nergens UX li l""! AL GOEDKOPER' ^XsDIJKWEG 33 POORTVLIET Het blijft zomers PERSIA M massief grenen dressoirs, j spekkasten, meidenkasten, slaapkamers ull,s in gewoon niet goedkop 12 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT Donderdag 10 augustus 1995 nu 11 l (deel 3) door A.J. Smits A.J. Smits uit Stave- ttisse was 11 jaar toen de Tweede Wereldoorlog uit brak. Het maakte een diepe indruk op hem. Achttien jaar na de bevrijding stelde hij zijn herinneringen aan die tijd op schrift. Als feuilleton zijn ze, de komende weken in deze krant te lezen. TV/RAd10 kasten eethoeken, MEENEEM MAGAZIjNVERKOOP IN DE MULTIHAL VAN WOONBOULEVARD POORTVLIET 4 etages Oosterse Tapijtkunst BANKSTEL VANC0UV0R 3 2 zits combinatie rundleder Botterdam Dordrecht BIJPASSENDE fa en CROEN.gjJL BANKSTEL ROMANTICA 2+3 zits in groen of rood met grenen FAUTEUIL ROMANTICA laagmodel in groen of rood FAUTEUIL ROMANTICA hoogmodel in groen of rood De periodieke magazijn-leegverkoop van Woonboulevard Poortvliet. Alles wat, om welke reden ook wet} moet, gaat de deur uit met uitzonderlijke kortingen. Hier 50".op een bankstel, daar op een wandmeubel. Kortingen die op kunnen lopen tot zo'n 80% van de normale verkoopprijs. Niet alleen de spullen van Woonboulevard Poortvliet zelf, maar ook die van diverse fabrikanten worden in de Multihal verzameld. Totdat er genoeg is om spektakulair van leer te trekken. Zo zijn er meer dan 250 bankstellen, slaapkamers en wandmeubels, van sommige modellen slechts enkele stuks. En mocht je in de Multihal niet slagen, loop dan eens door de andere winkels van woonboulevard Poortvliet. Ook hier vind u een grote ruime collectie meubelen met tientallen aanbiedingen. MODERN BANKSTEL CARIS in diverse kleuren rundleder leverbaar Nu als 3+2 zits Multipriis BANKSTEL LOTUS in diverse kleuren rundleder leverbaar. Nu als 2+3 zits Multiprijs MASSIEF EIKEN BANKSTEL blank of donker met kuipkussens van rundleder voorzien van duurzame interieurvering. Nu als 3+2 zits met inruil van oud bankstel. BANKSTEL MONACO 3+2 zits Leatherlook superlage prijs BANKSTEL RUNNER JJQ Nu als 3+2 zits in diverse stoffen kompleet vanaf HOEKBANK in buffellook in leder/buffellook BANKSTEL CAUBRA 0«PU 3+2 zits in orginele Buffellook. leverbaar in diverse kleuren. Nu kompleet voor tw/M,.'"'''- rftim BANKSTEL 3-2 LUNA leder zwart met buffellook vrijdag koopavond tot",w zondag en Allemaal sterk gecamoufleerd. Zo stelden ze wagen na wagen op onder de hoge olmen op de Stoofdijk. Wat had dat allemaal te betekenen? Dat wist natuurlijk niemand. Of toch wel? Alras deden de wildste geruchten de ron de. Er lagen Engelse schepen op de Oosterschelde, zo werd er verteld, en die zouden gaan schieten. Daarom kwamen al die Duitsers met dat zware mate riaal hier naartoe. "Om ze in de grond te boren netuurlijk in dan óór êêl durp platheschoote", werd er beweerd. Overtuigender kon het niet klinken; daar hielp geen redenatie tegen. "Je kun 'ier 't beste ma weggae, 't óór stikhevaer- luk. 't Bos stae oak a vol, in op Blik oak a 'n berg kenonnen. Dae gae ze netuurlijk vandaen schiete." Ik herinner me nog dat mijn vader zei: "Jè, ma die gae dae nie staen schiete, die kruupe uut 't zicht vö de vliegmesiens." "Ja, ma dat Duitse leeher kom nie vó niks naer ier", werd er tegengeworpen. Ja, dat leek inderdaad zo. Wat moest al dat oorlogsmateriaal nu hier op zo'n eindpunt doen? Hoe het zo ineens kwam weet ik niet, maar even later gingen er reeds men sen van de Veerweg en de Stoofdijk op de vlucht. Lopend en op fietsen; de deur op slot en weg. Waar naartoe? Dat wisten ze zelf niet. In ieder geval weg van het dorp. Het was zo rond negen uur dat het hiervoor verhaalde zich afspeelde. We stonden bij ons boven op de dijk, waar ik de gesprekken afluisterde. Mijn vader zei: "Ga maar kamen, dan ga ik bij Jap Hoek vragen of hij nog karne melk nodig heeft." (voor de varkens). We zaten met bergen melk. Het was mei, de koeien nog maar kort buiten. In geen dagen had de melkauto gere den, door de oorlog lag de fabriek stil. Zodoende moesten we bijna de hele dag kamen, dan had je tenminste nog boter. Ik aan 't kamen achter op de 'plèsse'. Ik was nog maar even bezig, daar kwam vader terug. "Oale ménsen hae weg, me zouwe oak ma motte hae. Ik dae broer Krien hezieje, die hae nae 't Ouwland nae Koos. Dae kumme mee meerieje. Dat gaf me een con sternatie. Moeder had er niet veel mee op om weg te gaan. Maar ja, als nou iedereen ging..„(Wordt vervolgd) Zo, de oorlog is voor ons voorbij, dacht ik. Geen schot was er gevallen, de Hollandse soldaten lieten zich gewillig krijgsgevangen maken. Voordat de Duitsers op het veer kwamen, hadden de Hollanders nog een hoop materiaal en uitrustingsstukken 'taanen steiher' gegooid. Ook in de 'pit bie de lantaem' lag een hoop soldatenspul, onder andere een partij verrekijkers. Die hebben daar verscheidene dagen gelegen. Leen van Piet Gaakeer, die toen op het veer woonde, heeft er nog een weggepikt. Toen hij in het najaar van 1940 'koeiewachter' bij ons was, heb ik er nogal eens" door gekeken. Men vertelde de eerste dagen na de bezetting dat er Duitse soldaten, bij het zien van de zware Zierikzeese toren, vroegen of dat nu Londen was. Ze waren zo begeesterd door Hitiers denkbeeld 'Wier fahren gegen England', dat ze meenden er met een sprong over een sloot te zijn. Het pleitte overi gens niet voor hun aardrijkskundige kennis. Nu wil ik eerst iets vertellen van de bange nacht die we in die meidagen heb ben meegemaakt. Ik durf niet te zeggen of het de nacht was voorafgaande aan de eerste dag dat we bezet werden (donderdag 16 mei), of de volgende nacht. In ieder geval, het was een zeer bange nacht; 's avonds al was het een vreselijk lawaai, voortdurend werd er geschoten. Zware donderende ont ploffingen, felle korte knallen, het gerikketik van machinegeweren, alles door elkaar. Heel de nacht ging dat door. We zaten met zijn allen in de keu ken en soms zaten we rondom in het vuur. In de keuken hadden we een dak raam, waar weliswaar een 'val' voorgeschoven was, en een raam met een overgordijn ervoor. Nu en dan schoten felle vuurflitsen door de naden op elkaar toe, nog erger als bij een nachtelijk onweer. We zaten bij een 'petero lielamp', want 'elektriek' hadden we nog niet. Tenminste, niet in huis. Wél in de schuur, om 'mee te stróóisniejer eeten te sniejen vó de paeren'. Ook een eigenaardige toestand. O, wat heb ik - en wij allemaal - die nacht doodsangsten uitgestaan. Ik ben nog een keer onder de tafel gekropen; naar mijn gevoel was het, of heel dit oorlogsrumoer zich op de Stoofdijk afspeelde. En hoewel mijn vader zei dat het op zee of op Zuid-Beveland was, kon ik dat niet geloven. Later hoorden we dat het inderdaad de strijd om het kanaal door Zuid-Beveland geweest was, waardoor wij zoveel angst hadden uitgestaan. Mijn vader ging zo nu en dan eens in de voordeur kijken. Ik meen rond 2 uur weer, en daar kwam juist Kees Potappel met zijn gezin aan. Die woonde toen in het huis van Broodman (waar later Andries Hendrikse zijn electrici- teitswinkel had). 21e durfden niet thuis te blijven en gingen naar de schuur van Kees Tuinman in 't Ouwland. Vader nodigde ze uit om bij ons te komen; een mens heeft in dergelijke omstandigheden graag gezelschap. Maar ze gingen liever naar de schuur. Een paar uren later nam het rumoer af en ten slotte werd het helemaal stil. Wij, dat wil zeggen ikzelf, mijn broer Jap, Mina en Jan die nog geen jaar was, moesten naar bed. Mijn vader zou al spoedig gaan melken en moeder moest kamen. Nu wil ik een tweede dwaze vertoning vertellen, die de schuilkelderbouw nog te boven ging. Niet zozeer om de oorzaak als wel om de ondoordachte handelwijze, zeker van een groot deel van onze familie. Het is in de vroege morgen van de 17-de mei. Weer staat, evenals een week geleden, mijn moeder aan mijn bed. "'k Zou d'r mè uutkomme, dae vliehe koohels op de Stoofdiek." Ik was er in een wip uit, binnen een paar tellen buiten. "Je hae nie nae d'n diek da's vee te hevaerluk", zei moeder. Nu. dat durfde ik niet ook, want zowel op zee als in 't Ouweland hoorde je harde knallen. Er kwamen, wat later, mensen om melk. Die wisten meer. Aan de steiger lag een zeeschip en daar vandaan schoot men naar de Stoofdijk. Tinus van Beveren, de melkboer, had in 'Java' een kogel door zijn grijze stofjas gekre gen. Gelukkig door de afhangende panden, hij was dus niet geraakt. Ook op de melkbussen had hij kogels horen vliegen. En bij Merien van Wullem Smit (op de Stoofdijk) een kogel dwars 'deu d'achterdeure'. "'t Is noar mee Wanne, ze weet nie oe a ze 't eit." Andere mensen kwamen om melk en ver telden ongeveer hetzelfde. Ook "vooran in 't Ouwland mót 'r heschoote wee- ze." 't Werd acht uur, mijn vader kwam thuis 'uut 't Ouwland'. Hij was nog bij Merien van Wullem Smit wezen kijken "omdat Wanne zo'n bestel maekten". Ja, een gat in de deur en een splinter hout eraf gescheurd. Maar vooraan in 't Oudeland daar waren een hoop granaten gevallen, "in d'n oek tussen Wullem Smit, Uubrecht Smit in Eijboertje." Gaten waar je in weg kon kruipen, hij was er wezen kijken. Opa Jap was daar op zijn land geweest en was naar huis gevlucht. En het 'ouwe buttertje', die daar ook land had, was zo veraltereerd dat hij op kousevoeten "naer uus hevloohe was", klompen en fiets achterla tend. "Ie oa 'n óóp hrond bovenop z'n had." Zó vlakbij die man waren ze terecht gekomen. Mijn vader had nog meer gehoord. De zeesleper die aan de steiger lag had niet geschoten, maar wis beschoten door een ander schip. Later hoorden we dat er een Franse kruiser in de Roompot lag, die de granaten had afgevuurd. Zodoende waren ze op de Stoofdijk en in de Buurtweg terecht gekomen. Terwijl we zaten te eten, hoorden we steeds maar auto's voorbijrijden en toen we even later 'achter de schuure' kwamen, stond de Stoofdijk vol met Duitse legerwagens en daartussen zware kanonnen, munitiewagens enz. Fortuinstraat 3, Bergen op Zoom. Tel 01640-43509 Specialist in Perzische en Nepalese tapijten. §SP X Eigen import Advertentie I.M. Maandag en dinsdag kon men even bijkomen van de hoge tem- paraturen in de voorafgaande weken, maar sinds gisteren is de zomer weer volop terug. Voor de leerlingen van de basisscholen op Tholen en St. Philipsland is het de laatste vrije week. Maandag gaan ze weer aan de slag. Door het mooie weer is de vakantie als het ware omgevlogen. Velen hebben aan de waterkant vertoefd om verkoeling te zoeken, zoals dit meisje met haar hond bij de Poortvlietse Schelphoek. Ook van ver komen er mensen naar de Thoolse kust, zoals deze Vietna mese vrouw uit Duitsland, die oes ters zoekt om die aan de dijk te roosteren en met een sausje van peper en zout op te peuzelen. En - ter verkoeling - af en toe een aard bei er tussendoor. De trek van Vietnamezen naar de Thoolse kust is enorm, met name naar de Oesterdam. Dagblad de Telegraaf besteedde er maandag veel aan dacht aan, waarbij Tholen werd vergeleken met de Mekong-delta in Vietnam.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1995 | | pagina 12