'Betere communicatie nodig voor
betrokkenheid bij waterschap'
Waterschapsfusie
vooral gevolg van
de zuiveringstaak
Jaren in waterschapsbestuur
hebben mijn horizon verbreed
Onderhoud zeewering
is nationaal belang
de ketting...
ZMO-voorzitter Hage op eerste openbare commissievergadering:
Hoofdingeland mevrouw A.F. van Nieuwenhuijzen-Nelemans
Donderdag 14 december 1995
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
11
Laatste vergadering op historische plek
De zuiveringstaak is het zelfstandige waterschap Tholen
noodlottig geworden. Woorden van die strekking sprak
dr. J.L. Kool-Blokland dinsdagavond in de laatste alge
mene vergadering van het waterschap. Mevrouw Kool
legt de 37-jarige geschiedenis van het schap vast in een
boek dat komend voorjaar verschijnt.
Districtsopzichter C. van
Dijke schenkt de koffie in.
De drie bezoekers mogen
samen met de commissie
leden aan de grote tafel zit
ten. Voorzitter J.C.L. Mol,
gezworene van het water
schap Zeeuwse Eilanden,
maakt van de eerste open
bare vergadering van de
gebiedscommissie Tho-
len/St. Philipsland, maan
dagavond in het Polderhuis
te St. Maartensdijk, een
gemoedelijke bijeenkomst.
Iedereen krijgt de ruimte.
Zelfs aan de rondvraag
mogen de belangstellende
inwoners meedoen.
'!Het is ideaal dat de nieu
we commissies van
Zeeuwse Eilanden, zoals
de territoriale commissie,
in het openbaar vergade
ren. Op die manier zijn
geïnteresseerde mensen in
de gelegenheid zich over
het waterschap te informe
ren en dat is een pluspunt."
Hoofdingeland mevrouw
A.F. van Nieuwenhuijzen-
Nelemans uit Poortvliet
staat niet te juichen bij het
verdwijnen van het zelf
standige waterschap Tho
len, maar ze beseft dat
schaalvergroting noodza
kelijk is.
Dijkbewaking
Deltan-petten
Zuiveringsheffing
Veelzijdig
Inzakkende sloten
Buizen in dammen
Gemoedelijk
de zwakke schakel
van uw wintersport?
snelshiiters/halfautomatisch
magnetisch etc.
BEL 0164-233676
Emoties
Bitter
Zuivering
Historische plaats
Krenten
Voorzitter Zeeuwse water schap sbond:
Commissievoorzitter J.L. Mol (links) luistert naar AA. van Nieuwenhuijzen (geheel rechts). Tussen hen in v.l.n.r. mevr. Van Nieuwenhuij-
zen-Nelemans, Van Beek, Stoutjesdijk, Hage en Aarnoudse. Achter de voorzitter gaan districtsopzichter Van Dijke en notulist Berkeij schuil.
E. Hage uit Scherpenisse, voorzitter
van de ZMO-afdeling, die als eerste
gebruik maakt van het spreekrecht,
blijkt toch niet helemaal tevreden.
Hij vindt de aankondiging, donder
dag in de Eendrachtbode voor deze
vergadering op maandagavond, aan
de late kant en onvoldoende duide
lijk. In de bekendmaking ontbrak de
agenda. Verder lagen de stukken
niet ter inzage in het Polderhuis te
St. Maartensdijk. Hage had zelf nog
naar Goes gebeld om de agenda toe
gestuurd te krijgen. "Maar om de
streek meer bij het waterschap
Zeeuwse Eilanden te betrekken, is
toch een betere communicatie
nodig", vond de ZMO-voorzitter.
Hij pleitte voor een voorlichtingsru
briek, zoals voorheen Waterschap-
pelijk.
Ambtenaar Van Dijke hield Hage
voor, -dat het logo van het water
schap toch heel duidelijk is. "Dat
moet indruk maken." En voorzitter
Mol wees op de mogelijkheid om
voor 100 gulden een jaarabonne
ment te nemen op de stukken. "De
landbouworganisatie zou dat kun
nen doen, maar daarnaast dienen de
stukken toch ter inzage te liggen in
het Polderhuis", vond A.A. van
Nieuwenhuijzen uit Anna Jacoba-
polder.
Voorzitter Mol wilde dat zeker
bespreken in het dagelijks bestuur
van Zeeuwse Eilanden. Hij was het
ermee eens, dat de aankondiging
eerder moet. Aangezien accoun
tantskantoor Remmerswaal per 1
januari het Polderhuis overneemt,
zal er ook een andere vergaderruim
te gekozen moeten worden, want het
steunpunt dat Zeeuwse Eilanden
nog aanhoudt bij het Polderhuis, is
daarvoor niet geschikt. Overigens
komt er nog een uitgebreide voor
lichtingscampagne van Zeeuwse
Eilanden, dat per 1 januari 1996 alle
waterschapszaken boven de Wester-
schelde gaat behartigen. En in het
i
Mevrouw Van Nieuwenhuijzen (49)
maakt zelf deel uit van de territoria
le commissie. Met 21 jaren is ze
bovendien, op J. Versluys en waar
nemend dijkgraaf J.L. van Gorsel
na, de langstzittende hoofdingeland
van het waterschap Tholen. "Toen
het waterschap van de provincie de
zuiveringstaak kreeg opgedragen,
ben ik door de landbouw gevraagd
om zitting te nemen voor de huis
houdelijke vervuilers." De nieuwe
hoofdingelanden werden die eerste
keer door gedeputeerde staten
benoemd. Samen met mevrouw
Dijkslag-Jansen uit Tholen - die in
de plaats kwam van de verhuisde
mevrouw Overink-Gillot - stapte
mevrouw Van Nfeuwenhuijzen een
traditioneel mannenbolwerk binnen.
Maar de waterschapswereld was de
geboren Brabantse niet vreemd:
"Thuis werd er veel over gepraat,
want mijn vader zat ook in het
waterschap." Dat het ook voor da
ingelanden wennen was, bleek uit
het feit dat deze hun vragen veelal
aan de heer Van Nieuwenhuijzen
voorlegden. Maar die verwees ze
naar zijn vrouw.
De nieuwe hoofdingelanden werden
overspoeld met informatie (regels
en wetten) over de zuiveringstaak.
Binnen het waterschap was over die
nieuwe taak ook nog niet zoveel
bekend. "Als vrouwelijke hoofdin
gelanden hadden we een voordeel,
want de Zeeuwse vrouwenraad
organiseerde er een studiedag over",
weet mevrouw Van Nieuwenhuijzen
nog. Tholen was het eerste Zeeuwse
waterschap dat de werken voltooide
die met de waterzuivering van doen
hadden. Door die voortvarende aan
pak bleven de kosten voor de inwo
ners binnen de perken.
In 1982 werd mevrouw Van Nieu
wenhuijzen in het dagelijks bestuur
gekozen. Als gezworene voor dis
trict III volgde ze J. van der Slikke
uit Strijenham op. Ze vertegenwoor
digde niet langer de huishoudelijke
vervuilers, maar de grondgebrui
kers. Het ongebouwd, zoals dat in
nieuwe jaar komen er ook districts
vergaderingen, zo kondigde Mol
aan.
De gebiedscommissie Tholen
bestaat uit mevr. A.F. van Nieuwen-
huijzen-Nelemans uit Poortvliet,
M.A. van Beek uit St. Annaland en
A.L. Aarnoudse uit Oud-Vosse-
meer. Zij bespraken de 19 punten
tellende agenda die Zeeuwse Eilan
den maandagavond in Heinkens-
zand gaat behandelen. Eerst werd
nog even teruggeblikt aan de hand
van de notulen. Zo informeerde
mevr. Van Nieuwenhuijzen naar de
overschotten of tekorten van de per
31 december op te heffen water
schappen. Volgens Mol is daarvan
nog niets te zeggen. Het Poortvlietse
commissielid vroeg ook naar dc
waterschapstermen wordt genoemd.
Als vrouw van een landbouwer
sprak dat mevrouw Van Nieuwen
huijzen meer aan. "De waterkwali
teit was een complexe zaak, maar
het ongebouwd daar stond je veel
dichterbij, dat was tastbaarder."
Ze herinnert zich uit de begintijd als
gezworene nog goed de dijkbewa
king toen er een paar keer flink hoog
water was. "We gingen de posten bij
de sluizen langs om de waterstand te
bekijken. En daarna naar het Polder
huis om besluiten te nemen." De
Poortvlietse vindt dat de aandacht
voor het gevaar van het water,
ondanks de komst van de storm
vloedkering, niet mag verslappen.
Ook over de schouw vertelt
mevrouw Van Nieuwenhuijzen, die
als dagelijks bestuurder meer in de
polder was te vinden dan voorheen.
Aanvankelijk twee, later één keer
per jaar inspecteerde ze samen met
de districtsambtenaar alle waterlo
pen in haar district. Dan moest
beoordeeld worden of de sloten
J
actuele afvalwaterproblematiek en
dan met name het verlies van bedrij
ven aan Delta Nutsbedrijven. "We
zijn er heel sterk mee bezig", ant
woordde Mol. "Het probleem is, dat
de politiek op één lijn moet zien te
komen en bij de provincie zijn er
mensen met Deltan-petten op." Van
Beek wees erop, dat de zuivering
van afvalwater in de waterschaps
wet staat, zodat het duidelijk een
waterschapstaak is.
Uit de omslagverordening maakte
Mol op, dat de fusie van de vier
waterschappen en het wegschap
boven de Westerschelde gunstige
gevolgen heeft voor de tarieven.
Aarnoudse vreesde echter, dat de
inwoners dit over een paar jaar zul-
schoon genoeg waren, zodat het
water onbelemmerd kon stromen.
"Ik was daar best kritisch in, maar
vond het altijd moeilijk om collega's
te moeten berispen." Landbouwers
die in gebreke waren gebleven, kre
gen een waarschuwing. Gebeurde er
nog niets, dan volgde een boete.
Binnen het Thoolse dagelijks
bestuur waren de taken niet ver
deeld, zoals dat bij Zeeuwse Eilan
den nu wèl het geval is. "Alles was
te overzien. Je stond dicht genoeg
bij elkaar om in de wandelgangen te
overleggen", aldus mevrouw Van
Nieuwenhuijzen. Ze noemt het een
veelzijdige en interessante functie.
"Ik was er bijna dagelijks mee bezig.
Gelukkig stond mijn gezin achter
me, want anders kun je aan zoiets
niet beginnen." De vriendschappelij
ke verhoudingen binnen het bestuur
wil de Poortvlietse niet onvermeld
I
len moeten bezuren. Mol was ook
van mening, dat in de toekomst een
tariefsverhoging van tien gulden per
hectare niet tegen te houden zou
zijn. "Maar de kosten van het basis
plan worden voor de Tholenaren
aanmerkelijk goedkoper omdat alle
inwoners van het waterschap
Zeeuwse Eilanden gaan meebetalen.
In plaats van 44 gulden zal het
mogelijk maar 7 gulden worden."
Desgevraagd liet de Thoolse dijk
graaf J.L. van Gorsel nog weten, dat
de kosten zeker lager uitvallen. Hij
houdt zelf rekening met ƒ4,50 per
ha.
De heffingsverordening verontreini
ging oppervlaktewateren blijkt voor
verdeeldheid te zorgen binnen het
dagelijks bestuur van Zeeuwse
Eilanden. "Dijkgraaf Eversdijk vond
het geweldig vervelend", meldde
Mol.
laten. De contacten met andere over
heden vond ze ook altijd belangrijk.
"Vaak zijn er gezamenlijke belangen
en dan is het goed om tot overeen
stemming te komen."
Dat ze eind maart vorig jaar door de
vernieuwde algemene vergadering
niet als gezworene werd herkozen,
kwam hard aan bij mevrouw Van
Nieuwenhuijzen. "Dat was absoluut
niet leuk. Graag had ik die laatste
anderhalf jaar volgemaakt." Ander
zijds deed het haar goed, dat ze bij
de verkiezingen - dit keer voor de
categorie ingezetenen - zo hoog ein
digde (op de vierde plaats). "Het is
gemakkelijker om van hoofdinge
land gezworene te worden dan
omgekeerd", heeft de Poortvlietse
inmiddels ervaren. "Als gezworene
beschik je over veel meer informa
tie. Maar een hoofdingeland neemt
uiteindelijk de besluiten en dat is
soms weieens moeilijk." Ook moet
ze opnieuw haar plaats bepalen in de
algemene vergadering.
9
De zaak ligt zo moeilijk omdat
alleen het waterschap Tholen aan
landbouwbedrijven (sinds 1976) een
heffing van 3 vervuilingseenheden
(v.e.'s) oplegt. In het kader van een
uniform beleid moet nu ook voor de
andere gebieden een heffing beke
ken worden.
Of de bedrijfsheffing gaat volledig
van de baan, maar landelijk is een
tendens waarneembaar om land
bouwgronden in de verontreini
gingsheffing mee te nemen. Mevr.
Van Nieuwenhuijzen noemde het
ook 'koren op de molen' van de lan
delijke commissie Zevenbergen. "Je
zou mensen tegen de haren instrij
ken als je voor de landbouw niets in
rekening brengt. Dat zou niet eerlijk
zijn."
Mol stelde, dat toch eigenlijk 'voor
de muziek uitgelopen wordt.' "Op
De vernieuwing op zich, met betrok
kenheid van de ingezetenen, juicht
mevrouw Van Nieuwenhuijzen toe.
Hoewel ze zelf voor vrouwenvereni
gingen weieens een praatje hield
over het waterschap, was deze
instelling volgens haar voor veel
mensen een wazig begrip. "Zolang
de mensen maar droge voeten hiel
den vroegen ze zich niet af wie dat
regelde en betaalde. Maar nu ieder
een meebetaalt, zullen de mensen
alerter zijn." De nieuwe opzet leidt
ook tot meer openheid; en een bete
re verdeling van de kosten. "Verder
is er aandacht voor nieuwe zaken als
bloemdijken en natuurprojecten.
Dat is niet verkeerd."
Een nadeel is, dat de zakelijke aan
pak afbrokkelt. "De politiek komt
regelmatig om de hoek kijken in het
vanouds zakelijk ingestelde water
schap. Dat heeft steeds te maken
met de centen. Maar het waterschap
is er om de opgedragen taken zo
goed mogelijk te doen voor zo wei
nig mogelijk geld."
V
Tholen zijn er nu 300 bedrijven die
elk 3 v.e. betalen en dat levert 1.8
miljoen gulden op. Maar ik heb zelf
een compromis voorgesteld in het
dagelijks bestuur van Zeeuwse
Eilanden", aldus Mol. Ambtenaar
Van Dijke merkte op, dat je 1 v.e.
met een bedrijf al gauw bereikt.
Zeker als je dat vergelijkt met een
gezin.
De andere onderwerpen riepen maai
weinig vragen op. Over de legesver
ordening zei Aarnoudse, dat een
dekking van 33% van de kosten te
laag is.
Wat de accountantscontrole aan
gaat, merkte Mol op, dat VB
accountants over 1995 de jaarreke
ningen van de vier waterschappen
en het wegschap nog mag controle
ren, maar gezien de hoge kosten
wordt er daarna aan meerdere kanto
ren offerte gevraagd.
Het kwijtscheldingsbeleid, het
draaiboek dijkbewaking en de mus-
kusrattenbestrijding werden even
aangestipt, waarna de drie belang
stellenden een aantal plaatselijke
punten naar voren brachten.
M.J. Stoutjesdijk uit Tholen sprak
over de slechte betuining in de
Nieuwlandpolder, waardoor het
waterschap wel kan blijven delven.
"Het wordt kritisch bekeken en waar
nodig komt er aan de dijkzijde een
nieuwe boordvoorziening", meldde
districtsopzichter Van Dijke.
Hage constateerde, dat er in de
Scherpenissepolder voortvarend aan
het basisplan begonnen was, maar
nu ligt het stil. Volgens Van Dijke
loopt het goed en wordt er vanaf
Stavenisse begonnen met de aanleg
van dammen.
A.A. van Nieuwenhuijzen stelde
problemen bij de kavelaanvaar-
dingswerken in het ruilverkave-
lingsblok St. Philipsland aan de
orde. Hij noemde het 'onpraktisch en
prijsopdrijvend' om bij de aanleg
van nieuwe dammen overal buizen
met een diameter van 50 in plaats
van 40 cm te laten aanleggen. "Bij
de uitvoering van het basisplan is er
ook met 40 gewerkt, maar nu hielp
er bij ambtelijk overleg geen moe
dertje lief aan. En 40 is voor kleine
sloten toch voldoende", aldus Van
Nieuwenhuijzen.
Districtsopzichter Van Dijke bracht
naar voren, dat het geen kwestie van
het nieuwe waterschap is, want het
waterschap Tholen hanteerde de
norm van 50 al om zo weinig moge
lijk stremmingen te hebben in de
waterafvoer. Die diameter is niet uit
de lucht komen vallen, maar Van
Dijke erkende, dat 50 aanmerkelijk
duurder is dan 40. "Als het met 40
kan, moeten we geen grotere buis
nemen", vond voorzitter Mol.
Terugkijkend op wat er in die twee
decennia gerealiseerd is, noemt
mevrouw Van Nieuwenhuijzen heel
wat op. De dijkversterking was
nagenoeg afgerond. Er zijn zuive
ringsinstallaties gebouwd, nieuwe
gemalen gerealiseerd en het basis
plan watervoorziening. "Dat is een
goede zaak, want een goede afwate
ring is belangrijk", vindt de Poort
vlietse hoofdingeland. Al bij haar
aantreden werd er over de toepas
sing van zoet water gesproken, maar
onlangs wezen de boeren dat af. De
discussie hierover heeft de verhou
dingen binnen het waterschap ver
ziekt, aldus mevrouw Van Nieu
wenhuijzen. "Mijns inziens waren
we met het basisplan op de goede
weg. Dat allerlei factoren de kosten
beïnvloeden, kan gebeuren. Maar
besturen is knopen doorhakken en
dan is het achteraf makkelijk pra
ten." Graag had ze wat meer gedaan
aan de verkeersveiligheid op kruis
punten, maar daarvoor ontbrak het
geld.
In het waterschap Zeeuwse Eilanden
zal de afstand tot de ingelanden gro
ter worden, dat staat voor mevrouw
Van Nieuwenhuijzen buiten kijf.
Het wordt bureaucratischer, het
gemoedelijke verdwijnt. Ook de
hoofdingelanden zelf moeten zich
binnen de grotere algemene verga
dering oriënteren. Hoe het geheel
zich zal ontwikkelen, is nog afwach
ten. Maar de Poortvlietse is huiverig
ten aanzien van de vertegenwoordi
ging van het kleine waterschap Tho
len in de toekomst. "Als hoofdinge
land zul je flink aan de weg moeten
timmeren om bij de algemene ver
kiezingen in 1998 voldoende steun
te krijgen. En hoe zal de vertegen
woordiging dan geregeld worden."
Mevrouw Van Nieuwenhuijzen
kijkt terug op een mooie en leerza
me periode als bestuurder van het
waterschap Tholen. "Ondanks alle
ups en downs had ik ze niet willen
missen. Je horizon wordt verbreed."
In Zeeuwse Eilanden zal ze zich
opnieuw inzetten voor de ingezete
nen, maar toch in het bijzonder pro
beren om Tholen in het gezichtsveld
te houden. Als het aan haar ligt ook
na de verkiezingen van 1998, waar
mee een einde komt aan het over-
gangsbestuur van het fusiewater
schap.
wij verhuren kettingen,
Advertentie I.M.
i
De Zeeuwse waterschappen kregen
de zuivering van het afvalwater in
1975 door de provincie als taak toe
bedeeld. Maar zowel Middelburg als
Den Haag betwijfelden van meet af
aan of de relatief kleine Zeeuwse
waterschappen dit wel aankonden,
zei mevrouw Kool. Het zou uitein
delijk mede leiden tot de fusie zoals
die op 1 januari een feit wordt. Tho
len vormt met Schouwen-Duive-
land, Noord- en Zuid-Beveland en
Walcheren het nieuwe waterschap
Zeeuwse Eilanden. Ook waarne
mend dijkgraaf J.L. van Gorsel liet
dit aspect niet onvermeld. Hij vertel
de dat Tholen het kleinste water
schap in Nederland is met de water
kwaliteit als taak. "Dan kun je de
druk van ministerie en provincie
voelen om te concentreren en is het
verstandig om op zakelijke gronden
daartoe te komen."
Mevrouw Kool lichtte toe wat er
zoal in het boek over het waterschap
aan de orde zal komen. Natuurlijk
zal de aanleiding tot de fusie in
1959, waardoor 20 polders en water
schappen alsmede 3 calamiteuze
polders werden samengevoegd, niet
ontbreken. Die aanleiding was in
ieder geval niet de watersnood, want
al in de jaren veertig was concentra
tie onderwerp van gesprek. Het
onderhoud aan dijken en waterlo
pen, de dijkversterkingen in de
periode 1976-1980 waarbij het rijk
73 miljoen betaalde om ruim 54
kilometer zeewering te verzwaren,
de besluitvorming omtrent de afslui
ting van de Oosterschelde, allemaal
aspecten die aan de orde moeten
komen.
Evenals de zuiveringstaak en het
waterbeheer. "De plannen voor zoet
water waren omstreden en hebben
tot grote emoties geleid. Maar ook
dit hoort tot de geschiedenis van het
waterschap", zei mevrouw Kool. Ze
De voorzitter kreeg gelijk van het
Tweede-Kamerlid P.J. Biesheuvel
(CDA). Deze vond dat bij kabinet en
parlement de decentralisatie
gedachte wel erg nadrukkelijk een
rol had gespeeld bij het vaststellen
van de nieuwe wet op de waterkerin
gen. Daardoor is in zijn ogen een
onevenwichtigheid ontstaan. Want
volgens Biesheuvel is het rijk ver
antwoordelijk voor de waterkerings-
zorg, gezien de nationale belangen
waarvan in de grondwet en de
waterschapswet wordt uitgegaan.
"Bepalen nu de provincies wat
nationaal belang is?" Het nationale
belang van de waterkeringen recht
vaardigt in zijn ogen een onder
houdsbijdrage uit de algemene mid
delen. De Raad van State sprak zich
eerder in dezelfde geest uit. Maar
een meerderheid van de Tweede
Kamer dacht er anders over.
Gosselaar stipte ook de nieuwe w.a.-
verzekering aan tegen schade van
ondermeer overstromingen. Te ber
de gebracht naar aanleiding van de
wateroverlast in het rivierengebied.
Elke Nederlander gaat, zo is het
voorstel, premie betalen. Maar scha
de door zout water is niet gedekt,
zodat het gros van de Zeeuwen moet
betalen voor iets waar het nooit een
beroep op kan doen. "Hopelijk kan
de landelijke politiek hier nog wat
veranderen, zodat het Zeeuwse
water straks nog zout smaakt en niet
bitter."
Een licht verwijt richting de water
schappen was te horen van de kant
van gedeputeerde A.M. Dek. Het
betrof de waterbeheersplannen.
Middelburg heeft daarmee ambities
die verder gaan dan die van de
waterschappen. "Graag zouden we
gezien hebben dat de waterschappen
nog voortvarender waren geweest
bij het nemen van maatregelen in het
belang van bijvoorbeeld de natuur,
en nog meer projecten hadden opge
nomen", zei Dek. Gosselaar noemde
de kritiek van de provincie op de
waterbeheersplannen 'soms wat
gezocht'. Bij sommige waterschap
pen liet dit een nare smaak achter.
De mogelijke concurrentie op het
terrein van de waterzuivering bleef
evenmin onbesproken. Gosselaar
noemde het onbegrijpelijk dat som
migen zeggen dat de burgers er beter
van worden. Als bedrijven niet lan-
I
zal ook de bestuurlijke kant onder de
loep nemen, evenals de sociale ver
anderingen, de arbeidsomstandighe
den van het personeel.
De onderzoekster hield de algemene
vergadering voor, dat ze in het Hol
land Huis in Scherpenisse op een
historische plaats bijeen was. "Ook
de allereerste algemene vergadering
van het waterschap Tholen kwam
hier op 29 januari 1959 bijeen en
werd geïnstalleerd door commissa
ris van de koningin De Casem-
broot." Die eerste algemene verga
dering bestond uit 35 hoofdingelan
den: 28 voor het ongebouwd en 7
voor het gebouwd.
Voor elk van de zeven districten
werd bovendien een gezworene
benoemd. De eerste dijkgraaf, H.
van Gorsel, legde in die eerste ver
gadering een aantal wensen op tafel
die in de loop der jaren allemaal
gerealiseerd zijn, aldus mevrouw
Kool. Ze noemde de afsluiting van
de haven van Stavenisse (daar
kwam in 1977 uiteindelijk een keer
sluis), afdamming of kanalisering
van de Eendracht en een vaste ver
binding van Tholen met overig Zee
land. "Met de hoop dat wij met zijn
allen onze beste krachten mogen
geven, eendrachtelijk en vriend
schappelijk mogen samenwerken in
het belang van het waterschap en het
gehele eiland en dat wij gespaard
mogen blijven voor rampen", zo
besloot de Thoolse dijkgraaf die eer
ste vergadering.
Het waterschap veranderde in de
loop van zijn bestaan van een puur
agrarische instelling in een organi
satie met een breed takenpakket. "U
was in één van de interessantste
perioden waterschapsbestuurder,
want zelden is er in een relatief kor
te tijd zóveel veranderd", zei
mevrouw Kool tot de Thoolse alge
mene vergadering.
ger op een zuiveringsinstallatie van
het waterschap lozen, moeten de
investeringslasten immers over een
kleinere groep verdeeld worden. De
voorzitter vindt het prima dat de
Tweede Kamer zich met deze mate
rie bezighoudt en dat de unie van
waterschappen er zelfs een afzon
derlijke werkgroep voor heeft inge
steld.
Biesheuvel stelde vast, dat er wette
lijk geen beletsel is voor een nutsbe
drijf om de concurrentie op dit ter
rein aan te gaan, zoals Delta Nutsbe
drijven wil. Maar hij vroeg zich af of
de winst voor de nutssector opweegt
tegen het verlies van de burger.
Want zowel waterschap als nutsbe
drijf werken met gemeenschaps
geld, zodat volgens Biesheuvel
gestreefd dient te worden naar mini
male maatschappelijke kosten. Het
Kamerlid had de indruk dat daaraan
in het geval met Deltan niet wordt
voldaan. Maar om de positie van het
bedrijfsleven evenmin uit het oog te
verliezen, moet misschien gekeken
worden of waterschappen zich wat
vrijer op de markt zouden mogen
begeven.
De invalshoek van waterleidingbe
drijven die zich afvragen of de
drinkwatertaak niet uitgebreid zou
moeten worden met de zuiverings
taak, noemde Biesheuvel verkeerd.
"De benadering hoort te zijn: welk
overheidsorgaan is verantwoorde
lijk voor de inzamelingsplicht van
afvalwater?" En dat zijn de water
schappen.
In een brief aan de Zeeuwse staten
brengt dijkgraaf H. Eversdijk van
Zeeuwse Eilanden de problematiek
ook nog eens onder de aandacht. Hij
weerspreekt de bewering van VVD-
gedeputeerde Hennekeij dat de pro
vincie in 1975 aan de waterschap
pen uitsluitend de zuivering heeft
opgedragen van huishoudelijk afval
water. De schappen hebben inmid
dels miljoenen guldens gemeen
schapsgeld geïnvesteerd in deze
taak. Als Delta Nutsbedrijven, toch
ook een publiek bedrijf (de overheid
bezit de meeste aandelen), de kren
ten uit de pap haalt door alleen het
economisch interessante deel van
het waterkwaliteitsbeheer op te pak
ken, dreigen de huishoudens het
gelag te moeten betalen. Dat is niet
logisch, aldus Eversdijk in zijn
brief. De staten praten morgen (vrij
dag) over de positie van het Zeeuw
se nutsbedrijf.
C
Waterschapsbestuurder mevrouw A.F. van Nieuwenhuijzen-Nelemans: "Het is gemakkelijker om van hoofdingeland gezworene te worden
dan omgekeerd.
De rijksoverheid gaat voorbij aan het nationaal belang van de zeewe
ringen. Die kritiek heeft voorzitter W.A. Gosselaar van de Zeeuwse
waterschapsbond heeft geuit naar aanleiding van de beslissing van Den
Haag om te bezuinigen op de onderhoudsbijdrage voor de zeeweringen.
"Het zijn immers niet alleen de mensen die vlak achter de dijk wonen
die er profijt van hebben; een groot deel van Nederland heeft belang bij
de veiligheid", aldus Gosselaar tijdens de jaarvergadering van de bond.
