M. van Damme erevoorzitter van
Thoolse bond muziekgezelschappen
Rotanbedrijf in
2 jaar helemaal
in Slabbecoorn
Tholenaren werken
gewoon veel harder
dan Rotterdammers
Tweeling viert 80e verjaardag
Muziek play-in
tevoren uitreiken
Inbrekers
zijn uit op
geldkistjes
L. en I. Quist uit Anna Jacobapolder onafscheidelijk
Van diefstal
verdacht duo
vrijgelaten
Scheidende praeses vol lof over houding gemeente Tholen
Vrouw in
Krammersluis
verdronken
Auto spontaan
in brand op
de Oesterdam
Donderdag 19 januari 1995
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
"Ik was altijd een meer
organisatorische voorzitter
dan iets anders, maar ik
heb het met heel veel ple
zier gedaan." Na 30 jaar
nam de 62-jarige M. van
Damme uit Sint-Maartens
dijk zaterdagmiddag
afscheid als voorzitter van
de Thoolse bond van
muziekgezelschappen. Bij
die gelegenheid werd hij
benoemd tot erevoorzitter.
Voorzitter C.J. Schout van
de afdeling Zeeland van de
kon. Ned. federatie van
muziekverenigingen over
handigde de scheidende
praeses bovendien een
ingelijste oorkonde.
Mondiger
Hachmer Rattan met 45 mensen uit BoZ
Het im- en exportbedrijf in rotanmeubelen Hachmer Rat
tan uit Bergen op Zoom, wil over twee jaar volledig in de
Thoolse Slabbecoornpolder geconcentreerd zijn met 45
personeelsleden.
Twintig containers
Opzienbarend verschil in prestaties
"Hier wordt gewoon harder gewerkt!", zegt adjunct
directeur H. Verschoor van Delta Glass b.v. uit Tholen.
"De werknemers zijn hier veel meer bij het bedrijf
betrokken dan onze collega's in Rotterdam. In rendement
gemeten, scoort Delta Glass opmerkelijk hoger dan het
moederbedrijf Poly Plastic b.v. in Rotterdam!"
Hemel en aarde
Eén minpunt
Samen zijn ze 160 jaar. Maar dan ook precies, want Lauw
en Izaak Quist zijn een tweeling. Ze werden geboren op
18 januari 1915 aan de Langeweg in Anna Jacobapolder,
dat toen nog het gehucht aan de Noordweg heette. Dat
gebeurde op het moment dat hun vader in het leger dien
de. Gisteren vierden ze hun tachtigste verjaardag.
Redding
Tram
Krijgsgevangen
Politiek
Festival veertiende lustrum OVM
Deelnemers aan de play-in krijgen de muziek voortaan
tevoren uitgereikt. Op die manier hopen de besturen te
bereiken, dat weer meer Thoolse en Sint-Philipslandse
muzikanten meedoen aan deze jaarlijkse muzikale dag.
Dit jaar wordt de play-in op 4 november georganiseerd in
Oud-Vossemeer.
Belasting
Excursie van
natuurvereniging
bij Strijenham
Petlampjes
"In het begin zult u er best eens
moeite mee hebben dat u voortaan
langs de zijlijn staat", zei Schout.
Hij greep een vraaggesprek met Van
Damme in de PZC aan, om de ver
trekkende bestuurder te belichten.
Noemde het belang dat deze hechtte
aan opleiding van muzikanten; de
veranderingen in de muziekwereld
in de afgelopen drie decennia. "Ik
begrijp dat u eigenlijk geen muzi
kant was, maar indien nodig roerde
u de grote trom bij uw vereniging.
Zo iemand ben ik ook", aldus
Schout, daarmee het verschijnsel
belichtend van niet-werkende leden
in de besturen. Secretaris J. West
dorp van de Thoolse bond noemde
Van Damme een échte voorzitter.
"Vaak stond hij op de achtergrond,
maar altijd met een duidelijke
mening. En ik heb hem leren kennen
als een spreker die weinig voorbe
reiding nodig heeft." Westdorp zei
dat in de veranderende samenleving
ook de muziekverenigingen moeten
meegroeien. "Het zijn kleine bedrijf
jes geworden en er is een stuk com
mercie bijgekomen." De korpsen
kunnen niet meer volstaan met het
spelen van standaardmarsen door
een in uniform marcherende groep
Bij zijn afscheid van de Thoolse bond van muziekgezelschappen krijgt voorzitter M. van Damme rechtseen oorkonde van KNF-bestuur-
der C.J. Schout.
mensen. "Wat op televisie gebeurt, brengt in het jaarconcert een stuk bestaan van een goede verstandhou- het belang van de Thoolse bond aan.
kunnen wij ook", aldus Westdorp. show en humor. En sindsdien komt ding tussen de aangesloten vereni- De scheidende voorzitter vertelde in
"Mijn eigen vereniging Accelerando er alsmaar meer publiek op af." Het gingen toont volgens de secretaris al die jaren maar één jaarvergade
ring gemist te hebben. Hij was vol
lof over de houding van de gemeen
te ten aanzien van de muziekvereni
gingen. "In 1976 was Tholen één
van de eerste gemeenten in Neder
land die het inzamelen van oud
papier ging subsidiëren." Van Dam
me zat toen zelf in de gemeenteraad,
maar ook andere muzikanten als A.
Scherpenisse, W.L. Bijl en M.A.J.
van der Linde. "Er was goed overleg
en met medewerking van de raad is
toen ook bereikt dat voor de subsi
diëring de Somno-normen gehan
teerd gingen worden. Dat werd con
amore gedragen, inclusief de SGP."
Ook het feit dat de Zeeuwse muziek
school lessen ging geven voor speci
fieke instrumenten werd con amore
door de raad beslist. Over dit laatste
plaatste Van Damme een kritische
opmerking, omdat de leden van
Concordia Sint-Philipsland na de
herindeling geen plaatsen op de
muziekschool zouden krijgen (de
gemeente Sint-Philipsland was niet
aangesloten bij de muziekschool -
red.). "Ik betreur dat, want het is van
de gekke. Maar pas op dat de
gemeente die uren in de toekomst
niet van de bestaande lesuren
afhaalt!" Ambtenaar F.W. Keur van
de gemeente deelt desgevraagd mee,
dat met ingang van het nieuwe cur
susjaar - 1 september 1995 - ook
Sint-Philipslanders lessen aan de
Zeeuwse muziekschool kunnen vol
gen.
Van Damme, die zei er altijd naar
gestreefd te hebben om mensen
mondiger te maken, ging in op het
gebrek aan kader aan binnen de ver
enigingen. "In jullie waardeer ik, dat
je naast werkend lid ook bestuurslid
wilt zijn", zei hij tot de aanwezige
bestuurders. Het belang van de
muziek is 'duidelijk, aldus de schei
dende voorzitter. "Stel je eens een
volksfeest voor zonder muziek, dat
kan toch niet!"
Als opvolger in het bestuur van de
Thoolse bond werd bij acclamatie
M.P. Steketee benoemd. Deze nam
vorig jaar ook al de voorzittersha
mer bij Euterpe over van Van Dam
me. Wie de nieuwe voorzitter wordt
van de Thoolse bond, moet het
sestuur in overleg nog uitmaken.
Hij heeft nu alleen nog een enorme
opslagloods op het Thoolse indus
trieterrein, maar de plannen voor de
bouw van een stoffeerderij met ate
lier en werkplaats zijn in de maak.
Dat wordt een hal van 1800 m2,
60x30 m. "Ik heb geluk met Geluk",
legt de directeur van het rotanbedrijf
uit. Hij heeft namelijk 18.000 m2
grond achter zijn bestaande loods
van landbouwer Geluk van boerderij
de Karnemelkspot kunnen kopen.
Dat perceel loopt door tot achter
Wico Units en de Betho. Het is de
gehele hoek landbouwgrond die in
de punt van de Slabbecoornpolder
nog braak ligt.
Hachmer importeert rotan meubelen
uit Indonesië, de Filippijnen, China,
Thailand, Roemenië, Polen, enz. en
voert die weer - na een eventuele
bewerking - uit over de gehele
wereld, tot aan Aruba toe. Het
bedrijf ontvangt wekelijks ongeveer
20 containers met meubelen via de
haven van Rotterdam of Antwerpen.
"De grote produktie van ons zit in
Indonesië, maar er is een enorme
opwaardering van rotan meubelen
aan de gang en daar spelen wij op in
met een eigen stoffeerderij", zegt
directeur Hachmer.
"Dat betekent uitbreiding van de
werkgelegenheid in Tholen met 5
tot 6 mensen. We gaan daar rotan
bankstellen stofferen. Dat wordt een
rotan-lijn in de duurdere klasse. De
mensen daarvoor zullen we zelf
opleiden en in de werkplaats komen
de 15 mensen uit Bergen op Zoom
over naar Tholen. Alleen het kan
toor en de showroom blijven voorlo
pig nog aan de Poortweg. Zo gaan
we stap voor stap in twee jaar naar
Tholen. Dat wordt onze definitieve
vestiging", aldus de directeur van
het rotanbedrijf.
In de nieuwsbrief voor het Zeeuwse
bedrijfsleven 'Op Deltahoogte', een
uitgave van de economische promo-
tiegroep Zeeland, komt Verschoor
aan het woord in een artikel onder
de kop: 'Zeeuwen werken harder,
opzienbarend verschil in prestaties.'
Als voordelen van bedrijfshuisves
ting in Zeeland ten opzichte van de
Randstad worden genoemd: het
nagenoeg ontbreken van files op de
autowegen, de beschikbaarheid van
voldoende grond op bijna alle indus
triegebieden en als derde pluspunt
'de onvolprezen mentaliteit van
Zeeuwse werknemers.'
Delta Glass, destijds nog Kyo Glass
geheten, zit sinds 1977 in Tholen.
De onderneming produceert cara-
vanramen van kunststof. "Wat ik
zelf als grootste en belangrijkste
verschil ervaar tussen de Randstad
en Zeeland is de inzet van de mede
werkers in Tholen", zegt Verschoor.
"De bereidheid om voor elkaar de
mouwen op te stropen, is bij ons ook
veel groter. De werksfeer is prima,
een probleem lossen we altijd samen
op. Ik merk het duidelijk aan de
bereidheid om over te werken. Mijn
collega in de havenstad moet hemel
en aarde bewegen om een ploeg een
uurtje langer aan het werk te hou
den. Solidariteit is hier gemeengoed.
Tel daar nog eens bij op, dat het
ziekteverzuim hier de helft lager
ligt, dan is de rekensom snel
gemaakt."
Verschoor weet maar één minpunt
te noemen van bedrijfshuisvesting
in Zeeland. "Soms is het moeilijk
om aan technisch hoog gekwalifi
ceerd personeel te komen. Op die
momenten merk ik de aantrekkings
kracht van industriële giganten als
Philip Morris en General Electric in
Bergen op Zoom.
Maar dit probleem ebt langzaam
weg. Zelf ben ik uit Rotterdam
afkomstig en ik woon nu al zestien
jaar in Tholen. De zaken gaan goed,
het is prettig werken met de Thole
naren en ook het wonen bevalt meer
dan uitstekend", aldus de adjunct
directeur van Delta Glass in Op Del
tahoogte.
De tweelingbroers I. Quist (links) en L. Quist vierden gisteren hun tachtigste verjaardag.
De twee waren in hun jeugd onaf
scheidelijk en volgens hun kinderen
(die de verhalen van vroeger vaak
hebben gehoord) vormden ze 'de
schrik van Anna Jacobapolder.' Heel
wat streken hebben ze op hun naam.
Menigmaal kwam nooit boven
water wie de dader was, want de
meeste mensen konden de twee toch
niet uit elkaar houden.
De gebroeders Quist brachten hun
schooljaren door op de christelijke
school aan de Lageweg. "Dat was
met hoofdonderwijzer Ketel", weet
I. Quist nog te vertellen. Hij is de
oudste, want hij werd een half uur
eerder geboren dan zijn broer.
"Ketel was wel een erg strenge man
hoor. Die gaf je ook gerust een
schop onder je achterwerk. En dat
voelde je wel, want het was een gro
te kerel." Het tweetal, dat een oude
re zus en nog twee jongere broers
heeft, trok vroeger altijd met elkaar
op. Was de één er, dan meestal ook
de ander. Hun gelijkenis bracht
menig boze burger in verwarring.
"Dan hadden ze mij en dan zei ik:
'Nee, Lauw heeft het gedaan", ver
telt I. Quist. "Ze kwamen er bijna
nooit uit, maar ik vertelde dat dan
wel altijd aan mijn broer. Nee, ruzie
hebben we nooit gehad. We waren
bijna altijd bij elkaar en ook toen we
getrouwd waren, zagen we elkaar
regelmatig, maar sinds onze pensio
nering is dat wat minder geworden."
Zijn broer, L. Quist, vult aan: "We
fietsen nog wel eens een rondje,
maar ik ga meestal vóór drie uur en
hij erna."
Dat de twee niet altijd ondeugden
waren, blijkt wel uit het voorval dat
de jonge Izaak Quist het zoontje van
de veldwachter redde. "Veldwachter
Cooman liet zijn zoontje altijd
zwemmen aan een touw", vertelt I.
Quist. "Dan zou hij niet kunnen ver
drinken. Maar hij lette niet op en dat
kereltje ging wel onder. Ik was net
op de kant en had mijn hemd al aan.
Meteen ben ik weer in het water
gesprongen en heb die jongen eruit
gehaald." Sindsdien kon de tweeling
wel een potje breken bij de veld
wachter.
Dicht achter het huis van de familie
Quist aan de Langeweg 33 lag vroe
ger de trambaan. Die werd hoofdza
kelijk voor goederenvervoer
gebruikt, maar ook passagiers gin
gen mee. Van de langsrijdende tram
had men geen last. "Welnee, je wen
de eraan", vertelt L. Quist. "Over
dag, als er ook passagiers mee
moesten, stopten ze hier achter bij
het station. Maar ook 's nachts reed
er een trein met bijvoorbeeld suiker
bieten. Dat hoorde je gewoon niet
meer." Men zag overigens het
gevaar van de tram wel in, want de
baan was van de tuintjes afgeschei
den met bielzen en prikkeldraad.
"En dan kroop je er nog wel eens
over hoor", vertelt I. Quist. "Ook
werden er wel eens hoenders overre
den door de trein."
Al tijdens hun schooltijd moesten ze
soms meehelpen op de boerderij
waar hun vader werkte. "Vroeger
gingen de kinderen uien snijden op
het land, maar wij niet", zegt L.
Quist met pret. "Wij gingen naar het
schorre en sneden daar lamsoren.
Dan hoefde je minder lang te wer
ken en je verdiende wel drie keer
zoveel. Je moest wel eens vroeg
opstaan wegens het tij, maar daar
gaven we niets om. We hadden dan
de rest van de dag vrij."
Maar de gebroeders gingen uitein
delijk toch aan de slag op de boerde
rij van A. Wisse. Daar zou I. Quist
vijftig jaar blijven werken, tot aan
zijn pensioen. "Ach, ik had er goed
naar mijn zin en het was wel hard
werken, maar dat moest je toen
overal", zegt de 80-jarige die voor
de trouwe dienst de zilveren medail
le in de orde van Oranje Nassau
kreeg. Zijn broer ging later in de
wegenbouw. Lauw en Izaak Quist
trouwden in respectievelijk 1936 en
1937.
De tweede wereldoorlog verliep
voor de broers verschillend. Slechts
één van de twee hoefde bij het uit
breken van de oorlog in dienst. L.
Quist had er wel zin in en ging daar
om in het leger. "Ik heb toen nog
gevochten op de Grebbeberg. Ik
weet nog dat ik nummer 35 had en ik
zat bij de artillerie. Wij moesten de
infanteristen dekking geven", vertelt
hij. "Maar het duurde maar zo'n zes
dagen en toen werden we krijgsge
vangen genomen. Toen heb ik drie
weken in een boerenschuur in Via-
nen gevangen gezeten. Uiteindelijk
mocht ik naar huis omdat ik in de
landbouw werkte. De rest van de
jongens is naar Duitsland gebracht."
Aan het eind van de oorlog werd
Anna Jacobapolder onder water
gezet. L. Quist vluchtte met zijn
gezin naar Sint-Philipsland en het
gezin van I. Quist ging voor 16
maanden naar Groningen omdat het
geen familie in Sint-Philipsland had.
I. Quist is nooit erg politiek gebon
den geweest. "Daar heb ik me nooit
mee bemoeid", zegt hij. Zijn broer
was echter twintig jaar lid van de
gemeenteraad. Hij was kandidaat
voor de vrije lijst P. Mol, 'de arbei
derspartij' zoals Quist het zelf
noemt. Van 1946 tot 1966 zat hij in
de raad.
Tevens was hij jarenlang secretaris
van de Nederlandse christelijke
landarbeidersbond (NCLAB).
Na hun pensionering is fietsen en
tuinieren de hobby van de tweeling
gebleven. L. Quist mag graag een
ritje maken naar de voormalige
veerhaven. Over het voortbestaan
van de naam Quist hoeven ze zich
voorlopig geen zorgen te maken. L.
Quist heeft acht kinderen, negentien
kleinkinderen en zes achterkleinkin
deren. In het gezin van I. Quist wer
den zeventien kinderen geboren
waaruit 43 kleinkinderen en zeven
tien achterkleinkinderen voortkwa
men. Verhuizen is er niet bij. "We
zitten hier goed", is hun antwoord.
L. Quist woont zelfs zijn hele leven
al in zijn ouderlijk huis.
Tijdens de jaarvergadering van de
Thoolse bond van muziekgezel
schappen, zaterdag in Tholen, werd
er nagepraat over het afgelopen sei
zoen. Al enkele jaren is de conclusie
over de play-in, dat de belangstel
ling tanende is. Vooral jonge muzi
kanten schrikken ervoor terug, dat
ze pas op de dag zelf de stukken
onder ogen krijgen die 's avonds uit
gevoerd worden, zo werd van ver
schillende kanten opgemerkt. Door
dat eerder te doen, kan er extra geoe
fend worden. Uiteindelijk had nie
mand er problemen mee dat de
muziek tevoren wordt verstrekt. In
het verleden is dat vaker gedaan en
ook bij de play-in van de KNF
gebeurt het. "Het doel is immers om
met zoveel mogelijk muzikanten
gezamenlijk wat te doen; samen
leuk muziek te maken en een gezel
lige dag te hebben", stelde voorzitter
M. van Damme vast. OVM uit Oud-
Vossemeer heeft eerstvolgende keer
de organisatie in handen.
De Vossemeerse vereniging bestaat
zeventig jaar. In het kader daarvan
wordt op 27 mei een festival georga
niseerd waaraan alle leden van de
bond meedoen. Secretaris J. West
dorp meldde voor de goede orde dat
bij gezamenlijke optredens de
ensemblemarsen zijn: Checkpoint,
Golden Stars, De Garde en Simplici-
ta. Voor de drumbands is dat Mars
vaardig. Bij het marcheren op straat
ligt de leiding bij OVM, omdat die
als enige beschikt over een tamboer-
maïtre.
De komende viering van een halve
eeuw bevrijding wierp zijn schadu
wen vooruit. Het Oranjecomité
Poortvliet diende een verzoek in
voor muzikale medewerking bij een
optocht op 5 mei 's middags. Omdat
iedere vereniging in de eigen plaats
bij de festiviteiten betrokken is,
voorzag men problemen. Uiteinde
lijk zegde OVM toe contact op te
nemen met het comité. Voor het
inhalen van Sinterklaas op 18
november lag er eveneens een ver
zoek. Als Euterpe dan niet naar een
concours is, regelt die vereniging
dat. Voorzitter Van Damme bena
drukte het belang van muzikale
optredens in de woonkernen zonder
eigen korps. "De inwoners betalen
ook belasting en dragen op die
manier bij aan onze subsidie." In
De 51-jarige schippersvrouw J.
Bregman van het binnenvaartschip
Arida uit Nijkerk is donderdagmid
dag in de Krammersluizen te Brui-
nisse overboord geslagen en ver
dronken. Het gebeurde omstreeks
kwart over één toen de Arida lag te
wachten op een schutting naar de
Oosterschelde. De vrouw was op het
voordek aan het werk. Schipper
Bregman ontdekte op een gegeven
moment dat er iets bij het voorschip
dreef. Toen hij zag dat het zijn
vrouw was, sprong hij meteen in het
water. Het kostte moeite om de
vrouw op de kade te krijgen die vier
meter hoger lag dan het wateropper
vlak. Bregman kreeg daarbij hulp
van collega's, sluispersoneel en
medewerkers van Rijkswaterstaat.
De sluiswachters alarmeerden de
brandweer en de ambulance. Naar
de toedracht van het ongeval is een
onderzoek ingesteld door de techni
sche recherche en de politie te
water.
De Europese milieu-organisaties
hebben 1995 uitgeroepen tot jaar
van de milieubescherming. De
Zeeuwse natuurverenigingen doen
allemaal aan deze actie mee door
elke maand één of meerdere excur
sies te organiseren. Iedere maand
staat een bepaald gebied of eiland
centraal. Tholen bijt de spits af.
Natuurvereniging Rubia Tinctorum
organiseert zaterdagmiddag een
excursie naar Strijenham om daar
het Oosterschelde-milieu te bekij
ken. Op deze middag worden wieren
en diertjes die in het getijdegebied
voorkomen bekeken. Onder invloed
van getijde en licht komen bij Strij
enham organismen voor die bijna
nergens anders in de Oosterschelde
te zien zijn zoals groen-, bruin- en
roodwieren en zeeanemonen. De
excursie staat onder leiding van L.
Sauter. Belangstellenden zijn wel
kom om twee uur bij het haventje
van Strijenham. De natuurvereni
ging raadt deelnemers aan om laar
zen aan te trekken.
Woensdag 25 januari houdt Rubia
Tinctorum haar jaarvergadering om
acht uur in Meulvliet te Tholen. Dan
treden Gerard Westerweel en Gerda
Vijfhuizen af als lid van het bestuur.
Voor de door het tussentijds aftre
den van Wilma van Straaten ontsta
ne vacature draagt het bestuur Jako
van Gorsel voor. Na afloop van de
vergadering toont Tineke Fopma
dia's over haar reis naar IJsland.
zijn openingswoord feliciteerde Van
Damme de deelnemers aan concour
sen met de behaalde resultaten. Van
die deelname was hij altijd een
warm voorstander.
Speciaal voor lampionoptochten
werd afgesproken dat de gaslampen
van Accelerando met geld van de
bond op peil gebracht zullen wor
den, zodat andere verenigingen die
in de toekomst ook kunnen gebrui
ken. De voor dit doel geschikte 'pet
lampjes' zijn namelijk niet meer ver
krijgbaar.
Om de publiciteit rondom de dag
van de muziek - dit jaar op 20 mei -
te bekostigen, werd besloten de con
tributie te verhogen van 50 naar 150
gulden per jaar. "Die dag wordt als
maar belangrijker", aldus Westdorp.
Hij riep ook op om eikaars jaaruit
voeringen en kerstconcerten te
bezoeken en kondigde er alvast een
aantal aan. Op 3 maart werkt Con
cordia Tholen mee aan een Zeeuwse
avond. Accelerando Sint-Annaland
heeft diezelfde avond het jaarcon
cert met als thema 'rock and roll'. Op
11 maart volgt Euterpe Sint-Maar
tensdijk en op 24 maart Concordia
Sint-Philipsland.
Op twee plaatsen in Sint-Annaland
werd zondagnacht ingebroken. In
beide gevallen was het de daders te
doen om een geldkistje. Omstreeks
half twee brachten inbrekers een
bezoek aan het bedrijf Sahin zaden
aan de Stoofweg. Een poging om het
alarm uit te schakelen mislukte,
maar dat weerhield de daders er niet
van de deur te forceren en binnen te
dringen. Gewaarschuwd door de
alarmcentrale ging bedrijfsleider
Van Popering poolshoogte nemen.
Zodoende kon hij de inbrekers nog
weg zien rijden in een zwarte Mer
cedes. Ze gingen er vandoor met een
kistje met enkele honderden guldens
en wat waardepapieren. Het kistje
en de papieren werden teruggevon
den. Onderzoek wees uit dat de
vluchtauto in Brabant was gestolen.
Van Popering noemt de schade 'aan
zienlijk'. Behalve het geld is ook het
hang- en sluitwerk van de deur
beschadigd.
Een half uur later, omstreeks twee
uur, werd er ingebroken bij paling
rokerij Scherpenisse aan de Nieuw-
landseweg. Ook hier werd een geld
kistje meegenomen. Maar na onder
zoek werd in deze zaak een 25-jari-
ge Tholenaar aangehouden. Die
bekende de inbraak te hebben
gepleegd en het kistje werd terug
gegeven. Volgens eigenaar P.
Scherpenisse is er verder geen scha
de aangericht. De politie conclu
deert overigens dat de twee inbraken
niets met elkaar te maken hebben.
De auto van A.J. S. uit Bergen op
Zoom vloog zaterdagmorgen op de
Oesterdam spontaan in brand. S.
reed over de Oesterdam toen hij
opeens een scherpe benzinelucht
rook. Daarop zette hij de auto aan de
kant en keek onder de motorkap,
maar kon daar niets abnormaals ont
dekken. Nadat hij de wagen
opnieuw had gestart, stond deze
ineens in brand. De brandweer van
Rilland rukte uit om het vuur te
blussen, maar kon niet voorkomen
dat de auto volkomen uitbrandde.
De wagen had ook een gastank. In
verband met het ontploffingsgevaar
van dit ding, werd het verkeer tien
minuten stil gelegd.
Twee verdachten van diefstal, waar
onder een Tholenaar, zijn vrijdag na
verhoor door de politie vrijgelaten
wegens gebrek aan bewijsmateriaal.
Vrijdagmorgen omstreeks half elf
werden er in een groothandel in
sanitair te Goes twee mengkranen
gestolen met een waarde van 1040
gulden. De daders zouden in een
auto zijn weggereden waarvan het
kenteken was genoteerd. De wagen
werd ter hoogte van Rilland ontdekt
op de A58. Met assistentie van de
politie uit Hoogerheide werd het
tweetal aangehouden op de Ant
werpsestraatweg. De verdachten,
een 39-jarige man uit Oudenbosch
en een 23-jarige Tholenaar, werden
meegenomen naar het politiebureau
te Goes. De kranen werden echter
niet in de auto aangetroffen en een
verhoor en confrontatie met het per
soneel van de winkel losten de zaak
niet op. Omstreeks half vijf werden
de twee weer op vrije voeten
gesteld.
