Personeel houdt Goedhart b.v.
weerbaar in Sint-Maartensdijk
Bond tegen vloeken
bij studievereniging
Balans-opruiming
PERSIA
'Ik hoop dat ze allemaal een
bestekje zullen meebrengen'
F. Buermans
nieuwe chef
ruimtelijke
ordening
Bruidsmode
wit, abrikoos,
ivoor en zwart
Ardi keukens
opent filiaal
in Nunspeet
Straks alleen huldiging bij 25 en 40 jaar jubileum
Jubilerende aannemer J.P. Moerland uit St. Annaland:
Voorlichting
bedrijven over
Arbo-wetgeving
G.s. bekijken
verpleging in
verzorgingshuis
d I
Donderdag 18 januari 1996
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
13
Bedrijvig
St.Philipslander
districtsvoorzitter
stichting 40-45
Goedhart koel- en luchttechnische apparaten in Sint-
Maartensdijk is volgens algemeen directeur H. Zeven
huizen een 'behoorlijk weerbaar' bedrijf. Dit ondanks de
hoge loonkosten en de harde gulden. Zevenhuizen zei dat
vrijdagmiddag toen hij zes jubilarissen in het zonnetje
zette.
Halfprodukten
Knutselclub
Vergadering Calvijn over derde gebod
Studievereniging Calvijn hield haar eerste vergadering
van het nieuwe jaar in het verenigingsgebouw van de
Christelijk Gereformeerde Kerk te Oud-Vossemeer. Er
werd gesproken over het derde gebod: Gij zult de naam
van Heere uw God niet ijdel gebruiken. Gast was direc
teur R. van de Poll van de bond tegen het vloeken.
Reclames
Perzen, Berbers, Kelims, Nepals, Gabbeh's.
Zo'n keus vindt u alleen bij ons.
En 15 tot 25 /o échte korting.
"Ik hoop dat ze allemaal een bestekje meebrengen", zegt
directeur J.R Moerland (48) van aannemingsbedrijf gebr.
Moerland uit St. Annaland. Vandaag is hij 25 jaar aan het
familiebedrijf verbonden en dat wordt gevierd met een
receptie in de Wellevaete. Zijn broer Peter, administra
teur van de onderneming, vierde bijna twee jaar geleden
zijn zilveren jubileum en vandaag staat Han in het zon
netje.
Zwarte sneeuw
Geweldige opkikker
Spaans benauwd
Opdoffer
Niet van buitenaf
Gouden bedrijfsjubileum
Tebbens Bruidsmode uit Bergen op
Zoom hield woensdag een bruids
modeshow in De Stoelemat te Ber
gen op Zoom. Een keur uit topcol
lecties van de hele wereld was bij
elkaar gebracht en vele toekomstige
bruidjes en bruidegommen uit Bra
bant en Zeeland keken hun ogen uit.
Wit blijft altijd een gewilde kleur,
maar nieuwe details en accenten
zorgen elk jaar voor een eigen
gezicht. Ook andere tinten waren te
zien zoals ivoor, zacht ecru of abri
koos. Maar als scherper contrast
showden de mannequins ook zwarte
japonnen, in ieder geval wel apart.
Ook de herenlijn was nieuw. Een
flinke collectie costuums die vol
gens Tebbens voldoen aan de hoge
eisen van de huidige bruidegom die
ook graag wil opvallen door het
gebruik van accessoires. Opvallend
was het nieuwe vijfdelige herenkos
tuum met verlengd colbert. Het
publiek genoot ook van de bruids
meisjes en -jonkers. In een grote
stoet kwamen ze regelmatig op om
te laten zien wat er zoal mogelijk is
voor bruidskinderen. Net zo gekleed
als de bruid en bruidegom of juist in
een leuk contrast ermee. De collec
tie voor bruidskinderen en commu
nicantjes wordt bij Tebbens voor het
merendeel in eigen atelier gemaakt.
Ardi keukens uit St. Annaland opent
vandaag een filiaal aan de Marconi-
weg in Nunspeet onder de naam
Arma keukens. Ardi was al actief op
de Veluwe via de vestiging in Nij-
kerveen. "De vraag werd echter zo
groot, dat er juli vorig jaar plannen
ontstonden om in Nunspeet een
showroom van 300 m2 in te richten",
vertelt directeur Van Dijke. Be
drijfsleider in Nunspeet is dhr. De
Bruin uit Elspeet. In de showroom
staan 21 zeer ruim opgestelde keu
kens, compleet met inbouwappara-
tuur en accessoires. "Het beleid
waarmee Ardi al jaren heel succes
vol is, perfecte nazorg gekoppeld
aan een zeer aantrekkelijke prijsstel
ling, zal ook door Arma worden
gevoerd", benadrukt Van Dijke. De
leiding van de montage berust bij
dhr. Bleijenberg uit Uddel. "Een
geroutineerd monteur met brede
vakkennis en ervaring. De mede
werkers van Arma zijn allemaal bij
Ardi werkzaam geweest", aldus Van
Dijke. De hoofdvestiging in St.
Annaland loopt ook boven verwach
ting.
Advertentie I.M.
De gemeente organiseert donderdag
15 februari een voorlichtingsbijeen
komst voor Thoolse ondernemers
over 'Arbo in bedrijf. Op deze
avond wordt een beeld geschetst van
de veranderingen, verplichtingen en
mogelijkheden wat betreft de wetge
ving op het gebied van de arbeids
omstandigheden. Als eerste houdt
P.A. Baaijens, vestigingshoofd van
de Arbo-dienst Zeeland in Goes, een
algemeen verhaal over de Arbo-wet
geving, doorspekt met praktische
tips. Vervolgens geeft mevr.
J.A.M.J. Jansen (hoofd personeels
zaken van Budelpack in Poortvliet)
weer hoe haar bedrijf omgaat met
het Arbo-beleid. Na de pauze is er
nog tijd voor vragen en discussie.
De bijeenkomst begint om half acht
in de burgerzaal van het gemeente
huis te Sint-Maartensdijk.
Dhr. F.G.J.M. Buermans (36) uit
Bergen op Zoom is de nieuwe
bureauchef ruimtelijke ordening,
economie, recreatie en onroerende
zaken (afgekort rero) bij de gemeen
te Tholen. B. en w. hebben hem
benoemd als opvolger van dhr. J.
v.d. Merbel uit Tholen, die een stap
terug heeft gedaan en voortaan de
administratief-juridische zaken van
openbare werken behandelt. Buer
mans begon vijf jaar geleden als
ambtenaar bij de gemeente Tholen
op de afdeling openbare werken, na
eerder bij de gemeente Huybergen
te hebben gewerkt. Na het vertrek
van C. Nuyten stapte Buermans over
naar ruimtelijke ordening. De mede
werkers van de administratief-juri
dische kant van milieuzaken zijn
overgeheveld van rero naar het
bureau bouwkundige zaken, waar
van J. de Feijter de chef is.
A.A. van Nieuwenhuijzen is de
nieuwe voorzitter van het district
zuid van de stichting 1940-1945. De
55-jarige Sint-Philipslander is zijn
oud-dorpsgenoot L. Beurkens uit
Etten-Leur opgevolgd. Van Nieu
wenhuijzen is al 20 jaar bestuurlijk
actief binnen de stichting; eerst bin
nen het district Zeeland, daarna bin
nen het nieuwe district zuid (Zee
land, Noord-Brabant en Limburg)
en ook als lid van het hoofdbestuur.
"Zelf heb ik de oorlog niet bewust
meegemaakt. Maar allebei mijn
ouders zaten in het verzet en mijn
vader heeft ook in de stichting
gewerkt. Zo ben ik erbij gekomen",
vertelt de Sint-Philipslander.
De stichting 1940-1945 ondersteunt
nabestaanden van slachtoffers van
de tweede wereldoorlog en oorlogs
invaliden. Op dit moment nog zo'n
11.000 mensen in het hele land. De
organisatie heeft verschillende dis
trictskantoren en ondermeer maat
schappelijk werkers in dienst. Ze
heeft ook regelmatig overleg met de
minister.
De jubilarissen vlnr: C. Rijnberg, A. van der Zande, A. van de Ree, G. van Burgh en C. den Braber.
Vier personeelsleden waren een
kwart eeuw in dienst en twee maak
ten al dertig jaar vol in de fabriek
aan de Nijverheidsweg. Het betreft
bijna allemaal personeel uit de pro-
duktieafdeling. "Als we het bedrijf
van 25 en 30 jaar geleden vergelij
ken met wat we nu hebben, dan is er
veel ten goede veranderd. Zichtbare
vernieuwing zoals machines en
gebouwen. De niet zichtbare zijn
echter belangrijker: de mensen in de
organisatie," zo zei hij tot de jubila
rissen. "Door uw bedrijfservaring
heeft u ervoor gezorgd dat met
behoud van het goede, vernieuwin
gen tot stand zijn gekomen. Mede
door u zijn wij ook vandaag,
ondanks de hoge loonkosten en har
de gulden, een behoorlijk weerbaar
bedrijf." Van de ruim 120 werkne
mers zijn C. Rijnberg uit Sint-Anna-
land en P. Bout (hij was verhinderd
wegens ziekte) uit Sint-Maartens
dijk dertig jaar in dienst bij Goed
hart. Zij kwamen in 1965, een jaar
na de opening in de smalstad van de
van oorsprong Rotterdamse onder
neming, in dienst.
De 51-jarige Rijnberg was een van
de eerste autogeen lassers van het
bedrijf.
Rijnberg kwam op de soldeerafde-
ling en bekwaamde zich verder via
cursussen in Rotterdam. Omdat hij
uitblonk in zijn werk werd hij later
groepsleider in de soldeerderij van
de produktieafdeling. Dat bleef hij
twintig jaar. Vorig jaar werd Rijn
berg ernstig ziek en kwam hij in de
ziektewet terecht. Zevenhuizen was
blij dat Rijnberg desondanks het
bedrijf regelmatig bezoekt.
Bout (51) kwam in 1966 bij Goed
hart als bankwerker. Vanwege pro
blemen met de gezondheid werkt hij
tegenwoordig halve dagen.
De 44-jarige A. van der Zande uit
Oud-Vossemeer is hoofd van de
produktie. Daar werken 70 perso
neelsleden. Volgens Zevenhuijzen
leidt Van der Zande de belangrijkste
afdeling van de fabriek. Van der
Zande begon 25 jaar geleden op de
montageafdeling en stapte daarna
over naar de tekenkamer. Volgens
de directeur is de Oud-Vossemeer-
der binnen het bedrijf gegroeid; van
de 'angry young man' op de tekenka
mer tot een volwassen kundige
manager na bijna tien jaar hoofd van
de produktie.
"In ons bedrijf is het vaak onvermij
delijk dat het ook lijden is. Ik heb
het gevoel dat je de daardoor veroor
zaakte frustraties goed kunt hante
ren en dat je de laatste jaren beter in
je vel zit dan daarvoor."
De 43-jarige A. van de Ree uit Sint-
Maartensdijk kwam als leerling
plaatwerker bij Goedhart. Hij door
liep alle afdelingen binnen de pro-
duktiesector van de fabriek; van
magazijn tot expeditie. Van de Ree
werkt nu al weer jaren als groepslei
der in de voorbereiding, de eerste
afdeling in de produktie na de teken
kamer. Zevenhuizen:" Voor kleine
probleempjes met het stampen draai
je je hand niet om." Onder Van de
Ree's leiding produceren 12 perso
neelsleden de halfprodukten die op
de andere afdelingen vervolmaakt
worden tot eindprodukten. De mees
te apparaten die de fabriek verlaten
gaan naar afnemers in het buiten
land.
De Stavenissenaar C. den Braber
(54) houdt al een kwart eeuw de
administratie van de voorraad bij.
Daar werkt nog een personeelslid.
Sinds 11 jaar is Den Braber ook
magazijnbeheerder. "Als ik aan jou
denk, denk ik aan degelijk en
betrouwbaar. Juist in jouw functie is
dat zeer belangrijk," zei Zevenhui
zen. Den Braber begon als voorraad-
administrateur maar werkte ook als
werkvoorbereider en een tijdje op de
inkoopafdeling. Een bijzonderheid
was dat Den Braber een keer ontsla
gen is bij het bedrijf, maar dat hij
kort nadien toch weer aan de slag
kon bij de onderneming.
De directeur kenschetste G. van
Burgh (48) uit Poortvliet als een
ervaren lasser. Zevenhuizen prees
Van de Burgh's deskundigheid op
dat gebied.
'Twee jaar geleden waren er proble
men met ketels die we aan Engeland
leverden. Er werd getwijfeld aan het
produkt. Maar ik kon duidelijk
maken dat de lassen gelegd waren
door een man met meer dan twintig
jaar ervaring. Het produkt is aan
vaard. Sindsdien vragen ze gewoon:
"Zijn ze door Gerard gelast?," zo
grapte de directeur.
Van Burgh kwam in 1970 als lasser
bij Goedhart en haalde binnen het
bedrijf allerlei lascertificaten.
Alle jubilarissen kregen van de
directeur een envelop met inhoud
uitgereikt. J. Bolier feliciteerde de
jubilarissen namens de personeels
vereniging en wenste ze nog vele
jaren welzijn en gezondheid toe.
Ook hij overhandigde een envelop
met inhoud. Wordt er op allerlei
manieren gesleuteld aan voorzienin
gen voor werknemers (ziektewet en
vut) zo is ook het jubileren aan ver
andering onderhevig.
Ontvingen tot nu toe de werknemers
elke tien jaar dat ze in dienst zijn een
belastingvrij extraatje, nu wordt dit
teruggebracht tot twee tijdstippen:
bij 25 jaar en bij 40 jaar. Het huldi
gen van de jubilarissen zal om de
vijf jaar plaatsvinden, na een over
gangsregeling die de metaalsector
met de belastingdienst heeft kunnen
treffen.
Tijdens de geanimeerde bijeen
komst werden een paar foto-albums
bekeken van vorige huldigingen en
haalden de werknemers en de direc
tie herinneringen op aan de beginpe
riode van het bedrijf toen Goedhart
verschillende clubs kende, zoals een
vis-en een knutselclub.
De visclub bestaat nog steeds: een
keer per jaar gaan de leden er samen
op uit.
Vestigingsdirecteur J.P.C. Matthij-
sen presenteerde in de kantine de
jaarcijfers en de dag werd afgesloten
met een etentje voor alle personeels
leden.
Voorzitter Duvekot opende de ver
gadering, las uit Jacobus 3 en ging
voor in gebed. In zijn openings
woord sprak hij over de zonde tegen
het derde gebod. "Er is geen grotere
zonde dan het vloeken. Het is dan
ook heel erg als de eerbied en het
ontzag voor Gods heilige naam weg
is", zei Duvekot. "Het is nog groot
als de Heere ons ervoor komt te
bewaren, want ten diepste leeft in
ons aller hart de wortel van alle
kwaad." De voorzitter wees erop dat
ook Jacobus het over het vloeken
heeft als hij spreekt over de tong.
"De tong is een klein lid, nochtans
tot grote dingen in staat", zei Duve
kot. "Men kan er God mee loven,
maar ook vloeken. De Heere beware
ons hiervoor."
Na het openingswoord kwam drs.
Van de Poll aan de beurt. Hij vertel
de eerst iets over het ontstaan van de
bond tegen het vloeken. De bond
werd in 1917 opgericht door dhr.
Baas uit Den Helder. Deze werkte
bij de marine en het stuitte hem
tegen de borst dat er zo ontzettend
veel gevloekt werd door de jongens
rondom hem. In de beginjaren van
de bond groeide het ledental hard.
Later ging dat veel langzamer.
Momenteel telt de bond tegen het
vloeken zo'n 18.000 leden. Aan de
hand van een diaserie liet Van de
Poll het werk van de bond zien. Er
wordt gewerkt met stickers met
allerlei waarschuwingen erop, maar
vooral de posters zijn bekend. Men
ziet ze langs wegen, op stations en
bij bushaltes. De bekendste is de
afbeelding van een papegaai met als
onderschrift 'Vloeken is aangeleerd,
word geen naprater'. Maar op de
treinstations is ook de poster 'Trein
gemist? Vloek niet!' inmiddels een
bekend verschijnsel.
Maar de bond reageert ook op bij
voorbeeld reclamecampagnes waar
in men bijbelse thema's gebruikt.
Zoals een reclame van Hij Mannen
mode waartegen onlangs nog een
klacht bij de reclamecodecommissie
werd ingediend. "Dergelijke recla
me-uitingen komen, erg genoeg,
steeds vaker voor", zei Van de Poll.
"Toch krijgt de bond veel positieve
reacties binnen en dat niet alleen van
mensen met een christelijke achter
grond.
Veel mensen vloeken niet, uit fat
soen. Toch is dit niet het belangrijk
ste. Gods eer gaat toch boven alles?"
Na de pauze kregen de aanwezigen
nog gelegenheid om vragen te stel
len aan Van de Poll die de avond
besloot met gebed.
Het provinciebestuur heeft aan het
college voor ziekenhuisvoorzienin
gen gevraagd om een inventarisatie
te maken van de verzorgingstehui
zen in Zeeland. Gedeputeerde staten
wil er zo achter komen of deze
tehuizen in de toekomst ook gedeel
telijk als verpleeghuis kunnen wor
den gebruikt. Dat heeft te maken
met het nieuwe plan ouderenzorg
dat voor de provincie Zeeland in de
maak is. Een van de belangrijkste
punten daaruit is het aanpassen van
de zorg aan de vraag. In de loop der
tijd zal dat ertoe gaan leiden dat er
meer en meer woonzorgcentra
(zoals Elenahof in Stavenisse) ont
staan. Dat heeft weer gevolgen voor
de taken en de inrichting van de hui
dige verzorgings- en verpleegtehui
zen. Het is de bedoeling dat later
ook een inventarisatie van de ver
pleegtehuizen wordt gehouden.
Fortuinstraat 3 Bergen op Zoom
Tel.: 0164-243509
Advertentie I.M.
De directeur gaat pas echt glimmen,
wanneer er voldoende werk op de
plank ligt. Bestekken om de 30 per
soneelsleden een vol jaar aan de
gang te houden en zo ook voor ren
dement te zorgen waarvan nieuwe
auto's en machines gekocht kunnen
worden. Aanbestedingen zijn span
nende bijeenkomsten, waarvan de
uitslag niet te voorspellen is. Voor
een gulden mis je soms een halfjaar
werk. "Net voor de kerst was er een
aanbesteding voor een reconstruc-
tiewerk in Renesse. Twaalf aanne
mers waren uitgenodigd en samen
met een Schouws bedrijf schreven
we 688.000 gulden in. Dat werd
loten en dat pakte slecht uit. Toen
ben ik wel een paar dagen van slag
geweest. Hadden we dit werk gekre
gen, dan hadden we een hele winter
grandioos gezeten. In Rotterdam
heb ik ook al eens moeten loten en
bij defensie misten we een karwei
omdat we 5 gulden hoger zaten.
Vooraf ligt het mes op tafel, maar na
afloop van de aanbesteding zijn we
goede vrienden. Dat is het mooie in
de aannemerswereld, de collegiali
teit is groot."
Han Moerland heeft voor aanbeste
dingen toch altijd buikpijn en slape
loze nachten. "Bij mijn eerste werk,
een rioolwaterzuiveringsinstallatie
in Dirksland, had ik dat in 1971 nog
niet. Je was jong en durfde alles. Het
ging om een werk van een half mil
joen gulden - echt een klapper voor
die tijd - en we waren een ton goed
koper dan de tweede inschrijver. "Ik
wist wel dat je het werk zou krijgen,
want je stond veel te laag", zei opa
(Joh. Moerland-red) toen we 's
avonds met de uitslag thuiskwamen.
Hij was onze leermeester en liet al
snel alles aan mij en Peter over.
"Maar je maakt het maar!", voegde
hij eraan toe.
Han Moerland kwam door de
gezondheidstoestand van zijn vader
veel sneller dan de bedoeling was in
het bedrijf. "Als achttienjarige
moest ik in de vakanties al het toe
zicht op een rioolgemaal in Waarde
van mijn vader overnemen. En toen
hij er in 1968 helemaal mee moest
stoppen, kreeg ik ontheffing van de
hts-leiding in Dordrecht om het
praktijkjaar bij een werk van opa te
doen: een rioolgemaal in Rotterdam.
Al vroeg was er daarom een grote
verbondenheid met het bedrijf. Later
ging ik nog een halfjaar naar Witte-
veen en Bos, een ingenieursbureau."
Samen met Piet Goedegebuure Lzn.
studeerde Han Moerland in 1969 af
aan de h.t.s., waarna hij in militaire
dienst ging tot januari 1971. Toen
begon het officiële dienstverband bij
het familiebedrijf als calculator-uit
voerder, nu 25 jaar geleden. Zoals
Moerland persoonlijke vooruitgang
boekte van het houten huisje aan de
Staartweg naar de koopwoning in
het dorp, zo ontwikkelde zich ook
het aannemingsbedrijf, zij het met
tussendoor wel moeilijke perioden.
"We hebben ook veel zwarte sneeuw
gezien en 's nachts op kantoor door
moeten werken. Nu kan ik daar min
der goed tegen. Af en toe heb je last
van 'metaalmoeheid.' Het hoeft
soms niet meer zo, wanneer je iede
re dag op pad moet om werk binnen
te krijgen, maar wanneer je jong
bent, vindingrijk en creatief, kun je
een heleboel aan."
Toch werden de jonge gebroeders
Moerland, Han en Peter, 'voor gek'
verklaard toen ze in het bedrijf stap
ten, gezien de slechte situatie die
half de zestiger jaren was ontstaan.
"Dankzij de koelbloedigheid van
opa, jong bloed en een betere admi
nistratie is het gelukt, maar wat
bedrijfsopvolging betreft, is er een
generatie bij ons overgeslagen. Zie
je bij de meeste familiebedrijven
Aannemer J.P. Moerland uit St. Annaland viert vandaag zijn zilveren jubileum.
iemand van 35 tot 40 het bedrijf van
de ouders overnemen, wij moesten
als 22-jarige direct grote verant
woordelijkheden dragen."
Toen er in de tweede helft van de
zeventiger jaren een werk van een
miljoen gulden in Rotterdam los
kwam, leek het brood gebakken.
"Elf speelplaatsen in Ommoord en
Prins Willem Alexanderpolder naar
een eigen ontwerp, waaraan dag en
nacht gewerkt is. En daarbij kwam
nog eens een jeugdcentrum van een
miljoen, want we hadden toen nog
een bouwafdeling. Dat karwei gaf
een geweldige opkikker voor het
bedrijf en voor de motivatie van het
personeel. In rapportcijfers uitge
drukt, zijn we toen van een zesje
naar een acht vooruitgegaan!"
Op het hoogtepunt qua werkgele
genheid, had Moerland 60 perso
neelsleden. Het werk bij de plant
soenendienst in Rotterdam was
arbeidsintensief. Was in de zestiger
jaren het bedrijf voor 98% afhanke
lijk van werk in Rotterdam, momen
teel is dat nog maar 2% meer. "Wan
neer je zo sterk afhankelijk bent van
één opdrachtgever, dan krijg je het
Spaans benauwd", zegt de directeur.
De prijzen waren ook niet om over
naar huis te schrijven. "Je hebt goe
de en slechte werken, dat zal altijd
wel zo blijven. Een karwei van een
half miljoen gulden aan de Boom
pjes in Rotterdam behoorde tot de
laatste categorie, maar twee weken
later kregen we er een werk van een
half miljoen aan het Afrikaander-
plein bij. Dat was weer een opkik
ker. Bij die eerste aanbesteding gok
ten we op aanvullend werk, maar dat
meerwerk komt er niet altijd uit. Nu
gaan alle jaarbestekken van de
gemeente Rotterdam naar plaatselij
ke aannemers. Wij krijgen nog drie
zoethoudertjes omdat we de contac
ten blijven onderhouden. Via een
Rotterdamse collega hebben we nu
opdracht gekregen voor 5000 m2
kinderkopjes op de Kop van Zuid."
Het werk in de plantsoenen werd
door gebr. Moerland ook afgestoten.
Dat kwam mede door een splitsing
in het familiebedrijf, waarbij Jan
Moerland voor zichzelf begon. "Dat
was een opdoffer. Na die terugslag
hebben wij de groenafdeling bewust
laten vallen. Wij deden nog wegen
bouw met sport en recreatie, maar
inmiddels is alle franje verdwenen
en beperken we ons tot de kernacti
viteiten grond-, weg- en waterbouw.
De erkenningen hebben we overal
nog wel voor, maar ook met de
bouwsector zijn we gestopt. Op een
gegeven moment kwam daar
behoefte aan en toen is er veel tot
stand gekomen, o.a. installatiebe
drijf Visser in Poortvliet, restaurant
de Zeester bij Gorishoek, het Non
netjeshuis in St. Annaland, een
boerderij van De Winter in Oud-
Vossemeer, een kerk in Halsteren en
een pand van Melse in de Moere-
grebstraat in Bergen op Zoom.
Twaalf mensen hadden we aan het
werk bij de bouwafdeling."
Op dit moment is de gemeente Tho
len de grootste opdrachtgever en
•goed voor 40% van de omzet, maar
Moerland zou nog wel meer willen
hebben, want momenteel heeft hij
niets op het eiland. "Eigenlijk zijn er
geen aannemers van buitenaf nodig,
want er is hier een behoorlijke capa
citeit met alle kennis en machines.
De laatste tien jaar is er enorm geïn
vesteerd, zodat we sterk gemechani
seerd zijn en prachtig materieel heb
ben. Bovendien zijn we heel flexibel
en wij bieden goede kwaliteit. Hoe
moeilijker het karwei, hoe liever we
het hebben. Dat weet men ook, met
name op het terrein van riolering.
Maar het aanbestedingsbeleid van
de gemeente Tholen is nogal ruim
als je dat met andere instellingen
vergelijkt. Rotterdam schermt het af
voor de plaatselijke bedrijven en
Bergen op Zoom werkt met huisaan
nemers."
Dankzij het feit, dat er op Schou-
wen-Duiveland drie aannemers zijn
gestopt, mag Moerland daar sinds
kort goed meedoen. "We zitten er
vrij veel, maar je blijft opereren op
een verdringingsmarkt, dus moeten
we proberen om overal bij te zitten.
En we steken veel geld in scholing.
Vanaf de oprichting zijn we al bij de
leerlingenopleiding S.P.G. aange
sloten. Voor de contacten is ook
belangrijk, dat we overdag een vol
ledig bemand kantoor hebben."
Er zijn ook een aantal vaste
opdrachtgevers zoals Budelpack in
Poortvliet en houthandel Jongeneel,
waarvoor in het hele zuidwesten
onderhoudswerk wordt gedaan. Dat
gebeurt ook voor de PTT in Zuid-
West Nederland, zowel voor de ter-1
reinen bij postkantoren als bij tele
fooncentrales. "Maar in het alge
meen gesproken, is de markt vrij
dun bij een stabiel prijspeil. Diverse
instellingen komen niet los met hun
werk, waarvoor we eigenlijk maar
40 weken per jaar beschikbaar heb
ben. En driekwart van de omzet
wordt in het laatste halfjaar
gemaakt. In de mooiste periode van
het jaar, gaan we op vakantie. Maar
zie je nu wel eens een boer in de
zomer op vakantie gaan? Nee toch,
daarom wordt er in de bouwwereld
over gesproken om januari en febru
ari te sluiten in plaats van in de
zomer."
Han Moerland is lid van de leden
raad van de wegenbouwaannemers-
combinatie (WAC). Vorig jaar trad
hij ook toe tot de gemeentelijke
commissie voor het bedrijfsleven,
wat voortvloeit uit zijn bestuurslid
maatschap van het Overleg Orgaan
Industrie Tholen. En verder is Moer
land nog bestuurslid van de IJsclub
St. Annaland, de grootste vereniging
ter plaatse.
Hij ontspant zich ook op de fiets -
het eiland rond - en op de motor.
"Dan houd ik het werk nog wel in de
gaten en vraag me wel eens af: wie
is daar nu weer bezig? Maar als je al
25 jaar aan het front staat en elke
morgen in de stijgbeugels moet om
werk te krijgen, dan heb je ontspan
ning nodig."
Moerland gaat voorlopig nog stug
door. Zijn twee zoons studeren en
mogelijk heeft er één belangstelling
voor het aannemersbedrijf, dat in
1997 het gouden jubileum gaat vie
ren. "Formeel bestaat de onderne
ming sinds 1947, maar uit onder
zoek van gemeente-archivaris Zuur
deeg is gebleken, dat Martinus
Moerland in 1843 zijn eerste karwei
al aannam: de aanvoer van zand
voor wegenaanleg."
Maar vandaag gaat het om het zilve
ren jubileum van de directeur, die in
de Wellevaete vanmiddag heel wat
felicitaties in ontvangst zal nemen.
