Arbeidsbureau dag
dicht voor protest
Sint raakt zak duiten kwijt
bij intocht Sint-Maartensdijk
Drie Zeeuwse avonden
ondanks doublure succes
De beste wensen in De Meestoot
Sint te paard in Sint-Philipsland
De Schutse krijgt
hydrocultuur cadeau
Oorlogsherinneringen
uit Stavenisse <mw
Boekenmarkt
in Ons Huis
Scherpenisse
Beheerscommissies zijn tevreden over opkomst
Donderdag 23 november 1995
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
15
Medewerkers met petitie naar Rijswijk
Het arbeidsbureau in Sint-Maartensdijk was donderdag
vrijwel verlaten. Op één baliemedewerkster na werkte er
niemand. Het personeel was samen met de andere mede
werkers van de Zeeuwse arbeidsbureaus naar een pro
testbijeenkomst in Rijswijk. Daar is het centraal bestuur
van de arbeidsvoorziening gezeteld. Zo'n 125 mensen
stonden daar donderdag op de stoep om te protesteren
tegen de voorgenomen bezuining op de arbeidsbureaus in
Zeeland van 50 procent.
Vestigingen weg
door A .J. Smits
A.J. Smits uit Stavenisse was 11 jaar toen de
Tweede Wereldoorlog uitbrakHet maakte een
diepe indruk op hem. Achttien jaar na de bevrij
ding stelde hij zijn herinneringen aan die tijd op
schrift. Als feuilleton zijn ze de komende weken
in deze krant te lezen.
De drie Zeeuwse avonden die onlangs op dezelfde zater
dag stonden gepland, zijn toch een redelijk succes gewor
den. In het Holland Huis te Scherpenisse kwamen de
meeste mensen (ongeveer 90) opdagen om te kijken naar
de films van W. Cornelisse en naar cabaretier Piet Brak
man. In 't Ouwe Raed'uus was het publiek zo'n 60 man
groot en zij genoten van de cabaretgroep Zeeuws Plat. In
Ons Dorpshuis te Anna Jacobapolder kwamen toch altijd
nog vijftig mensen kijken en luisteren naar troubadour
Engel Reinhoudt en het mondharmonica-ensemble The
Multicats.
IJspret
Kerst- en nieuwjaarsgroeten in streekmuseum
Koningshuis
Enthousiast
Op donateursavond van steunstichting
Zo'n 45 sponsors en donateurs bezochten vrijdag de
donateursavond van de stichting Vrienden van De Schut
se uit Sint-Annaland. In de recreatiezaal werd een groot-
beeldprojectieapparaat dat de stichting aan het bejaar
denoord schonk, officieel in gebruik genomen. Ook werd
een nieuw cadeau gepresenteerd: hydrocultuurbakken
voor planten.
Gemeente blijft achter
Rolstoelbus
De regering heeft besloten minder
geld uit te trekken voor de arbeids
bureaus. Het beschikbare bedrag
moet door het centraal bestuur ver
deeld worden over de diverse pro
vincies. Het bestuur vond dat de
problemen erger waren in de stede
lijke gebieden dan in de dunner
bevolkte provincies. Dus moesten
provincies als Zuid- en Noord-Hol-
iand minder inleveren dan Zeeland
dat de helft minder zou moeten krij
gen. Daar waren de Zeeuwse
arbeidsbureaus het helemaal niet
mee eens. Donderdag boden zij het
centraal bestuur een petitie aan
waarin ze pleitten voor minder kor
ting op hun budget. Dat bedroeg tot
nu toe 28 miljoen per jaar, maar dat
zou nu dus naar 14 miljoen gaan. De
actie vond donderdag plaats omdat
het bestuur op die dag de begrotin
gen van de diverse regio's besprak.
Ook Krijnie Hoek uit Poortvliet van
het arbeidsbureau in Sint-Maartens-
De stichting Ontspanning Gehandi
capten houdt zaterdag een tweede
hands-boekenmarkt in clubgebouw
Ons Huis te Scherpenisse. Er wor
den van half twee tot half vijf enke
le duizenden boeken aangeboden
ten bate van de wekelijkse ontspan
ningsavonden voor verstandelijk
gehandicapten in de gemeente Tho-
len. De stichting verzorgt deze
avond al 25 jaar.
dijk ging naar Rijswijk. "We hebben
het centraal bestuur een petitie aan
geboden voor minder korting. Jaren
lang hebben we veel werk verricht
in Zeeland. Er zijn echt dingen ver
anderd en dat werd landelijk ook
altijd erg gewaardeerd. Soms wer
den we zelfs als voorbeeld
genoemd", legt mevr. Hoek uit. "Dat
wordt nu afgebroken als we het met
de helft minder moeten gaan doen.
Het is duidelijk dat je met zo'n kor
ting op het budget niet de service
kan blijven verlenen zoals dat nu
gebeurt. Ik denk dat het onvermijde
lijk is dat er ontslagen zullen vallen
en dat er vestigingen gesloten wor
den, misschien wel Tholen."
De mensen konden donderdag het
arbeidsbureau wel in en konden ook
de vacatureboeken inzien, maar
werden niet geholpen. Men had
begrip voor de actie. "We hebben
echt geen vervelende reacties gehad.
Als onze baliemedewerkster uitge
legd had waarvoor het was, vonden
ze het allemaal wel goed. Want stel
je voor dat je straks naar Goes moet
om jezelf in te laten schrijven!", zegt
mevr. Hoek. Het regionale bureau
arbeidsvoorziening Zeeland kreeg in
haar protest ook de steun van de pro
vincie en enkele bedrijven. "Het
centraal bestuur heeft de petitie aan
gepakt en beloofd dat ze erover zou
den praten", vertelt mevr. Hoek.
"Eerst zou half december bekend
worden of de bezuiniging doorgaat,
maar nu willen ze er op 9 december
over vergaderen en op 21 december
nóg een keer. Dus ik ben bang dat
het nog wel even kan duren en per 1
januari zou de bezuiniging ingaan.
We hebben twee begrotingen inge
diend. Eén met 50 procent van het
budget en één met ongeveer 15 pro
cent, iets wat wij redelijk vonden.
En nu is het afwachten."
Mijn herinneringen kunnen geen aanspraak maken op een chronologische
volgorde. Maar als ik zo in gedachten terugga, staat me wel levendig voor de
geest dat ons leven met het voortduren van de oorlogstoestand al maar moei
lijker werd.
Zo valt me in dat op zekere dag - ik denk in 1943 - in zekere zin het oor
logsvuur in onze omgeving naderbij kwam. Mijn vader had samen met ome
Jan Geluk een wei in pacht aan de Oudelandsedijk (de Sluuswaaje). We
waren stekels aan het kappen. Lena en Mina van ome Jan, Bram van ome
Kees en ik. Het was toen nog zo, dat heel die wei van elf gemeten aan één
stuk beweid werd, door 5 koeien en 2 a 3 paarden van ieder; van ons en ome
Jan dus. En wat konden er dan een stekels groeien.
Zoals gezegd, op een mooie middag waren we daar aan het werk en ineens
hoorden we, in het westen over zee, vliegtuigen. Hoog uit de lucht kwamen
ze achter elkaar in duikvlucht naar beneden, tegelijk een ratelend mitrail-
leurvuur afgevend. We zagen de machines over het dorp heen in wijde boch
ten door de lucht scheren, en maar schieten. We dachten niet anders of ze
hadden het op de bunkers en stellingen op het Scheld gemunt. We raakten er
enigszins opgewonden van; we vonden het maar wat goed, dat de Duitsers
daar eindelijk eens op hun kop kregen. Hoe lang die aanval geduurd heeft?
Het leek me een hele tijd, maar het zal hooguit een kwartier geweest zijn.
Maar wat bleek 's avonds toen we thuiskwamen? Dat niet de Duitse stellin
gen beschoten waren, maar schepen op zee.
Van toen af is dat niet meer opgehouden, tot onze evacuatie in februari 1944.
Bij tijden kwamen de aanvallende jagers elke dag; dan 's morgens, dan
's middags. En dan ging er soms een week of langer voorbij zonder dat je ze
zag. Wat zijn er een slachtoffers gevallen onder het schippersvolk. Want ze
schoten heus niet alleen op Duitse marineschepen, maar op elke schuit of
sleep met kasten die onderweg was. En daar was natuurlijk heel wat vervoer
bij van materialen ten behoeve van de Duitse Wehrmacht. Door particuliere
schippers werd er toen zoveel mogelijk 's nachts gevaren. Toch was er over
dag ook altijd vaart. De bouw van de Atlantikwall moest doorgaan en....ver
slond haast eindeloos materialen. Toen zijn de Duitsers begonnen om sche
pen met bouwmaterialen te begeleiden met marinescheepjes. Die schoten
dan op de vliegtuigen. Wat hebben we angsten uitgestaan, als de vliegtuigen
kwamen terwijl we in het Nieuweland of in het Ouwland aan het werk
waren. De jagers scheerden soms al schietend over je hoofd - dan regende
het lege patroonhulzen - en als de luchtafweer terugschoot, ontploften de
granaten boven je in de lucht. Wat was je dan bang voor de scherven. We
doken dan gauw in een 'grippe', die waren er toen nog. Toen het voorbij was,
probeerde je snel aan de zeedijk te komen om te zien wat er gebeurd was. Ik
heb verschillende dode en gewonde mensen met een roeiboot aan wal zien
brengen. En wat een schepen zijn er de grond in geboord. Er liggen hier in
het Keeten en Mastgat nog wel wrakken uit die tijd.
Eigenaardig was dat, voor zover ik weet, de Duitse stellingen nooit bescho
ten zijn en de Duitsers vanuit hun mitrailleurposten ook nooit op de vlieg
tuigen schoten. Misschien is dit ook wel verklaarbaar. De geallieerden kun
nen gedacht hebben: laat de Duitsers daar maar bouwen en soldaten bren
gen; die zitten daar voor ons minder gevaarlijk dan aan de Franse (inva-
siejkust. (Wordt vervolgd)
Deze zwarte piet liep vooraan de stoet bij de intocht in Sint-Maartensdijk. Hand in hand met drie kinde
ren die hem de weg naar de Markt wijzen.
Sinterklaas maakte met zijn tien
zwarte pieten in Sint-Maartens
dijk een rondrit van meer dan een
uur. Gezeten in de open koets en
voorafgegaan door muziekvereni
ging Euterpe doorstond de goed
heiligman wind, kou en af en toe
wat regen.
Een lange stoet van kinderen volg
de het gezelschap. De zwarte pie
ten deelden ondertussen snoep uit
en maakten gekke capriolen. Op
de Markt aangekomen wilde de
sint een zak met geld overhandi
gen aan burgemeester H.A. van
der Munnik maar de zak met
dukaten was verdwenen. Terwijl
de sint door de burgemeester
werd ontvangen en alle kinderen
voor het gemeentehuis stonden,
ontdekte de hoofdpiet twee stoute
pieten die er met het geld vandoor
waren gegaan. Ze hadden zich
boven op een dak van een huis
verscholen.
Het was zaak de pieten zo snel
mogelijk naar beneden te halen.
Gelukkig was de brandweer vlak
bij; met loeiende sirene reed de
brandweerwagen het plein op.
Met een lange ladder werden de
pieten naar beneden gehaald.
Gemakkelijk ging dat niet want
de pieten lieten zich niet zomaar
vangen en moesten met een touw
aan de rug langs de ladder
omlaag. De zak werd alsnog over
handigd aan de burgemeester die
het volgens de sint moet gebrui
ken voor het behoud van 'recre
atieve en culturele doeleinden'.
De burgemeester was blij met het
geld en ook blij-dat de sint weer
naar de smalstad was gekomen
om de kinderen te bezoeken. De
burgemeester was niet bang dat
sinterklaas verdrongen wordt
door de kerstman, zoals wel wordt
beweerd.
Na de ontvangst en het oponthoud
op de Markt toog het gezelschap
(ook de burgemeester en zijn
vrouw) naar recreatiecentrum
Haestinge. Daar wachtte mr. Dia
mond de sint en de kinderen op
voor een voorstelling met goochel
trucs en spannende kunstjes zoals
liggen op een spijkerbed. En kon
den de muzikanten van Euterpe
hun stijve vingers van de kou, wat
warmen in de foyer. Na afloop
kregen de kinderen een zak snoep
mee.
Computerbeurs. Op zaterdag 9
december wordt er van tien tot vier
uur de computerbeurs PC-discount
gehouden in Leysdream te Roosen
daal. Er worden hard- en software,
spelletjes, onderdelen en boeken
verkocht. Ook tweede hands artike
len met garantie worden te koop
aangeboden. Er zijn ruim 60 stand
houders uit Nederland, België en
Duitsland.
Het Holland Huis in Scherpenisse
was goed bezet op de avond die
georganiseerd werd door Uit op
Tholen. Door een ongelukkige coör
dinatie waren er drie Zeeuwse avon
den tegelijk in de gemeente, maar
blijkbaar leden de voorstellingen
daar niet teveel onder. In Scherpe
nisse kreeg het publiek eerst een
aantal historische films van de
Thoolse cineast W. Cornelisse te
zien. Ze werden vertoond door zijn
schoonzoon Karei Dietvorst. Mevr.
J. Meerman-Ottevanger voorzag de
films ter plaatse van commentaar.
Allereerst werden de aanwezigen
welkom geheten door voorzitter
M.D. Geuze van Uit op Tholen. Hij
vond het vervelend dat er drie
Zeeuwse avonden tegelijkertijd
waren. "Maar", zei hij, "gelukkig
was u zo verstandig om hiernaartoe
te komen." Mevr. Meerman vertelde
eerst nog enkele anekdotes in het
Thools over ondermeer 'Schele Ger-
rit de kasjesvent', vroeger een
bekende figuur in Scherpenisse.
Het publiek kreeg in de eerste voor
stelling een bejaardenreis naar Bur
gers dierenpark en natuurbad
Warande in Oosterhout te zien. Er
kwam in deze film uit 1938 veel
Thoolse klederdracht voor en de
onderlinge verschillen waren goed
te zien. Toen het gezelschap met
auto's weer terugkeerde naar Tholen
werd het onthaald door muziekver
eniging Concordia. Vervolgens
kwam de strenge winter van '38/'39
in beeld. Cornelisse legde het uit-
Prettige kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar. Het loopt tegen het ein
de van het jaar en dergelijke wensen duiken binnenkort weer op. Meest
al staan ze gedrukt op kaartjes die men krijgt van familie, vrienden of
bekenden en op kerstpakketten en verpakkingen waarin de winkeliers
hun koopwaar in december wikkelen. Streekmuseum De Meestoof in
Sint-Annaland besloot deze winter een speciale tentoonstelling in te
richten van kerst- en nieuwjaarskaarten.
De eerste kerstkaaren stammen uit
Engeland, een land dat een grote tra
ditie heeft op het gebied van 'gree-
tingcards'. Een idee dat in Nederland
al snel werd overgenomen, getuige
de vele kaarten met 'Groeten uit...'.
Dit soort wenskaarten en met name
kerst- en nieuwjaarskaarten, heeft de
laatste tientallen jaren ons land ver
overd. In De Meestoof is van 22
december tot en met 6 januari een
tentoonstelling van kerst- en nieuw
jaarskaarten te zien. Het gaat hierbij
echter niet om de eerste de beste
kaarten, maar om grafische kunst
werken van allerlei formaten die
particulieren of kunstenaars speciaal
lieten maken om aan hun relaties te
sturen.
De collectie die in Sint-Annaland te
zien is, richt zich met name op de
periode tussen 1920 en 1970. Onder
de meer dan 100 kunstenaars die op
dit gebied hun sporen verdienden,
vindt men namen als Johan Melse
(uit Goes), Pam Rueter, Nico Bul
der, J. Buckland-Wright, W.J.
Rozendaal, Thijs Mauve, J. Briedé
en J.F. Doeve. De expositie is voor
namelijk samengesteld uit Neder
lands materiaal waarbij hout- en
linoleumsneden, overwegend in
zwart-wit, de boventoon voeren.
Maar er zijn ook fraaie staaltjes van
kleurtechniek te bewonderen. Ook
enkele Duitsers toonden hierin hun
talenten.
De expositie wordt ingeleid met een
geschreven nieuwjaarswens uit de
negentiende eeuw. De nieuwjaars
wensen waren al enkele eeuwen eer
der in zwang, met name in de steden
waar bedrijven gedrukte wensen aan
de opdrachtgevers aanboden. Ook
een vitrine met recentere kaarten is
te zien. Daarbij komen namen als Jo
Spier en Anton Pieck om de hoek
kijken. Ook is er een hele serie
kerstwensen te zien die ir. M.A.
Geuze (oud-inwoner van Poortvliet)
van de koninklijke familie kreeg
toen hij kamerheer aan het hof was.
Ook bijzonder is een kaart van de
bekende schilder Jan Wiegers, door
hemzelf gesigneerd. Verder wordt
het streekmuseum versierd met
kerstbloemstukken en de merklap-
pententoonstelling blijft eveneens te
bezichtigen. De expositie is op door
deweekse dagen van kwart over
twee tot kwart voor vijf te bekijken.
De Meestoof heeft ook een wed
strijd uitgeschreven. Iedereen kan
tot 22 december een zelfgemaakte
kerstwens naar het museum sturen.
De mooiste en origineelste inzen
ding wordt met een prijs beloond. Er
zijn twee categorieën: jeugd en vol
wassenen. Op de kaart moeten
naam, adres en leeftijd van de inzen
der vermeld zijn.
Tussen de buien door arriveerde de sint met zijn gevolg zaterdag in de haven van Sint-Philipsland.
"Hij komt, hij komt," riep een
jongetje op de basalten pier in de
haven van Sint-Philipsland. Op de
Krabbenkreek had hij de boot
van sinterklaas gezien; het kleine
stipje in de verte bleek de mijter
van de kindervriend uit Spanje te
zijn.
Heel langzaam maar zeker gleed
de boot over het vlakke water in
de richting van de wachtende kin
deren op het havenplateau. Op de
dijk bij het praathuisje stonden
ook mensen te kijken. Muziekver
eniging Concordia was inmiddels
al gearriveerd om de sint muzi
kaal welkom te heten. En ook het
paard stond klaar want dat kon
niet meer op de boot. Op de boot
die was versierd met vlaggetjes,
stonden de zwarte pieten te zwaai
en. Een van hen speelde zelfs op
een trompet.
'Hij komt, hij komt', met cadeau
tjes. Overal op de boot stonden
dozen in cadeaupapier.
Het afmeren was geen probleem.
Het was even na half een en er
stond nog genoeg water in de
haven zodat de sint, ondanks zijn
hoge leeftijd, vrij gemakkelijk uit
kon stappen. Rustig zwaaide hij
naar de kinderen, liep op hen toe
om ze een handje te geven en teke
ningen in ontvangst te nemen. De
pieten deelden pepernoten uit.
Concordia speelde alvast een
deuntje en het paard van de sint
stond te trappelen van ongeduld.
Toen Sint Nicolaas dan eindelijk
op zijn paard wilde stappen, bleek
dat voor de hoogbejaarde bis
schop een hele inspanning. Niet
alleen vanwege zijn leeftijd maar
ook vanwege de rokken die hij
onder zijn habijt draagt. Met wat
hulp lukte het de sint dan toch om
in het zadel te komen en kon de
stoet vertrekken.
Heel rustig liep het paard achter
de muziek aan toen het wat begon
te regenen. Op weg naar dorps-,
huis De Wimpel waar de kinderen
liedjes zongen en bij de sint moch
ten komen zitten.
Hij is gekomen.
bundige ijsplezier van de Tholena-
ren op de 'Kleine Vest' vast. Het
draaiorgel De Mortier stond in
't Bosje opgesteld om het plezier te
verhogen. Men zag jong en oud
overrijden en sommige taferelen
zorgden voor veel hilariteit en her
kenning in de zaal. Verder kwamen
aan bod: mooie plekjes op Tholen,
de inundatie van Tholen in 1944 met
droevige beelden van een eiland
onder water, gymnastiek te Tholen
in de jaren '50 met diverse vereni
gingen en (naar alle waarschijnlijk
heid) het vertrek en de terugkeer van
de soldaten van het Zeeuwse batal
jon naar Indië.
Vervolgens was Piet Brakman aan
de beurt. Hij bracht zijn programma
'Gescheiden afval'. Hij gebruikte het
nieuwe vuilnis-ophaalsysteem als
vergelijking voor het leven. Welke
dingen gooi je weg en wat komt er
dan in de grijze en wat in de groene
container? En wat bewaar je? Brak
man vergeleek ondermeer de poli
tiek met een afvalbak: "Je licht het
deksel op en dan komt er soms iets
heel vervelends uit." De liedjes
bracht de cabaretier in het (Zeeuws-
Vlaams) dialect. De zaal kon bij een
bepaald nummer ook het refrein
meezingen in het Thools. "Want
lalala klinkt in alle dialecten hetzelf
de." Na afloop kregen de deelne
mers een bloemetje of een fles wijn
aangeboden.
In Poortvliet stond het duo Zeeuws
Plat op de planken in 't Ouwe
Raed'uus. Rien de Jonge, bijge
naamd Jilles de Puut, bewees zijn
veertigjarige ervaring in het cabaret
vak. Samen met zijn muzikale bege
leider Rinus de Keizer bracht hij
liedjes, verhalen en grappen in het
Zuidbevelandse dialect. Ze lieten de
bezoekers pas om elf uur weer naar
huis gaan. M.M. Hage van de
beheerscommissie noemt het optre
den een succes. "Iedereen gaf
enthousiaste reacties. En ook al was
er concurrentie, toch zijn wij niet
ontevreden met zo'n zestig bezoe
kers. Het is zeker voor herhaling
vatbaar."
Ons Dorpshuis te Anna Jacobapol
der werd ook redelijk bezet door
ongeveer 50 mensen. Deze genoten
van de bekende Bevelandse trouba
dour Engel Reinhoudt. Zijn teksten
en liedjes waren nu eens ernstig en
dan weer humoristisch en vol nos
talgie. Hij ging daarbij hoofdzake
lijk in op Zeeuwse zaken, maar ook
algemenere dingen kwamen aan de
orde. Vervolgens trad het mondhar
monica-ensemble The Multicats op.
Eén van de drie leden van de groep,
J.A.A. Winterberg, woont zelf in
Anna Jacobapolder en is lid van de
beheerscommissie. Het ensemble
dat al op veel plaatsen speelde,
ondermeer in Amerika, liet horen
dat het kwaliteit in huis heeft. Van
bewerkte klassieke stukken tot film
muziek, het stond allemaal op het
repertoire. Het publiek was na
afloop in het algemeen zeer tevre
den. J. de Jager van de beheerscom
missie was dat zeker opk. "Het was
de eerste keer dat we in Ons Dorps
huis iets van deze grootte hebben
georganiseerd. Want we krijgen nu
ook subsidie van de gemeente. Wij
zijn best tevreden met die 50 man
publiek. Dat was overigens best
gemengd. Er waren behalve mensen
uit Sint-Philipsland en Anna Jacoba
polder ook bezoekers uit ondermeer
Oud-Vossemeer en Sint-Annaland.
De acts waren totaal verschillend,
maar het bleek een leuke combina
tie."
In Sint-Philipsland staat in dorps
huis De Wimpel alweer een volgend
programma op stapel. Op 29 decem
ber treedt daar het poppentheater
Robhetty op voor de kinderen.
Advertentie I.M.
Kids for Animals. Kids for Ani
mals van de Dierenbescherming
Bergen op Zoom is op zoek naar
jeugdleiding. Deze mensen begelei
den de kinderen tijdens ondermeer
hun maandelijkse knutselochtenden,
excursies of als er een spreker komt.
Éénmaal per maand gaan de oudere
kinderen helpen met schoonmaken
en de honden uitlaten in het dieren
asiel h'Onderdak. Mensen die inte
resse hebben kunnen bellen met
0164-245244.
Voorzitter A. v.d. Hoek opende de
avond. "Verschillende malen heb
ben we het geluid gehoord: Wat doet
die stichting nu eigenlijk? Vandaar
dat we deze bijeenkomst georgani
seerd hebben, teneinde u vanavond
enige duidelijkheid te verschaffen",
zei de voorzitter. "De stichting is in
het leven geroepen omdat vele
bejaarden- en verzorgingscentra in
den lande ons daarin zijn voorge
gaan. Directeur J. Wesdorp van De
Schutse kwam tot de conclusie dat
zo'n stichting binnen de genoemde
centra in wezen onmisbaar is." Van
den Hoek schilderde het doel van
Vrienden van De Schutse: het
bevorderen van het welzijn van de
bewoners.
Om dat doel te kunnen verwezenlij
ken, ging de stichting aan de slag
met het inzamelen van gelden.
Bedrijven op Tholen en Sint-Phi
lipsland werden aangeschreven, net
als de gemeente. "Alleen de
gemeente heeft op ons verzoek van
16 februari 1994, om subsidie of een
donatie, nog niet gereageerd. Maar
een gezegde luidt: Ambtelijke
molens draaien langzaam", zei v.d.
Hoek.
"Maar beter laat dan nooit, zullen we
maar denken." De voorzitter
bedankte alle bedrijven en kerken
die wel op het verzoek hebben ge
reageerd. Hij vertelde dat de groot-
beeld-projectieapparatuur het eerste
was dat werd aangeschaft. Overi
gens alleen met geld van donateurs
en bedrijven, de giften van kerkge
nootschappen zijn hiervoor bewust
niet gebruikt. Een tweede gift werd
gevormd door een aantal bloembak
ken met hydro-cultuur: een systeem
waarbij de planten niet in potgrond
staan, maar in een soort ronde, water
opnemende steentjes waarbij een
metertje aangeeft wanneer en hoe
veel water er gegeven moet worden.
"Wij meenden dat de aankleding van
het gebouw belangrijk is voor de
bewoners. Het brengt rufct en sfeer.
Vooral bloemen en planten dragen
daar in sterke mate toe bij. Voorts
zijn deze bakken vrij gemakkelijk te
verplaatsen omdat ze voorzien zijn
van wieltjes. Dat is bij het schrob
ben en boenen van de vloeren een
grote verbetering", vertelde v.d.
Hoek.
"Dat wij in twee jaar in staat gesteld
zijn om deze benodigdheden aan te
schaffen, heeft onze stoutste ver
wachtingen overtroffen en wij zijn u
daar zeer erkentelijk voor." Na deze
toespraak liet penningmeester L.
Hage op het nieuwe projectieappa
raat een film zien van diverse plaat
sen in de gemeente Tholen.
Directeur J. Wesdorp van De Schut
se, tevens vice-voorzitter van de
steunstichting, vertelde dat het aan
tal donateurs inmiddels is opgelopen
tot zo'n 130. "Dat mag natuurlijk een
bijna vaste, jaarlijkse bron van
inkomsten genoemd worden. Daar
zijn we uiteraard erg blij mee. Ook
de financiële ondersteuning door
een aantal kerken en bedrijven heeft
het ons mogelijk gemaakt om in kor
te tijd deze twee mooie projecten te
realiseren", zei Wesdorp. "Bewoners
en zeker ook de directie zijn daar
heel trots op. We hebben nu in ons
tehuis overal hydro-cultuurplanten.
Ter verduidelijking: het onderhoud
wat onlosmakelijk met dit systeem
verbonden is, neemt De Schutse
voor haar rekening zodat de stich
ting Vrienden van De Schutse niet
met vaste kosten wordt opgezadeld."
Wat de directeur betreft, is het nog
zeker niet afgelopen met de extra's
die de stichting aan het tehuis zal
geven.
"Wat de toekomst betreft, zullen er
zeker nog een groot aantal wensen
zijn en blijven om de leefsfeer in ons
tehuis nog meer te verbeteren. Die
wensen lopen uiteen van bijvoor
beeld aanvulling op de wandversie
ring tot de aanschaf van een eigen
rolstoelbus. Ik noem maar iets." De
directeur sprak tot slot de hoop uit
dat de donateurs de stichting zullen
blijven steunen. "Wij zullen ons vol
ledig inzetten om er goede bestem
mingen voor te vinden."
