1Geen patiënten maar gewoon
mensen die hulp nodig hebben"
'Zoomweg-noord is
van levensbetekenis'
'Touwtjes strak aanhalen accoord,
maar kopers niet achteraf straffen'
Begeleider R.J. Verburg bij opening beschermende woonvorm:
Kritiek op reactie van college
Bewoners vechten intrekken bouwsubsidie aan voor rechter
Donderdag 14 december 1995
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
9
Het belang dat de gemeente Tholen en Thoolse onderne
mers hechten aan het aanleggen van de noordelijke
Zoomweg (tussen Bergen op Zoom en Dinteloord) komt
niet duidelijk genoeg naar voren in de studie naar de eco
nomische effecten van de wegverbinding tussen Rotter
dam en Antwerpen in West-Brabant, de zogenaamde
Zoom-as.
"Degenen die hier komen
wonen, zijn geen patiënten
meer, maar gewoon men
sen die een beetje hulp
nodig hebben." Dat vindt
R.J. Verburg uit Tholen.
Hij is begeleider en plaats
vervangend hoofd van de
beschermende woonvorm
die donderdagmiddag in
Tholen werd geopend. Het
kostte de nodige moeite om
het huis tot stand te bren
gen. Directeur G.J. Adan
sprak zelfs over een 'lij
densweg'.
Leuker werk
Lijdensweg
Klein blijven
Opgewonden standje
Vrijdags en zaterdags
GEOPEND
Voor de Middelburgse rechtbank hebben 18 huiseigena
ren uit St. Philipsland en Anna Jacobapolder donderdag
morgen met het ministerie van VROM getwist over de al
of niet rechtmatig toegekende subsidie voor hun premie
A-koopwoning. Over zes weken wordt duidelijk of de 18
betrokkenen hun subsidie van gemiddeld 20.000 gulden,
maar in enkele gevallen maximaal 41.000 gulden, mogen
houden of moeten terugbetalen. Door de bouwkavels in
eerste instantie te verkleinen bleef men beneden de sub-
sidiegrens, maar later werden de resterende stroken
grond toch aan de huiseigenaren verkocht of verhuurd.
Volgens het gemeentebestuur van St. Philipsland alle
maal in nauw overleg met de provinciale directie volks
huisvesting in Middelburg.
Ruimhartig en naïef
Niet eensluidend
Open overleg
'Alles gebeurde
in nauw overleg
met volkshuisvesting'
Overeenkomst
Steintjeskreek
Normvervaging
Pertinente nonsens
'Gemeente tastte
grenzen van de
subsidieregeling af
Het begon allemaal met de bepaling
van de provincie dat Tholen een
beschermende woonvorm moest
krijgen van acht plaatsen. In een
dergelijke woonvorm wonen ex-
psychiatrische patiënten die uitbe-
handeld zijn, maar nog niet hele
maal zelfstandig kunnen, of willen
wonen. In 1990 gaat er een brief met
het verzoek om zo'n huis te mogen
bouwen de deur uit naar het ministe
rie. Begin 1991 komt de verklaring
en eind 1992 de toestemming voor
de huur of nieuwbouw. In 1993 is
alles rond, zo lijkt het en de stichting
Beter Wonen wil voor de Zeeuwse
Instelling voor Beschermd Wonen
(ZIBW) gaan bouwen aan het Rosa
rium in Tholen.
Maar gaandeweg blijkt er niet
genoeg animo te bestaan voor de
woonvorm. Slechts één bewoner
meldde zich aan. Dat was natuurlijk
niet rendabel en het project werd
afgeblazen. Er werd geprobeerd om
de acht plaatsen van Tholen elders
in Zeeland in te zetten. Maar begin
dit jaar keerden de kansen. Er waren
nu wel genoeg aanmeldingen. Intus
sen had Beter Wonen op de plaats
waar eerst de beschermende woon
vorm was gepland, huisvesting voor
jongeren opgezet. Maar die opzet
bleek niet goed te werken en zo kon
de ZIBW alsnog inspringen. Met
wat aanpassingen werd het gebouw
alsnog een beschermende woon
vorm.
Dit jaar moest men echter nog lan
ger wachten omdat het adviesorgaan
van het ministerie van volksgezond
heid, welzijn en sport pas na zeven
maanden uitspraak deed.
Er werd een vast team van begelei
ders aangesteld bestaande uit vier
part-timers en een oproepkracht.
R.J. Verburg uit Tholen werd plaats
vervangend hoofd. Hij werkte tien
jaar in Vrederust en is blij met zijn
nieuwe werk. "Persoonlijk vind ik
het leuker dan het werk in Vrede
rust. Tien jaar lang ben ik met de
zieke kant van de mensen bezig
geweest. Hier ligt dat anders", zegt
Verburg. "Hier werken we met de
gezonde kant. De bewoners zijn hier
ook geen patiënten meer. Het zijn
gewoon mensen die een beetje hulp
nodig hebben." Verburg begrijpt wel
dat het even duurde voordat er
bewoners waren gevonden voor de
beschermende woonvorm. "Het is
voor die mensen ook best een hele
stap. De overgang van patiënt naar
bewoner is voor hen niet gemakke
lijk", legt de begeleider uit. "Ze zijn
gewend aan de complete zorg en nu
moeten ze in principe alles zelf gaan
doen. Ze moeten zelf om bood
schappen, omgaan met het openbaar
vervoer, het huishouden regelen en
koken. Wij springen alleen maar bij
waar het normaal leven problemen
oplevert." Eén van de doelstellingen
van het beschermd wonen is dat de
bewoners uiteindelijk komen tot een
zo zelfstandig mogelijk leven. Ver
burg merkt echter op dat die doel
stelling lang niet altijd gehaald zal
worden. "De doorstroming zal niet
zo groot zijn en dat hoeft ook niet.
Voor veel mensen is deze vorm het
hoogst haalbare. Als zij hier gewoon
alleen maar willen wonen, dan kan
dat. Je kunt ze niet dwingen om ver
der te gaan. Dat werkt niet."
Het begeleidersteam voor de nieuwe
beschermende woonvorm bestaat
naast Verburg uit: mevr. A. Janssen
en J.L. Hussaarts uit Oud-Vosse-
meer, mevr. A. Dingemans uit Hal
steren en mevr. M.J. Nefs. Daar
komt in de toekomst nog een
oproepkracht bij. De vaste krachten
werken allemaal vier dagen. De
twee oproepkrachten komen in actie
bij ziekte of vakantie van de overige
begeleiders. Aanvankelijk streefde
men naar personeel met een zo
gevarieerd mogelijke achtergrond.
Door het grote aanbod, bleek het
mogelijk om ook mensen aan te
trekken die allemaal goed geschoold
zijn op het gebied van psychiatrie.
"Dat maakt de omgang met de
bewoners wat soepeler", meent Ver
burg.
De eerste vier bewoners, uit psy
chiatrisch ziekenhuis Vrederust,
trekken maandag in. Twee anderen
komen begin volgend jaar. Twee
van de acht plaatsen moeten nog
ingevuld worden. Verburg bezocht
de toekomstige bewoners in Vrede
rust om ze wat meer te leren kennen.
"Het leuke van zo'n nieuwe woon
vorm is dat je er een eigen karakter
aan kunt geven. Als begeleider kun
je dat natuurlijk niet helemaal doen,
want alles gaat in overleg met de
groep, maar je kunt wel sturen. Zo
heeft iedere woonvorm in Zeeland
z'n eigen bijnaam. Het ene staat
bekend als bejaardenhuis en een
andere om drugs en rock 'n roll. Ik
ben benieuwd hoe ze over een paar
jaar deze beschermende woonvorm
in Tholen zullen benoemen", zegt
Verburg.
Adviserend geneeskundige J.E. van
der Rijst, hoofd van de afdeling zorg
van verzekeraar CZ-groep, opende
donderdag het nieuwe huis aan het
Rosarium met het hijsen van een
vlag. In zijn toespraak noemde Van
der Rijst het project een 'lang
gekoesterde wens'. Het benadrukt
volgens de arts dat Tholen ook bij
Zeeland hoort. "Het karakter van de
beschermende woonvorm is totaal
anders geworden. En het einde is
nog niet in zicht. Het is niet alleen
meer een woonplaats zoeken voor
mensen die uitbehandeld zijn, maar
ook een dagvulling zoals een baan.
Samen met andere vormen zoals
begeleid wonen proberen we de
mensen een plek te geven in de
maatschappij. Beschermd wonen is
geworden van 'opbergen' in de jaren
'60, tot mensen begeleiden tot wat ze
kunnen nu", zei Van der Rijst. "Het
is een goede zaak dat dit kleinscha
lig gebeurt. Maar dat is wel veel
duurder."
Dat het duur uitviel, haalde ook
directeur G.J. Adan van de ZIBW
aan (oud-statenlid voor het CDA).
Hij ging daarbij met name in op de
lange tijd die het college voor zie
kenhuisvoorzieningen nodig had om
tot een advies te komen. Hij sprak
zelfs over een 'lijdensweg'. "Wij en
het ministerie van volksgezondheid,
welzijn en sport hebben in record
tempo de procedure doorlopen, wat
jammer genoeg niet van het college
gezegd kan worden. Het resultaat:
Wij beschikken over een prima
huisvesting, de huur is omlaag van
395 naar 320 gulden, Beter Wonen
zit met een financieel tekort en acht
bewoners hebben vijf maanden lan
ger in een psychiatrisch ziekenhuis
moeten doorbrengen tegen een dag
prijs van ongeveer 300 gulden. Met
het geld dat dit heeft gekost, hadden
we de voorziening nog wel kunnen
kopen", zei Adan.
De directeur gaf aan dat de ZIBW,
in tegenstelling tot het landelijke
beeld, al meer plaatsen heeft dan de
norm.
Daarentegen kampt het Psychia
trisch Ziekenhuis Zeeland in Goes
met te weinig ruimte en de plannen
voor uitbreiding zijn door de over
heid in de ijskast gezet. Adan zei dat
de psychiatrische ziekenhuizen over
het algemeen te veel capaciteit heb
ben en dat die ten goede moet
komen aan de beschermende woon
vormen. "Maar in Zeeland is er bij
beide instellingen ruimte tekort. Wij
hebben een wachtlijst voor
beschermd wonen en voor begeleid
wonen is er zelfs een stop op de aan
names", zei de ZIBW-directeur.
"Duidelijk is dat er nog veel werk te
wachten ligt voor de ZIBW en de
nieuwe instelling waarin we per 1
januari opgaan." Daarmee duidde
Adan op de op handen zijnde fusie
tussen het ZIBW, het Riagg en het
PZZ
Voorzitter G.C. de Bruijn van de
ZIBW ging nog wat verder in op die
fusie. "Het laatste witte vlekje in
Zeeland voor wat betreft de bescher
men de woonvorm is nu opgevuld.
Aan het einde van de maand hopen
we de handtekeningen te kunnen
zetten.
Met dit samengaan beogen we dat
de zorg van de instellingen meer op
elkaar wordt afgestemd, dat er één
loket komt en dat er efficiënter kan
worden gewerkt", zei De Bruijn.
"We hebben er 1,5 jaar op gestu
deerd. En natuurlijk zijn er ook
kanttekeningen te plaatsen. De
tegenstelling tussen het kleinschali
ge van projecten zoals een bescher
mende woonvorm en de grootscha
ligheid van zo'n fusie bijvoorbeeld.
Zo'n woonvorm kan niet grootscha
lig zijn.
Het moet dicht bij de mensen staan.
Ten tweede loop je het risico om
steeds bureaucratischer te worden,
maar wij willen juist dat de fusie
leidt tot efficiënter werken. Het der
de probleem is het beeld dat naar
buiten toe ontstaat. Iemand van een
andere organisatie zei eens tegen me
dat hij zich ver van ons zou houden
omdat we er alleen maar op gericht
waren nog meer instellingen op te
slokken en nog groter te worden.
Maar dat is niet goed. Wij willen
juist de samenwerking sterker en de
afstanden tot de overige organisaties
kleiner maken. Als dit niet lukt, is
dat een minpunt van de fusie."
De Bruijn feliciteerde de bewoners
en de begeleiders met hun nieuwe
onderkomen.
Ook Adan en Van der Rijst spraken
hun felicitaties uit en de laatste gaf
de bewoners een foto van de zee als
cadeau om de nog wat kale muren
op te vrolijken.
De interviews die de onderzoekers
voor het rapport Zoom-as raakt Zee
land hebben gehouden, spitsten zich
teveel toe op het belang van de zui
delijke Zoomweg (Bergen op
Zoom-Antwerpen). Die kritiek
kwam maandagavond uit de com
missie voor het bedrijfsleven.
Op de studie konden de betrokken
gemeenten -Tholen, Reimerswaal
en Hulst- geen invloed meer uitoefe
nen. Gedeputeerde staten wilden de
bevindingen zonder inspraak van de
gemeenten, gebruiken voor het her
zien van het streekplan Zeeland. Dat
was tegen het zere been van b. en w.
van Tholen die in september een
brief op hoge poten schreef naar
Middelburg.
De commissie was het er mee eens
dat het college reageerde maar over
de manier waarop dat gebeurd is,
kwam kritiek van J.J.P.A. Boulogne
(CNV). In de reactie wordt het rap
port bijna bladzijde voor bladzijde
behandeld; sommige woorden uit
het rapport worden in twijfel getrok
ken, op andere punten wijkt het col
lege in details af van de bevindingen
van de onderzoekers. En laat het
college blijken dat Reimerswaal
veel gunstiger uit het onderzoek
komt dan Tholen.
Volgens Boulogne leek de reactie
op touwtrekkerij om woorden. "En
haalt het college uit naar Reimers
waal. Is dat niet een beetje jaloezie?
Woorden als 'sterk' wil het college
vervangen zien door 'omvangrijk' en
een min moet een plus worden. Als
ik, als provincie zo'n brief zou krij
gen, dan zou ik er om moeten
lachen."
Boulogne zei dat er aanleiding
genoeg was om te reageren maar
vond dat het college te weinig argu
menten aanvoerde. "Je moet voor je
zaak een oor zien te vinden bij de
provincie."
Versluys legde nog eens uit dat er
geen tijd was voor een inspraakpro
cedure en dat het college heel snel
moest reageren. Het stoorde Ver
sluys dat in het rapport het succes
van de bedrijvigheid op Tholen
afgemeten wordt aan de schaarste
van industriegrond in West-Brabant.
L. den Oude (landbouw) kon zich
wel vinden in de opmerkingen van
Boulogne. "Ik was verrast door de
toon van de brief. Hoewel ik zelf
ook een opgewonden standje ben,
weet ik niet of dit goed is voor de
politiek. De reactie had wat gema
tigder kunnen zijn."
Toch benadrukte ook Den Oude het
belang van de noordelijke Zoom
weg. Met andere commissieleden
maakte hij zich zorgen over een
afstel van deze weg. "Dat zou een
rem op de economie betekenen. Ik
zou me als ondernemer wel beden
ken om me op Tholen te vestigen als
ik weet dat ik zoveel om moet rijden
om in Rotterdam te komen." Den
Oude vond de huidige verbinding
van Tholen naar de randstad 'niet
meer van deze tijd.' "Laten we een
signaal afgeven. Die weg is van
levensbetekenis."
J.P. Moerland (namens industrie en
opvolger van W.F. Rippen) was
bang dat de verbinding Rotterdam-
Zierikzee-Terneuzen-Antwerpen,
via de Westerschelde oeververbin
ding, eerder tot ontwikkeling
gebracht zal worden dan de Zoom
weg.
Ook andere leden waren bang dat de
verbinding in de ijskast wordt gezet,
gezien de reacties van inwoners in
Steenbergen die tegen de weg pro
testeren.
In het voorjaar zal het ontwerp
streekplan gepresenteerd worden.
Pasar Malam. In de Zeelandhallen
te Goes wordt morgen, zaterdag en
zondag de Indonesische markt Pasar
Malam gehouden. Honderd stand
houders laten hun produkten zien.
Er zijn restaurants en men kan diver
se muzikale optredens beluisteren.
Verder zijn er allerlei dansen te
bewonderen. De Pasar Malam duurt
van twaalf tot elf uur en zondag van
twaalf tot acht uur.
n De
[1 gerenommeerde
II LIJSTENMAKER
vUzjmm »oor het
LLoustv/erk eiland Tholen
Molenstraat 13,
tel./fax: 0166-664041
4695 CK
Sint-Maartensdijk
Advertentie I.M.
trahsatie van de volkshuisvesting de
eerst verantwoordelijke om te toet
sen of aan de subsidievoorwaarden
voor premie A-koopwoningen was
voldaan.
Hij bracht ook naar voren, dat in de
St. Philipslandse gemeenteraad vra
gen werden gesteld over de exploi
tatiekosten van het bestemmings
plan omdat er stroken onverkochte
grond overbleven. En het was toch
niet de bedoeling dat de gemeente
op die percelen onkruid ging hou
den.
De grondkostendeskundige van de
provinciale directie van de volks
huisvesting, dhr. Minderhoud (don
derdag ook in de rechtszaal aanwe
zig) had in 1989 zijn twijfels geuit
over de getrapte grondoverdracht in
Steintjeskreek. Volgens hem waren
geen afspraken of toezeggingen
daarover mogelijk. Die stroken
moesten er buiten blijven.
Mevr. Molenaar verweet de
gemeente en Woonplan 'nogal ruim
hartig en naïef met deze bouwzaken
omgesprongen te zijn. "Een echte
doelgroeper tekende niet voor de
koop van zo'n premie A-woning
omdat er in de toekomst een extra
bedrag vereist was voor de strook
grond. De provinciale directie van
de volkshuisvesting droeg geen ken
nis van alle feiten en omstandighe
den. Er werd heel veel verzwegen."
Burgemeester Vogel maakte daar
bezwaar tegen. "Er zijn geen ontoe
laatbare handelingen geweest. Er
werd overleg gepleegd met Van
Hunnik en die zei op een gegeven
moment, dat de accountantsdienst
bezwaren had gemaakt, maar later
kregen we toch goedkeuring. En de
gemeente nam het risico van de stro
ken grond die overbleven. Dat offer
tje brachten we voor de stimulering
van de woningbouw in St. Philips
land", aldus Vogel.
De vrijstaande premie A-woningen, soms met garage, aan de Steintjeskreek in Anna Jacobapolder, uniek in Nederland.
Projectontwikkelaar Woonplan van
dhr. Aantjes uit De Bilt kon dankzij
dat zogenaamde 'strategisch gedrag'
prachtige, soms zelfs vrijstaande
huizen bouwen. Uniek in premie A-
land, zo erkende ook de hoofdinge
nieur-directeur van de volkshuisves
ting in Zeeland, Van Hunnik, in een
gesprek met het toenmalige college
van b. en w. van St. Philipsland.
Oud-burgemeester T.A. Vogel
onderstreepte tijdens de rechtszit
ting de complimenten en VROM-
rechercheur H. Bovenschen bleef
niet achter. Dankzij de splitsing van
de percelen kwamen er extra aan
trekkelijke huizen voor de kopers.
Bovenschen prees Aantjes dat het
hem gelukt is om voor 132. tot
137.000 gulden zulke fraaie wonin
gen te bouwen. In andere gemeenten
wilde men dat ook wel, maar daar
zijn de kavels verdicht en twee
onder één kap woningen gebouwd.
Mede dankzij de goedkope bouw
grond verrezen aan het Berkenpad,
de Esdoornhof, de Schelpkreek-
straat, Steintjeskreek en de Wilhel-
minastraat premie A-woningen die
beneden de subsidiegrens bleven en
daardoor voor rijkssubsidie in aan
merking kwamen.
Het gemeentebestuur van St. Phi
lipsland speelde op het eind van de
tachtiger jaren een hoofdrol in deze
zaak. "Wij wilden graag huizen bou
wen in St. Philipsland", vertelde
oud-burgemeester Vogel donderdag
in de rechtszaal. Alles werd daarbij
uit de kast gehaald en de grenzen
van de wettelijke mogelijkheden
werden beproefd. Maar dat gebeur
de niet in het verborgene. Er was
open overleg met de provinciale
directie van de volkshuisvesting in
Zeeland. "We hadden nauw, doorlo
pend overleg; soms zelfs elke
maand", zei Vogel. Volgens de ver
tegenwoordigster van het ministerie,
mevr. drs. C. Molenaar-Mander-
sloot, had Van Hunnik in oktober
1987 toch aanmerkingen gemaakt
op het bouwplan Berkenpad/
Esdoornhof in bestemmingsplan de
Luyster II. Er was 175 nf buiten de
aanvraag voor 4 woningen gehou
den. De afgesplitste grond werd in
strijd met de geest van de subsidie
regeling toch door de gemeente aan
Woonplan overgedragen en aan de
bewoners verkocht. Stellige gelof
ten dat dit niet zou gebeuren, wer
den in het geheel niet nagekomen,
aldus mevr. Molenaar.
Zij concludeerde, dat de kopers van
een Woonplan-huis vanaf het begin
wisten dat de grond wegens de pre-
miegrens gesplitst was en dat ze
later een stuk grond voor uitbreiding
van de tuin of de bouw van een gara
ge zouden bijkopen. Koppelverkoop
is volgens de subsidieregeling ver
boden en de vraag was, hoe vrijwil
lig de bewoners waren om later de
grond te kopen. Bovenschen had bij
A. Boon een onvoorwaardelijke
koopovereenkomst aangetroffen
voor het bijkopen van de tuingrond.
Volgens hem hadden de betrokke
nen de eerst niet gekochte strook
direct als tuin ingericht. "Dat laat
niets te raden over", aldus de
VROM-rechercheur. Op een vraag
van de rechtbankpresidente hoe hij
dat geconstateerd had, moest hij het
antwoord schuldig blijven. In de
dikke stapel dossiers kon Boven
schen het niet direct vinden, behalve
bij de conclusie, dat de bewoners het
zelf hadden meegedeeld.
Wat de zaak Boon betreft, wilde de
belangenbehartiger van de St. Phi
lipslandse huiseigenaren, dhr. L.
Bruggink van de vereniging Eigen
Huis, niet spreken over een overeen
komst, maar over een éénzijdige
verklaring. "Hij wilde 100% zeker
zijn dat hij aan de grond kon
komen." De rechter noemde de
redactie 'merkwaardig' gezien zin
sneden als 'ik verbind me onvoor
waardelijk.' Aantjes bleek de verkla
ring opgesteld te hebben en hij voer
de aan, dat Boon erg geïnteresseerd
was in de tuingrond. Hij wilde voor
komen, dat iemand anders het per
ceel zou kopen. "Maar het was geen
koppelverkoop. Woonplan heeft een
uitdrukkelijk voorbehoud gemaakt",
benadrukte Aantjes. Niemand
anders bleek zo'n 'overeenkomst'
gesloten te hebben, waardoor de
rechter de conclusie trok, dat Boon
als comptabele bij de toenmalige
gemeente St. Philipsland graag de
puntjes op de i zette. Boon zelf ver
moedde, dat de niet gedateerde
overeenkomst rond de bewonings-
datum van zijn nieuwe huis was aan
geboden. "Er is pas overwogen om
de grond aan te bieden, nadat in
augustus 1989 uit overleg van de
gemeente met volkshuisvesting
bleek dat er geen problemen waren",
zei Aantjes. Bovenschen bestreed
dat. "Toen de mensen de sleutel kre
gen, kon men ook de tuin in gebruik
nemen en daarbij was er geen onder
scheid tussen de eigen tuin en de
extra grond."
Burgemeester Vogel bevestigde, dat
een aantal bewoners de strook in
gebruik genomen hadden zonder
toestemming van de gemeente.
"Daarvoor hebben ze nog een repri
mande gekregen."
In de Steintjeskreek huren een aan
tal bewoners de nog niet verkochte
stroken grond nu van de gemeente,
maar soms is daar een garage of een
tuinhuis op gebouwd. "Zou u blij
vende huur wel acceptabel vinden?",
informeerde de rechtbankpresiden
te, maar mevr. Molenaar wees dat
van de hand. "Dat blijft toch het ont
lopen van hogere stichtingskosten
voor de woning. Een constructie
omdat anders de premie in gevaar
dreigde te komen."
Dhr. Bruggink, vertegenwoordiger
van de vereniging Eigen Huis en
belangenbehartiger van 16 betrok
kenen, gaf echter aan dat het om tij
delijke huurcontracten ging. "Dat de
gemeente op de grond een garage of
tuinhuis tolereert, is haar zaak, maar
de bewoners kunnen de huur direct
stoppen."
De rechtbankpresidente wilde nog
weten, waarom de subsidie zonder
aanziens dès persoons was ingetrok
ken. Zij had verwacht, dat er reke
ning werd gehouden met persoonlij
ke omstandigheden. Mevr. Mole
naar maakte duidelijk, dat de
accountantsdienst van het ministe
rie, de Algemene Rekenkamer en
het parlement gelijke behandeling
willen. "Het is ongerechtvaardigd
om verschillen te maken. Glijdende
schalen zijn zeer ongewenst. We
moeten strikt de hand houden aan de
regels, anders krijg je normverva
ging."
De rechter informeerde waarom het
ministerie na de oplevering van de
huizen in St. Philipsland geen con
trole had uitgeoefend, want begin
1992 was het landelijk onderzoek
naar de grondmanipulatie al begon
nen en in mei/juni/juli 1993 was het
onderzoek in St. Philipsland gehou
den. Volgens Bovenschen was de
gemeente in het kader van de decen-
Ook Bruggink maakte bezwaar
tegen 'verdachtmakingen' ten aan
zien van de bewoners. "Zij hebben
part noch deel aan de constructie
met de grond, maar ze worden wel
in het beklaagdenbankje gezet."
Bruggink zei door middel van foto's
te kunnen aantonen, dat de extra
grond niet direct na oplevering van
de huizen in gebruik was genomen.
Hij wees ook op de twijfel die bij de
ambtenaren van volkshuisvesting
heerste. "Men wist het zelf niet hele
maal bij VROM. Er was geen eens
luidende mening."
De rechtbankpresidente concludeer
de, dat de gemeente met de hoofdin
genieur-directeur van de volkshuis
vesting in Zeeland 'de, grenzen van
de regeling had afgetast.' Dat beves
tigde burgemeester Vogel met de
toevoeging: 'mits er geen verplich
ting tot aankoop van de extra grond
was.' Bruggink hield een pleidooi
voor de 16 huiseigenaren bij wie de
subsidie ingetrokken is en de 2
bewoners van de Wilhelminastraat
waar de rijksbijdrage afgewezen is.
"Op onjuiste, onwettige argumenten
is de subsidie ingetrokken, waar
door de bewoners zeer getroffen zijn
en schade lijden.
De premie A-woningen waren voor
mensen met een beperkte beurs en
aangezien het hier om wezenlijke
financiële belangen gaat, kan men
zelfs tot verkoop gedwongen wor
den."
Bruggink bestreed, dat er tevoren
een wilsovereenstemming was over
aankoop van de extra grond. Boven
dien is het verbod op strategisch
gedrag zoals de gesplitste bouwka
vels in geen enkel artikel opgeno
men, zodat de staatssecretaris van
VROM dat ook niet als intrekkings-
grond mag gebruiken, zei de verte
genwoordiger van Eigen Huis.
Volgens hem was er 'niets mis' met
de huizen van Woonplan in St. Phi
lipsland en Anna Jacobapolder. "De
HID Zeeland bevestigde op 30
augustus 1989 dat aankoop van
extra grond toegestaan was, mits de
bewoners dat in vrijheid konden
bepalen. Al het meerwerk was toe
gestaan, of dat nu grond, een open
haard of een luxere keuken was,
mits het tevoren maar niet overeen
gekomen was. En de kopers ver
keerden niet in een dwangpositie",
aldus Bruggink.
Hij noemde het 'pertinente nonsens'
om de suggestie te wekken, dat er
wel verplichtingen waren. "Het
getuigt van de vooringenomenheid
van de staatssecretaris, dat er
geknoeid is met de regels", aldus
Bruggink. Hij kon zich indenken dat
de touwtjes strak aangehaald wor
den. "Maar niet voor oude gevallen
en niet achteraf straffen uitdelen. De
kopers moeten het voordeel van de
twijfel hebben", zei de pleitbezorger
van de 18 St. Philipslandse huiseige
naren.
Mevr. Molenaar stelde, dat het
ministerie van VROM in de hele
reeks van beroepszaken in alle
gevallen tot nu toe gelijk kreeg. Zij
noemde als voorbeeld een uitspraak
van de rechtbank van Roermond op
17 augustus. Voor de jaarwisseling
zal de Middelburgse rechtbank uit
spraak doen in de zaak Mariekerke,
waar Woonplan evenals in St. Phi
lipsland premie A-woningen bouw
de. De uitspraak over de St. Philips
landse huizenaffaire wordt half
januari verwacht.
Het team van begeleiders van de beschermende woonvorm. Van links naar rechts: regiohoofd A.J. de Jonge, plaatsvervangend hoofd R.J.
Verburg, mevr. A. Dingemans, mevr. A. Janssen en mevr. M.J. Nefs.
