1 Voorzitter van Vrij en Blij
is een vasthoudend mannetje'
Drie predikanten
trekken van leer
Huidarts A. van Ramshorst na dertig jaar met pensioen
'Baas' Rijnberg van St.Annalandse speeltuin stopt na 35 jaar
Donderdag 8 februari 1996
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Scherpe kritiek op 'intimidatie' N.H. synode
Intimidatie en beschuldigingen, onwaarheden en gewe
tensdwang. In een open brief aan het bestuur van de
generale synode van de Nederlandse Hervormde Kerk
trekken 92 predikanten fel van leer tegen de verplichte
aanpassing van de kerkvoogdijen. Onder de 'diep
gekwetsten' en 'bijzonder verontwaardigden' zijn ds. A.
Egas uit Poortvliet, drs. A. den Hartog uit St. Maartens
dijk en ds. J. van der Sleen uit Scherpenisse.
Een lintje kon hij niet meer
krijgen, voorzitter A. Rijn
berg van de speeltuinver
eniging Vrij en Blij in Sint-
Annaland. Vorig jaar werd
hij al koninklijk onder
scheiden. Maar toch kreeg
Rijnberg bij zijn afscheid,
woensdag, op de jaarverga
dering nog behoorlijk wat
verrassingen te verwerken.
Naar tevredenheid
Sociaal volk
Schoen op tafel
Sumatra
Zwembad
Voorbeeld
Onderscheiding
Giften
Bestuur
Ouderling-kerkvoogd
Wonderen
Dreigende taal
Enorm veel stof
Niet agressief
kantoor in ziekenhuis Lievensberg. Gegevens van dui- m ~m m
zenden Tholenaren en West-Brabanders die hij ontmoet- I A 1 -m j- i I A r~M 1 1 A A A VI 4-* -i-
te in de dertig jaar dat hij in Bergen op Zoom werkzaam 1 JLJ&. A 1v M1 V dJH-dA
was. Sinds maandag zet HJ.L. van Gerwen de praktijk
voort. Van Ramshorst is 65 jaar geworden en gaat van -m 1*1 1 I
zijn pensioen genieten. t^Ug, €1311 VOCl IK IIIC hapPy
Een glunderende erevoorzitter A. Rijnberg ontvangt de Nuso-speld uit handen van consulente mevr. M. Blok van Impuls Zeeland.
Niet alleen was Rijnberg 35,5 jaar
geleden één van de oprichters van
speeltuinvereniging Vrij en Blij,
maar hij is al die tijd ook nog voor
zitter gebleven. Dat is iets. wat niet
veel mensen hem na kunnen zeggen.
Ook als oudere kwam hij op voor de
jeugd. Tijdens de 35e jaarvergade
ring van Vrij en Blij in de Wellevae-
te te Sint-Annaland, deed de 'koning
van de speeltuin' afstand van zijn
troon ten gunste van mede-oprichter
en vice-voorzitter L. Hage. Het viel
Rijnberg niet gemakkelijk om
afscheid te nemen, maar zijn
gezondheid noopte hem ertoe. Zijn
bemoeienis met Vrij en Blij is in elk
geval nog niet voorbij. "Dat gaat er
ook nooit uit", zei Rijnberg.
De speeltuinvereniging telt 481
leden en donateurs, maar (zoals
gewoonlijk) verschenen er daar
maar zeer weinig van op de jaarver
gadering die vooraf ging aan het
afscheid van Rijnberg. Om precies
te zijn waren er buiten het bestuur
twee leden aanwezig waarvan één
adspirant-bestuurslid: J.C. Bazen uit
Sint-Annaland. Het huishoudelijke
deel van de vergadering leverde dan
ook weinig moeite op en de pauze
brak een half uur eerder aan dan
gepland. Rijnberg noemde de 35e
jaarvergadering een mijlpaal in de
geschiedenis van Vrij en Blij. "Het
bestuur heeft altijd alles gedaan om
de speeltuinvereniging op een zo
hoog mogelijk niveau te brengen.
Ook ik heb dat gedaan en er is nooit
een aanval op mijn persoon geweest
om me weg te stemmen, dus zal het
toch wel enigszins naar tevreden
heid zijn gegaan", zei de voorzitter.
Hij gaf aan dat er in de loop der tijd
veel mensen naar de speeltuin zijn
gekomen. Soms waren dat er wel
4000 per jaar. Het aantal leden steeg
gestaag tot 411 op dit moment. Daar
komen ook nog eens 70 donateurs
bij. In totaal waren deze mensen in
'95 goed voor 5845 gulden aan con
tributie. Daarmee werd de rekening
over vorig jaar met een batig saldo
van 697 gulden afgesloten. Maar
door diverse investeringen staat de
vereniging inmiddels in het rood op
de bank en Rijnberg bleef zelfs bij
zijn afscheid nog pleiten voor finan
ciële steun van bedrijven, particulie
ren en overheid.
Het jubileum van de vereniging
werd vorig jaar niet herdacht omdat
de financiën dat niet toelieten. Vrij
en Blij wil er dit jaar, als het kan,
nog wel aandacht aan besteden. Wel
werd er vorig jaar voor 10.500 gul
den aan nieuwe speeltoestellen
gekocht zoals: twee wipveren, een
grasklokje, een mini-edecatie letter-
spel, een graafmachine, een schom
mel en ook afvalbakken werden
aangeschaft. Een aantal van de wat
oudere apparaten werden particulier
verkocht. Momenteel telt de speel
tuin zo'n 24 speeltoestellen en daar
is Rijnberg trots op. Hij weet nog
vrijwel exact wat alles gekost heeft.
"Die schitterende T-40 waar van
allerlei speelmogelijkheden opzit
ten, heeft 18.000 gulden gekost. Dat
is nogal wat nietwaar?", gaf de voor
zitter als voorbeeld.
Bij de bestuursverkiezing waren
secretaris mevr. M. Bungener en D.
Mol periodiek aftredend. Zij werden
bij acclamatie herkozen. In de plaats
van de vertrekkende Rijnberg werd
(eveneens bij acclamatie) J.C.
Behalve in het ziekenhuis hield de
dermatoloog ook wekelijks spreek
uur in Tholen en Steenbergen. "Een
oude erfenis van mijn voorganger."
Van Ramshorst kwam in 1966 naar
Bergen op Zoom en associeerde
zich met huidarts Grosfeld. En deze
had er de spreekuren elders bij. Tho
len werd Van Ramshorst toebe
deeld. Dertig jaar lang reed hij elke
dinsdagmorgen op en neer. Zag in
die jaren veel veranderen, maar
geniet nog altijd van de rust en het
ontbreken van de volte van de stad.
Het weidse van de Tholenseweg, het
zicht op Tholen vanaf de brug. "De
ene keer in de zon, dan weer in de
mist. Prachtig toch? Dan voel ik me
happy."
In zijn kamer in het wijkgebouw op
de hoek van de Regentessestraat en
de Molenvlietsestraat ontvangt de
huidarts vooral mensen voor contro
le. Behandelen kan praktisch alleen
in het ziekenhuis. "Vroeger kon
iedereen zomaar komen. Soms had
je dertig mensen en zat je tot je nek
in het werk. En dan weer zat je een
half uur te wachten tot er iemand
kwam." Sinds mensen uitsluitend op
afspraak kunnen komen, loopt het
beter. Van Ramshorst kan dan ook
zorgen dat hij alle gegevens bij zich
heeft, want zijn archief staat in Lie-
vensberg. Hij vond het altijd gezel
lig in het wijkgebouw. "Ik had wei
eens de indruk dat de mensen daar
heen kwamen om elkaar te ontmoe
ten. Gelukkig waren ze zo vriende
lijk om niet al te veel Zeeuws te pra-
Bazen gekozen. Deze oud-bus
chauffeur deed vorig jaar al vrijwil
ligerswerk voor de speeltuin en de
vereniging wist hem te strikken voor
een functie in het bestuur. Bazen
bedankte de vereniging voor het
vertrouwen en sprak de hoop uit
mee te mogen bouwen aan de speel
tuin. "De bijdrage die door de heer
Rijnberg is geleverd, is hier nauwe
lijks te evenaren. Ik kan daar dan
ook alleen maar de hoogste waarde
ring voor hebben. Ik hoop dat we
nog lang een beroep op u mogen
doen om zo lang mogelijk van uw
kennis gebruik te kunnen maken",
zei Bazen. "Toen mij ongeveer een
jaar geleden werd gevraagd 'Wil je
voor de speeltuin vrijwilligerswerk
doen?', moest ik daar toch even over
nadenken. Ik heb toen gezegd dat ik
het eerst even wilde proberen. Het is
per slot van rekening toch wat
anders dan buschauffeur zijn, dacht
ik. Maar het viel mee. De sociale
functie om met kinderen om te gaan,
is hier volop aanwezig, want daar
leer je al snel hoe ze met elkaar
omgaan. Als je naar de kinderen
kijkt, zijn het soms net grote men
sen. Je ziet laagvliegers, klimmers,
hoogvliegers, ongeduldigen, twijfe
laars en raddraaiers. En er zijn er
ook die wachten, maar zelden aan de
beurt komen öf op de wip zitten."
Bazen noemde de opvoedkundige
waarde van de speeltuin al lang
bekend bij de Sint-Annalandse
bevolking. "Want Setallanders zijn
zeer sociaal en dat merk je ook aan
het ledental dat op een hoog pijl
staat", zei Bazen.
Na de pauze stroomde de zaal in de
Wellevaete vol voor het afscheid
van de voorzitter. Vice-voorzitter L.
Hage opende de rij van sprekers.
"Om 35 jaar speeltuin samen te vat
ten, dat zou een hele avond duren.
Dat doen we dus maar niet, maar
ten, zodat ik het allemaal kon ver
staan." Het spreekuur in Tholen
wordt door zijn opvolger voortge
zet. "Deels is dat ook een financieel
belang, gezien de concurrentie van
het ziekenhuis in Goes."
Van Ramshorst is nog altijd blij dat
Grosfeld hem indertijd uitkoos om
de praktijk in Bergen op Zoom over
te nemen. "Ik heb hier een heel fijn
leven gehad. De mensen zijn aardig
en vriendelijk, anders dan in de
Randstad is de grote stress er niet
zo." De dermatoloog is op Sumatra
geboren, waar zijn vader als chirurg
werkzaam was in het Koninklijk
Nederlands-Indisch Leger (KNIL).
Het gezin doorstond het verblijf in
de Jappenkampen tijdens de oorlog
en kwam in 1947 naar Nederland.
Technische en economische vakken
lagen Van Ramshorst niet, zodat hij
voor de geneeskunde koos. Hij stu
deerde in Leiden. Van een studen
tenstop was geen sprake: "De uni
versiteit was blij dat je kwam. En als
je met je studie klaar was, was je
verzekerd van een baan", zegt Van
Ramshorst. De watersnood van
1953 - "toen stonden wij in Scheve-
ningen naar de hoge golven te kij
ken" - bracht hem als vrijwilliger
naar Oude Tonge. "Ik kom er nog
weieens." Sinds 1977 voert de huid
arts de praktijk alleen. Zo lang is
ook zijn secretaresse mevrouw M.
Rombouts al in dienst. Deed Gros-
toch wil ik samen met u de klok 36
jaar terug zetten. In 1960 werd Ken
nedy president van Amerika, het
gasveld in Groningen werd ontdekt
en de Russische leider Chroesjtsjov
sloeg met zijn schoen op tafel tij
dens een vergadering van de Ver
enigde Naties. Dat heb ik Rijnberg
nog nooit zien doen. Zelfs niet met
een hamer", zei Hage, die Rijnberg
als één van de afscheidscadeaus een
voorzittershamer met inscriptie gaf.
"Rijnberg zat op een dag te kijken op
de oude haven die volgespoten was
met zand. Hij dacht: Dat zou een
goede plek voor een speeltuin zijn.
Er kwam een vriend voorbij (Hage -
red.) en zo ontstond het idee. Er
werd een commissie gevormd en
aannemers en andere mensen wer
den gepolst om medewerking te ver
lenen."
Na wat contacten met de burge
meester en gemeente werd op 24
augustus 1960 de speeltuinvereni
ging Vrij en Blij opgericht. Dc ver
eniging zette allerlei wedstrijden en
acties op touw om de kas te vullen,
want men begon blanco. De
gemeente verstrekte uiteindelijk een
renteloze lening van 10.000 gulden
waarvoor de bestuursleden hoofde
lijk aansprakelijk waren. "Maar we
konden de speeltuin niet onafge-
schermd laten staan, maar omhei
ning was duur. Op een gegeven
moment zagen we dat er een afraste
ring van een Engels doorgangskamp
te koop was. Daar gingen we op af.
Maar dat bleek niets te zijn. De
betonnen palen die erbij hoorden,
waren zo zwaar dat je ze wel met
tientonners had moeten vervoeren.
En alles moest in één koop weg.
Later is er alsnog een omheining
aangeschaft", vertelde Hage.
Hage vertelde ook dat er zelfs nog
plannen geweest zijn om een zwem
bad aan te leggen bij de speeltuin.
"Maar als we aan alle eisen wilden
voldoen, ging dat 250.000 gulden
kosten. Dat was teveel." De speel
tuin is in de loop der tijd drie keer
verplaatst. Eerst naar de andere kant
van de oude haven, toen naar de
Hoenderweg en tenslotte naar de
huidige plaats aan de Schoolstraat.
Dat waren aanslagen op de kas
omdat de vereniging voor de ver
huiskosten geen vergoeding kreeg.
Alleen de laatste keer nam de
gemeente Tholen de kosten voor
haar rekening. Er volgden heel wat
subsidies van Jantje Beton, het
Julianafonds, het rijk en de gemeen
te. Inmiddels is Vrij en Blij uitge
groeid tot een speeltuin met een
regionale functie. Want ook kinde
ren van buiten Sint-Annaland
komen er spelen.
Met een horloge met inscriptie hul
digde Hage de scheidende voorzitter
namens de hele vereniging. Daar
naast werd Rijnberg bij acclamatié
tot erevoorzitter van Vrij en Blij
benoemd. Zijn vrouw kreeg dank en
een bos bloemen voor de vele
momenten die ze haar man moest
missen omdat hij naar de speeltuin
ging of ervoor aan het vergaderen
was. Een zeer geëmotioneerde Rijn
berg kon weinig meer uitbrengen
dan: Hartelijk dank.
Wethouder J. Versluys (van 'speel
tuinzaken' zoals hij het zelf noemde)
kent voorzitter Rijnberg al zo'n 31
jaar. "Onze paden kruisten elkaar
aanvankelijk niet op speeltuinge-
bied. Rijnberg was handelaar in
oliën- en bestrijdingsmiddelen. Hij
kwam ook altijd bij mijn schoonva
der op de boerderij langs en hij
dacht: Die jonge boer moet ik zien
over te halen om ook mijn bestrij
dingsmiddelen te gebruiken", vertel
de Versluys. Ik leerde hem kennen
als een vasthoudend mannetje waar
je niet zomaar vanaf kwam. Onze
wegen gingen uit elkaar, maar later
troffen we elkaar weer en nu voorde
speeltuin in Sint-Annaland. Hij
kwam regelmatig met vragen naar
het gemeentehuis. Meestal waren
dat vragen die geld kostten. En zoals
hij daar zijn koffie zat te drinken,
was het precies dezelfde Rijnberg
als 31 jaar geleden, nog steeds ging
hij niet zomaar weg. Dat is Rijnberg
ten voeten uit: vasthoudend en
wetend waar hij over praat. Boven
dien wist hij het goed te presenteren.
Hij stelde dat er zo'n grote eigen
inspanning van de vereniging tegen
over stond, dat het niet meer dan
redelijk was dat de gemeente ook bij
zou dragen'. We hebben Vrij en Blij
dan ook vaak als voorbeeld gesteld
voor andere verenigingen. Zo kan
het ook, met een groot stuk zelf
werkzaamheid en initiatief. Boven
dien droeg Rijnberg zijn kennis ook
over aan anderen. Hij heeft ook veel
werk verricht voorde Vossentuin in
Oud-Vossemeer. Rijnberg heeft zo
een grote bijdrage geleverd aan de
gemeenschapszin."
Namens de stichting Impuls Zeeland
(provinciale steunfunctie jeugd- en
jongerenwerk) sprak consulente
mevr. M. Blok uit Goes. Wegens
een keelontsteking hield ze haar toe
spraak kort. Ze sprak ook namens de
landelijke speeltuinorganisatie
Nuso. "U neemt afscheid, maar uw
betrokkenheid blijft. De speeltuin
Vrij en Blij is dan ook niet meer weg
te denken", zei mevr. Blok. "De
speelruimtes staan de laatste jaren
meer in de aandacht dan ooit. U
heeft daar ook naar gestreefd. Daar
voor onze dank." De consulente
speldde Rijnberg namens de Nuso
een speciale jubileumspeld op.
Daarbij hoorde ook nog een certifi
caat.
Ook voorzitter J.W. van Popering
van de Dorpsgemeenschap Sint-
Annaland sprak de scheidende voor
zitter toe. "Ik kan het speeltuinwerk
van Rijnberg op twee manieren
opvatten: a) Als hobby waar zeer
veel tijd in zit. b) Als vrijetijdsbeste
ding waan hij veel voldoening uit
haalt. U bent er enthousiast aan
begonnen en door uitstapjes van
diverse verenigingen waren er
genoeg voorbeelden van speeltuinen
voorhanden", zei Van Popering. "U
ging er soms hard tegenaan. Ik
citeer: 'Je moest je schamen. Je hebt
vier kinderen en je bent geen lid van
de speeltuinvereniging. Het is een
schande.' En het heeft gewerkt!" De
voorzitter van de Dorpsgemeen
schap (die eveneens al 35 jaar
bestaat) was trots op Vrij en Blij. "U
gaat vanavond zogezegd met de vut,
maar u bent zeker niet vervroegd
uitgetreden en bepaald niet moege
streden. De baas van de speeltuin
vertrekt niet, want hij zal er zeker
nog regelmatig te zien zijn."
In zijn afscheidswoord bedankt
Rijnberg zijn vrouw en kinderen
voor de steun door de jaren heen. Hij
haalde ook de goede banden met de
gemeente aan en voegde daaraan
toe: "Als de gemeente aan het eind
van het jaar nog wat over heeft,
gedenk onze vereniging in dit feest
jaar dan eens met een aardigheidje."
De erevoorzitter pleitte er ook voor
dat verenigingen een bepaald
bedrag, bijvoorbeeld 10.000 gulden,
mogen reserveren. "Nu gaat dat niet,
want je krijgt subsidie op je exploi
tatie en als die klopt, dan krijg je
niets."
Rijnberg deelde nog mee dat er dit
jaar een aparte kleuterhoek wordt
ingericht. "De kleintjes zijn toch
vaak wat bang voor de oudere jeugd
en zij rennen dan van een toestel
weg. Maar met deze kleuterhoek
kunnen ze vrij spelen onder het toe
zicht van de ouders", zei de erevoor
zitter. Hij haalde daarbij ook nog de
financiële situatie van de vereniging
aan. "Ik vraag aan de bewoners van
Tholen, bedrijven, instellingen en
toch ook weer de gemeente om ons
speciaal in dit feestjaar een gift te
schenken", zei Rijnberg. Hij liet
weten, erg trots te zijn op de speel
tuin. "Ik had 35 jaar geleden nooit
kunnen denken dat het ooit zo groot
en mooi zou worden. Toen twee jaar
geleden de wc's in gebruik zijn
genomen, wist ik dat we niet veel
hoger konden komen en toen heb ik
gezegd: Als ik het 35-jarig bestaan
nog mee mag maken, stop ik ermee.
Het voorzitterschap gaat in goede
handen over. Ik hoop dat de vereni
ging mag blijven groeien en dat ook
van buitenaf de toeristen met bussen
aan zullen komen." Met een bos
bloemen bedankte hij mevr. Blok
voor de vele diensten die ze Vrij en
Blij als consulente heeft bewezen.
Aangezien er niemand vragen te
stellen had, werd de jaarvergadering
door Hage gesloten. Eerst maakte'
hij echter nog bekend hoe de nieuwe
bestuurssamenstelling eruit komt te
zien.
Daarin wordt Hage (als mede
oprichter) de nieuwe voorzitter. D.
Mol neemt de taak van vice-voorzit
ter op zich. Verder blijft mevr. M.
Bungener secretaris, S. van Vossen
penningmeester en de overige leden
zijn: mevr. Van Poortvliet, H. van 't
Hof en J.C. Bazen. Hage sloot de
bijeenkomst met het aanvoeren van
een spreuk voor Vrij en Blij. "Ik
dacht eerst aan Luctor et Emergo.
Maar we hebben al geworsteld en
we zijn boven gekomen. Daarom
vond ik de spreuk van Sint-Anna
land wel toepasselijk: Altijd bet
groeiende", zei de nieuwe voorzitter.
"Ik heb me wel altijd afgevraagd wat
dat 'bet' nu betekende. Ik heb de
gemeente-archivaris opgebeld en
die vertelde me dat het een verkorte
versie van 'beter' was. Dus 'Altijd
beter groeiende'. Dat wens ik onze
vereniging toe."
De hervormde predikanten uit Tho
len, St. Maartensdijk (Rehoboth)
Stavenisse, St. Annaland, Oud-Vos
semeer en St. Philipsland hebben
niet meegedaan aan de opvallend
scherpe actie. Wel een aantal voor
malige Thoolse predikanten hebben
de brief ondertekend, zoals ds. P.
van Bergen Bravenboer uit Loon op
Zand (voorheen Scherpenisse), ds.
H. Harkema uit Onstwedde (St. Phi
lipsland), ds. Tj. de Jong uit Stap
horst (Poortvliet) en ds. J.G. van
Loon uit Ouddorp (St. Maartens
dijk).
De briefschrijvers hebben hun
zachtmoedigheid en nederigheid
zoals Christus die in Matthëus 11:29
voorschrijft even laten varen gezien
de 'dwang, feitelijke en juridische
halve waarheden, onjuistheden, inti
midatie en beschuldigingen' die de
synode en de provinciale kerkverga
deringen (PKV's) en provinciale
kerkvoogdij commissies (PKC's)
volgens de bezwaarden hebben
geuit.
"Sommige gemeenten hebben in één
maand niet minder dan vijf brieven -
soms zelfs aangetekend - ontvan
gen, wat een enorme en onverant
woorde druk op de gemeenten heeft
gelegd.
En de brieven staan vol met zeer
tendentieuze mededelingen." De
briefschrijvers hadden een meer
pastorale, herderlijke houding van
de synode verwacht, evenals fat
soensnormen. "In plaats daarvan
bestookte de synode de gemeenten
met brieven om met behulp van een
aantal dubieuze argumenten hen
over de streep te trekken."
Zoals al eerder gemeld, dient het
beheer van de kerkelijke gebouwen,
landerijen en financiën in de N.H.
Kerk vanaf 1 januari door de kerke-
raad te gebeuren in plaats van voor
heen door een aparte kerkvoogdij. In
de kerkeraad worden dan speciaal
gekozen ouderlingen-kerkvoogd
met het beheer belast. In de Her
vormde Gemeente van Oud-Vosse
meer bestaat die situatie al vele
jaren, evenals in andere kerkgenoot
schappen als de Gereformeerde Ker
ken en de (Oud) Gereformeerde
Gemeenten. Hervormd Stavenisse is
1 januari aangepast met de bevesti
ging van de drie voormalige kerk
voogden tot ouderlingen-kerk
voogd.
Diverse kerkvoogden willen die stap
echter niet zetten omdat ze aan het
ambt van ouderling grotere verant
woordelijkheden toekennen, zoals
de pastorale zorg, ook al zijn ze dan
als ouderling-kerkvoogd gekozen
met een speciale beheerstaak. Een
geding voor de rechter om het syno
debesluit aan te vechten, werd door
de bezwaarden (onder wie de Her
vormde Gemeenten van Tholen,
Poortvliet en St. Maartensdijk) ver
loren. Een groot aantal gemeenten is
echter in beroep gegaan, onder wie
Poortvliet en St. Maartensdijk. Tho
len is afgehaakt, maar Scherpenisse
heeft bij het hoger beroep weer mee
gedaan, wat overigens juridisch
betwist is.
Hervormde Gemeenten die nog
geen aangepaste kerkvoogdij heb
feld (die in 1968 tevens directeur
werd van het nieuwe ziekenhuis
Lievensberg) de praktijk aanvanke
lijk aan huis, Van Ramshorst werkte
graag in het ziekenhuis. "Je leeft er
binnen een gemeenschap, kunt over
leggen met andere disciplines." Heel
wat patiënten komen al jaren bij de
huidarts, want veel huidkwalen zijn
chronisch. "Vaak kan ik wel helpen,
de symptomen bestrijden, maar niet
genezen." Het is niet altijd even
gemakkelijk dat aan de mensen uit
te leggen. Het stellen van een diag
nose is voor Van Ramshorst vaak
een kwestie van een paar minuten.
"Het zit aan de oppervlakte. Maar
dat wil niet zeggen dat het vinden
van een oplossing altijd eenvoudig
is." De arts benadrukt het belang van
de huid: een orgaan met een eigen
taak en een gigantische betekenis.
Denk alleen maar aan de tempera-
tuurregulatie.
In de periode dat Van Ramshorst
zijn vak beoefent, hebben zich
belangrijke ontwikkelingen voorge
daan ten aanzien van de medicatie.
Er werden hormoonzalven (uit het
bijnierschorshormoon) ontwikkeld.
Die zijn niet alleen schoner en stin
ken minder dan teerzalven, maar de
werking is beduidend beter. "Je zag
als het ware wonderen gebeuren."
Het had tot gevolg dat opname in het
ziekenhuis voor behandeling veel
minder vaak nodig was. Het ambu
latorium - de afdeling waar deze
mensen, die niet 'ziek' waren, ver
bleven - is er dan ook al jaren niet
meer. Ook van belang is de behan
deling - vooral van psoriasis - met
ultraviolet licht, die in de jaren
zeventig werd ontwikkeld. Mensen
liggen een bepaalde tijd onder een
soort zonnebank. Om de werking
van het licht (UVA) effectief te laten
zijn, moeten tabletten geslikt wor-
ben, staan nu als het ware onder
curatele. Zij mogen geen rechtshan
delingen verrichten en zelfs geen
predikant beroepen wanneer er een
vacature is. Daar kwam de Her
vormde Gemeente van Maartensdijk
in Utrecht onlangs achter. Die heeft,
uit vrees voor het in andere handen
vallen van de kerkelijke eigendom
men, een stichting opgericht die
kerk, pastorie, landerijen en finan
ciën beheert. Het Thoolse St. Maar
tensdijk heeft dat voorbeeld gevolgd
en ook een stichting opgericht. Vol
gens de briefschrijvers worden de
desbetreffende kerkvoogdijen 'mis
bruik van beheersbevoegdheid' en
'ontvreemdingsgedrag' verweten.
Tholen, St. Annaland en St. Philips
land willen, schoorvoetend, wel tot
aanpassing van het beheer overgaan
door ook ouderlingen-kerkvoogd te
benoemen. Poortvliet, Scherpenisse
en St. Maartensdijk blijven zich ver
zetten, zoals ook blijkt uit de onder
tekening van de open brief door de
drie predikanten uit die gemeenten.
Men vindt het synodebesluit 'pure
dwang' en noemt de inhoud van de
brieven 'dreigende taal.' Zo is
gesproken over persoonlijke aan
sprakelijkheid van de kerkvoogden,
waardoor vele kerkvoogdijen en
kerkeraden alsnog voor de druk zijn
bezweken, aldus de bezwaarden,
die zich 'diep gekwetst' voelen. Men
spreekt verder over 'een typisch
staaltje van de heersende synodocra-
tie' binnen de N.H. kerk. De brief
schrijvers vinden dat er geestelijke
dwang wordt toegepast en dat
gezonde kerkelijke gemeenten wor
den afgebroken. "De rechten en vrij
heden van predikanten en gemeen
ten zijn in het geding!"
De bezwaarden schrijven in hun
brief aan het synodebestuur 'van
ganser harte te hopen dat het christe
lijk geweten en het gezond verstand
het mogen winnen.' Volgens de 92
predikanten steekt er in hun
gemeenten een 'storm van protest'
op en openbaart zich 'in steeds ster
kere mate een aversie tegen de syno
de.'
Op de achtergrond spelen ook de
vorming van de Verenigde Prote
stantse Kerk Nederland (VPKN) -
de fusie van de Hervormde, Gere
formeerde en Lutherse Kerken, het
Samen op Weg proces - en de ver
klaring van de synode over homo-
sexualiteit een rol. "In grote delen
van de kerk heeft dat al enorm veel
stof doen opwaaien en heftige ver
ontwaardiging gewekt", aldus de
briefschrijvers.
Ze zeggen niet bewust op een breuk
of afscheiding aan te sturen. "Dat is
ons een gruwel! De Heere heeft ons
in deze kerk geplaatst en wij zullen
daar zelf niet en nooit uitstappen.
Zelfs al zou het synodebestuur ons -
ten zeerste onverhoopt - uit het her
vormde huis zetten, zullen wij daar
met ons hart blijven." De bezwaar
den doen een klemmend beroep op
het synodebestuur om spoedig een
gesprek over de kerkvoogdij-proble
matiek te kunnen voeren.
den waarin de plantaardige stof
psoralen zit. De behandeling heet
daarom: PUVA. "Psoriasis is heel
naar, een schubziekte waarbij de
huid enorm schilfert." Van Rams
horst herinnert zich nog de allereer
ste patiënt voor de lichttherapie, in
1977. "Ze had de ziekte heel erg. En
of het nou het nieuwe van de behan
deling was, ze was na de therapie
helemaal schoon. Ze ging daama de
stad in om overal kleren te passen.
Dat kon ze nu een keer doen zonder
dat overal huidschilfers vielen."
Tegenwoordig wordt ook gewerk
met UVB-licht, waaraan mensen
maar enkele seconden blootgesteld
kunnen worden. Het veroorzaakt
zonnebrand. Een stacabine waarin
beide lichtsoorten tegelijkertijd toe
gepast kunnen worden, is momen
teel in bestelling. "Dat wordt voor
mijn opvolger." Deze gaat ook de
behandeling ontwikkelen met het
medicijn psoraleen in badwater.
Eczeem, dauwworm bij baby's,
jeugdpuistjes, voetschimmel, wrat
ten, spataderen, psoriasis. Allemaal
zaken waarmee dokter Van Rams
horst in zijn praktijk te maken kreeg.
"Je moest weieens een stukje huid
weghalen voor onderzoek, maar
meer niet. Ingewikkelde apparaten
had ik niet nodig en dat ligt me wel.
Dermatologen zijn geen agressieve
mensen, dat is de aard van het vak."
Dagelijks hield hij spreekuur, behal
ve op donderdagmiddag. "Die was
gereserveerd voor correspondentie
en het wegwerken van de literatuur
achterstand. Of voor langdurige
behandelingen, zoals een spatader-
onderzoek." Op één van zijn laatste
werkdagen kreeg de huidarts nog
een 'klassiek geval' te behandelen.
"Een man die al drie maanden last
had van jeuk. Binnen één minuut
had ik het gezien, hij had schurft."
De mensen hier zijn aardig en vriendelijk, vindt huidarts A.G.S. van Ramshorst die na drie decennia met pensioen gaat.
