Akkerbouw moet
eisen stellen aan
kwaliteit mest
Gouden speld Rabobank voor
financiële vertrouwensman Hoek
'Als het er maar gezellig is'
Zeeuwse financiën
onder toezicht rijk
Afscheid Poortvlietse bankdirecteur na 34 jaar
Familie Goudzwaard-Schetters in café 't Centrum
Weer minder
auto's veer
Kruiningen
Voorlichting
ruilverkaveling
Oud-Vossemeer
Donderdag 12 januari 1995
EEN DRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
11
Een vol dorpshuis tijdens de officiële bijeenkomst en met
name ook tijdens de receptie was de grootste waardering
voor de vertrekkende Rabobank-directeur M.J. Hoek uit
Poortvliet. Voorzien van een gouden speld kan hij achter
zijn nieuwe bureau de talrijke geschenken op zijn schrijf
machine registreren. Na een dienstverband van 34 jaar
wijdt Hoek zich voortaan aan zijn hobby's en zijn vrij
willigerswerk.
Klanten gelijk
Certificeringsregeling in de maak
De akkerbouw, als een belangrijke afnemer, moet zelf
eisen op tafel leggen als het gaat om de kwaliteit van
mest. "Het is een harde boodschap richting veehouderij,
maar als het systeem niet verbetert is het over een paar
jaar gebeurd met de mest", zei directeur B. Ruiter van de
Mestbank west vorige week op de agrarische gezinsstu
diemiddag in Sint-Annaland.
Faillissement
Geen strever
Nieuwe richting
Café-cafetaria 't Centrum in Poortvliet heeft nieuwe uit
baters. Het 254 jaar oude pand aan de Markt wordt nu
bewoond door Hans en Jenny Goudzwaard-Schetters en
hun zoons Johnny en Maikel. Het zat er altijd al in dat het
echtpaar een eigen café zou krijgen. Het duo heeft name
lijk een voorliefde voor de horeca.
Kantine
Geen uren tellen
Krant
Beroepsmilitairen
Doe maar een autootje
Levendig
Met name toekomst ziet er somber uit
Zeeland is door het ministerie van binnenlandse zaken
onder preventief financieel toezicht geplaatst. Om de
begroting voor dit jaar sluitend te maken is een fors
beroep gedaan op de algemene reserve. De ramingen
voor de komende jaren zijn bovendien niet sluitend. Sta
tenlid J.A. de Boe uit Poortvliet ziet het vooral voor de
toekomst somber in wanneer er niets gebeurt.
Gaten
De vertrekkende bankdirecteur Hoek kreeg van voorzitter Van Gor-
sel van de Rabobank Tholen een schilderij.
Voorzitter M. Bijl karakteriseerde
de vertrekkende bankdirecteur als
'de financiële vertrouwensman van
Poortvliet.' "Dat vertrouwen hebt u
niet alleen gekregen, maar vooral
gewonnen door uw klantvriendelijk
heid, eerlijkheid, goede advisering
en uw correct optreden."
De voorzitter noemde de bankcar-
rière van Hoek eigenlijk een sprook
jesachtige geschiedenis, want wie
presteert het nu om van fruitteler
direct kassier (tegenwoordig direc
teur) bij een bank te worden. Er
waren 34 jaar geleden wel meer
gegadigden om de 75-jarige kassier
Steenpoorte op te volgen, maar de
één vroeg teveel salaris, de ander
had geen kennis van zaken en een
derde vertrouwde men niet. De toen
malige bestuurders waren aardig
creatief in het vinden van een oplos
sing.
De zoon van de voorzitter van de
Raad van Toezicht, Tinus Hoek, kon
na een ongeval in militaire dienst het
fruittelersvak niet blijven uitoefe
nen. Hij was bevriend met een jonge
dame die volop ervaring had opge
daan op de naburige Boerenleen
bank in St. Maartensdijk, Adrie
Murre. Als we die twee op de bank
in Poortvliet kunnen krijgen, dan
zijn we er klaar voor, dacht het
bestuur. "Wie zou het niet willen om
als verliefd stel samen op een kan
toor de gehele dag met elkaar te
werken.
Ook overwerken is dan een zeer ple
zierige aangelegenheid", conclu
deerde Bijl.
Volgens de voorzitter verliep de car
rière van Hoek zeer succesvol. Na
het tijdelijk onderkomen in de Lan-
gestraat, werd in 1962 op de hoek
van de Schoolstraat/Zuidstraat voor
16.000 gulden een kantoor
gebouwd.
Een woning erbij mocht niet van de
centrale bank. Dat zou te duur wor
den. Het aanvangssalaris van de kas
sier was 5500 gulden, zei Bijl, maar
Uit de discussie bleek, dat de boeren
met name een constante kwaliteit
willen. Ruiter had daar alle begrip
voor, maar zei dat zoiets niet van de
ene op de andere dag bereikt kan
worden. Een stap voorwaarts zou
zijn dat de mest niet meer recht
streeks van veehouders naar de
akkerbouw gaat, maar eerst centraal
wordt opgeslagen in silo's om te
homogeniseren. "De distributie
wordt het komende jaar heel belang
rijk, want de veehouder wil nu een
maal tegen de laagst mogelijke kos
ten afzetten", aldus Ruiter. Hij ver
telde dat er gewerkt wordt aan een
certificeringsregeling, waarbij
bemonstering zowel in de kelder
van de veehouder, in de opslagsilo
én in de wagens voor het transport
plaatsvindt.
Als een boer nu mest laat komen,
wordt misschien één op de tien
wagens bemonsterd. Op Tholen
neemt L. Bijnagte die monsters. "Ik
denk dat hij nog te weinig wordt
gevraagd om te komen bemonste
ren", zei ZMO-afdelingsvoorzitter
J.L. van Gorsel. Meer monsters kost
echter wel meer geld. Dat de vee
houders nog onvoldoende aan de
kwaliteit van de mest werken, ligt
mede aan de akkerbouw, aldus Van
Gorsel. "Tot nu toe was er immers
geen enkel probleem om de mest af
te zetten." Bijnagte stipte het pro
bleem aan van een verschillend fos
faatgehalte tussen het getrokken
monster en wat op de afleverings
bon staat. Het aftekenen van die
bonnen werd ook aan de orde
gesteld. Vaak wordt dat gedaan door
de chauffeur die de mest brengt,
maar volgens het besluit dierlijke
meststoffen mag de akkerbouwer
niemand machtigen om dat te doen.
Er zijn al fikse boetes uitgedeeld.
Maar een boer kan toch moeilijk de
hele tijd op zijn land gaan zitten
wachten tot de vrachten geleverd
Molenstraat 15, St.-Maartensdijk
telefoon of fax 01666-4041
vrijdag en zaterdag
geopend
De
gerenommeerde
LIJSTENMAKER
'eeuwen voqr |,et
ijst we uk eiland Tholen
Advertentie I.M.
zijn, was het geluid uit de zaal. Een
oplossing was niet zo gauw voor
handen. Misschien kunnen de bon
nen achteraf toegestuurd worden,
waama de boer ze getekend retour
neert binnen een bepaalde termijn,
opperde Ruiter. Hij zei ook dat er
gewerkt wordt aan een model-afzet
contract voor de mest.
Over juridische zaken kreeg advo
caat A.J. van Iwaarden de nodige
vragen te beantwoorden. Bijvoor
beeld over het - dreigende - faillisse
ment van een afnemer. Wettelijk is
er een mogelijkheid om de overeen
komst op te schorten als een leve
rancier vermoedt dat de afnemer
niet kan betalen. "In de algemene
voorwaarden staat dat u een bankga
rantie kunt eisen", zei secretaris
H.G.G. Vergoossen van de contract-
teeltcommissie van het landbouw
schap. Bij een faillissement kan die
garantie echter niet meer worden
ingeroepen, stelde Van Iwaarden tot
verrassing van een aantal aanwezi
gen. De curator moet gevraagd wor
den of hij de overeenkomst gestand
wil doen, alvorens deze is ontbon
den.
Landbouwer A. Geluk kwam met
een praktisch probleem. Hij maakte
het deze zomer mee dat het oogsten
van zijn erwten enkele dagen werd
uitgesteld door mankementen in de
fabriek. Maar toen waren zijn erw
ten te hard en vervolgens draaide
Geluk zelf voor de schade op. Van
Iwaarden vond dat de afnemer zich
in zo'n geval niet op overmacht kan
beroepen en moet betalen. Ook Ver
goossen meende dat Geluk de afne
mer had kunnen aanspreken.
Het afbreken van onderhandelingen
kwam ook aan de orde. Daarbij is
het van belang of er al dan niet ver
wachtingen zijn gewekt. De omstan
digheden tijdens de onderhandelin
gen spelen een rol, aldus Van Iwaar
den.
Zoals gebruikelijk vatte M. de Boer
(sectoringenieur akker- en tuinbouw
bij het ministerie van landbouw) de
middag samen. Voorzitster C. van
Dalen-Doeleman van de agrarische
commissie van de Plattelandsvrou
wen bedankte de inleiders en over
handigde elk van hen een kist met
Thoolse produkten.
Op de receptie in 't Ouwe Raed'uus kreeg het echtpaar Hoek vele handen te drukken.
Hoek merkte op, dat dit voor samen
was, voor hem en zijn verloofde.
De voorzitter noemde Hoek 'de juis
te man op de juiste plaats.' Gezien
de groei van de bank werd in 1970
iets verderop in de Schoolstraat een
nieuw kantoor geopend, dat van
daag nog in gebruik is. "Hier wist u
gedurende 24 jaar het vertrouwen
dat u gekregen had, waar te maken.
Alle klanten waren bij u gelijk en u
wist ook, dat kleine klanten wel eens
grote kunnen worden. Menigeen
wilde alleen maar door de kassier,
later de directeur, geholpen worden.
Alleen Tinus Hoek mocht weten,
hoeveel spaargeld men op de bank
had en alleen hij wist het best, op
welke manier men zijn spaarcenten
kon veilig stellen. U ging daarin
mee en stelde niemand teleur. Wat
dat betreft is het nieuwe beeldmerk,
met de mens centraal, niets nieuws.
De klant was voor u altijd al het
belangrijkst."
Bijl noemde de zeventiger jaren en
ook begin tachtig de periode van de
snel groeiende bank gezien de toe
nemende bedrijvigheid in Poort
vliet.
De bankdiensten werden talrijker en
Hoek bleef op zijn post, want ambi
ties om elders aan de slag te gaan,
had hij niet. "U was geen strever
naar alleen maar hoger en meer, u
probeerde te behouden wat bereikt
was en trachtte dat zo mogelijk uit te
bouwen", zei de voorzitter.
Bij de fusie met St. Annaland
behield Poortvliet een volwaardig
bankkantoor. "Voor de klanten ver
anderde er bijna niets; alleen van de
positieve gevolgen van de fusie pro
fiteerde men."
Bijl noemde Hoek ook een voor
vechter van een leefbaar dorp. "U
was actief in de dorpsgemeenschap
en bent trots op de mooie bedrijven
die Poortvliet rijk is, maar het doet u
pijn, dat het de middenstand zo
slecht afgaat.
Ik weet zeker, dat u tegen iedere
inwoner van Poortvliet zou willen
zeggen: koop toch zoveel als kan bij
de middenstand in het eigen dorp,
want alleen dan kunnen wij nog een
redelijk winkelbestand in stand hou
den."
De voorzitter dankte de vertrekken
de bankdirecteur tenslotte voor zijn
'onvermoeibare inzet.' "Nooit was u
iets teveel en ieder zal beamen, dat u
welverdiend van een rustige periode
in uw leven mag gaan genieten.
Bedankt voor de goede verstand
houding met bestuur en raad van
toezicht." Bijl richtte zich ook tot
mevr. Hoek, die met name in de
beginjaren samen met haar man
De nieuwe uitbaters van café-cafetaria 't Centrum te Poortvliet: Jenny en Hans Goudzwaard-Schetters met hun zoon Johnny wiens broer
Maikel even niet aanwezig was.
"Dat is bij mijn man niet altijd
geweest", vertelt mevr. Goud
zwaard. "Toen we pas verkering
kregen, zat de horeca nog niet zo in
zijn bloed. Maar ik ben ermee opge
groeid en al snel had hij het ook."
Jenny werd geboren in Halsteren,
maar woont inmiddels al weer zo'n
21 jaar in Poortvliet. Haar vader had
een café aan de Hogeweg. "Daar
hielpen we allebei en toen heeft mijn
man ook interesse in de horeca
gekregen", zegt mevr. Goudzwaard.
Als snel haalde Goudzwaard zijn
horecapapieren, maar het kwam er
niet van om een eigen zaak te begin
nen. Hij werkt als buizenlegger bij
het bedrijf Hak. Dat blijft hij voorlo
pig doen. "In deze schoenen loop ik
nu en wie weet hoe het met die nieu
we zal gaan. Als het onverhoopt niet
mocht gaan, dan sta je wel op straat
als je geen ander werk hebt. Dus
daarom blijf ik nog maar bij mijn
oude werk." Jenny werkte haar hele
leven al hier en daar in verschillende
horecagelegenheden. Nu staat ze de
hele dag in 't Centrum. Vijf jaar
geleden stopte L.M. Poot met het
runnen van de kantine van voetbal
vereniging SPS. Goudzwaard, die
destijds nog voetbalde bij SPS, nam
dit werk over. Het gezin wilde toen
al graag een eigen zaak. "We kregen
wel wat aangeboden in Halsteren,
maar mede omdat de kinderen zo
opzagen tegen de verhuizing, heb
ben we dat maar niet gedaan", ver
telt mevr. Goudzwaard. Tegen de
familie Oosterveen, de vorige uitba
ters, hebben we altijd gezegd dat ze
aan ons moesten denken als ze er
mee zouden stoppen. Dat hebben ze
gedaan en het resultaat is dat wij nu
verder gaan."
Op 3 december sloot 't Centrum zijn
deuren om drie dagen later weer
open te gaan onder de nieuwe uitba
ters. "Dat kon zo snel, omdat we
eigenlijk geen grote dingen hoefden
te veranderen in het café. Natuurlijk
wel hier en daar een likje verf en een
behangetje, maar dat is een kwestie
van smaak", zegt mevr. Goud
zwaard.
"We zijn de familie Oosterveen erg
dankbaar dat ze ons zo goed gehol
pen heeft met adviezen. Je kunt het
wel allemaal zelf willen doen, maar
zij hebben er tenslotte negentien jaar
in gezeten en weten dus wel hoe de
vork in de steel zit. Bovendien kon
den we 6 december zo beginnen.
Alles was schoongemaakt en het fri
tuurvet was vernieuwd. Echt gewel
dig."
Het werken in een café brengt lange
dagen met zich mee. Meestal is het
nachtwerk. "Tja, het zit gewoon in
je. Je weet dat geen uren moet tellen
in de horeca", zegt de Poortvlietse
uitbaatster. "Het gaat er ons om de
mensen een leuke avond te bezor
gen. Als dat lukt, is mijn avond ook
goed.
Over een naamswijziging is nog
even gedacht. "De vorige eigenaars
wilden dat we het 'In de bruine jets'
noemden. Dat wegens de bijnamen
die mijn man en ik hebben. Maar
ach, 't Centrum is hier een begrip en
waarom zou je dat dan veranderen.
Als het maar gezellig is, daar gaat
het om. Hoe het heet, doet er niet
zoveel toe", vindt mevr. Goud
zwaard.
Tijdens het betimmeren van de
slaapkamer, werd er nog een aardig
heidje ontdekt. Achter een plaat
werd een oude krant gevonden. Het
was een nummer van 'Het nieuws
van de dag, de kleine courant', van
18 november 1872. Een blad uit
Amsterdam.
"We hebben hem aanvankelijk
bewaard, maar het ding is bescha
digd en we kunnen het er niet meer
af krijgen. Anders zou je het nog in
kunnen lijsten, maar nu verdwijnt
hij waarschijnlijk tussen het oud
papier.
't Centrum dat ook regelmatig wordt
gebruikt als disco, heeft ook nog een
vergaderzaal. Aangezien die 20
januari al bezet was en een andere
datum ook niet zo uitkwam, koos de
familie Goudzwaard een interessan
te dag voor de officiële opening van
haar zaak.
Vrijdagavond 13 januari, morgen,
om acht uur kan men kennis gaan
maken met de nieuwe uitbaters.
Café 't Centrum werd, hoewel het op
naam stond van de familie Ooster
veen, voorheen beheerd door Ans
Oosterveen, Marja Bastiaanse en Ina
Jansen.
actief bij de bank betrokken was. De
voorzitter liet hen samen het cadeau
onthullen, een bijna volledig inge
richt bureau met stoel.
Volgens adjunct-directeur C.H.J.M.
Aalbers van de regio zuid-west van
Rabobank Nederland zou Hoek best
model gestaan kunnen hebben voor
het nieuwe logo. "U bent jong van
lijf en denken en u hebt evenals de
Rabobank een nieuwe richting
gekozen, een piketpaal geplaatst.
Maar ik had het 34 jaar geleden
nooit toegestaan, dat u met uw
vriendin samen op de bank in Poort
vliet kwam. Dan is er teveel aflei
ding", grapte de regiodirecteur.
Aalbers had samen met Hoek nog
klanten op Tholen bezocht, zodat hij
de vertrekkende directeur ook per
soonlijk kende. "U deed aan een
actief relatiebeheer en was flexibel,
wat bleek uit de fusie met St. Anna
land, die in een goed en stevig
samenspel met de toenmalige direc
teur W.C. van Breda tot stand
kwam.
Op een voortreffelijke manier hebt u
nieuwe doelen gesteld en uw aan
passingsvermogen blijkt opnieuw
met uw besluit om te stoppen. Is dat
niet wat vroeg, op je 56ste, zeggen
sommigen, maar beroepsmilitairen
trekken op hun 55ste het pak uit.
Samen met uw vrouw bent u begon
nen in de bankwereld en bij uw
afscheid kunt er samen weer fris
tegenaan. Laat de jonge generatie de
kar maar trekken. Rabobank Neder
land heeft hele fijne herinneringen
aan directeur Hoek", aldus Aalbers,
die hem een pennenset aanbood. Hij
bedankte mevr. Hoek nog met bon
bons voor de grote mate van betrok
kenheid en de ruimte die ze haar
man gaf.
Namens de vereniging van directeu
ren van Rabobanken in de kring
Zeeland-Delta sprak dhr. J. Braber
uit Ouddorp de vertrekkende collega
toe, die sinds 1987 secretaris-pen
ningmeester van de vereniging was.
Braber noemde Hoek een goede
bestuurder, die redelijk kort van stof
was. Een afscheidscadeau beden
ken, bleek niet eenvoudig omdat
Hoek in materiële zin alles heeft wat
hij begeert. 'Doe Tinus maar een
autootje', kreeg Braber te horen en
daarom kocht hij bij Keesje Bok in
Ouddorp vier autootjes. Maar hij
deed er een tegoedbon bij, zodat
Hoek een paar echte miniaturen
voor zijn verzameling kan kopen.
Algemeen directeur A. Slieker van
de Rabobank St. Annaland/Poort-
vliet viel de eer te beurt om Hoek het
gouden insigne van de Rabobank op
te spelden. Hij noemde hem een
prettige collega, die 34 jaar de orga
nisatie diende en mevr. Hoek was
nog eens 20 jaar binnen de bank
actief. Uit het Eendrachtbode-
archief haalde Slieker nog wat her
inneringen op aan 34 jaar geleden
toen Hoek begon en bij zijn 12 1/2-
en 25-jarig jubileum.
In zijn dankwoord zei Hoek vereerd
te zijn met de waardering en de
cadeaus. Als fruitteler kwam hij via
het leger in de bankwereld terecht,
toen drie weken voor zijn afzwaaien
bij een oefening op de Lunenburger-
heide zijn linker knie bij een onge
luk met een Centurion tank onher
stelbaar werd beschadigd. En hoe
wel er een directeur uit Utrecht per
soonlijk naar Poortvliet kwam om
het bestuur van een fusie met St.
Maartensdijk te overtuigen, trok
men Tinus Hoek als kassier aan om
zelfstandig door te gaan. "Ook na de
fusie met St. Annaland heb ik Poort
vliet altijd een beetje als mijn bank
gezien. Maar ik stop nu, op het
moment dat de organisatie volop in
beweging is. Dat houdt de Rabo
bank levendig als een dynamisch
bedrijf', aldus Hoek. Hij kreeg daar
na in 't Ouwe Raed'uus nog tal van
handen te schudden. Na de receptie
bood het personeel tijdens een voor
dracht de vertrekkende directeur
nog een schrijfmachine aan voor
zijn nieuwe bureau.
"Het toezicht is een formele zaak,
een signaal. Maar ik zie het voor de
toekomst ernstiger in wanneer er
geen herverdeling van rijksmiddelen
komt zodat de kleine provincies
meer krijgen uit het provincie
fonds", zegt De Boe. Hij verwacht in
de statencommissie algemeen
bestuur, komende maandag, meer
over deze zaak te horen.
Het preventieve toezicht houdt in,
dat iedere begrotingswijziging de
goedkeuring van het ministerie
nodig heeft. "Daardoor zou de slag
kracht wat af kunnen nemen", stelt
De Boe vast.
Voor juni moet de provincie staats
secretaris A.G.M. van de Vonder
voort laten weten hoe ze denkt de
tekorten weg te werken. De staatsse
cretaris stelt dat de Zeeuwse begro
ting een tekort van een miljoen gul
den vertoont. Voor 1996 wordt een
iets kleiner tekort verwacht, maar in
1997 is sprake van 2,8 miljoen en in
Vandaag over drie weken vindt de
stemming plaats over het ruilverka
velingsplan Oud-Vossemeer. Daar
aan voorafgaand beleggen de geza
menlijke landbouworganisaties
dinsdag 17 januari in Meulvliet een
laatste voorlichtingsavond.
In het blok Oud-Vossemeer - het
laatste van vier op Tholen dat in
stemming komt - staat het knelpunt
van de verkaveling centraal. Grotere
en meer regelmatig gevormde per
celen moeten er komen ten behoeve
van de landbouw in de polders om
Oud-Vossemeer en Tholen. Bere
kend is dat de gemiddelde baten per
hectare 72 gulden per jaar zullen
zijn, tegen een gemiddelde ruilver
kavelingsrente van 18 gulden. Ver
betering van de concurrentiepositie
en de werkomstandigheden is de
achterliggende gedachte.
In het gebied moet beplanting op
dijken de hoofdstructuur van het
landschap benadrukken. Het realise
ren van een betere verkaveling gaat
gepaard met het graven en dempen
van sloten, herstel van drainage, de
aanleg van dammen alsmede het
opheffen daarvan indien die op de
Postweg uitkomen. De kruising
Kreekweg/Hikseweg bij de molen in
Oud-Vossemeer wordt verbeterd, de
berm van de Hooiweg verbreed. In
de Schakerloopolder komt een
natuurgebied, bij Tholen wordt een
bos aangeplant en Vossemeer krijgt
een boomweide. Voor de uitvoering
is 125 hectare grond nodig. Het
bureau beheer landbouwgronden
heeft daarvan tot nu toe 66 hectare
verworven. Van de totale kosten van
ruim 3,4 miljoen gulden betaalt het
rijk 70%.
Als de stemming positief uitvalt,
wordt meteen een voorlopige wens-
zitting gehouden voor de betrokken
grondeigenaren en pachters. Nog dit
najaar zal de eerste schatting plaats
vinden. 1
1998 van 2,3 miljoen. De financiën
van de provincie zijn daarmee niet
reëel in evenwicht en zullen dat ook
op korte termijn niet zijn, vindt Den
Haag.
"De financiën zien er zorgelijk uit",
geeft De Boe toe. "Maar dat komt
hoofdzakelijk door de zogenaamde
decentralisatie-impuls, de kortingen
die het rijk heeft opgelegd." En voor
de komende jaren hangt Zeeland een
korting van nog eens tien miljoen
gulden boven het hoofd. Het Poort
vlietse statenlid kan niet overzien of
de maatregel van de staatssecretaris
gevolgen heeft voor het geld dat
nodig is voor de aanleg van de Wes-
terschelde oeververbinding.
De Boe noemt de tekorten vooral
een 'technische' zaak. De Zeeuwse
staten hebben bijvoorbeeld afge
sproken om de tekorten in de meer
jarenraming te betrekken bij de
onderhandelingen voor het nieuwe
college van gedeputeerde staten na
de statenverkiezingen in maart. Zelf
is hij het daar niet mee eens. "Het is
niet elegant, omdat die onderhande
lingen meestal niet openbaar zijn.
Bovendien sta ik persoonlijk op het
standpunt dat je aan je opvolgers
geen financiële gaten moet nalaten."
Het preventieve toezicht door het
ministerie was er altijd al, maar zou
dit jaar verdwijnen als gevolg van de
nieuwe provinciewet. De financiële
huishouding zou nog slechts achter
af gecontroleerd worden. Maar de,
volgens de staatssecretaris niet reë
le, berekeningen in de Zeeuwse
begroting leiden ertoe dat het toe
zicht wordt gehandhaafd. Datzelfde
overkomt de provincie Drente en het
recreatieschap het Veerse Meer.
Het veer Kruiningen-Perkpolder
krijgt steeds minder auto's te ver
voeren. Al jaren neemt het aantal
vervoerde auto's af. Ook vorig jaar
was dat het geval. In 1994 zette de
pont 1.228.117 voertuigen over. Dat
is 3,7 procent minder dan in '93. Ten
opzichte van 1990 is de daling 21,5
procent. Het andere veer van de pro
vinciale stoombootdiensten (PSD),
Vlissingen-Breskens, kende dit jaar
voor het eerst een stijging van ruim
1,4 miljoen naar meer dan 1,5 mil
joen auto's. Voor Kruiningen-Perk
polder viel de grote klap in 1993.
Toen werd er 16 procent minder
auto's vervoerd. Een ander opval
lend verschijnsel is dat het aantal
voertuigen dat op de aanlegplaatsen
achterblijft, enorm gestegen is. In
1993 bleven er in Kruiningen nog
437 auto's staan, vorig jaar waren
dat er bijna vier keer zoveel, name
lijk 1734. Ook in Perkpolder staan
meer voertuigen op de kade. Daar
steeg het aantal van 3692 naar 7034.
Ook bij het veer Vlissingen-Bres
kens is deze tendens te zien.
