
weg vrij steil omhoog loopt) in
Javaans tempo, dus pelan-pelan
(langzaam aan). In het begin zijn we
wel eens hijgend binnengekomen
omdat we dachten een beetje laat te
zijn. Dat doe je hier echter niet. Al
zou je een kwartier te laat zijn, haas
ten doe je je niet. Ook niet als hon
derd meter verder op een kruising
een busje stopt, waar je mee naar de
stad wilt. Je zwaait alleen en haast je
niet om bij dat busje te komen, want
dat busje komt achteruit naar jou!
De kerkdienst begint zelden op tijd.
Meestal wel tien minuten later. En
dan nog komen er mensen binnen.
Niemand die zich daar druk om
maakt. De deuren staan hier altijd
open. Dat is wel ideaal. Je hebt niet
dat gevoel van: te laat, de deuren
zijn al dicht. Dankzij het heerlijke
klimaat kan dat hier. Op weg naar de
kerk kwamen we langs het huis van
Hami's ouders. Haar moeder had
circa 300 donuts gemaakt, die we
voor haar hebben meegenomen.
Naar de kerk.....ja. Iemand anders
zorgt voor nasi, weer een ander voor
kip, enz. Dat is voor straks, voor de
werkers.
Het is hier de gewoonte om op
Palmzondag de kerk en de tuin er
omheen schoon te maken. Hoewel
'schoonmaken' een te groot woord is
voor wat op deze dag gedaan wordt.
Het is meer gezellig samen bezig
zijn of in groepjes bij elkaar zitten
en daarna lekker eten.
Maar eerst krijgen we nog de kerk
dienst, die ruim een uur duurt.
Meestal is daar een optreden van het
zangkoor bij inbegrepen of van één
of andere groep, bijvoorbeeld
Betakkers (Sumatra), wat vaak fan
tastisch mooi is. De preek is dus vrij
kort, hoewelEvelina. De naam
zegt het al: een vrouwelijke predi
kant heeft energie die hoort bij haar
leeftijd (ze is nog erg jong) en die
omgekeerd evenredig is aan haar
postuur (een heel tenger figuurtje).
Als ik haar in de stad tegenkom op
haar bromfiets, ben ik geneigd om te
vragen: 'Evelina, kan het de volgen
de keer wat langzamer, dan versta ik
het misschien ook.' Grapje natuur
lijk, want zij kan haar temperament
niet aanpassen aan mijn bevattings
vermogen. Ik zal gewoon nog wat
woordjes moeten leren. De taal
schrijven vind ik niet zo moeilijk.
Dan kies je immers de woorden zelf.
Spreken gaat om dezelfde reden ook
redelijk, maar lezen is al wat moei
lijker omdat er woorden zijn die je
niet kent. En als iemand heel vlug
praat, wordt het nog lastiger.
Deze zondag was het een Chinese
pendita uit Magelang. Een buitenge
woon begaafd redenaar, die zijn
gehoor van klein tot groot wist te
boeien en meerdere keren iedereen
aan het lachen kreeg door zijn leven
dige manier van vertellen. Maar ook
hiervan is een groot deel me ontgaan
omdat mijn gedachten afdwaalden
naar vroeger, toen niets mocht op
zondag. Alleen het allernoodzake
lijkste, dus aardappelen vooruit
schillen op zaterdag en de afwas
laten staan tot maandag.
En hier zit ik in de G.K.I.: Gereja
Kristen Indonesia of de Indonesi
sche Christelijke Kerk. Straks gaan
we met zijn allen schoonmaken.
Wat kent het christendom toch veel
variaties. Het is hier niet abnormaal,
dat een ouderlinge haar winkel op
zondag openhoudt. Trouwens, na de
kerkdienst is iedereen bezig, hetzij
in de tuin, of wat dan ook. Soms
komt er een uitnodiging om met zijn
allen de wegbermen schoon te
maken, bomen te snoeien. Praktisch
iedereen besteedt daar een halve
zondag aan en alles is weer een
poosje netjes. Dat alles levert een
groot saamhorigheidsgevoel op.
Voor alle duidelijkheid: ik verkon
dig geen mening. Ik kijk en luister,
vind alles heel interessant en schrijf
af en toe wat op. Precies zoals het
hier is. Dus na de kerkdienst ben ik
ook nog een kijkje gaan nemen, met
fototoestel. Ik ben benieuwd naar
het resultaat. Na ook enige donuts te
hebben verorberd, hield ik het hier
voor gezien en ben gaan schrijven.
Inmiddels hebben we afscheid -
hopelijk maar voor een tijdje - moe
ten nemen van deze bijzonder lieve
en goedlachse mensen en deze
prachtige omgeving.
